Dit weekend geen officiële crossen bij de Wielerbond Vlaanderen dus nog eens meegedaan in een nevenbond dit keer de WTK. Het is daar toch wel zeer plezant want het niveau is er iets lager en dus meer renners van mijn niveau, wat het koersen aangenamer maakt in de achterhoede (bij de laatste 10 man). Aangekomen in Kortenberg (vlak voorbij Brussel) komen we terecht in een prachtig decors, nml een zeer heuvelachtig bos en dus spek voor mijn bek want zeer technisch, geen weidestroken, veel interval, enkele stevige klimmen en moeilijke afdalingen. Bij het opwarmen ondervind ik problemen met mijn achterwiel, aanvankelijk denk ik een losstaande spaak maar achteraf blijkt het een losstaande as te zijn. Toch beslis ik om te starten (wat moet je anders doen) en af te wachten of de fiets het volhoudt.
Met 20 man gestart, moet ik als laatste het veld in draaien. Ik was immers van plan om dit keer de eerste rondes eens traag te starten en dan geleidelijk op te schuiven. Da's natuurlijk leuker koersen. Al vrij snel schuif ik op naar de 19e plaats en op de eerste steile klim ga ik nog 2 man voorbij. Na één ronde heb ik nog geen trap teveel gegeven en ik rij in een groepje van een man op 5. Ik blijf opschuiven en na 2 rondes rij ik achter Mario Van Malderen op een 15e plaats. 50m voor ons rijdt de nummer 14. Even denk ik eraan om het gat toe te rijden, maar ik beslis om mijn krachten te blijven verdelen. het is de eerste keer ik een cross beter opbouw en het bevalt me wel.
Mario blijft het commando aanvoeren en achter ons geraakt Mark Vonck geen meter dichter. In de 4e ronde voel ik dan dat het moment gekomen is om erop en erover te gaan en de 13e plaats te viseren. Ik probeer Mario los te schudden, maar het lukt me niet. Ik trek door op één van de steile klims, maar ik krijg hem er niet af. Hij neemt terug over en ik krijg ineens een klop van de hamer (opgeblazen in enkele 100m). ik sluit toch nog één keer terug aan. De nummer 13 rijdt in de verte nog voor ons, maar Mark Vonck (16e plaats) komt dichter en dichter. Het beste is eraf met nog 2 rondes te gaan. Ik moet Mario laten gaan en geraak nog amper boven op de allersteilste klim. Het kost me mijn allerlaatste krachten. Wat een mooi parkoers, maar elke berg wordt er nu één teveel. Het begint ook te regenen en risico's nemen in de uiterst steile afdalingen zijn uit den boze. Met nog één ronde te gaan ,worden we gedubbeld en sluit ook Mark Vonck bij mij aan. Ik probeer nog een truc om de koplopers te volgen en Mark los te schudden, maar ook dat kost me teveel krachten. Uiteindelijk moet ik ook Mark laten gaan op één van de klimmetjes. Ik eindig uiteindelijk 16e van de 20 deelnemers. Een iets betere indeling had me misschien op de 13e plaats kunnen doen eindigen, maar het was een ongelofelijk leuke koers. Ik zou hier volgend jaar terug graag meerijden, dat moet ik onthouden.
Nu mijn achterwiel laten herstellen ,want de supporters begonnen op den duur te denken dat ik met een stok tussen de wielen aan het rondrijden was en ze hoorden me al van verre aankomen.
Volgende week Lichtaart op kamping Floreal en proberen mijn 12e plaats in het klassement te verdedigen. Ondertussen ben ik van plaats 175 naar 130 opgeschoven in de Belgische ranking. Top 100 is mijn ultieme doel.
Dit weekend geen officiële crossen bij de Wielerbond Vlaanderen dus nog eens meegedaan in een nevenbond dit keer de WTK. Het is daar toch wel zeer plezant want het niveau is er iets lager en dus meer renners van mijn niveau, wat het koersen aangenamer maakt in de achterhoede (bij de laatste 10 man).
