Vandaag zeer mooi parkoers te Ertvelde. Met ruim 28 deelnemers moesten we 9 ronden doen van ongeveer 6km. Sommige stukken stond de wind echt recht op kop, andere stukken stond de wind dwars. Geen enkel stuk stond de wind in ons voordeel. Als er dan toch een beetje rugwind was,dan reden we juist tussen de huizen. Paul Hunninck had me voor de wedstrijd gewaarschuwd dat de koers al in de eerste ronde zou losbreken. Toch koos ik voor dezelfde tactiek van de laatste 2 weken (waar ik telkens in de beslissende vlucht mee was geraakt) en begon ik rustig achteraan, wetende dat ik later in de koers al mijn krachten nog nodig zou hebben en dat met zulk grote groep alles wel steeds zou samenkomen.
Ik had echter beter naar Paul geluisterd, want vanaf de eerste bocht probeerden er al enkele weg te geraken. In de tweede ronde zit ik nog steeds vrij ver achteraan op mijn gemak en ik zie vooraan een 6-tal renners wegrijden met o.a. Andries, Dhanijns, Vermeylen en Coppers. Even later springen een 9- tal renners er achter (met o.a. van Raemdonck, Lissens, Tas, Van leirberghe, Boulard en Hunninck) en valt er een gat in het peloton. Ik aarzel, heb nog helemaal geen zin om mijn motor op te blazen en besef het gevaar niet. Phillemond Delgouffe springt alleen in de achtervolging en ik beslis om niet mee te springen en nog even te wachten. Er is immers nog volk genoeg in het peloton. Duidelijk een foute keuze, want een kilometer later besef ik dat de goede trein is vertrokken en dat ik de boot heb gemist. Toch wederom een lesje dat ik heb geleerd: "bij een grotere deelnemersgroep NIET achteraan starten, maar attent vooraan koersen".
De twee eerste groepjes komen al vrij snel samen en we krijgen alzo 15 koplopers. Phillemond blijft op 20m lang hangen maar krijgt uiteindelijk het gat niet meer dicht en wordt terug ingelopen door ons peloton. Probleem is echter dat iedereen direct zich bij de situatie neerlegt en beseft dat ze vooraan definitief weg zijn.
Grote voordeel is wel dat ik de rest van de koers "rustig" in het peloton kan uitrijden en mijn krachten kan sparen tot de laatste rondes. Ik laat me eens goed uitzakken tot achteraan en kijk wie er nog allemaal in onze groep zitten. Ik beslis om het vervolg van mijn wedstrijd af te stemmen op Luc Cocquyt. Met nog 4 rondes te rijden, springt Phillemond Delgouffe weg en Luc Cocquyt gaat erachter. Ik spring mee en met 3 rijden we een tijdje voorop, doch meer dan 100m krijgen we niet van het peloton en alles komt terug samen. Even later springt Jan Van Wezembeeck alleen weg en hij krijgt 20sec. Jan is blijkbaar een goede tijdrijder want hij blijft een ganse ronde alleen voor ons uitrijden.
Met nog 3 rondes versnelt Luc Cocquyt vanuit 3e positie en ik zit in zijn wiel. Samen rijden we weg. Het stuk met wind op kop is hier ideaal voor. Het peloton geeft ons 50m en we zijn weg. Ieder pakt één keer over en ik rijd het gat vrij snel dicht naar Jan Van Wezembeek. Met 3 hebben we kans om vooruit te blijven. Ik voel me nog steeds zeer goed en het draait bij ons zeer goed rond. Om vooraan terug aan te sluiten is onbegonnen werk maar een ereplaats zit erin en alzo vermijden we de spurt van het peloton en nog een slechtere uitslag.
Met nog 2 rondes te rijden is er een definitieve kloof. Soms zie ik in de verte achter ons één renner proberen de brug te slagen en bij ons aan te sluiten. Maar alleen tegen drie is natuurlijk niet te doen. Toch raar dat bij de F1 er nooit wordt "rondgereden" in het peloton, maar dit keer is het in mijn voordeel.
In de laatste ronde bereid ik mij al voor op de spurt. Luc is een zeer snelle spurter. Jan is een slak (zegt hij zelf en ik zal hem maar geloven). Zaak is dus Luc in het oog te houden en Jan aan de kop te laten opdraaien. Ik heb echt wel zin om mij eens met een snelle spurter te meten want de laatste weken heb ik mijn spurt bijgeschaafd op de wielerpiste van Wilrijk.
De laatste rechte lijn neemt Jan zoals gehoopt de leiding. Ik wacht tot Luc aanzet en loop reeds op mijn trappers. Luc zet aan en ik ga vrij vlot mee. Ik probeer langs links voorbij te gaan, maar Luc wijkt uit naar links en ik beslis om hem dan maar rechts voorbij te gaan. Ik kom terug tot op één fietslengte, kom naast hem, kom tot op één wiellengte. Maar de streep ligt te dicht en ik kom 30cm te kort. Toch een goede spurt en met mijn wedstrijd ben ik echt wel tevreden. Ik had nog veel krachten over en heb gewoon een tactische fout gemaakt om in de 2e ronde niet mee te springen met alle goede renners.
Vooraan krijgen we nog enkele uitvalspogingen van de ruim 60-jarige hardrijder Jef Vermeylen, maar blijft alles toch samen en krijgen we een massaspurt voor de overwinning. Jos Lissens neemt vrij snel de leiding en wint voor Jef Vermeylen. Karel Andries is 5e. De rest van de uitslag kan U onderaan lezen.
Categorie F1: 1.Jos Lissens (Leerbeek) 2.Jozef Vermeylen 3.Roland Boulard 4.Helmuth Tas 5.Karel Andries 6.Paul Hunninck 7.Alfons Van Raemdonck 8.François Coppers 9.Eddie Van Leirberghe 10.José Hoebeke 11.Jozef De Naeghel 12.Marc Dhanijns 13.Daniel Hauttekeete 14.Wim Van Den Heuvel 15.Louis Moens 16.Luc Cocquyt 17.Kris Van Honsté 18.Jan Van Wezenbeeck 19.Dirk Caeckebeke 20.Freddy Cornette 21.Philemond Delgouffe 22.Adri Van Loon 23.Luc Verkinderen 24.Gerrit De Vriese 25.Johan De Smet 26.Guy Dhaese
Het was wederom een sportief weekendje in onze familie. Ik speelde vrijdag nog eens mee zaalvoetbal, wel op halve kracht want nog steeds kan ik niet naar doel trappen met rechts. Ik scoorde wel het derde doelpunt (met links) en we wonnen met 6-1. We behouden onze kans op promotie naar 2e klasse in Nationale afdeling. Mijn vrouw won vrijdag haar tennismatch en Luca speelde op zondag een voetbaltornooi in Lokeren (Daknam) en van de 16 ploegen eindigde zijn ploeg derde. Gelukkig is Ertvelde niet zo heel ver van Lokeren en kon ik op Paaszondag toch nog aantreden bij de F1 door even over en weer te rijden. De wind stond anders als gisteren, maar voor de rest was het parkoers identiek als zaterdag, dus 9 ronden van 6 km.
In de eerste ronde krijgen we talrijke schermutselingen en uitvalpogingen. Ik probeer me vooraan te houden en af en toe mee te springen. Doch we geraken niet weg. In de tweede ronde springt De Backer alleen weg. Even later gaat Coppers erachter en nadien volgt Hunninck. Belgisch kampioen Karel Andries kiest 30 sec later om weg te springen en de 4 komen vooraan samen. Dit zijn vier sterke renners en de kans dat we ze nog gaan terug zien is miniem.
In de derde ronde besluit ik dan ook om achteraan het peloton even terug op adem te komen en rond te kijken wie er nog in het peloton zit. De ganse vierde ronde rijdt ons peloton aan een zeer matig tempo en ik besluit om eens een aanvalspoging te wagen en mijn benen eens te testen. Met de wind op kop spring ik weg en neem direct 200m voorsprong. Niemand volgt en mijn voorsprong neemt toe. De ganse ronde blijf ik alleen voorop rijden en zelfs het lange stuk met wind op kop, zie ik dat het peloton niet dichter komt. Wel zie ik 2 renners naderen. Dit is uiteraard een zegen voor mij, want met zoveel wind is het immers zwaar om alleen de laatste 24 km nog voorop te rijden. Het zijn Fillemond Delgouffe en Adrie Van Loon. Op het moment ze bij mij komen, neem ik ze een kilometer op sleeptouw, zodanig dat het peloton terug op achterstand gezet wordt.
In de vijfde ronde zien we één renner op ons naderen. Het is Louis Moons. Hij komt tot op 100m maar we beslissen om terug te versnellen. Alleen tegen 3 kan hij het gat niet dicht krijgen. Ook het peloton blijven we op afstand achter ons houden. In tegenstelling als bij de PROFS waar het peloton de afstand naar de koplopers onder controle houdt, is het bij de F1's, de kopgroep welke de afstand naar het peloton onder controle heeft. Als het peloton dichter komt, versnellen wij en als het peloton stilvalt, blijven wij ons tempo aanhouden en lopen we nog verder uit. Dit gebeurt dan ook en dankzij zeer goede samenwerking blijven we ruim uit de greep van het peloton .De 4 leiders zien we echter niet meer voor ons uit rijden. Dus alles maar concentreren op de 5e plaats.
