verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
11-07-2010
Hell of a week
Miljaar, wat is me dat nu? Eigenlijk goed getraind. Tot en met donderdag. Donderdagavond intervaltraining op Atla, 4x400/1000m op de piste, en gezien de hitte, het slepen met beton (klinkers) thuis, en het enorme gebrek aan slaap (door de hitte), ging het niet zo goed. Willy/Niky, maar ook onze nieuwe clubgenoot Alex, lieten me ter plaatse trappelen/zwoegen/afzien, kon totaal niet volgen. Zonder enige vorm van souplesse en met ongelooflijk afzien toch enkele keren onder 3'30" geraakt ocharme. Leek net een muur waar we tegenop moesten (deed me terugdenken aan Alpe d'Huez zonder enige vorm van fietstraining). En al hadden we 400m recuperatie, ik kon tussendoor totaal niet op adem komen. Nu, ik had nog een excuus . Maar wat vrijdag? 's Avonds vertrokken voor een rustig duurloopje, en met ongelooflijk veel moeite een tempo van 5'20" kunnen halen. Moordende hitte, en bijna geen zuurstof in de lucht. Verschrikkelijk gewoon. Kwam na dat slakkegangetje totaal kapot terug thuis . Omdat we zaterdag thuis een bbq hadden en redelijk wat werk, en de omstandigheden het eigenlijk totààl niet toelieten, zaterdag maar niets gedaan. Omdat het onweer zaterdagavond totaal niets afdeed van de weersomstandigheden, vandaag zondag maar op de crosstrainer gekropen voor 45', maar nu weet ik hoe inspanningen in zo'n compressiekamer moeten aanvoelen. De inspanning op zich viel wel mee, maar totaal géén zuurstof, al had ik twee ramen tegen elkaar open gezet, en na verloop van tijd stond er een énorme plas zweet naast het machine. Echt happen naar adem, om dan bijna niets binnen te krijgen. Nou ja, hopelijk wordt het morgen ietske minder heet, en kunnen we weer terug "normaal" trainen. Ben al blij dat er voor de komende dagen géén 36°C meer worden voorspeld... Nu op naar de tweede bbq in evenveel dagen, zal proberen mijn manieren te houden . En me vanaf dan degelijk proberen voor te bereiden op Borgharen (korte loop) en het LK uurloop in Heusden. Hopelijk zonder alweer extra kg's door al die "extra" activiteiten .
Enkele fotootjes van de Oversteekrun (die van Koen en Tom moest er ook bij, schitterend gewoon), en dan nog enkele sfeerbeeldjes van Maasmechelen Zingt, de cooling-down :
Morgen staat de Oversteekrun op het programma, de sinds enkele jaren bestaande loopwedstrijd tussen afwisselend Lafelt en Rosmeer. Ik zal paraat staan op de 5 km, ook al gezien de hevige hitte van afgelopen week. Vandaag 36°C! Morgen zou de temperatuur enkele graadjes lager aanduiden, maar ter compensatie wordt het ultraultraultrazwoel met kans op onweer. Dat belooft! 5 km moet lukken, ik heb alweer medelijden met de deelnemers aan de 10 km zoals we in Bilzen medelijden hadden met die van de halve marathon. Afgelopen week het redelijk rustig aan gedaan, moest ook wel. De afgelopen nachten niet zo goed kunnen slapen. Ons huis is redelijk goed geïsoleerd, maar eens de hitte binnen krijg je het er weer moeilijk uit . Enkel dinsdag echt doorgetraind, met 7x2' tempo, voor de rest met wat korte duurloopjes geprobeerd de conditie wat te onderhouden. Ondertussen weer zuipenzuipenzuipen, in de hoop dat het morgen toch een beetje meevalt... Ondertussen zijn ook de resultaten van onze studentjes bekend. Aron mag het vierde studiejaar gaan opzoeken, het vrouwtje gaat met onderscheiding het laatste jaar in Leuven in (en zowat voltijds werken alstublieft). Den deze was al meer dan content om eens met voldoening in tweede zit te slagen... Verslag De temperatuur was effe voor de wedstrijd toch wel wat gezakt, maar in de plaats was het zeer zwoel geworden, een hoge luchtvochtigheid. Minder volk blijkbaar dan vorig jaar, is wel een mooie plezante goede organisatie (met warempel o.m. Lambert Schoenmakers van RLKM die ik daar drank zag voorzien en in het dorp woont). Het parcours is golvend tot zeer golvend over landelijke betonwegen, wel heel mooi. Maar ook hard door de bij momenten toch wel redelijke wind die er stond. Bij de start niet zo veel bekenden, Cederic Hauben kwam wat loslopen na twee dagen Werchter , verder Kris Nicolaes en Tom's maat Piet Crommen. Bij de start met een groepje van vijf weg, maar na bijna 1 km vond Cé het welletjes en trok hij er vandoor. Kris Nicolaes en twee jongere gasten probeerden verder aan te klampen, ik liet verstandig een gaatje. Verder bergop bergaf verder van katoen proberen te geven, en die twee jonkies vielen, zoals verhoopt, enkele kilometers verder een beetje plat. Alleen de tweede kon nog eventjes aanpikken. Ondertussen was ook het gaatje met Nicolaes kleiner geworden, toch hij kon het nog goed houden tot, eindelijk, de aankomst eraan kwam, na iets meer dan 5 moeilijke zware kilometers. Derde en eerste master. Daarna een mooie wedstrijd over 10 km gezien, met toch wel weer een heel Atla-legioen. Na zowat 5 km zagen we Marc Maurissen aan kop, met iets daarachter Tom Partoens met daarbij Koen Neven! Koen is 7 km bij Tom gebleven, alvorens effe orde op zaken te stellen. Zeer knap. Marc werd tweede, Tom derde en nieuwe clubgenoot Alex Verhooghe legde knap beslag op de vierde plaats. Daarna nog eens goed gezondigd, een aantal pinten achterover geslagen (we moesten lang wachten op de prijsuitreiding he ), een goeie friet gegeten, en met het vrouwtje naar Maasmechelen Zingt getrokken, een zeer prettig evenement, waar we toch wel wat langer zijn gebleven als gedacht... Daar binnenkort ook enkele (actie)fotootjes van. Gelukkig hoort bij een foto geen geluid .
