3 DE HEILIGE ROZENKRANS TOT DE HEILIGE MAAGD MARIA MET DE MYSTERIES VOLGENS DE DAG EN DE LITANIE. WE BIDDEN DIT VERENIGD MET DE HEILIGE DRIE-EENHEID, HET ONBEVLEKT HART VAN MARIA, DE H. AARTSENGELEN MICHAEL-GABRIEL-RAFAEL, DE ENGELBEWAARDER EN DE HEMELSE EN AARDSE LEGIOENEN

Hoe bidt u de Rozenkrans?

Nu is aangetoond hoe belangrijk de devotie tot de H. Maagd is willen we verder gaan met het bespreken van hoe we de Rozenkrans moeten bidden. Wanneer we bidden is het belangrijk dat we bidden met eerbied en aandacht, met vertrouwen en volharding, door Christus, onze Heer.

Kruisteken : In de Naam van de Vader, en de Zoon en de H. Geest. Amen.

De apostolische geloofsbelijdenis :

Ik geloof in God, de Almachtige Vader, Schepper van Hemel en aarde. En in Jezus Christus, Zijn enige Zoon, onze Heer, die ontvangen is van de H. Geest, en geboren uit de Maagd Maria.

Die geleden heeft onder Pontius Pilatus, gekruisigd is, gestorven en begraven, die nedergedaald is ter helle, de derde dag verrezen uit de doden, die opgestegen is ten Hemel, en zit aan de rechterhand van God, Zijn almachtige Vader.

Vandaar zal Hij komen oordelen de levenden en de doden. Ik geloof in de H. Geest, de H. Katholieke Kerk, de gemeenschap van de Heiligen, de vergiffenis van de zonden, de verrijzenis van het lichaam, het eeuwig leven. Amen.

Onze Vader : Onze Vader, die in de Hemelen zijt, geheiligd zij Uw Naam, Uw Rijk kome, Uw wil geschiede op aarde als in de Hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren. En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade. Amen.

Wees gegroet : Wees gegroet, Maria, vol van genade. De Heer is met U. Gezegend zijt Gij boven alle vrouwen en gezegend is de vrucht van Uw lichaam: Jezus. Heilige Maria, Moeder Gods, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

Glorie zij : Glorie zij de Vader, de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin, nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Fatima-gebed : O mijn Jezus, vergeef ons onze zonden. Behoed ons voor het vuur van de Hel. Breng alle zielen naar de Hemel, vooral degenen die uw barmhartigheid het meest nodig hebben. Amen.

Eindig de Rozenkrans met het Salve Regina : Wees gegroet, Koningin, Moeder van barmhartigheid, ons leven, onze zoetheid, onze hoop, wees gegroet.
Tot U roepen wij, bannelingen, kinderen van Eva.
Tot U verzuchten wij, klagend en wenend in dit tranendal.
Welaan dan, onze Middelares, sla Uw barmhartige ogen op ons.
En toon ons, na deze ballingschap, Jezus, de gezegende vrucht van Uw Lichaam.
O genadige, o meedogende, o zoete Maagd Maria.
Bid voor ons, Heilige Moeder Gods.
Opdat wij de beloften van Christus waardig worden.
Laat ons bidden: Wij smeken U, o God onze Heer,
voortdurend de gezondheid van ziel en lichaam aan uw dienaren te geven, opdat zij door de glorierijke voorspraak der allerzaligste Maagd Maria, bevrijd blijven van de tegenwoordige beproevingen en eens het eeuwig geluk mogen genieten. Door Christus onze Heer. Amen.

Tijdens de Rozenkrans mediteert u over 5 geheimen uit het leven van Jezus en Maria. Er zijn vier ‘sets’ van 5 geheimen en per dag denk je over een van deze geheimen na.

De blijde geheimen: maandagen en zaterdagen, zondagen van de Advent en zondagen van Driekoningen tot de Vasten

De geheimen van het licht: donderdagen

De droevige geheimen: dinsdagen en vrijdagen, dagelijks van aswoensdag tot de glorierijke sabbat

De glorievolle geheimen: woensdagen en zondagen van de rest van het jaar

Blijde geheimen

·         De engel Gabriël brengt de blijde boodschap aan Maria (Annunciatie)

·         Maria bezoekt haar nicht Elisabeth (Maria-Visitatie)

·         Jezus wordt geboren in de stal van Bethlehem (Kerstmis)

·         Jezus wordt in de tempel opgedragen (Maria Lichtmis)

·         Jezus wordt in de tempel teruggevonden (Heilige Familie(soms deze lezing))

Geheimen van het Licht

·         De doop van Jezus in de Jordaan. (Doopsel van Jezus)

·         De openbaring van Jezus op de bruiloft van Kana.

·         Jezus’ aankondiging van het Rijk Gods.

·         De gedaanteverandering van Jezus op de berg Tabor (Gedaanteverandering van de Heer).

·         Jezus stelt de Eucharistie in. (Witte Donderdag/Sacramentsdag)

Droevige geheimen (Goede Vrijdag)

·         Jezus bidt in doodsangst tot zijn hemelse Vader

·         Jezus wordt gegeseld

·         Jezus wordt met doornen gekroond

·         Jezus draagt het kruis naar de berg van Calvarië

·         Jezus sterft aan het kruis

Glorievolle geheimen

·         Jezus verrijst uit de doden (Pasen)

·         Jezus stijgt op ten hemel (Hemelvaart)

·         De Heilige geest daalt neer over de apostelen (Pinksteren)

·         Maria wordt in de hemel opgenomen (Maria-Tenhemelopneming)

·         Maria wordt in de hemel gekroond (Maria Koningin)

U kunt elke dag een zogenaamd Rozenhoedje bidden, dat zijn 50 Weesgegroetjes (dus 1 set van geheimen) of beter nog een hele Rozenkrans (dat zijn 150 Weesgegroetjes, geheimen van het Licht, Droevige geheimen en glorievolle geheimen).

Concluderend

De strijd tussen de hemel en de hel is reëel en de Rozenkrans heeft bijzondere kracht in de strijd tegen het kwaad. De Satan haat Maria met alles wat in hem is, God heeft strijd gezet tussen de Vrouw en haar kinderen en de Duivel en zijn kinderen.

Het dagelijks bidden van de Rozenkrans kan een last lijken, maar die last wordt lichter naarmate we het vaker doen.

In eindig met de woorden van St. Louis-Marie Grignon de Montfort:

“Het is nauwelijks mogelijk voor mij om onder woorden te brengen hoezeer Maria de rozenkrans waardeert en hoe ze het verkiest boven alle andere devoties. Ook kan ik niet voldoende uitdrukken hoe wonderlijk zij degenen beloont die werken om deze devotie bekend te maken, te vestigen en te verspreiden. Noch kan ik uitdrukken hoe zij aan de andere kant degenen die er tegenin werken bestraft”.

LITANIE TOT DE H. MAAGD MARIA

Heer, ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons.

Christus, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons.

Heer, ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons.

Christus, hoor ons. Christus, aanhoor ons met goedheid.

God, Vader van de Hemel, ontferm U over ons.

God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.

God, H. Geest, ontferm U over ons.

H. Drie-eenheid, één God, ontferm U over ons.

H. Maria, bid voor ons.

Heilige Moeder van God, bid voor ons.

Heilige Maagd der maagden, bid voor ons.

Moeder van Christus, bid voor ons.

Moeder van de goddelijke Genade, bid voor ons.

Moeder van de Kerk, bid voor ons.

Allerzuiverste Moeder, bid voor ons.

Kuise Moeder, bid voor ons.

Moeder altijd maagd, bid voor ons.

Onbevlekte Moeder, bid voor ons.

Vriendelijke Moeder, bid voor ons.

Bewonderenswaardige Moeder, bid voor ons.

Moeder van goede raad, bid voor ons.

Moeder van de Schepper, bid voor ons.

Moeder van de Verlosser, bid voor ons.

Meest voorzichtige Maagd, bid voor ons.

Maagd, die alle aanbidding waardig is, bid voor ons.

Maagd van lofprijzing, bid voor ons.

Machtige Maagd, bid voor ons.

Maagd van genade, bid voor ons.

Trouwe Maagd, bid voor ons.

Toonbeeld van Rechtvaardigheid, bid voor ons.

Troon van Wijsheid, bid voor ons.

Bron van Onze Vreugde, bid voor ons.

Geestelijk vat, bid voor ons.

Kelk van Eer, bid voor ons.

Kelk van Devotie, bid voor ons.

Mystieke Roos, bid voor ons.

Toren van David, bid voor ons.

Gouden Huis, bid voor ons.

Ark van het Verbond, bid voor ons.

Poort van de Hemel, bid voor ons.

Morgenster, bid voor ons.

Genezing van de zieken, bid voor ons.

Toevlucht van zondaars, bid voor ons.

Troosteres van de verdrukten, bid voor ons.

Hulp van Christenen, bid voor ons.

Koningin van de Engelen, bid voor ons.

Koningin van de Aartsvaders, bid voor ons.

Koningin van de Profeten, bid voor ons.

Koningin van de Apostelen, bid voor ons.

Koningin van de Martelaren, bid voor ons.

Koningin van de Biechtvaders, bid voor ons.

Koningin van de Maagden, bid voor ons.

Koningin van alle Heiligen, bid voor ons.

Koningin ontvangen zonder Erfzonde, bid voor ons.

Koningin ten Hemel opgenomen, bid voor ons.

Koningin van de H. Rozenkrans, bid voor ons.

Koningin van de Vrede, bid voor ons.

V. Lam van God, die de zonden van de wereld wegneemt. A. Vergeef ons, Heer.

V. Lam van God, die de zonden van de wereld wegneemt. A. Hoor ons, Heer.

V. Lam van God, die de zonden van de wereld wegneemt. A. Wees ons genadig.

V. Bid voor ons, H. Moeder van God. A. Dat we de beloften van Onze Heer Jezus Christus waardig zijn. Amen.

11-01-2018 om 01:15 geschreven door claudia  

MIJN KUDDE, WEES GEREED EN VOORBEREID VOOR DE GEESTELIJKE STRIJD DIE NABIJ IS!

4 JANUARI 2018 3 :30 PM

DRINGENDE OPROEP VAN JEZUS, DE GOEDE HERDER AAN ZIJN KUDDE

Schapen van mijn kudde, mijn vrede is met jullie.

Mijn kleine Nabi (profeet), mijn kudde begint spoedig aan zijn tocht door de woestijn van de zuivering; grote beproevingen zullen mijn schapen treffen. Ik zeg jullie, mijn schapen, dat deze zuivering nodig is zodat jullie morgen kunnen wonen in mijn Nieuwe Schepping. Wees niet bang, mijn schapen, want jullie zullen er niet alleen voor staan; mijn Moeder, mijn Engelen, vele gezegende Zielen en mijn twee Getuigen, zullen jullie vergezellen door de woestijn.

De dagen komen eraan, mijn kudde, dat jullie geloof op de proef zal gesteld worden. De heftige bewegingen in het universum, de heerschappij van de Antichrist, de implantatie van de Microchip, de vervolgingen, de geestelijke dorheid, het voedseltekort en tekort aan drinkwater en het verlies van al jullie goederen zullen deel uitmaken van de talrijke beproevingen die jullie zullen doormaken. Maar Ik zeg jullie de waarheid: wees niet bang; als jullie bij Mij zijn, zal niets of niemand jullie kunnen scheiden van mijn Liefde. Hoe zwaar de beproevingen ook zijn, blijf altijd standvastig in het geloof.

Mijn kudde, bid en stel jullie vertrouwen in Mij in de dagen van de beproeving. Herinner jullie dat degene die volhardt tot het einde zal gered worden. Het gebed en het vertrouwen in Mij zullen jullie kracht zijn. Als jullie de tests in onze Twee Harten willen doorstaan, moeten jullie vertrouwen hebben. De Hemel zal jullie helpen en beschermen, zolang je het in gedachten houdt; omdat jullie goed weten dat we jullie vrije wil respecteren. Mijn volk, vergeet niet de woorden van mijn Psalm 91, want ze zullen in die dagen van jullie woestijn tot leven komen. Onthoud wat mijn woorden zeggen: Ps 91:10-12 Zo vermag u geen onheil te treffen, geen plaag zal naderen uw tent; u aangaande gebiedt Hij zijn engelen om u, waar gij ook gaat, te bewaren; zij zullen op de handen u dragen, dat gij niet uw voet aan een steen stoot.) Leer deze psalm uit het hoof, zodat je de bescherming en hulp van de Hemel hebt in deze dagen van geestelijke strijd.

Schapen van mijn kudde, wees niet bang voor je voedsel en kleding in die dagen, omdat de Hemel jullie het hemelse Manna elke dag toestuurt. Heb enkel geloof en vertrouwen in Mij en al de rest zal jullie erbij worden gegeven. Weet ook mijn kudde, dat jullie in de verleiding zullen komen en door mijn tegenstander op de proef zult worden gesteld, net zoals hij deed met Mij in de woestijn. Wanneer de bekoringen komen, aanroep dan mijn Naam en zeg: Mijn Jezus, red mij door de kracht van Uw Kostbaar Bloed. Mijn Jezus, ik vertrouw op U, laat me niet verloren gaan. Mijn Jezus, ik verberg mij in Uw wonden, versterk mijn geloof. Pas op, zeg Ik jullie, dat niet jullie verrast, jullie zijn als schapen temidden van wolven; als jullie mijn leringen volgen en ze in praktijk brengt, zullen jullie de beproevingen overwinnen.

Ik herinner jullie eraan mijn kudde: in de beproevingen van het geloof, zal de Hemel bij jullie zijn als jullie de Hemel aanroepen, maar de persoonlijke zuivering, moet elk aannemen en het offeren met liefde, voor zijn redding. We hebben reeds al de spirituele wapens gestuurd om jullie te verdedigen tegen de vleesgeworden en geestelijke demonen, die jullie zullen aanvallen in jullie verdrukking. Gebruik ze, omdat ze krachtig zijn in de Geest voor het instorten van bolwerken. Alles wat jullie nodig hebben staat in de Geestelijke Wapenrusting die gegeven werd aan onze dienaar Enoch. Daarin vinden jullie de gebeden en rozenkransen die jullie nodig zullen hebben voor de geestelijke strijd. Houd deze handleiding goed in gedachten, zodat jullie morgen temidden van jullie verdrukking en aanvallen van mijn tegenstander jullie als overwinnaar eruit komen.

Mijn kudde, wees gereed en klaar voor de naderende geestelijke strijd. Denk eraan dat alleen de overwinnaars de kroon des levens zullen behalen. Jullie zijn mijn Aardse Legioen en de overwinning is aan jullie. Vertrouw op Mij, want er staat geschreven dat de overwinning voor God is en Zijn getrouwe Volk. Wees niet bang, Ik zal bij jullie zijn tot het einde van de tijd.

Mijn vrede laat Ik jullie, mijn vrede geef Ik jullie. Wees berouwvol en bekeer jullie, want het Koninkrijk van God is nabij.

Jullie Eeuwige Priester, Jezus van Nazareth.

Psalm 91 : Wie vertoeft in de schuilplaats des Allerhoogsten, vernacht in de schaduw van de Almachtige en zegt tot de Heer: 'mijn toevlucht, mijn sterkte, mijn God op wie ik mij verlaat.'

Want Hij is het die u bewaart voor de strik van de vogelvanger, bewaart voor de gruwelijke pest. Met zijn wieken zal Hij u dekken, gij vindt onder zijn vleugelen toevlucht. Een schild, een rondas is zijn trouw. Gij hoeft nimmer te duchten de verschrikking der nacht, de pijl die vliegt overdag, de pest die waart in het donker, de moordende steek van de middag.

Zouden duizend vallen aan uw zijde, tienduizend aan uw rechterhand, tot u zal het niet naderen. Houd gij slechts uw ogen gericht: gij ontwaart dat de bozen hun straf treft. Gij kent de Heer als de toevlucht, de Allerhoogste weet gij uw schutse. Zo vermag u geen onheil te treffen, geen plaag zal naderen uw tent; u aangaande gebiedt Hij zijn engelen om u, waar gij ook gaat, te bewaren; zij zullen op de handen u dragen, dat gij niet uw voet aan een steen stoot; treden zult gij op leeuw en op adder, leeuwenwelp vertrapt gij en slang. 

'Bij Mij bergt hij zich, Ik stel hem veilig, hoog hef Ik hem: hij kent mijn naam; zijn aanroep zal Ik verhoren, Ik ben met hem in de nood, bevrijd hem, herstel hem in ere. Met lengte van dagen zal Ik hem verzadigen, Ik doe hem aanschouwen mijn heil.'

10-01-2018 om 03:48 geschreven door claudia  

HET CAMALDULENZER KROONTJE

Deze rozenkrans werd door de Zalige Michele Pina opgesteld (1450-1522), een Camaldulenzer monnik, en wordt soms de Kroon van Onze Heer genoemd, Corona Del Signore, of de Rozenkrans van Onze Heer. Het werd officieel goedgekeurd door de Pauselijke Brief van 18 februari 1516.

De rozenkrans bestaat uit 33 kralen – drie tientjes van 10 kralen, plus drie bijkomende kralen om de 33 aardse levensjaren van Onze Heer te herdenken. Er worden 5 Weesgegroeten gebeden ter ere van Maria en de vijf wonden van Onze Heer. Het eindigt met de Geloofsbelijdenis van de Apostelen.

Er worden twee versies gegeven: de korte en langere versie.

