Het was een zeer goede wedstrijd te Wieze met een mooie, zeer grote omloop en ik heb er zeer goed gereden. Eerst even naar gisterenavond, waar we samen met mijn vrouw onze tennismatch hebben gewonnen met 6/2 en 6/3. Daarna een goede quiz meegespeeld en met een 8e plaats van 22 ploegen best tevreden. Met heel wat actuele kennis en -sport vragen lag de quiz mij vrij goed. Vanmorgend Wilrijk-Berchem bij de knapen gaan kijken. Luca is verloren met 1-3, doch hij heeft wederom gescoord. Rond 13h15 naar Wieze gereden en vrij laat aangekomen, doch op 30' voor de start moet dit nog wel lukken. Met de wagen de ronde even verkent, maar blijkbaar ergens verkeerd gereden, waardoor ik nog maar 15' had om mij in te schrijven en klaar te maken. Gelukkig liep de vorige wedstrijd enkele minuten uit en stond ik vrij ontspannen aan de wedstrijdstart met ongeveer een 21à 22 deelnemers. Het parkoers moest 8 keer afgelegd worden, in totaal 56km.
Mijn tactiek lag vooraf vast. In Zeveneken had ik geleerd dat ik in de beginfase teveel met mijn krachten heb gesmeten waardoor ik verleden week de laatste 5km te kort kwam. Dus vandaag rustiger beginnen. Waarschijnlijk rijdt er een groepje met de favorieten weg en kan ik in het peloton blijven. In het peloton dan alle krachten verzamelen voor de laatste ronde en proberen top 15 te rijden. U zult straks lezen dat er van deze tactiek niet veel is overgebleven.
We krijgen in de eerste ronde direct een aanval van Freddy Cornette, een hardrijder die toch 300m voorsprong neemt. Marc Dhanijns, reeds een overwinning op zak, gaat er solo achter en ik vraag me af of de winnende vogel al gaan vliegen is vanaf de eerste ronde. Maar neen, het is Karel Andries welke het peloton terug bijbrengt zodanig dat alles terug samen is. op het moment alles samenkomt demmareert Karel Andries, Belgisch kampioen, onmiddellijk en krijgt enkele renners met zich mee. Aan de aankomstzone komt alles terug samen op uitzondering van enkele gelosten, o.a. de zieke Fillemond Delgouffe, Guy D'haese, Paul Put (familie van de ex-trainer van Lierse?) en Peter Van Kerckhove.
In de 2e ronde krijgen we wederom een aanval van Karel Andries. Hij krijgt 6 man mee waaronder o.a. Paul Hunninck. Het peloton twijfelt. Samen met Cois Coppers, Marc Dhanijns en nog iemand, spring ik er achter en met de wind in de rug komen we vooraan aansluiten net voor het lange stuk wind op kop. Ik tel 11 koplopers en de sterkste renners zijn vooraan. In de achtergrond zie ik nog een 4-tal renners op 200m achterstand zwoegen. Volgens mij is dit de goede trein van 11-man en ik zit erbij. Aan het einde van de 2e ronde komen de 4 achtervolgers toch nog aansluiten. De rest doet niet meer mee voor de overwinning. Een top 15-plaats is nu reeds zeker.
In de derde ronde krijgen we wederom een aanval van Karel Andries. Hij laat zien dat hij een waardig Belgisch kampioen is en schuwt de aanval niet. Hij krijgt Marc Dhanijns, Paul Hunninck, Patrick de Backer en Helmuth Tas (2 ploegmakkers) mee. Dus 5 man rijden weg van het peloton. Ik zit in het wiel van Jef Denaeghel welke vanuit het midden van het peloton fors aanzet. Ik blijf in zijn wiel en achter mij valt een gat. Samen zien we de 5 leiders 250m voor ons uitrijden. Jef trekt goed door ondanks hij juist 24h van dienst is geweest op zijn werk (hij werkt bij de civiele bescherming). Ik neem vlot over en probeer voor het moeilijke lange rechte stuk met wind op kop er alles aan te doen om vooraan aan te sluiten. De trainingen op de piste om een ronde te pakken op de groep komen nu goed van pas. Beter een korte stevige inspanning dan een lange achtervolging van verschillende kilometers, lijkt wel mijn motto. Van mijn oorspronkelijke tactiek om het rustig aan te doen de eerste rondes blijft dus niet veel over, maar ik amuseer me en de benen zijn goed.