Zondag staat de Bilzenrun op het programma. Dit jaar geen halve marathon, maar de 10 km. Gelukkig maar, want er zijn tropische toestanden voorspeld, zoals altijd het laatste weekend van juni in Bilzen. Deze week een betere week gehad, geen rugproblemen meer, wat beter geslapen (totdat onze kleinste aan ons bedje staat om 6 uur 's morgens ) en goed getraind, met o.m. dinsdag een pittige bosloop en donderdag 6x1000 m op de piste (vlot maar niet voluit). Vooral de donderdagtraining was een goede temperatuursvoorbereiding op zondag, al zal het dan natuurlijk véél en véél erger zijn. Zal me verder zo goed mogelijk proberen voor te bereiden, en proberen om eens fris aan de start te staan . Verslag Pure waanzin gewoon, anders kun je dit niet omschrijven. Op voorhand gezopen en gezopen, met Heidi en de kids ruim op voorhand naar Bilzen getrokken (waar het voor de kinderen gewoon te warm was om veel op de speeltuigen op de markt te spelen, stel je voor), weinig opgewarmd, en dan vertrokken voor een helse tocht. Direct na de start een kopgroepje van zo'n 15 atleten, ik mooi vanachter, het was duidelijk dat men tot minstens bovenaan de Brugstraat zou wachten om door te lopen, en zo gebeurde ook. Iets verder spatte het groepje uit elkaar en was het zaak om zo goed mogelijk te doseren. Maar dat was moeilijk , gewoon door de hitte. Na 5 km lagen de posities zowat vast. Ik was daarvoor o.m. Kevin Vanbrabant gepasseerd, en zowel voor als achter me was niet veel meer te winnen of te verliezen. Daarom gewoon eigen tempo gelopen, maar dat was al extreem moeilijk en zwaar. Temeer daar er maar 1 (één!) bevoorradingspost was voorzien, waar ik dan ook nog eens zowat de volledige inhoud van mijn bekertje verspilde. Zo'n organisatie, tot in de puntjes alles in orde, en dan in zo'n extreme omstandigheden slechts één bevoorrading voorzien Sorry hoor, maar dat vond ik een serieus minpunt. Maar soit, we hebben het alweer overleefd, de laatste kilometers was gewoon pitsen om nog een beetje deftig vooruit te geraken, en dat was het dan. Ben content over de wedstrijd, natuurlijk niet over de tijd want die was schandalig, maar in zulke omstandigheden ook geen referentie. Dit was gewoon 15 kg extra moeten meesleuren, en dat is gelukt. Op naar de Oversteekrun voor de korte run.
Geen Buffelrun dit jaar. Jammer, werkelijk prachtig parcours, en vorig jaar 2de en 1ste master op de 6 km geworden. Is nogal moeilijk door vanalles: verbouwingswerken thuis, en ook maandag "door mijn rug gegaan", met de nodige nachten pijn en weinig slaap. Wat wil je, maandagnamiddag om een onbekende reden pijn gekregen, en 's avonds toch keihard op de piste gaan trainen, op spikes, iets wat ik al jaren niet meer op de (harde) piste heb aangehad... Erom vragen hé. Nu is het al heel wat beter, heb ook terug wat kunnen trainen, maar de Buffelrun vanavond zie ik niet zitten. Morgen voor de eerste keer naar Aterstoase ("achter het station") Tongeren, waar blijkbaar een mooie wedstrijd wordt georganiseerd door de plaatselijke KWB en chiro, en waar ze dit jaar massaal promotie voor hebben gemaakt. Hoop tegen morgen terug wat frisser te zitten, en dan zien we wel. Heb gekozen voor de wedstrijd van 5,4 km. Volgende week in Bilzen wordt het trouwens geen halve marathon, maar ga ik braafjes aan de 10 km meedoen. Vanaf nu geen lange wedstrijden meer in de zomer, het risico op hoge temperaturen en/of hoge luchtvochtigheid is te groot, en als "zweetvarken" (à la Sven Nys) heb ik het daar veel te moeilijk mee.