Korte versie

Kruisteken

Glorie zij de Vader…

Eerste tientje : Overweeg het kindschap van Onze Heer Jezus tot Hij 12 jaar was, vooral Zijn Menswording in de schoot van de Maagd Maria, Zijn geboorte in een stal, Zijn besnijdenis, Zijn opdracht in de tempel en de vervolging die Hij geleden heeft door Zijn vijanden toen Hij nog een kind was.
Overweeg ook de nederigheid waarmee Hij Zijn H. Moeder en de H. Jozef heeft gehoorzaamd, en heeft gewacht op hun komst, toen Hij gevonden werd in de tempel en levendige gesprekken hield met de schriftgeleerden toen Hij 12 jaar was.

Bid 1 Weesgegroet, 10 Onze Vaders, 1 Glorie zij de Vader

Tweede tientje : Overweeg het leven van Onze Heer Jezus vanaf zijn 12 jaar tot Zijn Lijden, overweeg hoe Hij, die goddelijke Wijsheid is, nederig en vol naastenliefde een verborgen leven leidde onder de mensen tot Hij 30 jaar was. Hij bereidde Zich voor op Zijn prediking door een 40-daagse vasten en door gedoopt te worden door de H. Johannes de Doper. Daarna koos Hij Zijn Apostelen, predikte Zijn evangelische wet en bewerkte mirakels in Palestina, terwijl Hij te lijden had van vervolging en talloze ontberingen.

Bid 1 Weesgegroet, 10 Onze Vaders, 1 Glorie zij de Vader

Derde tientje : Overweeg op het laatste deel van het leven van Onze Verlosser: Zijn bitter Lijden. Hij deed Zijn intrede in Jeruzalem onder luid gejuich van de mensen, Hij vernederde Zich in het wassen van de voeten van Zijn leerlingen en Hij stelde de H. Eucharistie in. Laten we ook overwegen hoe Hij zich liet gevangen nemen na Zijn gebed in de Tuin van Gethsemane en Zijn bloedzweet. Hij werd vastgebonden door zijn vijanden, en werd van het ene tribunaal naar het andere geleid. Hij werd geslagen, beschimpt, gegeseld aan een zuil en gekroond met een scherpe doornenkroon. Nadat Hij het kruis op Zijn schouders heeft gedragen tot boven de heuvel van Kalvarie, werd Hij gekruisigd tussen twee dieven en gaf Hij zijn heiligste ziel voor de verlossing van de mensheid. Na Zijn dood stroomden water en bloed uit de heilige wonde in Zijn zijde.

Bid 1 Weesgegroet, 10 Onze Vaders, 1 Glorie zij de Vader

Als besluit overwegen we hoe Onze Heer Jezus, nadat Zijn aanbiddelijk lichaam drie dagen in de grafkelder lag, verrees uit de dood en verscheen aan Zijn H. Moeder en Zijn leerlingen. We overwegen ook hoe Hij de H. Petrus aanstelde als hoofd van de Kerk, al de Apostelen beval om in de wereld het Geloof te predikten en de vergiffenis van zonden, en na 40 dagen opsteeg ten Hemel en nu aan de rechterhand zit van de Eeuwige Vader, vanwaar Hij zal komen om te oordelen over de levenden en de doden.

Grote kraal : een Weesgegroet
3 kleine kralen : 3 Onze Vaders
Grote kraal : een Weesgegroet

Op de crucifix : de geloofsbelijdenis van de Apostelen. 

V. We aanbidden U, O Christus, en we zegenen U.

R. Omdat door Uw H. Kruis U de wereld hebt verlost.

Laat ons bidden. Heer Jezus Christus, Zoon van de Levende God, in wiens eer we deze Rozenkrans hebben gebeden – Uw Lijden, Uw Kruis en Uw dood tussen onze zielen en Uw oordeel, nu en in het uur van onze dood en verleen ons genade en barmhartigheid; verleen de gelovige overledenen rust en vergeving; verleen U Kerk vrede en harmonie en aan ons, zondaars, vergeving en eeuwige glorie, U die leeft en heerst in de wereld zonder einde. Amen.

Camaldulenzer monniken

Romualdus van Ravenna (Ravenna, ca. 952 — omgeving van Fabriano, 19 juni 1027) was een abt en de stichter van de orde der camaldulenzers. Omwille van hun witte pij worden ze ook witte benedictijnen genoemd. In de lage landen zijn er nooit camaldulenzerkloosters geweest. Momenteel zijn er vooral nog in Italië en Polen. Het gaat echter om een zeer kleine orde.

Leven

Sint-Romualdus werd geboren in een adellijke familie te Ravenna. Nadat zijn vader hem had meegenomen naar een bloedig duel, trok hij zich rond de leeftijd van 20 jaar in de eenzaamheid terug om een leven van boete en versterving te leiden. Hij trad in bij de abdij van Sant'Apollinare te Classe. Romualdus werd door belangrijke kerkelijke en politieke leiders gevraagd voor advies. Zo bracht hij keizer Otto III tot inkeer. Deze benoemde hem tot abt van de abdij van Sant'Apollinare te Classe. Een jaar later legde Romualdus zijn ambt neer en trok zich terug in de abdij van Montecassino. Hij werd de stichter van verschillende gemeenschappen van kluizenaars, waaronder de belangrijkste die van Camaldoli in Toscane (1012). Laatstgenoemde stichting gaf haar naam aan de kloosterorde der Camaldulenzers, die met gebruikmaking van de regel van Benedictus, het  kluizenaarsleven en kloosterlijke gemeenschap met elkaar verbindt.

Tijdens zijn leven probeerde een groep mensen zijn botten veilig te stellen als relikwie en trachtte hem daarvoor te vermoorden. Hij ontkwam echter aan zijn belagers. Romualdus stierf in het jaar 1027 in de abdij van Val di Castro in de buurt van Fabriano.

Romualdus heeft geen geschriften nagelaten. De gegevens over hem zijn afkomstig van Petrus Damiani, die de Vita beati Romualdi schreef. Damiani trad in in het door Romualdus gestichte camaldulenzerklooster Fonte Avellana en werd er in 1043 ook prior.

Verering

Zijn lichaam werd begraven in de kerk van Sint-Blasius en Sint-Romualdus te Fabriano. Zijn gedenkdag is 19 juni.

De typische iconografische attributen van Romualdus zijn de Bijbel, de duivel en een ladder die naar de hemel reikt. Hij wordt meestal afgebeeld met een lange witte baard en een wit habijt.

 Camaldolenzer monniken, geschilderd door Paul Delaroche (1797-1856)

Lange versie

Kruisteken

V. O God, kom ons te hulp.
R. O Heer, haast ons te helpen.

Eerste grote kraal : Glorie zij de Vader…

Drie kleine kralen :  Akte van geloof : Mijn Heer en mijn God, ik geloof vast al wat Gij geopenbaard hebt en door de heilige Kerk mij voorhoudt te geloven, omdat Gij de opperste en onfeilbare waarheid zijt. In dit geloof wil ik leven en sterven. Akte van hoop : Mijn Heer en mijn God. Ik hoop met een vast vertrouwen van U te bekomen, door de verdiensten van Jezus Christus, het eeuwig geluk en de genaden om het te verdienen, omdat Gij oneindig goed zijt voor ons, almachtig en getrouw in Uw beloften. In deze hoop wil ik leven en sterven. Akte van liefde : Mijn Heer en mijn God, ik bemin U bovenal, uit geheel mijn hart, uit geheel mijn ziel en uit al mijn krachten, omdat Gij oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. En ik bemin ook mijn naaste gelijk mijzelf, uit liefde tot U. In deze liefde wil ik leven en sterven.

Doe een Akte van berouw : Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven.

Eerste tientje :

Eerste grote kraal : Weesgegroet…

Kleine kralen :

De Zoon van God is geboren als mens uit Maria in een stal. Onze Vader…

De engelen verheugen zich en zingen : Gloria in excelsis Deo. Onze Vader…

De herders horen de aankondiging van  de engelen en komen Hem aanbidden. Onze Vader…

Hij wordt besneden op de 8ste dag en Hij wordt bij de H. Naam Jezus genoemd. Onze Vader…

Hij wordt aanbeden door de 3 Wijzen die Hem goud, wierook en mirre aanbieden. Onze Vader…

Hij wordt opgedragen in de Tempel en voorzegd dat Hij de Redder van de Wereld is. Onze Vader…

Hij moet vluchten voor de vervolging van Herodes naar Egypte. Onze Vader…

Herodes vindt Hem niet en vermoord de Onschuldige Kinderen. Onze Vader…

Hij keert terug naar Nazareth met Jozef en Zijn Moeder. Onze Vader…

Hij voert levendige gesprekken en spreekt de schriftgeleerden toe als Hij 12 jaar is. Onze Vader…

Na het tientje : Glorie zij de Vader…

Tweede tientje :

Grote kraal : Weesgegroet…

Kleine kralen :

Jezus wordt gedoopt door de H. Johannes de Doper in de Jordaan en is dan 30 jaar. Onze Vader…

Jezus vast 40 dagen en nachten in de woestijn en weerstaat Satan. Onze Vader…

Jezus openbaart ware gehoorzaamheid aan de Wil van Zijn Vader en predikt eeuwig leven. Onze Vader…

Jezus roept Zijn leerlingen, die onmiddellijk vertrekken en Hem volgen. Onze Vader…

Jezus bewerkt het eerste mirakel door water in wijn te veranderen te Kana. Onze Vader…

Jezus geneest de zielen, laat degenen die lam zijn lopen, laat doven horen, geeft zicht aan de blinden en wekt de doden tot leven. Onze Vader…

Jezus bekeert de zondige mensen en vergeeft hun zonden. Onze Vader…

Wanneer Zijn eigen volk Hem vervolgt zelfs tot de dood, kastijdt Hij hen niet maar berispt hen op een liefdevolle manier. Onze Vader…

Hij ondergaat een gedaanteverwisseling op de berg Tabor in aanwezigheid van Petrus, Johannes en Jacobus. Onze Vader…

Hij rijdt Jeruzalem binnen op een ezelsveulen en verdrijft de geldwisselaars uit de Tempel. Onze Vader…

Na het tientje : Glorie zij de Vader…

Derde tientje :

Grote kraal : Weesgegroet…

Kleine kralen :

De Heer viert het Laatste Avondmaal en wast de voeten van de Apostelen. Onze Vader…

De Heer stelt het H. Sacrament van de Eucharistie in. Onze Vader…

De Heer bidt vurig in de Tuin van Gethsemane; Hij zweet bloed en wordt getroost door een engel. Onze Vader…

Christus wordt verraden door Judas door een kus. Hij wordt vastgebonden en meegenomen door de gerechtsdienaars. Onze Vader…

Jezus wordt vals beschuldigd, geslagen, bespuwd, en schaamtelijk vier keer voor een tribunaal geleidt. Onze Vader…

De Heer kijkt met tederheid naar Petrus nadat die Hem drie keer verloochend heeft, en bekeert hem; terwijl Judas in zijn wanhoop zelfmoord pleegt en verloren is. Onze Vader…

De Heer wordt gegeseld aan de zuil en krijgt ontelbare zweepslagen. Onze Vader…

Jezus wordt met doornen gekroond, aan het volk getoond en die schreeuwen “Kruisig Hem, kruisig Hem!” Onze Vader…

Hij wordt veroordeeld tot de dood en draagt het zware kruis met ernstige pijn op zijn schouder naar de Kalvarieberg. Onze Vader…

Jezus wordt gekruisigd tussen twee dieven; sterft na drie uur doodsstrijd op het Kruis. Hij wordt in de zijde gestoken met een lans en wordt begraven. Onze Vader…

Na het tientje : Glorie zij de Vader…

De laatste drie gebeden :

Grote kraal : Jezus verrijst op de derde dag en bezoekt eerst Zijn Heilig Moeder Maria. Weesgegroet…

Drie kleine kralen :

Jezus verschijnt aan de drie Maria’s en zegt hen de Apostelen te vertellen dat ze Hem gezien hebben en dat Hij verrezen is uit de dood. Onze Vader…

Jezus verschijnt aan Zijn leerlingen, toont hen Zijn Allerheiligste Wonden en laat Thomas ze aanraken. Onze Vader…

De 40^ste dag na Zijn verrijzenis, zegent Jezus de Allerheiligste Maria en Zijn leerlingen en stijgt op ten Hemel. Onze Vader…

Grote kraal : Laat ons bidden tot de Allerheiligste Maagd om voor ons ook de zegening van Haar goddelijke Zoon, Onze Heer Jezus Christus te verkrijgen, nu en in het uur van onze dood. Weesgegroet…

Crucifix : de Geloofsbelijdenis van de Apostelen.

Bid daarna het gebed van de H. Augustinus:

O Heer, die de wereld heeft verlost en om ons te bevrijden van de pijn van de Hel hebt U zich verwaardigt om geboren te worden onder de mensen, onderworpen aan pijn en dood, om besneden te worden, verworpen en vervolgd te worden door de Joden. U werd verraden door Uw leerling Judas met een heiligschennende kus; en als een onschuldig en zachtmoedig lam werd U met touwen gebonden en in misprijzen voor de tribunalen van Annas, Kajafas, Pilatus en Herodes gesleept. U werd beschuldigd door valse getuigen, gegeseld, gekroond met doornen, geslagen, bespuwd, om Uw goddelijke verschijning helemaal te laten vervormen. Er werd bejegend met misprijzen en vervuld met verwijten en smaad. U werd van Uw kleren beroofd, aan het Kruis genageld en hoog op een Kruis verheven tussen twee beruchte dieven. U werd edik (soort azijn) en gal te drinken gegeven, en doorboord met een lans. Zo werden de machtige werken van onze verlossing vervuld: De liefdevolle Redder heeft zoveel wreed en afschuwelijk lijden doorstaan uit liefde voor mij, dat ik, onwaardig als ik ben, overweeg. Bevrijd mij door Uw Heilig Kruis en Bittere dood, van de pijn van de Hel en breng mij naar het Paradijs waar U de berouwvolle dief hebt gebracht die met U werd gekruisigd, mijn Jezus, die met de Vader en de H. Geest, leeft en heerst, God voor eeuwig. Amen.

De bronnen van Camaldoli van Tim Peeters

‘Sterilitatis impatiens’: zo wordt de persoonlijkheid van Sint-Romualdus getypeerd door zijn biograaf, de beroemde monnik, kardinaal en kerkleraar Petrus Damiani (1007-1072). Vrij vertaald betekent dit: ‘hij die geen onvruchtbaarheid verdraagt’. Het is niet eenvoudig om de figuur en het bewogen leven van Romualdus te schetsen, want de man was tegelijk monnik en missionaris, kluizenaar en predikant, hervormer en behoeder. De veelzijdigheid van de vader straalde trouwens ook af op de kinderen. Zo sprak Bruno van Querfurt († 1009), die de belevenissen van de eerste volgelingen neerschreef, over het ‘triplex bonum’ dat de romualdese spiritualiteit in zich draagt: het ‘drievoudig goed’ van kloosterleven, hermitage-ervaring en drang tot evangelisatie, vergezeld met het verlangen naar het martelaarschap. In de schoot van de camaldulenzenfamilie zijn inderdaad vele charisma’s mogelijk: men kan er volgens het benedictijnse model in gemeenschap leven, men kan er zich als eremiet of recluse terugtrekken, men kan ook missionaris worden (vergeten we niet dat de eerste missionarissen in Polen camaldulenzen waren) of pastoor, leraar of academicus.

Toch herkenden zich niet alle volgelingen van de heilige Romualdus in dit drievoudig paradigma. Dat blijkt uit de splitsing van de orde in twee autonome takken. De eremieten van de Monte Corona keerden in de zestiende eeuw radicaal terug naar de ‘eerste liefde’ van de camaldulenzenvader: het zuivere solitaire leven. Er ontstond een nieuwe congregatie die zich afzette tegen het gemeenschapsleven van de andere camaldulenzen. Dit bewijst alleen maar hoe moeilijk het is om drie idealen samen te houden. Het principe van het ‘drievoudige voordeel’ is dan ook geen oorspronkelijke gedachte van Romualdus zelf, maar een persoonlijke interpretatie van Bruno van Querfurt. Uit het voorgaande laat zich gemakkelijk raden dat al wie meer wil weten over het leven van Sint-Romualdus niet buiten twee voorname literaire bronnen kan: De vijf broeders van Bruno van Querfurt (ca. 1008) en Het leven van de zalige Romualdus (1042) van de hand van Petrus Damiani.

Geen van beide werken kunnen we echter als historische bronnen in de hedendaagse zin van het woord beschouwen. Het gaat hier eerder om hagiografieën, doorspekt met de nodige mirakels en overdrijvingen. Dat Romualdus volgens Damiani maar liefst 120 jaar zou geworden zijn, is er een sprekend voorbeeld van. Toch bestaat er tussen beide auteurs een zekere hiërarchie in geloofwaardigheid: Bruno van Querfurt was een directe volgeling van Romualdus, hij schreef zijn relaas dus als ooggetuige; Damiani daarentegen kon zich enkel beroepen op mondelinge overleveringen van zijn confraters in de hermitage van Fonte-Avellana. Het is trouwens zo goed als zeker dat Damiani de tekst van De vijf broeders nooit gekend heeft. Hoe dan ook, uit beide geschriften vallen toch wel een aantal feiten en lijnen uit het leven van de stichter der camaldulenzen te destilleren.