Jef rijdt het laatste stukje vrij snel dicht en we zijn met 7 man voorop in de derde ronde. Het tempo vooraan gaat enorm de hoogte in. Ik probeer een deel van mijn werk te doen. Achter mij zie ik op 300m nog 2 man een poging doen om terug aan te sluiten, volgens mij zijn het Cois Coppers en Freddy Cornette. (Maar Cois mailt me dat het samen met Eddy Iterbeke was). Karel Andries sleurt voor de zoveelste keer aan de kop en we rijden alzo terug verder weg van de 2 achtervolgers. Even later zie ik achter ons niemand meer rijden. We zijn met 7 man definitief weg.
Aan het einde van de 3e ronde is een scherpe rechtse bocht met vlak ervoor een enorme put, ttz de betonbaan steekt 5cm lager dan de niet-goed aangewerkte asfaltbaan. Waarschijnlijk is de betonbaan weggezakt in de loop der jaren. Ik hef mijn voorwiel naar boven, spring erover, maar mis daardoor bijna mijn bocht. Gelukkig kan ik vrij snel terug aansluiten want het tempo gaat wederom boven de 45km/u. Voorbij de aankomst gereden, hoor ik de speeker door de micro "haha, er zijn koplopers ontsnapt en hij telt 1-2-3-4-5-6-7 man". Voor Karel Andries gaat het helemaal niet snel genoeg, bij het begin van de 4e ronde springt hij alleen weg en hij pakt 15sec. Met zes beginnen we echter nu voor de eerste keer goed rond te draaien. Een halve ronde rijdt karel voor ons uit, maar hij geraakt niet weg en we halen hem terug bij. Ik begin eerste tekens van vermoeidheid te voelen. Jef De Naeghel laat onnodig een gat vallen en ik moet het dichtrijden. Even later valt er een gat voor Marc Dhanijns (ik rij achter hem). Marc kijkt naar mij, maar ik zeg direct dat hij het beter zelf doet want mijn bobijntje is aan het opgeraken (en het is geen komedie). We komen wederom met 7 samen. Karel, komt me achteraan aanmoedigen en zegt dat ik moet volhouden, da's wel tof van hem en het geeft me terug "boost". Achter ons komen stillaan de eerste E-renners dichter en dichter bij ons.
Aan het einde van de 4e ronde moeten we wederom de scherpe bocht naar rechts nemen met de put vlak ervoor. Ik mis volledig mijn timing en ik denk dat ik met mijn voorwiel er ben overgegaan, maar teveel gewicht achterop heb gezet, waardoor ik met mijn achterwiel tegen de rand knots. Ik hoor direct mijn wiel slepen tegen mijn remblokjes. Plat achteraan. Verdorie ik was immers goed mee in de kop van de wedstrijd en een top 7 zat erin. Ik meld me aan bij de wedstrijdjury, ze noteren mijn nummer en ik vraag of ik de wedstrijd in de tweede groep mag verder uitrijden na een reservewiel te hebben genomen. Geen probleem zegt de jury. Wat zijn ze toch vriendelijk en soepel bij de WAOD. Ze weten dat iedereen dit als hobby beschouwd. Raar maar waar ben ik niet kwaad op die lekke band, ik geniet zelfs over mijn wedstrijdverloop en zie toch dat ik wederom vorderingen heb gemaakt tegenover enkele weken geleden. Lek rijden, vallen, pech hebben, het hoort allemaal bij het koersen en het overkomt iedereen. (Op de foto links bovenaan sta ik dan ook vrij tevreden op met mijn platte achterband, met dank aan Monique).
Een ronde later sluit ik terug aan bij de achtervolgende groep, ze zijn nog met 8 renners: Coppers, Delagrange, Verzele, Cocquyt, Cornette, Govaert, Verkindere, VanLeirberghe + Guy Dhaese, welke gedubbeld werd. Samen rijden we het vervolg van de wedstrijd. Het valt me op dat het tempo van deze groep zeker 5km/u trager is dan dit van de kopgroep. Het gemiddelde ligt rond de 37km/u. Waarschijnlijk hebben ze zich neergelegd bij situatie en koersen ze voor de 7e plaats. Het zijn wel allemaal renners welke ik vorige weken met veel moeite heb kunnen volgen. Ofwel heb ik vandaag goede benen, ofwel maak ik progressie. Ik denk het laatste.
De laatste drie rondes wordt de kopgroep van 6 vooraan voorbij gereden door de eerste E's. De kopgroep blijft op 100m achter deze E's rondrijden. Misschien had ik toch wel vooraan kunnen standhouden, vermits Karel gestopt was met al zijn aanvallen. Achteraf zei hij tegen mij "ik moest wel voortdurend aanvallen, er zaten immers teveel rappe mannen bij en het tempo was te laag". Hij vond het spijt dat ik vooraan niet heb kunnen uitrijden.