Heb deze week trouwens een second opinion gevraagd aan Jos Bijnens, mijn trainingsschema's eens aan hem voorgelegd. Ik probeer in de mate van het mogelijke de schema's van de groep te volgen, maar ik vul die momenteel zelf aan. Ik dacht dat ik verstandig aan het trainen was, maar het is altijd eens nuttig om iemand anders opinie daar over te vragen, omdat je het zelf altijd eenzijdig bekijkt. En blijken er toch wel een aantal zaken niet volledig in orde te zijn, dat heeft Jos heel goed opgemerkt, nl. de recuperatie na een wedstrijd (dag na wedstrijd vaak een veel te lange duurloop), en de intensiteit van bepaalde duurlopen die waarschijnlijk te hoog is. Mijzelf is ook opgevallen dat ik veel te weinig afbouw voor wedstrijden, maar ja, als je bijna iedere week (momenteel toch) een wedstrijdje meepikt... In elk geval: merci Jos, ik pas het nodige aan, of beter gezegd, ik heb dat zelfs nu al gedaan Verslag Na een miserabele week, en wat ziekjes, toch naar Tongeren vertrokken. Nog even getwijfeld, want hier viel een fikse stormbui. In Tongeren was er echter geen druppel gevallen, er stond wel een felle wind, parcours grotendeels onverhard met enkele heuveltjes, de vele promotie had voor heel wat opkomst gezorgd, en ik zag Koen Neven de 10,8 km winnen voor Bruno Stulens en Luc Nassen. Zeer mooi podium. Omdat we moesten wachten tot de allerlaatste van deze afstand was binnengekomen, werd de start zowat een kwartiertje uitgesteld. Trekken en duwen, het was weer van dat. Ben redelijk voorzichtig gestart, net als Patrick Nys, en we liepen al snel in elkaars buurt. Bruno Stulens (alweer hij), Kris Jacobs en Christophe Roosen waren ribbedebie, alhoewel het verschil nooit echt groot werd, en op gegeven moment zelfs stabiel leek. Ondertussen haalden wij de ene na de andere bij, om ze direct ter plaatse te laten. Patrick plaatste regelmatig een tussenversnelling, waarna ik in mijn eigen tempo steeds kon terugkomen. De laatste km's kwam Luc Nassen clubgenoot Patrick bijstaan, zonder daarbij de onsportieve uit te hangen. Omdat ik mijn garmin niet op tijd had ingedrukt, en enkele km-bordjes had gemist, wist ik niet hoe ver het nog was, en besloot ik te wachten tot Patrick opnieuw zou demarreren. Dit gebeurde echter niet, en toen we nummer 4 inhaalden heb ik zelf maar het commando genomen. Patrick bleef achter me, zonder verder door te versnellen. Toen ik de speaker en de muziek van ver hoorde, besloot ik zelf te demarreren, daarbij botste Luc Nassen tegen me aan (ik denk dat dit niet zijn bedoeling was) maar na het nodige oponthoud bleek Patrick toch niet te kunnen volgen, en kon ik zonder nog verder volledig voluit te gaan afgescheiden aankomen als vierde, niet zover achter Roosen en Jacobs. Ben daar wel content mee, wel jammer dat bij zo'n wedstrijd enkel de 3 eersten algemeen een prijs(je) krijgen maar is op zich wel een leuke wedstrijd. Achteraf opnieuw een klop, en voel me weer niet al te fantastisch, alweer op het randje, rustig aan morgen en alles nu in het teken van recuperatie op weg naar Bilzen. Zéér opvallend: behalve mezelf gewoon NIEMAND van Atla, heb de eer in een toch wel bekendere wedstrijd in de buurt alweer helemaal alleen moeten verdedigen. Waar waren jullie allemaal??? Recupereren van de zware trainingsinspanningen op weg naar Bilzen zeker
Enkele fotootjes van de Kristoffelloop, eentje van ik denk Bult, de andere van de organisatie zelf, net na de wedstrijd met Lode en Pascal, blijkbaar was het een heel plezante wedstrijd :
Zaterdag gaan we, na Zutendaal, nog verder terug naar mijn roots. Mijn eerste tien levensjaren heb ik in Munsterbilzen doorgebracht, waar dit jaar weer de Kristoffelloop wordt georganiseerd. Kleinschalige maar gezellige organisatie van de plaatselijke schutterij, op een volledig vlak parcours. Vorig jaar al babbelend met Marc Heymans afgelegd, dit jaar wil ik het (10,7 km) toch een minuutje sneller doen. De trainingen tot vandaag (donderdag) zijn goed en vlot verlopen, alleen zondagmorgen kwam ik niet vooruit door de hevige benauwdheid. Zondagnamiddag was interclub van de masters, jammer dat het zo moeilijk is om in de ploeg te geraken, volgend jaar zal dat nog moeilijker worden als bepaalde kleppers (rarara ) een (officiële) overstap zullen doen. Heb vrijdagmiddag nog een telefoontje gekregen om desnoods ipv een clubgenoot te gaan, maar ondertussen had ik andere verplichtingen op zondagnamiddag waar ik niet meer onderuit kon. Misschien wel de laatste kans, zeer jammer, maar helaas, temeer daar de ploeg ook nog eens uit 1ste afdeling is gedegradeerd. Maar dat moet volgend jaar terug goed te maken zijn, kan niet anders. En krijgen we weer van die fantastische foto's te zien zoals vorig jaar! Voor de rest is het hier examenperiode. Heidi heeft haar eerste examen afgelegd, ze heeft er nog twee te gaan. Het tweede is zaterdag heel vroeg in de morgen, waardoor de huisgenoten ook zéér vroeg wakker zullen worden. En we alweer een geldig excuus hebben bij een