24 uur van Jezus’ Lijden – Luisa Piccarreta

4^de uur : van 20 tot 21 uur op witte donderdag

Ik dank U, O mijn Jezus, dat U mij door gebed tot eenheid met U hebt geroepen. En om U meer te plezieren, neem ik Uw gedachten, Uw tong, Uw Hart, en hiermee wil ik bidden, waarbij ik mijzelf versmelt met Uw Wil en met Uw liefde; en mijn armen uitstrekkend om U te omhelzen, leg ik mijn hoofd op Uw Hart. Ik overweeg nu de 24 uur van lijden die U vanwege Uw liefde voor ons wilde lijden tot Uw dood op het Kruis. Geef me alstublieft de hulp, genade, liefde, diep medelijden en begrip van Uw lijden.

Het eucharistisch avondmaal

Mijn zoete Liefde, altijd onverzadigbaar in uw liefde, zie ik dat als U het avondmaal volgens de Mozaϊsche Wet beëindigt samen met uw lieve leerlingen, U recht staat, en verenigd met hen, U een hymne van dankzegging tot de Vader richt omdat Hij je voedsel heeft geschonken, en als genoegdoening voor al het gebrek aan dankbaarheid van de schepselen, en voor alle middelen die Hij ons heeft voor het behoud van het lichamelijk leven. Daarom hebt U, O Jezus, in alles wat U doet, aanraakt of ziet, altijd op uw lippen de woorden: “Dank U, O Vader”. Ook ik neem de woorden die U op uw lippen hebt, Jezus en verenigd met U zal ik altijd en in alles zeggen: “Dank U voor mijzelf en voor allen”, om de genoegdoening voort te zetten voor het gebrek aan dankzeggingen.

De voetwassing

Maar, O mijn Jezus, het lijkt erop dat uw liefde geen uitstel heeft. Ik zie dat U uw geliefde leerlingen laat gaan zitten. U neemt een emmer water, wikkelt een witte doek om uw middel en knielt neer voor de voeten van de Apostelen, met een zo bescheiden gebaar dat het de aandacht van de hele Hemel trekt en het extatisch maakt. De Apostelen zijn verbaasd als ze zien dat U voor hun voeten knielt. Maar vertel me, mijn Lieveling, wat wilt U? Wat ben je van plan met deze zo nederige handeling? Deze nederigheid werd nog nooit eerder gezien en zal nooit meer gezien worden!

“Ah, mijn kind, Ik wil alle zielen, en aan hun voeten knielen als een arme bedelaar, Ik vraag naar hen, Ik dring aan, huilend plant Ik valstrikken van liefde om hen heen om ze te verkrijgen!

Aan hun voeten, met deze emmer water gemengd met mijn tranen, wil Ik ze van elke onvolkomenheid wassen en hen voorbereiden om Mij in de Eucharistie te ontvangen.

Ik koester zozeer deze daad om Mij te ontvangen in de Eucharistie, dat Ik deze taak niet wil overlaten aan de engelen, en zelfs niet aan mijn lieve Mama, maar Ik wil ze zelf reinigen, tot de meest intieme vezels, om de vrucht van de Eucharistie te ontvangen; en in de Apostelen was Ik van plan alle zielen voor te bereiden.

Ik wil genoegdoening schenken voor al de heilige werken en voor de bediening van de Sacramenten, vooral degene die door de priesters worden gedaan met een geest van hoogmoed, leeg van goddelijke geest, en met een geest van desinteresse. Ah, hoeveel goede werken bereiken Mij die Mij meer te schande maken dan om Mij te eren! Meer om Mij te verbitteren dan Mij tevreden te stellen! Meer om Mij de dood te geven dan om Mij leven te geven! Dit zijn de beledigingen die Mij het meest hebben bedroefd. Ach ja, mijn kind, tel al de meest intieme overtredingen die ze Mij geven, en breng eerherstel met mijn eigen genoegdoening. Troost mijn verbitterd Hart.”

O mijn diepbedroefde Goedheid, ik maak uw leven tot het mijne, en samen met U wil ik genoegdoening brengen voor al deze beledigingen. Ik wil de meest intieme schuilplaatsen van uw Goddelijk Hart binnengaan en genoegdoening brengen met uw eigen Hart voor de meest intieme en geheime overtredingen, die U ontvangt van uw dierbaren. O mijn Jezus, ik wil U volgen in alles, en samen met U wil ik door alle zielen gaan die op het punt staan U te ontvangen in de Eucharistie, ik wil binnengaan in hun hart, en mijn handen samen met de uwe plaatsen om hen te zuiveren.

