Ik heb me zeer goed geammuseerd te Ertvelde. Eerst een rechtzetting : de Belgisch kampioen E+ is niet Marc Vervondel maar Florent De Leesnijder. Dit had ik enkele weken geleden verkeerd genoteerd. Men maakte me er vandaag op attent. Dit is leuk want het betekent dat er nog steeds velen (en blijkbaar ook van andere reeksen) deze verslagen lezen. De koers te Ertvelde verliep op een zeer mooi parkoers. Met een 27-tal renners vertrokken we in zeer warme weersomstandigheden. In de tweede ronde komt er een aanval van Vermeylen samen met Lieven Lancriet en Helmut Tas. Ze nemen al snel een serieuze voorsprong. Francois Coppers gaat er alleen achter en ook Ronny Goethals probeert achter Coppers te gaan. Ze geraken echter niet meer vooraan. Ikzelf rij de eerste 2 rondes vrij ver achteraan. Misschien is dit niet echt de goede tactiek, maar ik probeer in het begin van elke wedstrijd niet teveel kruit te verschieten. Op een gegeven moment zijn er echter 3 renners (ik denk dat ze voor het eerst bij ons meededen) welke een gat moeten laten van 30m. Ik had het direct gezien, maar wachtte toch even af of iemand anders het zou dichtrijden. Als het gat 40m is beslis ik toch om zelf het in een keer dicht te rijden. De drie nieuwkomers liggen eraf, maar ik heb wel een overbodige inspanning gedaan. Misschien beter toch niet helemaal achteraan starten in het vervolg.
Vanaf de vierde (van de acht) af te leggen rondes schuif ik op naar voor. Ik had me voorgenomen om vandaag voor de aanval te kiezen. Volgende week vertrek ik op vakantie en in een massaspurt ga ik vandaag geen risico's nemen. Ik heb weinig zin om met een sleutelbeenbreuk of andere kwetsuren op verlof te vertrekken. Dus aanvallen en geen massaspurt was mijn motto van vandaag.
Met nog drie rondes te rijden spring ik alleen in de aanval net voor de aankomstzone. De speaker roept : "opgepast, opgepast (dat roept hij altijd) en een aanval met nog 3 rondes. Kris nog 3 rondes". Dus blijkbaar kent de speaker (André) mij ook al. Het geeft wel een kick om alleen door de aankomstzone te rijden, vooral omdat er vandaag vrij veel volk langs de kant stond. Maar voor de kick rij je natuurlijk niet, gelukkig krijg ik vrij snel steun. Uiteindelijk rijden we een halve ronde voor het peloton uit met Coppers en Jos Lissens. maar met het stuk wind op kop, komt het peloton ons terug inlopen. De 3 leiders Vermeylen, Lancriet en Tas zien we soms in de verte nog rijden, maar we gaan ervan uit dat ze buiten schot zijn. Even later gaat Coppers terug in de aanval. Dit keer met Louis Moens en Marc Steenberghe. Deze 3 nemen een 20sec op het peloton. Ronny Goethals gaat er alleen achter maar blijft op 100m hangen. In het peloton wordt nu getwijfeld. En met nog 2 rondes te rijden gaat Eddy Van Leirberghe in de aanval aan de linkerkant van de weg. Ik spring onmiddellijk mee in zijn wiel en het peloton laat ons rijden. Blijkbaar gebeurt er toch wat afstoppingswerk voor ons, want we nemen al snel 200m en we rapen Goethals op. Met ons drie draaien we goed samen. We kunnen de voorsprong op het peloton uitbreiden. De drie voor ons halen we meter voor meter in. Het is uiteraard alles geven. In een ontsnapping of achtervolging rijden moet ongeveer het zwaarste gedeelte zijn van de wielersport. Alles geven, niet achterom kijken, nooit een beurt overslaan, niet uitrusten en hopen dat het peloton niet terugkomt. We komen om 100m van het groepje met Coppers, terwijl het peloton een 250m achter ons zich nog niet gewonnen geeft.
Ik blijf alles geven. Zoals gezegd heb ik immers vandaag geen behoefte aan een pelotonspurt. We vinden de aansluiting bij de 3 voor ons en het is al snel duidelijk dat het beste eraf is bij deze drie. Bij ingaan van de laatste ronde beslis ik om een volle ronde mij leeg te rijden, met de bedoeling dit groepje voorop te houden. Pas de laatste kilometer moeten dan voldoende zijn om even terug op adem te komen en te spurten voor de 4e tot 9e plaats. Bij ingaan van de laatste kilometer, komt het peloton terug op een 200m van ons, maar ze komen te laat.
Ik zit in tweede positie, maar dat is niet goed, want ik weet wie de snelle mannen zijn van ons groepje. Ik laat me afzakken en moet het wiel hebben van de juiste man. Met nog 250m gaat Coppers aan, Steenberghe volgt. Ikzelf ga nog goed mee en ga voorbij Moens, Van Leirberghe en Goethals. Coppers wint de spurt voor de 4e plaats. Ik probeer nog aan te dringen voor de 5e plaats, maar ik kom enkele meters te kort. Met een zesde plaats kan ik terugblikken op een zeer goede en aanvallende wedstrijd. Spijtig dat slechts de eerste vijf maandag in de krant zullen staan.
De wedstijd wordt gewonnen door Helmut Tas.
Categorie F1: 1.Helmuth Tas (Sijsele) 2.Jozef Vermeylen 3.Lieven Lanckriet 4.François Coppers 5.Marc Steenberghe 6.Kris Van Honsté 7.Louis Moens 8.Eddie Van Leirberghe 9.Ronny Goethals 10.Marc Colpaert 11.Dirk Caeckebeke 12.Gilbert Van Heule 13.Jos Lissens 14.Eddy Iterbeke 15.Chris Geerts 16.Jean-Pierre Pollefliet 17.Luc Verkinderen 18.Adriaan Van Ginderdeuren 19.Laurent De Vos 20.Luc Cocquyt 21.Freddy Cornette 22.Bart Delagrange 23.Jan De Smet 24.Gerrit De Vriese
Na de welverdiende vakantie in Italië pikken we de draad terug op.
Na een ritje van 60km van thuis uit, bleek ons voor de eerste keer dit jaar geen vrij vlak parkoers voorgeschoteld te worden. Vermits het parkoers ook los door de hoofdstraat van Merelbeke gaat, eist de politie dat alle groepen samen rijden. Dus F1, E en E+ starten samen en we zijn alzo met een man of 60 à 80.
