Moeder Angelica van de Annunciatie, P.C.P.A.

Rita met haar moeder

Rita Antoinette Rizzo (20/4/1923 (Canton, Ohio) – 27/3/2016 (Hanceville, Alabama). Rooms-Katholieke zuster en abdis. Ze is meer gekend als Moeder Angelica. Ze was een Katholiek Amerikaanse Zuster Clarisse die bekend is door haar televisiepersoonlijkheid. Ze was ook de stichtster van het international televisienetwerk Eternal Word Television Network (EWTN) en radionetwerk WEWN. Het werd de stem van Katholieken wereldwijd.

In 1981 startte Moeder Angelica met religieuze programma’s uit te zenden vanuit een omgebouwde garage in Birmingham, Alabama. De volgende 20 jaar, ontwikkelde ze een medianetwerk van radio, tv en internetkanalen evenals publicaties.

Moeder Angelica was gastvrouw in haar shows op EWTN tot ze een beroerte kreeg in 2001. Ze bleef van dan af in het slotklooster in Hanceville, Alabama, tot haar dood op 92-jarige leeftijd op 27 maart 2016.

Ze werd 92 jaar. Ze werd begraven in het Heiligdom van het H. Sacrament te Hanceville.

Haar leven

Moeder Angelica werd geboren als Rita Rizzo in 1923 in Canton, Ohio in een gemeenschap van Afro-Amerikanen en Italiaanse immigranten die in maalderijen werkten . Zij was enig kind van John en Mae Helen Rizzo. Haar vader was Italiaan van oorsprong en een kleermaker. Hij liet het gezin in de steek toen Rizzo 5 jaar was en twee jaar later volgde de echtscheiding. In 1931 kreeg haar moeder voogdij over de kleine en haar vader moest alimentatie betalen van 5 dollar per week. Maar dat was maar periodiek. Haar moeder had een chronische depressie en ze leefden in armoede. In die tijd droeg een echtgescheiden vrouw een sociaal stigma en de kansen op de arbeidsmarkt voor vrouwen waren beperkt in de tijd van de Grote Depressie in de VS. Moeder Angelica vertelde over haar kindertijd als dat zij en haar moeder zoals vluchtelingen waren. Ze waren arm, leden honger en konden nauwelijks overleven op kleine jobs die haar moeder kon vastkrijgen, tot Moeder Angelica in een droogkuis ging werken onder leercontract bij een Joodse kleermaker. Maar zelfs dan moesten ze de eindjes aan elkaar knopen om voedsel op tafel te krijgen.

Zij en haar moeder woonden bij haar grootouders en gingen tussen 1933 en 1937 een tijdje op zichzelf leven, maar werden gedwongen terug te keren onder financiële druk. De situatie werd

moeilijker wanneer haar grootvader, Anthony Gianfrancesco een beroerte kreeg in de

Haar opvoeding

Rizzo ging naar een nonnenschool, maar ze zat er niet graag, ze herinnerde zich dat ze “de slechtste mensen op aarde waren” en haar behandelden met hardvochtige discipline wegens de echtscheiding van haar ouders. Daarna ging ze naar de Canton McKinley Hogeschool, waar ze een van de trommel-majorettes was. Ze vertelde later aan een interviewer: “Ik deed het niet goed op school. Ik was niet geïnteresseerd in de hoofdstad van Ohio. Ik was geïnteresseerd of mijn moeder die dag had zelfmoord gepleegd. Rizzo had geen nauwe vriendschapsbanden in de hogeschool, deels omdat ze bang was dat het haar moeder zou verdrietig maken, want ze zag andere aandacht als een bedreiging zag. Rizzo had geen afspraakjes, vertelde ze later: “Ik had nooit afspraakjes, wilde niemand. Ik had er geen interesse in. Ik denk dat ik het slechtste van een gehuwd leven heb ervaren, het was helemaal niet aantrekkelijk voor mij.”

