Moeder Angelica van de Annunciatie, P.C.P.A.

Rita met haar moeder

Rita Antoinette Rizzo (20/4/1923 (Canton, Ohio) – 27/3/2016 (Hanceville, Alabama). Rooms-Katholieke zuster en abdis. Ze is meer gekend als Moeder Angelica. Ze was een Katholiek Amerikaanse Zuster Clarisse die bekend is door haar televisiepersoonlijkheid. Ze was ook de stichtster van het international televisienetwerk Eternal Word Television Network (EWTN) en radionetwerk WEWN. Het werd de stem van Katholieken wereldwijd.

In 1981 startte Moeder Angelica met religieuze programma’s uit te zenden vanuit een omgebouwde garage in Birmingham, Alabama. De volgende 20 jaar, ontwikkelde ze een medianetwerk van radio, tv en internetkanalen evenals publicaties.

Moeder Angelica was gastvrouw in haar shows op EWTN tot ze een beroerte kreeg in 2001. Ze bleef van dan af in het slotklooster in Hanceville, Alabama, tot haar dood op 92-jarige leeftijd op 27 maart 2016.

Ze werd 92 jaar. Ze werd begraven in het Heiligdom van het H. Sacrament te Hanceville.

Haar leven

Moeder Angelica werd geboren als Rita Rizzo in 1923 in Canton, Ohio in een gemeenschap van Afro-Amerikanen en Italiaanse immigranten die in maalderijen werkten . Zij was enig kind van John en Mae Helen Rizzo. Haar vader was Italiaan van oorsprong en een kleermaker. Hij liet het gezin in de steek toen Rizzo 5 jaar was en twee jaar later volgde de echtscheiding. In 1931 kreeg haar moeder voogdij over de kleine en haar vader moest alimentatie betalen van 5 dollar per week. Maar dat was maar periodiek. Haar moeder had een chronische depressie en ze leefden in armoede. In die tijd droeg een echtgescheiden vrouw een sociaal stigma en de kansen op de arbeidsmarkt voor vrouwen waren beperkt in de tijd van de Grote Depressie in de VS. Moeder Angelica vertelde over haar kindertijd als dat zij en haar moeder zoals vluchtelingen waren. Ze waren arm, leden honger en konden nauwelijks overleven op kleine jobs die haar moeder kon vastkrijgen, tot Moeder Angelica in een droogkuis ging werken onder leercontract bij een Joodse kleermaker. Maar zelfs dan moesten ze de eindjes aan elkaar knopen om voedsel op tafel te krijgen.

Zij en haar moeder woonden bij haar grootouders en gingen tussen 1933 en 1937 een tijdje op zichzelf leven, maar werden gedwongen terug te keren onder financiële druk. De situatie werd

moeilijker wanneer haar grootvader, Anthony Gianfrancesco een beroerte kreeg in de

Haar opvoeding

Rizzo ging naar een nonnenschool, maar ze zat er niet graag, ze herinnerde zich dat ze “de slechtste mensen op aarde waren” en haar behandelden met hardvochtige discipline wegens de echtscheiding van haar ouders. Daarna ging ze naar de Canton McKinley Hogeschool, waar ze een van de trommel-majorettes was. Ze vertelde later aan een interviewer: “Ik deed het niet goed op school. Ik was niet geïnteresseerd in de hoofdstad van Ohio. Ik was geïnteresseerd of mijn moeder die dag had zelfmoord gepleegd. Rizzo had geen nauwe vriendschapsbanden in de hogeschool, deels omdat ze bang was dat het haar moeder zou verdrietig maken, want ze zag andere aandacht als een bedreiging zag. Rizzo had geen afspraakjes, vertelde ze later: “Ik had nooit afspraakjes, wilde niemand. Ik had er geen interesse in. Ik denk dat ik het slechtste van een gehuwd leven heb ervaren, het was helemaal niet aantrekkelijk voor mij.”

In 1939 voelde Rizzo zich overweldigd door roddel op school en begon in de namiddag uit school te vertrekken. Ze kreeg medicatie tegen zwakke zenuwen. Wanneer de mentale toestand van haar moeder leek te verergeren, maakte ze afspraken met haar grootouders om naar Philadelphia te gaan om bij een familielid te verblijven.

Na haar studies

Een maagziekte zorgde dat Rizzo van 1939 af ernstige buikpijn kreeg, ondanks de uitgebreide medische behandeling die ze kreeg. Haar moeder nam haar mee naar Rhoda Wise, een mystica die de stigmata had ontvangen en die visioenen kreeg van de H. Theresia van Lisieux. (zie leven van Rhoda Wise verder op blog) Wise gaf Rizzo de raad om een noveen te bidden en liet het meisje beloven dat ze de devotie zou verspreiden als ze genezen was.

Op de laatste dag van de noveen, 18 januari 1943, verklaarde Rizzo dat ze bij het opstaan geen pijn meer had en dat het gezwel was verdwenen. Deze ervaring raakte haar die pen ze geloofde dat God een mirakel had bewerd en zij schreef haar levenslang engagement voor God toe aan deze gebeurtenis. Ze vertelde later aan een interviewer: “(op dat punt) wist ik dat God mij kende, mij liefhad en geïnteresseerd was in mij. Al wat ik na mijn genezing wilde was mij aan Jezus geven.”

Op een avond in 1944, stopte Rizzo bij een kerk om te bidden en voelde dat God haar riep om non te worden. Ze zocht begeleiding van een lokale parochiepriester die haar aanmoedigde kloosters te bezoeken. Haar eerste bezoek was aan de Zusters van de H. Jozef in Buffalo te New York, maar de actieve congregatie raadde haar aan dat het beter bij haar aansloot om een contemplatief leven te leiden. Ze bracht ook een bezoek aan het Heiligdom van de H. Paulus van Eeuwigdurende Aanbidding, die door een orde van slotzusters werd beheerd en dat gelegen was in Cleveland, Ohio. Toen ze deze orde bezocht, voelde het als thuiskomen. De orde accepteerde haar als postulante en nodigde haar uit om in te treden op 15 augustus 1944. Ze was 21 jaar.

Op 8 november 1945 ontving Rizzo het kloosterhabijt van Clarisse non. Ze ontving haar intredenaam, die haar moeder voor haar had gekozen, en haar titel: “Zuster Maria Angelica van de Annunciatie”. Spoedig daarna stichtte het Cleveland klooster een nieuwe afdeling in haar thuisstad Canton en ze verhuisde naar daar.

In 1946, had zuster Angelica, als jonge non, een ongeluk met een industriële schrobmachine die haar deed vallen en ze verwondde haar ruggengraat. Het veroorzaakte een constante pijn en verplichtte haar het grootste deel van haar leven beugels te dragen. Zuster Angelica zag het gebeuren als een goddelijk teken en beloofde Jezus een nieuw klooster te bouwen in het protestantse zuiden van de VS als ze zou herstellen.

Op 2 januari 1953 legde ze haar plechtige geloften af in het H. Clara Klooster in Ohio.

OLVrouw van de Engelen

Terwijl ze in het H. Clara klooster leefde, werd Zuster Angelica geïnspireerd om een religieuze gemeenschap te stichten die vooral gericht was op de Afro-Amerikaanse bevolking in de zuidelijke staten. In 1957 suggereerde Aartsbisschop Thomas Toolen dat ze deze gemeenschap in Birmingham zou oprichten. Met een aantal Arme Claren werkte ze om de nodige fondsen te verzamelen, een gedeelte kwam van een klein zaakje in het maken en verkopen van vissenaas. In 1961 kochten de nonnen een gebouw en land, en in 1962 werd de gemeenschap officieel gesticht. Het werd het klooster van OLVrouw van de Engelen genoemd en situeerde zich in Irondale, Alabama, hoewel het later verplaatst werd naar het Heiligdom van het Allerheiligste Sacrament.

Heiligdom van het Allerheiligste Sacrament

In 1999 bracht Moeder Angelica een bezoek aan Colombia waar ze een visioen kreeg waarin haar werd gezegd een kerk te bouwen ter ere van het Kind Jezus. Private donaties brachtten 48.6 miljoen dollar op en zij opende het Heiligdom van het Allerheiligste Sacrament in Hanceville later in dat jaar.

EWTN

In 1962 begon Moeder Angelica een reeks van bijeenkomsten in de gemeenschap die gingen over Katholieke zaken en ze begon ook haar toespraken op te nemen om te verkopen. Bisschop Joseph Vath merkte haar talent voor communicatie met het gewone publiek op en moedigde haar aan om zo verder te doen. Ze begon een radioshow op zondagmorgen en publiceerde haar eerst boek in 1972. Later in de 70-iger jaren begon ze haar gesprekken op te nemen voor uitzendingen op tv, die werden uitgezonden op Christian Broadcasting Network. In 1981 richtte ze een non-profit corporatie op, EWTN, nadat ze een televisiestudio in Chicago had bezocht en onder de indruk was door de mogelijkheden. In het begin nam ze haar shows op in een omgebouwde garage van het klooster.

EWTN werd een stem van de Amerikaanse conservatieve en traditionele Katholieken, met standpunten over religieuze en sociale kwesties die dikwijls deze van Paus Johannes Paulus II waren. Met de nadruk op traditie had Angelica onenigheden met sommige leden van de Rooms Katholieke hiërarchie. Het meest bekend is de onenigheid over een pastorale brief die geschreven was door Kardinaal Roger Mahony van het Aartsdiocees van Los Angeles over leerstellingen in verband met de Eucharistie en de liturgie.

Volgens EWTN bereiken de uitzendingen 264 miljoen huisgezinnen over de hele wereld.

WEWN

Op 28 december 1992 lanceerde Moeder Angelica het radionetwerk, WEWN, dat door 215 stations wordt ondersteund, evenals op korte golf.

Latere jaren

Op 12 november 1997 riep Moeder Angelica in het Live Show op dat de gelovigen die onder Kardinaal Roger Mahony vielen, de Gids voor de Zondagmis van de Kardinaal niet te volgen, en zei: Ik ben bang dat mijn gehoorzaamheid in dat diocees absoluut nihil zou zijn, en Ik hoor dat van alle anderen in dat diocees ook.” Op 18 november bood Moeder Angelica haar excuses aan. In 2000 zette Moeder Angelica en stap terug uit het beheer van EWTN en gaf het beheer aan een team van leken. In 2001 had ze een beroerte, later kreeg ze nog beroertes.

Ziekte en dood

Moeder Angelica nam terug haar show op twee keer in de week, op 25 september 2001. Op de vooravond van Kerstmis kreeg ze nog een beroerte en moest er een bloedklonter verwijderd worden. Dat zorgde ervoor dat haar zicht verbeterde. Maar de beroerte had ervoor gezorgd dat ze gedeeltelijk verlamd was aan de rechterkant van haar lichaam en dat tastte haar spraakvermogen aan. Ze volgde spraaktherapie en stopte met gastprogramma’s op tv. Toen haar gezondheid achteruit ging, zorgden de medezusters van haar orde in Hanceville voor voortdurende zorg.

Op 4 oktober 2009 ontvingen Moeder Angelica en Diaken Bill Steltemeier, die toen voorzitter was van EWTN de pauselijke medaille (Pro Ecclesia et Pontifice) van Paus Benedictus XVI voor hun toegewijde dienst aan de Katholieke Kerk. Wegens haar slechte gezondheid ontving Moeder Angelica de toekenning in haar kamer. Bisschop Robert J. Baker van het Diocees van Birmingham zei: “De inspanning van Moeder Angelica is de voorhoede van de nieuwe evangelisatie en heeft een groot impact op onze wereld gehad.”

In begin December 2015 kreeg Moeder Angelica sondevoeding. Een vertegenwoordiger van haar orde legde uit dat ze wel kon eten, maar dat het ervoor zorgde dat ze al de voedselstoffen kreeg. Hij zei dat hij wat goede en slechtere periodes had ervaren in de laatste paar maanden, maar dat ze een vechter was.” Hoewel ze bedlegerig was, kon ze toch communiceren met oogbewegingen en het knijpen in de hand. Ze sliep veel.