Zowel voor de wedstrijd als na de wedstrijd zijn er wederom mensen welke me aanspreken en blijkt dat ze mijn wedstrijdverslagen nog altijd aandachtig lezen, het nog steeds leuk vinden en hopen dat ik het verder zet. Begin juli ga ik wel 3 weken naar Italië, dus ze zullen het dan wel even moeten missen.
Om een onduidelijke reden moeten de twee eerste rondes in groep afgelegd worden. Waarschijnlijk wil de politie en de wedstrijdjury niet dat een groep teveel voorsprong bij elkaar fiets en het peloton al te snel uit elkaar valt. Het is in mijn voordeel want de eerste 2 rondes voelden de benen niet al te goed aan. In de derde ronde krijgen we een eerste aanvalspoging van 2 renners met o.a. Fillemond Delgouffe. Ze nemen ongeveer 20sec voorsprong, maar bij ingaan van de klim naar de aankomstzone worden ze terug ingelopen. Ik probeer telkens voor de klim reeds op te schuiven, zodanig ik op de klim niet al te veel krachten moet verspelen om bij te blijven. Ik had verwacht dat op dit stuk het peloton zou uit elkaar vallen, maar blijkbaar is het opschuiven niet echt nodig want het peloton blijft op deze klim telkens samen.
Met nog 4 rondes te rijden springen op de grote baan een 6-tal renners weg met o.a. Francois Coppers en Belgisch kampioen bij de E-renners Marc Vervondel. Even later springen een 7-tal renners in de achtervolging met o.a. Luc Verkinderen. Luc is trouwens de voorzitter van de wielerclub "Morel-Vandeputte" welke volgend weekend een ganse wielerdag organiseert voor aspiranten en miniemen in Eke. Ik rij vooraan de groep, heb de mogelijkheid om mee te springen, maar waarschijnlijk zal ik dan mijn motor opblazen. Het tempo ligt immers al heel de koers aan de hoge kant. Dus ik blijf zitten in het peloton. De 6 worden bijgebeend door de 7 achtervolgers en 13 renners rijden een voorsprong van 30sec bijeen.
Met nog drie rondes te gaan zit ik in 6e positie van het peloton en op dat moment zet Reyniers zich aan kop van het peloton. Het tempo gaat verschroeiend naar boven en deze E-renner slaagt erin om de ganse ronde alleen aan de kop van het peloton te rijden en brengt het ganse peloton terug bij de koplopers. Waarschijnlijk moet hier toch één of ander ploegenspel mee gemoeid zijn, maar ik heb er geen idee van. Sinds ik vooraan de groep rijdt, draaien de benen zeer soepel rond en ik begin in een goede finish te geloven.
Met nog 2 rondes te rijden, krijg ik dan de klop van de hamer. Ik kan een gat niet zelf dichtrijden en de renners achter mij suisen me voorbij. Gelukkig zat ik helemaal vooraan en tegen dat 50 man mij gepasseerd is, ben ik terug op adem. Sommige vrienden (blijkbaar begin ik er toch vele te hebben in het peloton) porren me aan om toch aan te klampen. Het geeft me terug moed en ik slaag erin om in het wiel van het nummer 200 terug aan te klampen. Het tempo blijft hoog en deze man geeft me tips om bij te blijven: steeds soeplesse draaien, buitenkant bocht nemen , optrekken, drinken, nog drinken, kleiner trappen. Ik vraag zijn naam (Marc), toch wel sympathiek. Later blijkt dat hij mijn naam ook kent, dus waarschijnlijk van deze website. Ik slaag erin om in zijn wiel de rest van de koers uit te rijden in het peloton. Iets wat me bij de E's nog niet echt gelukt was tot op heden.
In de laatste klim naar de aankomst, hang ik aan het rekkertje als allerlaatste van het peloton. Met nog 2km te rijden, laten verschillende renners het peloton rijden en ik moet steeds doorschuiven om de staart van het peloton te kunnen vasthouden. Opeens valt het dan eindelijk even stil maar op dat moment heb ik al beslist om vandaag met een groep van 50 man NIET mee te spurten. Te grote kans op valpartijen en nu nog opschuiven is bijna onmogelijk. Het blijkt mijn geluk te zijn, want met nog 300m te rijden kletsen ze halverwege het peloton tegen de grond. Coppers, Delgouffe, Dhanijns en nog enkele andere gaan tegen de grond. Ik heb geen idee wat er gebeurd is. Ik steek nog een man of 10 voorbij en probeer na de finish de vriendin van Fillemond Delgouffe gerust te stellen. Het is toch afwachten wie er erg aan toe is en hoe erg de letstels zijn voor deze ongelukkigen. Ik wens ze in ieder geval een spoedig herstel. Door alle tumult vergeet ik bijna nog de uitslag te gaan afhalen. Blijkt dat ik nog heel wat renners de laatste 200m ben voorbij gegaan en eindig op een 9e plaats.
Ik ben toch blij dat ik niet heb meegespurt. Als ik meespurt zorg ik ervoor dat ik bij de eerste 5 renners zit bij aanvang van de spurt en nog liever spring ik de laatste kilometer weg om alzo de massaspurt te vermijden en de kans op een overwinning is dan ook nog steeds aanwezig als ge het kunt volhouden tot aan de meet. Meespurten rond de 20e positie is levensgevaarlijk en je hebt het lot niet in eigen handen. Vooraan wordt er uitgeweken naar links of rechts en halverwege kletsen ze tegen de vlakte. Het is het grote nadeel van deze mooie hobby.