In de laatste ronde beslis ik om op 2 paarden te gokken. Ik plan een aanval in de laatste kilometer. Als ze me laten rijden pak ik de vijfde plaats. Als ze me terugpakken, hou ik nog krachten over voor de eindspurt. Met nog 1km te rijden spring ik weg vanachter de rug van Adrie Van loon. Fillemond Delgouffe laat het gat vallen, maar spijtig komt Adrie mij terug halen. Ik zie dat dit niet echt vlot meer gaat en ze blijven op 20m hangen. Met nog 2 bochten te gaan laat ik me echter terug inlopen, ik heb immers nog mijn eindspurt. Ik laat Adrie de laatste bocht aan kop ingaan en Philip laat me inschuiven naar een 2e plaats, ik zit ideaal. Van Loon probeert van ver de spurt aan te trekken en ik besluit om al snel rechts van hem er voorbij te gaan. Door mijn tempoversnelling zie ik dat Delgouffe niet echt meer in mijn wiel zit. Ik win de spurt voor de vijfde plaats met 3 à 4 meter voorsprong op Delgouffe. Een mooie vijfde plaats en een eerste klein succes dit jaar.
De spurt van de vier leiders : Hunninck en De Backer rijden aan de leiding, maar Karel Andries gaat vanuit derde positie al vrij snel naar de kop en trekt zich op gang. In Ertvelde gaat de aankomststrook in een S-bocht dus eerst rechts dan links. Uiteraard neemt Karel steeds de binnenbocht .De Backer probeert nog langs zij te komen maar pakt de verkeerde kant, langs links is immers geen plaats als de weg naar links afbuigt. Andries wint alzo voor De Backer, Hunninck en Coppers.
Dankzij twee sterke medevluchters heb ik vandaag een fantastische Paaszondag beleefd. Wat is koersen toch plezant. Ik heb het al 30 jaar willen doen maar heb moeten wachten tot mijn voetbalcarriere achter de rug was. Nu geniet ik van een volgende sportcarriere en mijn stijgende prestaties.
Morgen vertrekken we met mijn familie een weekje naar Nederland. Hopelijk verschijn ik volgende zaterdag terug aan de start.
Mijn supporters vragen me wat de volgende wedstrijden zijn op mijn planning en wanneer ik in Beveren rij (ik heb daar een supportersclub). In Beveren rij ik op donderdag 7 mei 2009 waarschijnlijk rond 18h00.
Als alles normaal verloopt rij ik volgende WAOD-wedstrijden :
Het was een zeer spannende wedstrijd te Zeveneken.
Eén van de grootste problemen vandaag was, om aan de start te geraken. Mijn vrouw had immers de wagen nodig en ook in de familie vond ik geen oplossing. Dan maar een fietstochtje van 42km van Hoboken naar Lokeren en hopelijk na de koers terug thuis geraken zonder regen en zonder lekke banden. Gelukkig was ik op de idee gekomen om vrijdag toch een paar mails te sturen om te kijken of ik met iemand kon meerijden met de wagen. Vrij snel antwoord gekregen van Alex van Onckelen dat hij zowiezo van plan was om eens te komen kijken. Alzo was dit grote probleem toch nog opgelost. Alex was 6 weken geleden zwaar gevallen in Dendermonde op training en na een moeilijke revalidatie kan hij sinds deze week terug stappen zonder krukken en enkel zijn sleutelbeen moet nu nog terug genezen. Einde mei hoopt hij terug te kunnen fietsen op de weg en met de F1 mee te kunnen rijden.
Om 14h30 gingen we van start met 24 deelnemers over 17 ronden en 51km. Er was opmerkelijk minder wind dan 2 weken geleden. Voorts was de wind volledig anders georiënteerd. Dit zou maken dat het een veel minder zware koers zou worden dan 2 weken geleden.
Ik had me voorgenomen om de eerste rondes achteraan te rijden en alzo toch wat krachten te sparen tot op het moment ze echt nodig zouden zijn. De eerste 3 rondes zijn er geen noemenswaardige aanvalspogingen te noteren. In de vierde ronde komt er dan eerste serieuze aanvalspoging van Kris Geerts (welke ook geen wagen had en 82km met de fiets heeft moeten rijden om aan de start te kunnen verschijnen). Karel Andries sprint erachter en met hun 2 nemen ze een eerste serieuze voorsprong. Vanaf de 5e ronde beginnen dan de belangrijkste aanvalspogingen vanuit het peloton op gang te komen. Ikzelf ben ondertussen daarom naar de eerste 10 van het peloton opgeschoven. Het spel gaat immers nu beginnen.
Het is nu kwestie van de sterkste renners goed in het oog te houden en op de gepaste momenten telkens mee te springen. Hunninck probeert het. Tas, Coppers, Van Leirberghe, Delangrange, Delgouffe, De Backer ze proberen het allemaal. Uiteindelijk is het Segers welke een voorsprong kan nemen en in achtervolging op de 2 leiders gaat. Alleen lijkt het echter niet te doen, maar hij probeert het.
Op het moment hij terug wordt ingehaald, komt er een snedige aanvalspoging op gang met Tas, Hunninck, Delagrange en De Backer. Vier sterke renners, dus oppassen geblazen. Bij de volgende versnelling van iemand anders moet ik mee zijn. Het is Eddy Van Leirberghe welke samen met Louis Moens versnelt. Vanuit 2e positie in het peloton spring ik met hen mee en wind op kop komen we met ons 3 dichter bij de 4 achtervolgers. Op het moeilijke, maar korte stuk wind op kop komen we vrij snel aansluiten en we zijn met 7 weg. Ik heb de indruk dat het peloton het laat schieten, want we hebben al een mooie voorsprong bij elkaar gefietst. De 2 leiders zien we niet echt voor ons uitrijden.
Van de 6e tot de 10e ronde valt het mij op dat ik veel minder moeite heb dan verleden week om vooraan mee rond te rijden. Wel maak ik enkele tactische "invoegfoutjes" waarop de geroutineerdere renners mij wijzen. Ik heb alzo wederom weeral veel bijgeleerd vandaag. Toch heb ik de indruk dat het tempo niet echt super hoog ligt. We rijden constant rond tegen 37km/u à 39 km/u zonder tempowisselingen. Als ik achterom kijk zie ik het peloton niet meer achter ons. We moeten meer dan een miniuut voorsprong hebben. We komen wel steeds dichter en dichter bij de 2 leiders waar Andries duidelijk te sterk is voor Geerts. Karel moet dan ook teveel werk opknappen en daardoor is hun voorsprong geslonken. In de 11e ronde halen we de 2 koplopers bij en we zitten dus met 9 renners in een veilige en definitieve kopgroep. Top 10 lijkt me vandaag haalbaar, maar ik voel dat ik eigenlijk nog veel krachten over heb en nog geen enkele keer in het rood ben moeten gaan.
Vanaf de 12e ronde nadert het peloton, telkens ik achterom kijk. Ze zijn echter toch nog ver achter ons. Maar onrust begint zich te sluipen in de kopgroep. Aanvalspogingen beginnen op gang te komen en vooral de 3 ploegmaats De Backer, Tas en nog een derde beginnen het tactisch te spelen. Daardoor begint onze ruime voorsprong te dalen en rijden we soms nog maar tegen 35km/u vooruit. Toch heb ik het gevoel dat we genoeg voorsprong zullen overhouden. Ik blijf mijn werk vooraan doen, ik zou immers liever top 9 eindigen dan dat het peloton terugkomt, voorts ben ik van plan om mee te spurten voor top 5 (Het gene Alex mij gevraagd had).
Vooraan geraakt niemand echt meer weg al valt de kopgroep soms in kleine delen, maar het probleem is dat het peleton onder impuls van Coppers, Delgouffe, Cornette, Van den Heuvel en Caeckebeke (jawel ploegmaat van de 3 ploegmaats vooraan??!!!) enorm begint te naderen. In de voorlaatste ronde gebeurt dan het onvermijdelijke. Het peloton komt terug aansluiten en een pelotonspurt is onafwendbaar. Spijtig dat we niet met 9 voorop gebleven zijn, maar het was wel spannend. In de laatste ronde krijgen we geen aanvalspogingen meer. Ik tel nog 23 van de 24 renners. Ikzelf zit rond plaats 20. Dus ik moet opschuiven. Ik wacht tot de wind in de rug staat en probeer op te schuiven, doch het peloton rijdt over de ganse breedte van de weg. Toch vind ik een gaatje en kan opschuiven naar plaats 16 à 17, spijtig geraak ik niet meer dichter. Alle gaatjes zijn dicht. Luc Cocquyt doet nog een jump naar voor en schuift langs de binnenkant van de laatste bocht naar de 5e plaats. Misschien had ik hem moeten volgen, maar het risico op een valpartij (voor mij en voor de anderen) kon ik niet nemen.
Caeckebeke trekt de spurt aan voor zijn ploegmaats Tas en de Backer, maar met Karel Andries in zijn wiel. Andries gaat er over en wint met 4 à 5 meter voorsprong. De andere snelle mannen zijn Tas, De Backer, Coppers en Hunninck (allen bijna op dezelfde lijn). Voorts eindigt Cocquyt en Delagrange. Ikzelf spurt nog van een 17e plaats een 5-tal man voorbij. Ik pak nog Jos Lissens, Laurent de Vos, Fillemond Delgouffe, William Govaert en Luc Verkinderen. Ik heb nog kracht over en probeer nog Segers, Van Leirberghe en Lammens voorbij te gaan, maar Segers wijkt van zijn lijn af en rijdt me klem tegen de vangrails. Ik moet dus achter hem blijven en inhouden. Op het moment ik over de lijn rijd, tel ik direct mijn plaats. Ik schat tussen de 11e en 14e plaats.