O Jezus, alstublieft, laat ons de zielen wassen die U moeten ontvangen, met uw tranen en dit water waarmee U de voeten van de Apostelen hebt gewadden. Laat ons hun harten reinigen. Laat we ze in vuur en vlam zetten en het stof waarmee ze bevuild zijn afschudden, zodat wanneer ze U ontvangen, U in hen uw bevrediging kunt vinden, in plaats van uw bitterheid.

Maar, mijn liefhebbende Goedheid, terwijl U helemaal gericht bent op het wassen van de voeten van de Apostelen, kijk ik naar U, en zie ik een andere smart dat Uw Allerheiligste Hart doorboort. Deze Apostelen vertegenwoordigen al de toekomstige kinderen van de Kerk, en elk van hen, de soort van elk van uw zorgen. In sommige zijn zwakheden, bedrog, hypocrisie, in andere zijn overdreven liefde voor interesses. In de H. Petrus het gebrek aan standvastigheid en alle overtredingen van de Kerkleiders. In de H. Johannes de beledigingen van uw getrouwen. In Judas alle afvalligen, met alle soorten van groot kwaad die ze begaan.

Ach, uw smart wordt verstikt door pijn en liefde; zozeer zelfs, dat U het niet kunt beheersen. U pauzeert aan de voeten van elke Apostel en barst in tranen uit, bid en brengt genoegdoening voor elk van deze beledigingen en doordringt U hen met de juiste remedie voor iedereen.

Mijn Jezus, ook ik verenig mij met U; ik maak uw gebeden, uw eerherstel en uw gepaste remedies voor elke ziel tot de mijne. Ik wil mijn tranen Mengen met de uwe, zodat U nooit alleen meer bent, maar mij altijd bij U kunt hebben, om te delen in uw pijn.

Maar mijn zoete Liefde, terwijl U doorgaat met het wassen van de voeten van de Apostelen, zie ik dat U nu bij Judas’ voeten bent. Ik hoor je moeizame adem. Ik zie dat U niet alleen huilt, maar snikt, als U zijn voeten wast, U kust ze, U drukt ze aan uw Hart. U bent niet in staat om te praten omdat uw stem verstikt is door het huilen. U kijkt naar hem met gezwollen ogen van tranen, en U zegt hem met uw Hart: “Mijn kind, alsjeblieft, Ik smeek je met de stemmen van mijn tranen –ga niet naar de Hel! Geef mij je ziel. Ik vraag het je, geknield aan je voeten. Vertel me, wat wil je? Wat vraag je? Ik zal je alles geven, op voorwaarde dat je jezelf niet verliest. O alsjeblieft, bespaar me deze smart, je God!” En nogmaals drukt U zijn voeten aan uw Hart. Maar door het zien van de hardheid van Judas, is uw Hart in het nauw gedreven. Uw Hart verstikt U en U staat op het punt flauw te vallen. Mijn Hart en mijn Leven, sta me toe om U in mijn armen te houden. Ik begrijp dat deze je liefdevolle listen zijn, die U gebruikt bij elke hardnekkige zondaar.

O alstublieft, ik bid U, mijn Hart – terwijl ik U troost en genoegdoening bied voor de beledigingen die U ontvangt van de koppige zielen die zich niet willen bekeren, laten we rond de aarde gaan, en waar er hardnekkige zondaar zijn, laten we dan uw tranen geven om ze te verzachten, uw kussen en uw omhelzingen van liefde om ze aan U te binden, op zo’n manier dat ze niet zullen kunnen ontsnappen, en daarom zal het U van de pijn van het verlies van Judas verlossen.

De instelling van de Eucharistie

Mijn Jezus, mijn vreugde en genoegen, ik zie dat uw liefde stroomt en snel stroomt. U staat recht, diepbedroefd, en U rent bijna naar het altaar waar brood en wijn klaar staan voor de Consecratie. Mijn Hart, ik zie U een nieuw uiterlijk aannemen dat nog nooit eerder gezien werd. Uw goddelijke persoon neemt een teder en liefdevol uiterlijk aan vol genegenheid; uw ogen schitteren van licht, meer dan dat het zonnen waren; uw roze gezicht is stralend; uw lippen glimlachen en branden met liefde; uw scheppende handen nemen de houding van scheppen aan. Ik zie u, mijn Liefde, helemaal getransformeerd: uw goddelijkheid lijkt te overstromen van uw mensheid.

