Na een fantastische zomervakantie in Italië, nam ik het sporten terug op. Enkele wedstrijden nog meegereden met de WAOD en de VWF om stilaan het crossseizoen voor te bereiden. Echt mee spurten voor een mooie ereplaats leek me dan ook iets te gevaarlijk. Als uitschieters noteren we dit seizoen een 7e en een 9e plaats.
In augustus wel elke week een tennistornooi meegespeeld dat maakt dat ik deze zomer uitkom op 2x een halve finale, 5x een finale gespeeld, en één tornooi gewonnen. Mijn B-4/6 klassement kan ik alzo behouden. Voorts eindig ik op de 2e positie in Antwerpen bij de +45jarigen en speel daardoor eind september voor de 5e keer in mijn carriere 'de masters' (dat zijn de beste 4 van elke provincie).
Het veldrijden is verleden week gestart. Met mijn nieuwe crossfiets behaalde ik al direct een fantastisch resultaat te Kessel bij de master B. 13e plaats op 28 deelnemers. Te Steenhuffel was ik mooi 16e.
Een druk weekendje is wederom achter de rug. Vrijdag wedstrijd te Beveren in de gietende regen. Zowel categorie C als categorie Toeristen moesten samen vertrekken en zijn ook samen aangekomen. Ijskoud onderweg en bevroren na de aankomst. Massaspurt en een mooie 7e plaats staat op mijn palmares. Beste resultaat van 2013. Wel 20minuten afgezien na de wedstrijd want tenen en vingers bevroren.
Zaterdag was het dan de lastigste wedstrijd van het weekend. Een vrij bochtig parkoers en veel wind te Baasrode. Vanaf de eerste ronde volledig in het rood. Als na 2 rondes eindelijk een kopgroep van 7 man kon wegrijden, was het iets rustiger in het peleton. Maar stilvallen deed het nooit en achteraan loste de ene na de andere renner. Met nog 5 rondes voor de boeg was het dan mijn beurt, geen houden aan, lossen was de boodschap als je van achter hing. Gelukkig kwamen we met ons groepje van 5 man nog terug aansluiten met nog 2 rondes te gaan. Een ronde later (in de laatste ronde) moesten we met ons 5 man er terug af, straf dezelfde 5 man. 7 man spurten voor de overwinning, 14 man eindigden in het peleton en dan ons groepje van 5 waarvan ik de spurt won, Uiteindelijk 22e plaats van 39 deelnemers. Best tevreden want vandaag bewezen dat in een zware koers ik ook kan finishen. Ik kom nog iets te kort, maar daar werken we wel aan.
Zondag enorm stramme benen van de inspanningen van de dag voordien. Ik wou eerst vandaag rusten, doch het parkoers te Hamme is niet lastig, dus wat trainen in het peleton. Inderdaad zo gebeurde, 7 man vertokken in de 2e ronde en voor de rest rustig in het peleton blijven meedraaien. In de spurt kwam ik weinig in het stuk voort. uiteindelijk 32e plaats van 59 deelnemers.
Woensdag 1 mei prijs te Hoboken, ik zit aan het stuur van de wagen van koersdirecteur. Kwestie van alles eens gedaan te hebben.
Het parkoers te Oostakkers was anders en eenvoudiger dan verleden jaar. Zeer brede straten en slechts drie bochten. Enorm veel wind op 2 stukken en de aankomststrook van 3km wind mee. Ik was vandaag van plan om niet in het eerste wedstrijdhelft mee te springen, want ik ben zaterdag vrij diep moeten gaan. Wind op kop zijn er weinigen die het kopwerk voor zich willen nemen ,maar de storm begint pas als de wind in de rug waait. Het tempo gaat dan boven de 47 km/uur en dit een drietal rondes na elkaar.
In de derde ronde krijgen we een eerste serieuze aanvalspoging eerst met een vijftal renners maar al snel dikt de kopgroep aan tot een 15-tal renners. Dat is voor mij het teken om van tactiek te veranderen en ik spring met een vijftal renners naar de omvangrijke kopgroep. Ik voel echter dat de benen niet veel hebben vandaag, maw zaterdag is nog niet verteerd.
