TELEFONEREN  of SMS?
We zijn gewoon thuis en
bij nacht en ontij bereikbaar
op de traditionele nummers.
of op skype als we online zijn.
Vind ons op skype als 'mike.vanoystaeyen'
of GSM Mike 0476456801
of GSM Ruth
  0477999733
Zoeken in blog

Inhoud blog
  • 08/04/2010 Welkom-thuis feestje
  • 04/04/2010 Epiloog
  • 31/03/2010 Back in the Big Mango
  • 28/03/2010 Banpu Resort – 3 boeken verder
  • 26/03/2010 Banpu resort
  • 24/03/2010 Snorkelen en een nieuw hotel
  • 22/03/2010 Geeeeuuww
  • 20/03/2010 Back to Thailand
  • 19/03/2010 Fritz en Frieda heten Connie & Martin
  • 18/03/2010 Tempeldag nr 3: Banteay Srei & Ta Phrom
  • 17/03/2010 Angkor Thom en Preah Khan
  • 16/03/2010 Angkor Wat
  • 15/03/2010 De bus naar Siem Reap
  • 14/03/2010 Een koekje van eigen deeg
  • 13/03/2010 De waanzin van Pol Pot
  • 12/03/2010 Goodbye Saigon
  • 11/03/2010 Goodnight Saigon
  • 10/03/2010 Stadswandeling en Aroma-massage
  • 09/03/2010 Met de slaapbus naar Hoi An
  • 08/03/2010 De citadel van Hué
  • 07/03/2010 Hué
  • 06/03/2010 Terug naar Hanoi en weer een nachttrein
  • 5/03/2010 Met Ocean Tours door Halong Bay naar het Ocean Beach Resort
  • 4/03/2010 up to the top
  • 3/03/2010 Trekking door de rijstvelden
  • 02/03/2010 Sapa op een Chopper
  • 01/03/2010 ‘Train lag’ en een grote kleine verrassing
  • 28/02/2010 Met de boemeltrein door Vietnam
  • 27/02/2010 Oud-Hanoi en de oorlogen
  • 26/02/2010 Hanoi
  • 25/02/10 De vlieger op naar Vietnam
  • 24/02/10 Laatste dag Laos
  • 23/02/10 De geknipte man voor Pinaas
  • 22/02/10 ‘Wat’ is er te zien in Laos
  • 21/02/10 Neem ook eens een bus
  • 20/02/10 In the jungle, the mighty jungle…
  • 19/02/10 Door de bergen naar Vang Vieng
  • 18/02/2010 La Poste
  • 17/02/2010 Elephant Village
  • 16/02/10 Morning Glory
  • 15/02/2010 Lao PDR
  • 14/02/2010 Luang Prabang
  • 13/02/2010 The Mekong Experience – the sequence
  • 12/02/2010 The Mekong Experience
  • 11/02/2010 Chiang Kong city
  • 10/02/2010 De bus naar Chiang Khong
  • 09/02/2010 Trekking naar Doi Pha
  • 08/02/2010 (bis) Avondwandeling door het dorp
  • 08/02/2010 Phu Chi Fah
  • 07/02/2010 Haantjesgedrag
  • 06/02/2010 Kringspiermusketier en bordeelsluiper
  • 05/02/2010 Chiang Rai
  • 04/02/2010 De bus naar Chiang Rai
  • 03/02/2010 uitstap naar ambachtendorpen
  • 2/02/10 kookcursus bij May Kaidee
  • 1/02/10 De trein, altijd een beetje reizen
  • 31/01/10 Inpakken en weg
  • 30/01/10 Bangkok, Oriental City
  • 29/01/2010 Tempels en massage
  • 28/01/2010 off we go
  • 27/01/2010 Dagje Christchurch
  • 26/01/2010 trip to Christchuch
  • 25/01/2010 Nada
  • 24/01/2010 Robert Burns ochtend
  • 23/01/2010 Lake Tekapo
  • 22/01/2010 Captain, Ice Berg ahead!!
  • 21/01/2010 Mt Cook National Park
  • 20/01/2010 Bezoek aan Dunedin
  • 19/01/2010 Normvervaging
  • 18/01/2010 Southern Scenic Route
  • 17/01/2010 Doubtful Sound
  • 16/01/2010 Milford Sound
  • 15/01/2010 Sounds Good
  • 14/01/2010 Shop ‘til you drop
  • 13/01/2010 Mt Aspiring National Park
  • 12/01/2010 Ice Age, The Meltdown
  • 11/01/2010 Glacial Country
  • 10/01/2010 Hop naar de pannenkoeken