De uitslag :
Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Dirk Caeckebeke 3.Helmuth Tas 4.José Hoebeke 5.Eddie Van Leirberghe 6.Erik Delys 7.Luc Verkinderen 8.Benny Coen 9.Kris Van Honsté 10.Kurt Wille 11.Peter Viette 12.Jozef De Naeghel 13.Marc Steenberghe 14.Rudy Lammens 15.Eddy Iterbeke 16.Dirk De Cauwer 17.Bart Delagrange 18.Marc Colpaert 19.Noël Verzele 20.Peter Van Kerckhove 21.Guy Dhaese 22.François Coppers 23.Lieven Lanckriet. Categorie E/E+: 1.Jo Scholten (Echt, Ned, winnaar cat. E) 2.Ronald De Scheemaeker (E2) 3.Florent De Leersnyder (Oostrozebeke, winnaar cat. E+) 4.Jo Montforts (E3) 5.Peter De Ghein (E4) 6.Tony Baudonck (+2) 7.Rudy Taelman (+3) 8.Hilair Heye (E5) 9.Wim De Coninck (E6) 10.Johan Ver Eecke (E7) 11.Siegfried Van Overberghe (E8) 12.Koen Oliebos (E9) 13.Steven De Ruyver (E10) 14.Emiel Slock (+4) 15.Wim Van Hoorebeke (E11) 16.Erwin D'Hondt (E12) 17.Geert De Saedeleer (E13) 18.Marc Van Overmeir (+5) 19.Joeri De Cock (E14) 20.Paul Van Cleemput (E15) 21.Frederik Blervacq (E16) 22.Mario Geirnaert (E17) 23.Marc Couckuyt (E18) 24.Philippe Temmerman (E19) 25.Patrick Van Peteghem (E20) 26.Eric Van Pottelberg (E21) 27.Alain Goossens (E22) 28.Philemond Delgouffe (+6) 29.Marc Landerie (E23) 30.Patrick Bekaert (E24)
Wegens tennis-interclub op zaterdag en wegens examens van Luca heb ik dit weekend niet kunnen meekoersen, doch op maandag te Beveren om 18h00 was ik wel van de partij. Heel wat jongens van de zaalvoetbal wonen aan deze kant en vormden mijn supportersclub. Ook mijn vader had ik nog eens meegenomen en had zich zeer goed geamusseerd. Hij is altijd fier op zijn zoon, ongeacht in welke sport.
Met uitzonderlijk veel startende renners in de F1-reeks was het een zeer gesloten tactische koers. Tientallen aanvalspogingen kunnen genoteerd worden, maar geen enkele kreeg meer dan 100m voorsprong bij elkaar. Ik had ook de indruk dat er 2 à 3 ploegen de boel aan het dichthouden waren, maar ik zat met dit koersverloop niets mee in. Ik denk dat ik één van de soepelste wedstrijden heb kunnen rijden en ben nooit in het rood moeten gaan en heb me steeds goed vooraan kunnen positioneren. 2 of 3 keer meegesprongen, maar zoals gezegd het peloton liet niet begaan.
Ook ben ik de laatste weken meer en meer aan het trainen om kleiner te trappen, waardoor ik soepeler en minder krachten verspeel tijdens de wedstrijd. Dit begint al beter en beter te gaan. Enkel na de bochten schakel ik nog groter om op te trekken, nadien zo snel als mogelijk terug kleiner.
Met nog 2 rondes te gaan is het nu zaak om mij vooraan te kunnen handhaven. Bij het ingaan van de laatste ronde (7km) heb ik de ganse koers nog geen trap teveel gegeven. Ik voel me nog zeer fris. De Outré-ploeg neemt de kop van de wedstrijd en wil blijkbaar een treintje vormen voor de snelle Dirk Caeckebeke. Ikzelf zit in ideale 5e positie. Met nog 3km te gaan krijgen we ineens van achteruit een aanvalspoging van een andere Outré-renner, Ik denk Helmut Tas. De 3 Outré-renners welke vooraan rijden, zwalpen nu breed over de weg proberen ervoor te zorgen dat er niemand door kan, maar het is Jef De Naeghel welke een gaatje vindt, en het peloton op sleeptouw neemt en met nog 1km te gaan komt alles terug samen. Bij het ingaan van de laatste bocht vormt zich terug een Outré-treintje, ikzelf zit in 7e positie. Massaspurt is komende. Met nog 200m te gaan ga ik links alle voorgangers voorbij en neem de kop van het spurtende peloton. Even denk ik dat een tweede overwinning dit seizoen tot de mogelijkheden behoort, doch links van mij komt een man of 10 mij nog voorbij gevlogen. Het is nu kwestie van niet ten val te komen en proberen heelhuids over de streep te geraken. Ik blijf alles geven en wordt uiteindelijk 14e, waarmee mijn supporters blijkbaar zeer tevreden zijn. Ook ik ben best tevreden.
Ik denk dat de spurt gewonnen wordt door Jozef De Neef voor Alfons Van Raemdonck, Francois Coppers en Helmut Tas. Peter Van Kerckhove wordt knap 5e. Juiste uitslag volgt morgen.
15min na onze koers starten de AB's en de CD's. Ik besluit om nog een beetje bij te trainen en rij nog een 15km mee achteraan het peloton van de CD's. Het ging al een stuk beter als verleden week. Toch denk ik dat ik volgend jaar de overstap naar de C/D zal kunnen maken en daarom zal ik dit jaar nog proberen om meer en meer koersen eens met de C/D mee te rijden.
Vandaag op mijn verjaardag gaan koersen in Lochristi/Hijfte. Vermits de F1 starten rond 15h30 kan ik nooit op tijd aldaar aan de start geraken. Dus maar eens meerijden met een hogere categorie C/D om 17h15. Gelukkig geen file aan de Kennedytunnel en tijdig aanwezig. Enigste probleem was dat het rond 16h00 heftig is beginnen regenen en ik toch twijfel of het wel verantwoord is om in de regen te gaan koersen. Het risico op valpartijen is dan ook enorm groot. Toch maar beslist om te starten met de bedoeling achteraan het peloton zo lang als mogelijk stand te houden zonder enige risico's in de bochten te nemen.
De eerste ronde ging vrij goed. Groot verschil met onze F1 is dat er nu constant tegen 46km/u wordt gevlamd zonder dat het peloton één keer stilvalt. In de tweede ronde moet ik al enkele keren alles uit de kas rijden om bij te blijven. Het peloton gaat immers behoedzaam door de scherpe bochten waardoor de achterste renners van het peloton vanuit stilstand (25km/u) moeten optrekken naar 46km/u en dit dan nog enkele kilometers volhouden tot aan de volgende bocht waar het dan weer even stilvalt. Vanaf de 2e ronde beginnen er vooraan dan ook de betere weg te springen met als gevolg dat er van voor enorm hard wordt doorgetrokken. Het zou beter zijn als er enkele weggeraken en het peloton een beetje zou stilvallen, maar dat is me niet gegund.
In de derde ronde hang ik er nog steeds aan, maar het is pompen en verzuipen (in de regen) tegelijkertijd. Bij het begin van de vierde ronde moet ik het peloton laten gaan. 3 rondes tegen 46km/u, al een prestatie op zich maar ik had toch beter verwacht. Het is echter duidelijk C/D (en A/B) is een serieues verschil met onze F1-koersen. In de F1-koersen valt het na enkele kilometers beuken wel steeds terug stil, bij de C/D valt het nooit stil.
