Vannacht mij laten verleiden door een te lange sessie Age of Empires II. Het was één uur, en deze ochtend was het zeven uur. Te weinig geslapen dus. Mijn rustpols ligt ook bijna 10 slagen te hoog. Is er een verband?
14-08-2007 om 10:35
geschreven door jon snow
Record gebroken
Tegen vorige week vrijdag was het virusje zo goed als verdwenen (al heb ik tot op vandaag nog steeds de kriebel in de keel). Vrijdag dan eerst het water getest met een korte recup-rit van 18km. So far so good.
Zaterdag wou ik de houdbaarheid van mijn nieuwe zadel testen en koos voor een rit van 2u naar de Sonnisheide. Allemaal in mijn extensieve duurzone natuurlijk. Met hier en daar een blokje D2 ertussen gaf dat een leuke training. Het zadel is perfect om gevoelloosheid te vermijden, maar zorgt wel voor een grotere druk op de zitbeenderen, en dat is even wennen. Ik heb ook het gevoel dat met de Alias mijn stuur iets te ver naar voor staat. Een kortere stuurpen is een mogelijke oplossing.
Zondag was het de bedoeling om verder te bouwen op de 2u van zaterdag. Dwz een 2u30 rondrijden in de extensieve zone. Ik koos voor de rit naar knooppunt 315 in Lummen. Deze begint mooi vlak en in het midden zitten er enkele hellinkjes en stukken vals plat waar je iets meer kan 'doorgeven'. Aan de 315 besloot ik echter om de rit uit te breiden naar Vlaams-Brabant. Het zadel voelde goed, de knie sputterde niet tegen tijdens de D2 blokken en het weer was uitstekend. Door echter een paar keer verkeerd te rijden zat ik al gauw veel verder van huis dan verwacht. Een tekort aan eten en drinken maakte de rit er ook niet gemakkelijker op. Uiteindelijk kwam ik na bijna 4u uitgedroogd en uitgeput weer thuis aan. 87,5km op de teller. Een nieuw afstandsrecord. Het vorige stond op 82km, maar dat was over twee ritten op een dag.
De rest van de zondag was navenant natuurlijk : na de douche direct in de zetel en maar hopen dat die arme beentjes en knie het niet moesten bekopen.
We zijn nu dinsdag, en na een rustdag lijken de benen weer klaar. De stijfheid is nog lang niet weg, maar ik heb toch geen pijnscheuten gehad waar ik zo voor vreesde. Vanavond begint dan ook een nieuwe fietsweek met een rit van 1u30 in de extensieve zone. Met de moed der wanhoop naar Houffalize toe werken. Misschien....
14-08-2007 om 10:26
geschreven door jon snow
10-08-2007
Virusje
Al drie dagen last van een sluimerend virusje. En dat aan het begin van mijn trainingsschema. Het lijkt wel alsof de calamiteiten altijd samenvallen met het opstellen van een schema. Remember de sinussen, de buikgriep, de val, de herval...?
Ik popel ondertussen om mijn gat eens te martelen met mijn nieuwe Specialized Alias.
10-08-2007 om 14:33
geschreven door jon snow
30-07-2007
Houffa 2008
Rijd ik hem, of rijd ik hem niet? Voor een tijd moet ik niet naar Houffalize afzakken. Dus is het puur om de fun te doen. Maar kan dat wel? Fun als je met moeite vooruit raakt... als je noodgedwongen voor de 40 moet gaan in plaats van de 60... als je eigenlijk liever het echte mountainbike-werk laat voor wanneer je de volle 16 weken voorbereiding hebt kunnen afwerken.
Misschien als het heeeel mooi weer is.
30-07-2007 om 11:30
geschreven door jon snow
Achel
Niet alleen een trappist. Gisteren ook doel van mijn duurtraining. Ik wou om 9u vertrekken, maar toen viel de regen nog met bakken uit de hemel. Tegen 10u was het al gereduceerd tot een matig gedruppel. Regenjasje, arm- en kniestukken, schoenovertrekken, ze zouden mij allemaal wel droog houden. Een goeie 45 minuten ja... dan voelde ik de eerste nattigheid langs de schoenovertrek in mijn schoen lopen . Met de knie was gelukkig alles wel perfect in orde. Rond het uur zeurde ze een beetje, maar dat was gauw over. Mijn achterwerk was als vanouds weer de major source of pain. Maar zelfs dat was niet zo erg als ik vreesde. Na de 2u1/2 van zaterdag verwachtte ik me aan meer drukpijn. Misschien toch maar eens die Specialized Alias proberen.