  • 09/01/2010 Abel Tasman
  • 08/01/2010 Rijden naar Abel Tasman
  • 07/01/2010 Blenheim Wineries
  • 06/01/2010 Queen Charlotte Track
  • 05/01/2010 Overzet naar het Zuidereiland
  • 04/01/2010 Windy Welly
  • 03/01/2010 Naar Wellington
  • 02/01/2010 Thermic Wonderland
  • 01/01/2010 Waikite Valley Hot Springs
  • 31/12/09 2010 is zoooo passé!
  • 30/12/09 Eerste dag NZ
  • 29/12/09 Fly
  • 28/12/09 Bakken en braden
  • 27/12/09 Een duik in de oceaan
  • 26/12/09 Back to Perth
  • 25/12/09 Kerstmis
  • 24/12/09 De Super Pit
  • 23/12/09 Kalgoorlie
  • 22/12/09 All ready for Chrissie?
  • 21/12/09 Esperance
  • 20/12/09 Fitzgerald River National Park
  • 19/12/09 Hopetoun
  • 18/12/09 Wine and food trail
  • 17/12/09 Denemarken
  • 16/12/09 Coalmine Beach
  • 15/12/09 Giant Tingle Tree
  • 14/12/09 Big Brook Forest
  • 13/12/09 van Cape Leeuwin naar Pemberton
  • 12/12/2009 CaveCaveCave
  • 11/12/2009 Whale spotting op Cape Naturaliste
  • 10/12/2009 Een échte vakantiedag in Bunbury
  • 9/12/2009 National Park Lane Pool Reserve en Bunbury
  • 8/12/09 Perth bezoeken
  • 7/12/09 naar Perth ( westkust)
  • 6/12/09 Terug naar Alice Springs
  • 5/12/09 De Olga’s
  • 4/12/09 Kings Canyon & Uluru
  • 3/12/09 Los zand
  • 2/12/09 Ormiston Gorge
  • 1/12/09 Le grand néant
  • 1/12/09 Einde van de oostkust
  • Foto's Great Barrier Reef
  • Foto's Whitsundays
  • 29/11 De kroon op het werk
  • 28/11 Port Douglas
  • 27/11 Niets
  • 26/11 The Wet
  • 25/11/09 Sweeties en Salties
  • 24/11/09 Banana Benders
  • 23/11 Dunk Island
  • 22/11 No worries mate
  • 21/11 Townsville
  • 20/11 One Day in Paradise
  • 19/11 naar Airlie Beach
  • 18/11 Rustdag in Emu Park
  • 17/11 Drive to Emu Park
  • 15 & 16/11 Two day tour off the beaten track to FRASER ISLAND
  • 14/11 Hervey Bay
  • 13/11 Noosa dag 2
  • 12/11 Noosa
  • 11/11 Last Post
  • 10/11 Eastern Grey Kangeroos
  • 9/11 Puttin’ on the Barbie
  • 6/11 Dag 2 in Sydney.
  • 8/11 Hunter Valley
  • 7/11 Wandeling in de Blue Mountains
  • 5/11 trip to Sydney
  • 4/11 Rijden maar
  • 3/11 Blauw en roos
  • 2/11 rijden, terug naar naar Melbourne
  • 01/11 vervolg Great Ocean Road
  • Great Ocean Road
  • GSM-nummer
  • Sportdag in Melbourne
  • Voet aan grond
  • Het gewicht
  • Documentjes
  • De reisapotheek - weeral een dure grap
  • De laatste spuitjes...
  • Tom in Mortsel
  • UitnodigingTriestig Feestje
  • Weer een stapje verder...
  • admin vordert
  • update route
  • globaal reisschema uitgeschreven in telegramstijl
  • Asia Tour
    Mike en Ruth Ondersteboven
    Onze trektocht door Australië, Nieuw Zeeland en ZO-Azië
    van 28 okt 2009 tot 4 april 2010
    06-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.04/01/2010 Windy Welly
    De voorspelde storm is tegen een uur of 21 losgebarsten. Onze camper schudt heen en weer in de windvlagen, de regen komt met bakken naar beneden. Voor het eerst moeten we ons openklapbaar dak laten zakken kwestie van wind- en waterschade te vermijden. Het duurt tot 3u ’s nachts voor het wat kalmeert. We zijn zo’n belgisch weer niet meer gewoon.