Na de wedstrijd laat Karel Andries de foto's van de spurt zien. Aan de wedstrijdtafel blijkt dat ik 12e ben geëindigd en ik zie mijn goede wedstrijd dit keer ook bekroont met een goede uitslag. Ik ben tevreden dat ik nog heb meegespurt. Anders had ik moeten vertellen "ganse koers mee in de aanval en uiteindelijk 23e geëindigd". Nu klinkt het toch iets beter.
Uitslag :
Categorie F1: 1.Karel Andries (Schoten) 2.Helmuth Tas 3.Patrick De Backer 4.François Coppers 5.Paul Hunninck 6.Luc Cocquyt 7.Bart Delagrange 8.Wim Van Den Heuvel 9.André Segers 10.Eddie Van Leirberghe 11.Rudy Lammens 12.Kris Van Honsté 13.Luc Verkinderen 14.William Govaert 15.Philemond Delgouffe 16.Laurent De Vos 17.Jos Lissens 18.Eddy Iterbeke 19.Dirk Caeckebeke 20.Freddy Cornette 21.Chris Geerts 22.Jan Van Wezenbeeck 23.Louis Moens 24.Guy Dhaese
Vandaag dinsdag gaan trainen op de piste van Wilrijk. Rond 20h00 werd er een wedstrijdje georganiseerd. Enkele junioren van Hoboken WAC, enkele beloften en wat wielerrecreanten deden mee. Gelukkig was er niet zo heel veel volk op de piste, door het zomeruur beginnen er al velen op de weg te gaan trainen. Met een man of 12 zaten we nog samen met nog 8 ronden (van 333m) te rijden. De laatste 5 ronden zat Jordy aan de leiding en hij trok goed door. Ik zat in 2e positie en riep dat Jordy het moest volhouden. Hij versnelde nog zodat niemand kon wegspringen. Met de laatste ronde ingegaan schakelde ik groter, zette de spurt aan vanop 250m en won met 4 à 5 meter voorsprong. Een heerlijk gevoel.
Weeral een goede training van 1h30 tegen 36 km/u gemiddeld met mijn topsnelheid in de spurt 48.7 km/u was ik zeer tevreden.
Het was een zeer goede wedstrijd te Wieze met een mooie, zeer grote omloop en ik heb er zeer goed gereden. Eerst even naar gisterenavond, waar we samen met mijn vrouw onze tennismatch hebben gewonnen met 6/2 en 6/3. Daarna een goede quiz meegespeeld en met een 8e plaats van 22 ploegen best tevreden. Met heel wat actuele kennis en -sport vragen lag de quiz mij vrij goed. Vanmorgend Wilrijk-Berchem bij de knapen gaan kijken. Luca is verloren met 1-3, doch hij heeft wederom gescoord. Rond 13h15 naar Wieze gereden en vrij laat aangekomen, doch op 30' voor de start moet dit nog wel lukken. Met de wagen de ronde even verkent, maar blijkbaar ergens verkeerd gereden, waardoor ik nog maar 15' had om mij in te schrijven en klaar te maken. Gelukkig liep de vorige wedstrijd enkele minuten uit en stond ik vrij ontspannen aan de wedstrijdstart met ongeveer een 21à 22 deelnemers. Het parkoers moest 8 keer afgelegd worden, in totaal 56km.
Mijn tactiek lag vooraf vast. In Zeveneken had ik geleerd dat ik in de beginfase teveel met mijn krachten heb gesmeten waardoor ik verleden week de laatste 5km te kort kwam. Dus vandaag rustiger beginnen. Waarschijnlijk rijdt er een groepje met de favorieten weg en kan ik in het peloton blijven. In het peloton dan alle krachten verzamelen voor de laatste ronde en proberen top 15 te rijden. U zult straks lezen dat er van deze tactiek niet veel is overgebleven.
We krijgen in de eerste ronde direct een aanval van Freddy Cornette, een hardrijder die toch 300m voorsprong neemt. Marc Dhanijns, reeds een overwinning op zak, gaat er solo achter en ik vraag me af of de winnende vogel al gaan vliegen is vanaf de eerste ronde. Maar neen, het is Karel Andries welke het peloton terug bijbrengt zodanig dat alles terug samen is. op het moment alles samenkomt demmareert Karel Andries, Belgisch kampioen, onmiddellijk en krijgt enkele renners met zich mee. Aan de aankomstzone komt alles terug samen op uitzondering van enkele gelosten, o.a. de zieke Fillemond Delgouffe, Guy D'haese, Paul Put (familie van de ex-trainer van Lierse?) en Peter Van Kerckhove.
In de 2e ronde krijgen we wederom een aanval van Karel Andries. Hij krijgt 6 man mee waaronder o.a. Paul Hunninck. Het peloton twijfelt. Samen met Cois Coppers, Marc Dhanijns en nog iemand, spring ik er achter en met de wind in de rug komen we vooraan aansluiten net voor het lange stuk wind op kop. Ik tel 11 koplopers en de sterkste renners zijn vooraan. In de achtergrond zie ik nog een 4-tal renners op 200m achterstand zwoegen. Volgens mij is dit de goede trein van 11-man en ik zit erbij. Aan het einde van de 2e ronde komen de 4 achtervolgers toch nog aansluiten. De rest doet niet meer mee voor de overwinning. Een top 15-plaats is nu reeds zeker.
In de derde ronde krijgen we wederom een aanval van Karel Andries. Hij laat zien dat hij een waardig Belgisch kampioen is en schuwt de aanval niet. Hij krijgt Marc Dhanijns, Paul Hunninck, Patrick de Backer en Helmuth Tas (2 ploegmakkers) mee. Dus 5 man rijden weg van het peloton. Ik zit in het wiel van Jef Denaeghel welke vanuit het midden van het peloton fors aanzet. Ik blijf in zijn wiel en achter mij valt een gat. Samen zien we de 5 leiders 250m voor ons uitrijden. Jef trekt goed door ondanks hij juist 24h van dienst is geweest op zijn werk (hij werkt bij de civiele bescherming). Ik neem vlot over en probeer voor het moeilijke lange rechte stuk met wind op kop er alles aan te doen om vooraan aan te sluiten. De trainingen op de piste om een ronde te pakken op de groep komen nu goed van pas. Beter een korte stevige inspanning dan een lange achtervolging van verschillende kilometers, lijkt wel mijn motto. Van mijn oorspronkelijke tactiek om het rustig aan te doen de eerste rondes blijft dus niet veel over, maar ik amuseer me en de benen zijn goed.
Jef rijdt het laatste stukje vrij snel dicht en we zijn met 7 man voorop in de derde ronde. Het tempo vooraan gaat enorm de hoogte in. Ik probeer een deel van mijn werk te doen. Achter mij zie ik op 300m nog 2 man een poging doen om terug aan te sluiten, volgens mij zijn het Cois Coppers en Freddy Cornette. (Maar Cois mailt me dat het samen met Eddy Iterbeke was). Karel Andries sleurt voor de zoveelste keer aan de kop en we rijden alzo terug verder weg van de 2 achtervolgers. Even later zie ik achter ons niemand meer rijden. We zijn met 7 man definitief weg.
Aan het einde van de 3e ronde is een scherpe rechtse bocht met vlak ervoor een enorme put, ttz de betonbaan steekt 5cm lager dan de niet-goed aangewerkte asfaltbaan. Waarschijnlijk is de betonbaan weggezakt in de loop der jaren. Ik hef mijn voorwiel naar boven, spring erover, maar mis daardoor bijna mijn bocht. Gelukkig kan ik vrij snel terug aansluiten want het tempo gaat wederom boven de 45km/u. Voorbij de aankomst gereden, hoor ik de speeker door de micro "haha, er zijn koplopers ontsnapt en hij telt 1-2-3-4-5-6-7 man". Voor Karel Andries gaat het helemaal niet snel genoeg, bij het begin van de 4e ronde springt hij alleen weg en hij pakt 15sec. Met zes beginnen we echter nu voor de eerste keer goed rond te draaien. Een halve ronde rijdt karel voor ons uit, maar hij geraakt niet weg en we halen hem terug bij. Ik begin eerste tekens van vermoeidheid te voelen. Jef De Naeghel laat onnodig een gat vallen en ik moet het dichtrijden. Even later valt er een gat voor Marc Dhanijns (ik rij achter hem). Marc kijkt naar mij, maar ik zeg direct dat hij het beter zelf doet want mijn bobijntje is aan het opgeraken (en het is geen komedie). We komen wederom met 7 samen. Karel, komt me achteraan aanmoedigen en zegt dat ik moet volhouden, da's wel tof van hem en het geeft me terug "boost". Achter ons komen stillaan de eerste E-renners dichter en dichter bij ons.