Ik rij de koers nog verder in de achtervolgende A/B groep en enkele rondes later pik ik terug aan bij de C/D, welke me gedubbeld hebben, kwestie van nog wat te trainen. Ik slaag erin om hier toch nog de koers uit te rijden en wordt als 36 van de 43 C/D's geklasseerd.
Toch maar beter bij de F1 het seizoen blijven rijden, denk ik dan achteraf. Anderzijds zou ik wel graag dat C/D-tempo gewoon willen worden. Ik besef dat het een kwestie van koersen is op dit niveau. Er is immers geen enkele training waar je dit kunt oefenen om tegen 46km/u verschillende kilometers te rijden en vol te houden. Als ik me 4 à 5 koersen er zou op toeleggen, ik zou het aan moeten kunnen, maar ja dan eindig je elke koers rond de 30e plaats en heb je er ook niet echt plezier meer in.
Na enkele afwezigheden wegens een weekendje vakantie naar Parijs, kon ik vandaag terug koersen te Beveren. Een nieuwe organisatie en dus een nieuw parkoers waar enkel maar goede zaken over te vertellen zijn. Het was een zeer lange ronde, dus voor de talrijke toeschouwers moet het wel telkens lang wachten geweest zijn op een nieuwe doorkomst van hun idolen.
Wegens een vrij beperkte opkomst van F1, E en E+ besloot de wedstrijdjury om alles in één koers te laten verlopen. Dit heeft toch wel zijn invloed op de koers, maar het is leuk om eens met anderen te koersen in een groter peloton. De vorige keer dat F1 moest samenrijden met een andere categorie, nml in Dendermonde/Appels, had ik gewonnen en dus de moed was zeker aanwezig. Nadeel is echter dat het tempo veel hoger ligt dan dat wij gewoon zijn.
Na de eerste halve ronde nemen de E's direct de koers in handen en het peloton gaat kilometers op één lint. Ik hang ergens halverwege en voel nu al het verschil met F1-koersen waar na een kilometer doortrekken het steeds wel stilvalt. Vandaag valt het nooit stil, had ik al vrij snel begrepen.
In een scherpe bocht naar rechts, is er haast een aanrijding halverwege het peloton waardoor Emiel Slock bijna zijn evenwicht verliest. Als bij wonder kan hij op zijn fiets recht blijven. Gevolg is dat er serieus wordt geremd en de eerste 20 man zijn al een serieus stuk voor op de rest van de groep. Samen met Fillemond Delgouffe besluit ik direct om het gat dicht te rijden en we kunnen vooraan nog terug aansluiten. Slechts één renner doet het ons enkele minuten later na. Het tempo ligt vooraan enorm hoog en duidelijk is dat er sommige weg willen maar niet weg geraken. Voor mij zou het beter zijn dat er een man of 4 wegspringt en de kopgroep wat tot rust komt want ik zit al 10km volle bak aan 44km/u. Komt er nog eens bij dat ik in laatste positie zit van deze kopgroep en ik voortdurend krachten verspeel door telkens na elke bocht op te trekken tot 48km/u. In principe kan ik dit niet volhouden, maar blijkbaar willen de benen wel mee.
In de tweede ronde hebben we al meer dan een minuut voorsprong op de achtervolgers. In het stuk wind mee blijft onze kopgroep op één lint met vooraan enkele mannen welke probleemloos de 50km/u grens aan het bereiken zijn. Verdorie, dit gaat sneller dan gehoopt en dat ik gewent ben. De eerste renners moeten vooraan loslaten. Zelfs de sterke Eddie Van Leirberghe moet er vooraan af. Gelukkig had ik het gezien en net op tijd hem voorbij gereden zodanig dat ik, nog steeds als laatste, kan aanpikken bij mijn voorganger,welke ook al ligt te zwoegen. Er zijn een 9-tal F1 renners mee vooraan met o.a. Delgouffe, Coppers, Van Raemdonck, Vermeylen, Lissens en de zwoegende Van Honsté. Ook een dame (Kim Saenen) rijdt blijkbaar zonder veel problemen mee vooraan.
Op het einde van de tweede ronde is ook mijn pijp uit aan het gaan. Na nog 3 keer alles te hebben gegeven en nog 3 keer te zijn teruggekomen, is de volgende tempoversnelling er voor mij teveel aan. Kilometers aan een stuk tussen de 42km/u en 45km/u rijden is toch nog iets wat ik zal moeten trainen. De enigste en beste training voor dit is uiteraard wedstrijden koersen. In de derde ronde word ik opgevist door het achterblijvende peloton. Ik denk dat het verschil ongeveer 1min30 à 2min geweest moest zijn. Gelukkig rijden ze hier aan een tempo welke ik aankan en ik kan alzo terug op adem komen.
Vooraan is er dan eindelijk een trio dat zich kan afscheiden. Het zijn de E's Wim De Waal en Reniers samen met de F1 Jozef Vermeylen. De kopgroep blijft echter jagen op het trio en ons peloton ziet de kopgroep nooit meer terug. In de 6e ronde van de 8 af te leggen rondes krijgen we te horen dat we de laatste ronde mogen ingaan. Ik besluit om in deze laatste ronde geen kopwerk meer te doen en mij te concentreren op de nog overgebleven F1's in mijn groep nml. Eddie Van Leirberghe en William Govaert. Bij het ingaan van de laatste bocht zit ik in het wiel van Van Leirberghe, terwijl Govaert ons groepje heeft moeten lossen. Van Leirberghe zet aan, maar ik ga er gemakkelijk naast. Ik wacht tot de laatste 100m en ga er vrij vlot over. Een leuk spurtje, welke me in totaal een 9e plaats oplevert.
Vooraan wint Reniers de spurt voor Vermeylen en Wim De Waal. De 7 overgebleven van de F1 spurten nu voor de 2e plaats in onze categorie. Fons Van Raemdonck wint deze spurt.