    Neen, geen warm water meer maar een koude douche om de dag te starten. De uitbater van de camping  was gisteren bij onze aankomst nog vol lof over zijn authentiek sanitair. Het water wordt hier nog verwarmd door een houtvuur. Voorwaarde nummer 1 is dan wel dat je op vaste regelmaat vodoende hout moet toevoegen. Na mijn beklag bij de balie wordt een kruiwagen hout aangerukt en 10 min later draait de oven op volle toeren. Ik besluit nog even te wachten om het water de kans te geven op te warmen en begeef me opnieuw naar de douche voor een  ietwat minder koude douche, wat toch nog ver van aangenaam blijft als je onze vorige campingplaats gewend bent. In plaats van hier te blijven, verhuizen we dan ook naar een andere mét warm water. De wind blijft ondertussen danig waaien, we kunnen ons dak nog steeds niet openzetten. Windy Welly noemen ze het hier, er is iets van aan…

    We nemen de bus naar Wellington waar we via een authentieke kabeltram de hoger gelegen botanische tuin bezoeken. Netjes, keurig onderhouden, mooi weer, wat kan je nog wensen..? Wellington is de hoofdstad van NZ maar doet meer aan als een provinciestad. Wij vinden het gezelliger dan Auckland. We wandelen terug naar het centrum en kuieren nog wat door de winkelstraten en langs de kade. Alles wordt daar in voorbereiding gebracht om het wereldkampioenschap fietsen met 1 wiel te rijden. We blijven wat rondhangen tot het startschot gegeven wordt. Dat geeft meer spektakel dan verwacht. Wat wil je, als de eerste onderuit gaat, stoppen lukt nu éénmaal  niet zo vlot met 1 wiel, met alle gevolgen vandien. De berijders en bijhorende wielen gaan vlot  op een hoopje, sorteren zich snel terug en springen terug op hun…tja…wiel.

    De bus terug naar de camping, en we eten binnen want het regent weer. Bloggen en dan snel onder de wol. Morgen moeten we er vroeg uit. Om 7h25 moeten we ten laatste inchecken voor onze ferry naar het zuidereiland. En druk zal het zijn, we boekten 2 dagen op voorhand en ongeveer alle tickets waren al uitverkocht.

    Slaapwel!

    Foto’s: met de kabeltrein naar boven, botaniken hof, one-cycles

















    06-01-2010 om 06:15 geschreven door Mike-Ruth  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.05/01/2010 Overzet naar het Zuidereiland
    De dag begint vroeg, om 6.50u starten we de camper richting ferry. Zoals te voorspellen mogen we bij aankomst de boot nog niet op en moeten we nog een half uur in de rij wachten. De zin in een tas koffie en een degelijk ontbijt neemt toe.

    Eens aan boord doen we ons te goed aan een Kiwi-breakfast (ook wel gekend als cooked breakfast, dus de hele resem eieren, spek, toast, worstjes. Alleen de bonen ontbraken nog). Na 15 min varen verlaten we de beschutting van de haven en varen we door Cook Strait. Het gaat er hevig aan toe en dan staat er nog niet eens veel wind. Hoewel we op een danig uit de kluiten gewassen ferry zitten, gaat de boel zwaar op en neer. De bemanning begint al spontaan zakjes uit te delen. De overzet tussen de 2 eilanden staat erom gekend, in de helft van de reisverslagen lezen we over mensen die ziek zijn geworden tijdens de overtocht. Niet voor de zwakke magen dus. Een kwartier later wordt er rondgeroepen dat er verderop een boot in de problemen geraakt is en dat we vertraging zullen oplopen. Veel mensen kijken al verschrikt in het rond en vertrouwen het hele zaakje duidelijk niet meer.