De regen hield het fietspad wel mooi leeg. Zo kon ik bijna 40km rechtdoor rijden zonder te moeten om- of opkijken. Op 1u40 was ik aan knooppunt 218. De 217 lag nog enkele kilometers verder, dus dat zou ik voor een zonnige (andere) dag houden. De weg terug was immers nog even lang. Tegen ik aan Wolfsdal was, voelden de benen wel leeg. Ik was dus content en opgelucht wanneer ik de Boekterheide opnieuw opreed. Al bij al een zeer mooie - zij het natte - tocht.
Een echte D1 zonder pijn. Dat was lang geleden. Alleen moet ik terug leren van in mijn zone te blijven rijden. Met 56% in D1 en 28% in D2 heb ik duidelijk te vaak en te lang een te groot verzet getrapt. De 39/19 is beter gepast dan de 39/17, maar die laatste loopt dan weer zo lekker.
Grotendeels hetzelfde Wolfsdal ritje als dinsdag, maar deze keer door het centrum vertrokken. Goed doortrappen en geen pijn voelen...fijn. Nog eens goed doorgetrokken op de klim, resultaat max hartslag van 168. Als de pijn de volgende dagen nog wegblijft, ga ik geleidelijk de duur van die doordeweekse ritjes optrekken naar 75 en 90 minuten.
Oh en ik mag niet vergeten volgende keer mijn linker schoenplaatje wat bij te stellen.
24km - 25,7km/h - 56' - 131bpm - 168bpm - 45hm
27-07-2007 om 11:57
geschreven door jon snow
26-07-2007
Van bij de bakker
De resultaten van mijn knie-MRI zijn er. Alles normaal buiten een baker's cyst in mijn knie. Er vallen nu veel dingen op z'n plaats. De symptomen waren altijd sterk gelijklopend, maar ik dacht dat er ook een cyste voelbaar moest zijn... Dat is dus niet het geval. In de loop van de week neem ik contact op met de dokter om een behandeling te bespreken. Ondertussen blijf ik fietsen natuurlijk.
Het trainingsschema voor de rest van de maand juli en de maand augustus is volledig op revalidatie ingesteld. Ritjes van 1 tot 2 uur aan lage intensiteit. Misschien dat ik tegen mijn vakantie in september weer wat hogere belastingen aan kan.
26-07-2007 om 09:55
geschreven door jon snow
24-07-2007
Rit #246
Een trainingsrit langs het Wolfsdal in zone D1. Het is ook de eerste proefrit met de ge-update racefiets. Het vage pijngevoel in de knie is er weer na een twintigtal minuten, maar verstoort de training niet echt. Net voor de Wolfsdal klim steekt een toerist me voorbij en ik kan het niet laten om er op de klim naar toe te rijden. Mijn hartslag schiet vlotjes omhoog naar 167. Dat is iets waar ik vroeger veel meer last mee had. Het is te zeggen: ik vond altijd dat ik een luie hartslag had. Dit is iets waar i kde komende weken misschien wat mee kan experimenteren. Kwestie van de saaie revalidatie en duurtrainingen wat interessant te maken.
22.5km - 24.1km/h - 56' - 125bpm - 167bpm - 45hm
24-07-2007 om 00:00
geschreven door jon snow
23-07-2007
Reetfiets
Om de trainingen op de weg wat vlotter te laten verlopen, heb ik me een baanfiets (aka janettenfiets) in elkaar gestoken. Welliswaar met een plat stuurtje om niet helemaal als janet door het leven te moeten gaan. Dit zijn de specs:
Frame
:
Decathlon road (sloping)
Wielen
:
Rigida SUP19 met Shimano Tiagra naven
Banden
:
Michelin Meganium
Cranks
:
Shimano Tiagra 50/39/30
Cassette
:
Shimano HG 12-23
Pedalen
:
Shimano PD-M520
Achterderailleur
:
Shimano Deore LX (low normal)
Voorderailleur
:
Shimano Road components
Shifters
:
Shimano Deore 9sp
Remmen
:
Shimano Tiagra
Remgrepen
:
Shimano Road components
Stuur
:
FSA 180 flatbar
Zadel
:
Fi'zi:k Gobi titanium
Zadelpen
:
Generic
Barends
:
Pro aluminium
Computer
:
Cateye Velo10
In de loop van vorige week heb ik het frame mooi wit gespoten en de vork zwart. Nu wacht ik nog op stickers die ik besteld heb via ebay om er een mooie witte Specialized van te maken. Boerenbedrog natuurlijk, maar het oog wil ook wat.
