Ondanks een zeer vlak parkoers, werd het één van de zwaarste wedstrijden tot op heden. Het parkoers van slechts 3 km moest 17 keer afgelegd worden. Met 4 zeer vlot-draaiende bochten viel het tempo nooit stil. Vooral bij de F1 resulteerde dit in 100en-aanvalspogingen. Uiteraard kan ik alle aanvalspogingen niet allemaal opnoemen. Het valt me op dat meer en meer mensen mij beginnen te kennen en mijn blog-site actief lezen. Men zegt me :"Doe gerust voort, het is leuk om de verslagen te lezen en onze namen terug te vinden". Kritiek heb ik nog niet gehoord.Van onze WAOD-fotograaf Monique kreeg ik al een foto doorgestuurd met voor mij Robin Van Kerschaever en Jef De Naeghel achter mij. Ofwel was het in de derde ronde ofwel in de 13e ronde. Mijn sponsor Quickstep zal weer tevreden zijn.
Het koersverloop : Karel Andries, Belgisch kampioen doet na een stage in Benidorm zijn wedstrijddebuut dit jaar. Guy Dhaese heeft verkozen om tot 6h00 's morgens met Veronique De Cock en Ellen Petri in de auto door te brengen en heeft dus weinig geslapen. Opvallende afwezigen zijn Lucien Van Goethem en Alfons Van Raemdonck (reeds 2 overwinningen op 3 wedstrijden in maart). Het valt me op dat er veel nieuwe renners aan de startlijn staan, met 26 deelnemers worden gelukkig de F1 gesplitst van de E-renners. Vanaf de eerste bocht laat Karel Andries zien dat hij in Benidorm niet heeft stil gezeten (1100 trainingkilometers). Hij krijgt 3 à 4 andere renners mee, maar geraakt niet echt weg. In de tweede ronde probeert hij het opnieuw, krijgt Cocquyt, Coppers en Vermeylen mee en nog enkele nieuwe renners, welke zich toch vrij actief mengen in het wedstrijdbegin. Halverwege de 2e ronde komt alles terug samen. De eerste drie rondes kan elke 500m een aanvalspoging genoteerd worden. Ik ben maar één keer meegesprongen maar voel dat dit onbegonnen werk is en probeer de krachten te sparen.
In de 3e ronde krijgen we een eerste serieuze aanval van ongeveer 11 renners met o.a. : Dhanijns, Vermeylen, Andries, Cornette, Coppers, Cocquyt, Van Kerschaever, Hunninck, De Naeghel, Segers, Verzele. We zien ze voor ons rijden met 300m voorsprong maar hun tempo ligt te hoog. De eerste 3 rondes leggen we af tussen de 12 en 13 minuten. Iedere wiskundige kan de gemiddelde snelheid nu uitrekenen. Als ingenieur kom ik dan aan 41,3 km/u.
In de vierde ronde springen William Goyvaert en Eddy Van Leirberghe met 2 in de achtervolging. Bart Delagrange probeert ook alleen weg te springen, maar wordt vrij snel teruggepakt. Vooraan in de kopgroep komt er een aanval van Vermeylen en Marc Dhanijns (de man in forme).
In de vijfde ronde krijgen we dus 2 koplopers, een achtervolgende groep van ongeveer 9 renners, dan 2 achtervolgers en dan het peloton. Het tempo van ons peloton bevalt me beter dan het tempo van de eerste drie rondes. Ik voel nu reeds dat het een zware wedstrijd zal worden. Veel wind op 2 van de 4 rechte stukken en een verschroeiend tempo op de 2 andere stukken. De ganse koers kijk ik geen enkele keer naar mijn snelheidsmeter (ik heb er geen tijd voor), nadien lees ik topsnelheden van 48,1km/u. Dit wordt de snelste koers van het seizoen.
De E-renners komen ons links voorbij gevlogen. Zoals het reglement het zegt, mogen de F1-renners niet aansluiten bij de snellere E's. In tegenstelling tot 2 weken geleden is er nu wel discipline bij ons peloton en we laten de E's 200m voor ons wegrijden. Er wordt niet aangesloten. Aan diegene die denken dat we dit wel gedaan hebben => "we hebben geen meter aangesloten".