Aan het einde van de 4e ronde moeten we wederom de scherpe bocht naar rechts nemen met de put vlak ervoor. Ik mis volledig mijn timing en ik denk dat ik met mijn voorwiel er ben overgegaan, maar teveel gewicht achterop heb gezet, waardoor ik met mijn achterwiel tegen de rand knots. Ik hoor direct mijn wiel slepen tegen mijn remblokjes. Plat achteraan. Verdorie ik was immers goed mee in de kop van de wedstrijd en een top 7 zat erin. Ik meld me aan bij de wedstrijdjury, ze noteren mijn nummer en ik vraag of ik de wedstrijd in de tweede groep mag verder uitrijden na een reservewiel te hebben genomen. Geen probleem zegt de jury. Wat zijn ze toch vriendelijk en soepel bij de WAOD. Ze weten dat iedereen dit als hobby beschouwd. Raar maar waar ben ik niet kwaad op die lekke band, ik geniet zelfs over mijn wedstrijdverloop en zie toch dat ik wederom vorderingen heb gemaakt tegenover enkele weken geleden. Lek rijden, vallen, pech hebben, het hoort allemaal bij het koersen en het overkomt iedereen. (Op de foto links bovenaan sta ik dan ook vrij tevreden op met mijn platte achterband, met dank aan Monique).
Een ronde later sluit ik terug aan bij de achtervolgende groep, ze zijn nog met 8 renners: Coppers, Delagrange, Verzele, Cocquyt, Cornette, Govaert, Verkindere, VanLeirberghe + Guy Dhaese, welke gedubbeld werd. Samen rijden we het vervolg van de wedstrijd. Het valt me op dat het tempo van deze groep zeker 5km/u trager is dan dit van de kopgroep. Het gemiddelde ligt rond de 37km/u. Waarschijnlijk hebben ze zich neergelegd bij situatie en koersen ze voor de 7e plaats. Het zijn wel allemaal renners welke ik vorige weken met veel moeite heb kunnen volgen. Ofwel heb ik vandaag goede benen, ofwel maak ik progressie. Ik denk het laatste.
De laatste drie rondes wordt de kopgroep van 6 vooraan voorbij gereden door de eerste E's. De kopgroep blijft op 100m achter deze E's rondrijden. Misschien had ik toch wel vooraan kunnen standhouden, vermits Karel gestopt was met al zijn aanvallen. Achteraf zei hij tegen mij "ik moest wel voortdurend aanvallen, er zaten immers teveel rappe mannen bij en het tempo was te laag". Hij vond het spijt dat ik vooraan niet heb kunnen uitrijden.
In de laatste kilometer krijgen we vooraan nog een aanval van Paul Hunninck, maar Karel gaat hem halen. Gevolg is wel dat ze vooraan wederom bij alle E's komen en in een groepsspurt van 30 à 40 man zullen verzeild geraken. Dit is zeer gevaarlijk voor valpartijen. Uiteraard wil iedereen nog wel een goede klassering rijden en eventueel spurten voor de F1-overwinning, maar alle E's tesamen is een groot risico. Karel blijft goed vooraan de ganse groep postvatten en spurt meesterlijk naar zijn eerste en zeer verdiende overwinning van het seizoen. Proficiat, hij was in mijn ogen duidelijk de sterkste van alle F1's. Volgens berichten werd Paul Hunninck tweede en eindigde Marc Dhanijns zesde.
In onze groep wou ik de laatste ronde mijn benen nog eens testen. Op 4 km van de meet spring ik weg uit onze groep vanuit laatste positie. Waarschijnlijk zullen ze mij wel laten rijden, want ze weten dat ik voor de uitslag niet meer meespeel. Ik wou wel eens testen of ik deze laatste 4km nog vooruit het pelotonnetje kan blijven uitrijden. Tot mijn spijt springt Bert Delagrange met mij mee. Om geen wedstrijdvervalsing op mijn naam te hebben, moet ik direct mijn benen stilhouden. Bert snapt er niets van en vraagt om met hem mee te rijden. Ik zet mij echter aan de kant en wacht terug op het groepje. Het spurtje wordt nog vrij snel afgewerkt. Er zijn toch nog altjd snelle mannen bij deze F1's. Ikzelf rij achter Fred Cornette over de finishlijn (ik vermoed dat Freddy nooit meespurt) en eindig op een 14e plaats. Na 40min ga ik de uitslag halen en ik sta op een 17e plaats genoteerd achter Fillemond Delgouffe en achter Guy Dhaese. Raar maar waar. Guy Bloem (Voorzitter WAOD) zegt dat hij het zal nakijken. Zoveel maakt het niet uit. Ik weet dat top 7 vandaag had gekunnen.
De officiële uitslag is ondertussen binnen gekomen:
Categorie F1: 1.Karel Andries (Schoten) 2.Paul Hunninck 3.Patrick De Backer 4.Helmuth Tas 5.Jozef De Naeghel 6.Marc Dhanijns 7.Noël Verzele 8.Bart Delagrange 9.Luc Cocquyt 10.William Govaert 11.François Coppers 12.Eddy Iterbeke 13.Luc Verkinderen 14.Eddie Van Leirberghe-Kris Van Honsté 16.Freddy Cornette 17.Guy Dhaese 18.Philemond Delgouffe 19.Paul Put 20.Peter Van Kerckhove
De uitslag klopt dus niet echt. Freddy was voor mij. Ik zal een mailtje naar Guy Bloem sturen ter correctie. Eerlijk is eerlijk.
Thuisgekomen vraagt mij zoontje of ik nog zin heb om een matchke te tennissen in onze tuin. Natuurlijk heb ik daar zin. Ik heb immers altijd zin om te sporten. Het valt me op dat na een wielerwedstrijd ik zelden moe ben en ook de dag erna heb ik geen last van stramme spieren. Ik heb nu wederom zin om dinsdag nog op de piste wat aan mijn gebreken te werken. Ooit wil ik een koers winnen en ooit zal het mij lukken.
Volgende week wedstrijd in Zeveneken op zaterdag. Het zullen wederom 17 rondes zijn. Hopelijk iets minder wind dan verleden week.
Kris VH
Onderaan Karel Andries met links achter hem Paul Hunninck (in het rood). Rechts achteraan Jef De Naeghel (in het zwart werd 5e bij de F1) en helemaal achteraan Marc Dhanijns ( werd 6e bij de F1's).
De kopgroep van 7 man in de 4e ronde : Jef De Naeghel (zwart), Andries, Hunninck, Dhanijns, de 2 ploegmaats Tas en De Backer en de enigste quick step renner welke het vandaag moest doen Kris Van Honsté (himself). Waar was Boonen, Devolder en Chavanel vandaag???? Lefevre zal toch weer tevreden geweest zijn na dit weekend. Hij belde me op na de wedstrijd en vroeg of ik zondag nog vrij was voor de ronde van Vlaanderen. Ik heb gezegd dat ik enkel zaterdag in Zeveneken bij de WAOD moet koersen volgende week. Afhankelijk van de uitslag op zaterdag, zal hij zijn selectie eventueel nog wijzigen, deelde hij mij mede. Maar deze laatste zin heb ik niet echt goed begrepen, de GSM-verbinding viel net uit.
Zondag is er wederom een WAOD-wedstrijd te Wieze. Onze reeks rijdt om 14h30. Ik heb nu reeds mijn wedstrijdtactiek klaar liggen en aangepast naar aanleiding van de vorige wedstrijd in Zeveneken, zodanig dat ik toch de laatste ronde ook nog kan meespelen in de eindspurt.
De week is wederom vlug voorbij gevlogen:
Dinsdag wederom goed getraind op de piste in Wilrijk. Constant in een groepje meegereden tegen 33 à 35 km/u en dan regelmatig weggesprongen en proberen een ronde ALLEEN te pakken en terug aan te sluiten. Het is me toch een paar keer (dus 2 keer) gelukt. Sommige keren sprongen ze uiteraard achter mij aan en sloten bij me aan en dan was een ronde pakken niet mogelijk. Toch is het iets waar ik nog op moet blijven trainen, nml na enkele rondes kan ik het tempo ALLEEN niet vasthouden, zelfs geen 37 laat staan 35 km/u. Als ik ooit eens in een beslissende ontsnapping meespring zal het toch moeten om 40 km/u enkele laatste kilometers vol te houden. Hier ben ik dus nog niet aan toe. Blijven trainen is de boodschap.
Woensdag en donderdag constant regen in Antwerpen (waarschijnlijk in heel België). Op de rollen trainen doe ik echt niet graag, ik vind het helemaal geen koerssimulatie, de weerstand is helemaal anders (en ik hou zo van competitie), zodat een uurtje op de rollen mij niets zegt. Ongeloofelijk dat mannen zoals Fillemond Delgouffe regelmatig (hij zegt elke morgend, maar ik kan het niet controleren) een uurtje op de rollen traint om 6h00 's morgens alvorens naar zijn werk te gaan.
Vrijdag had ik aan mijn zaalvoetbalploeg (Hoboken Ster, 3e nationale A, we staan op de 2e plaats met kans op promotie) beloofd dat ik nog eens zou meedoen, ondanks mijn liesblessure welke maar niet volledig wil genezen. Vermits ik voor mijn werk enkele rusthuizen technisch moest gaan bekijken in Kortrijk en Veurne was ik pas om 20h15 aanwezig, terwijl de match begonnen was om 20h00. Tot overmaat van ramp stonden we tijdens de rust 0-3 achter en dit tegen de 4e laatste van het klassement. Nadien toch de draad opgepakt en van 1-3 naar 2-3, 3-3, 4-3 en uiteindelijk 5-3 gewonnen. We blijven alzo op de 2e plaats staan. Ik heb wel moeten constateren dat mijn liesblessure nog helemaal niet genezen is. Gelukkig is het niet terug erger geworden.