    Eens de boot-in-problemen wordt geholpen kunnen wij verder varen, zelfs in redelijke rust. De golven komen niet meer langszij en dat maakt het een stuk aangenamer. Hoewel we er zelf niet echt veel last van hebben ondervonden. Maar nu kunnen we ook op het bovendek ten volle genieten van het landschap dat voorbijglijdt.
    Tegen 11u zijn we in Picton.

    Picton blijkt een gezellig klein toeristendorp te zijn. We wandelen er even rond en lunchen op een terras. Het valt ons nogmaals op dat NZ heel anders is dan Australië. Mooi weer is hier evengoed een zegen als bij ons, op een zonnige zomerdag als vandaag zit iedereen massaal op terrassen of in de parken te luieren. Er wordt echt moeite gedaan om de straten gezellig te maken en de mensen naar buiten te lokken. In Australië vlucht iedereen direct terug naar binnen, naar de airco. Wel te verstaan natuurlijk, gezien de temperaturen daar. Toen we in Alice Springs de Royal Flying Doctors bezochten, zei de vlaamse dame achter de kassa dat ze de zomers in België zo verschrikkelijk vindt, zeker als er een hittegolf is. Nérgens airco, overal véél te warm binnen. Bewijst nog maar eens hoe subjectief indrukken altijd zijn…

    Ons camping-selecteer-ritueel doet ons uiteindelijk ergens afgelegen belanden, vlak aan de Queen Charlotte scenic Drive. Gelukkig hadden we vanuit Picton al gereserveerd want tegen we er toekwamen hing hun bord ‘No vacancies’ (vrij vertaald door ons als: geen vakanties) al uit. De camping is een kleine familie-business, we worden eerst onthaald door de dochter van een jaar of 9, die dan haar vader gaat zoeken. We krijgen allerlei kortingen rond onze oren geslingerd, een tip voor een wandeling na zonsondergang om glim worms te zien en als welkom 2 zelfgebakken warme muffins. Dàt is nog es service. De camping is prachtig gelegen, omringd door groene beboste heuvels. Zalig.

    De rest van de namiddag luieren we wat rond op de camping. Onze overbuur komt nog vriendelijk vers gevangen mosselen aanbieden, waarvoor we toch maar bedanken. In Auckland hebben we kennis gemaakt met deze reuze-groene-schelpdieren die in de verste verte niet smaken als een Zeeuwse mossel. Het Duitse koppel dat nadien naast ons komt staan, krijgt hetzelfde aanbod maar bedankt ook vriendelijk. De chinezen zijn dolenthousiast…wat zei ik ook weer over subjectief?? Tien min later komt diezelfde overbuur voorbijgewandeld met een vis van een meter lang, zalmmodel, had hij zelf gevangen. Als hij ons daar nu een filetke van had aangeboden…

    Na onze bloemkool met worst vertrekken we op de glim worms wandeling. We moeten een aantal fences overklauteren en woeste stieren trotseren tot we uiteindelijk in het bos komen. Donker is het nog bijlange niet dus glimwormen gaan we niet te zien krijgen. Het pad lijkt ons ook iets te avontuurlijk in het nachtelijke duister en we hebben geen fatsoenlijke pillamp bij (Hema-fietslichtjes zijn ontoereikend om te boenken door het dichte struikgewas). De wandeling brengt ons tot aan een prachtige waterval midden in het bos, die is op zich al de moeite om de tocht te maken.