Mijn Hart en mijn Leven, Jezus, uw verschijning, dat nog nooit eerder werd gezien, trekt de aandacht van alle Apostelen. Ze worden geraakt door een zoete betovering en durven zelfs niet ademen. Uw lieve Moeder loopt in geest naar de voet van het altaar om de voortekenen van uw liefde te bewonderen. De Engelen dalen neer uit de Hemel en vragen zich af: “Wat is dit? Wat is dit? Dit is een echte dwaasheid, een echte buitensporigheid! Een God die niet de Hemel of de aarde schept, maar Zichzelf. En waar? In de meest ellendige materie van een beetje brood en een beetje wijn.”

Maar terwijl alle rond U staan, O onverzadigbare Liefde, zie ik dat U het brood in uw handen neemt; het offert aan de Vader, en ik hoor uw zoete stem zeggen: “Heilige Vader, dank U om uw Zoon altijd te beantwoorden. Heilige Vader, wees het met Mij eens. Op een dag stuurde U Mij vanuit de Hemel naar de aarde om Mij mens te laten worden in de schoot van mijn Moeder, om Onze kinderen te redden. Sta Mij nu toe om in elke hostie te worden, om hun redding voort te zetten en het leven van elk van mijn kinderen te zijn. Zie je, O Vader? Er zijn nog maar enkele uren van mijn leven over: wie zou het hart hebben om mijn kinderen verweesd en eenzaam achter te laten? Ze hebben vele vijanden –duisternis, hartstochten, zwakheden waaraan ze onderworpen zijn. Wie zal hen helpen? O alstublieft, Ik smeek U om Mij in elke Hostie te laten verblijven om het leven van iedereen te zijn, en hun vijanden op de vlucht te jagen; om hun licht, kracht en hulp in alles te zijn. Waar kunnen ze anders naartoe? Wie zal hen helpen? Onze werken zijn eeuwig, mijn liefde is onweerstaanbaar! Ik kan mijn kinderen niet verlaten en Ik wil het ook niet.”

De Vader is bewogen door de tedere en liefdevolle stem van de Zoon. Hij daalt neer uit de Hemel; Hij is reeds op het altaar, en verenigd met de H. Geest, stemt Hij in met de Zoon. Em Jezus spreekt met een heldere en ontroerende stem de woorden van de Consecratie uit, en zonder Zich te verlaten, schept Hij Zich in het brood en de wijn.

Dan spreekt U met uw Apostelen, en ik geloof dat onze hemelse Moeder niet bleef zonder U te ontvangen. Ach, Jezus, de Hemelen buiten en allen zenden een aanbiddingsdaad in uw nieuwe staat van diepe vernietiging.

Maar, O lieve Jezus, terwijl uw liefde verheugd is, zie ik, O mijn Goedheid, op dit altaar Hosties die zullen blijven bestaan tot het einde der eeuwen; elk bevat uw hele smartelijk Lijden, omdat de schepselen bij uw buitensporige Liefde, voor U buitensporige ondankbaarheid en enorme overtredingen voor U voorbereiden. En ik wil, Hart van mijn hart, altijd bij U zijn in elk Tabernakel, in al de pyxen en in elke geconsacreerde Hostie die er ooit zal zijn tot het einde van de wereld, om mijn daden van eerherstel uit te dragen, volgens de beledigingen die U ontvangt.

O Jezus, ik aanschouw U in de Heilige Hostie, en hoewel ik U zie in uw aanbiddelijke Persoon, kus ik uw majestueuze voorhoofd; maar door U te kussen voel ik de prikken van uw doornen. O mijn Jezus, hoeveel schepselen sparen U niet van doornen in deze Heilige Hostie? Zij komen vóór U te staan, en in plaats van U hulde te brengen van hun goede gedachten, zenden ze U hun slechte gedachten; en U laat uw hoofd zakken zoals U deed in het Lijden. U ontvangt en draagt de doornen van deze slechte gedachten. Oh mijn Liefde, ik nader tot U om te delen in uw pijn; ik plaats al mijn gedachten in uw geest om deze doornen te verdrijven die U zo bedroeven. Moge elk van mijn gedachten in elk van uw gedachten stromen, om een daad van eerherstel te bieden voor elke kwade gedachte, en zo uw bedroefde geest te troosten.