Zaterdag 's morgens wat losrijden want om 18h00 moet ik competitie tennissen samen met mijn vrouw in een team. Zoals ik al eens gezegd had, doe ik graag vele sporten aan competitie en ongeveer 6 dagen van de 7. Drie jaren geleden heb ik trouwens de finale van Antwerpen (+35jaar) gespeeld, doch verloren. Mijn huidig klassement is B-4/6. Tennis is een mooie familie-sport. Ik heb er al veel plezier aan gehad en heb via tennis ook mijn vrouw leren kennen. Mijn vrouw heeft ook een goed B-klassement en is met haar ploeg de laatste jaren 3x keer kampioen van België gespeeld!! Spijtig kan ik dit van mijzelf nog niet zeggen. Ik blijf het elke zomer proberen met onze ploeg. Zaterdagavond doen we dan mee met de familie aan een quiz van de voetbal van Wilrijk, waar mijn zoontje speelt op zondag.
Zondagmorgend speelt mijn zoon voetbal tegen Berchem en vertrek ik rond 13h00 naar Wieze, waar we starten om 14h30. O wat zal ik weer spijt hebben als het weekend ten einde is, tenzij de eerste overwinning een feit is.
Ik wens nog veel spoedig herstel aan Elke, welke ik gevraagd heb om binnenkort eens met WAOD mee te rijden. Dit mag toch hé F1-mannen?
Ook gaat het beter met onze F1-man Alex van Onckelen, hij mailde me dat hij reeds terug op de rollen kan rijden en zal einde mei terug kunnen fietsen/koersen. Nog een snel herstel Alex.
Ondanks een zeer vlak parkoers, werd het één van de zwaarste wedstrijden tot op heden. Het parkoers van slechts 3 km moest 17 keer afgelegd worden. Met 4 zeer vlot-draaiende bochten viel het tempo nooit stil. Vooral bij de F1 resulteerde dit in 100en-aanvalspogingen. Uiteraard kan ik alle aanvalspogingen niet allemaal opnoemen. Het valt me op dat meer en meer mensen mij beginnen te kennen en mijn blog-site actief lezen. Men zegt me :"Doe gerust voort, het is leuk om de verslagen te lezen en onze namen terug te vinden". Kritiek heb ik nog niet gehoord.Van onze WAOD-fotograaf Monique kreeg ik al een foto doorgestuurd met voor mij Robin Van Kerschaever en Jef De Naeghel achter mij. Ofwel was het in de derde ronde ofwel in de 13e ronde. Mijn sponsor Quickstep zal weer tevreden zijn.
Het koersverloop : Karel Andries, Belgisch kampioen doet na een stage in Benidorm zijn wedstrijddebuut dit jaar. Guy Dhaese heeft verkozen om tot 6h00 's morgens met Veronique De Cock en Ellen Petri in de auto door te brengen en heeft dus weinig geslapen. Opvallende afwezigen zijn Lucien Van Goethem en Alfons Van Raemdonck (reeds 2 overwinningen op 3 wedstrijden in maart). Het valt me op dat er veel nieuwe renners aan de startlijn staan, met 26 deelnemers worden gelukkig de F1 gesplitst van de E-renners. Vanaf de eerste bocht laat Karel Andries zien dat hij in Benidorm niet heeft stil gezeten (1100 trainingkilometers). Hij krijgt 3 à 4 andere renners mee, maar geraakt niet echt weg. In de tweede ronde probeert hij het opnieuw, krijgt Cocquyt, Coppers en Vermeylen mee en nog enkele nieuwe renners, welke zich toch vrij actief mengen in het wedstrijdbegin. Halverwege de 2e ronde komt alles terug samen. De eerste drie rondes kan elke 500m een aanvalspoging genoteerd worden. Ik ben maar één keer meegesprongen maar voel dat dit onbegonnen werk is en probeer de krachten te sparen.
In de 3e ronde krijgen we een eerste serieuze aanval van ongeveer 11 renners met o.a. : Dhanijns, Vermeylen, Andries, Cornette, Coppers, Cocquyt, Van Kerschaever, Hunninck, De Naeghel, Segers, Verzele. We zien ze voor ons rijden met 300m voorsprong maar hun tempo ligt te hoog. De eerste 3 rondes leggen we af tussen de 12 en 13 minuten. Iedere wiskundige kan de gemiddelde snelheid nu uitrekenen. Als ingenieur kom ik dan aan 41,3 km/u.
In de vierde ronde springen William Goyvaert en Eddy Van Leirberghe met 2 in de achtervolging. Bart Delagrange probeert ook alleen weg te springen, maar wordt vrij snel teruggepakt. Vooraan in de kopgroep komt er een aanval van Vermeylen en Marc Dhanijns (de man in forme).
In de vijfde ronde krijgen we dus 2 koplopers, een achtervolgende groep van ongeveer 9 renners, dan 2 achtervolgers en dan het peloton. Het tempo van ons peloton bevalt me beter dan het tempo van de eerste drie rondes. Ik voel nu reeds dat het een zware wedstrijd zal worden. Veel wind op 2 van de 4 rechte stukken en een verschroeiend tempo op de 2 andere stukken. De ganse koers kijk ik geen enkele keer naar mijn snelheidsmeter (ik heb er geen tijd voor), nadien lees ik topsnelheden van 48,1km/u. Dit wordt de snelste koers van het seizoen.
De E-renners komen ons links voorbij gevlogen. Zoals het reglement het zegt, mogen de F1-renners niet aansluiten bij de snellere E's. In tegenstelling tot 2 weken geleden is er nu wel discipline bij ons peloton en we laten de E's 200m voor ons wegrijden. Er wordt niet aangesloten. Aan diegene die denken dat we dit wel gedaan hebben => "we hebben geen meter aangesloten".
Vanaf de 6e tot 11e ronde is het knokken om stand te houden in het peloton, maar toch zien we regelmatig de koplopers voor ons uitrijden. Op de stukken met wind op kop probeer ik zoveel als mogelijk geen nutteloze inspanningen te doen. Vooral van Den Heuvel, Delagrange, Delgouffe, houden het tempo hoog in ons peloton. Op de rechte stukken wind mee, probeer ik mijn werk te doen en neem het peloton enkele keren op sleeptouw.
Vooraan rijdt Vermeylen weg van Dhanijns, de winnaar is dan reeds gekend. Dhanijns heeft nog ongeveer 1m30 voorsprong op het achtervolgende 9-tal. Bij dit 9-tal rijdt echter niet iedereen voluit en in de 12e ronde komen Goyvaert en Van Leirberghe eindelijk aansluiten, maar ons peloton is ook op komst. Ik ben al lang achteraan moeten gaan postvatten, ben al 3 keer in het rood gegaan, maar hang er nog steeds aan. Aan het einde van de 12e ronde komen we allemaal terug samen. Dit had ik niet meer verwacht. Ik tel nog ongeveer 20 man en ben er nog steeds bij, maar mijn krachten zijn eigenlijk volledig op.
De wedstrijdjury zegt nog 5 rondes. Iedereen kijkt naar Karel Andries welke dikwijls vooraan in het peloton rijdt. Ik maak hier een taktische fout om naar de kop van het peloton te schuiven en neem de leiding op het rechte stuk met wind in de rug. Plots komt de ene na de andere demarrage van achter mijn rug en voor ik het weet hang ik als laatste en moet alle zeilen (gelukkig was er veel rugwind) bijspannen om nog maar eens aan te pikken. Een achterstand van 1m wordt 3m dan 5m, de groene vlag rijdt achter mij. Toch kan ik het gat terug dichtrijden op de voorlaatste renner en kom terug aansluiten bij het peloton. Eens je 10m moet lossen op het peloton is de koers over, dus ik moest wel alles uit mijn lijf rijden. In een flauwe bocht neemt Francois Coppers het binnengootje, Paul Hunnick heeft het niet gezien, snijdt zijn bocht af en Coppers gaat tegen de vlakte. Gevloek vanop de grond, maar Cois staat onmiddellijk terug recht en kan zeer snel terug aansluiten. Het was de eerste valpartij van dit seizoen bij de F1's.
We krijgen de laatste 4 rondes (nog 12km) wederom een 20-tal aanvalspogingen. Enerzijds is het knap dat ik mij nog in deze selecte groep kan begeven, anderzijds moet ik vaststellen dat de andere veel beter zijn dan ik. Ook hier maak ik wederom een fout, iedereen zit kapot moet je altijd denken en zelf mag je nooit denken dat je de zwakste bent van de groep. We krijgen een aanval van Robin Van Kerschaever (welke vandaag een goede wedstrijd rijdt), Coppers en Hunnick, maar de verstandhouding is niet goed (hoe zou dat komen?).