Romualdus

Een bewogen start

De heilige Romualdus werd omstreeks 952 in Ravenna geboren. Hij was de zoon van een adellijke en bemiddelde familie. Als jongeman raakte hij ongewild betrokken in een erfeniskwestie die tussen zijn vader en oom werd uitgevochten. Dit conflict zou het einde inluiden van zijn onbezorgde rijkeluisleventje. Hij zag met eigen ogen hoe zijn vader in koelen bloede zijn broer neerstak met het zwaard. Romualdus besliste prompt om zich voor veertig boetedagen, de toenmalige canonieke straf voor moord, terug te trekken in de Sint-Appolinarisabdij van Classe, tot op vandaag wereldberoemd om haar fraaie mozaïeken. Aan het einde van de tiende eeuw was Classe op sociaalpolitiek vlak veruit de meest invloedrijke abdij in Noord-Italië. Maar de monastieke tucht onder de monniken was ver te zoeken en de hervormingsideeën van Cluny schoten er nauwelijks wortel. Toch besliste Romualdus om er in te treden, ergens tussen de jaren 972 en 975. Dat zou trouwens ook zijn vader doen, maar dan in een naburig klooster. De jonge novice was vurig, te vurig volgens sommigen van zijn confraters.

Romualdus’ vrijpostigheid werkte immers al snel op de zenuwen, zodat zijn aanwezigheid in de gemeenschap na enige tijd onhoudbaar werd. Toen hij op zekere dag hoorde spreken over een zonderlinge kluizenaar in de buurt van Venetië, een zekere Marinus, was zijn nieuwsgierigheid naar die levensstijl gewekt. Deze excentrieke eenzaat, die aan de rand van een lagune woonde, was een ‘selfmade’ eremiet. Petrus Damiani had geen grote dunk van Marinus. Hij noemde hem ‘een simpele ziel zonder vorming’. Wat er ook van zij, Romualdus ontdekte in Marinus wel de kiemen van zijn eigen roeping: het verlangen naar de woestijn. Met het bezoek aan Venetië door Guarinus, de vermaarde abt van de Sint-Michielsabdij van Cuxa, brak voor Romualdus een nieuwe en beslissende levensfase aan. De abdij van Cuxa, gelegen in de Franse Pyreneeën, was doordesemd van de geest van Cluny en genoot een grote uitstraling als centrum van spiritualiteit en wetenschap. Romualdus vergezelde de abt naar zijn bakermat en ontving in Cuxa een kluizenaarshut die hij samen met een andere monnik deelde.

Het principe van een ‘dubbelkluis’ waarin twee eremieten samenhokten en van elkaar gescheiden werden door een muur met een venstertje, zou Romualdus later radicaal verwerpen. Een tragische gebeurtenis, waarover straks iets meer, zou hem hiertoe dwingen. De rijkgevulde kloosterbibliotheek van Cuxa werd voor Romualdus de biotoop voor zijn verdieping in de woestijnvaders. Hier kon hij zijn verlangen naar de woestijn ook intellectueel funderen. Hij leerde er bovendien de Regel van Benedictus liefhebben. Die leefregel werd de entstok voor al zijn latere stichtingen. Maar na een tiental vredige jaren bracht een onrustwekkend nieuwtje over zijn vader een abrupt einde aan Romualdus’ verblijf in de Pyreneeën. Het gerucht deed immers de ronde dat deze wou uittreden. Om dat te verhinderen, bezocht de zoon zijn oude vader in Ravenna. Toen die missie geslaagd was, zocht Romualdus de eenzaamheid weer op, dit keer in de nabijheid van Classe.

Na enige tijd meldden zich spontaan de eerste kandidaten aan, die door Romualdus bereidwillig werden ontvangen. Maar al vlug kwam de leermeester tot de vaststelling dat het solitaire leven enige onderscheiding en voorbereiding vroeg. Hij besliste om wat verderop een klooster op te richten, waar de nieuwelingen zich door het gemeenschapsleven konden laten kneden alvorens zich in een kluizenaarshut te wagen. Zo tekende zich meteen de blauwdruk af die de camaldulenzenorde uniek maakt binnen het westerse monachisme: de originele combinatie van het cenobitische en anachoretische monnikendom, van een monastiek leven in gemeenschap (cenobieten) en in eenzaamheid (anachoreten). Dat grondprincipe paste Romualdus in bijna elke nieuwe stichting toe, hier en daar zelfs in een mix van mannen en vrouwen. In Camaldoli zelf, het late kroonstuk van Romualdus, vormde een communauteit monniken in het dal een buffer om de stilte en de eenzaamheid van het handjevol eremieten in het hooggebergte te beschermen. Net als de kartuizers wonen de solitaire camaldulenzen in afzonderlijke cellen, met een klein oratorium en een ommuurd tuintje. Maar in tegenstelling tot kartuizerkloosters, waar de cellen symmetrisch rond een pandhof gebouwd zijn, bestaat een camaldolese hermitage uit verschillende rijen van drie tot zes (of zelfs nog meer) cellen naast elkaar. Vanuit de lucht lijkt het wat op een minidorpje, met rijen huisjes links en rechts.

minidorpje van Camaldoli

IJverzucht en beproeving

Rond de millenniumwisseling nam de stichtingsijver van Romualdus pas echt een hoge vlucht: kloosters en hermitages ontstaan rond Ravenna, Subiaco, Orvieto, Todi, Perugia, Siena, Urbino en zelfs op het schiereiland Istrië dat vandaag gedeeld wordt door Kroatië en Slovenië, toen hij er ziek viel op zijn tocht naar Hongarije. Al die tijd bekleedde Romualdus slechts één keer het ambt van canoniek overste, met name toen hij zich eind 998 op aandringen van keizer Otto III (980-1002) tot abt van Classe liet verkiezen. Dat abbatiale avontuur duurde trouwens niet eens een vol jaar: de stijl van de strenge vader ‘pakte geen verf’ bij de lakse communauteit. Een andere vermeldenswaardige wending was de zending van de eerste missionarissen naar Polen en Oekraïne. Bruno van Querfurt was een van hen. Hij stierf in 1009 de marteldood op de grens tussen Polen en Litouwen. En hij bleef lang niet de enige martelaar in de prille camaldulenzenfamilie.

Een tragisch dieptepunt in Romualdus’ leven was de beschuldiging van seksueel misbruik door een van zijn volgelingen. Het incident vond plaats in de hermitage van Sitrië, niet ver van Gubbio. Een jonge homoseksuele monnik benaderde er meerdere medebroeders. Romualdus wees hem daarom met strenge toon terecht. Nadien beweerde de jongeman echter dat hij door de vader zelf in zijn cel was aangerand. Het ontstellende gerucht verdeelde de communauteit al vlug in twee kampen: zij die het nieuws geloofden en zij die het bestreden. Petrus Damiani gaat in zijn Vita uitvoerig op het gebeuren in: hij noemt de jonge monnik een ‘duivels figuur’ en neemt vurig de verdediging van Romualdus op zich. Damiani’s defensie heeft iets lachwekkends: “Want ook al had hij het gewild”, zo schrijft hij letterlijk, “de toestand, de lusteloosheid en het onvermogen van zijn verzwakte lichaam hadden het toch niet mogelijk gemaakt.” Romualdus van zijn kant hulde zich in stilzwijgen en trok zich als recluse in zijn cel terug, volgens de overlevering meer dan zeven jaar.

Als we Petrus Damiani mogen geloven, onderwierp hij zich aan een bovenmenselijk vasten en een extreme zelfkastijding. Hij zou er bovendien hebben uitgezien als een doorgewinterde, stinkende clochard: “Hij waste zijn boetekleren nooit, maar hij ging er mee in de regen staan en wisselde ze maar eens in de maand. Nooit liet hij een scheermes over zijn hoofd gaan. Slechts af en toe, wanneer zijn haren en baard echt te lang waren, knipte hij die bij met een schaar.” Alle karikaturen ten spijt schafte Romualdus wel definitief de gewoonte af om met twee eremieten een dubbelkluis te bewonen. Voortaan leefde elke kluizenaar alleen. Zoals al gezegd zette Romualdus de kroon op zijn monastieke werk pas op het einde van zijn leven. Hij stichtte de Sacro Eremo van Camaldoli rond het jaar 1025, de enige originele stichting die de geschiedenis overleefde. Merkwaardig dat Petrus Damiani er geen melding van maakt. Maar waarschijnlijk had Camaldoli toen nog niet de reputatie die het later zou verwerven. Romualdus verbleef hooguit twee jaar in Camaldoli. Toen hij zijn krachten voelde afnemen, trok hij zich terug in de hermitage van Val di Castro, gelegen in de Marche. Daar overleed hij in de nacht van 19 juni 1027, alleen in zijn cel, zoals hij het uitdrukkelijk gewenst had. In de vijftiende eeuw werd het lichaam van Sint-Romualdus overgebracht naar de kloosterkerk van Fabriano, waar het nog steeds rust. Pas in 1980 werden de relieken authentiek verklaard.

De Kleine Regel van de heilige Romualdus

Romualdus liet bij zijn dood geen geschreven regel na. Dat is niet verwonderlijk, hij had nooit de stichting van een nieuwe orde voor ogen. Die vrucht was het werk van zijn volgelingen. In het slothoofdstuk van De vijf broeders vinden we echter wel de Kleine Regel van Romualdus, volgens de traditie door de meester zelf aan een van zijn leerlingen ingefluisterd. Hoewel dit laatste historisch lang niet zeker is, vormt dit korte fragment een literaire parel uit de westerse monastieke traditie. Om die reden past het hier de tekst integraal te citeren: Zit neer in je cel zoals in het paradijs. Vergeet de wereld en werp hem van je schouders. Wees waakzaam voor je gedachten, zoals een goede visser voor de vissen. De enige weg die je volgen moet, vind je in de psalmen; verlaat die nooit. Wanneer je nog nieuw bent en je er niet in slaagt om te 67de kovel bidden zoals het zou moeten, ondanks je oorspronkelijke vuur, grijp dan elk moment aan om de psalmen vanuit je hart te zingen en ze met je geest te begrijpen. Wanneer verstrooiingen je overvallen tijdens het lezen, geef dan niet op; keer vlug naar de tekst terug en leg je er opnieuw met je verstand op toe. Plaats je bovenal met een nederige houding in de aanwezigheid van God, zoals iemand die voor de keizer staat. Kom los van jezelf en zit neer als een klein diertje, tevreden met Gods genade. Besef dat je niets zult smaken en niets te eten zult hebben, wanneer God het jou niet als een moeder schenkt.

H. Marinus van Venetie en H. Romualdus van Ravenna

Wat meteen opvalt, is het geduld waarmee de monniken, en zeker de nieuwelingen, worden benaderd: ze mogen zich niet te vlug laten ontmoedigen door gedachten of verstrooiingen die het gebed doorkruisen. Volhouden is de boodschap van de meester! Heel bijzonder in de Kleine Regel is de verwijzing naar de keizer: Romualdus was min of meer gewoon om met de groten der aarde om te gaan. Hij ontmoette meermaals Otto III en Hendrik II (ca. 978-1024). Een monnik moet voor God staan zoals een onderdaan voor de keizer: weliswaar nederig en eerbiedig, maar tegelijk ook vrij en mondig. Het kleine diertje (‘pullus’, afgeleid van ‘parvulus’, ‘klein’) verwijst uiteraard naar de relatie tussen God als Schepper en de mens als schepsel. De metafoor van de kloek en het kuiken is niet ver weg. Tot slot willen we nog even aanstippen dat Romualdus God niet wil vervrouwelijken door het beeld van de moeder te gebruiken: God is geen moeder, maar handelt als een moeder. Het toekennen van vrouwelijke of moederlijke kwaliteiten aan God is trouwens niet zo vreemd aan de middeleeuwse mystiek.

De verschillende takken van de orde der camaldulenzen

Slechts met een klein groepje van vijf eremieten trok Romualdus zich in het hooggebergte van Camaldoli terug. Een van hen stelde hij tot overste aan. Zelf liet hij die kelk aan zich voorbij gaan. De levensfilosofie in de Sacro Eremo was heel simpel: eenzaamheid in de cel, vasten en stilzwijgen. De Regel van Benedictus gold zowel voor de cenobitische als de anachoretische monniken als juridisch basisdocument om het dagelijkse leven te organiseren. Uiteraard hanteerde die laatste categorie een soepeler interpretatie van een leefregel die in wezen niet voor hen geschreven was. Ook de eerste camaldolese constituties (1080-1085) werden op de Regel van Benedictus gefundeerd. Vanaf het begin van de twaalfde eeuw ontpopte Camaldoli zich tot het centrum van een nieuwe monastieke familie, niet zozeer door nieuwe stichtingen, maar door de incorporatie van bestaande kloosters. In 1113 werd de camaldulenzenorde door Rome canoniek erkend.

De prior van de Sacro Eremo werd benoemd als hoofd van drie hermitages en 25 kloosters. Meteen verraadt dit onevenwicht het wormpje dat stilletjes de eremitische wortel van de camaldulenzenboom had aangevreten. Tegen het begin van de zestiende eeuw was het zo gulzig geweest, dat alleen nog in Camaldoli zelf kluizenaars te vinden waren. Een terugkeer naar de oorsprong werd een noodzaak. Met de intrede van een jonge monnik in 1510, de zalige Paulus Giustiniani (1476-1528), die ook prior werd, schoot een nieuwe twijg op die al vlug zou uitgroeien tot een nieuwe tak binnen de orde. De voortdurende onrust die de af- en aanloop van pelgrims en cenobitische monniken in de Sacro Eremo teweegbracht, deed Giustiniani besluiten om de solitaire rust elders te zoeken. Hij trok zich terug in een grot nabij Perugia. Toen enkele volgelingen zich bij hem aansloten, nam hij zijn Regel voor eremieten en reclusen, die hij destijds als prior geschreven had, als richtsnoer voor de nieuwe communauteit en voor alle latere stichtingen.

Rond 1530 werd de hermitage op de Monte Corona bij Perugia het moederklooster van de Congregatie van de Camaldulenzer-eremieten van de Monte Corona. Giustiniani brak dus voorgoed met de cenobitisme in de romualdese traditie. Vandaag heeft de congregatie kloosters in Italië, Polen, Spanje, de Verenigde Staten en Venezuela. In de loop der eeuwen splitsten zich nog drie andere takken van de moederstronk af, maar geen van hen overleefde lang. Uiteindelijk vonden de kloosters van Camaldoli midden 20ste eeuw aansluiting bij de Confederatie van de benedictijnenorde. Sindsdien vormen zij de Congregatie van camaldulenzermonniken van de Orde van Sint-Benedictus. Deze ‘witte benedictijnen’ hebben kloosters in Italië, Californië, Brazilië en Indië. Ook nu nog zijn de eremieten in de minderheid. De vrouwelijke tak, de camaldulenzerinnen, bezit huizen in Italië, Frankrijk, Polen, de Verenigde Staten, Brazilië, Indië en Tanzania.

De reclusen

Kluizenaarschap heeft in de westerse en oosterse kerken heel wat bijzondere gedaanten aangenomen: er waren eremieten, mannen zowel als vrouwen, die zich eenzaam terugtrokken op een berg of op een eiland, anderen verkozen een grot of een grafspelonk, of ze verbleven in de buurt van een abdij of een parochiekerk. De meest extremen onder hen zijn ongetwijfeld de stylieten en de reclusen. Stylieten of pilaarheiligen gingen, in navolging van Simeon de Oudere († 459) die de methode in Syrië beproefde, soms jarenlang op een hoge zuil zitten om zich van de wereld af te zonderen.

een pilaarheilige

Reclusen zochten het letterlijk lager: ze lieten zich opsluiten of zelfs inmetselen in een cel of in een graf om symbolisch aan de wereld te sterven. In het hedendaagse westerse monachisme bestaat deze laatste radicale vorm van kluizenaarsleven enkel nog bij de camaldulenzen, en dit zowel bij de vrouwelijke als bij de twee mannelijke takken.9 Reclusie houdt in dat de cel nooit wordt verlaten, tenzij zeer uitzonderlijk of uit noodzaak. Dit kan voor enkele dagen, maanden of jaren, als een soort retraite, maar evengoed levenslang. De Constituties van Monte Corona laten permanente reclusie enkel toe mits goedkeuring van het generale kapittel. De voornaamste criteria zijn de fysieke gezondheid en het psychologisch evenwicht. Het is alleen aan de prior toegestaan om de reclusen eens per week te bezoeken. Hij kan trouwens ook beslissen om de observantie tijdelijk op te schorten. Bij de camaldulenzereremieten van Monte Rua bij Padua leefde dom Gianmaria uit Tokyo maar liefst zestien jaar ononderbroken als recluse tot zijn dood in 2009. Momenteel is er nog één levenslange recluse, dom Nicolas uit Portorico, die bij de camaldulenzer-eremieten in Ohio (USA) verblijft. In de traditie van de camaldulenzen is reclusie vooral een mannelijk fenomeen. De laatste vrouwelijke naam in het menologium dateert uit de dertiende eeuw.

Nazarena Crotta, de bekende recluse van Rome, pikte in 1945 de draad echter weer op. Zij trok zich maar liefst 45 jaar lang in het camaldulenzerinnenklooster van Sant’Antonio Abate op de Aventijn terug. Haar merkwaardige levensloop spreekt tot de verbeelding van al wie houdt van radicale geloofsuitingen. (Zo sterk zelfs dat sinds enkele jaren, op de plek waar zuster Nazarena leefde, alweer een nieuwe recluse het avontuur heeft aangedurfd.) Julia Crotta werd in 1907 in het Amerikaanse Hartford (Connecticut) geboren in een Italiaans migrantengezin. Reeds als kind was ze gepassioneerd door muziek, ballet en sport. Ze studeerde piano, viool en harmonie aan de conservatoria van Hartford en New York en later muziektheorie en letteren aan de universiteiten van Yale en New Haven. Naast Latijn en Grieks, volgde ze cursussen Frans, Italiaans en Duits. Tijdens een retraite in 1934 overviel Julia een heel apart gevoel. Ze sprak later over haar ‘nox beatissima’, de nacht die haar hele leven veranderde en haar de woestijn inlokte. Het ‘donkere’ onderscheidingsproces kostte haar ettelijke jaren. Na een kortstondige poging in de Karmel van Newport (Boston), trad ze begin 1938 bij de camaldulenzerinnen in Rome in.