Categorie E/E+: 1.Tony Reniers (Kuringen, winnaar cat. E) 2.Wim De Waal (E2) 3.Jo Montforts (E3) 4.Peter De Ghein (E4) 5.Johan Ver Eecke (E5) 6.Tom Dossche (E6) 7.Patrick Buyens (E7) 8.Joseph Claessens (E8) 9.Guy Van Severen (winnaar cat. E+) 10.Rudy Taelman (+2) 11.Jan L'hoëst (E9) 12.Eric De Wilde (+3) 13.Erwin D'Hondt (E10) 14.Eric Van Daele (+4) 15.Rudi Van Steelandt (+5) 16.Willy De Sutter (E11) 17.Etienne Van de Velde (E12) 18.Marc Van Overmeir (+6) 19.Leo Mares (E13) 20.Emiel Slock (+7) 21.Frederik Blervacq (E14) 22.Tom Persyn (E15) 23.Emmanuël De Loor (E16) Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Alfons Van Raemdonck 3.John Heyndrickx 4.François Coppers 5.Jos Lissens 6.Philemond Delgouffe 7.Marc Dams 8.Kim Saenen 9.Kris Van Honsté 10.Eddie Van Leirberghe 11.William Govaert 12.Dirk Caeckebeke
Door wat PC-problemen kan ik pas heden het verslag maken, maar beter laat dan nooit.
Het parkoers in Oosteeklo is alom gekend want het is al de derde keer we aldaar dit jaar moeten/mogen koersen. De 11 rondes van 5 km liggen op een mooi asfalt met veilige bochten, doch met een vrij smalle aankomstzone. Door het stralende zonnetje en het feit dat er gisteren geen koers was bij de WAOD, zijn we met een 30-tal renners in onze categorie. Doordat er niet zo heel veel wind staat, komt er de eerste rondes niet echt afscheiding in ons peloton. We krijgen in de tweede ronde een aanvalspoging van Peter Van Kerckhove, maar hij wordt terug gegrepen. Ook Paul Hunninck en Eddie Van Leirberghe proberen het op hun eentje, maar het is onbegonnen werk en het peloton rijdt steeds gezamelijk het gat terug dicht. Dit is een ongewoon beeld bij de F1. Meestal springen er wel enkele renners naar de eenzame vluchters om alzo een kopgroepje te vormen en definitief weg te zijn. De laatste weken is deze tactiek aan het veranderen en krijgen we meer en meer monotome wedstrijdverlopen. Ik zoek de voornaamste reden dat er meer en meer evenwicht is in het peloton en er zijn vele goede gelijkwaardige renners. Alzo is het moeilijker dan in het begin van het seizoen om met 4 à 5 man definitief weg te rijden.
In de derde ronde geraak ik aan de praat met Davy De Taeye. Ik ken hem nog van het veldrijden. Het is een jonge gast welke probeert zo lang moglijk in het peloton aan te klampen. Hij vertelt me dat hij na dit jaar definitief gaat stoppen met koersen met als reden dat hij een gezinnetje gaat starten en alle tijd in zijn kindjes gaat steken. Een geldige reden, maar om daar je hobby volledig voor te laten staan, lijkt me toch een vrij strenge keuze (misschien een strenge vrouw gevonden?).
Na mijn praatje blijken we in de 5e ronde te zijn aanbeland en dus halfkoers. Ondanks dat we gemiddeld rond de 40km/u rijden valt er eigenlijk niets te beleven, al gans de koers is nog niets gebeurd. Ik besluit dan maar om eens op te schuiven en met wind op kop een demarrage in te zetten. Ik neem snel een 200m. Niemand reageert. Ik trek door en kom alleen door de aankomstzone, spijtig dat we geen 6 rondes later zijn, ik had gewonnen. Toch besef ik dat als er geen steun van achteruit komt dit onbegonnen werk is en louter voor de kick heeft het ook weinig zin om boven de 40km/u je motor volledig op te blazen. Ook nu weer komt het peloton "au grand complet" terug aan sluiten nadat ik een halve ronde alleen voorop heb gereden.
Met nog 2 rondes te rijden vormt zich dan een kopgroep van een 7-tal man met o.a. Hunninck, Van Kerschaever, Coen, Vermeylen, De Backer. Nu is het moment om attent te zijn, want dit kan beslissend zijn. Jef De Naeghel versnelt vanuit het peloton met Belgisch kampioen Karel Andries in zijn zog. Ik spring mee en met 3 rijden we weg van een niet reagerend peloton. Jef trekt fenomenaal door en de 300m achterstand op de kopgroep worden gehalveerd onder zijn impuls. Karel neemt over maar we blijven nu hangen op 100m. Ik neem over ik denk eraan om het gat ineens dicht te rijden, maar ik probeer mijn krachten te verdelen. Jef neemt terug over en brengt ons tot op 50m van de kopgroep. Karel laat een gat en ik moet van Jef overnemen. In plaats van het gat ineens dicht te rijden, blijf ik aan hetzelfde tempo rijden, duidelijk een verkeerde keuze. Jef springt ineens achter onze rug vandaan en in spurttempo spurt hij al rechtstaande alleen naar de leiders. Ikzelf en Karel hebben geen extra krachten meer over. Het gat wordt terug 100m. Het peloton is niet meer te bespeuren. Verdorie : ik ben kwaat op mijzelf, ik had het gat ineens in één keer zelf moeten dichtrijden nadat Jef ons op 100m had gebracht.
Een halve ronde later worden Karel en ik terug ingelopen door het geslagen peloton en Jef heeft vooraan wel kunnen plaatsnemen. Toch een indrukwekkende actie van hem.
In de laatste ronde krijgen we vooraan een ultieme aanval van Benny Coen. Hij neemt 60m, maar heeft de pech dat de kopgroep niet laat begaan en in volle spurt wordt hij terug ingelopen. Het is Vermeylen welke wint voor Daelemans en sterke Jef wordt derde.
In ons peloton springt Marc Dhanijns de laatste kilometer weg en men laat hem rijden. Ikzelf schuif op en neem de 2e plaats vlak voor de bocht. Met zulke smalle aankomstzone spurt ikzelf liever vooraan, dan achteraan want aldaar zijn valpartijen onoverkomelijk (zowel in de G+ als in de AB-reeks waren er trouwens gisteren valpartijen in de aankomstzone). Ik ga met nog 400m op kop en trek de grote molen. Ik heb me echter overschat en val 150m voor de meet stil en het peloton schiet me rechts voorbij. Ik begin meer en meer te beseffen dat een 10e of 20e plaats niet zo heel veel verschil meer maakt. Na één dag ben je dat toch al vergeten. Vraag me hoeveelste ik 2 weken geleden was en ik zou er niet meer op kunnen antwoorden (tenzij ik naar mijn blog ga kijken natuurlijk). Uiteindelijk laat ik me uitbollen en wordt 27e geklasseerd.