Met nog 2 rondes geraken Patrick De Bakker (voor mij onbekend), André Segers (goede finisher), Karel Andries (zeer sterk), Bart Delagrange en Jef Denaeghel wel weg. Eddy Van Leirberghe probeert nog aan te sluiten, maar dit lukt niet meer. Achter Eddy springt de sterke Francois Coppers nog weg en even later Robin Van Kerschaever. Francois en Robin komen nog tot bij Eddy van Leirberghe maar bij de 5 voor hen geraken ze niet meer. Ikzelf geraak niet meer vooruit, hang voortdurend laatst. William Goyvaert laat voor mij een gat vallen, laat mij invoegen, springt achter mijn rug vandaan en ik moet 30m zelf terug dichtrijden op het peloton. Mijn eigen schuld, maar toch slaag ik er nog in en kom ik terug aansluiten. Even later valt er voor mij wederom een gat en samen met Raes en Wim Van den Heuvel (sterke eerste wedstrijdhelft) moeten we lossen. Dit gat krijg ik niet meer dicht. De laatste 5km waren er dus voor mij teveel aan om nog een mooie prijs te rijden. Enkele nutteloze inspanningen onderweg, breken me zuur op. Toch rijden we de wedstrijd nog uit, aan dit tempo is dat al een prestatie op zich, verleden jaar zou dit me nooit gelukt zijn.
Vooraan wint Vermeylen de wedstrijd en finisht Marc Dhanijns solo als tweede. We krijgen nog enkele ultieme aanvalspogingen maar het is De Bakker welke derde wordt voor André Segers en Jef Denaeghel, gevolgd door Karel Andries en Bart De Lagrange. Robin Van kerschaever wint dan een achtervolgend spurtje voor Van Leirberghe en Francois Coppers. De rest volgt in een volgend groepje waar Luc Cocquyt (snelle man) de rapste is voor een Eddy Iterberke (welke ik de volledige wedstrijd niet heb zien rijden).
Ikzelf bereid me voor op de spurt samen met Wim Van den Heuvel en Willy Raes. Ik beslis om nog aan te zetten op 800m voor de streep met de hoop dat de andere me laten rijden. Maar op het moment ik aanzet, schieten de krampen in mijn beide kuiten. Dus maar wachten op de eindspurt. Ik draai als eerste de laatste bocht in, probeer aan te zetten, maar de kuiten zeggen neen, dit gaat niet meer. Raes wint nog ons groepspurtje. Ikzelf eindig 22e, doch wedstrijd uitgereden aan een zeer hoog gemiddelde. Het was eigenlijk een zeer goede koers aan een hoog niveau.
PS Lucien van Goethem mailt me net, dat hij samen met Fons Van Raemdonck vandaag is gaan rijden bij de VWF te Puurs . Fons is eerste geëindigd en Lucien zat in een 4-tallig achtervolgende groepje en is tweede geëindigd. Dit is een zeer knappe prestatie van onze WAOD-jongens. Vergeet niet dat in de VWF er meestal 40 à 60 starters zijn en in ploegen gereden wordt. Ik heb trouwens gelezen dat de C-reeks is afgeschaft. Het is te zeggen A + B + C rijden dit jaar samen in de AB-reeks. D en E rijden dit jaar in de CD -reeks. Dit moet dus onze reeks zijn. Daarna volgen de nog oudere reeksen.
Onze officiële uitslag volgt op de WAOD-site maar als ik iedereen vanuit mijn ooghoeken heb zien aankomen, denk ik dat dit de uitslag zal zijn : 1. Vermeylen 2. Marc Dhanijns 3. De Bakker 4. André Segers 5. Jef Denaeghel 6. Karel Andries 7. Bart Delagrange 8. Robin Van Kerschaever 9. Eddy Van Leirberghe 10. Francois Coppers 11. Luc Coquyt 12. Eddy Itterbeke 13. Moens 14. Phillemond Delgouffe 15. Freddy Cornette 16. De Steyn? 17. Noël Verzele 18. William Goyvaert 19. Paul Hunninck 20. Raes 21. Wim Van Den Heuvel 22. Kris Van Honsté 23. Cornelis 24. Van Kerckhove 25. Guy Dhaese 26. Peter Viette.
De prijs van Freddy Cornette heb ik meegenomen en bezorg ik hem in Wieze. Iedereen mag mij mailen als bepaalde wedstrijdsituaties anders verliepen zoals beschreven. Het was wederom een leuke, doch vermoeiende wedstrijd. Iedereen nodig ik deze week uit op dinsdag en donderdag op de wielerpiste vanWilrijk. Daar wordt van 18h30 tot 21h00 gereden in verschillende groepjes van 35 à 40 km/u. Het is een zeer veilige training, zolang het 's avonds op de weg nog donker is, is de piste ideaal.
voorbereiding naar wedstrijd WAOD Zeveneken zondag 22/03/09
We denken weeral aan de volgende wedstrijd het komende weekend. Deze vindt plaats in Zeveneken een deelgemeente van Lokeren. Ik vind me nergens terug in de uitslagen van verleden jaar en kan me ook niet herinneren dat ik er al ooit heb meegereden, ondanks dat er per jaar ongeveer 4 wedstrijden worden georganiseerd. In ieder geval in Lokeren zal het wel een vlak parkoers zijn. Volgens de website van de WAOD zouden het 17 ronden zijn van 3km dus 51km. Zulke korte parkoers liggen me wel, met veel optrekken en veel tempowissels. Belangrijk is dan wel als de groep groter is dan 20 man om niet volledig achteraan te rijden, maar eerder vooraan.
Verleden jaar was er in Zelzate ook zulks stratenparkoers van 3 km kort met ruim 30 deelnemers. De eerste rondes reed ik achteraan en na 2 rondes moest ik al bijna lossen, steeds maar optrekken naar 45km/u terwijl de gemiddelde snelheid van de wedstrijd eigenlijk maar 38 km/u was. Na 3 rondes ben ik dan opgeschoven naar de eerste 7 posities. In de 15e ronde keek ik achterom en ik stelde vast dat onze groep nog maar 15 man sterk was. Al de rest moest blijkbaar al vroeger lossen. Ik heb dan meegespurt voor de overwinning en ben mooi 7e geëindigd.
Zoals gezegd waren er verleden weekend geen wedstrijden bij de WAOD .Na enkele dagen rustig aan (vooral door de regenbuien hier in Antwerpen) heb ik de draad terug opgenomen op zondag. Een solotochtje langs de oevers van Schelde, Rupel en Nete gingen vrij vlot. Ondanks dat ik alleen reed ging ik regelmatig naar de 37km/u. In het terugkomen bleek echter dat ik wind mee had gehad en kon ik dit tempo niet aanhouden. Na 80 km solo kwam ik toch vrij voldaan terug thuis.
Maandag had ik wederom veel zin om mijn fiets te pakken. Vermits de wielerpiste van Wilrijk op 2min afstand is van mijn woonst, sprong ik op mijn fiets. Tot mijn verbazing waren er slechts 2 andere renners op de piste tussen 19h en 21h. Aanvankelijk was het de bedoeling om wat los te rijden, maar uiteindelijk met ons 3 toch een goed tempo kunnen rijden met snelheden van 33km/u tot 37km/u. Eén van mijn metgezellen was een levensvrijgezel van 60jaar. Hij vertrekt volgende week naar Thailand. Mooi land zei hij. Volgens mij gaat hij niet alleen om het land te zien. . De andere metgezel was Jordy. Hij zei me dat binnenkort er steeds trainingswedstrijdjes worden georganiseerd op dinsdag en donderdag in de buurt van de putten van Walem. Dit is vlak voor de "blauwe bruggen" van de Rupel en de Nete vlak voor Mechelen. Dat interesseert me wel als training binnenkort. Allen er heen zou ik zeggen (vanaf zomeruur 18h30 tot 20h00).
Dinsdag was er dan veel meer volk op de wielerpiste. Toch vrij goed doorgetraind. Ik stelde vast dat ik mijn benen niet voelde vandaag. Ze gingen rond zonder problemen. Een paar keer goed doorgetrokken boven de 40km/u en zonder problemen terug voortgereden aan 37 km/u. Elke en Dennis waren er ook weer. Elke bedankte me voor de nuttige tips om binnenkort haar eerste wedstrijd uit te rijden. Het waren tips welke je nodig hebt als beginnend renner. Deze tips staan nergens in boekjes. In de boekjes staat "steeds opschuiven daar waar mogelijk, steeds vooraan rijden in het peloton, steeds wegsteken, steeds volgen, zo klein mogelijk blijven trappen, e.d". Als beginnend renner is het echter veel moeilijker en heb je niet de kracht om dit de ganse wedstrijd vol te houden. Je hebt dan andere tips en een andere tactiek nodig om je eerste wedstrijd uit te rijden.
Uiteindelijk zat ik dinsdag aan 34km/u gemiddeld en voelde ik dat de conditie zeer goed is.
Woensdag rust. Donderdag familiebijeenkomst. Vrijdag nog steeds geen zaalvoetbal, dus rust of late middag wat rijden. Zaterdag wat losrijden. Zondag voel ik nu reeds dat ik goed ga rijden in Zeveneken. Misschien spring ik wel eens mee in een vroege ontsnapping.
Dit weekend geen WAOD-wedstrijden. Zaterdagavond een goede Chinees gaan eten in Kontich "chinees honderd jaar" en daar kwam ik onze Antwerpse superster Sugar Jackson (bokskampioen) tegen. Een foto met mijn zoon Luca was geen probleem.
Ik hou wel van rangschikkingen : Deze rangschikking geeft aan welke F1-renner momenteel de beste F1 is qua prestaties (som der uitslagen vanaf maart 2009 gedeeld door aantal wedstrijden): Ikzelf sta 16e met een gemiddelde 11e plaats in de uitslag.