Julia Crotta

Omdat ze de eenzaamheid er niet radicaal genoeg vond, verhuisde ze een jaar later naar de Franse karmelietessen in de stad. In juli 1944 leek het avontuur voorbij. Crotta verliet de Karmel en ging als secretaresse in een bank aan de slag. Tot haar biechtvader, een kapucijn verbonden aan de Romeinse Curie, haar overtuigde om zich als recluse te vestigen in het klooster op de Aventijn. Op 21 november 1945, de ochtend van haar intrede in de kluis, werd Julia door paus Pius XII persoonlijk ontvangen. Die zou zich na het lezen van haar zelfgeschreven regel voorover gebogen hebben en gefluisterd: “Is het niet wat streng?” Hoe dan ook, die dag begon voor Julia Crotta, die de naam Maria Nazarena ontving, haar levenslange reclusie. Tot haar dood op 7 februari 1990 bleef ze, op enkele doktersbezoeken na, ononderbroken in haar cel.11 Die was slechts enkele vierkante meters groot, met een raam, een klein dakterras en een kijkgat in de kerkmuur om de eucharistie te volgen. Paus Paulus VI en Johannes Paulus II bezochten haar persoonlijk, maar op de vraag om haar gezicht toch eens eventjes te tonen, ontvingen beide heilige vaders een resoluut neen. Van consequentie gesproken!

cel van Julia

‘Duizend jaar als één dag’

Samen met de kartuizers zijn de camaldulenzen, vooral de tak van Monte Corona, de behoeders van een eeuwenoud monastiek ideaal uit de westerse kerkgeschiedenis. Meer dan alle andere kloosterorden zijn zij naar de roots van het monachisme teruggekeerd: het solitaire leven in de woestijn. Zowel het charisma van Sint-Romualdus als dat van de heilige Bruno van Keulen (ca. 1030-1101) is er in geslaagd om de woelige wisseling der tijden te doorstaan. Beide stichters verschaften hun volgelingen een solide basis, zo stevig als het bijbelse besef dat “voor de Heer één dag als duizend jaar [is], en duizend jaar als één dag” (2 Pe 3,8). (…) http://www.cartusiana.org

07-01-2018 om 00:00 geschreven door claudia  

24 uur van Jezus’ Lijden – Luisa Piccarreta

het cenakel

3^de uur : van 19 tot 20 uur op witte donderdag

Ik dank U, O mijn Jezus, dat U mij door gebed tot eenheid met U hebt geroepen. En om U meer te plezieren, neem ik Uw gedachten, Uw tong, Uw Hart, en hiermee wil ik bidden, waarbij ik mijzelf versmelt in Uw Wil en in Uw liefde; en mijn armen uitstrekkend om U te omhelzen, plaats ik mijn hoofd op Uw Hart. Ik overweeg nu de 24 uur van lijden die U vanwege Uw liefde voor ons wilde lijden tot Uw dood op het Kruis. Geef me alstublieft de hulp, genade, liefde, diep medelijden en begrip van Uw lijden.

Het avondmaal volgens de Mozaïsche Wet

O Jezus, U komt nu aan bij het cenakel samen met uw geliefde leerlingen en U begint uw avondmaal met hen. Hoeveel genegenheid en liefde gaat door heel uw persoon, terwijl je nog een laatste keer voedsel tot U neemt! Alles straalt liefde in U uit; ook hierin, U biedt niet alleen eerherstel voor de zonden van gulzigheid, maar U heiligt het voedsel.

Jezus, mijn leven, uw lieve en doordringende blik lijkt alle apostelen te doorzoeken; en ook in deze handeling van het nemen van voedsel blijft uw Hart doorboord in het zien van uw geliefde apostelen die nog steeds zwak en lusteloos zijn. Vooral de valse Judas, die al een voet in de Hel heeft gezet. En U zegt vanuit de grond van uw hart bitter: “Wat is het nut van mijn Bloed? Hier is een ziel die zo begunstigd is door Mij, en toch is hij verloren!”

En U kijkt naar hem met ogen van licht en liefde, alsof je hem het grote kwaad wil laten verstaan dat hij op het punt staat te plegen. Maar uw allerhoogste naastenliefde laat U dit verdriet verdragen en U maakt het zelf niet openbaar aan uw geliefde leerlingen.

En terwijl U treurt om Judas, is uw Hart vervuld van vreugde in het zien van uw geliefde leerling Johannes aan uw linkerkant; zozeer zelfs dat U niet in staat bent uw liefde langer te bevatten, en U trekt hem liefelijk naar U toe, en laat hem zijn hoofd op uw Hart leggen, en laat hem van te voren het paradijs ervaren.  

Het is op dit plechtig uur dat de twee volkeren, de verworpenen en de uitverkorenen, worden afgebeeld door de twee leerlingen: de verworpene in Judas, die reeds de hel voelt in zijn hart en de uitverkorene in Johannes, die in U rust en geniet.

O mijn liefste Goedheid, ook ik plaats mij bij U, en tezamen met uw geliefde leerling wil ik mijn vermoeide hoofd op uw aanbiddelijk Hart leggen, terwijl ik U smeek om me de geneugten van de Hemel te laten ervaren, ook op deze aarde; zodat ik in vervoering gebracht door de zoete harmonieën van uw Hart, de aarde misschien niet langer de aarde voor mij is, maar de Hemel.

Maar temidden van de allerliefste en goddelijke harmonieën, hoor ik uw bedroefde hartslagen: deze zijn voor de verloren zielen! O Jezus, alsjeblieft, sta niet toe dat er nog meer zielen verloren gaan. Laat uw hartslag, die door hen klopt, hen de hartslagen van het leven in de Hemel voelen, net zoals uw geliefde leerling Johannes ze voelde; zodat zij, aangetrokken door de zachtheid en lieflijkheid van uw liefde, zich allemaal aan U overgeven.

O Jezus, terwijl ik op uw Hart lig, geef mij ook voedsel, zoals U het aan de apostelen gaf: het voedsel van liefde, het voedsel van het goddelijk woord, het voedsel van uw goddelijke wil. O mijn Jezus, weiger mij dit voedsel niet, dat U mij zo graag wil geven zodat uw leven in mij gevormd kan worden.

Mijn liefste Goedheid, terwijl ik dicht bij U blijf, zie ik dat het voedsel dat U samen met uw lieve leerlingen niets anders dan een lam is. Dit is een symbolisch lam: net zoals dit lam geen vitale levenssappen meer heeft door het vuur, zo moet U, mystiek Lam, U volledig verteren voor de schepselen door de kracht van de liefde. U houdt zelfs geen druppel bloed over voor Uzelf, maar zal alles uitstorten uit liefde voor ons.

O Jezus, alles wat U doet verbeeldt levendig uw smartelijk Lijden, dat U altijd bijblijft in uw geest, in uw Hart – in alles. En dit leert me dat als ook ik de gedachte aan uw Lijden voor mijn geest haalde en in mijn hart zou hebben, U mij nooit het voedsel van uw liefde zou weigeren. Hoezeer dank ik U!

O mijn Jezus, geen enkele handeling die mij goed doet, ontsnapt U. Ik bid U dat uw Lijden altijd in mijn gedachten is, in mijn hart, in mijn blikken, in mijn stappen en in mijn pijn, zodat waar ik mij ook richt, binnen en buiten mij, ik U altijd in mijn aanwezig kan vinden. En Jezus, geef me de genade om nooit te vergeten wat U hebt gedragen en geleden voor mij. Moge dit de magneet zijn dat, mijn hele wezen in U opneemt, en die me nooit meer zal toelaten om ver van U af te dwalen.  

Overweging 

Laten we onze intenties verenigen met die van onze lieve en goede Jezus vooraleer we beginnen eten. We moeten inbeelden dat Jezus in onze mond is en dat onze tong en wangen samen met de Zijne bewegen. Door dit te doen, trekken we niet alleen Zijn leven in ons, maar ze verenigen ons met Hem om de Vader volledige eer, lof, liefde, dankzegging en eerbetoon te geven, die verschuldigd is door de schepsel, die Jezus Zelf aanbood in de handeling van voedsel nemen. Laten we ons ook inbeelden dat we aan tafel zitten bij Jezus, nu kijkend naar Hem, nu bidden tot Hem om een hapje met ons te delen, nu de boord van Zijn mantel kussend, nu nadenkend over de beweging van Zijn lippen en Zijn hemelse ogen, nu de plotselinge vertroebeling van Zijn Allerbeminnelijkste Gezicht opmerkend in het vooruitzicht van zoveel menselijke ondankbaarheid!

Net zoals de liefdevolle Jezus over Zijn Lijden sprak tijdens het avondmaal, zullen we enige overwegingen maken over hoe we de uren van het Lijden hebben gemediteerd, terwijl we ons voedsel nemen. De Engelen houden vast aan onze woorden, om onze gebeden te verzamelen, ons eerherstel, en nemen ze mee voor de Vader om op één of andere manier de rechtmatige verontwaardiging voor de zovele overtredingen van de schepselen te verzachten – net zoals ze ze droegen toen Jezus op aarde was. En als we bidden, kunnen we zeggen dat de Engelen tevreden waren; dat we eerbiedig en ingetogen waren, op zo’n manier dat ze in staat waren om met vreugde onze gebeden naar de Hemel te dragen, net zoals zij die van onze Jezus droegen. Of bleven ze liever bedroefd?

Terwijl de diepbedroefde Jezus voedsel nam, bleef Hij als verlamd bij het zien van het verlies van Judas; en in Judas zag Hij alle zielen die verloren zouden gaan. Omdat het verlies van zielen de grootste is van Zijn pijnen, en Hij niet in staat is om het te beheersen, trok Hij Johannes naar zich om verlichting te vinden. Op dezelfde manier zullen we altijd dicht bij Hem blijven zoals Johannes, Hem troosten in Zijn pijnen, Hem verlichten, en Hem rust geven in ons hart. We zullen Zijn pijn tot de onze maken, we zullen ons met Hem identificeren, de hartslagen voelen van dat goddelijk Hart, doorboord door het verlies van zielen. We zullen Hem onze eigen hartslagen geven om die wonden te verwijderen; en in de plaats van die wonden zullen we de zielen plaatsen die willen verloren gaan, zodat ze zich kunnen bekeren en gered worden.

Elke hartslag van Jezus is een “Ik hou van jou” die weerklinkt in al de hartslagen van de schepselen. Hij wil ze allemaal insluiten in Zijn Hart om hun hartslagen te ontvangen in ruil. Maar de liefdevolle Jezus ontvangt niet veel hartslagen van zijn schepselen, en daarom blijft Zijn hartslag als verstikt en verbitterd. Laten we Jezus bidden om onze hartslag te bezegelen met Zijn “Ik hou van jou”, zodat ook ons hart het leven van Zijn Hart mag beleven en weerklinken in de hartslagen van Zijn schepselen. Dat onze hartslagen hen kunnen dwingen te zeggen: “Ik hou van U, Jezus!” Sterker nog, we zullen ons met Hem versmelten en de liefdevolle Jezus zal ons Zijn “Ik hou van jou” laten horen dat de Hemel en de aarde zal vervullen, door de Heiligen zal weerklinken en zal neerdalen in het Vagevuur. Alle harten van de schepselen zullen geraakt zijn door dit “Ik hou van jou”; zelfs de elementen voelen nieuw leven, en voelen allemaal de effecten ervan. Ook in Zijn ademhaling voelt Jezus zich verstikt door het verlies van zielen. En we zullen Hem onze adem van liefde geven voor Zijn verlichting en terwijl we Zijn adem nemen, zullen we de zielen raken die zich van Zijn armen losmaken om ze het leven van de goddelijke adem te geven, zodat ze in plaats van zich te verwijderen, terugkeren en zich nog meer aan Hem vastklampen.

Als we pijn hebben en bijna voelen dat we niet vrijelijk kunnen ademen, laten we dan aan Jezus denken, die de adem van de schepselen in Zijn eigen adem heeft. Ook Hij, voelt alsof Zijn adem wordt weggenomen als er zielen verloren gaan. Laten we daarom onze smartelijke en vermoeide adem in de adem van Jezus plaatsen om Hem te verlichten; en laten we de zondaar achterna lopen met onze pijn, om hem te dwingen zich in het Hart van Jezus te sluiten.

Mijn geliefde Goedheid, moge mijn adem een voortdurende kreet zijn bij de adem van elk schepsel en haar dwingen om zich in Uw adem te sluiten.

Het eerste woord die de liefdevolle Jezus uitsprak op het Kruis was een woord van vergeving, om alle zielen te rechtvaardigen voor de Vader, en om rechtvaardigheid tot genade te maken. We zullen Hem onze daden geven om de zondaar te verontschuldigen, zodat hij ontroerd door onze verontschuldigingen niet toestaat dat een ziel naar de Hel gaat. We zullen ons verenigen met Hem als schildwachten van de harten va de schepselen, zodat niemand Hem kan beledigen. We zullen Hem Zijn liefde laten uitstorten, en vrijmoedig alles aanvaarden wat Hij voor ons plant – kou, hardheid, duisternis, onderdrukking, bekoring, afleiding, laster, ziekte en andere zaken, om Hem te verlichten van al wat Hij ontvangt van de schepselen. Het is niet alleen door liefde dat Jezus zich uitstort voor de zielen. Vaak, wanneer Hij de koelheid van andere schepselen voet, gaat Hij naar de ziel, laat Hij de ziel Zijn koelheid ervaren, om Zich door haar uit te storten. Als de ziel het accepteert, zal Hij zich verlicht voelen van al de koelheid van de schepselen, en deze koelheid zal de schildwacht zijn naar het hart van iemand ander, om de liefdevolle Jezus geliefd te maken. 

Op andere momenten voelt Jezus de hardheid van de harten in het Zijne, en is Hij niet in staat het te beheersen, Hij wil Zich uitstorten en komt naar ons. Hij raakt ons hart aan met Zijn Hart, waardoor we delen in Zijn pijn. Als we Zijn pijn tot de onze maken, zullen we deze plaatsen in het hart van de zondaar om zijn hardheid te smelten en Hem terug te brengen naar Hem.

Mijn geliefde Goedheid, U lijdt enorm door het verlies van zielen; en uit medelijden plaats ik mijn wezen tot uw beschikking. Ik zal uw pijnen en de pijnen van de zondaars op mij nemen, zodat U verlicht bent en de zondaar zich aan U vastklampt.

O mijn Jezus, alstublieft, laat mijn hele wezen versmelten in liefde, zodat ik een voortdurende verlichting ben, om al uw bitterheid te kalmeren.

Dankzegging

Mijn lieve Jezus, U hebt me in dit uur van Uw Lijden geroepen om U gezelschap te houden. Ik heb U horen bidden, eerherstel bieden en lijden, in angst en verdriet, smekend om het heil van de zielen in de meest ontroerende stem. Ik heb geprobeerd U in alles te volgen. Ik bied U Mijn dankzegging en zegening aan. Ik zeg U dank duizenden en duizenden keren, en ik zegen U voor alles wat U gedaan en geleden hebt voor mij en voor allen. Ik dank U en zegen U voor elke druppel Bloed die U vergoten hebt, voor elke adem, voor elke hartslag, voor elke stap, woord, blik, bitterheid en belediging die U hebt doorstaan. In alles, O mijn Jezus, wil ik U bezegelen met een “dank U” en “Ik zegen U”. Laat mij alstublieft, O Jezus, mijn hele wezen U een voortdurende stroom van dankzeggingen en zegeningen aanbieden om op mij en op allen Uw zegeningen en dankzeggingen te doen neerkomen. Alstublieft, O Jezus, druk mij aan Uw Hart, en bezegel met Uw allerheiligste handen elk deeltje van mijn wezen met Uw “Ik zegen je” zodat ik niets anders dan een doorlopende hymne voor U uit. Amen.

06-01-2018 om 08:46 geschreven door claudia  

24 uur van Jezus’ Lijden – Luisa Piccarreta

2^de uur : van 18 tot 19 uur op witte donderdag

Ik dank U, O mijn Jezus, dat U mij door gebed tot eenheid met U hebt geroepen. En om U meer te plezieren, neem ik Uw gedachten, Uw tong, Uw Hart, en hiermee wil ik bidden, waarbij ik mijzelf versmelt in Uw Wil en in Uw liefde; en mijn armen uitstrekkend om U te omhelzen, plaats ik mijn hoofd op Uw Hart. Ik overweeg nu de 24 uur van lijden die U vanwege Uw liefde voor ons wilde lijden tot Uw dood op het Kruis, Geef me alstublieft de hulp, genade, liefde, diep medelijden en begrip van Uw lijden.

Jezus gaat nadat Hij Zijn Allerheiligste Moeder heeft ontmoet naar het Cenakel

Mijn lieve Jezus, zoals ik heb gedeeld in uw lijden tezamen met U, en in die van uw diepbedroefde Mama, zie ik dat U op het punt staat te vertrekken naar de plaats waar de Wil van de Vader U roept. De liefde tussen Zoon en Moeder is zo groot dat U onafscheidelijk wordt, dus verlaat U Zich in het Hart van Uw Moeder, en de Koningin en lieve Moeder plaatst Zich in het Uwe; anders was het voor U onmogelijk om van haar weg te gaan. U heeft haar dan, elkaar zegenend, de laatste kus om haar te sterken in de bittere pijn die Ze zal lijden. U geeft Haar nog een laatste afscheid en dan vertrekt U.