In de laatste kilometer krijgen we vooraan nog een aanval van Paul Hunninck, maar Karel gaat hem halen. Gevolg is wel dat ze vooraan wederom bij alle E's komen en in een groepsspurt van 30 à 40 man zullen verzeild geraken. Dit is zeer gevaarlijk voor valpartijen. Uiteraard wil iedereen nog wel een goede klassering rijden en eventueel spurten voor de F1-overwinning, maar alle E's tesamen is een groot risico. Karel blijft goed vooraan de ganse groep postvatten en spurt meesterlijk naar zijn eerste en zeer verdiende overwinning van het seizoen. Proficiat, hij was in mijn ogen duidelijk de sterkste van alle F1's. Volgens berichten werd Paul Hunninck tweede en eindigde Marc Dhanijns zesde.
In onze groep wou ik de laatste ronde mijn benen nog eens testen. Op 4 km van de meet spring ik weg uit onze groep vanuit laatste positie. Waarschijnlijk zullen ze mij wel laten rijden, want ze weten dat ik voor de uitslag niet meer meespeel. Ik wou wel eens testen of ik deze laatste 4km nog vooruit het pelotonnetje kan blijven uitrijden. Tot mijn spijt springt Bert Delagrange met mij mee. Om geen wedstrijdvervalsing op mijn naam te hebben, moet ik direct mijn benen stilhouden. Bert snapt er niets van en vraagt om met hem mee te rijden. Ik zet mij echter aan de kant en wacht terug op het groepje. Het spurtje wordt nog vrij snel afgewerkt. Er zijn toch nog altjd snelle mannen bij deze F1's. Ikzelf rij achter Fred Cornette over de finishlijn (ik vermoed dat Freddy nooit meespurt) en eindig op een 14e plaats. Na 40min ga ik de uitslag halen en ik sta op een 17e plaats genoteerd achter Fillemond Delgouffe en achter Guy Dhaese. Raar maar waar. Guy Bloem (Voorzitter WAOD) zegt dat hij het zal nakijken. Zoveel maakt het niet uit. Ik weet dat top 7 vandaag had gekunnen.
De officiële uitslag is ondertussen binnen gekomen:
Categorie F1: 1.Karel Andries (Schoten) 2.Paul Hunninck 3.Patrick De Backer 4.Helmuth Tas 5.Jozef De Naeghel 6.Marc Dhanijns 7.Noël Verzele 8.Bart Delagrange 9.Luc Cocquyt 10.William Govaert 11.François Coppers 12.Eddy Iterbeke 13.Luc Verkinderen 14.Eddie Van Leirberghe-Kris Van Honsté 16.Freddy Cornette 17.Guy Dhaese 18.Philemond Delgouffe 19.Paul Put 20.Peter Van Kerckhove
De uitslag klopt dus niet echt. Freddy was voor mij. Ik zal een mailtje naar Guy Bloem sturen ter correctie. Eerlijk is eerlijk.
Thuisgekomen vraagt mij zoontje of ik nog zin heb om een matchke te tennissen in onze tuin. Natuurlijk heb ik daar zin. Ik heb immers altijd zin om te sporten. Het valt me op dat na een wielerwedstrijd ik zelden moe ben en ook de dag erna heb ik geen last van stramme spieren. Ik heb nu wederom zin om dinsdag nog op de piste wat aan mijn gebreken te werken. Ooit wil ik een koers winnen en ooit zal het mij lukken.
Volgende week wedstrijd in Zeveneken op zaterdag. Het zullen wederom 17 rondes zijn. Hopelijk iets minder wind dan verleden week.
Kris VH
Onderaan Karel Andries met links achter hem Paul Hunninck (in het rood). Rechts achteraan Jef De Naeghel (in het zwart werd 5e bij de F1) en helemaal achteraan Marc Dhanijns ( werd 6e bij de F1's).
De kopgroep van 7 man in de 4e ronde : Jef De Naeghel (zwart), Andries, Hunninck, Dhanijns, de 2 ploegmaats Tas en De Backer en de enigste quick step renner welke het vandaag moest doen Kris Van Honsté (himself). Waar was Boonen, Devolder en Chavanel vandaag???? Lefevre zal toch weer tevreden geweest zijn na dit weekend. Hij belde me op na de wedstrijd en vroeg of ik zondag nog vrij was voor de ronde van Vlaanderen. Ik heb gezegd dat ik enkel zaterdag in Zeveneken bij de WAOD moet koersen volgende week. Afhankelijk van de uitslag op zaterdag, zal hij zijn selectie eventueel nog wijzigen, deelde hij mij mede. Maar deze laatste zin heb ik niet echt goed begrepen, de GSM-verbinding viel net uit.