mindere prestatie in Munster . Aron is ook met zijn eindejaarstoetsen bezig, niet te geloven dat ons manneke al bijna in het vierde studiejaar zit. De jongste gaat dan naar de laatste kleuterklas, en is momenteel vooral gepassioneerd/gebiologeerd door zijn vrouwelijke klasgenootjes, in het bijzonder zijn vriendinnetje Indira . Verslag Vandaag met vrouwtje en kids naar Minstere, nadat Heidi om 8 uur al een examen had afgelegd in Leuven. Fijn om nog eens samen naar een wedstrijdje te trekken, morgen vaderdag zeker ? Ter plaatse al heel wat volk, en we zagen net de 5 km vertrekken, gewonnen door een autoritaire Lode, gevolgd door o.m. alweer een goede Tom. Bij het inlopen bleek het beter loopweer dan in Zutendaal, veel lagere t°, maar toch wel redelijk hoge luchtvochtigheid. En het parcours was eigenlijk niet zo vlak als mijn geheugen me alweer verkeerdelijk deed geloven, een redelijk stuk vals plat en zowat 30% onverhard lagen op ons te wachten. Bij de start een ongezien deelnemersveld voor Minstere, we zagen Pascal Van Marcke, Ronald Janssen, Jeroen Hendrickx, Lode opnieuw (straffe boel!), e.a.
De start was snel, misschien dat ik mijn jongens wat wilde imponeren . Maar ook daar bleek de enorm sterke bezetting van dit wedstrijdje. Na iets meer dan een km passeerde Lode me, gelukkig probeerde ik niet te lang aan te pikken. Na 3 à 4 km kreeg ik het al redelijk lastig, had het benauwd, maar probeerde er het beste van te maken met vooral Marc Maurissen en Rudi Neven in de buurt. Van Rudi werd ik trouwens hoorndol, dan liep hij weer voor me, dan achter me, dan langs me, dan spurtte hij weer naar voren om dan weer af te zakken, miljaar. De laatste km kon ik gewoontegetrouw nog wat versnellen, en kwamen we bijna terug tot bij Marc en een andere loper, maar toen Rudi opnieuw versnelde brak bij mij, zowel fysiek als mentaal, de veer. En kwam ik als zowat 11de over de streep (tijd was vorig jaar goed voor een 3de plaats algemeen, dat zegt genoeg).
Nu, het goede nieuws is dat ik bijna 2' (twee minuten!) sneller ben dan vorig jaar. Waaruit toch alweer de nodige progressie blijkt. Minder content was ik over de plaats, temeer daar de jongens waren meegekomen... Heidi kan het wel plaatsen, hoop ik toch... Toen ik bijna over de aankomst liep hoorde ik onze jongste ontgoocheld zeggen "papa is toch niet eerste vandaag he", en dan breekt mijn hartje .
%%%FOTO1%%% Tijd voor Zutendaal, de jaarlijkse natuurloop, over een zeer afwisselend parcours. Zal aan de 10,5 km deelnemen, dat is daar zwaar genoeg. Zullen de gelegenheid krijgen om de rode blos op het Mariabeeld van nabij te kunnen bekijken, maar tegen die tijd zullen we zelf ook al heel rood aangelopen zijn . Trainen afgelopen week was okay, heb dinsdag interval gedaan ipv donderdag, maar ben niet fris, alweer slecht geslapen en donderdag met kasseien in de tuin liggen slepen, en de hamstrings zitten momenteel volledig vast. Hoop ze tegen het begin van de wedstrijd terug wat los te krijgen, en dan zien we wel. Zal zeer warm worden, maar in het bos hebben we daar natuurlijk wat minder last van. Verslagje Manmanman, wat was me dat. Na alweer een ongelooflijke nacht, onze Tomas had besloten om ons zowat de ganse nacht wakker te houden, begonnen ze voor half zeven bij de buren de nieuwe klinkers aan te drillen (of hoe zeg je dat). Sjiek. En dan de rechterhamstring die nog serieus vast zat. Temperaturen tot 30°C...Het beloofde wat te gaan worden . In de mate van het mogelijke geprepareerd met vooral grote hoeveelheden vocht op voorhand. Ter plaatse vertrok net de 5 km, met heelwat bekend volk. En wie won er? Een zeer overtuigende Tom Partoens kon een zeer mooie overwinning behalen. Proficiat! Met daarachter een hele Atla-garde met o.m. Nicky, Kris, Jana, Tibeau, ...Bij het inlopen begon de miserie al, het voelde of ik terug 103 kg woog, onvoorstelbaar. En toen moest de wedstrijd nog beginnen. Nu, het moet gezegd, de eerste 3 à 4 km's gingen vlot, 10'40" na 3 km over een zeer selectief parcours, ik zat vlak achter een groepje met o.m. Ruben Max (wat is die vooruitgegaan de laatste tijd zeg, zou het toch iets met de trainer te maken hebben?) en Steven Opsteyn (die ook weer enorm goed bezig is). Maar effe later begonnen de krachten serieus af te nemen, verdween de souplesse als sneeuw voor de zon, en was ook de eerste van de halve marathon, Yves Wijnen, ribbedebie. Harken tot en met, en opnieuw het gevoel alsof je zoveel zwaarder bent geworden. Nu, de tegenstand viel wel mee, zodat ik niet echt tot het uiterste moest gaan tot de meet, ben geëindigd als 4de algemeen en 1ste master, maar de tijd, meer dan 20" langzamer dan 2 jaar geleden toen ik lang niet zo goed zat als nu, zegt genoeg he. Bij de halve marathon bijna-lijken zien binnenkomen, ben blij dat ik geen tweede ronde moest afleggen. En heb ondertussen ook dikke spijt van mijn inschrijving voor Bilzen, voor de ... halve marathon, temeer omdat het in Bilzen altijd, elk jaar opnieuw, stikkeheet is.