Begin februari 2016 gaf Paus Franciscus een boodschap aan haar, toen hij op weg was naar Cuba. Daarin zei hij: “Aan Moeder Angelica met mijn zegen en ik vraag je te bidden voor mij; ik heb het nodig. God zegent je, Moeder Angelica.” Tegen het einde van die maand riepen haar medezusters op om voor haar te bidden. Ze noemden haar conditie delicaat en ze ontving dag en nacht zorgen van haar zusters en verpleegsters. Door Gods Voorzienigheid was ze nog in staat de bijzondere genade van het Jubileum van de H. Deur die geopend werd, te ontvangen. Moeder Angelica stierf in het klooster op 27 maart 2016, Paaszondag, op 92-jarige leeftijd wegens complicaties van een beroerte die ze 14 jaar voordien had geleden. Ze leed ook aan een hartziekte, astma en een verlamming in een deel van het gezicht.

Moeder Angelica hing het Katholiek Geloof in Verlossend lijden aan. Dit betekent dat menselijk lijden verdienstelijk kan worden als het geofferd wordt aan Jezus Christus en op mystieke wijze verenigd wordt met Zijn lijden. Wegens dit geloof gaf zij haar zusters het bevel alles te doen wat nodig was om haar in leven te houden, ongeacht hoezeer ze leed, omdat elke dag dat ze leed, ze voor God leed. Priester Father Joseph Mary Wolfe, vertelde dat Moeder Angelica’s wens om zich te verenigen met Jezus in het lijden werd vervuld toen ze in doodsstrijd verkeerde op Goede Vrijdag.

Priester Wolfe vertelde dat "Moeder Angelica het uitriep van pijn vroeg in de morgen (van Goede Vrijdag). Ze had een breuk in haar beenderen wegens haar langdurige bedlegerigheid.” Hij zei dat je het geroep van haar kwelling kon horen in de hal. Het was pas na 15 uur op Goede Vrijdag dat ze kalmer was en vrediger. Tegen 5:30 in de ochtend van Paaszondag werd Wolfe gecontacteerd door Moeder overste Delores omdat Moeder Angelica slecht was. Wolfe diende de laatste riten toe in het bijzijn van de zusters van haar orde. De zusters baden hun morgengebeden, het Getijdengebed rond haar bed. Omdat het Pasen was, was het vereist dat de Alleluia’s in de liturgie werden gebeden, die gewoonlijk niet opgenomen zijn in de dodenliturgie – een feit dat betekenis had volgens Wolfe. Rond 10:30 celebreerde Priester Paschal de mis in haar kamer en ontving ze haar laatste communie (Viaticum). Ze ademde de laatste keer vóór 17 u en stierf.

Eerbetoon

In een ceremonie op 29 maart 2016 werd het lichaam van Moeder Angelica naar het Klooster van OLVrouw van de Engelen gebracht om de laatste groet te brengen. Op 1 april werd de Begrafenis opgedragen in de Kerk van het Heiligdom door de Aartsbisschop van Philadelphia Charles J. Chaput OFM Cap, Priester Joseph Mary Wolfe, MFVA die de homilie hield. Concelebranten waren: Robert J. Baker en David E. Foley, de huidige en emeritus Bisschoppen van Birmingham, Aartsbisschop Thomas J. Rodi (Mobile), Bisschop Thomas J. Olmsted (Phoenix), Bisschop Richard F. Stika (Knoxville) en Aartsbisschop Carlo Maria Vigano, Apostolische Nuntius van de VS. Ze werd in de crypte begraven.

12-01-2020 om 02:34 geschreven door claudia  

God, ik prijs Uw Heilige Naam. Laat elke hartslag een noot zijn van liefde in de symfonie van mijn leven.

Alles rond mij lijkt uiteen te vallen. Lieve Jezus, wees barmhartig met mij.

Wat verhindert je om nog een Christus te worden? Christus is in jou, wachtend op jou om Hem te laten schijnen.

Als ik al de liefde in de wereld in een hart zou plaatsen, zou het louter een sprankeltje zijn in vergelijking met de liefde die het Hart van Jezus heeft voor jou en mij.

Heiligheid is eenvoudig. Het is Gods wil doen op het huidig moment. Dat is het. Heiligheid bestaat uit vier woorden: de wil van God.

Ik draag een crucifix omdat ik niet wil vergeten dat God bij mij is. Ik wil mij graag vasthouden aan Hem wanneer de dingen moeilijk worden omdat het mij eraan herinnert hoeveel Jezus van mij houdt.

God kiest kleine dingen om grote dingen te doen.

Jij kunt misschien de enige Jezus zijn die je naaste ooit zal zien.

Deze wereld zal nooit het Goede Nieuws zien door het Goede Boek te lezen, omdat ze het niet lezen. Ze zullen het alleen zien, wanneer jij het beleeft.

God kende je, hield van je, en koos jou voor er een Engel was, voor er een wereld was, een universum of een ster.

Wanneer je Jezus bemint, zal je jouw vrouw meer liefhebben, zal je jouw man meer liefhebben.

Liefde wordt getoond door gehoorzaamheid, en we moeten even gehoorzaam zijn in pijn en lijden, als we zijn in vreugde en goede tijden.

De Vader wil naar beneden kijken en Zijn beeld zien op je ziel.

Geloof is meer dan een intellectuele verhevenheid naar waarheid. Het is iets dat leeft.

Vreugde wordt geperfectioneerd in de Hemel, maar we moeten beginnen met het nu te bezitten. Vreugde is uiteindelijk een teken van een Christen.

Hij die God liefheeft, heeft iedereen lief.

Zijn Liefde voor mij begon niet toen ik werd geschapen. Hij hield van mij voor de tijd begon.

Kerstmis is een geschiedenisverhaal : een klein kindje in een kribbe. Maar het is ook een mysterie: God met ons.

We leven in zo’n armoede van de waarheid tegenwoordig.

Als je niet bij het vuur gaat zitten, krijg je kou. Als je niet naar de dokter gaat, dan word je nog zieker. Als je weg blijft van de Geest die je leven, vrede en vreugde kan geven, kun je jezelf treffen.

Elk kruis die we hebben, brengt ons dichter bij de Heer, omdat het ons onthecht maakt.

In het Evangelie is er een antwoord op alles.

Onze getuigenis moet echt vrij zijn – vrij in de gedachten met geen rancunes om ons te storen, vrij in geest om altijd de vereniging met God te zoeken.

Ik begon niets in de wetenschap wat het hele plan zou zijn, of zelfs hoe een project er zou komen. Ik heb genoten in het kijken naar God die grote dingen uit het niets heeft ontwikkeld. Ik geloof vast dat God deuren opent en geloof doet groeien wanneer Hij binnenkomt. Dikwijls ziet het er zinloos uit – maar niet voor mij, en zeker niet voor een toeschouwer die het logisch bekijkt. Maar ik zou mijn leven niet op een andere manier willen leiden. Ik word opgewonden te zien wat God doet, en te zien hoe hij kleine, schijnbaar onbeduidende voorvallen in het leven  gebruikt om de basis te bouwen voor de grote dingen.

Heer, laat mij niet bevreesd weglopen als U iets lastigs hebt voor mij.

Jezus stierf opdat jij voor eeuwig zou kunnen leven.

Onze liefde voor Hem uitdrukken te midden van duisternis en dorheid is de zuiverste liefde.

Laten we tot het besluit komen: Vandaag zal ik een heilige zijn.

O Vader, maak mij zoals Uw Zoon: klein in de waardering van de wereld, maar groot in Uw ogen.

Het lijden in dit leven kan niet alleen ons temperament meer zoals de Goddelijke Persoonlijkheid van Jezus maken, maar het onthecht ons van deze wereld. Deze Goddelijke voorbereiding opent onze ziel voor Gods werk en Zijn vernieuwing.

Onze gedachten zijn zo ongedisciplineerd dat onze twijfels ons leven beheersen en we hebben geen controle over onze verbeelding – het controleert ons.

Heiligen zijn gewone mensen met het mededogen van de Vader in hun ziel, de nederigheid van Jezus in hun geest en de Liefde van de Geest in hun hart.

Elk moment in het leven is zoals God die zegt: “Kijk, Ik weet dat je het laatste moment hebt verknald, maar hier is een nieuw moment.” Je hebt een nieuwe start in dit nieuwe moment. Elke dag, elk moment in je leven is spiksplinternieuw – je maakt het oud door in het verleden te leven.

Omdat er geen tijd meer is, en jij en ik elkaar misschien niet meer ontmoeten, zal ik de Geest vragen om je hart aan te raken en je al deze wonderlijke dingen te leren: hoe te leven in het huidig moment, hoe in vrede te zijn wanneer het verdriet je overrompeld, hoe lief te hebben wanneer je je niet geliefd voelt, hoe je te verenigen met God in de diepte van je ziel, en hoe de prachtige gaven van de Geest altijd bij je te hebben. Ik houd van jullie, en God houdt meer van jullie dan jullie weten.

Is het niet prachtig te weten en te realiseren dat Gods Kracht werkt door jou in je zwakheid?

Wees moedig. Je moet niet bang zijn. Vecht voor je Moeder, de Kerk. Ze kan misschien gewond zijn. We kunnen haar genezen met onze liefde, ons mededogen, en inzet.

Ik moet het Evangelie dagelijks lezen om zo het Woord in mijn ziel op te nemen.

Het is omdat Jezus heeft geleden en we onze pijn met de Zijne verenigen, dat het lijden ons verandert en omvormt.

Alle ellende uit het verleden, heden en toekomst zouden nooit kunnen vergeleken worden met het lijden dat Jezus heeft geleden.

Er zijn veel dingen die je kunt doen, maar je moet doen wat God je heeft gevraagd, en je eraan houden!

Geloof vraagt, wetend dat de Vader ons hoort. Hoop wacht op Zijn antwoord. Liefde accepteert dat antwoord met vreugde.

Het geheim van vrijheid is God boven alles te verkiezen en alles te doen voor God.

Hij wil dat ik mijn zonden en de last van mijn zwakheid begraaf in de oceaan van zijn barmhartigheid, zodat er geen spoor meer van overblijft.

Maak nu de juiste keuzes. Luister niet naar de wereld, luister naar het Eeuwig Woord.

God heeft ons allen in een donkere kamer geplaats, in de hoop dat we het verstand hebben om het licht aan te schakelen.

God wil je redding meer dan jij wilt.

Voortdurend gebed is de diepe zekerheid dat God de controle heeft in mijn hart, en dat ik mij geen zorgen moet maken.

Ik zou je aanmoedigen dat je God dankt voor het geloof dat je hebt en Hem vragen om het te vermeerderen.

Geloof is even tevreden te zijn wanneer God nee zegt, als wanneer Hij ja zegt.

Je moet je weg naar de Hemel lachten, omdat tranen je daar niet brengen.

Naast mijn roeping, is de grootste gave die ik heb de pijn die ik elke dag draag, omdat het mij dwingt vast te houden aan Jezus.

Er zijn twee dingen dat ik wil dat je doet: blijft bij OLHeer in de H. Eucharistie en blijf dicht bij Zijn Moeder. Met deze twee liefdes, zal je altijd het licht hebben om te zien wat goed is en wat slecht.

We begrijpen niet de verbazingwekkende zaak om zelfs een dag te leven. Ik zei mijn zuster laatst: “Wanneer ik er slecht aan toe ben geef mij dan al de medicatie dat ik kan innemen, al de baxters die je kunt aanleggen.” Waarom zou je dat willen? “Ik wil leven.” Waarom? “Omdat Ik nog een dag zal geleden hebben voor de liefde van God.”

Jezus is mijn kracht. Jezus is mijn Rots. Ik vertrouw op Zijn Wijsheid en Zijn Wil in mijn leven.

Als Katholieken zouden opstaan en werkelijk Katholiek zijn, zou de wereld ineens veranderen.

Dapperheid zou het elfde gebod moeten zijn.