Jezus, mijn Goedheid, ik kus uw mooie ogen; ik zie uw liefdevolle blik naar degenen die vóór uw aanwezigheid komen te staan, verlangend dat hun blikken van liefde beantwoordt worden. Maar hoevelen komen vóór U te staan, en in plaats van naar U te kijken en U te zoeken, kijken ze naar dingen die hen afleiden, en ontnemen ze U zo het plezier dat U voelt in wederzijdse blikken van liefde! U huilt en terwijl ik U kus, voel ik mijn lippen nat worden van uw tranen. Mijn Jezus, huil niet; ik wil mijn ogen in de uwe plaatsen om te delen in deze pijn, en met U te huilen. En omdat ik genoegdoening wil brengen voor al de afgeleide blikken van de schepselen, bied ik U mijn blikken aan, die altijd op U gericht zijn.

Jezus, mijn Lieveling, ik kus uw heiligste oren; ik zie nu dat U luistert naar wat de schepselen willen van U, om ze te troosten. Maar in de plaats zenden ze U slecht opgezegde gebeden, onverschillig, afgerammelde gebeden; en in deze Heilige Hostie wordt uw gehoor meer gemolesteerd dan in uw Lijden. O mijn Jezus, ik wil al de harmonieën van de Hemel opnemen en hen in uw oren leggen om eerherstel te bieden. Ik wil mijn oren in de uwe plaatsen, niet alleen om deze pijn met U te delen, maar om U mijn voortdurende daad van eerherstel aan te bieden en mijn troost. 

Jezus, mijn Leven, ik kus uw Allerheiligste Gezicht; ik zie het bloeden, gekneusd en opgezwollen. De schepselen, O Jezus, komen voor de Heilige Hostie, en met hun onfatsoenlijke houding en oneerbiedige gesprekken, lijken ze U te slaan en te bespuwen in plaats van U eer te betuigen. En net zoals in het Lijden ontvangt U hen in alle rust en geduld, en verdraagt U alles! O Jezus, ik wil mijn gezicht dicht bij het uwe houden, niet alleen om U te kussen en de beledigingen te ontvangen van uw schepselen, maar al uw pijn te delen. Met mijn handen wil ik U strelen, het spuug afvegen, en U dicht aan mijn hart drukken. Ik maak van mijzelf kleine stukjes en leg ze voor U neer, zoals vele zielen die U aanbidden. Verander mijn bewegingen in voortdurende buigingen, om eerherstel aan te bieden voor de oneer die U ontvangt van alle schepselen.

Mijn Jezus, ik kus uw allerheiligste lippen; ik zie dat U in het sacramenteel afdalen in de harten van uw schepselen, U gedwongen wordt te leunen op veel onzuivere, kwade tongen. Oh, wat blijft U verbitterd! U voelt alsof U vergiftigd wordt door deze tongen, en het is nog erger wanneer U afdaalt in hun hart! O Jezus, als het mogelijk was, zou ik in de mond van elk schepsel willen zijn, om al de beledigingen die U van hen ontvangt, te veranderen in lof!

Mijn afgematte Goedheid, ik kus uw Allerheiligste Hoofd. Ik zie dat het moe, uitgeput en benomen is door het scheppen van uw liefde. Vertel me, wat doet U? En U zegt: “Mijn kind, in deze Hostie ben Ik van ’s morgens tot ’s avonds bezig ketenen van liefde te vormen; en als de zielen naar Mij komen, bind ik ze vast aan Mijn Hart. Maar weet je wat ze doen? Velen wrikken zich met geweld los en vernietigen mijn liefdevolle ketenen; en omdat deze ketenen verbonden zijn met mijn Hart word Ik gemarteld en word Ik zinneloos. Bij het breken van mijn kettingen, maken ze mijn werk nutteloos, en zoeken ze naar ketenen van de schepselen. En ze doen dit zelfs in Mijn aanwezigheid, door Mij te gebruiken om hun eigen doelstellingen te bereiken. Dit bedroeft Mij zo erg dat het Mij doet ijlen en schreeuwen.”

Hoeveel medelijden voel ik voor U, O Jezus! Uw liefde wordt in het nauw gedreven, en om U te bevrijden van de beledigingen die U ontvangt van deze zielen, vraag ik U om mijn hart te ketenen met die kettingen die door hen zijn verbroken, om U mijn liefde te geven in hun plaats.