    Misschien proberen we morgen nog eens voor de wormen, nu we weten hoe het pad loopt…

    Foto’s: het bos en de waterval, zicht op de ferry, Marlborough Sounds, Picton Park, vogel van de dag (Weka flightless bird)

















    06-01-2010 om 06:18 geschreven door Mike-Ruth  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.06/01/2010 Queen Charlotte Track

    Driekoningen vandaag, tijd om de kerstboom buiten te keilen, naar de kerstboomverbranding te gaan en daar een jenever te drinken om te vermijden dat je vastvriest. Of een etappe van Queen Charlotte Track te wandelen. Deze meerdaagse trektocht van +70km loopt door de mooiste delen van de Marlborough Sounds. Niks te maken met de verbannen macho cowboy van weleer maar wel het noordelijkste deel van het zuidereiland dat verzwolgen wordt door 100en fjorden en landengtes die langzaa overgaan in de Tasman Bay. Alsof alle valleien van de Pyreneeën volgelopen zijn en enkel de glooiende toppen zichtbaar bijven. Amai, genoeg lyrisch gestroop, tijd voor het echt werk. We wandelen natuurlijk niet de hele etappe maar in onze jeudige overmoed besluiten we dat het hoogste punt ongetwijfeld ook het mooiste zal zijn. De tocht die we gaan ondernemen is maar zo’n 10km, peanuts dus. Toch wel vreemd dat ze op de infoborden er 4h voor voorzien. Na een half uur stappen begint het te dagen, de eerste etappe brengt ons van zeeniveau naar 350m. Om daarna terug volledig af te dalen en dan weerom een volgende top van 450m te overstijgen. Dat voel je. Volgens de lokale autoriteiten is het pad ook geschikt voor mountainbikers. As if, de enige mountainbikers die we kruisen zijn diegenen die de fiets aan de hand de helling opduwen.  Wellicht zullen er wel fanatiekelingen bestaan die me hier tegenspreken. Ben toch erg blij dat we hier geen mountainbikes gehuurd hebben. Eerst nog enkele Familieweekendjes op trainingskamp voor we daar aan toe zijn. We hadden gelijk, de hoogste punten geven de mooiste uitzichten. We dalen terug tot zeeniveau waar we meekunnen met een watertaxi die gereserveerd werd door andere wandelaars die we ontmoet hadden. Maar goed ook, blijkbaar varen die watertaxi’s niet zo frequent dan we gehoopt hadden. Dit bootje brengt ons terug naar het beginpunt waar we met stijve benen naar onze camper  wandelen die zo’n 150m hoger geparkeerd staat.

    We zullen goed slapen.

    Foto’s: Indrukken van de wandeling, waaronder een paar 180°-panorama’s (het pad loopt recht), de watertaxi (allé ja, een boot die ze gehuurd hadden van een andere firma want hun taxi lag in panne)

















    06-01-2010 om 08:17 geschreven door Mike-Ruth  


    07-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.07/01/2010 Blenheim Wineries

    We rijden naar Blenheim, da’s niet zover, tegen de middag zijn we geïnstalleerd op onze nieuw campplaats. In deze platte streek is volgens onze Lonely Planet absoluut niks te zien of te beleven. Uitgezonderd een uitgebreid gamma aan wineries die je per fiets kan afgaan. Dit is dé wijnstreek van Nieuw Zeeland. Warm overdag, koel ‘s nachts. Daar heeft Ruth wel oren naar. De fietsen worden gehuurd en ik stippel snel maar professioneel een route uit langs de mooiste en beste etablissementen. De eerste is zo’n 10 km verder, al de andere liggen in de direkte omgeving. On y va.

    Wat is me dat, het platte land is eigenlijk vals plat, de schaal van het plannetje in onze gids was ongetwijfeld mis en de stijve bries wakkert nog verder aan eens we hem pal op kop hebben.  Na 1,5 h bereiken we eindelijke onze eerste Winerie, die bevindt zich op een heuvel. We lunchen er en proeven de rosé, de bubbels en de pinot noir. Niks mis mee, al is de pinot noir wat stroef naar onze smaak. Eens we de volgende winerie bereikt hebben bekomen we binnen op een bank even van onze tocht. We krijgen spontaan twee grote glazen water aangeboden. Zo fris zien we er dus nog uit.

    Nooit goed beseft hoe ik na een sportdag als gisteren nu plots in de tweede fase van deze triatlon ben geraakt. Dat belooft voor morgen, 12 km waterval bergop zwemmen vrees ik.