Maar de bleekheid van uw gezicht, uw bevende lippen, uw verstikte stem, alsof je in tranen uitbarstte door afscheid te nemen, ah alles vertelt me hoeveel Je van Haar houdt en hoezeer Je lijdt om haar te moeten verlaten!

Maar om de Wil van de Vader te vervullen, met uw Harten versmolten in elkaar, onderwerpt u zich aan alles, en wilt u eerherstel bieden voor degenen die niet willen voldoen aan de tederheid van verwanten en vrienden, van banden en gehechtheden. Eerherstel bieden voor degenen die niet willen voldoen aan het vervullen van de H. Wil van God en de overeenstemmende staat van heiligheid waarnaar God hen roept. Wat een verdriet geven die zielen U, als ze uit hun hart de liefde die U hen wilt geven verwerpen, en zich tevreden stellen met de liefde van schepselen!

Mijn beminnelijke Liefde, als ik eerherstel bied met U, sta mij toe bij uw Mama te blijven om Haar te troosten en ondersteunen, terwijl U weggaat. Dan zal ik mij haasten om U te bereiken. Maar tot mijn grootste verdriet, zie ik dat mijn van angst vervulde Moeder rilt en Ze heeft een zodanige pijn dat Haar stem stokt en Ze geen woord kan uitbrengen, terwijl Ze afscheid probeert te nemen van Haar Zoon. Ze valt bijna flauw, en in Haar zwijm van liefde zegt Ze: “Mijn Zoon, mijn Zoon! Ik zegen je! Wat een bittere scheiding, ze is wreder dan welke dood ook!” Maar de pijn weerhoudt Haar ervan een woord te uiten!  

Troosteloze Koningin, laat me u steunen, droog uw tranen en ik zal U troosten in uw bittere smart! Mijn Mama, ik zal U niet alleen laten; en u – neem me mee en leer me, in deze momenten die zo pijnlijk zijn voor U en voor Jezus, wat ik moet doen, hoe ik Hem moet verdedigen, Hem eerherstel bieden en Hem troosten, en of ik mijn leven moet geven om het Zijne te verdedigen.

Nee, ik zal niet weggaan vanonder uw mantel. Als U het wenst zal ik naar Jezus vliegen. Ik zal Hem uw liefde, uw genegenheid, uw kussen brengen tezamen met de mijne, en ik zal ze in elke wonde leggen, in elke druppel van Zijn Bloed, in elke pijn en belediging, zodat in het voelen van de kussen de liefde van Zijn Moeder in elke pijn, Zijn lijden kan verzacht worden. Dan zal ik weer onder uw mantel komen en U Zijn kussen brengen om uw doorboorde Hart van pijn te verzachten. Mijn Mama, mijn hart bonst, ik wil naar Jezus gaan. En terwijl ik uw moederlijke handen kus, zegen mij dan zoals U Jezus zegende, en sta mij toe naar Hem toe te gaan.

Mijn lieve Jezus, liefde leidt me naar uw stappen en ik bereik U, terwijl U langs de straten van Jeruzalem loopt samen met uw geliefde leerlingen. Ik kijk naar U en ik zie dat U nog steeds bleek bent. Ik hoor je lieve, maar droevige stem – zodanig dat het de harten van uw leerlingen breekt, die ongerust zijn.

U zegt: “Dit is de laatste keer, dat Ik door deze straten loop. Morgen zal Ik er doorheen lopen, gebonden en meegesleurd tussen duizend beledigingen.” En kijkend naar de plaatsen waar U het meest beledigd en gemarteld zult worden, gaat U verder: “Mijn leven hier beneden staat op het punt onder te gaan, net als de zon nu ondergaat, en morgen op dit uur zal Ik niet langer hier zijn! Maar net als de zon, zal Ik op de derde dag weer opstaan!”

De apostelen worden verdrietig en zwijgzaam bij uw woorden, en weten niet wat ze moeten zeggen. Maar U voegt eraan toe: “Hou vol, verlies de moed niet. Ik zal jullie niet in de steek laten, Ik zal altijd bij jullie zijn, Maar het is noodzakelijk dat Ik sterf voor het welzijn van jullie allemaal.” 

Door deze woorden, bent U ontroerd, maar met trillende stem blijft U hen instructies geven. En voordat U in het cenakel binnengaat, kijkt U naar de zon die ondergaat, net zoals uw leven ondergaat. U biedt uw stappen aan voor degenen die zich in de herfst van hun leven bevinden, en U geeft hen de genade om in U te sterven, en eerherstel te bieden voor degenen die ondanks de zorgen en teleurstellingen in het leven, koppig zijn en zich niet willen overgeven aan U.

Dan kijkt U naar Jeruzalem, het centrum van Uw wonderen en de uitverkoren plaats van uw Hart – Jeruzalem die, in ruil daarvoor uw kruis aan het voorbereiden is en de nagels aan het scherpen is om de godsmoord te plegen; en U beeft, uw Hart breekt – en U weent over zijn vernietiging.

Hiermee biedt je genoegdoening voor de vele zielen die aan U toegewijd zijn, die U met zoveel zorg probeerde te vormen als voorteken van uw liefde, maar door hun ondankbaarheid en hun onverschilligheid, laten zij U meer bitterheid lijden! Ik wil samen met U genoegdoening bieden om de pijn van de steken in uw Hart te verzachten.

Maar ik zie dat U met afschuw vervuld bent bij het zien van Jeruzalem. Dan gaat U het cenakel binnen. Mijn liefde, hou me stevig vast aan je Hart, opdat ik uw bitterheid mij eigen kan maken, om ze met U te offeren. En U, kijk met medelijden naar mijn ziel, en stort uw liefde erin – zegen mij.

Overweging
Jezus vertrekt onmiddellijk van Zijn Moeder, hoewel Zijn allertederste Hart een schok ondergaat.

Zijn we klaar om zelfs de meest gegronde en heilige genegenheden op te offeren om de goddelijke wil te vervullen?

(Laten we onszelf onderzoeken, vooral in de gevallen van scheiding van het gevoel van Goddelijke Aanwezigheid en van toewijding.)

Jezus nam Zijn laatste stappen niet tevergeefs. In hen verheerlijkte Hij de Vader en vroeg om de redding van zielen. We moeten in onze stappen dezelfde bedoeling hebben die Jezus had – dat is ons opofferen voor de glorie van de Vader en voor het heil van de zielen. We moeten ons ook inbeelden dat we onze stappen zetten in die van Jezus Christus; en zoals Jezus ze niet tevergeefs heeft genomen, maar in Zijn stappen die van de schepselen heeft ingesloten. Het was de genoegdoening voor al hun misstappen, om glorie te schenken die de Vader toekomt, en leven te geven voor al de misstappen van de schepselen zodat ze het pad van het goede zouden nemen – we zouden het op dezelfde manier moeten doen, onze stappen zetten in die van Jezus met Zijn intenties.

Gaan we bescheiden en gerustgesteld op straat, om een voorbeeld voor anderen te zijn? Zoals de diepbedroefde Jezus wandelde, praatte Hij zo nu en dan met de apostelen en sprak met hen over Zijn aanstaande lijden. Wat zeggen wij in onze gesprekken?

Maken we het Lijden van de Goddelijke Verlosser tot het onderwerp van onze gesprekken als de gelegenheid zich voordoen?

De liefdevolle Jezus probeerde de Apostelen te troosten toen Hij hen bedroefd en ontmoedigd zag. Hebben we in onze gesprekken de intentie om Jezus Christus naar voor te schuiven? Proberen we in onze gesprekken de Wil van God te doen, en in anderen te geest van Jezus Christus te laten binnendringen? Jezus gaat naar het Cenakel. We moeten onze gedachten, onze genegenheden, onze hartslagen, onze gebeden, ons voedsel en werk insluiten in het Hart van Jezus tijdens onze handelingen. Door dit te doen zullen onze handelingen de goddelijke houding aannemen. Omdat het echter moeilijk is om altijd deze goddelijke houding te bewaren, omdat het moeilijk is voor de ziel om steeds haar daden met Hem te versmelten, kan de ziel dit compenseren met de houding van haar goede wil.

Jezus zal zeer tevreden zijn. Hij zal de waakzame schildwacht worden van elk van haar gedachten, woorden en hartslagen. Hij zal deze handelingen als stoet binnen en buiten Hem plaatsen, ze met grote liefde bekijken, als de vrucht van goede wil van het schepsel. Wanneer de ziel dan zich versmelt met Hem, zullen haar onmiddellijke daden die ze met Jezus doet, dan zal de goede Jezus zich zo aangetrokken voelen tot die ziel dat Hij zal doen wat de ziel doet, tezamen met haar, en het werk van het schepsel in goddelijk werk veranderen. Dit alles is het effect van de Goedheid van God die alles in aanmerking neemt en alles beloont, zelfs de kleinste handeling in Gods wil, zodat het schepsel nergens door bedrogen wordt.

O mijn Leven en mijn Al, mogen uw stappen de mijne richten, en terwijl ik de aarde betreed, laat mijn gedachten in de Hemel zijn!

Dankzegging

Mijn lieve Jezus, U hebt me in dit uur van Uw Lijden geroepen om U gezelschap te houden. Ik heb U horen bidden, eerherstel bieden en lijden, in angst en verdriet, smekend om het hei van de zielen in de meest ontroerende stem. Ik heb geprobeerd U in alles te volgen. Ik bied U Mijn dankzegging en zegening aan. Ik zeg U dank duizenden en duizenden keren, en ik zegen U voor alles wat U gedaan en geleden hebt voor mij en voor allen. Ik dank U en zegen U voor elke druppel Bloed die U vergoten hebt, voor elke adem, voor elke hartslag, voor elke stap, woord, blik, bitterheid en belediging die U hebt doorstaan. In alles, O mijn Jezus, wil ik U bezegelen met een “dank U” en “Ik zegen U”. Laat mij alstublieft, O Jezus, mijn hele wezen U een voortdurende stroom van dankzeggingen en zegeningen aanbieden om op mij en op allen Uw zegeningen en dankzeggingen te doen neerkomen. Alstublieft, O Jezus, druk mij aan Uw Hart, en bezegel met Uw allerheiligste handen elk deeltje van mijn wezen met Uw “Ik zegen je” zodat ik niets anders dan een doorlopende hymne voor U uiten. Amen.

06-01-2018 om 01:13 geschreven door claudia  

PLECHTIGE BELOFTE AAN HET LEGIOEN VAN MARIA

O Heilige Geest, ik (naam van de kandidaat) verlang vandaag in het Legioen van Maria te worden opgenomen, maar wel wetende dat ik uit mijzelf niet op waardige wijze dienstbaar kan zijn, vraag ik U over mij te komen en mij te vervullen met Uzelf, opdat mijn schamele daden gesteund worden door Uw kracht en een instrument worden voor Uw grootse doelstellingen.

Maar ik weet dat Gij, die gekomen bent om de wereld in Jezus Christus nieuw leven te schenken, dit niet hebt willen doen dan door Maria; dat wij zonder haar U niet kunnen kennen en liefhebben; dat al Uw gaven, deugden en genaden via haar worden uitgedeeld aan wie zij wil, wanneer zij wil, zoveel en zoals zij wil; en ik ben mij bewust, dat het geheim van een volmaakte legioendienst bestaat in een volledige eenheid met haar die zo volkomen één is met U.

Daarom, terwijl ik de legioenstandaard die ons dit allemaal voor ogen wil houden in mijn hand neem, sta ik voor U als haar soldaat en haar kind, en zo verklaar ik dat ik geheel afhankelijk van haar ben. Zij is de moeder van mijn ziel. Haar hart en het mijne zijn één, en vanuit dit ene hart spreekt zij opnieuw die woorden van weleer: “Zie de dienstmaagd des Heren”. En eens te meer komt U door haar grote dingen tot stand brengen.

Laat Uw kracht mij overschaduwen en met vuur en liefde in mijn ziel komen, en die één maken met Maria’s liefde en Maria’s wil om de wereld te redden; opdat ik zuiver mag zijn in haar die door U onbevlekt is geschapen; opdat Christus mijn Heer op dezelfde wijze door U in mij mag groeien; opdat ik Hem met haar, zijn Moeder, tot de wereld zal kunnen brengen en tot de zielen, die Hem zo nodig hebben; opdat zij en ik, als de strijd gewonnen is, voor altijd met haar mogen zijn in de glorie van de Heilige Drie-eenheid.

Vol vertrouwen dat U mij vandaag aldus wilt aanvaarden, en dienstbaar wilt maken, en mijn zwakheid in kracht wilt veranderen, neem ik mijn plaats in de rangen van het Legioen in en durf ik trouwe dienstbaarheid beloven.

Ik wil mij volledig aan zijn discipline onderwerpen, die mij met mijn medeleden verbindt en ons tot een leger vormt, en ons bijeen houdt als wij met Maria voortgaan om Uw wil te volbrengen, Uw wonderen van genade te bewerken die het aanschijn van de aarde zullen vernieuwen, en Uw heerschappij over allen zullen vestigen, Allerheiligste Geest. In de naam van de Vader en de Zoon en de H. Geest. Amen.

Akte van toewijding aan het lijdend en Onbevlekt Hart van Maria

Lijdend en Onbevlekt Hart van Maria, innig verenigd met de Passie van Jezus Christus, om met Hem en door Hem onze Zaligheid te verdienen, wijden zij ons geheel aan U toe.

Neem ons zoals we zijn, met ons hart en ons verstand, met alles wat ons dierbaar is, ons gezin, onze parochie, ons volk.

Koningin van de Apostelen,

Moeder van de Kerk,

Koningin van de Rozenkrans van Fatima,

Koningin van de Wereld en Koningin van de Vrede,

bekeer ons, red ons, leid ons!

Moge door U het Rijk van Jezus, onze Verlosser en Koning van de Liefde, over de wereld komen.

O Maria zonder zonde ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen. Amen.

05-01-2018 om 23:06 geschreven door claudia  

Wat is het doel van het Legioen van Maria? Door Pr. Bede McGregor O.P. – Spirituele directeur van het Concilium

Soms vragen niet-legionairen die geïnteresseerd zijn in het Legioen: Wat is het specifiek doel van het Legioen? Wat doen ze in het Legioen? Wat is de bijzonderste doelstelling? Waarom is het precies gesticht? Waarom bent u als priester verbonden met het Legioen? Wat ik gewoonlijk antwoord is dat het doel van het Legioen is zijn leden te helpen en zoveel mogelijk andere mensen heilig te worden. Dat resulteert dikwijls in een verbaasde blik of een glimlach alsof te zeggen dat het doel wat onbereikbaar is, een soort van geestelijke fantasie. Een andere manier van reactie op de vragen is zeggen dat het Legioen helpt om zijn leden in de Hemel te krijgen en zoveel mogelijk andere mensen. Als je niet echt probeert om de Hemel binnen te raken en anderen ook ertoe aanzet dan ben je werkelijk in een zeer gevaarlijke situatie en waar denk je dat dat heen leidt?

Er kan geen twijfel over bestaan dat Frank Duff zijn hele leven heeft gegeven met als voornaamste doel een Heilige te worden en anderen te helpen ook Heiligen te worden. Als jonge man schreef hij een pamflet met de titel: “Kunnen we Heiligen zijn?” Zijn antwoord was een doorleefd ‘ja’. Zijn openingswoorden waren: ‘In het hart van elke goedmenende Katholiek, heeft God een verlangen ingeplant om een Heilige te worden. Toch doen maar weinigen een ernstige poging om deze ambitie te realiseren. De oorzaak daarvan is voornamelijk ontmoediging, veroorzaakt door een verkeerd begrip van wat een Heilige eigenlijk is.’ Verschillende keren wordt in het Handboek rechtuit gezegd en met een duidelijke overtuiging dat het voornaamste doel van het Legioen erin bestaat om zijn leden tot heiligheid te brengen. We lezen bijvoorbeeld: ‘Het zou in de leden moeten ingeprent worden dat hun eigen heiligheid niet enkel het belangrijkste doel is van het Legioen, maar ook de bron van het werk van het Legioen.’

Natuurlijk zeggen vele heiligen en spirituele schrijvers hetzelfde. De H. Teresa van Calcutta schreef: ‘Heiligheid is niet een buitengewoon iets; het is niet voor de uitverkorenen. Heiligheid is de gewone taak van elk van ons.’ Het Handboek citeert de leer van het Tweede Vaticaans Concilie: ‘Alle Christenen in elke levensstaat worden opgeroepen tot de volheid van het Christelijk leven en tot de perfectie van liefde. Al de gelovigen worden uitgenodigd en zijn verplicht tot heiligheid te komen en tot de perfectie van hun eigen levensstaat.’ Alle vernieuwing van de Kerk en natuurlijk ook het Legioen moeten teruggaan tot deze leerstelling over de universele oproep tot heiligheid. We moeten teruggaan naar de waarheid dat we allen geschapen zijn en opgeroepen worden om heiligen te worden, en dat betekent de eeuwigheid met God doorbrengen in perfect geluk in de Hemel. Maar natuurlijk zijn de Kerk en het Legioen niet enkel gericht op het leven in de volgende wereld maar reeds Heiligen te worden nu we nog in deze wereld leven. Het Legioen streeft ernaar om heilig te worden in deze wereld en dat leidt ertoe dat men heilig is in de eeuwigheid. De nieuwe evangelisatie heeft Christenen nodig die het streven naar heiligheid als voornaamste doel hebben in hun leven. Frank Duff schrijft in zijn Handboek: ‘Maar als, zoals Priester Faber zegt, een heilige een miljoen gewone Katholieken waard is; en als, zoals de H. Teresa van Avila zegt, een ziel (geen heilige) die heiligheid zoekt kostbaarder is voor God dan duizend zielen die een gewoon leven leiden, wat genoegen doet het dan dat velen de eerste stappen zetten op het pad dat naar heiligheid leidt.’ Met andere woorden, het is het specifieke doel van het Legioen te proberen mensen af te keren van de onderdompeling in een zielloos onbeduidend leven en hen naar een authentiek Christelijke levensweg te leiden.