Mijn Jezus, mijn goddelijke Boogschutter, ik kus uw borst. Het vuur dat erin vervat is, is zodanig dat U om een beetje lucht te geven aan uw vlammen en een kleine pauze te nemen van uw werk, U speelt met de zielen die naar U komen, en pijlen van liefde richt op hen die komen uit uw borst. In uw spel vormt U pijlen en speren; en dan richt U ze op zielen, en U wordt blij. Maar velen, O Jezus, verwerpen ze, en zenden U pijlen van koelheid, lauwheid en speren van ondankbaarheid. En U blijft zo diepbedroefd dat u bitter huilt! Oh Jezus, hier is mijn borst, gereed om niet alleen uw pijlen te ontvangen die voor mij zijn bedoeld, maar ook die welke de andere zielen afwijzen. U zult dus niet langer verslagen blijven in uw liefdesspel. Op deze manier wil ik U eerherstel bieden voor de koelheid, lauwheid en ondankbaarheid die U van hen ontvangt.

O Jezus, ik kus uw linkerhand, en ik wil eerherstel bieden voor alle ongeoorloofde of schandelijke aanrakingen die gedaan werden in uw aanwezigheid; en ik bid U om mij altijd stevig vast te houden aan uw Hart!

O Jezus, ik kus uw rechterhand, en ik wil eerherstel bieden voor al de heiligschennissen, vooral de H. Missen die slecht werden opgedragen! Hoeveel keer, mijn Lieve, werd U gedwongen om vanuit de Hemel naar onwaardige handen en monden neer te dalen; en ook al voelt U zich misselijk omdat U in die handen bent, dwingt Liefde U om te blijven. Sterker nog, in sommige van uw dienaren vindt U degenen die uw Lijden vernieuwen, omdat ze met hun enorme misdaden en heiligschennissen de Godsmoord vernieuwen! Jezus, ik ben bang voor deze gedachte! Maar helaas, net zoals U in het Lijden in de handen van de Joden was, bent U in onwaardige handen zoals een zachtaardig lam, opnieuw wachten op uw dood en ook op hun bekering. Oh Jezus, hoezeer lijdt U! U zou een liefdevolle hand willen om U te bevrijden van die bloeddorstige handen. O Jezus, als U in die handen bent, bid ik U om mij bij U te roepen, en om U genoegdoening te geven zal ik U bedekken met de zuiverheid van de Engelen. Ik zal u parfumeren met uw deugden om de misselijkheid te verminderen die U voelt door in die handen te zijn, en ik zal U mijn hart aanbieden als een ontsnapping en toevlucht. Terwijl U in mij bent, zal ik voor de priesters bidden, dat zij uw waardige bedienaren mogen zijn. Amen.

O Jezus, ik kus uw linkervoet, en ik wil eerherstel bieden voor degenen die U ontvangen uit gewoonte en zonder de noodzakelijke ingesteldheid.

O Jezus, ik kus uw rechtervoet, en ik wil eerherstel bieden voor degenen die U ontvangen om U te beledigen. O alstublieft, wanneer ze dit aandurven, bid ik U om het wonder dat U bij Longinus gedaan hebt opnieuw te doen. Net zoals U hem genezen en bekeerd hebt door de aanraking van het bloed dat uit uw met een lans doorboord Hart stroomde, kunt U door uw sacramentele aanraking, de beledigingen in liefde veranderen, en de overtreders in minnaars!

O Jezus, ik kus uw Allerzoetste Hart, waarin alle overtredingen gegoten worden, en ik wil U eerherstel bieden voor alles, om U liefde terug te geven voor allen, en te delen in uw pijn, altijd samen met U!

O Hemelse Boogschutter, als een belediging mijn eerherstel ontloopt, smeek ik U om mij in uw Hart en in uw Wil op te sluiten, zodat ik voor alles eerherstel kan bieden. Ik zal bidden tot de lieve Mama om me altijd bij Haar te houden, om voor alles en iedereen eerherstel te bieden. We zullen U samen kussen, en U beschutten, we zullen de golven van bitterheid die U ontvangt van de schepselen verdrijven. O alstublieft, O Jezus, onthoud dat ook ik een arme zondige ziel ben. Sluit me in uw Hart en sluit me niet alleen op maar bind met de ketenen van uw liefde één voor één mijn gedachten, mijn gevoelens, en mijn verlangens. Keten mijn handen en mijn voeten aan uw Hart, opdat ik geen andere handen en voeten heb dan de Uwe!