     

    De wijnen zelf overtuigen niet. Naar onze mening zouden er richtlijnen moeten bestaan die de naam wijn beschermen. Zoiets van: ‘De zuurtegraad van wijn mag die van azijn niet overschreiden’ of mocht dat toch niet lukken dat er dan een vermelding gemaakt wordt in het genre van  ‘Met de nodige voorzichtigheid te gebruiken bij marinades’ of ‘Opgelet, brand gaten in de sla(kom)‘ of  ‘Gratis een doos Rennie bij aankoop van zes flessen’. We krijgen hoe langer hoe meer een grenzeloos respect voor de wijnaankopers van Delhaize.  Die mensen moeten een ijzeren maag hebben om het kaf van het koren te scheiden.

    Ik overdrijf misschien lichtjes.

    Te pap om moe te zeggen, laat staan om tijdens de tocht om de haverklap halt te houden om de camera uit de fietszakken te graven. De foto’s zijn bijgevolg poverder dan gemiddeld.

    Foto’s: lunch in 1 van de wineries, fietsen, fietsen, fietsen en de orginele brievenbus van de vorige camping









    07-01-2010 om 00:00 geschreven door Mike-Ruth  


    08-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.08/01/2010 Rijden naar Abel Tasman

    We rijden terug een stuk naar het Westen richting Abel Tasman NP, om dan vandaaruit verder te kunnen afzakken langs de westkust richting gletser. Het natuurpark is ons door verschillende mensen aangeraden, dus we zijn benieuwd.
    Onderweg pikken we nog 2 lifters op, een Oostenrijkse en nen Brit. Ze moeten toevallig zo’n 100 km verder op onze route zijn, een geluksdag voor hen. We worden onderweg entertained met allerlei filosofische mijmeringen van deze 2 wereldverbeteraars. Vreemd zelfbeeld hebben zo’n mensen altijd.

     

    Als camping wagen we ons aan een gok en nemen één waar we geen beoordeling van kunnen terugvinden, maar de naam spreekt ons wel aan: Old MacDonald Farm, vlak aan het natuurpark en met lama’s, varkens etc op het terrein. Eya eya ho.

    Het blijkt een goede gok, de camping ligt tussen de groene heuvels, er is geen passerend verkeer en de plaatsen zijn geweldig.

     

    Voor het avondeten doen we nog een kennismakingswandeling aan het begin van het park. Het is eb, het strand is oneindig en zit vol watervogels.

     

    Foto’s: steltloper met visje in de bek, een vogel die je aanvalt als je te dicht bij zijn nest komt (hebben we ervaren), de krijsende geelbek, landschapsfoto









    08-01-2010 om 00:00 geschreven door Mike-Ruth  


    09-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.09/01/2010 Abel Tasman

    Onze namen worden afgeroepen alsof we in groepen worden verdeeld bij een jeugdkamp. Met dat verschil dat we een kapitein krijgen toegewezen, zo weten we in welke van de 4 boten we moeten klimmen. Ja, zo gaat dat er aan toe bij de Abel Tasman Watertaxi company. Je klimt effectief in de boten want die staan op trailors. Eens de boot volgeladen is rijden de traktors via de weg naar het strand.  Dat is irreëel. Je zit met zwemvesten aan achter aan een traktor over het asfalt te tuffen.  Eens op het strand worden de boten achterwaarts vlot geduwd. Boer Spreeuw verandert van pet en voertuig en transformeert  in Captain Sparrow.  Die brengt ons naar het midden van  het Abel Tasman National Park waar we een dagetappe stappen van de Abel Tasman Track. Dit is de populaire meerdaagse trektocht die de volledige kustlijn van het park volgt. De  toegang tot dit park kan enkel per watertaxi, er is geen enkele weg in dit park. Onderweg doen we enkele ommetjes en zien we vreemde volgels die tot 15m diep kunnen duiken, een kleine pinguinsoort die nog veel dieper kan en een zeehondenkolonie die wat liggen te zonnen op hun broedplaats. Normaal moeten er hier in deze periode ook orka’s te zien zijn, maar die zijn dit jaar nog niet gespot.