Wanneer de mens iets van enige waarde uitvindt of produceert, worden hele boeken geschreven over het onderwerp.

Wees nooit ontmoedigd. Heiligen zijn nooit ontmoedigd. Beginnelingen zijn ontmoedigd, en dat is beter dan niets.

Het maakt niet uit wat iemand zegt tegen jou of over jou. Het is niets in vergelijking met wat je bent in Gods ogen.

11-01-2020 om 23:43 geschreven door claudia  

Je kunt niet naar de Hemel als je iemand haat. Vergeef nu. Wees nu meedogend. Wees nu geduldig. Wees nu dankbaar. Bemin nu Jezus en Maria. Accepteer nu Gods Wil.

Degen die de Waarheid vertellen houden van je. Degenen die vertellen wat je wil horen houden van zichzelf.

Waar de meeste mensen werken om titels na hun namen te hebben, werken wij voor een titel voor onze namen ‘H.’. Het is meer veel moeilijkere graad om te halen. Er is een leven voor nodig, en je krijgt je diploma niet tot je dood bent.

Gewoon geloven in het bestaan van God is niet exact wat ik een engagement zou noemen. Uiteindelijk gelooft zelfs de duivel dat God bestaat. Geloven moet onze levensweg veranderen.

Tenzij je het absurde wilt doen, zal God niet het miraculeuze doen. Wanneer je God hebt, moet je niet alles erover weten: doe het gewoon.

God wil dat je in de wereld bent, maar zo verschillend van de wereld dat je de wereld zal veranderen. Laat het knallen.

We worden opgeroepen om God lief te hebben met heel ons hart, geest, ziel en kracht en onze naast als onszelf op dezelfde manier dat God van ons houdt – het is dezelfde liefde die stroomt tussen God en de ziel – de ziel en zijn naast. Het is moeilijk, maar de last van het kruis is licht in vergelijking van het kruis van ongebreidelde emoties, woede, vasthoudendheid aan zijn eigen mening, de frustratie om te proberen anderen te veranderen in plaats van zelf te veranderen, wrok, spijt en schuld. Het accepteren van het huidig moment zoals Jezus deed, is zeker en vast een lichtere last.

Geloof is een voet op de grond, een voet in de lucht en een misselijk gevoel in de buik.

Als je iets wilt doen voor de Heer, doe het dan. Wat je ook voelt dat er moet gebeuren, zelfs al ben je bang, doodsbang – zet de eerste stap voorwaarts. De genade komt met deze eerste stap en je krijgt genade als je stapt. Bang zijn is geen probleem, het is niets doen wanneer je bang bent.

Ik ben niet bang om te falen… ik ben doodsbang te sterven en dat de Heer zegt tot mij: ‘Angelica, dit kon je doen als je meer vertrouwen had gehad.’

We zijn allen geroepen om grote heiligen te worden, mis de kans niet.

Stel geen beperking op God. Je kunt God een vingerhoedje geven en vragen dat hij je een liter geeft. Het zal niet werken. Je plannen, je projecten, je dromen moeten altijd groter zijn dan jezelf, zodat God ruimte heeft om te werken. Ik wil dat je goede ideeën hebt, gekke ideeën, extravagante ideeën. Niets is teveel voor de Heer om uit te voeren – met de nadruk op ‘de Heer’.

God vergeeft altijd wanneer je volledig berouw hebt en je jouw leven wilt bekeren. Hij vergeeft… en Hij wordt het nooit moe om te vergeven. Nooit. Jij kunt moe worden om het te vragen. Ik hoop van niet. Hij wordt het nooit, nooit moe om te vergeven. Nooit.

God is geen pinautomaat. We gaan niet naar God om iets te krijgen; we gaan om iets te geven.

We zijn niet toevallig hier gekomen-we zijn gekozen door God om te bestaan.

Jezus geeft je zo’n kans om heilig te zijn, heiliger dan al de heiligen die ooit hebben geleefd, omdat de wereld zo’n nood heeft aan stralende levens, bakens om te volgen.

God houdt het hele Universum in orde, en vindt nog altijd de tijd om een persoonlijke interesse in jou en mij te stellen.

Ik denk dat sterven zo is: op het einde zijn en in staat zijn om terug te blikken op de worstelingen in het leven, en weten dat God je voortdurende metgezel was.

Onthoud, stem voor het leven. Het kan het jouwe zijn!

Jezus vertelde ons te leren van Hem hoe zachtmoedig te zijn en nederig van hart. We moeten naar Zijn leven kijken als we willen weten waar nederigheid om gaat.

Nederigheid is wordt gekoesterd wanneer ik degene krediet geef waar krediet gepast is: aan God.

Ik vraag niet dat rijkdom verloren gaat of dat roem wegdeemstert zoals een ochtendnevel.

Wanneer ik probeer geduldig te zijn uit mijzelf, is mijn geduld gemaakt en van korte duur. Het is duidelijk voor iedereen dat ik wanhopig probeer om geduldig te zijn.

De dood ziet er soms uit als een donkere tunnel waar men door moet, en de toekomst ziet er somber uit.

Mijn leven is zo’n contradictie. Mijn ziel hunkert naar heiligheid en vlucht dan voor de versterving die nodig is om het te bereiken.

Mensen doen aan bergbeklimming, gaan op grote hoogten, gaan het onbekende exploreren om te bewijzen aan andere mensen dat het kan gerealiseerd worden.

Het religieuze leven is een ontmoeting met de levende God. Soms wordt die ontmoeting voorafgegaan door een soort van zielzoekende angst die wanhopig probeert niet te horen, zich in de tegengestelde richting te begeven, verwoed te proberen onder de uitnodiging te geraken.

Elke Christen die streeft naar heiligheid in het leven ervaart een dorheid van de ziel. Het is voor de meeste mensen een hartverwarmende ervaring. Het is een paradox, want de ziel wordt verward wanneer het zich realiseert dat hoe harder het probeert, hoe verder Jezus lijkt verwijderd te zijn.

We zijn zo gewoon aan liefde op een menselijk niveau dat we vinden dat God Zelf liefhebben ofwel onmogelijk is of ons vermogen te boven gaat. We neigen ertoe degenen lief te hebben die we graag hebben, die ons een dienst bewijzen of die goed zijn voor ons. In de mate dat ze deze verschillende zaken doen, houden we van hen.

Het is goed een intellectueel bewustzijn te hebben van onze afhankelijkheid van God – te begrijpen hoe groot Hij is en hoe klein we zijn in Zijn ogen.

Elk ziet Jezus op een verschillende manier. Voor sommigen was Hij een profeet, want ze wilden weten of het Koninkrijk op handen was. Maar het meest was Hij de Zoon van God, en Hij kwam om de gevolgen van de vloek dat de Vader op de mensheid had gelegd wanneer Adam en Eva ongehoorzaam waren, te ervaren.

We moeten kijken naar de persoonlijkheid van Jezus en Hem onder verschillende omstandigheden bekijken – omstandigheden niet anders dan de onze – en Hem dan prijzen door Hem na te volgen naar best vermogen.

Jezus was trouw aan zijn apostelen, in de volle wetenschap van hun lafheid. Hij was trouw aan de armen en aanvaardde de kritiek van de Farizeeën, zodat de verworpenen zich nooit in de steek zouden voelen. Hij was trouw aan Zijn Vader, en voltooide Zijn Wil, zelfs tot de dood toe.

Jezus stelde Zich beschikbaar voor iedereen. Niet zoals vroegere profeten en religieuzen van Zijn tijd, die zich dikwijls op een afstand hielden, was Jezus gemakkelijk om te benaderen en altijd stond Hij klaar om Zijn hulp te bieden.

Het huwelijksleven is voor velen een noodzakelijk kwaad geworden, en een dat zeer gemakkelijk wordt weggegooid.

We leven in een tijdperk dat de nadruk legt op persoonlijke doelstellingen, carrières, geluk, werk en religie. De nadruk ligt op het individu en hoe het individu het best voldoening kan krijgen.

Een familiegeest is niet altijd synoniem voor gezinsleven. Gebeente van ons gebeente en vlees uit ons vlees maakt van ons tot broeders, zusters en familieleden, die even ver kunnen leven als vreemden in het buitenland.

Buren zijn concurrenten in plaats van partners, wantrouwend in plaats van vertrouwend, onverschillig in plaats van behulpzaam, koel in plaats van liefdevol, hebzuchtig in plaats van vrijgevig. We beschouwen onszelf niet meer in een buurt te leven, maar alleen op een geografische plaats.

God kent Zichzelf en elk geschapen ding perfect. Geen grassprietje of het kleinste insect ontsnapt aan Zijn blik.

Geen schepsel, zelfs niet de meest verheven engel, kan God begrijpen of een perfecte kennis hebben over Hem.

Gods woord is altijd effectief en brengt voort wat het ook uitdrukt. Mijn woorden kunnen in tegenstelling niets scheppen, ik kan enkel veranderen wat reeds bestaat in iets anders.

Ik mag niet toelaten dat de slechte vermogens van mijn menselijke natuur mijn geloof verzuren in het enorme goede dat mogelijk is ondanks de zwakheid van deze natuur.

Zelfs als mijn naaste steeds weer toont dat hij ongelovig is, is het minste dat ik kan doen hoop koesteren dat hij zal verbeteren, bidden voor hem, en goeds denken over hem zonder frustratie en teleurstelling.

Mijn mislukkingen kunnen mijn grootste successen zijn. Het is in mislukking dat ik dikwijls dichter tot God nader, leer meer op Hem te steunen dan op mijzelf, zelfkennis krijg, en de dingen zie in hun juiste perspectief.

Sedert de tijd van Adam en Eva, heeft de mens geprobeerd te ontsnappen aan alle soort lijden.

De zondaar die plotseling Gods liefde voor hem beseft en dan kijkt naar zijn verwerping van deze liefde, voelt een verlies dat gelijkaardig is aan de dood van een geliefde. Een diepe leegte dat gecreëerd is in de ziel en een eenzaamheid vergelijkbaar met doodsangst.

Een vriend zien herbeginnen met vertrouwen en liefde, die geleden heeft doordat hij alles was verloren, geeft ons de kracht om verder te doen.

Genezing en mirakels zijn een mysterie geweest voor mensen van alle tijden. Voor sommigen is het fenomeen beangstigend, terwijl het anderen blij maakt.

God heeft altijd wonderen bewerkt door zijn profeten om het geloof van Zijn uitverkoren volk te vermeerderen of hun ongehoorzaamheid te corrigeren.

De Christen ervaart en beleeft een paradox. Hij bezit vreugde in verdriet, vervulling in ballingschap, licht in duisternis, vrede in beroering, troost in dorheid, tevredenheid in pijn en hoop in troosteloosheid.

Wanneer we beginnen muren van vooroordelen, haat, trots en zelfgenoegzaamheid te bouwen rond onszelf, dan zijn we zeker meer gevangen dat enige gevangene achter betonnen muren en ijzeren tralies.

Wat Jezus ook deed, sommigen vonden er altijd iets slechts in.

God is een geest en spreekt met ons in een stille atmosfeer omdat onze geest niet in staat is te luisteren naar Zijn stem wanneer ze gevuld zijn met lawaai en verwarring.

Niemand kan God zien in dit leven omdat Zijn glorie onze arme, zwakke menselijke natuur zou teniet doen.

Mensen leven, werken, lopen, spelen, winkelen, studeren, en eten met andere mensen. Er zijn maar een paar woestijnmensen die alleen leven zonder op enige manier afhankelijk te zijn van mensen.

Heiligheid van leven is niet het voorrecht van een paar uitverkorenen – het is een plicht, een oproep en Gods wil voor elke Christen.

Heiligen zijn gewone mensen die Jezus liefhebben, proberen zoals Hij te zijn, trouw te zijn aan de taken van hun levensstaat, hen opofferen voor hun naaste en hun hart en geest vrij van deze wereld te houden.