Laat me een ander antwoord geven op de vraag wat het fundamenteel doel is van het Legioen. Het komt van Kardinaal Suenens: ‘Het Legioen van Maria richt zich gewoon tot het beleven van een normaal Katholicisme. We zeggen ‘normaal’; we zeggen niet ‘gemiddeld’. In deze dagen is er een tendens te denken dat de ‘normale’ Katholiek iemand is die zijn religie praktiseert voor zichzelf zonder actieve interesse te hebben in de redding van zijn medemensen. Zo redeneren zou een karikatuur betekenen van een ware Katholiek, en het Katholicisme zelf. Wat het ‘gemiddeld’ Katholicisme betreft: het is geen normaal Katholicisme meer. Het is noodzakelijk dat wat dichter te bekijken, wat een ‘goede Katholiek’ of ‘praktiserende Katholiek’ betekent. Men is geen Katholiek als men onder een bepaald apostolisch minimum valt, en dit essentieel minimum, waarop het Laatste Oordeel zal gebaseerd zijn. Het wordt echter niet bereikt door de massa van zogenaamde praktiserende Katholieken. Dat is een tragische situatie; dat is een fundamenteel verkeerd begrip van Katholiek zijn.’ (Het is dus belangrijk het Katholicisme naar anderen te brengen. Dit is het apostolisch karakter van het Legioen. Zo is het ‘normaal’ Katholicisme, dat iedereen zou moeten beoefenen.)

Ik heb de universele oproep naar heiligheid benadrukt. Heiligheid is niet enkel mogelijk, of waarschijnlijk, maar zou de normaalste bloei van een authentiek Christelijk leven moeten zijn. God heeft ons geschapen om Heiligen te zijn. Hij is gestorven voor ons zodat we Heiligen kunnen worden. Hij heeft ons de gave gegeven van de H. Geest die de voornaamste oorzaak is van alle heiligheid. Hij heeft ons Zijn Drie-ene Zelf gegeven in de H. Eucharistie en de andere sacramenten en Hij steunt ons op elk moment van ons leven door Zijn voorzienigheid met het oog op heiligheid. Maar hoewel we uitverkoren zijn om heiligen te zijn aanvaarden we niet noodzakelijk Gods uitnodiging om heiligen te worden. We hebben de gave van vrije wil en we moeten samenwerken met Gods overvloedige genade. Ik heb verwezen naar de essentiële apostolische natuur van een heilig leven volgens de woorden van Kardinaal Suenens. Onze stichter, Frank Duff kwam tot het begrip van heiligheid door het lezen, bestuderen van de heiligenlevens en het overwegen ervan. Hij citeert 62 heiligen en zaligen in het Handboek en was vertrouwd met nog honderden door het dagelijks bidden van de hele Goddelijke Officie voor meer dan 50 jaar. Hij schrijft: ‘De levens van de Heiligen zorgen voor een goede introductie van het geestelijk leven. Ze zorgen voor een kader die ons zouden moeten aanzetten tot goedheid en heldendom. Heiligen zijn de zichtbare leerstellingen en praktijken van heiligheid. Als we regelmatig in hun gezelschap zijn, zullen we spoedig hun kwaliteiten overnemen.’

Tot slot zou ik nog iets willen zeggen over de rol van Maria in het komen tot heiligheid, vooral in de context van het Legioen. Maria is een essentieel deel van heiligheid wanneer en waar het wordt gezocht of gevonden. Laat me eindigen met een kort citaat van de H. Augustinus zoals gevonden wordt in het Handboek: ‘Maria is de Moeder van alle leden van de Redder, omdat door haar naastenliefde ze heeft meegewerkt aan de geboorte van de gelovigen in de Kerk. Maria is de levende ‘gietvorm’ van God, dat wil zeggen, het is in haar alleen dat de Godmens natuurlijk werd gevormd zonder een eigenschap van Zijn Godheid te verliezen; en het is in haar alleen dat de mens op de goede manier kan omgevormd worden in God, voor zover de menselijke natuur daartoe in staat is door de genade van Jezus Christus.’

05-01-2018 om 22:19 geschreven door claudia  

2 januari 2018 - 9.33 uur

St Rosalie’s Parochie, Eucharistische kapel, Hampton Bays, New York

Jezus de Verlosser

Mijn Zoon,

Ik kom vandaag naar je toe als Jezus, de Verlosser van de wereld, omdat in deze eindtijd er velen zijn die beweren in mijn Naam te spreken, maar Mijn Aanwezigheid onder jullie zullen ontkennen.

Wie is de leugenaar? Hij die Mijn bestaan ontkent; hij die Mijn terugkeer ontkent om de mensheid naar de Verlossing te leiden; hij die Mijn Aanwezigheid ontkent in het Sacrament van de Heilige Eucharistie; en hij die daarom uiteindelijk ontkent dat Ik de Zoon van de Vader ben in de Hemel, die Zijn Zoon heeft uitverkoren heeft om de mensheid te verlossen.

Hoe zullen jullie de waarheid herkennen onder zovelen die in Mijn naam spreken gedurende deze eindtijd? Weet dit: dat er velen onder jullie zijn die spreken namens Mij, zeggen ze, maar ze spreken niet voor Mij. Er zijn er velen onder jullie, of ze nu profeet, priester of paus zijn, of iemand anders, die Mij niet kennen en niet voor Mij spreken.

Daarom, erken dat degenen die beweren voor Mij te spreken, maar alleen over Mij spreken, herkend kunnen worden vanwege hun valsheid en tekortkomingen, want ze spreken voor de Boze, voor de Antichrist, en misschien zijn ze zelf de Antichrist van de eindtijd, want de slang, die de Antichrist is, is de slang van de eindtijd en die heeft vele koppen.

Erken nu dat Ik in geest ben teruggekeerd naar de mensheid in deze eindtijd, niet zoals Ik mens geworden ben 2000 jaar geleden. Ik ben nog even krachtig onder jullie aanwezig vandaag zoals Ik toen was, en er zal zeer binnenkort een tijd komen dat degenen die hebben getwijfeld aan Mijn rol zullen gedwongen zijn om Hun Maker, de Vader in de Hemel onder ogen te komen, en zullen smeken om vergeving voor hun overtredingen tegen de Vader in de Hemel en Zijn Zoon, de Verlosser.

Voor degenen onder jullie die volharden als twijfelaars, na de Waarschuwing, zal er geen hoop meer zijn voor redding; want redding zal enkel komen door de Vader in de Hemel die Zijn Zoon, de Verlosser heeft gezegend om de hele mensheid te redden.

Erken nu dat Ik de mensheid het Sacrament van de Heilige Eucharistie heb geschonken die tot op vandaag en tot het eind van de eindtijd jullie meest waardevolle band is met jullie Verlosser.

Ik zeg jullie opnieuw, dat elke profeet, priester of paus, of een andere persoon die Mijn Aanwezigheid in het Sacrament van de Heilige Eucharistie niet erkent over Mij kan spreken maar niet voor Mij spreekt.

Een degenen die Mijn Aanwezigheid in de Heilige Eucharistie ontkennen, of ze nu profeet, priester of paus, of een andere persoon zijn, zal spreken voor de Antichrist. Want het kwaad dat de Ware Aanwezigheid in de Heilige Eucharistie ontkent, ontkent Mijn Rol als Verlosser van de Mensheid.

De Antichrist is dus de slang die in de eindtijd vele koppen heeft. Deze Antichrist is elke persoon onder jullie, die Mijn Ware Aanwezigheid in de Heilige Eucharistie ontkend.

Jullie weten dit nu dus, en allen onder jullie die zich Gebedsstrijders noemen namens Mijn Rol als Verlosser van de mensheid moeten erkennen dat de gave van de Ware Aanwezigheid van Mijn Lichaam en Bloed in de Heilige Eucharistie de gave is dat je moet koesteren en omarmen als je gewoonlijke geestelijke oefening om deel te nemen aan dit sacrament.

Vooral gezegend zijn degenen onder jullie die niet alleen regelmatig maar dagelijks deelnemen aan de H. Eucharistie als deel van hun gebedsleven, want jullie zijn de ware volgelingen van de Vader in de Hemel, en door Zijn Zoon zullen jullie in het bijzonder gezegend worden in jullie plaats van eeuwig leven in de Hemelse Rijken.

Een waarschuwing aan degenen onder jullie die beweren te spreken voor de Vader in de Hemel door Zijn Zoon, de Heer en Redder, die de gave van de Heilige Eucharistie ontkennen. Jullie mogen over Mij spreken, maar jullie spreken niet voor Mij wanneer jullie Mijn gave aan de mensheid niet erkennen in deze woorden: ‘Doe dit ter herinnering aan Mij!’

Al mijn broeders en zusters hier op aarde moeten nu erkennen dat jullie diep in de eindtijd zijn wanneer de gebeurtenissen zullen gebeuren. Het is zeer tot de teleurstelling van de Vader in de Hemel, van Zijn Zoon de Verlosser, van jullie Hemelse Moeder, en van alle Engelen en Heiligen, maar weet dat jullie beschermd zijn door allen in de Hemelse Rijken tegen de ergste gebeurtenissen die nog moeten komen, omwille van jullie geloof in Mij en omdat jullie deelnemen in dagelijkse gebeden, die het ontvangen van mijn geschenk aan jullie in de H. Eucharistie omvatten.

Onthoud, mijn broeders en zusters, dat jullie door de eeuwen heen verteld werden: ‘Doe dit ter herinnering aan Mij’, en jullie eeuwig leven zal verzekerd zijn in de hoogste regionen van de Hemelse Rijken.

Dank aan de Vader in de Hemel en Zijn Zoon, de Verlosser van de wereld!

05-01-2018 om 06:15 geschreven door claudia  

24 uur van Jezus’ Lijden – Luisa Piccarreta

1^ste uur : van 17 tot 18 uur op witte donderdag

Ik dank U, O mijn Jezus, dat U mij door gebed tot eenheid met U hebt geroepen. En om U meer te plezieren, neem ik Uw gedachten, Uw tong, Uw Hart, en hiermee wil ik bidden, waarbij ik mijzelf versmelt in Uw Wil en in Uw liefde; en mijn armen uitstrekkend om U te omhelzen, plaats ik mijn hoofd op Uw Hart. Ik overweeg nu de 24 uur van lijden die U vanwege Uw liefde voor ons wilde lijden tot Uw dood op het Kruis, Geef me alstublieft de hulp, genade, liefde, diep medelijden en begrip van Uw lijden.

Jezus neemt afscheid van Zijn Allerheiligste Moeder

O Hemelse Mama, het uur van scheiding nadert en ik kom naar U. O Moeder, geef mij uw liefde en uw eerherstel; geef me uw verdriet, want samen met u wil ik stap voor stap Jezus aanbidden en volgen. Jezus komt naar U toe en met een Hart overvloeiend van liefde, loopt u naar Hem en uw Hart doet pijn als u Hem zo bleek en verdrietig ziet. U wordt erdoor geroerd en staat op het punt om aan Zijn voeten te vallen. O mijn lieve Mama, weet je waarom de lieve Jezus naar u is gekomen? Ah, Hij is gekomen om afscheid te nemen, om u een laatste woord te zeggen en een laatste omhelzing te ontvangen! O Moeder, ik klamp me vast aan U met al de tederheid waar mijn arme hart toe in staat is, zodat ik vastgeklampt en verbonden met u, ook ik de omhelzingen van de lieve Jezus kan ontvangen. Is het geen troost voor uw Hart om een ziel in uw buurt te hebben, die de pijn, genegenheden en eerherstel kan delen? O Jezus, in zo’n schrijnend uur voor uw allertederste Hart, geeft U ons zo’n grote les in kinderlijke en liefdevolle gehoorzaamheid aan uw Moeder! Wat een zoete harmonie tussen u en Maria! Wat een zoete betovering van liefde stijgt naar de troon van de Eeuwige en strekt zich uit voor de redding van alle schepselen op aarde! O mijn Hemelse Mama, weet je wat de lieve Jezus wil van U? Niets anders dan uw laatste zegen. Het is waar dat uit elk deeltje van uw wezen alleen maar zegeningen en lofprijzingen naar uw Schepper uitgaan, maar Jezus, die afscheid neemt wil uw zoete woord horen: “Ik zegen je, O Zoon”. En dat “Ik zegen je” verwijdert alle godslastering dat Hij heeft gehoord, en daalt, lief en zacht in Zijn Hart neer. Jezus wil uw “Ik zegen je” bijna als een schuilplaats tegen alle beledigingen en overtredingen van de schepsels.

Ik verenig mij ook met u, O lieve Mama. Op de vleugels van de wind wil ik naar de Hemel gaan om de Vader, de H. Geest en al de Engelen te vragen om een “Ik zegen je” voor Jezus, zodat als ik naar Hem ga, ik Hem hun zegeningen kan brengen. En op aarde wil ik naar alle schepselen gaan en vragen dat elke lip, elke hartslag, elke stap, elke adem, elke blik, elke gedacht zegeningen en lofprijzingen voor Jezus heeft. En als niemand ze mij wil geven, ben ik van plan ze aan hen te geven. O zoete Mama, na rond te gaan, vraag ik de Heilige Drie-eenheid, de Engelen, alle schepselen, het licht van de zon, de geur van de bloemen, de golven van de zee, elke windstoot, elke vonk van vuur, elk beweging blad, de schittering van de sterren, elke beweging van de natuur om een “Ik zegen je”, dan kom ik naar U en verenig ik al mijn zegeningen met die van U.

Mijn zoete Mama, ik zie dat U troost en opluchting ontvangt en dat U Jezus al mijn zegeningen aanbiedt als eerherstel voor de godslasteringen en de verwensingen, die Hij ontvangt van de schepselen. Maar als ik u alles aanbied, hoor ik uw trillende stem zeggen: “Zoon, zegen mij ook!” O mijn zoete Liefde, Jezus, zegen mij ook, tezamen met uw Moeder; zegen mijn gedachten, mijn hart, mijn handen, mijn werken, mijn stappen en met uw Moeder, alle schepselen.

O mijn Moeder, als u naar het aangrijpend gezicht van de bedroefde Jezus kijkt, dat bleek en verdrietig is, ontwaakt de herinnering aan de pijn dat Hij zal lijden in U. U ziet Zijn gezicht bedekt met spuug, en u zegent het. U ziet Zijn hoofd doorboord door doornen, Zijn ogen verblind, Zijn Lichaam gemarteld door de geselingen, Zijn handen en voeten doorboord door de nagels; en waar Hij heen gaat volgt u met uw zegeningen. En ook ik zal Hem volgen tezamen met u. Wanneer Jezus wordt gemarteld door de geselingen, gekroond wordt met doornen, geslagen wordt, doorboord wordt door de nagels, zal Hij overal mijn “Ik zegen je” vinden tezamen met de uwe.

O Jezus, O Moeder, ik heb medelijden met u. Uw pijn is immens in deze laatst momenten. Het Hart van de ene lijkt het Hart van de andere te verscheuren. O Moeder, ontruk mijn Hart van de aarde en bindt het stevig aan Jezus, zodat ik vasthoudend aan Hem deel mag hebben in Zijn pijn, en als U vasthoudt aan elkaar, als U elkaar omhelst, als U de laatste keer naar elkaar kijkt, de laatste keer elkaar kust, mag ik dan als zijnde tussen uw twee harten, Uw laatste kussen, Uw laatste omhelzingen. Ziet u niet dat ik niet zonder U kan, ondanks mijn ellende en mijn koelheid?

Jezus, Mama, neem mij dicht bij U; geef me Uw liefde, Uw wil. Neem mijn arme hart, houd mij dicht in jullie armen; en tezamen met u, O zoete Moeder, wil ik stap voor stap de lieve Jezus volgen, met de bedoeling Hem troost, verlichting, liefde en eerherstel te bieden voor allen. O Jezus, samen met uw Moeder, kus ik Uw linkervoet, vraag U om mij en alle schepselen te vergeven, voor al de keren dat we niet naar God zijn toegegaan. Ik kus Uw rechtervoet: vergeef me en alle schepselen voor de keren dat we de perfectie die U verlangde van ons niet hebben gevolgd. Ik kus Uw linkerhand: leer ons Uw zuiverheid na te volgen. Ik kus Uw rechterhand: zegen al mijn hartslagen, gedachten, genegenheden, zodat ze allen waarde krijgen door Uw zegening en geheiligd worden. Zegen samen met mij, alle schepselen en verzegel de redding van hun zielen met Uw zegen. O Jezus, ik omhels U samen met Uw Mama, en als ik Uw Hart kus, bid ik tot U om mijn hart tussen Uw twee Harten te plaatsen, opdat het voortduren gevoed kan worden door Uw liefde, Uw verdriet, door Uw genegenheden en verlangens, en Uw leven. Amen.