In 1939 voelde Rizzo zich overweldigd door roddel op school en begon in de namiddag uit school te vertrekken. Ze kreeg medicatie tegen zwakke zenuwen. Wanneer de mentale toestand van haar moeder leek te verergeren, maakte ze afspraken met haar grootouders om naar Philadelphia te gaan om bij een familielid te verblijven.

Na haar studies

Een maagziekte zorgde dat Rizzo van 1939 af ernstige buikpijn kreeg, ondanks de uitgebreide medische behandeling die ze kreeg. Haar moeder nam haar mee naar Rhoda Wise, een mystica die de stigmata had ontvangen en die visioenen kreeg van de H. Theresia van Lisieux. (zie leven van Rhoda Wise verder op blog) Wise gaf Rizzo de raad om een noveen te bidden en liet het meisje beloven dat ze de devotie zou verspreiden als ze genezen was.

Op de laatste dag van de noveen, 18 januari 1943, verklaarde Rizzo dat ze bij het opstaan geen pijn meer had en dat het gezwel was verdwenen. Deze ervaring raakte haar die pen ze geloofde dat God een mirakel had bewerd en zij schreef haar levenslang engagement voor God toe aan deze gebeurtenis. Ze vertelde later aan een interviewer: “(op dat punt) wist ik dat God mij kende, mij liefhad en geïnteresseerd was in mij. Al wat ik na mijn genezing wilde was mij aan Jezus geven.”

Op een avond in 1944, stopte Rizzo bij een kerk om te bidden en voelde dat God haar riep om non te worden. Ze zocht begeleiding van een lokale parochiepriester die haar aanmoedigde kloosters te bezoeken. Haar eerste bezoek was aan de Zusters van de H. Jozef in Buffalo te New York, maar de actieve congregatie raadde haar aan dat het beter bij haar aansloot om een contemplatief leven te leiden. Ze bracht ook een bezoek aan het Heiligdom van de H. Paulus van Eeuwigdurende Aanbidding, die door een orde van slotzusters werd beheerd en dat gelegen was in Cleveland, Ohio. Toen ze deze orde bezocht, voelde het als thuiskomen. De orde accepteerde haar als postulante en nodigde haar uit om in te treden op 15 augustus 1944. Ze was 21 jaar.

Op 8 november 1945 ontving Rizzo het kloosterhabijt van Clarisse non. Ze ontving haar intredenaam, die haar moeder voor haar had gekozen, en haar titel: “Zuster Maria Angelica van de Annunciatie”. Spoedig daarna stichtte het Cleveland klooster een nieuwe afdeling in haar thuisstad Canton en ze verhuisde naar daar.

In 1946, had zuster Angelica, als jonge non, een ongeluk met een industriële schrobmachine die haar deed vallen en ze verwondde haar ruggengraat. Het veroorzaakte een constante pijn en verplichtte haar het grootste deel van haar leven beugels te dragen. Zuster Angelica zag het gebeuren als een goddelijk teken en beloofde Jezus een nieuw klooster te bouwen in het protestantse zuiden van de VS als ze zou herstellen.

Op 2 januari 1953 legde ze haar plechtige geloften af in het H. Clara Klooster in Ohio.

OLVrouw van de Engelen

Terwijl ze in het H. Clara klooster leefde, werd Zuster Angelica geïnspireerd om een religieuze gemeenschap te stichten die vooral gericht was op de Afro-Amerikaanse bevolking in de zuidelijke staten. In 1957 suggereerde Aartsbisschop Thomas Toolen dat ze deze gemeenschap in Birmingham zou oprichten. Met een aantal Arme Claren werkte ze om de nodige fondsen te verzamelen, een gedeelte kwam van een klein zaakje in het maken en verkopen van vissenaas. In 1961 kochten de nonnen een gebouw en land, en in 1962 werd de gemeenschap officieel gesticht. Het werd het klooster van OLVrouw van de Engelen genoemd en situeerde zich in Irondale, Alabama, hoewel het later verplaatst werd naar het Heiligdom van het Allerheiligste Sacrament.