Mensen zijn geen geboren heiligen met bijzondere gaven en voorrechten. Ze vechten tegen de wereld, het vlees en de duivel en als ze overwinnen, begint de geest van Jezus in hen te schijnen met meer helderheid.

Dertig jaar lang, heeft Jezus nooit toegelaten dat Zijn goddelijkheid zich manifesteerde. Hij was oneindig superieur aan iedereen maar toonde het nooit.

Jezus was gelukkig wanneer de mensen Zijn waardigheid erkenden en droevig wanneer ze dit niet deden, maar Hij zocht nooit hun waardering of aanzien.

Jezus toonde mij wat het betekent om heilig te zijn – Hij deed Zijn Vaders wil ongeacht hoe moeilijk het was om te vervullen.

Er zijn er velen die niet schuldig zijn om iets slechts te hebben gedaan, maar zeer schuldig aan zonde van nalatigheid, goede zaken die ze nagelaten hebben te doen – de goede, bedachtzame woorden, meedogende gedachten en hoopvol gedrag dat ze konden tonen aan hun naaste.

De mens van de wereld verkondigt tegenwoordig dat zonde en zijn ondernemingen in zonde, een deel uitmaken van het moderne leven, maar het is niet modern. Het gaat terug tot Adam en Eva – het verlangen en de bekoring te weten – om het kwaad te ervaren.

Verstandelijk lijken we op computers, en emotioneel op dieren.

De mens rationaliseert zijn zonden. Hij vindt redenen voor al zijn zwakheden, bedenkt excuses die eerst zijn geweten kalmeren en dan doden. Hij geeft God de schuld, de maatschappij, de opvoeding, en de omgeving voor zijn slechte daden.

God kan geen zondaar vergeven, die zijn zonde niet erkent.

Gods genade is op zijn best in zwakheid, en daarom moeten we nooit onze zwakheden vrezen. In feite zullen deze zwakheden bepalen op welke manier we God voor eeuwig zullen verheerlijken.

We vergeten dikwijls dat alles wat we zien, levend of levenloos, een visuele manifestatie is van het werk van onze onzichtbare God. We zijn zo gewoon geraakt aan bomen, bergen, lucht, water, bloemen, dieren, planten en mensen dat we niet langer stilstaan voor wat ze zijn: Gods werk.

Redding brengt de ziel tot een diep bewustzijn van Gods liefde. Het leven heeft meer zin, want nu heeft het een doel.

Er is geen Christen die zich moet eenzaam of nutteloos voelen.

Elke Christen is belangrijk – belangrijk voor God, voor de wereld en voor het Koninkrijk.

Ik kan Christus niet naar mijn naaste brengen en naar de wereld, als Ik Hem niet eerst naar mijn gezin gebracht heb.

In het Doopsel ontving ik genade – deze kwaliteit zorgt ervoor dat ik kan deelnemen aan Gods natuur.

Wanneer iemand mij kwaad maakt, zal ik onmiddellijk bidden voor hem en mijn zielsrust terugvinden.

Voor een ongelovige, is er geen doel in het lijden. Met als gevolg dat hij een leven van eenzaamheid en frustratie beleeft.

Elk moment in het leven is zoals een sacrament waarin we God kunnen ontvangen. Het is een kanaal waardoor God tot ons spreekt, ons vormt, en ons begeleidt.

Ik moet luisteren als God spreekt tot mijn ziel door goede gedachten, inspiraties, en intuïtie.

Elke lichamelijke of geestelijke gehandicapte, die werd gedoopt, is een krachtcentrale voor het goede in een goddeloze wereld door de genade van God dat in zijn ziel vertoeft.

Onze herinneringen zijn de onze en we kunnen niets of niemand beschuldigen in het verleden voor pijn dat er aanwezig is. Als we de deur openen voor hen of blijven struikelen over voorbije incidenten in onze geest, moeten we enkel onszelf beschuldigen.

Een sacrament is een zichtbaar teken van een onzichtbare werkelijkheid.

Er zou in het leven van elk gehuwd paar een voortdurend opbouw van het sacrament moeten zijn.

Ik met niet zoals een kei op het strand – een zandkorrel op de kust of een van de miljoenen mensen uit het verleden, heden en toekomst. Nee, ik ben een unieke persoon die geliefd is door God als was ik een enig kind – de enige vrucht van zijn scheppende macht.

God heeft elk van ons een groter gave gegeven dan 1000 IBM computers. Het is geheugen genoemd, en alles wat onze vijf zintuigen passeert wordt opgeslagen door dit vermogen.

Ons gebrek aan vergeving doet ons haten, en ons gebrek aan mededogen maakt ons hard van hart. Trots in ons hart maakt ons rancuneus en houdt ons geheugen in een constante wervelwind van hartstochten en zelfmedelijden.

Zoals Jezus, heeft elke mens genoeg herinneringen in zijn verleden om voortdurend zijn tijd en gedachten ermee te vullen. Het is niet de herinnering aan deze incidenten maar het herbeleven van deze incidenten dat onze ziel vernielt.

Het gezinsleven is de ruggensteun van de mensheid, en dat leven is afhankelijk van wederzijds geven, delen en ontvangen van elkaar. Het omvat het juiste gebruik van elkaars successen en mislukkingen voor een wederzijdse opbouw.

De vrouw is een tedere, liefdevolle band die aanmoedigt, troost, bouwt, verzoent en alle dingen nieuw en levend maakt. De vrouw is de kracht in tijden van lijden, moedig in tegenslagen, intuïtief in tijden van gevaar. Een vrouw is ingenieus wanneer alles mislukt, vindingrijk in tijden van nood, en een ware hulp voor de man.

Het hart van Jezus is meedogend en begripvol. Het heeft de prikkel van ondankbaarheid gevoeld, en wanneer mijn hart lijdt onder dezelfde belediging, kan ik mij tot Hem richten en Hij begrijpt mijn gevoelens.

Als je ademt en je hebt twee benen, dan ben je geroepen tot heiligheid.

Gehoorzaamheid is een sterke deugd, in staat om mij meester over mijn emoties te maken door mij meer kracht te geven om mijn trots te overwinnen als ik mij onderwerp aan degen boven mij, uit respect voor hun door God gegeven autoriteit en degenen onder mij uit liefde.

De H. Paulus wilde niet dat het leed dat hij ondervond als christen iemand zou ontmoedigen. Hij besefte dat wanneer een Christen de zegeningen en genade zag die hem na zijn beproevingen overstroomde, hij de moed zou krijgen om op zijn beurt te lijden.

Ieder van ons heeft een bepaalde deugd en tekortkomingen die het proces om zoals Jezus te worden anders maken.

11-01-2020 om 07:58 geschreven door claudia  

Moeder Angelica’s uitspraken:

Liefde is hetgeen wat de Heer aan ons vraagt. Als we zelfs onze vijanden moeten liefhebben, beeld je dan in hoe we verwacht worden onze gezinsleden lief te hebben.

Soms vragen we God om zaken en we lijken gewoon het tegenovergestelde te krijgen. God ziet het hele hoofdstuk. Jij ziet enkel het begin.

Het geheim voor vrijheid is God te verkiezen boven alles en alles voor God te doen.

Een ziel dat vertrouwt op God is onoverwinnelijk.

Ongehoorzaamheid, brutaliteit, gebrek aan mededogen voor je naaste, zelfzucht, hoogmoed – dit alles is trots. Dit zijn ernstige zaken. Dit zijn valse zaken.

Als je heilig wilt worden, als je de zin in je leven zoekt, lijk dan in je eigen leven en val je trots aan in al zijn vormen. God zal je buitenwoon verlichten en de ultieme beloning van heiligheid. Want je heiligheid steunt niet op wat je doet, maar wat je God toelaat te doen door jou. Hou moed. God zal je perfectioneren.

Ik moet proberen mijn ziel stil te houden zodat ik de Stem van de Geest hoor als Hij mij begeleidt op het pad van heiligheid.

Lijden dat komt van God zuivert je ziel zodat je tot hogere toppen kunt stijgen.

Alleen in de eeuwigheid zullen we de schoonheid van de ziel zien en alleen dan zullen we beseffen wat een grote zaken werden bewerkt door innerlijk lijden.

God zet je niet in de Hel. Je zet jezelf in de Hel, omdat je hart zo verhard raakt, zo koppig en geneigd om je eigen gemak te zoeken.

Ik geef er niet om als je 5 of 105 bent, God, uit alle eeuwigheid, koos je om te zijn waar je betn, op deze tijd in de geschiedenis om de wereld te veranderen.

Als je niet een door in iemands zijde bent, ben je de Christenheid niet goed aan het doen.

Zelfs na genezing en het doen van mirakels, kon Jezus de 12 vrienden niet bij Hem houden.

Je kunt elk deel van de H. Schrift nemen en je verbazen bij Gods Voorzienigheid.

Jezus is mijn kracht. Jezus is mijn rots. Ik vertrouw op Zijn wijsheid en Zijn Wil in mijn leven.

De Christen moet onrechtvaardig lijden, maar als hij zijn ogen houdt op Jezus, zal God wonderen doen in zijn ziel.

Als God Liefde is en jij bent geroepen om zoals God te zijn, dan moet ook jij Liefde zijn.

Er is een Hel mijn vrienden, laat niemand je zeggen dat het niet waar is.

Iedere keer zeg ik ‘nee’ op een kleine bekoring. Ik versterk mijn wil om ‘nee’ te zeggen tegen een grotere bekoring.

God van Kracht, die mij uit het niet geschapen heeft, vorm mij in een perfect beeld van Uw Zoon zodat de wereld Uw Heiligheid ziet.

We hebben de neiging om mensen te straffen of bedreigen als een vorm van correctie. De beste vorm van correctie is liefde.

Ware nederigheid is in staat zijn te kijken naar zichzelf in het volle licht.

Nederigheid is de deugd waarbij je jezelf kent, maar niet ontmoedigd bent.

Het geloof van de Christen ziet Gods Liefde in elke gebeurtenis in zijn leven.

We moeten onze ogen gericht houden op de Zoon. Kijk naar de Persoonlijkheid van Jezus op elk moment. Hij is altijd met Zijn Ogen op de Vader gericht.

In de ogen van God zijn we allen kinderen.

Vereniging met God betekent voortdurend bidden.

Het maakt niet uit hoeveel mensen God liefheeft, Hij houdt van jou alsof er niemand anders bestond.

Probeer veel te lachen, omdat het leven grappig is, en iedereen is tegenwoordig te ernstig. De enige tragedie in de wereld, mijn vriend, is zonde.

De Hemel is onze echte thuis. Dit is de plaats waar we beproefd worden, dat is alles.

We kunnen nooit te extravagant zijn met de Heer, omdat Hij totaal extravagant is met ons.

Laat de Heer zorg dragen voor degenen waarvan je denkt dat ze jou hebben schade berokkent. Al wat je moet doen is liefhebben en vergeven.

Als je God volgt, zal Hij je nooit het einde tonen. Het is altijd een tocht van geloof.

Eens ik een inspiratie krijg, stel ik het nooit in vraag, ik geloof als God het wil, Hij Zijn plan heeft.

De Gave van Kennis helpt mij de parel van grote waarde vinden die verborgen ligt in de boden van tegenkanting.

De essentie van contemplatie is de blik te richten op de Heer. Het is een blik van het hart.

Mijn God, U bent mijn anker op een stormachtige zee, mijn sereniteit op een winderige nacht, mijn hoop wanneer al het andere faalt.

We kunnen geen verandering van leven uitstellen tot morgen of tot de oude dag, want het kan zijn dat er geen morgen meer is.

Je hebt een onderwijzende autoriteit nodig die zegt dit is goed of dit is kwaad. Je moet bij een soort een maatstaf gaan in moraal en geloof – en dat is de Kerk.

Ik zal moeten steunen op U, Lieve Jezus, om mijn arme ziel op te tillen uit zwakheid en te bekleden met de moed en kracht van Uw H. Geest.

OLVrouw leed met haar Zoon. Jij moet ook lijden met haar Zoon. Doe het dan.