Zondag is er wederom een WAOD-wedstrijd te Wieze. Onze reeks rijdt om 14h30. Ik heb nu reeds mijn wedstrijdtactiek klaar liggen en aangepast naar aanleiding van de vorige wedstrijd in Zeveneken, zodanig dat ik toch de laatste ronde ook nog kan meespelen in de eindspurt.
De week is wederom vlug voorbij gevlogen:
Dinsdag wederom goed getraind op de piste in Wilrijk. Constant in een groepje meegereden tegen 33 à 35 km/u en dan regelmatig weggesprongen en proberen een ronde ALLEEN te pakken en terug aan te sluiten. Het is me toch een paar keer (dus 2 keer) gelukt. Sommige keren sprongen ze uiteraard achter mij aan en sloten bij me aan en dan was een ronde pakken niet mogelijk. Toch is het iets waar ik nog op moet blijven trainen, nml na enkele rondes kan ik het tempo ALLEEN niet vasthouden, zelfs geen 37 laat staan 35 km/u. Als ik ooit eens in een beslissende ontsnapping meespring zal het toch moeten om 40 km/u enkele laatste kilometers vol te houden. Hier ben ik dus nog niet aan toe. Blijven trainen is de boodschap.
Woensdag en donderdag constant regen in Antwerpen (waarschijnlijk in heel België). Op de rollen trainen doe ik echt niet graag, ik vind het helemaal geen koerssimulatie, de weerstand is helemaal anders (en ik hou zo van competitie), zodat een uurtje op de rollen mij niets zegt. Ongeloofelijk dat mannen zoals Fillemond Delgouffe regelmatig (hij zegt elke morgend, maar ik kan het niet controleren) een uurtje op de rollen traint om 6h00 's morgens alvorens naar zijn werk te gaan.
Vrijdag had ik aan mijn zaalvoetbalploeg (Hoboken Ster, 3e nationale A, we staan op de 2e plaats met kans op promotie) beloofd dat ik nog eens zou meedoen, ondanks mijn liesblessure welke maar niet volledig wil genezen. Vermits ik voor mijn werk enkele rusthuizen technisch moest gaan bekijken in Kortrijk en Veurne was ik pas om 20h15 aanwezig, terwijl de match begonnen was om 20h00. Tot overmaat van ramp stonden we tijdens de rust 0-3 achter en dit tegen de 4e laatste van het klassement. Nadien toch de draad opgepakt en van 1-3 naar 2-3, 3-3, 4-3 en uiteindelijk 5-3 gewonnen. We blijven alzo op de 2e plaats staan. Ik heb wel moeten constateren dat mijn liesblessure nog helemaal niet genezen is. Gelukkig is het niet terug erger geworden.
Zaterdag 's morgens wat losrijden want om 18h00 moet ik competitie tennissen samen met mijn vrouw in een team. Zoals ik al eens gezegd had, doe ik graag vele sporten aan competitie en ongeveer 6 dagen van de 7. Drie jaren geleden heb ik trouwens de finale van Antwerpen (+35jaar) gespeeld, doch verloren. Mijn huidig klassement is B-4/6. Tennis is een mooie familie-sport. Ik heb er al veel plezier aan gehad en heb via tennis ook mijn vrouw leren kennen. Mijn vrouw heeft ook een goed B-klassement en is met haar ploeg de laatste jaren 3x keer kampioen van België gespeeld!! Spijtig kan ik dit van mijzelf nog niet zeggen. Ik blijf het elke zomer proberen met onze ploeg. Zaterdagavond doen we dan mee met de familie aan een quiz van de voetbal van Wilrijk, waar mijn zoontje speelt op zondag.
Zondagmorgend speelt mijn zoon voetbal tegen Berchem en vertrek ik rond 13h00 naar Wieze, waar we starten om 14h30. O wat zal ik weer spijt hebben als het weekend ten einde is, tenzij de eerste overwinning een feit is.
Ik wens nog veel spoedig herstel aan Elke, welke ik gevraagd heb om binnenkort eens met WAOD mee te rijden. Dit mag toch hé F1-mannen?
Ook gaat het beter met onze F1-man Alex van Onckelen, hij mailde me dat hij reeds terug op de rollen kan rijden en zal einde mei terug kunnen fietsen/koersen. Nog een snel herstel Alex.
Beste lezers.
Vele foto's van Zeveneken zijn gemaakt, met dank aan Anne-Marie en Monique.