23-07-2007 om 00:00
geschreven door jon snow
04-07-2007
Een lichte verbetering
Zondag geprobeerd van rustig te gaan fietsen, maar het gevoel in mijn kuit na 20' voorspelde niet veel goeds. Aangezien ik ook nog eens met half platte banden onderweg bleek te zijn, wijselijk terug gedraaid. Daarna thuis nog een 25' op de rollen gereden. Zonder noemenswaardige pijn, maar nog steeds niet met een lekker gevoel.
Maandag dan mijn tweede afspraak bij de osteopaat. Vorige keer heeft hij mijn bekken behandeld, en ik moet zeggen dat de verbetering in mijn psoas meer en meer merkbaar wordt. En wat belangrijker is, de verbeteringen blijven aanhouden. Geen jojo-effect meer.
Maar goed, deze keer heeft hij mijn kuiten bewerkt. Meervoud, inderdaad, want blijkbaar stonden beide kuiten zeer sterk gespannen. Ook mijn stramme hamstrings moesten eraan geloven. Na de behandeling voelde ik me zeer ontspannen. Thuis pas merkte ik dat mijn kuiten en hamstrings wel heel erg ontspannen waren. Ik was al zo gewoon aan dat gespannen gevoel dat het niet meer opviel. Mijn benen voelen ook veel minder zwaar.
Volgens de osteopaat was het toch vooral mijn popliteus die het meeste gespannen stond. Daar was de behandeling ook het gevoeligste. Ik voelde echter dat ook de rest van mijn lichaam dringend behoefte had aan medische interventie. Het lijkt voorlopig weer even de goede kant op te gaan.
Op dinsdag enkel wat stijfheid in de kuiten door de dwarse fricties. Vanavond eens proberen 20' op weerstand 1 te rijden.
04-07-2007 om 11:36
geschreven door jon snow
25-06-2007
The plot thickens
Mijn vermoeden uit mijn laatste bericht was correct. De knieholte-pijn is weer opgekomen. En met tussenpozen van enkele dagen heb ik last aan mijn psoas/adductoren. Enkele dagen gaat het fantastisch, en dan doet het weer verschikkelijk pijn als ik mijn been in 90 graden plooi en dan binnen en buiten roteer.
Tijd voor een volgende stap dus. Zaterdag bij de orthopedisch chirurg op bezoek geweest. Een oude vriend van de familie, dus ik moest maar enkele dagen wachten voor een afspraak. Zonder afdoend medisch beeldmateriaal kon hij natuurlijk niks sluitend zeggen, maar de scintografie van december en zijn hands-on onderzoek doen hem vermoeden dat er mogelijk tot vier problemen zijn (zoals het een orthopedisch specialist betaamt allemaal skelet-gerelateerd natuurlijk): In de knie een intramurale scheur van de laterale meniscus. Niet genoeg om pijn te kunnen veroorzaken, maar wel genoeg om vocht te produceren waardoor de knieholte geirriteerd raakt. In de heup waren er enkele mogelijkheden : occulte liesbreuk, een botontsteking op de pubis (osteitis pubis) en/of een trauma aan het labrium.
Ondertussen heb ik de afspraken voor de NMRs al gemaakt. Op 15 juli en op 25 juli worden respectievelijk mijn knie en heup onderzocht. Tot die tijd mag ik wel zoveel fietsen als de pijn het toelaat.
25-06-2007 om 10:59
geschreven door jon snow
16-05-2007
Bekentenis
Ik heb het nog enkele ritten kunnen uitstellen, maar nu is het onmiskenbaar terug. Ik moet bekennen dat mijn heup en kuit weer voleldig in de knoop liggen. Als ik fiets is het alsof mijn rechterbeen niet echt mee wil. Alsof het iemand anders z'n been is dat ik even in bruikleen heb. Ik voel ook de spier weer te strak zitten in mijn lies, mijn billen en mijn knieholte.
Er zat dan deze morgen niks anders op dan een nieuwe afspraak te maken bij de sportdokter. Volgende week nog een weekje op de kin kloppen in Houffalize en de 30ste dan maar weer op de slachtbank.
Vorige keer was het ook twee weken voor Houffalize dat het allemaal misliep. En om de symboliek nog kracht bij te zetten, is de pijn begonnen nadat ik me had ingeschreven voor de Houffamarathon van 2007...
Maar voorlopig bekijk ik het nog positief. Dit blog wordt een relaas van de voorbereiding naar de mooiste mtb marathon van het jaar.