Voor diegene die denken dat elke wielerwedstrijd op hetzelfde parkoers quasi identiek verloopt, die vergissen zich. 's Morgens om 11h00 naar KFCO Wilrijk gaan supporteren waar mijn zoon Luca (14j) speelt tegen Schoten met de knapen provinciaal. Luca scoort het eerste doelpunt en zijn ploeg wint met 3-0. De zondag is dus goed begonnen. Ik heb vannacht uitzonderlijk goed geslapen en voel de vermoeidheid van gisteren eigenlijk niet meer. Door de aangekondigde kans op regen, beslis ik om vanmiddag met de wagen naar Bazel te rijden. Terwijl ik gisteren met de fiets (en boot) 12min onderweg was, doe ik er nu ruim 28min over om mij aan de wedstrijdtafel aan te melden, doch om 14h30 begint de wedstrijd pas. De jury beslist dat de E-renners en de F1-renners allen samen moeten rijden. Dit betekent ongeveer een groep van 25-man. Verleden jaar heb ik dit ook enkele keren meegemaakt en meestal blijft de groep vrij compact samen. Ontsnappen tegen een groot peloton is immers vrij moeilijk. Daarom kies ik om achteraan het peloton de eerste rondes te rijden, althans dat was ik van plan.
De eerste halve ronde gaat het gezapig, maar vanaf de eerste tempoversnelling brengen de E's het tempo naar de 50km/u. De meeste F1's kunnen dit tempo niet aan en hangen achteraan. Aan het einde van de eerste ronde zit de wind in het nadeel, sommige F1's en E's moeten al lossen. Als ik bij deze gelosten te lang blijf hangen is de koers binnen enkele tellen al over. Ik moet dus een jump wagen en in het rechte stuk van de aankomst bergop, schiet ik een serieuze "kartouche" af, om terug aan te sluiten bij het peloton. Achteraan starten was dus geen goed idee.
In de tweede ronde (na de aankomstzone, bergop en wind op kop) wordt vooraan doorgetrokken, het peloton spat uiteen in verschillende groepjes. Ik zie dat de meeste F1's in mijn buurt zitten en door het verschieten van de eerste krachten, kan ik onmogelijk nog een sprong naar voor wagen. Ik vermoed dat ik in een derde groep zit. Het tempo blijft hoog en vooral onder impuls van Noël Verzele, Phillemond Delgouffe en Freddy Cornette gaat onze groep stevig door. Ikzelf hap naar adem ondanks dat we nog maar 10km bezig zijn. Vooral Noël Verzele wil nog naar de vorige groep rijden en maakt zich ongerust. De anderen zijn echter tevreden met de huidige situatie en zitten er niets mee in dat we het tempo iets laten zakken. We laten de E's voor ons wegrijden. Uiteraard weet niemand hoeveel F1's er mee zijn met de E's en we weten ook niet hoeveel er achter ons nog in koers rijden.
Na de wedstrijd verneem ik dat tussen de 2e en 3e ronde (zie foto links bovenaan) er enkele F1's en E's vooraan samen wegrijden, waaronder de F1's Marc Dhanijns (winnaar verleden week in Oosteeklo, Alfons van Raemdonck (winnaar gisteren in Bazel) en Wim Van den Heuvel. Vermits Wim Van Den Heuvel de kop niet meer kan nemen (hij zit ook al 2 rondes in het rood) wordt hij op tactische wijze er vooraan afgegooid (een gat laten vallen en dan achter zijn rug vandaan springen). De beste zullen zeggen, als je mee springt moet je maar mee werken ook. De minder goede zullen zeggen : "we willen wel, maar we kunnen niet". Achter deze leiders rijden de meeste E's met daarbij nog 3 à 4 F1's waaronder Swa Coppers, Paul Hunninck en de vooraan geloste Wim Van den Heuvel.
In de 4e en 5e ronde blijft het tempo vrij hoog, doch constant. In onze groep wordt er zo hard doorgereden dat we nog maar met 7 à 8 man overblijven. Delgouffe, Viette, Iterbeke, Verzele, Cornette, Van Leerberghe en nog een E-renner. Ikzelf ben er ook nog bij. Toch is het vanaf deze 4e ronde dat ik mijn krachten aan het sparen ben voor de laatste ronde en de eventuele eindspurt. Met nog 2 ronden te rijden probeert Freddy Cornette alleen weg te springen. Onrust in onze groep dat niemand erachter gaat en hem 200m laat wegrijden. Ik sus de groep en zeg dat we hem best in het vizier houden, hem kapot laten gaan en hem straks wel terug pakken. Freddy rijdt het ganse stuk tegen de wind alleen aan kop en ook nog de aankomstzone bergop en wind op kop. Fillemond Delgouffe vertrouwt het zaakje toch niet en waagt zelf de sprong naar Freddy, maar verzuurt zelf op het rechte stuk bergop. Ikzelf neem met Noël Verzele de groep op sleeptouw en doe teken dat we ze vooraan moeten laten sterven alvorens we ze terug inhalen. Bovenop deze "berg van vierde categorie", is inderdaad onze groep terug samen.
De wedstrijdjury laat de bel van de laatste ronde klinken "ultimo giro". Doordat ik de vorige ronden mij heb kunnen sparen, verwacht ik een goede finale te rijden. De volgende aanvaller is wederom Freddy Cornette ik spring direct op zijn wiel, we nemen 50m, maar de groep komt terug samen. Achter mijn rug springt onmiddellijk NoëlVerzele weg. er wordt getwijfeld, maar samen met Fillemond Delgouffe brengen we de groep terug dichter en alles terug samen. Op de grote dreef halverwege de laatste ronde zie ik dat Freddy Cornette zich ietwat achteraan laat uitzakken en met een enorme aanloopsnelheid zich op gang trekt. De andere hebben dit niet gezien. Ik spring direct in zijn wiel en met een snelheid van 60km/u (wind mee) vliegen we weg en slagen een gat van 100m. Dit zou wel eens beslissend kunnen zijn. Tot onze verbazing komt Fillemond Delgouffe op 15m van ons terug en we laten hem bijkomen. Maar Fillemond kraakt en Freddy en ik nemen terug 75m voorsprong met nog 2km wind op kop. In de rechtse haakse bocht komt de wind echter los op kop en we plaffoneren allebei. Tegen amper 30km/u geraken we nog maar vooruit. De achtervolgende groep sluit terug aan. Noël Verzele neemt de kop en we de draaien de laatste bocht van de aankomstzone in. Ik mag niet dezelfde fout maken als verleden week in Oosteeklo en ben van plan om zelf de spurt op gang te trekken. Ik neem het risico en duik binnenkant bocht onmiddellijk naar de leiding en zet op 400m van de streep alle registers open, schakel bij en neem 20m voorsprong. Tot mijn voldoening gaan de benen nog uiterst vinnig rond. Zoals alle renners zouden doen, kijk ik achterom en zie iedereen zwoegen, behalve Noël welke nog aandringt. Ik schakel nog groter maar Noël gaat me op de streep voorbij. Toch een mooie spurt en 2e van mijn pelotonnetje. Nu is het afwachten op de uitslag. Hoeveel F1's zijn er voor ons geëindigd. Wegens lekke banden of pech weet je immers niet wat er vooraan allemaal gebeurd is.
Ondertussen verneem ik dat vooraan Dhanijns en van Raemdonck het de E's bijzonder moeilijk hebben gemaakt. Van Raemdonck neemt 10m voorsprong onderaan de aankomststrook en laat deze niet meer los en pakt zijn 2e overwinning van het seizoen. Swa Coppers rijdt in de achervolging de pannen van het dak maar wordt nog in de spurt geklopt door Paul Hunninck. Wim Van Den Heuvel wordt 5e. Zou het betekenen dat ik na Verzele dus 7e ben geworden??? Een top 10 lijkt me toch wel in de maak.
De officiële uitslag heb ik na 40min van de jury en ik heb hem als volgt overgeschreven : 1. Van Raemdonck Alfons 2. Marc Dhanijns 3. Paul Hunninck 4. Swa Coppers 5. Wim Van den Heuvel 6. Noël Verzele 7. Kris Van Honsté 8. Fillemond Delgouffe 9. Peter Viette 10. Freddy Cornette 11. Eddy Iterbeke 12. Edie Van Leirberghe 13. Hugo Martens (welke zijn allereerste wielerwedstrijd reed) 14. Guy Dhaese 15. Dirk de Cauwer.
JAWEL met een 7e plaats kan ik uiterst tevreden zijn. Nu nog wachten op de foto's van Monique. Het weekendje was wederom geslaagd. Volgend weekend geen wedstrijden bij de WAOD. Ofwel even rusten, ofwel trainen ofwel eens kijken bij de VWF. 's Avonds thuisgekomen worden er nog lekkere Belgische frieten gegeten. Mijn vrouw feliciteert me met mijn 7e plaats. Mijn zoon zegt "waarschijnlijk waren er maar 8 deelnemers aan de start"? Ik antwoord "vandaag stonden we met 25 man aan de start". Wat smaakten die frietjes heerlijk.
Kris Van Honsté.
PS Stuur een mailtje als je het verslag hebt gelezen of opmerkingen hebt.
De foto's in bijlage zullen van de voorlaatste ronde zijn (aan de aankomstzone) : foto 1 : De sterke Noël Verzele in wit-rood, Peter Viette, ikzelf in het blauw met blauwe helm, Freddy Cornette in het wit en Phillemond Delgouffe. Moeilijk in beeld zie ik nog Eddy Van Leirberghe. Al de rest was er toen al afgereden.
foto 2 : Swa Coppers in het blauw, met Wim van den heuvel in het rood en in 5e positie Paul Hunninck. (de achtervolgende 2e groep).