Het peleton komt echter volledig terug bij elkaar, ttz elf renners blijven nog even voor ons uit rijden. Een tweede 'kartoesj' heb ik echter niet meer en de kans dat dadelijk op het rechte stuk alles weer samen komt is vrij groot. Echter verkeerd gegokt, want de 11 renners zullen verder en verder van ons wegrijden. Voor mij geen ramp, want in het peleton zit ik vandaag rustiger. Als ik achteraan het peleton rij, is het beuken tegen de wind, ik schuif dus maar best op halverwege het peleton en verschuil me in de buik. Vooraan vormt zcih een ploegenspel in de kopgroep waar uiteindelijk Van Speybroeck de sterkste blijkt te zijn. In de spurt van het peleton kan ik me vrij goed positioneren, kom langs links uit het pak en wordt 5e of 6e van het peleton. Blijkt achteraf dat er in de laatste ronde nog 4 renners waren weggereden, dat heb ik niet opgemerkt. Uiteindelijk een 21e plaats op 40 deelnemers.
Beveren, WAOD 10e plaats op 25 deelnemers, stikkapot.
In de eerste ronde krijgen we een aanval van 2 renners, waaronder Belgisch kampioen Tony Reniers. Als in de derde van de 10 rondes, er nog 2 renners tegenaanvallen en even later nog eens drie renners het hazepad kiezen, wordt het gevaarlijk. Bij een volgende demarrage moet ik mee zijn, anders zijn de vogels gaan vliegen vandaag. Op dat moment springt Frank Suys weg (verleden weekend nog mooi derde) en is het nu het moment om mee te gaan. Samen halen we de vorige groepjes bij en ook de 2 leiders zijn nu in ons visier. Vanuit het peleton komen er geen andere renners meer terug en ik zit in een kopgroep van 11 renners. Waarschijnlijk de beslissende ontsnapping van de dag. Het tempo valt vooraan nooit stil, maar echt goed ronddraaien zit er niet in. Sommigen vinden de kopgroep te groot, anderen vinden er teveel snelle spurters mee zijn. Steeds wordt er rond de 5e positie niet overgenomen,waardoor de kopgroep regelmatig in twee stukken valt. De 40m tussenafstand moet dan iemand al spurtend dichtrijden omdat iemand dus het werk voor een ander niet wil doen. Rare situatie.
Ikzelf voel vanaf de vijfde ronde dat het beste er stillaan af is om telkens de gaten dicht te rijden. Als we toch even een ronde ronddraaien voel ik me wel beter en kan ik recupereren. Vanaf de 6e ronde gaat het tempo de hoogte in en met twee renners worden we eraf gekieperd. Vanuit de achtergrond komt er echter versterking van 5 andere renners. Deze pikken me op en in de achtste ronde komen we terug vooraan aansluiten. Nog drie rondes afzien, verschillende keren op punt te staan om te moeten lossen, toch doorgebeten en we hangen er nog aan.
Veel zal er niet meer over blijven voor de spurt, doch de laatste ronde gaat het tempo naar beneden, iedereen is de spurt voor de overwinning aan het voorbereiden. Peter Kerckaert wint de spurt en pakt zijn tweede overwinning. Noël Willems wordt knap tweede. Ikzelf schuif van achteruit nog op naar een 10e plaats. Stikkapot want ganse wedstrijd op de limiet gereden.
Leuk weekendje met wedstrijden te Beveren en te Puurs, met een 17e (22 deelnemers WAOD) en 12e plaats (46 deelnemers VWF).
Wedstrijd te Beveren was een echte windkoers in de open vlaktes van het Waasland. In de eerste rondes krijgen we tientallen aanvalspogingen van Wereldkampioen Van Roy. In de tweede ronde lukt het voor hem dan wel, hij krijgt eerst Suys en en daarna komt een ploegmaat van hem ook nog aansluiten, nml Daniel Van Der Mieren. De achtervolging komt op gang onder leiding van een duo met Belgisch kampioen Tony Reniers en Dirk Goolaerts. Ze komen echer niet dichter. In het peleton is het zwoegen om bij te blijven. Op kop rijden is uit den boze. Het valt dan ook regelmatig stil,waardoor de koplopers meer dan een minuut uitlopen. Als de wind rechts in de zij staat is het harken geblazen. Of je dan vooraan rijdt of acheraan maakt geen verschil, iedereen op een lint aan de linkerkant en op de milimeter proberen toch nog een beetje beschutting te vinden van je voorganger. Anders gezegd, afzien en iedereen rijdt vol in de wind....
