Ertvelde is altijd wel een leuke koers op een zeer afwisselend parkoers. Vandaag 28 deelnemers voor 11 rondes. Door een valpartij in een vorige reeks moeten we een half uurtje later starten. Vandaag neem ik me voor om wat meer voorin te rijden in het begin van de koers. In de eerste ronde komt er een versnelling van De Neef. Ik schuif in zijn wiel mee en we pakken enkele meters voorsprong. Enkelen komen aansluiten, doch nadien komt het ganse peleton terug samen. Ik ben toch al in beeld geweest, mocht de wedstrijd op TV uitgezonden worden.
In de derde ronde springt Coppers weg voor zijn dagelijkse solo. Op het rechte stuk springt eerst De Neef en even later Boulard, Dezegher en Hoebeke erachter. De 5 komen samen en hebben een 80m voorsprong. Het gaat nu 2 rondes lang hard tegen hard. Het peleton laat niet begaan. De vijf koplopers proberen het juiste ritme te vinden maar voelen dat het definitieve gat nog niet geslagen is. Velen liggen in het peleton op vinkenslag. Zodra het gaatje minder dan 100m is zullen er proberen weg te springen om de koplopers te vergezellen. Zeker 10 keer proberen er 1 of 2 man achter te gaan. Ikzelf probeer het 2 maal. Eén keer met Manu De Loor en één keer met Marc Colpaert. Als Ad Monforts het eens probeert, spat het peleton in verschillende stukken. Ik had het op tijd zien aankomen en kan me goed handhaven. Doch uiteindelijk is er geen enkele poging sterk genoeg om de 5 koplopers terug bij te halen.
Vanaf de 5e ronde zien we ze dan ook zelden nog rijden. Het is nu rijden voor de 6e plaats. Het gaat eigenlijk weer zeer goed met mij. Ook verleden woensdag in Beveren had ik de goede conditie en voelde ik de benen niet. Blijkbaar zit ik in een goede periode. Je hoort me niet klagen. In de voorlaatste ronde is het peleton even aan het indommelen. Ik kom op het idee om me zelf eens te testen. Met nog anderhalve ronde te gaan, maak ik links van het peleton vanuit 10e positie in één ruk een enorme jump. Ik heb veel snelheid en sla op korte tijd een gat van 150m. Met nog 9 km te gaan is het nu één tegen allen. Verleden jaar heb ik het ook eens geprobeerd om dit te testen en verder dan 2km ben ik toen niet gekomen. Aan de aankomstzone aangekomen zie ik toch al een gat van 300m op het peleton. De speaker André roept af "één man in de achtervolging. Het is het nummer 111". Hij zoekt snel de naam van het nummer 111 op zijn deelnemerslijst. Als ik 400m verder ben, hoor ik mijn naam noch ergens door de speakers klinken. Eigenlijk had ik deze jump in de laatste ronde moeten placeren. Ik had zesdes kunnen eindigen. Het doel was echter om mij zelf eens te testen tegenover het peleton.
Ik kijk op mijn snelheidsmeter. Deze flirt met de 43km/u. Da's goed genoeg. Door de bochtige stukken wind mee, kan ik meer voorsprong nemen op het peleton. Deze voorsprong wordt groter en groter. komaan Kris doorgaan, doorgaan, blijven geven, niet nadenken, alles geven, test jezelf. Met nog 4km te gaan kom ik op het lange rechte stuk wind op kop. Dit wordt natuurlijk andere kost. Al direct zakt de snelheidsmeter naar 33km/u. Ik trek nog eens op maar boven de 35km/u kom ik niet meer met de wind op kop. Verdorie waren we nu maar met 2 of 3, misschien komen er nog enkelen aansluiten. Ik kijk achterom en zie dat het peleton nog niet uit de bocht is gedraaid. Zou ik het dan toch kunnen halen. Een zesde plaats en een mooie zelftest rijker?