Sta me toe om ook even een beetje melig te zijn. Dit staat op de site van de de wedstrijd van Bemelen, zie http://www.bemelsbeste.nl/, en ik vind het gewoonweg prachtig. Merci Daisy voor het doorsturen.
Op vrijdagavond, door de files vol met gefrustreerde chauffeurs, naar Zonhoven voor de Teutenjogging. We wisten wat te verwachten: een -parcours vol met scherpe bochten, en zowat 80% onverhard. Niet mijn lievelingsloop, maar in elk geval een goede snelheidstraining (alhoewel geen snel parcours) voor wat binnenkort allemaal komen gaat. Bij het inlopen keizware benen, al had ik de weerstandtraining van de avond ervoor maar voor 1/3 meegedaan. We zouden wel zien, en er het beste van maken. De start was verschroeiend, de oranje bende van Rik Ceulemans/Time2Run (Tim Stessens en consoorten) vlogen er vandoor, en door het vele draaien en keren op het grasparcours van de eerste km, was het kwestie om mee te zijn. Nu, mee is veel gezegd, maar na de eerste km begon het inhalen, de jonge gasten begonnen een na een stil te vallen , en dan komt deze diesel op gang. Na zowat 3 km echter was er in een bosje een bocht naar links, maar den deze ging rechtdoor omdat er ook nergens iets stond aangeduid. Maar omdat de mannen achter me zo sportief waren om direct "links" te roepen, bleef de schade beperkt. Ik kon opnieuw aansluiten, en de ene na de andere "opvreten", om er in de laatste km nog eens extra de pees op te leggen (5 km in 17.35, 5,14 km in 18.00) en te eindigen enkele secondjes na wat Marc Schoels bleek te zijn. Nu, omdat beide afstanden samen waren vertrokken, was er totaal geen overzicht. Misschien, had ik me in die ene bocht niet vergist, was ik misschien nog tot bij Marc geraakt, maar Marcs eindsprint kennende zou het toch moeilijk zijn geweest. Nu, vierde, in een toch wel goed bezette wedstrijd, en zonder afbouwen, dat mag er toch wel zijn. Een half minuutje sneller dan vorig jaar. Maar ja, den deze is nooit content hé , waarom vierde als je misschien, héél misschien, ook derde had kunnen zijn ??? Nu, de traditionele spaghetti achteraf smaakte wel, en nu is het zaak om me te bedwingen en NIET naar het frietkot hier schuin tegenover te gaan, maar braafjes het soepje van moeder de studerende vrouw op te eten, gevolgd door wat rijst . Zeker zo lekker, en geen schuldgevoelens achteraf, én niet de ganse nacht wakker liggen van de vuiligheid in mijn maag . Groetjes!