In de vijfde van de 9 rondes, probeer ik op te schuiven in het overblijvende peleton, velen zijn al moeten lossen en het peleton scheurt in verschillende groepen. Ik zit mee in het eerste gedeelte. Als een na ons gestarte andere categorie ons voorbij komt snellen, gaat het tempo enkele rondes enorm de hoogte in. Pompen of verzuipen en uiteindelijjk lossen in de voorlaatse ronde, spijtig maar geen ramp zo vroeg in het seizoen..De euforie van verleden weekend (8e plaats) is ineens verdwenen. Beide voeten terug op de grond en het besef dat het niet elke dag prijs kan zijn. Luc Van Roy laat zijn ploegmaat Daniel Van Der Mieren winnen, wordt zelf tweede en Frank Suys wordt derde. Ikzelf toch nog als 17e geklasseerd.
1
Daniel Van Der Mieren Houtvenne
Luc Van Roy
Frank Suys
Tony Reniers
Dirk Goolaerts
Etienne Claus
Patrick Watteny
Joeri Van Huffelen
Dirk Mathys
Geert Braeckman
Puurs : 12e plaats van de 46: Op zondag waren er 46 deelnemers bij de VWF te Puurs. Minder wind en een groter peleton, dus meer beschuttingsmogelijkheden en vandaag waren de benen ook beter dan gisteren te Beveren, Raar dat je dat bij de opwarming en in de eerste ronde dit al direct voelt. In mijn vorige carriere als voetballer (Ik heb zaalvoetbal gespeeld, met interlands voor de Nationale ploeg), had ik tijdens de opwarming nooit het gevoel of je vandaag super gaat zijn of niet, bij wielrennen heb je dat gevoel blijkbaar al direct. Het tempo lag hoog tot ver boven de 42km/uur, maar het ging vandaag als een fluitje van een cent. 2 koplopers waaronder de Nederlands kampioen Havermans en Bart Delplanque, lopen 38 sec uit op een compleet peleton na 3 van de 7 rondes. Met nog 2 rondes te gaan, hebben de twee koplopers ruim 1 minuut voorsprong, ondanks dat het in het peleton zelden stilvalt. In de voorlaatste ronde begin ik op te schuiven en waag me eens aan een schuchtere uitvalspoging met nog 2 andere renners, maar door het ploegenspel van de ploeg Van Eyck, is het onmogelijk om nog weg te geraken. De spurt staat ons te wachten.
Een gevaarlijke links bocht op 300m van de meet, dan is de kans groot dat er daar tegen de vlakte gaan. Dus ofwel mee vooraan zitten ofwel niet mee spurten zijn de 2 opties. Met nog 2km voor de meet kan ik rechts in de wind eindelijk volledig opschuiven. Ik kom ongeveer in 20e positie aan de laatste gevaarlijke bocht, maar iedereen neemt hem wonderwel goed en er zijn gelukkig geen valpartijen. Iedereen spurt langs links, ik begrijp het niet goed want rechts is enorm veel plaats en ik kan de grote molen op gang trekken. Ik ga er nog een 10-tal voorbij en eindig op de 10e plaats van het peleton. De Nederlands kampioen wint de wedstrijd en ik word dus 12e. Mooi resultaat en terug een opsteker na de teleurstellende wedstrijd van gisteren. 1. Ruud HAVERMANS 2. Bart Delplanque 3. Luc Van Roy 4. Etienne Claus 5. Rudy Thomas 6. Giovanni Baert 7. Daniel Van Der Mieren 8. Matti De Baat 9. Eduard Vaes 10. Peter Vos
Na een fantastische zomervakantie in Italië, nam ik het sporten terug op. Enkele wedstrijden nog meegereden met de WAOD en de VWF om stilaan het crossseizoen voor te bereiden. Echt mee spurten voor een mooie ereplaats leek me dan ook iets te gevaarlijk. Als uitschieters noteren we dit seizoen een 7e en een 9e plaats.