Het goede nieuws kwam vanmorgend. De orthopedist heeft mijn gips eraf genomen en deelde me mee dat ik de duim zeer goed heb gesoigneerd en dat de duim zeer goed aan elkaar is gegroeid. Ik zit nu in een afneembaar verband en hopelijk binnen enkele weken kan ik het definitief vergeten.
Volgend weekend voor mij geen koers want ik ga mijn jaarlijks weekendje met mijn vrouw naar Parijs waar we al 17 jaar naar Roland Garros gaan kijken op vrijdag.
Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.Leon Daelemans 3.Jozef De Naeghel 4.Antoine De Caboter 5.Jozef Deneef 6.Patrick De Backer 7.Paul Hunninck 8.Robin Van Kerschaver 9.Benny Coen 10.Louis Moens 11.Marc Dhanijns 12.Dirk Caeckebeke 13.Dirk De Cauwer 14.Philemond Delgouffe 15.Donald De Vlieger 16.Luc Cocquyt 17.François Coppers 18.Eddie Van Leirberghe 19.Luc Verkinderen 20.Karel Andries 21.Peter Van Kerckhove 22.Kurt Wille 23.Noël Verzele 24.Guy Dhaese 25.Eddy Iterbeke 26.Rudy Lammens 27.Kris Van Honsté 28.Eddy De Poorter 29.Davy De Taeye
Vandaag zat ik met een dilemma. Er was een wedstrijd te Hoboken en een wedstrijd te Bazel. Al toen ik kind was wou ik ooit eens koersen in mijn eigen gemeente Hoboken. Vandaag was er een koers te Hoboken categorie 1.18 bij de Vlaamse Wielerbond. 1.18 betekent elites zonder contract + U23 + amateurs + masters. Ik kon dus meedoen, maar heb daar natuurlijk niets te zoeken. Toch ingeschreven en met een 74 -tal jonge gasten welke net geen prof zijn toch vertrokken. Gelukkig kon ik vooraan starten want vanaf de eerste bocht moest ik mijn 52*11 al gebruiken. De eerste ronde afgelegd aan snelheden tussen de 46km/u en 53.2 km/u. Ja dat gaat boven mijn petje. Toch 3 rondes volgehouden en dan uit koers genomen. Mijn vrouw zei dat er nog een 10-tal eerder gelost waren en ik schat dus een 65e plaats. Het was wel een ander niveau dan dat ik gewoon ben bij de F1 van onze WAOD. In ieder geval : ik heb het eens meegemaakt en volgend jaar wil ik beter doen.
Ik ben dan naar huis gereden, snel een ander truitje aan gedaan, andere rugnummer en snel met de auto naar Bazel gereden. 5 min voor de start van de F1 heb ik me nog ingeschreven en met een 27-deelnemers in een stralend zonnetje gingen we van start. Hier werd de eerste ronde aan een tempo van 35 à 37 km/u afgelegd, wat een verschil met de elites zonder contract.
De tweede ronde krijgen we een dubbele poging van Fillemond Delgouffe, maar hij krijgt geen 50m. Ook Francois Coppers geraakt niet weg. In de derde ronde probeert Lucien Van Goethem het. Lang geleden dat we onze vriend Lucien nog eens aan de start zagen. Hij rijdt een kwart-ronde aan de leiding, maar met wind op kop wordt hij terug ingelopen. Daarna rijdt Eddy Van Leirberghe even weg, maar ook hij geraakt niet echt weg. Het tempo blijft de ganse wedstrijd vrij hoog, doch ik heb de indruk dat bij vele renners al een massaspurt begint te spelen. Ikzelf rijdt het grootste deel van de wedstrijd achteraan.
Met nog 2 rondes te rijden, probeer ik op te schuiven en op een gegeven moment rijd ik helemaal vooraan, doch de benen zijn helemaal niet goed meer. Twee wedstrijden op één dag blijkt dus toch wel iets teveel. Al snel rijd ik terug achteraan. In de laatste ronde wordt er nog enkele keren serieus doorgetrokken. Ik zie iedereen vooraan zijn posities kiezen voor de eindspurt, maar ik moet telkens enkele meters laten op mijn voorganger en meer dan aanpikken zit er niet meer in.
Met nog 5km te rijden krijgen we een aanval van Robin Van Kerschaever. Aanvankelijk met twee, daarna gaat hij alleen verder. Hij neemt steeds meer en meer voorsprong op het jagende peloton. Ik bengel achteraan en spartel om bij te blijven.
Robin komt alleen over de meet en wint zijn eerste koers van dit seizoen, het zal niet zijn laatste zijn. Robin is back. 't Is hem gegund. De spurt voor de tweede plaats laat ik aan mij voorbij gaan. Ik kom als 22e over de meet. Patrick De Backer wordt nipt geklopt door Fons Van Raemdonck.
Categorie F1: 1.Robin Van Kerschaver (Maldegem) 2.Alfons Van Raemdonck 3.Patrick De Backer 4.Dick Van Loon 5.Eddie Van Leirberghe 6.Dirk Caeckebeke 7.Marc Dhanijns 8.Philemond Delgouffe 9.Peter Van Kerckhove 10.Rudy Lammens 11.André Feyaerts 12.Luc Verkinderen 13.André Klip 14.Benny Coen 15.Dirk De Cauwer 16.Ronny Goethals 17.Laurent De Vos 18.Chris Geerts 19.François Coppers 20.Eddy Iterbeke 21.Peter Peleman 22.Kris Van Honsté 23.Lucien Van Goethem 24.Kurt Wille 25.Guy Dhaese
De dag wordt afgesloten met een goede BBQ op onze tennisclub. Zondag is het terug koers te Oosteeklo.
Gisteren kon ik wegens familiale omstandigheden niet van de partij zijn te Destelbergen, nochthans een ideaal parkoers voor mij. Vandaag starten we wel te Massemen om 15h30. Nieuwe klassement F1 na Destelbergen :
Het leek de ganse morgend te gaan regenen, uiteindelijk werd het nog een goede zonnige zondag maar wel met veel wind. Het parkoers was vrij kort, doch het waren zeer goede bereidbare wegen. Met de wind moest men wel rekening houden. Door een zware valpartij in de reeks voor ons (stuur brak af) startte onze wedstrijd een 10min later met ongeveer een 20 deelnemers in onze reeks.