Overweging

Voor Jezus Zijn lijden begint, gaat Hij naar Zijn Moeder om haar zegen te vragen. Jezus leert ons in deze daad gehoorzaamheid, uiterlijk en innerlijk, die we moeten aan de dag leggen om de inspiratie van genade te beantwoorden. Soms zijn we niet klaar om een goede inspiratie in praktijk te brengen, omdat we ofwel door eigenliefde en bekoring ofwel door menselijk respect worden tegengehouden. Maar we zorgen dat de Heer zich terugtrekt en ons nieuwe inspiraties ontneemt omdat we de goede inspiratie afwijzen om een deugd te beoefenen, een deugdzame daad te stellen, een goed werk te doen of een devotie vervullen. Aan de andere kant zorgt een snelle reactie op heilige inspiraties, die vroom en voorzichtig is, dat er meer licht en genaden op ons komen. In geval van twijfel moet men zich onmiddellijk en oprecht wenden tot het gebed dat een groot middel is of tot ervaren advies. Op deze manier zal de goede God de ziel verlichten om de gezonde inspiratie uit te voeren, en het voordeel voor haar vergroten.

We moeten onze daden stellen, onze gebeden, de Uren van het Lijden met dezelfde intenties als Jezus en in Zijn wil ons opofferen zoals Hij deed, voor de glorie van de Vader en het heil van de zielen. We moeten ons opofferen in alles uit liefde voor onze beminnelijke Jezus, in overeenstemming met Zijn geest, handelen met Zijn eigen gevoelens, en ons overlaten in Hem, niet alleen in al het externe lijden en tegenkantingen, maar veel meer in alles wat Hij in ons innerlijk zal bewerkstelligen. Op deze manier zijn we elk moment klaar om wat lijden ook te accepteren. Door dit te doen, geven we zoete slokjes aan Jezus. Als we dit alles dan doen in de Wil van God die alle zoetheden en tevredenheid in een immense mate bevat, zullen we Jezus grote zoete slokken kunnen geven, om het lijden dat andere schepselen veroorzaken te verzachten en om Zijn Goddelijke Hart te troosten. Voordat we enige actie beginnen, moeten we altijd de zegen van God aanroepen, zodat onze daden de aanraking van de Goddelijkheid hebben, en Zijn zegeningen kunnen aantrekken niet alleen voor ons, maar voor alle schepselen. Mijn Jezus, moge Uw zegen mij voorafgaan, vergezel mij en volg mij, zodat alles wat ik doe het zegen van Uw “Ik zegen je” draagt.

Dankzegging

Mijn lieve Jezus, U hebt me in dit uur van Uw Lijden geroepen om U gezelschap te houden. Ik heb U horen bidden, eerherstel bieden en lijden, in angst en verdriet, smekend om het hei van de zielen in de meest ontroerende stem. Ik heb geprobeerd U in alles te volgen. Ik bied U Mijn dankzegging en zegening aan. Ik zeg U dank duizenden en duizenden keren, en ik zegen U voor alles wat U gedaan en geleden hebt voor mij en voor allen. Ik dank U en zegen U voor elke druppel Bloed die U vergoten hebt, voor elke adem, voor elke hartslag, voor elke stap, woord, blik, bitterheid en belediging die U hebt doorstaan. In alles, O mijn Jezus, wil ik U bezegelen met een “dank U” en “Ik zegen U”. Laat mij alstublieft, O Jezus, mijn hele wezen U een voortdurende stroom van dankzeggingen en zegeningen aanbieden om op mij en op allen Uw zegeningen en dankzeggingen te doen neerkomen. Alstublieft, O Jezus, druk mij aan Uw Hart, en bezegel met Uw allerheiligste handen elk deeltje van mijn wezen met Uw “Ik zegen je” zodat ik niets anders dan een doorlopende hymne voor U uiten. Amen.

05-01-2018 om 05:31 geschreven door claudia  

KINDEREN, DE SCHOK VAN TWEE ASTEROIDEN, ZULLEN HET GLORIERIJKE KRUIS VAN MIJN ZOON VORMEN. DIT ZAL HET GROTE TEKEN ZIJN DAT DE KOMST VAN DE WAARSCHUWING ZAL AANKONDIGEN!

2 januari 2018  3:55 PM

GESPROKEN DOOR MARIA, ROSA MYSTIEKA AAN HET VOLK VAN GOD

Kleine kinderen van mijn Hart, de Vrede van de Allerhoogste zij met jullie allen en mijn Moederlijke bescherming zal jullie altijd helpen.

Mijn kinderen, verwelkom de liefde van de Moeder en de Barmhartigheid van God, zodat je de dagen van beproevingen zult aankunnen die voor jullie liggen. De Hemel wil niet dat zoveel zielen verloren gaan. Ik, jullie Moeder, in het gezelschap van de Engelen en de Zalige Zielen, wordt niet moe om tussen te komen, zodat deze mensheid kan terugkeren naar de Liefde van God. Mijn lieve kinderen, de tests voor het Volk van God staan op het punt te beginnen. Dit jaar betekent het begin van jullie zuivering. De mensheid zal getuige zijn van grote gebeurtenissen in de Hemel en op aarde; de tekenen van de Hemel zullen toenemen; Hemelse fenomenen die nog nooit gezien werden zullen jullie aankondigen dat jullie moeten voorbereid zijn voor jullie ontmoeting met God in de eeuwigheid.

De beroering van het universum zal je Hemelse verschijnselen laten zien die de mensheid nog nooit gezien heeft. Velen zullen in paniek geraken, maar jullie hoeven niet bang te zijn. Deze manifestaties zijn aankondigingen van de Hemel, zodat jullie geestelijk voorbereid zijn op de komst van de Waarschuwing en het begin van jullie beproevingen. Mijn lieve kinderen, de schepping van mijn Vader is begonnen aan zijn transformatie en dat zal ervoor zorgen dat jullie planeet grote veranderingen zal ondergaan. De aarde zal met grotere kracht op alle continenten bewegen, en zal ervoor zorgen dat ze beginnen te beweging. Deze transformatie zal één van jullie beproevingen zijn dat jullie met geloof moeten ondergaan, omdat het deel uitmaakt van Gods plan voor deze laatste tijd. Raak niet in paniek wanneer het universum begint te beven; bid en prijs de Glorie van God en zeg dank aan mijn Vader, omdat Zijn Macht en Grootheid, Nieuwe Hemelen zal scheppen en een Nieuwe Aarde, naar Zijn genoegen en dat van Zijn schepselen.

Mijn kinderen, het Hemelse Jeruzalem, zal naar beneden komen uit de Hemel op aarde, dit proces is reeds begonnen. De schepping en de schepselen zullen gezuiverd worden tot ze schijnen als een smeltkroes. Enkel dan zullen jullie in staat zijn om het licht van een Nieuwe Dageraad te zien dat mijn Zoon zal zijn, Stralend, Triomferend, en Glorierijk, in jullie midden. Het Hemelse Jeruzalem is op weg en daarmee ook de Glorie van God. Bereid jullie dan voor, kleintjes, omdat de schepping beginnen beven is; hou je kalm, omdat alles wat jullie zullen zien en voelen een deel is van Gods plan.

Kleine kinderen, de botsing van twee asteroïden, zal het Glorierijke Kruis van mijn Zoon vormen. Dit zal het grote teken zijn dat de komst van de Waarschuwing zal aankondigen. Haast jullie om jullie leven in orde te maken; wees geestelijk voorbereid, want de komst van deze gebeurtenis zal jullie leven veranderen. Laat niet na om mijn Rozenkrans te bidden, bid voor al de zondaars van deze wereld, zodat ze de Barmhartigheid van God aanvaarden en niet verloren gaan in eeuwigheid. Bid voor de vrede van de wereld, omdat je de gesel van oorlog voelt komen, wat catastrofaal zal zijn voor de mensheid. Het is tijd, kleintjes om te bidden en overweging, verspil je tijd niet meer met banaliteiten en zorgen van deze wereld. Denk en mediteer voor even dat het belangrijkste op dit moment het voorbereid zijn is voor je ontmoeting met God in de eeuwigheid. Moge de vrede van mijn Heer in je blijven. Scheur je harten en bekeer jullie, kleintjes, omdat de triomftocht en terugkeer van mijn Zoon nadert.

Jullie Moeder die van jullie houdt, Maria, Mystieke Roos

Kleine kinderen van mijn Hart, verspreid mijn boodschappen aan de hele mensheid.

05-01-2018 om 03:31 geschreven door claudia  

Goddelijke Wil

“De gave van leven in de goddelijke Wil” is de naam voor de Genade van alle Genaden – de Kroon en de Voltooiing van alle Heiligheid.

Het is de genade om te leven in dezelfde staat van heiligheid als Adam en Eva bezaten voor de erfzonde, zoals de H. Maagd Maria bezat sinds het moment van haar Onbevlekte Ontvangenis (hoewel zelfs in deze staat niemand zo dicht kan naderen tot de heiligheid van de Soevereine Koningin), en als alle gelukzaligen in de Hemel bezitten als ze eeuwig God aanschouwen.

God heeft aan vele Katholieke mystieken van de 20ste eeuw geopenbaard (waaronder de H. Faustina, zalige Dina Bélanger en anderen), maar vooral tot de Dienares van God Luisa Piccarreta, dat de tijd nu gekomen is om deze Gave uit te delen en die ontvangen kan worden tot zelfs die zielen die nog op aarde vertoeven, die in Gods genade zijn, door middel en als voorbereiding tot de totale vervulling van het Onze Vader waar de Zoon van God bad “Uw Wil geschiede op aarde als in de Hemel.”

Ook de Kerk heeft dit verzoek gebeden voor 2000 jaar in navolging van haar Stichter, en is nu gekomen in de tijd waar het werkelijk zal voltooid worden in haar. In één woord, deze voltooiing is de Derde Fiat van God (na de Schepping en de Verlossing), namelijk de Fiat van Heiliging of het Heersen van de Goddelijke Wil op Aarde.

Toespraak van Pr. Robert Young

Jezus wil de grootste gave geven aan ons en dat is de Heerschappij van Zijn goddelijke wil in onze zielen.

Gebed : Dank U Heer voor de gave van Uw goddelijke leven, Uzelf als gave aan ons in de Kerk en in het Allerheiligste Sacrament van het altaar, de Eucharistie en ook met Uw aanwezigheid met de Vader en de H. Geest in onze ziel. Dank U Heer dat de H. Drie-eenheid in ons komt leven van het moment van ons doopsel, blijft groeien in ons door de Eucharistie, het Vormsel en al de Sacramenten, en dat U nu wil dat de aanwezigheid van Uw goddelijk leven tot zijn perfecte vervulling komt in ons. De vervulling is de doelstelling waarvoor U ons geschapen hebt, dat we allen als één zouden leven in het Koninkrijk van Uw Goddelijke Wil. Als we ervoor bidden hebt U beloofd dat het zou geschieden. Vanavond willen we ons verenigen met U in de Eucharistie en ons verenigen in ons en met elkaar. We willen verenigd zijn met Uw herinnering, Uw intellect, Uw wil, Uw gedachten en Uw woorden, en alles wat U deed om ons te redden en ons heilig te maken.

En het mogelijk te maken dat we bij U leven in het Koninkrijk van de Hemel dat begint hier op aarde. Lieve Jezus, hou ons dicht bij U en open onze geest en hart voor deze gave zodat het doel van onze schepping en de hele schepping voltooid zal worden. Kom goddelijke wil, denk in onze gedachten, blijf in onze herinneringen, handel in onze wil zodat alles wat we zeggen of doen één is met Uw allerheiligste mensheid en de goddelijke wil er heerst zoals het ook perfect in Maria, Uw Moeder heerste. We vragen dit verenigd met alle engelen en heiligen die perfect leven in Uw wil in de Hemel, en zelfs met de heilige zielen in het Vagevuur die nu ook in Uw wil leven of samensmelten in Uw wil met al de verlosten op aarde. Moge Uw Koninkrijk komen. Moge Uw wil geschieden op aarde zoals het is in de Hemel. We vragen dit in Uw allerheiligste Naam, lieve Jezus en door de tussenkomst van Maria, Onbevlekte Koningin van de Goddelijke Wil en zoals altijd vragen we om Haar tussenkomst om ons de Gave dat Zij had, te helpen verkrijgen: de Heerschappij van de goddelijke wil in onze ziel.

Wees gegroet, koningin, moeder van barmhartigheid; ons leven, onze vreugde en onze hoop, wees gegroet. Tot u roepen wij, ballingen, kinderen van Eva; tot u smeken wij, zuchtend en wenend in dit dal van tranen. Daarom dan, onze voorspreekster, sla op ons uw barmhartige ogen; en toon ons, na deze ballingschap, Jezus, de gezegende vrucht van uw schoot. O goedertieren, o liefdevolle, o zoete maagd Maria. Bid voor ons, heilige moeder van God, opdat wij de beloften van Christus waardig worden.

H. Paulus schrijft in zijn brief aan de Romeinen 12:2 : Stemt uw gedrag niet af op deze wereld. Wordt andere mensen, met een nieuwe visie. Dan zijt ge in staat om uit te maken wat God van u wil, en wat goed is, wat zeer goed is en volmaakt.

De Heer weet dat we moeten afgestemd zijn niet op deze wereld maar op Zijn wereld, wat een koninkrijk is: Het Koninkrijk van de Hemel. Maar het is niet eenvoudigweg een koninkrijk dat in de Hemel bestaat maar dat ook hier op aarde bestaat. De H. Paulus zegt dat de manier om dat koninkrijk te kennen, en dat koninkrijk sneller op aarde te doen heersen, door de wil van God is. Dat doet mij herinneren aan Clarence Jordan, een grote stichter van de Koinonia gemeenschap, een interraciale Christelijke landbouwgemeenschap in het jaar 1942. In de ‘50iger en begin ‘60iger jaren waren ze economisch geboycot en waren ze zelfs regelmatig het slachtoffer van geweld. Maar toch bleven ze standhouden en ze zorgden ook voor betaalbare huizen in de streek en ook in de Democratische Republiek van Congo. Wat tot de oprichting van Habitat voor de Mensheid leidde in 1976.

Clarence Jordan (29/7/11912-29/10/1969), een boer en een Grieks NT schriftgeleerde. Hij was de stichter van de Koinonia Boerderij, een kleine maar invloedrijke religieuze gemeenschap in ZuidWest-Georgia en de auteur van de Cotton Patch parafrasering van het NT.

Hij zei dat het probleem met Christenen is dat alle Christenen willen denken over hoe ze van de Aarde naar de Hemel geraken. Maar het evangelie van Jezus en alles wat Jezus leerde en voor leefde was het koninkrijk van de Hemel naar de Aarde brengen. En dat is wat deze manier van leven over gaat. Het is niet het leven voorbij laten gaan zodat we uiteindelijk door de poorten van de Hemel geraken, maar het rijk van de Hemel wat de heerschappij is van Gods wil, hier op aarde stichten. En hoewel de meesten onder ons misschien niet geroepen zijn om grote heldendaden te doen zoals Clarence Jordan, we kunnen allen doen wat in onze macht ligt, zelfs de kleinste dingen in ons leven om dat koninkrijk van God naar de aarde te brengen. Dat is hetgeen ik in mijn eigen leven heb gevonden en velen hebben nu in de wereld gevonden dat dit koninkrijk in de Goddelijke Wil ligt. Ik wil starten door te zeggen dat dit een controversiële leer was voor een aantal jaar. Sedert de jaren ’80 was er wat controverse omtrent het koninkrijk van de goddelijke wil van Luisa Piccarreta. Luisa’s zaak ligt nu in Rome bij de congregatie van de heiligen.

Men heeft kerkelijke censors aangesteld omdat Luisa zoveel geschreven heeft. Het zijn theologen die aangesteld zijn door het Vaticaan om te onderzoeken wat een heilige heeft geschreven zodat er niets in tegenstelling is met het geloof. In juni kregen de geschriften uit Rome een imprimatur door de twee theologen. Ze schreef 36 delen als dagboek, een mooie meditatie over het Lijden van de Heer. Jezus gaf haar een inzicht en inspiratie van zijn innerlijk leven, wat Hij leed in zijn ziel gedurende elk uur van Zijn lijden. Ze moest ze van buiten leren en ze bad deze meditaties met andere mensen. Luisa is niet het doel van dit alles, hoewel ze het middel is tot wie God ons de gave gegeven heeft en daarom is het belangrijk om iets te zeggen over haar leven. Haar hele leven was ze onder de zorg van priesters. Jezus zei haar dat er in de geschiedenis niemand zoveel zorg gehad heeft door priesters als Luisa, behalve van Zijn eigen Moeder, die altijd de H. Johannes had om voor haar te zorgen. Ze had vijf buitengewone biechtvaders aangewezen door de Bisschop om voor haar te zorgen.

Ze is een van de weinigen in de geschiedenis van de Kerk die de toelating had van twee pausen om elke dag de Mis gecelebreerd te hebben in haar kamer met een priester die was toegewezen. Ze had een buitengewoon leven. Toen ze 23 was had ze een mystiek huwelijk (1888). Het werd hernieuwd het volgende jaar. Jezus had al vroeg een intieme persoonlijke relatie met haar. Ze hoorde Jezus spreken van haar eerste communie toen ze zes jaar was. Hij kwam uit haar eigen hart en verscheen aan haar. Eerst had ze de roeping van een offerziel. Dit was een ongelooflijke gave omdat Luisa opgeroepen was te lijden met Jezus. Hij liet weten dat dat lijden niet begon op Witte Donderdag. Het begon toen Hij verwekt was. Hij leed zijn lijden door Zijn hele bestaan op aarde. Hij zei aan Luisa dat Hij wilde dat ze het nu leed met Hem. Dat is de roeping van een offerziel: meewerken in al wat Jezus beleefde in Zijn leven, en niet alleen in Zijn lijden. Het gebeurde op een zodanige manier dat het effectief werd voor de wereld. Ze vulde op wat er ontbrak in het lijven van Christus in Zijn Mystiek Lichaam.