Peter Brouwers heeft weer een hele hoop leuke foto's genomen. Een selectie: Foto 1: na ongeveer 1 km, in gezelschap van o.m. Robert Willems die de aflossingsrace liep Foto 2: in volle inspanning, blijkbaar bijna grienend ... Foto 3: nagenietend in gezelschap van Pascal Foto 4: de familie Brouwers die zich bezint onder de kerktoren van het lokale bedevaartsoord
Zondag naar Bassenge alias Bitsingen (mooi dorpje net over de taalgrens met Val-Meer), voor alweer een pittig wedstrijdje, ditmaal een 10 km. Ben benieuwd naar het verschil met vorig jaar, alhoewel ik toen pas uit blessure kwam, en nauwelijks onder 40' geraakte. Alhoewel dat ook wel aan het parcours te wijten was. Geen Berg-toestanden zoals afgelopen zaterdag, maar toch wel een typisch Luiks parcours, voortdurend hellend, af en toe serieus hellend, en met lange stukken onverhard erin. Ik heb er wel goede moed in. Na Berg een aantal dagen enorme last van vooral de quadriceps gehad (afdalingen), bijna een ganse nacht opgebleven met onze Tomas die voortdurend moest overgeven, maar ondertussen voelen de benen terug soepel, goed kunnen trainen (2x terug op Atla kunnen trainen!) en voel ik me tout court ok, ondanks bepaalde idioten op het werk , een last die iedere werkende mens onder ons moet dragen . Ondertussen begint Heidi in examensfeer te geraken, dus proberen we daar ook rekening mee te houden. Verslag Wat een mooie dag. Ter plaatse was niet alleen het zonnetje van de partij, maar ook de familie Brouwers, en Pascal Van Marcke. Na te hebben ingelopen met Pascal en Patrick, ging de wedstrijd op het gemakske van start, dit jaar over een heel anders parcours dan vorig jaar. Twee "boucles", maar de tweede ronde heel anders, en vooral pittiger, dan de eerste. Wat dan tijdens de tweede ook geleid heeft tot een aantal misverstanden vooral van de mensen die aan de "duo mixte" meededen. Ik heb ook diverse malen getwijfeld over de preciese route, en enkele malen bijna stilgestaan, in de hoop dat er me nog volgden, maar uiteindelijk bleek het toch allemaal in orde, al heb ik daarmee toch wel wat tijd verloren. Nu, wat plaats betreft, heeft dat niets veranderd, de derde plaats algemeen was binnen, Pascal heeft de wedstrijd onbedreigd gewonnen. Carin werd eerste vrouw op de 5 km, Patrick tweede vent, Chantal tweede juffrouw bij de jeugdloop. Achteraf na enkele minuutjes recup was ik eigenlijk helemaal niet moe, ben ook niet voortdurend en bloc gegaan, maar heb toch geprobeerd een stevig tempo aan te houden, maar heb eigenlijk vooral heel lang op souplesse kunnen lopen. De voornaamste tegenstander van vorige week, Robert Willems, bleek ook aanwezig, maar hij heeft de duo mixte meegelopen, nadat hij gisterenavond ook al in de Eifel zijn wedstrijdje (bergloop) had meegedaan. Niet alleen Jo Schoonbroodt is blijkbaar van ijzer of roestvrij staal gemaakt. En ik maar klagen na Berg, drie dagen last van de quadriceps gehad . Nederigheid is een schone deugd .
Jo Schoonbroodt heeft me een fotootje van de finish bezorgd. Zo ziet een zegevierend levend lijk er bij aankomst uit ... Gelukkig is de foto in klein formaat .
Zaterdag naar Berg en Terblijt, voor de jaarlijkse Geuldalloop. Een echte bergloop, met ondermeer de beruchte Lijkenweg. Heel mooie wedstrijd, maar o zo zwaar. Ben nog aan het twijfelen tussen de korte (7,2 km) en de lange (10,8 km) versie, waarschijnlijk zal ik de dag zelf pas beslissen. De week erop naar Bassenge, en die wedstrijd is ook niet van de poes. Twee langere en keizware wedstrijden na mekaar is misschien wat te veel van het goede.
Deze week goed getraind, de dag na Zonhoven een lange duurloop van 18 km, gisteren woensdag eindelijk nog eens naar de piste getrokken voor een vlotte piramideloop. Naderhand met Ralf nog een goed gesprek gehad over de dingen des levens (Ralf wordt papa!). Straks nog een D2, morgen een beetje loslopen, en dan moeten de spiertjes en de rest klaar zijn voor de absolute verschrikking (maar o zo mooi!) van zaterdag.
Heidi heeft maandag en dinsdag vier presentaties moeten geven in Leuven. Dat leek achteraf wel in orde. Het examenprogramma voor juni lijkt te doen, alleen is er nu de combinatie met haar nieuwe job bijgekomen, want Heidi is sinds deze maand hoofdverpleegkundige op een andere afdeling, resocialisatie, een onderdeel van psychosenzorg.
Drukdrukdruk dus, maar daar laten wij ons niet door afschrikken. Over werk gesproken, een vroegere topper werkt sinds kort op onze dienst wegen en verkeer, namelijk Cor(ry) Saelmans. Ik denk dat Cor zo'n 2u12' waard was op de marathon, hij heeft naderhand ook jarenlang Marleen Renders bijgestaan in haar recordmarathons. Hij loopt nog iedere dag, doch alleen recreatief. Mooi om te horen dat zo iemand ook na zijn ongelooflijke carrière (ontelbare wedstrijden met vele overwinningen in binnen- en vooral buitenland) nog altijd zo'n liefde voor zijn sport, die ook de onze is, koestert. Daar wordt een mens terug nederig van . Verslag Victorie! Op voorhand voelde ik me totaal niet fris, alweer alsof ik ziek zou worden. Het was dan ook op allerlei gebieden een drukke week geweest. Daarom gekozen voor de korte Geuldalloop, oftewel 7,2 km. Bij de start vele bekende gezichten (waaronder een clubgenoot die bij Ber traint en wiens naam ik helaas niet meer ken, ik ben een beetje dement aan het worden vrees ik), clubgenoten Carla en Rene zouden beiden naderhand een schitterende lange versie lopen. Het inlopen voelde verschrikkelijk, ik vreesde echt het ergste.