Vanaf de 6e tot 11e ronde is het knokken om stand te houden in het peloton, maar toch zien we regelmatig de koplopers voor ons uitrijden. Op de stukken met wind op kop probeer ik zoveel als mogelijk geen nutteloze inspanningen te doen. Vooral van Den Heuvel, Delagrange, Delgouffe, houden het tempo hoog in ons peloton. Op de rechte stukken wind mee, probeer ik mijn werk te doen en neem het peloton enkele keren op sleeptouw.
Vooraan rijdt Vermeylen weg van Dhanijns, de winnaar is dan reeds gekend. Dhanijns heeft nog ongeveer 1m30 voorsprong op het achtervolgende 9-tal. Bij dit 9-tal rijdt echter niet iedereen voluit en in de 12e ronde komen Goyvaert en Van Leirberghe eindelijk aansluiten, maar ons peloton is ook op komst. Ik ben al lang achteraan moeten gaan postvatten, ben al 3 keer in het rood gegaan, maar hang er nog steeds aan. Aan het einde van de 12e ronde komen we allemaal terug samen. Dit had ik niet meer verwacht. Ik tel nog ongeveer 20 man en ben er nog steeds bij, maar mijn krachten zijn eigenlijk volledig op.
De wedstrijdjury zegt nog 5 rondes. Iedereen kijkt naar Karel Andries welke dikwijls vooraan in het peloton rijdt. Ik maak hier een taktische fout om naar de kop van het peloton te schuiven en neem de leiding op het rechte stuk met wind in de rug. Plots komt de ene na de andere demarrage van achter mijn rug en voor ik het weet hang ik als laatste en moet alle zeilen (gelukkig was er veel rugwind) bijspannen om nog maar eens aan te pikken. Een achterstand van 1m wordt 3m dan 5m, de groene vlag rijdt achter mij. Toch kan ik het gat terug dichtrijden op de voorlaatste renner en kom terug aansluiten bij het peloton. Eens je 10m moet lossen op het peloton is de koers over, dus ik moest wel alles uit mijn lijf rijden. In een flauwe bocht neemt Francois Coppers het binnengootje, Paul Hunnick heeft het niet gezien, snijdt zijn bocht af en Coppers gaat tegen de vlakte. Gevloek vanop de grond, maar Cois staat onmiddellijk terug recht en kan zeer snel terug aansluiten. Het was de eerste valpartij van dit seizoen bij de F1's.
We krijgen de laatste 4 rondes (nog 12km) wederom een 20-tal aanvalspogingen. Enerzijds is het knap dat ik mij nog in deze selecte groep kan begeven, anderzijds moet ik vaststellen dat de andere veel beter zijn dan ik. Ook hier maak ik wederom een fout, iedereen zit kapot moet je altijd denken en zelf mag je nooit denken dat je de zwakste bent van de groep. We krijgen een aanval van Robin Van Kerschaever (welke vandaag een goede wedstrijd rijdt), Coppers en Hunnick, maar de verstandhouding is niet goed (hoe zou dat komen?).
Met nog 2 rondes geraken Patrick De Bakker (voor mij onbekend), André Segers (goede finisher), Karel Andries (zeer sterk), Bart Delagrange en Jef Denaeghel wel weg. Eddy Van Leirberghe probeert nog aan te sluiten, maar dit lukt niet meer. Achter Eddy springt de sterke Francois Coppers nog weg en even later Robin Van Kerschaever. Francois en Robin komen nog tot bij Eddy van Leirberghe maar bij de 5 voor hen geraken ze niet meer. Ikzelf geraak niet meer vooruit, hang voortdurend laatst. William Goyvaert laat voor mij een gat vallen, laat mij invoegen, springt achter mijn rug vandaan en ik moet 30m zelf terug dichtrijden op het peloton. Mijn eigen schuld, maar toch slaag ik er nog in en kom ik terug aansluiten. Even later valt er voor mij wederom een gat en samen met Raes en Wim Van den Heuvel (sterke eerste wedstrijdhelft) moeten we lossen. Dit gat krijg ik niet meer dicht. De laatste 5km waren er dus voor mij teveel aan om nog een mooie prijs te rijden. Enkele nutteloze inspanningen onderweg, breken me zuur op. Toch rijden we de wedstrijd nog uit, aan dit tempo is dat al een prestatie op zich, verleden jaar zou dit me nooit gelukt zijn.