Heiligdom van het Allerheiligste Sacrament

In 1999 bracht Moeder Angelica een bezoek aan Colombia waar ze een visioen kreeg waarin haar werd gezegd een kerk te bouwen ter ere van het Kind Jezus. Private donaties brachtten 48.6 miljoen dollar op en zij opende het Heiligdom van het Allerheiligste Sacrament in Hanceville later in dat jaar.

EWTN

In 1962 begon Moeder Angelica een reeks van bijeenkomsten in de gemeenschap die gingen over Katholieke zaken en ze begon ook haar toespraken op te nemen om te verkopen. Bisschop Joseph Vath merkte haar talent voor communicatie met het gewone publiek op en moedigde haar aan om zo verder te doen. Ze begon een radioshow op zondagmorgen en publiceerde haar eerst boek in 1972. Later in de 70-iger jaren begon ze haar gesprekken op te nemen voor uitzendingen op tv, die werden uitgezonden op Christian Broadcasting Network. In 1981 richtte ze een non-profit corporatie op, EWTN, nadat ze een televisiestudio in Chicago had bezocht en onder de indruk was door de mogelijkheden. In het begin nam ze haar shows op in een omgebouwde garage van het klooster.

EWTN werd een stem van de Amerikaanse conservatieve en traditionele Katholieken, met standpunten over religieuze en sociale kwesties die dikwijls deze van Paus Johannes Paulus II waren. Met de nadruk op traditie had Angelica onenigheden met sommige leden van de Rooms Katholieke hiërarchie. Het meest bekend is de onenigheid over een pastorale brief die geschreven was door Kardinaal Roger Mahony van het Aartsdiocees van Los Angeles over leerstellingen in verband met de Eucharistie en de liturgie.

Volgens EWTN bereiken de uitzendingen 264 miljoen huisgezinnen over de hele wereld.

WEWN

Op 28 december 1992 lanceerde Moeder Angelica het radionetwerk, WEWN, dat door 215 stations wordt ondersteund, evenals op korte golf.

Latere jaren

Op 12 november 1997 riep Moeder Angelica in het Live Show op dat de gelovigen die onder Kardinaal Roger Mahony vielen, de Gids voor de Zondagmis van de Kardinaal niet te volgen, en zei: Ik ben bang dat mijn gehoorzaamheid in dat diocees absoluut nihil zou zijn, en Ik hoor dat van alle anderen in dat diocees ook.” Op 18 november bood Moeder Angelica haar excuses aan. In 2000 zette Moeder Angelica en stap terug uit het beheer van EWTN en gaf het beheer aan een team van leken. In 2001 had ze een beroerte, later kreeg ze nog beroertes.

Ziekte en dood

Moeder Angelica nam terug haar show op twee keer in de week, op 25 september 2001. Op de vooravond van Kerstmis kreeg ze nog een beroerte en moest er een bloedklonter verwijderd worden. Dat zorgde ervoor dat haar zicht verbeterde. Maar de beroerte had ervoor gezorgd dat ze gedeeltelijk verlamd was aan de rechterkant van haar lichaam en dat tastte haar spraakvermogen aan. Ze volgde spraaktherapie en stopte met gastprogramma’s op tv. Toen haar gezondheid achteruit ging, zorgden de medezusters van haar orde in Hanceville voor voortdurende zorg.

Op 4 oktober 2009 ontvingen Moeder Angelica en Diaken Bill Steltemeier, die toen voorzitter was van EWTN de pauselijke medaille (Pro Ecclesia et Pontifice) van Paus Benedictus XVI voor hun toegewijde dienst aan de Katholieke Kerk. Wegens haar slechte gezondheid ontving Moeder Angelica de toekenning in haar kamer. Bisschop Robert J. Baker van het Diocees van Birmingham zei: “De inspanning van Moeder Angelica is de voorhoede van de nieuwe evangelisatie en heeft een groot impact op onze wereld gehad.”