Vermeylen gaat er in de 2e ronde alleen van door. Coppers probeert nog aan te pikken, doch komt 5 meter te kort en Vermeylen rijdt weg van de rest en begint aan zijn zoveelste solo. In de 3e ronde springt Robin Van Kerschaever weg samen met Marc Dhanijns. Swa Coppers reageert en rijdt er alleen naar toe. Op het stuk met wind mee jumpt Fillemond Delgouffe weg en probeert de kloof van ongeveer 300m nog te overbruggen. Hij bewijst zijn sterke formcurve en we krijgen dus 4 man die zich samen vinden. De eerste koershelft ontbreekt mij de soeplesse en ik heb de indruk dat de benen niet supergoed zijn, doch later blijkt anders.
Half koers hebben de 4 ongeveer 1min voorsprong op ons peloton. Vermeylen rijdt daar nog voor. Guy Dhaese rijdt ongelukkig lek en moet de wedstrijd staken. Veel fut is er in ons peloton niet echt meer te bespeuren. Ik besluit om eens te kijken wat ik nog in huis heb en ga ten aanval samen met Caeckebeke. We nemen 200m voorsprong maar Caeckebe blijkt niet de goede benen te hebben en het peloton komt terug aansluiten. Een ronde later probeer ik het wederom (zie foto linksboven) en dit keer is het Dirk de Cauwer welke probeert het gat op mij dicht te rijden. Ik laat hem bijkomen en samen rijden we een ronde voluit, doch het is Benny Coen welke het meeste werk op zich neemt in het peloton. We zijn dan ook blij dat uiteindelijk Coen probeert alleen naar ons 2 te rijden. Wind op kop komt het peloton echter bij ons drie terug aansluiten.
Op het einde van deze ronde spring ik wederom weg. Dit keer ben ik alleen weg. De dames langs de kant moedigen mij passioneel aan, het geeft me vleugels. Na 2 rondes alleen het hazepad te hebben gekozen, zie ik achter mij dat het peloton niet laat begaan. Het zal dus moeilijk worden om nog 30min alleen voorop te blijven. Ik besluit om mijn krachten te blijven verdelen. In het stuk wind op kop, komt het peloton terug aansluiten. De meeste zitten te puffen en telkens alles terug samenkomt valt het tempo volledig stil. Wederom spring ik weg, maar sommige besluiten nu om direct op mijn wiel te springen en laten me niet meer wegrijden.
We gaan ondertussen de laatste ronde in. Het is Benny Coen welke nu wegspringt, Ik zat iets teveel achteraan en reageer niet, dom van mij, want het was onder impuls van Coen dat mijn aanvalspogingen meestal werden teniet gedaan. In principe had ik hem dus niet mogen laten rijden, doch ik had het te laat gezien. In de laatste ronde spreek ik af met Peter Van Kerckhove om samen de laatste kilometer nog weg te springen. Noël Verzele heeft het echter gezien en reageert op het moment ik aanzet. We geraken dus niet weg. Dan maar spurten voor de 7e plaats. Voordeel is dat ik nu in 2e positie zit achter Verzele. De snelle mannen Caeckebe en de Cauwer zitten in mijn wiel. Verzele zet links aan. Ik schakel groter en ga vlot naast hem, Caeckebeke komt op mijn hoogte en de Cauwer zit rechts tegen de dranghekken. Verzele gaat echter van links naar rechts en wijkt van zijn lijn af. Gelukkig zie ik het aankomen en in volle spurt roep ik dat hij dat niet mag doen en links moet blijven. Gelukkig luistert hij en een valpartij wordt vermeden. Ik ga over hem en remonteer op de lijn nog De Cauwer. Caeckebe wordt nipt 7e en ik 8e. Wat voelde ik me echt in mijn nopjes vandaag. Ik hou wel van al dat aanvallen. Ik heb met super geamuseerd.
uitslag : Categorie F1: 1.Jozef Vermeylen (Molenbeek-Wersbeek) 2.François Coppers 3.Philemond Delgouffe 4.Marc Dhanijns 5.Robin Van Kerschaver 6.Benny Coen 7.Dirk Caeckebeke 8.Kris Van Honsté 9.Dirk De Cauwer 10.Noël Verzele 11.Eddy Iterbeke 12.Peter Van Kerckhove 13.Peter Peleman 14.Paul Put 15.Guy Dhaese 16.Julien De Bock 17.Danny Luypaert
Vandaag donderdag nog eens gaan trainen op de piste te Wilrijk. Eindelijk kan ik terug optrekken en recht staan zonder veel last te hebben van mijn duim. Na 30min alleen tegen 35km/u te hebben alles gegeven, was het beste er af. Het begon dan nog te regenen en ik ben dan maar gestopt.
Toch spijt dat er zeer weinig volk is op de piste vanaf april. Uiteraard rijdt iedereen liever op de weg, dan rondjes te draaien van 333m. We zijn aan het zoeken of we dinsdag en donderdag niet regelmatig een activiteit voor liefhebbers/recreanten kunnen organiseren, zodanig dat er in de week aldaar ook goed gereden kan worden in enige competitie/trainingsvorm.
Wat dacht U van volgend idee:
Bv. 18h00 : start inschrijvingen en afhalen rugnummers Bv. 18h30 : wedstrijd over 20min en 5 rondes Bv. 19h00 : puntenkoers over 20km (elke 3 ronde tussenspurt) Bv. 19h30 : afvallingswedstrijd elke 2 rondes Bv. 20h00 : wedstrijd over 45min en 5 rondes 21h00 : opmaken eindklassement over de 5 disciplines
Alle renners toegelaten mits lidkaart BWB of lidkaart erkende wielerclub. Alle reeksen rijden samen.
Lijkt me een goed idee. Wat denken jullie ervan. Zijn er wielerliefhebbers om begin juni dit eens uit te proberen? Zijn er alternatieve suggesties of verbeteringen? Mail me.
Stralend weertje vandaag op moederdag te Zaffelare. Mijn duim is goed ingepakt en ik ben blij terug van de partij te zijn. Met 25 man aan de start op een vrij korte en eenvoudige omloop. Ik had gehoopt niet teveel moeilijke bochten te moeten tegenkomen ,maar in één bocht waren vele putten in het wegdek en een andere lag vol met kasseien. Probleem was dus dat ik vrij voorzichtig door de bochten moest gaan en dus steeds enkele meters op mijn voorganger terug moest dichtrijden. Ook optrekken ging nog niet echt vlot en voorts had ik de laatste 2 weken niets getrained. Ik was dan ook van plan om achteraan te rijden en proberen er een goede come-back training van te maken.