Mijn geloof zegt mij dat er een Drie-eenheid is in God, en ik geloof het. Maar als ik plotseling dit mysterie besef in mij, en begrijp de ik echt deze Goddelijke Personen overal kan meenemen, dan is dit de Gave van Begrip in actie.

Je vermogens (geheugen, verstand en wil) zijn drie gaven, drie talenten die God ons heeft gegeven waar we rekenschap zullen moeten voor geven.

Je kan de Geest niet dicteren, als je dit doet, zal je een kind blijven in het spirituele leven.

De H. Geest, wiens Aanwezigheid zo stil is, omdat het innerlijk is, ziet je gedachten, hoort je verzuchtingen en vervult je verlangens.

Jezus hield van de Vader boven alle dingen, en hield genoeg van mij om Zijn Leven voor mij te geven.

Jezus vertelt mij hoe de Vader te verheerlijken, en de Geest geeft mij de middelen om de Vader te verheerlijken door de Gave van Vroomheid.

We moeten ons richten op de Gave van Kennis om ons geheugen te vullen, de Gave van Begrip om ons verstand te vullen, en de Gave van Liefde om onze wil te vullen.

Jezus stelde Zich in de Eucharistie aanwezig, en Hij nam een verschrikkelijk risico vergeten te worden.

Ik moet onthecht zijn van mijn eigen meningen om open te staan voor de stille inspiraties van de H. Geest. Alleen dan zal ik in staat zijn onderscheid te maken tussen wat Hij zegt en wat Hij verlangt.

De roeping van een Christen is eenvoudig: je bent eerst een kind van God, en de levensstaat waar God je heeft geplaatst is de bron van je heiligheid.

H. Geest, mijn Vriend en Raadsman, vul mij meer, elke dag, met deze noodzakelijke Gave van Raad.

Wat is God goed om mij Zijn H. Geest te geven om te voorzien wat ik nodig heb om te streven naar heiligheid.

Geef toe, we strijden tegen Gods Wil en onze eigen wil. Geef mij een voorbeeld van een probleem dat je hebt, en ik verwed dat je vecht tegen Gods Wil.

Er zullen moeilijke tijden zijn wanneer je geloof zal aangevallen worden en wanneer je twijfel zal toenemen. Wat ga je doen? Standvastig blijven in gebed.

Maria, mijn Moeder, leer mij hoe Jezus lief te hebben en hoe zoals Hem te zijn.

Je hebt de hele eeuwigheid om de Aanwezigheid van God te ervaren, maar je heb maar een zeer korte tijd om iets voor Hem te doen.

Liefde verandert ons, en de essentie van het leven is om omgevormd te worden in liefde.

Soms kan je in je dagelijks leven dorre periodes ervaren, maar je gaat door dit, je gaat door dat, maar het hart is het voertuig waardoor je God in het verborgene kunt bereiken.

God hele gedrag tegenover ons is er een van intense liefde. We moeten dit begrijpen als we het spirituele leven willen begrijpen.

Een roeping van een moeder is volledig als ze haar Kind uit vrije wil aan God geeft.

Onze ziel moet altijd zoeken naar Zijn gezicht en schoonheid in de natuur. Zijn intelligentie in de mens, Zijn Wijsheid in ons lijden, Zijn Voorzienigheid in ons dagelijks leven, Zijn Almacht in de kosmos, Zijn Aanwezigheid in onze ziel en Zijn Essentie in alle geschapen dingen.

We kunnen God niet aanschakelen of uitschakelen zoals een lamp. Hij is het Licht van ons leven en de Bron van ons wezen.

Trots is zo verschrikkelijk, omdat we in opstand komen tegen God, die altijd was, is en altijd zal zijn. Als we in opstand komen tegen God is het gewoon een grote leugen.

Al de mindere liefdes vallen weg in de aanwezigheid van een grote Liefde – en er is een balans en antwoord op gehechtheid: Bovennatuurlijke Liefde.

Als je een probleem hebt in je leven dat je niet kunt vatten of begrijpen, moet je jouw gebedsleven onderzoeken, niet het probleem.

Ik dacht vandaag: Wat zou OLVrouw doen in mijn plaats? Hoe overwoog ze de Heer temidden van haar activiteiten?

Je moet bidden tot OLVrouw. Wanneer je de toewijding tot OLVrouw verliest, word je aan je lot overgelaten tussen de wolven.

Uw barmhartigheid, O God, is dieper dan de oceaan en hoger dan de lucht.

Hoe groter je geloof, hoe minder je moet analyseren, omdat je enkel moet aanvaarden. Je kent Jezus. Hij komt naar jou in vermomde vorm, en de vermomde vorm is pijn, mensen, onvolmaaktheden, lijden, gezondheid, weer, kansen, werk, duizenden dingen, je zwakheden, je fouten, je temperament – het geheel is gezegend.

Ik bedoel wat voor piekeraars zijn we toch! We piekeren in plaats van te zeggen “Hij waakt over mij. Hij ziet mij en Hij houdt van mij.” Daarom zegt Hij: “Houd moed. Ik ben het, wees niet bang.”

Verlies nooit het zicht over het feit dat je geliefd bent door God.

Ons innerlijk leven kan extreem pijnlijk zijn, omdat je het niet kunt delen en omschrijven. En God wilde het zo omdat het de zuivering intenser maakt.

Een Christen heeft 1 doel voor ogen: Wat wil God dat ik doe?

Dank je, Jezus, voor de genaden en gaven van deze dag.

Alles in het leven is een school van heiligheid en alles wat er met je gebeurt van slecht weer tot een ingegroeide teennagel is een kans om te zijn zoals Jezus.

Het is je plicht om de waarheid te spreken en het is te nemen of te laten voor iedereen. Maar waarheid moet in ons zitten. We leven in zo’n armoede van waarheid tegenwoordig.

Het ligt in het kruis dat ons geloof bewezen wordt.

Het vertrouwen dat alles wat met ons gebeurt voor ons goed is, is hoop.

Om onze liefde uit te drukken voor Hem te midden van duisternis en dorheid is de zuiverste liefde.

Elk kruis dat we dragen, brengt ons dichter bij de Heer, omdat het ons onthecht.

Om te weten wat de Wijsheid van de Vader is, in elk Kruis, is geloof.

Jezus stierf zodat jij zou voor eeuwig kunnen leven.

Maria’s leven was een perfecte navolging van Jezus. Zij was nederig, leidde een verborgen leven, was door zorgen en verdriet gekweld, maar ze kende ook vreugden dat het hart van de mens nooit heeft gekend.

Alleen Hij kent de mate van glorie dat Hij wenst voor ons en welke genaden en lijden nodig zijn om op deze sublieme lotsbestemming te geraken.

We moeten in overeenstemming zijn met Gods Wil zodat we alleen vragen om de dingen dat Hij verlangt, en dat zal je alles krijgen wat je vraagt.

Ik moet de H. Schrift dikwijls leven en over mediteren over de mysteries die het innerlijk leven raken. De Drie-eenheid, Menswording, Kruisiging, Verrijzenis en Pinksteren.

Als kinderen van de liefdevolle Vader, moeten we vertrouwen op Zijn Wijsheid met betrekking op het soort kruis dat nodig is voor de zuivering van onze specifiek zwakheid.

Elk kruis verbergt Zijn schaduw zodat we dat kruis kunnen opnemen met een nog zuiverdere liefde.

Wanneer je roept en schreeuwt over al je fouten, zwakheden en onvolmaaktheden, vescht je tegen elk middel waarmee God je wil heilig maken.

Het Evangelie bevat voor alles een antwoord.

Heer, Vader, het leven is altijd gemakkelijker als ik dicht bij U blijf.

Gebed is ons wapen en het is het wapen voor de wereld. Gebed is hoe we zielen beschermen.

Doodzonde zegt aan God: “Ik wil je hier niet. Dit is mijn huis, er is geen ruimte voor jou.” Dat is doodzonde, en daarom is het een zware zonde.

Enkel een ware liefde zal standvastig blijven in gebed ondanks duisternis en verwarring.

Soms is mijn ergste dag - deze die vervuld is met pijn en lijden – in de ogen van God mijn beste dag als ik het gedragen heb met een blij gemoed en het gedragen heb met liefde.

Heiligheid is niet voor watjes en over het kruis valt niet te onderhandelen, lieverd, het is een vereiste.

Geloof vertelt ons dat God aanwezig is wanneer we bidden en hoop vertelt ons dat Hij luistert, maar alleen liefde zorgt dat we blijven bidden wanneer duisternis, dorheid en gebrek aan interesse onze ziel vult.

Als er iets gebeurt waarmee ik niet gelukkig ben, schrijf ik het toe aan Gods Wil. Hij zuivert mij, Hij grijpt in . Het is een persoonlijke relatie.

Beeld je eens de vreugde in het Koninkrijk in… wanneer jij, een nietige, onbeduidende zondaar, nee zegt tegen de vijand en ja tot God?

Je moet genieten van het leven zonder er aan vast te handen. Je hebt lust voor het leven nodig maar een verlangen naar de Hemel. En je moet in alle dingen God zien, en beseffen dat Hij alle dingen overstijgt.

Geloof is wat je doet starten. Hoop is wat je gaande houdt. Liefde is wat je tot het einde brengt.

Hoe kan iemand voortdurend bidden en nooit de moed verliezen? Door een totaal vertrouwen in God, door een vredevol hart te hebben.

Als het niet aan de mens lag, zouden we allen heilig zijn.

Wanneer je Jezus hebt, wat is er dan te vrezen?

Het is de manier waarop je jouw lijden aanvaard dat je heilig zal maken. Ik weet dat het moeilijk is, maar het was ook moeilijk voor Hem.

Heiligen zijn gewone mensen, die doen wat ze doen uit liefde voor Jezus, zeggen wat ze moeten zeggen zonder vrees, hun naaste liefhebben zelfs wanneer ze vervloekt worden door hen en leven zonder spijt voor gisteren of vrees voor morgen.

Je zou kunnen zeggen: “Wel, ik weet niet wat mijn missie is.” Maar evenmin had iemand Jozef een gedetailleerde beschrijving van zijn missie gegeven. Hij wist alleen een ding per keer. Hij wist dat hij moest zorgen voor Maria en Jezus, en dat was alles.

Vele keren hebben we niet veel sympathie voor Onze Lieve Heer in zijn Lijden, in Zijn smarten tegenwoordig omdat we niet klein genoeg zijn om te zien hoe wonderbaarlijk het is.

Als ik de wereld had overwonnen, maar nooit mezelf, zou het niets waard zijn.

Als je het lastig hebt met nederigheid, kan je kijken naar je eigen kleinheid en zien hoe je het stelt.

Kleinheid is tevreden zijn met onze eigen onvolmaaktheden – niet dat we ze niet overwinnen, maar we aanvaarden wie we zijn en wat we zijn. Dat is nederigheid.

Ik heb de Gave van Raad nodig om te leven met onderscheidingsvermogen, zodat ik de waarheid onbevreesd kan tegemoet zien door altijd mijn handen in de Zijne te leggen.

Christenheid is een manier van leven – een manier van denken – een manier van reageren die tegengesteld is aan de weg van de wereld.

Geduld is je tijd afstellen op Gods tijd.

Onze lieve Heer sprak over het liefhebben van je vijanden. Wees goed voor hen. Waarom? Omdat ze zorgen dat je deugdzaamheid in praktijk brengt. Ze maken je zoals Jezus.

Wanneer ik de H. Schrift lees, dan spreekt God tot mij. Hij spreekt niet tot iedereen, Hij spreekt alleen tot mij.

Ik ben hier niet om vrienden te winnen en mensen te beïnvloeden. Ik ben hier om Gods Wil te doen.

Liefde is ons doel: Jezus lief te hebben, het H. Sacrament lief te hebben en eerherstel te maken voor de zonden van de wereld.