    We  arriveren bij Tonga bay, stropen onze broek op en wandelen naar het strand. Dit is het startpunt van onze 4h durende tocht.  Het pad slingert voorbij watervallen, over hangbruggen, langs wondermooie baaien,  midden  door het natuurgeweld de heuvels in en uit.  Ruth zet er de beruchte militaire pas in en 3 h later staan we al aan ons oppikpunt zo’n 12 km verder. We lunchen en wachten op het strand van Torrent Bay tot onze watertaxi verschijnt om ons terug naar de ingang van het park te varen. 

    Na een douche dineren we in het enige restaurant-café bij de ingang van het park. De maaltijd is erg verzorgd en smaakt verrukkelijk na zo’n dag.

    Onze buren van South Carolina  komen gebroken de bar binnengestrompeld als het al lang donker is. Ze hadden de wandeling tot aan de ingang van het park verkeerd ingeschat. Ze hebben 6 h gewandeld over een traject van 11 km. Dat lijkt me dan weer straf. Dan nog liever de militaire pas.

    We blijven wat hangen want zodra beloven ze hier live muziek. Inderdaad, wat later dan voorzien geeft  een lokale reggae band het beste van zichzelf en ze krijgen er wonderwel meteen de ambiance in. Voor zover dat mogelijk is met reggae natuurlijk. Alle aanwezige rastakopkes deinen mee op de vibes, mogelijke allemaal van dezelfde tribe als de bandleden.  Door de bijhorende psychedelische spasmen gaan de dreads alle kanten uit. Goe poeier hebben ze hier, in ons eten zat het toch ni in.

     

    Als we terugwandelen naar de camping is het pikkedonker. We krijgen dan ook een sterrenhemel te zien zoals je die alleen hier kan bewonderen. Prachtig.

     

    Foto’s: blauwe pinguin, luie zeehond, auto te water, de natuur in Abel Tasman National Park















    09-01-2010 om 00:00 geschreven door Mike-Ruth  


    10-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.10/01/2010 Hop naar de pannenkoeken

    Er was regen voorspeld voor zondag, en regenen heeft het gedaan. Gelukkig hadden we vandaag vnl autorijden gepland, dus het deert ons niet zo.

    Het begint met een rustige bui, maar naarmate de dag vordert wordt het gordijn dikker en dikker. Het water gutst op den duur uit de lucht, de landschappen worden nog mysterieuzer met de mist en regenwolken rond de bergtoppen. Kleine kreken veranderen in kolkende rivieren, de bergflanken worden langzaam omgetoverd tot 1 grote waterval waar je onderdoor rijdt. Op verschillende plaatsen kunnen de diepe grachten de watertoevloed niet meer aan en staat de weg volledig blank. We komen dan ook niet zo snel vooruit maar het is zo indrukwekkend om te zien dat we er niet van wakker liggen.

    Pas tegen 15u mindert de zondvloed een beetje, net als we aan de Pancakes aankomen. Dit is 1 van de Must-do attracties in NZ. De Pancakes zijn limestone rotsformaties die door erosie gevormd zijn tot reusachtige stapels, hoe raad je het, pannenkoeken. Het klinkt nogal pover maar het was knap om te zien. Onder de rotsformaties zie en hoor je de zee beuken.

    Het vervolg van de kustroute tot in Greymouth loopt verder door dit majestueuze landschap, langs de ene kant de beukende zee met grillige rotsen in het water en langs de andere kant de groene heuvels waar het water van naar beneden gutst. De golven van de zee zijn enorm, hier zou best wel eens de slotscène van Point Break kunnen opgenomen zijn.

    Foto’s: allemaal impressies van de Pancakes en omliggende natuur, huis met stevige stroom water op de achtergrond (als die geen water in de kelder hebben, dan weten we het ook nie meer)

















    10-01-2010 om 10:05 geschreven door Mike-Ruth  




    Blog als favoriet !

    E-mail

    Berichtje sturen


    Gastenboek
  • Gemist
  • oost-west-thuis.........!!
  • Merci
  • Goede vlucht
  • water en vuur

    Laat zeker eens een reactie achter op dit gastenboek


    Archief per week
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 02/11-08/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 28/09-04/10 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009

    Deze blog werd al


    keer bezocht.


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs