21/11 Verduidelijking

De Basiliek van de Aankondiging (zie verder in dit artikel) bevindt zich op de plaats van het huis van Maria in Nazareth, waar men geloofde (volgens de traditie) dat ze was geboren en heeft geleefd. Waar de H. Aartsengel Gabriël haar bezocht en er bij de aankondiging het vleesgeworden Woord werd verwekt. Er wordt ook aangenomen dat het de plaats is waar de H. Familie het grootste deel van hun leven heeft gewoond. Het bevat tot op de dag van vandaag nog steeds de fundering van hun huis. De rest van het huis werd 800 jaar geleden door de engelen vervoerd naar zijn laatste rustplaats in Loreto, Italië.

In mijn blogpost over mijn bezoek aan Nazareth vertelde ik wat ons werd verteld door de zusters van Nazareth en de reisleider: dat de plaats op de foto naar verluidt het huis was van de H. Familie in Nazareth. Ik buig voor alles wat de Kerk op dit en elk punt leert.

De Basiliek van de Aankondiging is een Rooms-Katholieke, 20^e eeuwse basiliek in Nazareth. De basiliek is de grootste Christelijke kerk in het Midden-Oosten.

Vanaf de 4^e eeuw

In het midden van de 4^e E werd een schrijn gebouwd om de plaats waar volgens rooms-katholieke traditie de H. Aartsengel Gabriël verscheen aan de H. Maagd Maria. In 383 werd aan vrouwe Egeria, een Spaanse pelgrim, een grot getoond waarin Maria zou hebben geleefd. Er was een altaar geplaatst. Dit was vermoedelijk de grootste grot van een grottencomplex dat in latere eeuwen bekend kwam te staan als de Grot van de Annunciatie.

In 570 was er een kerk aanwezig. Uit deze periode stamt een Grieks mozaïek met de opdracht Voor Conon, diaken van Jeruzalem.

In 1099 begon de tijd van de kruisvaarders. De kerk was een ruïne. In opdracht van de Normandische ridder Tancred, prins van Galilea, werd een nieuwe kathedraal gebouwd over de grot. In 1170 werd deze kerk beschadigd tijdens een aardbeving. Het erop volgende herstel van de kerk werd onderbroken toen de kruisvaarders werden verslagen in de Slag van Hittim en Nazareth verloren ging voor de kruisvaarders. Dankzij een serie verdragen bleef het voor pelgrims tot 1291 mogelijk om de Grotto te bezoeken. In 1291 viel Akko, de hoofdstad van de kruisvaarders, en werden de kruisvaarders uit het land verjaagd.

In 1620 kocht de Orde van Franciscanen met toestemming van de Druzische emir Fakr-a-Din de ruïnes van de kruisvaarderskathedraal en de Grot. In 1730 stond de Ottomaanse sultan de orde toe een nieuwe kerk te bouwen. In 1877 werd die kerk vergroot. In 1955 werd de kerk afgebroken om plaats te maken voor een nieuwe kerk: de Basiliek van de Aankondiging. De Basiliek van de aankondiging werd ontworpen door architect Giovanni Muzio. De kerk heeft twee niveaus. Het bovenste niveau volgt de omtrek van de 12^e-eeuwse kruisvaarderskathedraal en heeft een schip met twee zijbeuken. Verder heeft dit niveau een gedeeltelijke reconstructie van de oostelijke apsis. Het onderste niveau omvat het byzantijnse Grot.

In 1964 werd de basiliek door paus Paulus VI toegewijd aan de Maagd Maria. De wijding van de afgebouwde basiliek vond plaats op 23 maart 1969. In en om de basiliek bevinden zich vele afbeeldingen van de Maagd Maria, geschonken door een grote verscheidenheid aan landen. De koepel van de basiliek is 55 meter hoog.

***

Veel Pausen hebben het huis van Maria in Loreto bezocht en er veel geloof aan gehecht.

De Basilica della Casa Santa (Basiliek van het Heilige Huis) in de Italiaanse stad Loreto is een Katholiek bedevaartsoord met het Heilig Huis van de H. Maagd Maria.

Volgens de overlevering werd het huis van de Heilige Maagd Maria in het beloofde land bedreigd door de Turken. In 1291 brachten Engelen het Heilig Huis, waar Jezus opgroeide, op een wolk naar Dalmatië. Daar deden zich volgens bronnen verscheidende mirakels voor, en mensen kwamen er vroom bidden tot de H. Moeder Gods. In 1294 brachten de H. Engelen het naar een woud nabij Recanati, deze plek wordt Loreto genoemd. Sindsdien stroomden er bedevaarders naar het Heilig Huis om Maria te vereren.

Paus Sixtus IV erkende pas in 1491 het Heilig Huis van Maria als bedevaartsoord. Loreto kende in de Reformatie een grote bloei.

Uit archeologische onderzoekingen blijkt dat de stenen van het huisje inderdaad van Palestina komen, en overeenkomen met gebruikte materialen in de streek van Nazareth van de 1e eeuw. De vorm van het huisje sluit precies aan bij de vorm van de grot in de kerk van de annunciatie in Nazareth. Het huisje heeft geen fundamenten, precies ook zoals in Nazareth niet nodig zou zijn geweest, maar wat wel heel ongebruikelijk is voor een kerkje in de streek en op de berg waar het nu staat. In het huisje bevinden zich inscripties, zoals die ook voorkomen op de heilige plaatsen in het H. Land. Ook bevindt er zich vanaf de verplaatsing in 1291/94 een van de twee altaren van het oorspronkelijk door de apostelen tot cultusplaats verheven huisje van Nazareth.

***