11-01-2020 om 04:05 geschreven door claudia  

Boven hun hoofd staat “Pest en Dood” geschreven…

Veronica Lueken: Ik zie een bol die snel draait. Ik zie nu een kant ervan, het ziet eruit als een rotsformatie en er stroomt vuur van achter. Het is heel groot. Oh mijn god! En terwijl de bol ronddraait lijkt er zich rook rond te verzamelen. Het is oranje-geel en wit - rook en vuur. Oh! Oh mijn god!
Het is op weg naar de aarde, ik kan de omtrek zien. Ja, het is de aarde. En ik zie dat het water zeer hoog stijgt over de zijkanten van het land en de huizen. Oh! Het is alsof de zee er gewoon in beukt en de gebouwen meespoelt.
Ik kan nog steeds de afgebroken gebouwen zien en ik zie mensen. Ze zijn erg bang, ze rennen alle kanten op.
Nu zie ik veel mensen op de grond liggen en ik weet dat ze dood zijn. En nu zijn er mensen die massagraven proberen te graven, maar er zijn zoveel lijken dat ze deze niet kunnen begraven.

OLVrouw: "Kijk, mijn kind."
Veronica: Oh, mijn god! Er is een ruiter met paard, en er schijnt een licht op hen en ze lijken helemaal groen. "Pest en Dood", staat geschreven boven hun hoofd. (23/11/1974)

Een tweede zon…

OLVrouw: "God, uw Vader, zendt de zon om op u te laten schijnen. God, uw Vader, kan ook de zon sturen om u te verbranden. Een tweede zon verschijnt in uw atmosfeer, de Bol van Verlossing. Ik herhaal, mijn kinderen, het is geen mythe of verhaal. Het is een feit! De Bol van Verlossing nadert! "(31/12/1974)

Veronica: Nu wijst OLVrouw naar de Hemel, het wordt erg donker en ik kan het zien - Oh! oh! het is zo heet! Ik zie een enorme bol die door de lucht slingert. Er schieten kleurdeeltjes uit, maar er is een vreselijke mist, het is een enorme mist van stof. En nu reist de bol met een grote snelheid en ik zie dat er een deel is afgebroken en het stuk komt naar beneden - ah! een stuk ervan viel nu in een enorme watermassa, en het water is als een stoom die omhoog komt. Oh! het moet vreselijk groot zijn omdat het water stijgt. En ik zie nu mensen door de straten rennen en schreeuwen. Ze lijken doelloos te rennen, ze weten niet waar ze zich moeten verbergen of rennen. Het is heel beangstigend. (15/6/1974)
Nu wijst OLVrouw naar de andere kant. Het is alsof je naar een kaart kijkt. En ik zie nog een kustlijn, ik weet dat we aan de oostkust zijn. Oh, ik herken New York en Long Island. Het strekt zich uit in het water. Oh, ik zie een grote flits, een uitbarsting van vuur. En het water stijgt zeer hoog. De kustlijn verdwijnt in het water. (18/6/1974)

Veronica - Ik zie een grote bol. Het is erg warm. De schittering doet pijn aan mijn ogen, verbrandt mijn ogen. Het is als een vuurbol. Er schieten gekleurde stralen uit van oranje, paars en geel, maar mijn ogen kunnen het felle licht niet verdragen. Deze bol reist met grote snelheid door de lucht. Daarachter zie ik een lange staart met veelkleurige gassen, zoals dampen. Ze vormen een dikke mist. De damp ruikt naar zwavel, als brandende lucifers. (Veronica hoest.) Veel mensen rennen naar buiten om te kijken. Dat zouden ze niet mogen doen. Het zal hun ogen pijn doen. Ze moeten binnen blijven.
De bol lijkt rondom de zon te gaan alsof het wordt aangetrokken. Maar nee, nu begint de bal te draaien; het stuitert. En nu volgt de bol de baan van de aarde. Nu draait de bol als een tol. En de bol begint rond de aarde te draaien, en de bol gaat over de aarde en de staart begint de aarde te raken. Ik zie nu de oceanen, de wateren. Ik zie de wateren. Ik zie de wateren opborrelen en het land verdwijnt het water in. (25/7/1973)

Veronica: Ik zie een grote vuurbol. Het reist erg snel. Het wordt groter naarmate het dichterbij komt. Terwijl het door de ruimte wervelt zie ik dat er sterren vallen. Er vallen sterren over. En de bal is nu erg heet; het gaat erg snel. Het gaat nu achter de maan voorbij. De maan ziet er nu aan een kant groen uit. Een deel ervan lijkt te smelten. Het draait heel snel, het is als een brandende ster. Ze ziet erg rood en oranje. Nu de bol dichterbij komt, is het heel, heel heet. De bal ziet er wit uit van de hitte. Nu breekt er ook een stuk af... het zijn als steenbrokken.
Nu zie ik het water heel hoog, heel hoog stijgen. Oh, het water stijgt tenminste veertien, vijftien voet hoger dan normaal. En het water bereikt nu de kustlijn en ik de golven een stad bedekken. Waar het water binnenkomt vallen gebouwen in. Ik kan een gebouw zien en er zijn twee mensen op een deur aan het bonzen. Ze proberen zich een weg te banen uit het gebouw. (24/3/1973)

11-01-2020 om 01:14 geschreven door claudia  

Dan zullen de H. Beschermengelen deze gezegenden feliciteren en met hen juichen over hun vreugdevolle opstanding. Op alle begraafplaatsen en op plaatsen waar veel mensen begraven liggen, zullen de gezegenden eerst opstaan ​​met schitterende verheerlijkte lichamen. Dat zij de voorrang hebben boven de anderen, kan uit Christus’ woorden begrepen worden wanneer Hij zegt: "Verwonder u hier niet over; want er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op veroordeeld te worden.” (Joh. 5:28- 29).

En zoals op elk kerkhof zijn er veel personen die weer tot leven komen, en onder hen zal een aanzienlijk aantal mensen goed zijn en stel je de vreugde voor bij het weerzien van elkaar, en nu met stralende glorierijke lichamen.

Ik bid tot God dat ik gerekend word tot het aantal van deze gelukkige mensen! Hoe hartelijk zal ik Hem danken als Hij mijn verzoek inwilligt!

De opstanding van de goddelozen zal onmiddellijk volgen op die van de rechtvaardigen; maar hoe anders zal het zijn! In elke begraafplaats zullen alle verloren zielen zich verzamelen wiens lichamen daar zijn begraven, en ze zullen opnieuw worden gedwongen om ze aan te nemen en zich met hen te herenigen. Maar met welke tegenzin en walging zal dit zijn! Wanneer de ziel haar eigen lichaam ziet, zal ze terugdeinzen, zo afschuwelijk zal het zijn, en ze zal het gevoel hebben dat ze liever rechtstreeks naar de Hel ging dan zich terug met het lichaam te verenigen. Want de lichamen van de verworpenen zullen meer op duivels lijken dan op mensen, zo angstaanjagend, zo walgelijk, zo aanstootgevend zullen ze zijn. Maar hoe de ziel zich ook verzet tegen de hereniging met haar lichaam, dat nu zo afschuwelijk is, zal ze zich toch eraan moeten onderwerpen want God dwingt haar ertoe.

Wie kan de wanhoop inbeelden dat bezit neemt van het lichaam wanneer het terug levend wordt door de terugkeer van de ziel, en het tot het bewustzijn komt dat het voor altijd verloren is. Met een kreet van woede zal het uitroepen: "Wee mij, wee mij tot in alle eeuwigheid! Het was duizend keer beter nooit geboren te zijn geweest, dan tot deze opstanding van ellende te komen!" Dan zal de ziel zich weer verenigen: "Gij vervloekt lichaam, ik heb al enkele honderden jaren de kwellingen van de Hel moeten doorstaan, en nu moet ik met je terugkeren naar de eeuwige vuurzee. Jij bent de schuld voor al dit ongeluk; ik gaf je goede raad, maar je wilde ze niet volgen. Daarom ben je voor altijd verloren. Helaas voor mij, ongelukkige ziel! Helaas voor mij, nu en voor altijd! Je bent het middel geweest om mij naar deze eindeloze ellende te voeren. Ik vervloek het uur waarin ik voor het eerst bij jou kwam wonen." En dan zal het lichaam de ziel op deze manier antwoorden: "O verdoemde ziel, welk recht hebt je om mij te vervloeken, wanneer jij de oorzaak bent van al deze ellende? Je had mij strenger moeten aanpakken en me tegenhouden voor het kwaad, want het was met dit doel dat God je met mij verenigde. In plaats mij bij te staan in boetedoeningen, heb je me met zondige genoegens vervuld. Het behoort daarom aan mij jou te vervloeken tot in alle eeuwigheid, want jij bent degene die ons allebei tot eeuwig verderf heeft gebracht.” Zo zullen ziel en lichaam elkaar wederzijds vervloeken.

Dat zijn de ongelukkige omstandigheden die de opstanding van de lichamen van de verdoemden op alle begraafplaatsen zullen meemaken ​​wanneer ze het graf verlaten en een tweede leven beginnen.

En nu, lezer, probeert u zich de schaamte en verwarring voor te stellen die deze arme mensen tot in hun diepste zullen voelen als ze elkaar terugzien. Man en vrouw ontmoeten elkaar, broers en zussen, ouders en kinderen, vrienden en kennissen; degenen die in dezelfde stad of hetzelfde dorp hebben gewoond en elkaar al van kinds af aan kennen. Hun schaamte zal zo overweldigend zijn dat ze liever een fysieke marteling zouden ondergaan. En hun lichamen zullen zo afschuwelijk lelijk zijn, zo walgelijk van uiterlijk, dat ze huiveren bij het zien van elkaar. Wie kan de rouw en weeklacht beschrijven die zullen heersen onder deze ongelukkige mensen! Hun ellende is inderdaad onuitsprekelijk.

Bedenk welke vreselijke wanhoop je zou voelen als je onder het aantal van deze verloren zielen zou zijn. Hoe zou je jouw ellendig lot met hen betreuren: "Ach! Wat hebben wij gedaan? Wee ons meest ellendigen; het was beter geweest als we nooit geboren waren! Vervloekt zij u, mijn vrouw of mijn man, die mij heeft aangezet om te zondigen! Vervloekt zij u, mijn kinderen, die de oorzaak zijn van mijn verdoemenis! Vervloekt zij u, mijn vrienden en kennissen, want u was de gelegenheid van deze ellende die over mij is gekomen! Vervloekt voor altijd allen die partners van mijn leven zijn geweest en partners van mijn zonde! '
Denk hier eens over na, o zondaar, en laat uw stenen hart worden verzacht.

Wanneer u langs een begraafplaats komt, bedenk dan dat u misschien lang op een begraafplaats zal worden gelegd tot de algemene opstanding.

Maak daarom zo goed mogelijk gebruik van dit korte leven, dat u tot de rechtvaardigen gerekend kunt worden, en sta met hen op tot eeuwige gelukzaligheid, en niet met de verworpenen tot eeuwige kwelling. Bid vaak zo in uw hart: O meedogende Heer Jezus, ik smeek U omwille van Uw bitter lijden en dood, en omwille van het Laatste Oordeel waarin U de Rechter van de hele wereld zult zijn, mij genade te schenken om zo te leven dat ik bij de opstanding met vreugde kan opstaan en niet met schaamte. Amen.

10-01-2020 om 17:36 geschreven door claudia  

Als deze dingen werkelijk zo zijn, wat moeten we dan doen om niet in handen van een toornige Rechter te vallen? Dit is de beste raad die ik u kan geven:

Bekeer u van uw zonden, doe een oprechte belijdenis van uw zonden, verander uw wegen en begin ernstig na te denken over uw eeuwige woonplaats, en over uw eeuwige zaligheid.

Terwijl u nog steeds in goede gezondheid bent, denk dan eens na over de dood en bereid u daarop voor. Stel dit niet, elke dag kan de laatste zijn. Het is de kunst een goede dood te sterven. U in staat van genade te bevinden met God. Hiervan hangt uw hele eeuwigheid af; een eeuwigheid van overtuigende gelukzaligheid of van onuitsprekelijke kwelling. Deze beproeving van het stervensuur moet u doorstaan, anders is alles verloren en staat een eeuwigheid van ellende voor u.