Beste lezers, het wordt wederom een spannend wedstrijdverslag.
Op vrijdagavond speelt onze zaalvoetbalploeg de 1/8e finale van de beker van België. Als kapitein van onze ploeg kan ik mijn ploeg niet in de steek laten en ondanks mijn liesblessure beslis ik toch om de wedstrijd te starten. Na 4 minuten voel ik echter teveel last van de rechterlies en besluit ik dat verder spelen geen zin heeft. Tijdens de rust staan we 0-4 achter. De 2e helft is echter superspannend zeker als we op 10'min voor tijd terugkomen tot 3-4. In de laatste 20sec scoort de tegenstander echter 3-5. Daar gaat onze bekerdroom voor dit jaar.
Op zaterdag voel ik dat ik veel last heb van mijn lies bij het stappen. Ik besluit 's morgens wat los te gaan rijden en wonderwel heb ik bij het fietsen weinig last. Blijkbaar zijn de benodigde spieren van een voetballer helemaal anders dan deze van een wielrenner. Met veel zin trek ik naar Bazel. De overzetboot Hemiksem-Bazel heeft wat vertraging omdat de politie een lijk uit de Schelde heeft gevist. Gelukkig ben ik rond 13h30 in Bazel en de wedstrijd start rond 14h30. Er zijn 23 deelnemers. Karel Andries is nog in Benidorm, maar Guy Dhaese zit terug in het peloton. Ik denk dat ik ongeveer 70% van de deelnemers ken. 7 ronde in totaal 56km.
In de eerste ronde is er een aanval, ik denk van Fred Cornette, welke een halve ronde alleen voorop rijdt. Het is onder impuls van o.a.Lucien Van Goethem dat hij wordt bijgehaald. In de tweede ronde krijgen we een aanval van 4 renners. Lucien Van Goethem, Paul Hunninck, Van Raemdonck en Robin van Kerschaever. Ik zit vooraan in het peleton en in het wiel van Jef De Naeghel. Deze trekt door en komt op 50m van de kopgroep. Het tempo is echter zeer hoog (47km/u) en ik besluit dat ik in de 2e ronde mijn motor nog niet mag opblazen. Ik kijk achterom en zie dat het peleton aarzelt. Jef heeft ondertussen vooraan postgevat. Ik besluit dan toch om alleen de laatste 50m dicht te rijden en tegen 50,1km/u kom ik vooraan aansluiten. Een halve ronde later komt echter het peloton terug aansluiten. Verdorie dit was een nutteloze inspanning.
In de 3e ronde krijgen we talloze aanvalspogingen met meestal dezelfde renners. Achteraan krijgen velen het moeilijk om de tempoversnellingen te volgen. Ik tel nog 18 man in het peloton. 6 renners rijden definitief weg :Lucien Van Goethem, Paul Hunninck, Jef de Naeghel, Luc Cocquyt, Van Raemdonck en Bart Delagrange. Het peloton spat uiteen en er vormt zich een achtervolgende groep van 8 renners, ik kan als achtste aanpikken. Robin van Kerschaever heeft het moeilijk, hij moet lossen en rijdt 50m achter onze groep, maar geeft nog niet op. Vlak voor de volgende bocht valt ons tempo even stil, waardoor Robin terug kan aansluiten, misschien had hij technisch defect, want hij was verleden jaar toch één van de beteren van de F1. Na de volgende tempoversnelling moet hij er echter terug af. We blijven nog met 8 over. 6 man aan de leiding tegen 8 man in de achtervolging met nog 4 rondes te gaan. Er wordt vrij goed doorgereden in onze groep en iedereen wil wel meewerken. Telkens ik de kop neem, ontploffen mijn benen. Een achtervolging rijden, is moordend. Je kunt nooit uitrusten. Mijn kuiten staan op springen telkens ik achteraan terug moet aanpikken als ik van kop ben gekomen. Een aflossing overslaan probeer ik te vermijden, want anders komt er onrust in deze groep. Als ons groepje zou stilvallen, zou ik er niets mee inzitten, maar sommige denken er anders over en we komen op 200m van de leiders terug. Telkens we dichter komen is er altijd wel iemand die de sprong alleen probeert te wagen. Dit is dodelijk, zowel voor mij als voor het tempo van de groep. In de 4e ronde zien we de leiders niet meer rijden. Aan de bergopgaande aankomstzone hoop ik dat het nog 2 of 3 rondes zijn, maar de speeker zegt "nog 4 ronden". Dit wordt onbegonnen werk om dit vol te houden.Mijn benen staan op ontploffen, mijn lichaam smeekt dat ik loslaat, mijn karakter zegt dat ik moet volhouden. Op de rechte stukken met wind mee, wordt er enorm snelheid gemaakt waardoor we terug op 200m komen. Zelfs op 150m en uiteindelijk op 100m van de leiders. In de 5e ronde kunnen we eindelijk de aansluiting terug bekomen en rijden er 14 renners aan de leiding. Ongeloofelijk, maar ik zit er nog steeds bij. Phillemond Delgouffe en Swa Coppers rijden sterk, maar het is wederom Lucien van Goethem welke het hazepad kiest en Van Raemdonck meekrijgt.Op dat moment komen de eerste E-renners ons voorbijrijden (deze waren 2min na ons gestart en rijden een afzonderlijke wedstrijd). Een halve ronde later komt het volledig peloton van de E-renners ons voorbij rijden. De F1's zitten nu overal tussen het peloton van de E-renners met nog 2 rondes te gaan. Ondanks dat het tempo naar de 42 km/u gaat, vind ik dat dit egaal tempo beter voor mij uitkomt dan al de tempoversnellingen van het eerste gedeelte van de wedstrijd. Bij het ingaan van de laatste ronde rijd ik in een peloton van ongeveer 50man, ik rijd bijna achteraan (4e laatste). Mijn benen zijn volledig op. Halverwege probeer ik nog ultiem op te schuiven, maar enkele minuten later trekt het peloton terug naar de 45km/u en hang ik terug achteraan. Met nog één bocht te gaan schuif ik terug op naar ongeveer 2/3 van de groep. Vlak voor mij rijden 3 F1's, William Govaert, Luc Cocquyt en Fillemond Delgouffe. De laatste gevaarlijke bocht ligt vol steentjes en ik mis mijn bocht (we rijden 4-dik door de bocht) en kom helemaal links in het gootje terecht. Toch trek ik nog vrij vinnig op en schakel nog 2 tanden bij op mijn grote plaat. Links voor mij zit William in het midden Fillemond en rechts van de weg Luc Cocquyt (in Bazel is het een zeer smalle aankomstweg). Ik kom op dezelfde hoogte van Luc en zie links een gaatje om voorbij William te gaan, ik heb blijkbaar nog jus over in de spurt. De radarpootjes staan echter te ver uitslaand en ik neem het risico op vallen niet. Fillemond kan ik nog voorbijjumpen op de meet. Ik denk dat ik 10e of 13e moet zijn van de F1's. Als je spurt met alle F1 en E's tesamen heb je immers geen idee van je uitlslag. Paul Hunninck wint de spurt van het peloton. Achteraf blijkt dat Lucien van Goethem ook vandaag 2e is geworden. Alfons Van Raemdonck heeft gewonnen. Na 40min is de uitslag ter beschikking en ben ik zeer tevreden met mijn wedstrijd, mijn spurt en mijn 11e plaats. Op karakter heb ik ervoor kunnen zorgen dat ik deze wedstrijd heb kunnen uitrijden.
De uitslag : Categorie F1: 1.Alfons Van Raemdonck (Beveren-Waas) 2.Lucien Van Goethem 3.Paul Hunninck 4.Jozef De Naeghel 5.Bart Delagrange 6.André Segers 7.François Coppers 8.Eddie Van Leirberghe 9.William Govaert 10.Luc Cocquyt 11.Kris Van Honsté 12.Philemond Delgouffe 13.Roger Goormans 14.Freddy Cornette 15.Robin Van Kerschaver 16.Benny Coen 17.René Demunter 18.Hendrik Cornelis 19.Peter Van Kerckhove 20.Guy Dhaese 21.Dirk De Cauwer 22.Julien De Bock 23.Noël Verzele
Ik heb vanavond lekker met vrouw en vrienden paëlla gegeten. We zullen zien of we morgen terug aan de start staan in Bazel. Men zegt dat het gaat regenen. Volgende weekend is er geen wedstrijd bij de WAOD.
Het blijkt dat vele renners dit verslagje lezen. Indien ze wensen dat ik iets aanpas, stuur me dan gerust een mailtje. Uiteraard bekijk ik de wedstrijd vanuit mijn ogen en zie niet alle ontsnappingen en wedstrijdsituaties.
Vandaag zeer mooi parkoers te Ertvelde. Met ruim 28 deelnemers moesten we 9 ronden doen van ongeveer 6km.
Het was wederom een sportief weekendje in onze familie.
Het was een zeer spannende wedstrijd te Zeveneken.
Beste lezers.
Vele foto's van Zeveneken zijn gemaakt, met dank aan Anne-Marie en Monique.
Het was vandaag een zeer zware wedstrijd.
.
Dit weekend geen WAOD-wedstrijden.
Beste lezers, het werd weer een leuke zondag. 