Halverwege het rechte stuk zijn de benen echter op en zie ik het peleton op 200m achter mij razendsnel naderen. Ik moet nu snel van tactiek veranderen. Even op adem komen, me laten inlopen en proberen nog een ereplaats bijeen te spurten. Als het peleton me voorbij raast, lijkt het wel of ik stilsta. Even spookt het door mijn hoofd om ze te laten rijden, maar toch vind ik nog de moed om snel aan te pikken. Ik heb nog 1km om terug op adem te komen en de laatste kilometer moet ik me terug naar voor positioneren. Hopelijk houden de benen het nog even uit.
In de laatste kilometer springt Helmuth Tas weg en Marc Colpaert gaat mee. Ze pakken 20m voorsprong en pakken plaats 7 en 6. Ikzelf ga er nog enkele voorbij en eindig 10e bij de F1 en 14e in totaal. Vooraan wint Belgisch kampioen Boulard voor Hoebeke en De Neef.
Het weekendje Roland Garros was fantastisch. We hebben vrijdag enorm veel matchen gezien, eigenlijk de ganse wereldtop. Voor diegene die het nog nooit live gezien hebben een korte uitleg. Wij doen het al 12 jaar en we hebben steeds een ticket waar we op alle velden kunnen kijken. Dus we lopen van match naar match en van het ene veld naar het andere. In totaal zijn er 17 velden waar op gespeeld worden. Vrijdag waren er dan ook nog eens veel Belgische spelers aan het werk. Het was dus inderdaad een geslaagd weekendje Parijs.
Vandaag koers te Beveren en nog net op tijd aan de inschrijvingstafel. We zijn met een kleine 30 deelnemers aan de start. Het parkoers is iets korter dan vorig jaar, doch verkenning is niet echt nodig. Ik heb de laatste weken zeer weinig kunnen trainen en probeer daaarom vandaag in het peleton stand te houden. Na enkele rondes blijkt het wel of iedereen er zo over denkt, want we krijgen zelden een aanvalspoging. Anderzijds valt het tempo nooit stil en we rijden constant boven de 40 km/u.
Met nog 4 rondes te gaan, probeert Coppers het alleen. Hij blijft ongeveer anderhalve ronde een 200m voor het peleton rijden en wordt dan ook nadien terug ingerekend. Ikzelf begin me af te vragen : Wordt er nu vandaag zo traag gereden of heb ik vandaag goede benen, want met nog 2 rondes te rijden heb ik nog geen enkele moeilijke fase doorgemaakt. Ik begin me te concentreren op een massaspurt.
Bij het ingaan van de laatste ronde maak ik een fout door achteraan het peleton te blijven hangen. We krijgen immers nog een messcherpe aanvalspoging van een 7-tal renners met o.a. Tas, De Naeghel, Monforts en Coppers. In het peleton wordt er niet echt getwijfeld, doch ze krijgen het gat niet dicht. Een 5-tal andere renners springen er achter. Ik zie dat anderen wederom het gat niet dicht krijgen en zoek een gaatje naar voor. In één ruk ga ik het peleton voorbij en moet nog een 80m zien dicht te krijgen. Achter mij zit Patrick De Backer. Ik nader op het vorige groepje. Net we bijna komen aansluiten laat Jo Monforts een gat vallen, verdorie we hangen er terug 15m af. Samen met De Backer krijgen ik het gatje terug dicht. We zitten ondertussen in de laatste kilometer en dus in een tweede groepje. De laatste ronde hebben we gevlamd tegen 51 km/u. De koplopers zien we rijden, doch zijn niet meer in te halen. Achter ons groepje probeert Jos Vergult ons nog bij te halen, maar zal hier niet meer in slagen. Het overblijvende peleton is definitief achter ons.
De laatste kilometer verloopt onoverzichtelijk. Iedereen blijft boven de 45km/u het wiel van zijn voorganger proberen te houden en echt spurten is er bij mij niet meer bij. Vooraan wint Helmuth Tas voor Jef De Naeghel. Ikzelf ga Patrick De Backer nog net op de finish voorbij. Ik eindig 12e bij de F1 en 15e in totaal.