U moet hierover nadenken terwijl u gezond en sterk bent, want hoe kunt u het dan beoefenen en tot uw eeuwige zaligheid maken wanneer u op uw sterfbed ligt? Het zal voor u volkomen onmogelijk zijn om dit te doen tenzij God een wonder van genade voor u doet. Hier kunt u geen rekening mee houden; God heeft het niet beloofd en een mens kan niet bogen op zijn eigen verdiensten.

Wat u ook het best doet is de H. Jozef bidden om een goede dood. Hij is de patroonheilige van de stervenden. Ook de bijstand afsmeken van de H. Maagd Maria in het Weesgegroet is een goed gebed. Bid daarom elke dag haar H. Rozenkrans.

Ik smeek u vriendelijk mijn raad op te volgen en u dikwijls voor te bereiden op de dood, want dit is het enige middel waarmee u kunt hopen bekwaam te worden in een goede dood, en met succes deze beproeving doorstaat, en waarmee uw eeuwige bestemming zal worden bepaald.

DEEL II. HET LAATSTE OORDEEL

I. Over de tekenen die aan het Laatste Oordeel zullen voorafgaan

Jezus Christus, de Rechter van de levenden en de doden, die bij Zijn eerste komst op aarde in alle stilte en kalmte onder ons kwam wonen, onder een zachte en aantrekkelijke gedaante, zal bij de tweede Komst komen om te oordelen met grote majesteit en glorie.

Opdat Zijn komst ons niet onvoorbereid zou vinden, zal Hij van tevoren vele en vreselijke tekenen sturen om ons te waarschuwen ons zondig leven te verlaten. Over deze tekenen zegt Hij zelf: "Er zullen tekenen zijn in de zon, in de maan en in de sterren; en op de aarde zullen de naties in ellende verkeren, mensen die uit angst wegkwijnen en met het oog van wat er over de hele wereld zal komen.” Want er zal dan een grote verdrukking zijn, zoals er tot nu toe niet is geweest vanaf het begin van de wereld, en dat ook niet meer zal gebeuren. En tenzij die dagen niet waren ingekort, zou er geen vlees worden behouden. " Wat een vreselijke aankondiging! Wat een vreselijke profetie!

Zouden er nog meer vreselijke voorspellingen aan ons kunnen worden gedaan dan deze die van de lippen van Eeuwige Waarheid komen? Toen God op het punt stond de stad Jeruzalem te vernietigen, kondigde Hij de ondergang aan met verschillende tekenen. De geschiedkundige Josephus Flavius had het over een ster, dat leek op een vurig zwaard, boven de stad te zien was en een komeet die een heel jaar te zien was boven Jeruzalem tijdens het beleg van 70 n. Chr. Bovendien waren er op een bepaald moment strijdwagens te zien aan de Hemel met strijders. Jeruzalem zou op het laatste moment deze tekenen juist kunnen hebben geïnterpreteerd en boete gedaan hebben om gered te worden. Maar hun koppigheid om Jezus als de Messias te erkennen speelde de hoofdrol. Als God ervoor zorgde dat zo’n wonderbaarlijke tekenen vóór de vernietiging van één enkele stad verschenen, zou Hij dan niet het naderende einde van de wereld en de kastijdingen die erop volgen, aankondigen door grote, vreselijke en verschrikkelijke tekenen? Er is daarom alle reden om te geloven dat een aanzienlijke tijd vóór de Laatste Dag in alle landen aan de Hemel vreselijke tekenen zullen verschijnen. Christus lijkt dit aan te geven in de woorden: "Er zullen tekenen zijn in de zon, in de maan en in de sterren; mensen kwijnen weg uit angst en met het oog van wat de hele wereld zal overkomen." Deze tekenen zullen met de dag talrijker worden, en mensen zullen getroffen worden door zo’n angst, dat zelfs als God die dagen niet zou verkorten, de uitverkorenen zouden beginnen te wanhopen. Dan zullen zoals de H. Hiëronymus zegt, de Hemel bewolkt zijn met zware wolken, en zal er een vreselijke storm ontstaan.

De Bol van Verlossing (verschijningen aan Veronica Lueken van Bayside)

De komeet ...

boodschap van OLVrouw van de Rozen, Maria, Hulp van Moeders:

Veronica Lueken:  Oh! Oh! Ik zie de lucht; ze wordt heel, heel fel rood, bijna de kleur van een (bloed)sinaasappel, rood-oranje. En het is alsof ik opgetild word en het licht is zo fel dat het mijn ogen pijn doet. En ik zie deze enorme bal. Nu in het midden - het is een grijs gekleurde bal, die bijna helemaal grijs is - oh, ik weet niet waar het van gemaakt is, ik denk een rotsachtige formatie. Maar terwijl het nu draait, begint het van kleur te veranderen en wordt het een paarsachtige, wazige, oranje ogende bal. En nu begint het grote snelheid te verzamelen. En terwijl het sneller door de lucht gaat, is nu een deel ervan afgebroken, en ze verdwijnt nu achter de zon. Ik zie de enorme bal van de zon. Het is een vuurbal. En het ander hemellichaam ook een vuurbal. En een stuk is dat was afgebroken treft de zon en slaat in. En oh! Oh! Het is een explosie. Oh! Ik kan niet kijken. Oh - h - h! Oh - h - h!
Alles lijkt zo stil, en ik zie mensen nu de stoelen in hun huizen vasthouden. Alles schommelt. Het is alsof de fundering van de huizen schommelt. En ze zijn allemaal bang. En velen rennen de straat op. Oh, maar anderen komen buiten en sluiten hun ramen. Ze trekken de rolluiken naar beneden. Oh! Oh! Anderen kijken door de ramen, maar ze gaan niet naar buiten. Ze mogen niet naar buiten gaan. Ik zie een grote mist in de lucht komen - een grote mist. En er zijn stukjes - het lijkt alsof er rotspuin of rotsstof valt.
En de mensen die buiten zijn, struikelen. Er gebeurt iets met hen. Ze zijn als dronken; ze struikelen. Van degene die ik in de gaten hou, zijn er twee gevallen. Ze zijn nu op hun gezicht gevallen en proberen op te staan. Nu vallen ze naar voren en bewegen ze niet. En ik zie nu deze duisternis - een grote, grote mist. En dan een diepe, muf ogende waas, en ze trekt nu voorbij de maan. Er is geen maan te zien; er is geen licht. De maan wordt volledig bedekt. Ik kan het niet zien; er is geen licht.
Nu lijken er uit de zon deeltjes uit te schieten - ik weet het niet - het zijn deeltjes. En ik kan deze andere bal zien die nu op een kleine zon lijkt; ze komt van achteren. De bol wervelt, maar er schieten ook deeltjes uit, van rots, vurig gesteente.
Er is één erg groot stuk, en het valt nu naar beneden in het water. En het water stoomt en bruist; en er was kracht toen het het water raakte, omdat het nu water heel, heel hoog stijgt. Oh! (24/12/1973)

De grote bol

Veronica Lueken : Ik kan die geweldig grote bol weer zien. Het is heel, heel groot. Oh mijn god! En nu is er ook - er is iets aan de linkerkant van de bol. Het lijkt op - oh, ik weet het niet, een ruimteschip of zoiets. Het is lang. En ik zie dat het erachter zit, maar plotseling zie ik dat de bovenkant eraf worden geblazen. Het is alsof de top van deze metalen behuizing door de intense hitte van deze grote bol eraf valt. Oh mijn god! (Veronica hoest) De rook! Oh mijn god! Oh, ik zie nu dat er mensen in deze metalen behuizing zitten. Maar zij leven niet; ze zijn allemaal dood. Oh! En ik zie nu dat de metalen behuizing begint te exploderen. En het blies gewoon in een miljoen stukjes. En daarna is er niets meer van over. Ik zie niets; het leek gewoon te exploderen en door een grote kracht te worden weggevoerd. Er is niets meer van over. Oh! (24/12/1973) (Noot Claudia: de metalen behuizing is waarschijnlijk een ruimtestation.)

De vuurbol...

Veronica Lueken: Nu wijst Jezus naar de lucht. Oh, hij wil dat ik - oh, daar is die bol weer! Dat! oh, het is erg groot. Het is een vuurbal en het heeft een - oh, ik kan de staart nu heel duidelijk zien. Het is een lange, oranje staart. Het is echt een vurig rode bol. Het ziet er heel, heel heet uit. Nu wervelt het echt door de lucht. (29/12/1973)

Atmosferische holocaust…

OLVrouw : "Jullie land en de wereld moeten boete en verzoening doen voor de Vader. De bal is niet uit zijn koers gehaald. (pauze) "Er zullen grote atmosferische holocausts op jullie land zijn. Jullie zeeën zullen getroffen worden." (31/12/1973)

Staart die de hele lucht bedekt...

Veronica Lueken: Nu wijst Jezus naar de vlaggenmast. Oh, nu op de plaats van de adelaar op de vlaggenmast, lijkt er nu een ronde bol te zijn met een kruis op de top. Het is een grote ronde bal met een kruis bovenaan. En Jezus knikt met zijn hoofd.
En OLVrouw wijst nu naar de hemel, helemaal naar rechts. En ik zie nu deze zeer grote brandende bol die heel snel ronddraait. Oh, het heeft een enorm lange staart. Het heeft gewoon alle kleuren, zoals bijna van paars tot oranje en geel. Het wervelt de lucht in. Het bedekt de hele hemel. Hoe sneller de bal beweegt, hoe meer de staart beweegt, een deel ervan bedekt de hele hemel, tot nu toe is het zo dicht dat het de zijkant van de vlaggenmast bedekt. (31/12/1973)

De Eeuwige Vader heeft een bol aan Zijn voeten…

Veronica Lueken:  Ik zie een heel geweldige man. Hij is net een grootvader, met een lange witte baard. En Hij zit met de mooiste mantel gekleed; Hij ziet eruit als een vorstelijke koning. Hij lacht. Er is geen manier om Hem te beschrijven. En Hij is zo doorzichtig en straalt. Ik weet dat het de Eeuwige Vader is. Maar Hij heeft aan de voet van Zijn troon een grote bal; het is als een vuurbal. Ik weet dat ik een aantal jaren geleden deze bol zag op een foto genomen door mensen uit Canada. Ik wist toen niet wat het betekende, maar nu begrijp ik de foto. (2/10/1989)

Komeet in deze eeuw…

Veronica Lueken : Oh, boven in de lucht boven ons, zijn er prachtige rozen die door de Engelen worden vastgehouden. Let op de drie grote Engelen in de hemel. Michael, Rafael, en een derde Engel. Oh Michael komt door de bomen aan de linkerkant, Oh, hij is enorm groot. Hij bedekt de hele hemel. Hij is echt een Hemelse krijger, en nu komt Onze-Lieve-Vrouw dichter, nu gaat ze naar de bomen toe en ze raakt nu met haar vinger haar lippen aan.
OLVrouw : "Mijn kind, luister naar wat ik te zeggen heb en geef het zorgvuldig aan onze ronddolende schapen. Ik ben vreselijk terneer geslagen te weten wat er snel op de mensheid afkomt. Ik zie een grote bol achter mij, die als hij naast de zon zou worden geplaatst, het als twee zonnen zijn aan de hemel. Maar het is een bol van vernietiging en ik zeg jullie, Mijn kinderen, We hebben geprobeerd dit tegen te houden met alle manieren van genade, vasten en lijden. Maar de Eeuwige Vader zegt : Kijk omhoog, Mijn kind, kijk ver omhoog in de lucht. Je menselijke ogen kunnen het nog niet waarnemen wat daarboven is. Maar er is een bol die voor de mensheid bekend staat als van onbekende oorsprong. Maar het is niet onbekend: het is de bol van verlossing.
"Wees niet bang, mijn kind, je moet dit zien. Want het is belangrijk dat deze bol in deze eeuw zal neerdalen op de mensheid. (Noot Claudia: Bedenk de vele tijd van uitstel we hebben gekregen, wat hebben we ermee aangevangen?)
"Mijn kind, ik nam je uit je bed van pijn en ziekte om je hier te brengen om de wereld te vertellen om je nu voor te bereiden. Het is bijna te laat. We hebben ook dringend gevraagd en hebben geweldige medewerking van de massa's mensen op aarde gehad om Rome te vertellen omhoog te kijken en te zien wat achter jullie ramen ligt. Het is een bol die snel naar de aarde zweeft, ze zal hier binnen deze eeuw zijn, zo niet eerder. Want zelfs de wetenschappers hebben de snelheid van deze bal niet herkend. "

Veronica Lueken : Ik zie een vreselijke bol, het lijkt op een bol van vuur. Het is beangstigend. Het stuitert nu rond alsof het geen controle heeft, alsof het op zijn koers blijft. Het stuiterde tegen een ander hemellichaam, dat op een komeet lijkt, en heeft de komeet op de linkse kant vernietigd.