Na 4 à 5 ronden voelde ik al in mijn benen dat ze enorm veel werk moesten leveren om telkens terug aan te sluiten. Op dat moment springen een 6-tal man in de aanval : Delgouffe, Goethals, Van Kerschaever, Coppers, De Backer, Dhanijns. Ze pakken toch wel een aanzienlijke voorsprong. Eddie Van Leirbeghe rijdt het gat alleen dicht, knappe prestatie.
Ik rij achteraan en vlak voor mij rijdt Luc Cocquyt. Ik zie hem naar voor opschuiven. Ik weet dat hij de sprong gaat wagen. In normale omstandigheden is het nu het moment om mee te springen, doch vandaag is dit onbegonnen werk. Cocquyt springt weg, De Cauwer, Delys, Lammens, Delagrange ze springen mee. Het zal niet evident geweest zijn maar ze geraken toch nog mee vooraan en we krijgen een kopgroep van 11 à 13 man.
Halverwege koers beginnen we in ons peloton toch meer en meer tempo te rijden, spijtig rijdt niet iedereen voluit. Ik besluit dan om de komende 2 ronden eens alles te geven, voluit mee te rijden en te kijken hoever we nog komen (trainen in de wedstrijd noemen ze dat). Regelmatig zien we de kopgroep voor ons uitrijden (op een lange rechte baan is dit uiteraard verraderlijk). Het ganse rechte stuk naar de meet sleur ik aan ons peloton en samen met Iterbeke en een goed rijdende Peter Van Kerckhove trekken we nog eens door na de aankomstzone. We zien de kopgroep rijden op een 200m voor ons. Probleem is echter dat mijn batterij al in het rood staat te pinken en ik moet het dus terug wat kalmer aan doen. In plaats dat andere toch even helpen met het laatste gat dicht te rijden, zijn er sommige die denken om het gat alleen dicht te rijden. Spijtig voor hen, maar ook voor ons, na 1 km vallen ze stil en laten ze zich terug opslorpen door het peloton. Waarom helpen ze niet gewoon in een normale aflossing??? We hadden het gat nog kunnen dichtrijden. Maar laat me eerlijk zijn, ik kon het niet meer.
In de laatste ronde springt vooraan Erik Delys weg, een niet zo gekende renner bij de WAOD. De rest van de kopgroep twijfelt en het is Swa Coppers welke er achter gaat. Na een heuze achtervolging komen de 2 vooraan samen maar de kopgroep zit hen op de hielen. Op de meet houdt Coppers enkele meters voorsprong op Delen en op de rest. Robin Van Kerschaever lijkt terug in conditie te zijn en neemt de 3e plaats.
In onze groep springt Guy D'Haese 800m voor de aankomst alleen weg. Ik kan erachter gaan, maar gun Guy dit kleine succes wel. Ik klop Eddy Iterbeke nog net op de meet. Uiteindelijk finish ik 21e.
Categorie F1: 1.François Coppers (Lokeren) 2.Eric Delys 3.Robin Van Kerschaver 4.Ronny Goethals 5.Rudy Lammens 6.Patrick De Backer 7.Dirk De Cauwer 8.Luc Cocquyt 9.Marc Dhanijns 10.Eddie Van Leirberghe 11.Bart Delagrange 12.Philemond Delgouffe 13.Louis Moens 14.Rudy Taelman 15.Laurent De Vos 16.Noël Verzele 17.Marc Colpaert 18.Guy Dhaese 19.Julien De Bock 20.Peter Van Kerckhove 21.Kris Van Honsté 22.Eddy Iterbeke 23.Johan De Smet 24.René Colman
Na enkele weekjes in de lappenmand, maak ik mijn rentree op zondag in Zaffelare.
Vrijdag hebben we onze laatste zaalvoetbalwedstrijd gewonnen en we promoveren naar 2e nationale. Zaterdag een uurtje gaan trainen en de benen lijken, ondanks 2 weken bijna niets gereden, toch nog vrij goed in forme. Ik heb er natuurlijk wederom enorm veel zin in, morgen te Zaffelare.
Vandaag op consultatie geweest bij de orthopedist Dr. Van De Borght.
Verdorie, heeft die dokter van de spoedgevallen verleden week toch wel een verkeerde diagnose gesteld zeker. In plaats van tussen het 1e en het 2e duimkootje dat gebroken zou geweest zijn, stelt Dr. Van der Borght vast dat de duim gebroken is tussen het 2e en 3e kootje, dus ter hoogte van de duimmuis (dus vlak voor de pols).
Nu weet ik waarom mijn hand gans de week nog dik geweest is. De duim was niet op de juiste plaats gespalkt en het gebroken gedeelte heb ik dus nog kunnen bewegen.
In ieder geval lig ik nu in de gips vanaan mijn duim tot halverwege tussen pols en elleboog.
Gelukkig kan ik al mijn 9 andere vingers nog bewegen. Ook voel ik dat mijn duim nu volledig vast zit en dat maakt dat ik natuurlijk wederom aan het denken ben hoe ik dit de komende dagen ga aanpakken.
Ik doe geen voorspellingen, want sommigen zullen me toch niet geloven.
Het volgende heb ik in mijn hoofd : dinsdag : tennis, het zal dan wel met links zijn, maar mijn beckhand kan ik dubbelhandig slagen (heb ik al geprobeerd). woensdag : wat fietsen op de piste (ja ik heb vandaag al naar het werk gefietst). donderdag : Beveren komt wel in gevaar, dat geef ik toe. vrijdag : moeten we winnen in de zaalvoetbal om naar 2e klasse te promoveren. Het is tegen de laatste, dus zonder mij zal het wel lukken. Als het niet lukt, zal ik toch moeten aantreden en er eentje binnentrappen. zaterdag : supporter ik voor Luca welke een voetbaltornooi speelt in Dilbeek. zondag : supporteren voor Luca zijn tennismatch.
Ik heb me zeer goed geammuseerd te Ertvelde.
Het leek de ganse morgend te gaan regenen, uiteindelijk werd het nog een goede zonnige zondag maar wel met veel wind. Het parkoers was vrij kort, doch het waren zeer goede bereidbare wegen. Met de wind moest men wel rekening houden. Door een zware valpartij in de reeks voor ons (stuur brak af) startte onze wedstrijd een 10min later met ongeveer een 20 deelnemers in onze reeks. 