Vooraan wint Vermeylen de wedstrijd en finisht Marc Dhanijns solo als tweede. We krijgen nog enkele ultieme aanvalspogingen maar het is De Bakker welke derde wordt voor André Segers en Jef Denaeghel, gevolgd door Karel Andries en Bart De Lagrange. Robin Van kerschaever wint dan een achtervolgend spurtje voor Van Leirberghe en Francois Coppers. De rest volgt in een volgend groepje waar Luc Cocquyt (snelle man) de rapste is voor een Eddy Iterberke (welke ik de volledige wedstrijd niet heb zien rijden).
Ikzelf bereid me voor op de spurt samen met Wim Van den Heuvel en Willy Raes. Ik beslis om nog aan te zetten op 800m voor de streep met de hoop dat de andere me laten rijden. Maar op het moment ik aanzet, schieten de krampen in mijn beide kuiten. Dus maar wachten op de eindspurt. Ik draai als eerste de laatste bocht in, probeer aan te zetten, maar de kuiten zeggen neen, dit gaat niet meer. Raes wint nog ons groepspurtje. Ikzelf eindig 22e, doch wedstrijd uitgereden aan een zeer hoog gemiddelde. Het was eigenlijk een zeer goede koers aan een hoog niveau.
PS Lucien van Goethem mailt me net, dat hij samen met Fons Van Raemdonck vandaag is gaan rijden bij de VWF te Puurs . Fons is eerste geëindigd en Lucien zat in een 4-tallig achtervolgende groepje en is tweede geëindigd. Dit is een zeer knappe prestatie van onze WAOD-jongens. Vergeet niet dat in de VWF er meestal 40 à 60 starters zijn en in ploegen gereden wordt. Ik heb trouwens gelezen dat de C-reeks is afgeschaft. Het is te zeggen A + B + C rijden dit jaar samen in de AB-reeks. D en E rijden dit jaar in de CD -reeks. Dit moet dus onze reeks zijn. Daarna volgen de nog oudere reeksen.
Onze officiële uitslag volgt op de WAOD-site maar als ik iedereen vanuit mijn ooghoeken heb zien aankomen, denk ik dat dit de uitslag zal zijn : 1. Vermeylen 2. Marc Dhanijns 3. De Bakker 4. André Segers 5. Jef Denaeghel 6. Karel Andries 7. Bart Delagrange 8. Robin Van Kerschaever 9. Eddy Van Leirberghe 10. Francois Coppers 11. Luc Coquyt 12. Eddy Itterbeke 13. Moens 14. Phillemond Delgouffe 15. Freddy Cornette 16. De Steyn? 17. Noël Verzele 18. William Goyvaert 19. Paul Hunninck 20. Raes 21. Wim Van Den Heuvel 22. Kris Van Honsté 23. Cornelis 24. Van Kerckhove 25. Guy Dhaese 26. Peter Viette.
De prijs van Freddy Cornette heb ik meegenomen en bezorg ik hem in Wieze. Iedereen mag mij mailen als bepaalde wedstrijdsituaties anders verliepen zoals beschreven. Het was wederom een leuke, doch vermoeiende wedstrijd. Iedereen nodig ik deze week uit op dinsdag en donderdag op de wielerpiste vanWilrijk. Daar wordt van 18h30 tot 21h00 gereden in verschillende groepjes van 35 à 40 km/u. Het is een zeer veilige training, zolang het 's avonds op de weg nog donker is, is de piste ideaal.
voorbereiding naar wedstrijd WAOD Zeveneken zondag 22/03/09
We denken weeral aan de volgende wedstrijd het komende weekend. Deze vindt plaats in Zeveneken een deelgemeente van Lokeren. Ik vind me nergens terug in de uitslagen van verleden jaar en kan me ook niet herinneren dat ik er al ooit heb meegereden, ondanks dat er per jaar ongeveer 4 wedstrijden worden georganiseerd. In ieder geval in Lokeren zal het wel een vlak parkoers zijn. Volgens de website van de WAOD zouden het 17 ronden zijn van 3km dus 51km. Zulke korte parkoers liggen me wel, met veel optrekken en veel tempowissels. Belangrijk is dan wel als de groep groter is dan 20 man om niet volledig achteraan te rijden, maar eerder vooraan.
