26-10-2009 om 16:10 geschreven door Mike-Ruth  

Goeiemorgen België!!!

We zitten hier onze blog in te vullen vanop onze hotelkamer in Melbourne, dus dat wil zeggen dat alles goed verlopen is. Het blijft natuurlijk altijd speciaal, zo’n trip:

-          De Sven Huybrechts is ons onverwacht komen uitwuiven op Zaventem aan onze gate om 6u ’s morgens, zéér geapprecieerd natuurlijk maar toch… de ZOT!!

-          Een vlucht Brussel-London duurt met alle opstijgen en landen inbegrepen nauwelijks 40 min

-          Op die tijd moet je dan trachten om het standaard britse lunchpakket naar binnen te werken (voor zij die geen West Highland Way gewandeld hebben: een sandwich ham&cheese)

-          Onze buur op deze vlucht bleek een zakenman die de halve top van Siemens kende, dus amper vertrokken en er werd weeral over werk gepraat

-          Na 4u wachten in Heathrow konden we eindelijk boarden voor de vlucht naar Hong Kong,bleek er iets mis te zijn met het Public Announcements systeem van het vliegtuig. Er moesten spare parts aan te pas komen en als gevolg ook een uur vertraging

-          Qantas is een geweldige luchtvaartmaatschappij, zoals we op voorhand al van velen gehoord hadden. Relatief veel beenruimte, entertainment en verzorgde maaltijden.

-          Door het overschrijden van verschillende tijdzones gingen de maaltijden van lunch naar breakfast terug naar lunch om dan aan het diner te komen

-          Na 11u vliegen kwamen we in Hong Kong, ook een ervaring apart. Die mannen lopen daar allemaal rond met mondmaskertjes en waren SUPER georganiseerd. Op amper een uur tijd werd het vliegtuig gelost, geladen, gekuist, getest,volgetankt en van nieuwe bemanning voorzien.

-          En dan was het hop voor de volgende 9uur naar Melbourne

-          Alle bagage is samen met ons toegekomen, jippie

-          Aan de douane waren we iets te eerlijk over medicijnen en wandelschoenen die we bijhadden waardoor we apart genomen werden maar gelukkig zagen we er nogal betrouwbaar uit en hebben we niets moeten uitladen

-          Tegen middernacht de 29^e waren we dan eindelijk aan ons hotel, beetje groggy na 30u reizen

-          We gingen nog op zoek naar een pintje voor op de kamer maar er wordt hier blijkbaar geen alcohol verkocht in de supermarkt en in de lycor stores maar tot 23u. Toch straf dat we dan alleen maar dronken mensen op straat zijn tegengekomen.

30-10-2009 om 08:15 geschreven door Mike-Ruth  

Vandaag vrijdag den 30^e Melbourne-centrum te voet verkend (Mike vindt dit al een sportdag), de stad bevalt ons wel, het is een bijzondere smeltkroes van Britse, Amerikaanse en Aziatische cultuur overgoten met een zeer hoog ‘no worries’ gehalte. Hoewel het een grote stad is, wandel je er toch rustig in rond, geen constant getoeter en sirenes.

De mensen zijn hier over het algemeen toch wel danig dik en altijd en overal aan het eten. We zijn nog nooit in Amerika geweest maar vermoeden dat het daar gelijkaardig is.

30-10-2009 om 08:25 geschreven door Mike-Ruth  

We hebben hier ondertussen een lokaal GSM-nummer, dit is het nummer: 0061 415 715 435.

De kans is echter reëel dat dit nog veranderen gaat daar Ruth de verpakking van de sim-kaart al heeft weggegooid en daarbij ook de noodzakelijke pin en puk-nummers. Geen erg , buiten de dorpskernen is er hier toch nauwelijks ontvangst hebben we gemerkt.

01-11-2009 om 08:56 geschreven door Mike-Ruth  

Het belooft een mooie dag te worden, wat een stralende zon, dat wordt bakken. Eerst met de taxi naar de car rental om onze auto en campingset in ontvangst te nemen. Tegen 12h zijn alle paperassen geregeld en zijn we vertrekkensklaar voor de Great Ocean Road. Volgens de Aussies ‘s werelds mooiste weg die net ten westen van Melbourne langs, juist , de ocean loopt.

De wagen, een volbloed Camry uit de Toyota stal, is nieuw met nauwelijks 13000 km op de teller en in onberispelijke staat.  Geen steenslag, niks deukskes,  we hopen dat zo te kunnen houden. Starten,  airco op maximum en weg. Mijn God, links rijden ok, een automaat ook ok, maar dat ze het stuur langs rechts plaatsen wie komt er op dat idee ?  Het is als met een zijspan rijden, niet vergeten dus dat er langs links nog zo’n anderhalve meter aan hangt. Ruth waarschuwt me telkens we de vangrail naderen, of weer op de pechstrook aan het rijden zijn.

Hola, wolken in de verte … het is te hopen dat we ons niet voor niets gesunblocked hebben.

Een uurtje later staan we aan het begin van de Great Ocean Road, de wagen laat zich temmen en rijdt ondertussen al vaker op het bedoelde rijvak,  maar zoals  de man van de car rental voorspelde: ‘there will be a lot of whiping in the beginning’. Zowat elk gepland manoeuvre wordt aangekondigd door onze ruitenwissers ipv de pinkers.

De weg is indrukwekkend, al is er  wel een nevel opgekomen die zowat het midden houdt tussen lage bewolking en mist waardoor de ongetwijfeld adembenemende landschappen aan ons voorbijgaan. We stoppen in Apollo Bay , alle backpackers hotels zijn volgeboekt en we komen terecht in motel  Beachcomber. Beetje duur voor wat het is , maar we zijn gesteld in een echt typisch vierkant gebouwd motel complex.

Er is geen internet voorhanden, dit bericht zal dan ook pas morgen op de blog kunnen.

01-11-2009 om 08:59 geschreven door Mike-Ruth  

Na een luidruchtige nacht het vervolg van de Great Ocean Road gereden, voor ons het mooiste stuk. De weg liep nu vooral door eucalyptusbossen en stukken koud regenwoud. Bij een rustplaats volgden we een prachtige korte wandeling door het regenwoud, met varens van wel 3 meter hoog en bomen waarvan we de toppen nauwelijks konden zien.

Op een andere stopplaats zaten de koala’s gewoon in de bomen te slapen aan de kant van de weg, super schattig. Ik denk dat ik toch maar een sessie koala-knuffelen ga boeken.
We zagen ook al 3 wallabies, zij het van het plattere soort  langs de kant van de weg.

Het is hier voorlopig nog perfect weer voor ons, af en toe een zonnetje en zo’n 22°, langzaam acclimatiseren dus!

Momenteel zitten we in een motel in Colac, terug richting Melbourne. Voor $5 mogen we hier heel de avond zitten internetten, even van profiteren om alles te updaten.

Mijn bevindingen over de australiërs tot hiertoe:

-          Super attente mensen, iedereen begint hier spontaan tegen ons te praten. De eerste zin is gegarandeerd: Are you from Europe? Niet moeilijk natuurlijk, de rest spreekt het lokaal dialect, heeft spleetogen of Indische trekken

-          Ze zijn redelijk luidruchtig, vooral ’s nachts en dat terwijl wij geen enkele bar vinden om ’s avonds een pint te gaan drinken (??)

-          Het is hier toch wel duurder dan bij ons, beetje budgetplanning dring(k)t zich op

De wil van onze mustang is gebroken, zelfs de ruitenwissers luisteren nu al vrij goed.

01-11-2009 om 09:01 geschreven door Mike-Ruth