In begin December 2015 kreeg Moeder Angelica sondevoeding. Een vertegenwoordiger van haar orde legde uit dat ze wel kon eten, maar dat het ervoor zorgde dat ze al de voedselstoffen kreeg. Hij zei dat hij wat goede en slechtere periodes had ervaren in de laatste paar maanden, maar dat ze een vechter was.” Hoewel ze bedlegerig was, kon ze toch communiceren met oogbewegingen en het knijpen in de hand. Ze sliep veel.

Begin februari 2016 gaf Paus Franciscus een boodschap aan haar, toen hij op weg was naar Cuba. Daarin zei hij: “Aan Moeder Angelica met mijn zegen en ik vraag je te bidden voor mij; ik heb het nodig. God zegent je, Moeder Angelica.” Tegen het einde van die maand riepen haar medezusters op om voor haar te bidden. Ze noemden haar conditie delicaat en ze ontving dag en nacht zorgen van haar zusters en verpleegsters. Door Gods Voorzienigheid was ze nog in staat de bijzondere genade van het Jubileum van de H. Deur die geopend werd, te ontvangen. Moeder Angelica stierf in het klooster op 27 maart 2016, Paaszondag, op 92-jarige leeftijd wegens complicaties van een beroerte die ze 14 jaar voordien had geleden. Ze leed ook aan een hartziekte, astma en een verlamming in een deel van het gezicht.

Moeder Angelica hing het Katholiek Geloof in Verlossend lijden aan. Dit betekent dat menselijk lijden verdienstelijk kan worden als het geofferd wordt aan Jezus Christus en op mystieke wijze verenigd wordt met Zijn lijden. Wegens dit geloof gaf zij haar zusters het bevel alles te doen wat nodig was om haar in leven te houden, ongeacht hoezeer ze leed, omdat elke dag dat ze leed, ze voor God leed. Priester Father Joseph Mary Wolfe, vertelde dat Moeder Angelica’s wens om zich te verenigen met Jezus in het lijden werd vervuld toen ze in doodsstrijd verkeerde op Goede Vrijdag.

Priester Wolfe vertelde dat "Moeder Angelica het uitriep van pijn vroeg in de morgen (van Goede Vrijdag). Ze had een breuk in haar beenderen wegens haar langdurige bedlegerigheid.” Hij zei dat je het geroep van haar kwelling kon horen in de hal. Het was pas na 15 uur op Goede Vrijdag dat ze kalmer was en vrediger. Tegen 5:30 in de ochtend van Paaszondag werd Wolfe gecontacteerd door Moeder overste Delores omdat Moeder Angelica slecht was. Wolfe diende de laatste riten toe in het bijzijn van de zusters van haar orde. De zusters baden hun morgengebeden, het Getijdengebed rond haar bed. Omdat het Pasen was, was het vereist dat de Alleluia’s in de liturgie werden gebeden, die gewoonlijk niet opgenomen zijn in de dodenliturgie – een feit dat betekenis had volgens Wolfe. Rond 10:30 celebreerde Priester Paschal de mis in haar kamer en ontving ze haar laatste communie (Viaticum). Ze ademde de laatste keer vóór 17 u en stierf.

Eerbetoon

In een ceremonie op 29 maart 2016 werd het lichaam van Moeder Angelica naar het Klooster van OLVrouw van de Engelen gebracht om de laatste groet te brengen. Op 1 april werd de Begrafenis opgedragen in de Kerk van het Heiligdom door de Aartsbisschop van Philadelphia Charles J. Chaput OFM Cap, Priester Joseph Mary Wolfe, MFVA die de homilie hield. Concelebranten waren: Robert J. Baker en David E. Foley, de huidige en emeritus Bisschoppen van Birmingham, Aartsbisschop Thomas J. Rodi (Mobile), Bisschop Thomas J. Olmsted (Phoenix), Bisschop Richard F. Stika (Knoxville) en Aartsbisschop Carlo Maria Vigano, Apostolische Nuntius van de VS. Ze werd in de crypte begraven.