OLVrouw : "Deze zal niet worden vernietigd, want de mensheid heeft geluisterd, maar heeft de Hemelse agenda niet gevolgd, die wij, zoals we zouden zeggen door de Hemel op de mensheid wordt geplaatst. Een agenda voor gebeden en berouw. Dit werd niet tot voldoening van de Eeuwige Vader gedaan. Maar allen moeten op hun knieën vallen en smeken om berouw voor de mensheid. Het is het evenwicht van de mensheid. " (18/6/1988)

Jullie zullen de datum weten…

Jezus - "Ik kan je de datum niet geven, mijn kind. Maar je zult die foto's bewaren die ik je heb gegeven, en je zult de datum kennen. Maar je moet me nu beloven dat je dit niet mondeling of schriftelijk zult onthullen. "(17/5/1986)

Het wordt helder rood…

Veronica Lueken : Maar net in het midden van de lucht zie ik een ronde bol en deze komt naar ons toe. Het lijkt op een wereldbol en hij lijkt helemaal in brand te staan. Het is een - het is een vreselijke zaak. (Veronica snakt naar adem!) Ik kan de hitte voelen en de rook proeven. Het is vreselijk om deze door de lucht te zien komen. Het is een grote bal. Oh! Oh, ik denk - ik kan de hitte niet uitstaan. Oh, het is verzengend. (Veronica ademt weer zwaar.) Oh, nu gaat het terug de lucht in. Oh, het was heel beangstigend!
Oh, nu daar bij de bomen aan de rechterkant, stond Jezus. De bal was zo lichtgevend en zo beangstigend. Ik zag Hem niet door de wolken komen. Er zijn veel wolken boven ons; het is als dichte rook, nog steeds de rook van die grote bol. Het moet de Bol van Verlossing zijn waar OLVrouw altijd over spreekt. Zelfs thuis vertelt ze me dat de Bol van Verlossing dichterbij komt. (17/5/1986)

De onderkant van de wereldbol in vlammen…

Veronica Lueken: Nu wijst OLVrouw naar haar linkerkant, en er gloeit nu een bol in de lucht. En er is nu ook de wereldbol te zien, maar er zijn vlammen aan één kant. Ik kijk nu bijna naar het gebied. Er zijn vlammen en er is een groot gat; oh, het bedekt de helft van de wereld, het gat. Het is als uitgebrand, alsof het is geraakt door een enorme, grote vuurbal. Oh, het is vreselijk. Ik kan de hitte voelen.
Nu merk ik dat er een geweldige bol door de lucht zweeft, bij de zon. Het is alsof er twee gigantische zonnen aan de hemel staan. Maar de bal rechts heeft een staart en deze begint nu rond de zon te bewegen. En de bol stuitert, alsof het op een of andere manier uit koers gaat. En het is nu weer op weg naar de aarde. De aarde is één keer geraakt en er is iets gebeurd.
En nu gaat de bol naar een ander deel van de wereld. Het heeft zijn koers helemaal omgedraaid en slaat in op de aarde. Ik zie nu dat de hele onderkant van de wereld in vlammen is. (14/4/1984)

06-01-2020 om 00:54 geschreven door claudia  

Bewijs dat Paus Benedictus reeds op voorhand de intentie had om zijn ontslag in te dienen

Rome, Nov. 12, 2019 (door Br. Alexis Bugnolo) —Ik heb pas een lang gesprek had met Nino Oliva, de schrijver die de gebeurtenissen rond Giuseppe Auricchia en de boodschappen van OLVrouw van de Pijnboom heeft gedocumenteerd. Deze boodschappen kreeg hij van OLV e in Mammanelli, bij Avola in de provincie van Syracuse, in Italië van 1990 tot zijn dood in 2012.

Vertaling door Br. Alexis Bugnolo van de woorden van OLVrouw van de Pijnboom op 30 mei 2010 aan een nederige ziel in de omtrek van Avola, Sicilië in het Diocees van Noto:

OLVrouw: “Mijn Zonen, vandaag wens ik met jullie deze prachtige vriendschap en vreugde te delen, dat men kan vinden in het helpen van anderen.

Al deze tijd heb ik jullie uitgenodigd als voorbereiding op de parousia van Mijn Zoon in Zijn Tweede komst. Ik wijs jullie naar deze brug van bescherming die Wij jullie geven, en jullie zullen geëscorteerd worden naar Mijn triomf, door middel van de zuivering die ik voorzie.

Jullie moeten begrijpen dat We jullie zielen beschermen.

Wees niet bang voor wat zal gebeuren, dit zijn dingen die moeten gebeuren, maar houd jullie enkel bezig met jullie taak voor Mijn Zoon.

Jij, Giuseppe, hebt de grote verantwoordelijkheid om aan de wereld Onze boodschappen te openbaren, maar doe het met vreugde als een instrument van God.

Behalve voor de boodschappen van 25 maart 2010, de nacht van 9 april 2010 en deze van 11 april, zijn al de andere gepubliceerd, maar niemand wilde luisteren naar Onze woorden.

Alles wat is gebeurd en nog zal gebeuren werd geopenbaard en niemand kan zeggen: “We werden niet op voorhand op de hoogte gesteld”.

Jullie worden opgeroepen om een levende getuige te zijn van God.

Kondig de smarten, verschrikkingen aan die nu zullen gebeuren. Hele naties zullen van de Aarde verdwijnen en de hele mensheid zal de bittere kelk drinken.

Mijn Zonen, loop op deze brug die ik jullie heb getoond, om met Ons de vreugde te delen en het tijdperk van vrede op aarde voor jullie.

Het kwaad zal verdreven worden en de zege van Mijn Zoon zal jullie bevrijden, maar jullie moeten bidden om leiding, omdat jullie zeer spoedig een schisma zullen zien in Mijn Kerk.

Mijn trouwe Rest zal de huidige Paus Benedictus XVI volgen, die zij willen elimineren.

Blijf hem volgen en blijf trouw aan Hem en aan de leer van Mijn Kerk, die opgericht is met de Apostelen. Laat niet toe dat jullie afvallig worden en door ketterijen worden ingepalmd.

Ik zeg jullie dat de volgende paus een bedrieger zal zijn en dat de krachten van het kwaad achter dit schisma staan.

Mijn Zonen, wees voorbereid, op deze manier kunnen jullie de priesters volgen die trouw zijn aan de Paus en aan de leer van de Kerk. Bewaar de heilige Missalen en de boeken van de oude H. Mis, omdat de afvalligen de woorden dramatisch zullen wijzigen.

Mijn zonen en dochters, houd moed en heb vertrouwen. Jij, Mijn zoon, wees niet bang als ze jou vervolgen omwille van Onze zaak, Ik en Mijn Zoon zullen je bijstaan om je te beschermen in deze zware beproeving.

Zegen aan jullie allen, ik ben Maria, de Onbevlekte Maagd, de Moeder van Smarten.

Mr. Oliva bevestigde mij dat voor zijn dood, Giuseppe Auricchia werd bezocht door Vaticaanse functionarissen die gezonden waren door Paus Benedictus in de zomer van 2012, toen hij de beslissing nam om ontslag in te dienen. Mr. Auricchia bezocht ook tweemaal het Vaticaan in de voorafgaande jaren, en ook in de eerste jaren van Paus Benedictus.

Dit betekent dat Paus Benedictus kennis had van de inhoud van deze boodschappen VOOR 11 februari 2013 en VOORALEER hij de beslissing nam ontslag te nemen van het ministerium (actieve dienst) in een akte waarin het leek dat hij ontslag nam uit het pausschap, maar dat canoniek ongeldig was.

Op basis daarvan kan ik met hoge waarschijnlijkheid stellen DAT PAUS BENEDICTUS BEWUST ZIJN ONTSLAG VEINSDE OM DE KRACHTEN VAN DUISTERNIS TE VERSLAAN, zoals gezegd door OLVrouw van de Pijnboom.

Deze openbaringen waarschuwden hem voor het complot en het beoogde doel. Het was niet gewoon een machtsstrijd in de Curie, het was een diabolisch complot om de Kerk en de Petrine Opvolging over te nemen om zo een Satanische Kerk op te richten binnen de Katholieke Kerk die de ware Kerk volledig zouden opslokken.

Door het ontslag te veinzen heeft Benedictus ervoor gezorgd dat het Pausschap niet werd ingenomen, zodat de gelovigen niet zouden beroofd zijn van Christus’ Plaatsvervanger. Dit werd gedaan als een spirituele bijstand voor de uitverkorenen, hoewel hun aantal zeer gering is, krachtens de grote Liefde van Christus en OLVrouw voor de Katholieken die trouw zijn aan God in hart, geest, mond en daden!

Romeinse Curie (Latijn: Curia Romana) is het bestuursapparaat van de paus en wordt gevormd door de organen van de Heilige Stoel die de paus bijstaan in het vervullen van zijn taken als hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk..

Het woord curie is afgeleid van het Latijnse curia, dat verwijst naar de plaats waar in de klassieke oudheid de Romeinse senaat vergaderde. Later werd de term gebruikt om het paleis van de vorst aan te duiden en stilaan ook voor het ‘vorstelijke huis’, de hofhouding die de vorst bijstond in zijn bestuurstaak.

De term curie wordt ook wel gebruikt voor de bestuursorganen van een bisdeom. In dat geval gaat het om een diocesane curie.

Geschiedenis

In de middeleeuwen was er een strijd tussen de macht van de concilies (conciliarisme) en de hofhouding van de paus: de curie.

Hoewel paus Martinus V (1417-1431) door het Concilie van Konstanz (1414-1418) werd gekozen om uit de strijd tussen drie pausen te geraken, nam hij geen enkele bevoegdheid aan uit handen van de curie. Ook zijn opvolger paus Eugenius IV (1431-1447) ontbond ijlings het Concilie van Bazel (in 1433) toen dat te veel weerstand bood.

Met het Motu proprio Integrae Servandae van 7 december 1965 gaf paus Paulus VI nieuwe statuten aan het Heilig Officie, dat sindsdien Congregatie voor de Geloofsleer heet. De apostolische constitutie Regimini Ecclesiae Universae van deze paus van 15 augustus 1967 bevatte een algehele reorganisatie van de curie en wordt gezien als de grondwet van de Heilige Stoel. Het aantal congregaties werd beperkt tot maximaal tien (er zijn thans negen congregaties) en vele veranderden van naam. Er kwamen raden en secretariaten bij en ook de bevoegdheid van het staatssecretariaat werd ingrijpend gewijzigd.

Met de Apostolische Constitutie Pastor Bonus van 28 juni 1988 voerde paus Johannes Paulus II een nieuwe hervorming van de curie door, die tegemoetkwam aan de nieuwe noden van een sterk geïnternationaliseerde Kerk.

Samenstelling van de Romeinse Curie

De Romeinse Curie bestaat uit de volgende organen en instellingen. Het Staatssecretariaat staat aan het hoofd.

05-01-2020 om 23:23 geschreven door claudia