En zo, mijn Lieveling, zal mijn gevangenis uw Hart zijn, mijn ketenen zullen van liefde worden gemaakt; uw vlammen zullen mijn voedsel zijn, uw adem zal de mijne zijn, het hek dat verhindert dat ik eruit zou gaan, zal uw Allerheiligste Wil zijn. Ik zal niets dan vlammen zien, ik zal niets dan vuur aanraken; en terwijl ze me leven geven, zullen ze me de dood geven, zoals U lijdt in de Heilige Hostie. Ik zal U mijn leven geven, en terwijl ik gevangen blijf in U, zult U in mij worden vrijgelaten. Is dit niet uw bedoeling om U op te sluiten in de Hostie, om te worden vrijgelaten door de zielen die U ontvangen, erin te levend te worden? En nu, als teken van liefde, zegen mij, geef de mystieke kus van liefde aan mijn ziel, terwijl ik me vasthoud aan U.

O mijn liefste Hart, ik zie dat nadat U het Allerheiligste Sacrament hebt ingesteld en de enorme ondankbaarheid en beledigingen van de schepselen hebt gezien bij de overvloed van uw liefde, hoewel U verwond en verbitterd bent, U zich niet terugtrekt. U wilt eerder alles verdrinken in de onmetelijkheid van uw liefde.

Ik zie U, O Jezus, als U zich toedient aan uw Apostelen en dan voegt U eraan toe dat ook zij moeten doen wat U hebt gedaan. U heeft hen autoriteit om te wijden; zo stelt U hen aan als priesters en stelt U de andere Sacramenten in. U zorgt voor alles en U biedt eerherstel aan voor alles: de preken die slecht worden gegeven, de Sacramenten die worden toegediend en ontvangen zonder de juiste ingesteldheid, en daarom zonder effect gebleven; de verkeerde roepingen van priesters, van hun kant en van degenen die hen hebben gewijd, waarbij niet alle middelen gebruikt werden om de ware roepingen te onderscheiden. Ach, niets ontgaat U, O Jezus, en ik wil U volgen en eerherstel bieden voor al deze beledigingen.

Nadat U alles hebt vervuld, verzamelt U de Apostelen en gaat U op weg naar de Tuin van Gethsemane om uw smartelijk Lijden te beginnen. Ik zal U in alles volgen om U trouw gezelschap te houden.

Overweging 

Jezus is verborgen in de Hostie om aan allen leven te geven. In Zijn verborgenheid omarmt Hij alle eeuwen en geeft Hij licht aan allen. Op dezelfde manier door ons te verbergen in Hem, zullen we leven en licht geven aan allen met onze gebeden en ons eerherstel, zelfs aan de ketters en aan de ontrouwen, omdat Jezus niemand uitsluit.

Wat moeten we doen in onze verborgenheid? Om gelijkaardig te worden aan Jezus Christus moeten we alles verbergen in Hem: gedachten, blikken, woorden, hartslagen, genegenheden, verlangens, stappen en werken; zelfs onze gebeden – we moeten ze verbergen in de gebeden van Jezus. En net zoals de liefdevolle Jezus, alle eeuwen omarmt in de Eucharistie, zullen we ze ook omarmen. Vasthoudend aan Hem, zullen we de gedachte zijn van elke geest, het woord van elke tong, het verlangen van elk hart, de stap van elke voet en het werk van elke hand. Door dit te doen, zullen we alle kwaad dat de schepselen Hem willen aandoen, afleiden van het Hart van Jezus. We proberen om dit kwaad te vervangen door al het goede wat we kunnen doen, en Jezus ertoe bewegen om redding, heiligheid en liefde te geven aan alle zielen.

Om het leven van Jezus te beantwoorden, moet ons leven volledig in overeenstemming zijn met het Zijne. De ziel moet de intentie hebben om in alle Tabernakels van de wereld te zijn om Hem voortdurend gezelschap te houden, en Hem voortdurend verlichting en eerherstel te bieden; en met deze intentie voeren we alle taken van de dag uit. Het eerste tabernakel is in ons, in ons hart; daarom moeten we veel aandacht schenken aan al het goede dat Jezus in ons wil doen. Vele keren, als Jezus zich in ons hart bevindt, laat Hij ons de behoefte aan gebed voelen. Ah, het is Jezus die wil bidden, en Hij wil ons samen bij Hem, Zich bijna identificerend met onze stem, met onze genegenheid en met heel ons hart om ons gebed met het Zijne te verenigen! Om het gebed van Jezus te eren, zullen we aandachtig zijn om Hem ons hele wezen te geven, zodat de liefdevolle Jezus Zijn gebed kan verheffen om tot de Vader te spreken en in de wereld de gevolgen van Zijn eigen gebed kan vernieuwen.