Verleden jaar was er in Zelzate ook zulks stratenparkoers van 3 km kort met ruim 30 deelnemers. De eerste rondes reed ik achteraan en na 2 rondes moest ik al bijna lossen, steeds maar optrekken naar 45km/u terwijl de gemiddelde snelheid van de wedstrijd eigenlijk maar 38 km/u was. Na 3 rondes ben ik dan opgeschoven naar de eerste 7 posities. In de 15e ronde keek ik achterom en ik stelde vast dat onze groep nog maar 15 man sterk was. Al de rest moest blijkbaar al vroeger lossen. Ik heb dan meegespurt voor de overwinning en ben mooi 7e geëindigd.
Zoals gezegd waren er verleden weekend geen wedstrijden bij de WAOD .Na enkele dagen rustig aan (vooral door de regenbuien hier in Antwerpen) heb ik de draad terug opgenomen op zondag. Een solotochtje langs de oevers van Schelde, Rupel en Nete gingen vrij vlot. Ondanks dat ik alleen reed ging ik regelmatig naar de 37km/u. In het terugkomen bleek echter dat ik wind mee had gehad en kon ik dit tempo niet aanhouden. Na 80 km solo kwam ik toch vrij voldaan terug thuis.
Maandag had ik wederom veel zin om mijn fiets te pakken. Vermits de wielerpiste van Wilrijk op 2min afstand is van mijn woonst, sprong ik op mijn fiets. Tot mijn verbazing waren er slechts 2 andere renners op de piste tussen 19h en 21h. Aanvankelijk was het de bedoeling om wat los te rijden, maar uiteindelijk met ons 3 toch een goed tempo kunnen rijden met snelheden van 33km/u tot 37km/u. Eén van mijn metgezellen was een levensvrijgezel van 60jaar. Hij vertrekt volgende week naar Thailand. Mooi land zei hij. Volgens mij gaat hij niet alleen om het land te zien. . De andere metgezel was Jordy. Hij zei me dat binnenkort er steeds trainingswedstrijdjes worden georganiseerd op dinsdag en donderdag in de buurt van de putten van Walem. Dit is vlak voor de "blauwe bruggen" van de Rupel en de Nete vlak voor Mechelen. Dat interesseert me wel als training binnenkort. Allen er heen zou ik zeggen (vanaf zomeruur 18h30 tot 20h00).
Dinsdag was er dan veel meer volk op de wielerpiste. Toch vrij goed doorgetraind. Ik stelde vast dat ik mijn benen niet voelde vandaag. Ze gingen rond zonder problemen. Een paar keer goed doorgetrokken boven de 40km/u en zonder problemen terug voortgereden aan 37 km/u. Elke en Dennis waren er ook weer. Elke bedankte me voor de nuttige tips om binnenkort haar eerste wedstrijd uit te rijden. Het waren tips welke je nodig hebt als beginnend renner. Deze tips staan nergens in boekjes. In de boekjes staat "steeds opschuiven daar waar mogelijk, steeds vooraan rijden in het peloton, steeds wegsteken, steeds volgen, zo klein mogelijk blijven trappen, e.d". Als beginnend renner is het echter veel moeilijker en heb je niet de kracht om dit de ganse wedstrijd vol te houden. Je hebt dan andere tips en een andere tactiek nodig om je eerste wedstrijd uit te rijden.
Uiteindelijk zat ik dinsdag aan 34km/u gemiddeld en voelde ik dat de conditie zeer goed is.
Woensdag rust. Donderdag familiebijeenkomst. Vrijdag nog steeds geen zaalvoetbal, dus rust of late middag wat rijden. Zaterdag wat losrijden. Zondag voel ik nu reeds dat ik goed ga rijden in Zeveneken. Misschien spring ik wel eens mee in een vroege ontsnapping.
Het was vandaag een zeer zware wedstrijd.
.