Bij de start trok een trio direct op avontuur. Daarachter zat ik in een achtervolgend groepje van drie. Effe later bleken mijn metgezellen toch een beetje te langzaam te gaan, en kwam ik alleen op de vierde plek.Het leek niet echt te vlotten, vooral bergaf had ik de nodige problemen. En toen kwam de Lijkenweg eraan... Daar werd ik letterlijk voorbijgevlogen door wat later Robert Willems bleek te zijn. Terug naar de vijfde plek dus. Maar na de Lijkenweg bleek dat een aantal vooral jongere gasten zich serieus hadden vergaloppeerd, en kwam ik metertje per metertje, vooral op souplesse, korterbij. Na enkele kilometers had ik blijkbaar een 30" achterstand op de eerste, maar dit werd ook steeds minder en minder. Voor mij schrokte Robert ook de een na de andere op, en toen we terug uit het bos kwamen, bleek dat alleen wij twee nog voor de overwinning in aanmerking zouden komen. Ik probeerde een strak tempo aan te houden, al leek de voorsprong van Robert, aangezien hij geen inzinkingen kende, voldoende. Maar toch... metertje per metertje kwam ik korterbij, om bij het ingaan van de allerlaatste bocht, 150m voor de aankomst, bij hem te komen. En dan telt niet wie het snelste is, maar vooral wie mentaal het sterkste is. En dat bleek den deze. Zo blij als een gek passeerde ik de finish. Direct daarna interview voor TV Valkenburg , in het typische dialect, terwijl den deze nog naar lucht aan het happen was, en vol hing met snot, enz. Moet er leuk hebben uitgezien, ik hoop dat het op de website verschijnt, of dat ik toch ergens een cd of zoiets kan verkrijgen. Want dit is een moment om te koesteren, zoiets maak je misschien nooit meer mee. Naderhand door de organisatie van onder de douche gehaald, want de prijsuitreiking was al begonnen, enkele leuke prijsjes gekregen, waaronder een bloemetje voor de madame, die dan ook weer content is . Naderhand nog een lekker stukje vla, en Rene en Carla gaan aanmoedigen die ervoor hadden gekozen om nog meer af te zien .
Normalerwijze zou ik morgen naar Zonhoven gaan, om daar de korte afstand (6 km.) te gaan lopen. Maar gezien het parcours daar (de 6 km.-loop is bijna volledig gras en finse piste-toestanden) en het huidige weer (nat en kil) heb ik eigenlijk vandaag niet zoveel goesting meer. Onze Aron heeft ook een groot gedeelte van de dag in de nattigheid moeten doorbrengen (massacross en daarop volgend allerhande spellen en sporten). Hopelijk heeft dat geen consequenties voor de komende dagen. Morgen zullen we zien om al dan niet naar "Zonove" te trekken. Vandaag een rustdag na een goede trainingsweek: ondermeer 10x2', een lange duurloop van 94', enkele D2-tjes, en een souplessetraining. Jammer genoeg al een hele tijd niet meer bij de club kunnen gaan trainen, maar binnenkort ben ik weer in de gelegenheid om wat meer te gaan (en te blijven hangen). Voel me wel al enkele dagen moe en mottig, maar dat mottige krijg je er natuurlijk nooit meer uit . Verslag 's Zaterdags waren de weergoden ons toch wat beter gezind. Ter plaatse blijkt het parcours inderdaad niet al te plezant te zijn: niets dan draaien en keren, grasgrasgras en stukken finse piste. Niet echt spek naar mijn bek. Toen Karel Teunkens en Kim Bosmans dan ook als ne zot vertrokken, en ik tegen beter weten in probeerde mee te gaan, was het hek van de dam. Na 3 km heb ik het een beetje moeten bekopen, was de verzuring al redelijk komen opzetten, maar heb het tot op het eind toch nog kunnen trekken, om na 6,18 vervelende km's te eindigen in 22'30" en als tweede vent. Ondanks de mindere wedstrijd (slecht gedoseerd) toch content, zeker toen we nog een leuke waardebon mee naar huis kregen, die ik onderweg maar direct ben gaan verzilveren (outfit voor de kids) . Blijkt nog maar eens dat ik een eersteklas huisman/nieuwe man/vuile sjanet ben, niet . O ja, ook nog effe vermelden dat Rik Ceulemans een stukje met me heeft meegelopen, toen hij aan het laveren was tussen groepjes start-to-runners, ook wel leuk natuurlijk.