We moeten aandacht schenken aan elk van onze innerlijke bewegingen, omdat de goede Jezus ons nu laat lijden, ons nu in gebed wil, ons nu in één innerlijke staat plaatst, en nu in een andere, om Zijn leven in ons te herhalen.

Laten we veronderstellen dat Jezus ons in een omstandigheid plaatst om geduld te oefenen. Hij ontvangt zo’n ernstige en zo vele beledigingen van de schepselen dat Hij zijn toevlucht neemt tot kastijdingen om de schepselen te treffen. En hier geeft Hij ons de gelegenheid om geduld te oefenen. We moeten Hem eren, en alles met vrede dragen, net zoals Jezus dat doet. Ons geduld zal de kastijdingen uit Zijn handen rukken die anderen schepselen uitlokken, omdat Hij Zijn goddelijk Geduld in ons zal uitoefenen. Hetzelfde met alle andere deugden, net als met geduld. In het Sacrament, beoefent de liefdevolle Jezus alle deugden; van Hem zullen we vastberadenheid, volgzaamheid, geduld, verdraagzaamheid, nederigheid en gehoorzaamheid putten. 

De goede Jezus geeft ons Zijn vlees als voedsel en wij zullen Hem onze liefde, wil, verlangens, gedachten en genegenheden voor Zijn voeding geven. Op deze manier zullen we wedijveren met de liefde van Jezus. We zullen niets in ons laten binnenkomen wat niet van Hem is; daarom is alles wat we willen doen – zorgen dat alles dient om onze geliefde Jezus te voeden. Onze gedachte moet de goddelijke gedachte voeden – dat wil zeggen, denken dat Jezus verborgen is in ons, en dat Hij de voeding van onze gedachte wil. Door op een heilige manier te denken, voeden we de goddelijke gedachte. Onze woorden, hartslagen, genegenheden, verlangens, stappen, werken – alles moet dienen om Jezus te voeden. We moeten de intentie hebben om de schepselen in Jezus te voeden.

O mijn Geliefde, in dit uur hebt U zich getransformeerd tot brood en wijn. Alstublieft, O Jezus, laat alles wat ik zeg en doe een voortdurende consecratie zijn van Uzelf in mij en in de zielen.

Mijn lieve Leven, wanneer U in mij komt, laat dan mijn hartslag, verlangen, genegenheid, gedachte en woord de kracht van de sacramentele consecratie voelen, zodat door geconsacreerd te worden mijn hele kleine wezen zoveel mogelijk Hosties wordt om U aan de zielen te geven.

O Jezus, Mijn Lieveling, moge ik uw kleine Hostie zijn om U helemaal in mij te sluiten, zoals een levende Hostie.

Dankzegging

Mijn lieve Jezus, U hebt me in dit uur van Uw Lijden geroepen om U gezelschap te houden. Ik heb U horen bidden, eerherstel bieden en lijden, in angst en verdriet, smekend om het heil van de zielen in de meest ontroerende stem. Ik heb geprobeerd U in alles te volgen. Ik bied U Mijn dankzegging en zegening aan. Ik zeg U dank duizenden en duizenden keren, en ik zegen U voor alles wat U gedaan en geleden hebt voor mij en voor allen. Ik dank U en zegen U voor elke druppel Bloed die U vergoten hebt, voor elke adem, voor elke hartslag, voor elke stap, woord, blik, bitterheid en belediging die U hebt doorstaan. In alles, O mijn Jezus, wil ik U bezegelen met een “dank U” en “Ik zegen U”. Laat mij alstublieft, O Jezus, mijn hele wezen U een voortdurende stroom van dankzeggingen en zegeningen aanbieden om op mij en op allen Uw zegeningen en dankzeggingen te doen neerkomen. Alstublieft, O Jezus, druk mij aan Uw Hart, en bezegel met Uw allerheiligste handen elk deeltje van mijn wezen met Uw “Ik zegen je” zodat ik niets anders dan een doorlopende hymne voor U uit. Amen.