Toen ze wat ouder was werd ze bedlegerig. Dat zou ze voor de rest van haar leven, 64 jaar. Jezus zei haar dat hij haar op 1 plaats wilde houden omdat Hij haar iets wilde leren en geven dat Hij nooit volledig aan de wereld had gegeven, behalve bij de Schepping van de wereld. Hij zei dat Hij het volledig wilde herstellen en zij moest volledig tot Zijn beschikking staan om het te ontvangen. Dit startte een enorme beproeving voor haar, ongeveer 3 jaar werd ze door de duivel bekoord, en begon er een verschrikkelijke ‘donkere nacht’ zoals zovele Heiligen hebben meegemaakt. Daarna werd ze veel meer de vriendin van Christus, Zijn bruid. Toen ze in 1947 stierf werden Amerikaanse soldaten opgeroepen om de menigten te controleren. Het was het einde van de oorlog er er waren nog steeds veel soldaten daar. Ze kwamen met menigten naar Corrato bij de stad Bari.

Ze had heel haar leven rechtop gezeten in bed en kon niet meer neerliggen. Bij haar dood moesten ze een speciale doodskist maken voor haar, gemaakt uit glas zodat iedereen haar kon zien. Zestig jaar lang leefde ze van de Eucharistie. Jezus was haar hele leven. In het gewone leven borduurde ze altaargewaden en altaarlinnen. Ondertussen kreeg ze bezoek van priesters, bisschoppen, kardinalen en andere mensen. In de ’60 jaren begon een Mexicaanse priester de geschriften te vertalen in het Spaans. En zo kwam het later in de VS. Padre Pio kende Luisa goed omdat ze leefden op hetzelfde tijdstip. Hij stierf in 1968. San Giovanni Rotondo was maar een uur rijden verwijderd van Corato. Padre Pio had een discipel Frederico Abresh die Luisa leerde kennen. Zij was de band tussen hen beiden. Wat is nu deze nieuwe en goddelijke wetenschap? In juni werd op het St Pietersplein een beeld gezet van de H. Hannibal.

Hij was in 1910 in Corrato om een klooster en wezenhuis te stichten. Hij werd zo door haar geraakt dat hij zijn leven toewijdde om deze manier van leven bekend te maken. Hij begon haar dagboeken te publiceren. Hij publiceerde ook de uren van het Lijden en de Maagd Maria, de Koningin van de Hemel boek. Hij wijdde 17 jaar aan deze opdracht want hij stierf in 1927. Jezus zei haar dat zij, en met haar de hele wereld het nieuwe en laatste tijdperk van het menselijk bestaan. Dit nieuwe tijdperk is Gods wil dat zal komen regeren op aarde, en het zal herstellen wat Hij aan de wereld gaf vanaf het begin. De Kerk heeft altijd gezegd dat er niet alleen de erfzonde was door Adam en Eva. Maar er was vóór de erfzonde de oorspronkelijke genade. Deze genade was de vereniging van het menselijk leven met het goddelijk leven. Er was een onverbroken, onophoudelijke perfecte harmonie in de eenheid tussen Gods leven dat leefde en heerste in het menselijk leven van Adam en Eva.

De zondeval verbrak deze perfecte eenheid van het goddelijke in het menselijke. Al wat overbleef was de menselijke wil die worstelde en leed en probeerde die verloren eenheid te herwinnen. Dat is een mooie beschrijving van wat de mensheid altijd heeft gedaan vanaf de val van Adam en Eva tot de komst van Christus (2000 jaar). Jezus zei tot Luisa dat elke 2000 jaar heb Ik de wereld vernieuwd. Eerst was er de zondvloed waarbij de aarde werd vernieuwd na 2000 jaar. Maar dat was niet de perfecte vernieuwing. Dan 2000 jaar later kwam Jezus als Zoon van God om de gave van het koninkrijk aan de aarde terug te geven. In het Evangelie verkondigd Jezus nooit zichzelf, Hij verkondigt het Koninkrijk van Zijn Vader, het Koninkrijk van Gods wil. Zijn hele leven is deze wil van de Vader beleven in perfecte eenheid met de Vader, zodat het rijk zou hersteld worden aan de mensheid. Jezus zegt aan Luisa dat we het einde van de 2000 jaar beleven, het einde van de 6000 jaar. Ongeacht wat jullie denken over de evolutie. God moest de ziel aan de mensheid geven en de mensheid werd vernieuwd na de zondvloed, en het werd volledig in Christus vernieuwd.

Jezus zegt dat het probleem is dat wanneer Hij naar de aarde kwam om ze te vernieuwen en het koninkrijk te prediken de mensheid niet volledig klaar was om alles te ontvangen dat Ik wilde geven. Wat er dus gebeurde in 2000 jaar was de Kerk, de levens van de heiligen, het Evangelie en dat waren allen de manieren waar God werkte door de H. Geest in het tijdperk van de mensheid om de mensheid te heiligen en terug te brengen in dat Koninkrijk. Het gaat over het laatste tijdperk dat de mens zal voorbereiden op de Tweede Komst van Jezus. Het Koninkrijk van de Vader’s wil moet komen en heersen op aarde voor het einde der tijden. Zo perfect mogelijk. Jezus zegt dat er maar 1 reden is omdat het zou bestaan en dat is dat Hij erom gebeden heeft. Hij zegt als Hij bidt ‘Uw koninkrijk kome op aarde zoals in de Hemel’ dan moet het gebeuren.

05-01-2018 om 01:18 geschreven door claudia  

03-01-2018 om 23:56 geschreven door claudia  

Profeet John Leary  www.johnleary.com in de Verenigde Staten

Waarom de Waarschuwing zoveel keer is uitgesteld en nog altijd niet is gebeurd. De redenen :

Jezus op 16/4/2015 : Mijn volk, Ik heb Mijn Waarschuwing uitgesteld, omdat de mensen meer tijd hebben om hun toevluchtsoorden voor te bereiden. Er zijn niet veel mensen die hun ja-woord gegeven hebben om een toevluchtsoord te bouwen. Je moet veel geloof en werk ervoor over hebben om een plaats op te richten om mensen te kunnen laten verblijven. Het kan wat extra bouwwerken vragen en het zorgen voor voedsel, water en slaapplaatsen voor degenen die zullen komen. Bid voor Mijn bouwers van toevluchtsoorden, en help hen in sommige van hun noden.

Jezus op 6/5/2015 : Mijn volk, Ik heb jullie een grote marge van tijd gegeven voordat de belangrijke gebeurtenissen zullen gebeuren. Daarom heb Ik de Waarschuwing uitgesteld. Ik heb jullie het visioen met een zandloper getoond waar het laatste zand uitloopt. Dit visioen is bedoeld om jullie te waarschuwen dat jullie tijd op geraakt voordat deze gebeurtenissen zullen gebeuren. De Waarschuwing zal een kans bieden voor alle zondaars om te zien hoe ze Mij hebben beledigd door hun zonden, en sommigen zullen zich willen bekeren en gered worden. Die mensen, die een bijna doodservaring hebben gehad, zijn berouwvol en willen biechten, of willen dat hun zonden willen vergeven worden. Eens dat Ik de Waarschuwing start voor iedereen, zullen de belangrijke gebeurtenissen die leiden naar de heerschappij van de Antichrist snel volgen. Ik heb zelfs voordien gesproken van ongeveer 6 weken na de Waarschuwing, tijd zal zijn voor bekeringen. Degenen, die hun levensrichting niet veranderen, riskeren ingepalmd te worden door de Antichrist, en ze zouden voor eeuwig kunnen verloren gaan in de Hel. Ik zei het je, Mijn Zoon, dat je gelukkig zou zijn dat je kapel voltooid is. Sommige belangrijke gebeurtenissen en mogelijks een grote oorlog zouden dit jaar van de laatste tetrade bloedmanen kunnen gebeuren. De tijd dringt en de zielen die evangeliseren zullen altijd belangrijk zijn, zowel nu als na de Waarschuwing. Wees voorbereid na de Waarschuwing, zodat jullie klaar staan om te vertrekken naar Mijn toevluchtsoorden op korte termijn.

03-01-2018 om 21:28 geschreven door claudia  

Ik krijg een visioen: Er verschijnen twee grote groepen. Een groep volgt de Maagd Maria, loven en aanroepen haar Naam. Een andere groep van zielen slingeren beledigingen naar Haar toe en allerlei godslasteringen. In de reeks van de zielen die de Maagd volgen zijn er heel weinig priesters en bisschoppen. In de gelederen die de Maagd Maria beledigen zijn er veel priesters en bisschoppen. De tweede groep, degene die de Maagd vervolgen zijn onder de macht van de Tegenstander, die geketend is met ijzeren kettingen door vele duivels. Al deze mensen: leken, priesters en bisschoppen die de H. Moeder vervolgen veranderen in afschuwelijke beesten, en worden in de vuurpoel geworpen door vele Engelen en de drie Aartsengelen die door een goddelijk bevel bevolen worden om deze opstandelingen en vijanden van de H. Moeder en de Heer naar de eeuwige verdoemenis te brengen. Degenen die de Goddelijke Moeder volgen worden naar een mooie Tuin geleid, vol bloemen, waar God is.

Dan zei OLVrouw: "Wat je hebt gezien, is wat er zal gebeuren aan het einde van dit leven. Degenen die Mij navolgen en vereren, zullen door Mij in de Hemel worden binnengeleid en zullen gered worden. Degenen die tegen Mij vechten, Mij beledigen en proberen Mijn werk in de wereld te hinderen zullen naar de Hel gesleurd worden waar ze eeuwig zullen lijden voor hun gebrek aan naastenliefde en medelijden, voor de arrogantie en hoogmoed dat hun karakteriseerde. Vele priesters en herders vallen in de Hel. Ik heb lang geklopt op hun hart, maar ze waren dikwijls de eersten om Mij niet te accepteren in al hun heiligheid.  Ik zal eenvoudige mensen gebruiken om het Project van Mijn Onbevlekte Triomf te realiseren. Het verleden van Mijn kinderen zal Mij niet storen: Ik zal ze naar Mijn dienst brengen zoals ze zijn, met hun persoonlijke geschiedenis en zal ze vormen voor de Laatste Strijd. Het Lam zal winnen samen met de vrouwe die gekleed is in de zonneschijn, gekroond met 12 sterren. Blijf in vrede. In de vrede die alleen God je kan geven. Mijn mantel is op jullie om jullie te beschermen, Mijn kinderen. Ik hou van jullie en ik zegen jullie allemaal. De H. Aartsengel Michael en de H. Jeanne d’Arc zullen persoonlijk naast je vechten". Laat de boom vruchten dragen, Kleintje.

Fysiek contact

Sommige visionairen rapporteren dat ze fysiek contact hebben gehad met Jezus. De Bijbel suggereert dat contact na de Verrijzenis mogelijk is (maar voor de Hemelvaart) omdat in Johannes 20:17 Jezus aan de H. Maria Magdalena vertelde: “Houd mij niet vast, want Ik ben nog niet opgestegen naar mijn Vader, maar ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik stijg op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God.”  In Johannes 20:27 zei Jezus tot Tomas: “Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen. Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde, en wees niet langer ongelovig, maar gelovig.” Maar de Bijbel zegt niet of de H. Tomas dat bevel opvolgde. De H. Margaretha Maria Alacoque zei dat ze haar hoofd op het hart van Jezus heeft gelegd.

Fysieke voorwerpen

Sommige visionairen maken voorwerpen gebaseerd op hun gerapporteerde visioenen, hoewel dit zeldzaam is. Een bekend voorbeeld is de afbeelding van OLVrouw van Guadelupe die een miraculeuze afbeelding op het schort van de H. Juan Diego drukte.

Ongerapporteerde visioenen

Sommige visioenen blijven gedeeltelijk gerapporteerd of ongerapporteerd. Bijvoorbeeld: de H. Juliana van Luik hield haar visioenen van Christus bijna 20 jaar verborgen en openbaarde sommige ervan aan haar biechtvader. Jaren later werden haar visioenen het onderwerp van de pauselijk bul Transiturus de hoc mundo die het feest van Corpus Christi instelde. Ze werd intussen door een conflict met de locale kerk uit Luik verdreven en leefde als kluizenares in Fosses-la-Ville tot ze stierf. Op haar sterfbed vroeg ze om haar biechtvader, waarschijnlijk om hem sommige geheimen over haar visioenen mee te delen. Maar noch hij of enige van haar vrienden uit Luik kwamen op tijd en andere geheimen over haar visioenen blijven onbekend.

Gelijkaardige visioenen

Het geval van de H. Juan Diego in 1531 is gelijkaardig aan het geval van de H. Bernadette Soubirous in 1858. Beide heiligen rapporteerden een wonderbaarlijke Vrouwe op een heuvel/grot die hen vroeg om aan de locale priesters te vragen om een kapel op de plaats van het visioen te bouwen. Beide visioenen verwijzen naar rozen en zorgden ervoor dat grote kerken gebouwd werden op de verschijningsplaatsen. Net zoals OLVrouw van Guadalupe in Mexico is OLVrouw van Lourdes een groot Katholiek symbool in Frankrijk.

Als laatste volgt hier nog een passage uit het 5de visioen opgetekend door Hildegard von Bingen die betrekking heeft op de huidige periode en de komst van de Antichrist.

 Liber Divinorum Operum III – 5^de visioen

by Nathaniel M. Campbell www.hildegard-society.org

Nogmaals zullen in die tijd, nadat de goddeloosheid is neergelegd en rechtvaardigheid is herleefd, eervolle discipline en wetten van oude gebruiken opnieuw verschijnen en in acht worden genomen. Er zullen veel profeten zijn en de verborgen dingen van de Schriften zullen open liggen voor de wijzen - niettemin zullen overal ketterijen opborrelen om te verklaren dat de komst van de Antichrist nabij is.

De oordelen van de goddelijke kracht zullen zich manifesteren tegen het einde van de wereld, vooral omdat dan een zeer groot deel van de mensheid de integriteit van het katholieke geloof zal verlaten en zal worden bekeerd tot de zoon des verderfs (de Antichrist).

Over de conceptie en oorsprong van de Antichrist -in het begin vervuld met een duivelse geest en verborgen gehouden en opgevoed op afgelegen plaatsen, zal doordrongen zijn van alle magische tovenarij totdat hij de leeftijd van mannelijkheid bereikt; zowel in de wereld als in de kerk, zal er in die dagen een grote verstoring en onzekerheid zijn over beide zaken en de seizoenen.

De oude vijand, die de eerste man (Adam) overwon door hem te verleiden, alleen om te worden overwonnen door Christus de Mens, zal denken dat hij opnieuw door een andere man kan winnen. Hij zal de Antichrist overspoelen (met de rechtvaardige toestemming van God) met al zijn boosaardigheid en druk op hem leggen om tegen het katholieke geloof te vechten en de leer van Christus te vernietigen.

De duivel heeft zijn volgelingen in zowel het Oude als het Nieuwe Testament en hij bedriegt de eerste door afgoden en de laatste door ketters.

Hij zal doen alsof hij sterft en zal zich doen herleven. Door de tekenen, voortekenen en stormen die hij zal doen door magische tovenarij, zal hij zijn volgelingen ertoe leiden dat ze op het voorhoofd een geschrift zullen laten schrijven (een teken laten plaatsen) dat is uitgevonden door het verraad van de duivel, zodat als ze eenmaal bedrogen zijn, ze zich niet meer kunnen afscheuren of scheiden van hem.

Gods belofte met betrekking tot het herstel van Henoch en Elia. Wat met hen intussen gebeurt en wanneer zij zullen worden hersteld en verblijven onder de mensen. Hoe sterk zij zullen zijn met de kracht van hun prediking en hun wonderen tegen de Antichrist. Maar wanneer ze door de Antichris zullen worden gemarteld, zullen zij met talloze anderen van deze wereld vertrekken, en het aantal van de gezegende martelaren zal tot volheid worden gebracht. (zie Openbaring)

De Zoon richtte een smeekbede tot de Vader door het tonen van zijn wonden en drong bij Zijn Vader erop aan dat hij hen zou sparen. Hij spoorde de mensen aan om hun knieën voor de Vader te buigen, opdat Hij genade met hen zou hebben.

Wanneer in de ogen van allen, Henoch en Elia uit de doden worden opgewekt en tot de wolken worden opgeheven, zal de opstanding van de doden op alle mogelijke manieren worden bevestigd, en de oude slang zal door de zoon van de verdorvenheid in de grootste furore worden gewekt tegen God en de heiligen.

Wanneer de Boze, nu in zijn veronderstelling verkeert dat hij ontvangen zal worden als hij de hemel ingaat en de bovenste elementen beveelt hem te ontvangen, zal hij worden gedood door de geest uit de mond van de Heer Jezus, volgens de getuigenis van de apostel Paulus. Ondertussen gaat de menigte van mensen voorbij en luisteren ze. Zij die dit zullen zien, zullen hun fouten inzien en zich bekeren tot het ware geloof, en zo zal de trots van de duivel volkomen worden uitgewist.

Want na de val van de Antichrist zal de heerlijkheid van de Zoon van God groot gemaakt worden, en allen die in Hem geloven, zullen Hem loven met nederige stem.

De epiloog van dit boek, waarin met hemelse stem lof aan God is ontbonden voor zijn werk - dat wil zeggen, voor het herstel van de mensheid - en dit kleine werk, samen met zijn schrijver, is gretig geprezen voor God en zijn gelovigen.

03-01-2018 om 20:53 geschreven door claudia