Vandaag een dagje verlof genomen om Koninginnedag te vieren . Nee, ik ben geen Nederlander, maar het leek me interessant om de eerste editie van de Queens Run in Beek mee te pikken. En zo hebben we de rest van het weekend vrij om andere leuke dingen te doen (regenregenregen). Ziet er een snel parcours uit, als de afstand ongeveer klopt weet ik direct wat ik op dit ogenblik op een 10 km waard ben. Na enkele zonnige warme dagen is het kwik vandaag wel enorm gedaald, de wind is bij momenten redelijk hevig, hopelijk zal de voorspelde regen nog effe op zich laten wachten. Na Voorshoven niet zo goed kunnen trainen. Maandag 13 km losgelopen, dinsdag was onmogelijk door drukdrukdrukdruk op het werk en thuis, woensdag 7x3' extensief (was het wel extensief?) op een trainingsparcours van héél lang geleden en gisteren wat losgelopen. Voel me niet zo fris, maar dat is meestal wel de uren voor een wedstrijdje . Verslag Het onaangename gevoel bleef duren. Na de wedstrijd terug thuisgekomen, begon het opnieuw. Er is iets aan het broeden, hopen dat het niet doorbreekt, anders is de hele moeite weer een tijdje voor niets geweest. Ter plaatse aangekomen: een ganse markt vol Nederlanders, zich vullend met pils en ... frieten. Carin Brouwers die net de 5 km had gelopen, en alweer fantastisch had gepresteerd. Manlief Peter die alles weer aan het registreren was voor het nageslacht... die helaas niet aanwezig konden zijn aangezien ze op een Belgische school vertoeven... Hoe had ik kunnen denken dat er ergens een parcours in Zuid-Limburg vlak zou kunnen zijn? Geen steile hellingen in Beek, maar wel voortdurend vals plat, en de wind die op sommige stukken toch wel fel woei. Niet echt veel deelnemers, maar degenen die er waren mochten er zijn. Roger Smeets, Ron Wijnen, Wil Pepels, Jean-Pierre Diederen... Roger en Ron vertrokken als een sneltrein, met daarachter Wil, en dan een groepje met o.m. JP. Ikzelf liep het grootste deel van de wedstrijd rond de 10de plaats. En kon traditiegetrouw op het laatst nog wat opschuiven, om o.m. Bart Pepels in te halen en hem in de sprint te kloppen. Jean-Pierre Diederen heb ik zowat de ganse wedstrijd in het vizier gehad, maar de afstand was uiteindelijk toch (nog) veel te groot. Uiteindelijk een heel goede wedstrijd (9,820 km in 36'06", 7de totaal en 4de M35 na de kleppers) op een toch wel veeleisend parcours, ben content. Nu maar hopen dat er niets doorbreekt, en we verder gezond blijven. Uitslag: http://www.avcaesar.nl/queensrun/Uitslagen/QueensRun%2010%20km.pdf
. Maar wat vrijdag? 's Avonds vertrokken voor een rustig duurloopje, en met ongelooflijk veel moeite een tempo van 5'20" kunnen halen. Moordende hitte, en bijna geen zuurstof in de lucht. Verschrikkelijk gewoon. Kwam na dat slakkegangetje totaal kapot terug thuis 
. En me vanaf dan degelijk proberen voor te bereiden op Borgharen (korte loop) en het LK uurloop in Heusden. Hopelijk zonder alweer extra kg's door al die "extra" activiteiten 
.
, verder Kris Nicolaes en Tom's maat Piet Crommen. Bij de start met een groepje van vijf weg, maar na bijna 1 km vond Cé het welletjes en trok hij er vandoor. Kris Nicolaes en twee jongere gasten probeerden verder aan te klampen, ik liet verstandig een gaatje. Verder bergop bergaf verder van katoen proberen te geven, en die twee jonkies vielen, zoals verhoopt, enkele kilometers verder een beetje plat. Alleen de tweede kon nog eventjes aanpikken. Ondertussen was ook het gaatje met Nicolaes kleiner geworden, toch hij kon het nog goed houden tot, eindelijk, de aankomst eraan kwam, na iets meer dan 5 moeilijke zware kilometers. Derde en eerste master.
) en goed getraind, met o.m. dinsdag een pittige bosloop en donderdag 6x1000 m op de piste (vlot maar niet voluit). Vooral de donderdagtraining was een goede temperatuursvoorbereiding op zondag, al zal het dan natuurlijk véél en véél erger zijn. Zal me verder zo goed mogelijk proberen voor te bereiden, en proberen om eens fris aan de start te staan 
, gewoon door de hitte. Na 5 km lagen de posities zowat vast. Ik was daarvoor o.m. Kevin Vanbrabant gepasseerd, en zowel voor als achter me was niet veel meer te winnen of te verliezen. Daarom gewoon eigen tempo gelopen, maar dat was al extreem moeilijk en zwaar. Temeer daar er maar 1 (één!) bevoorradingspost was voorzien, waar ik dan ook nog eens zowat de volledige inhoud van mijn bekertje verspilde. Zo'n organisatie, tot in de puntjes alles in orde, en dan in zo'n extreme omstandigheden slechts één bevoorrading voorzien
. Aron is ook met zijn eindejaarstoetsen bezig, niet te geloven dat ons manneke al bijna in het vierde studiejaar zit. De jongste gaat dan naar de laatste kleuterklas, en is momenteel vooral gepassioneerd/gebiologeerd door zijn vrouwelijke klasgenootjes, in het bijzonder zijn vriendinnetje Indira 
. Maar ook daar bleek de enorm sterke bezetting van dit wedstrijdje. Na iets meer dan een km passeerde Lode me, gelukkig probeerde ik niet te lang aan te pikken. Na 3 à 4 km kreeg ik het al redelijk lastig, had het benauwd, maar probeerde er het beste van te maken met vooral Marc Maurissen en Rudi Neven in de buurt. Van Rudi werd ik trouwens hoorndol, dan liep hij weer voor me, dan achter me, dan langs me, dan spurtte hij weer naar voren om dan weer af te zakken, miljaar. De laatste km kon ik gewoontegetrouw nog wat versnellen, en kwamen we bijna terug tot bij Marc en een andere loper, maar toen Rudi opnieuw versnelde brak bij mij, zowel fysiek als mentaal, de veer. En kwam ik als zowat 11de over de streep (tijd was vorig jaar goed voor een 3de plaats algemeen, dat zegt genoeg).
.