16-05-2007 om 11:29
geschreven door jon snow
11-05-2007
Schijtweer
Een uitdrukking die zo'n tien keer per dag uit mijn mond komt. Keiharde wind, regenbuien, geen straaltje zon. April naar mei is als van de hemel naar de hel.
Ik ben deze week dan maar al twee keer het bos ingedoken voor een uurtje. Onmogelijk om op hartslag te rijden natuurlijk. Gisteren een gemiddelde van 140 en een piek van 177.
Voorlopig lijkt de rust in mijn kuit weergekeerd. Morgen staat een lange duurtraining op het programma, daarna weet ik meer. Ik rijd bijna constant met de daver op het lijf en wacht op de eerste tekenen van de terugval die zich vorige weekend leek in te zetten. Ik zou volledig moeten terugschakelen op rustige recup en duurtrainingen, maar dat gaat blijkbaar alleen onder een aangenaam zonnetje in een zo goed als windstille omgeving. Vandaar schijtweer...
11-05-2007 om 10:27
geschreven door jon snow
08-05-2007
aprilgrap
Ik heb iets met 1 april. Vorig jaar na mijn lange periode van duizeligheid was het op 1 april dat ik terug mijn eerste tochtje maakte. Dit jaar, na meer dan vijf maanden blessure, heb ik 1 april in mijn logboek gezet als de datum waarop mijn trainingsprogramma terug begon. En ik leef nu al een dikke maand in de hoop dat het geen bittere aprilgrap wordt. De eerste weken niks dan vlotte vooruitgang. De lange adem die stilaan terug komt, het beenspiervolume dat zijn evenwicht opnieuw lijkt te vinden, de psoas die langzaamaan tot rust komt en de fietsuren die zich opstapelen. 48 uren en 40 minuten om precies te zijn. Bijna 12 uren per week. Veel uren fietsplezier. Hoe kan het ook anders in de maand dat het record gebroken werd van droogte, temperatuur en uren zonneschijn. Misschien net iets te veel fietsplezier, want vorige donderdag en tijdens het afgelopen weekend waren daar weer die gevreesde speldeprikken in de kuit.
Ik heb iets met 1 april. Hopelijk was 1 mei niet het teken dat er weer werk aan de winkel is.
08-05-2007 om 09:38
geschreven door jon snow
26-03-2007
Return of the jedi
Whaaa!... Na twee maanden van sukkelen, proberen, afstellen, bijvijzen, demonteren, adjusteren, mobiliseren, manipuleren en ijsberen ('k heb het niet over mijn fiets, maar over mijn lijf) is het dan eindelijk gelukt. Gisteren in de namiddag (zon en veel oostenwind waren mijn reismakkers) voor de eerste keer sinds 21 oktober 2006 een 50+ km tochtje gedaan zonder noemenswaardige pijnscheuten of steken in de ondertussen beruchte zones. De knie en de lies bleven allebei braafjes hun ding doen. Na 55 kilometer kon ik het moeilijk geloven, maar de enige pijn die ik voelde was afkomstig van het fietsen.
Door de serieuze wind en de onstuitbare drang om de pijnlimieten op te zoeken was het nochtans geen toeristentempo. 55km aan 2u22 minuten, da's een respectabele 23.2 km/h. Mijn gemiddelde hartslag zal dan ook rond de 135 liggen en daarom kan ik dit bezwaarlijk als een D1 training beschouwen. Vandaag voelt de kuit wat stijf aan, maar van pijn of een trekkend gevoel is vooralsnog geen sprake.
En wie of wat was het nu, als deze goeie evolutie zich handhaaft? Na mijn bezoek aan dokter Boonen vorige week had ik wel al gevoeld dat het met de iliopsoas de betere kant leek op te gaan. Zijn triggerpoint therapie op mijn adductor magnus was pijnlijk, maar zeer effectief. Zaterdag mocht ik dan nog eens mijn aangepaste zolen gaan halen bij Patrick. Of was het het wekenlange stretchen tot ik me een elastiekje voelde? Het doet er weinig toe natuurlijk.
So what's next? Vooral niet forceren. Dat wil zeggen dat de zaterdagse en zondagse fietstochtjes blijven, en er mag er eentje of twee op weekdagen bij komen. De eerstvolgende is dinsdag, zodat ik bij mijn volgende bezoek aan Boonen op woensdag een zo accuraat mogelijk beeld heb van mijn toestand.
Het is niet makkelijk na 5 maanden opnieuw te hopen, maar voor een keertje ga ik me toch laten gaan.
26-03-2007 om 14:15
geschreven door jon snow
31-01-2007
Detox
Nieuwe zolen een nieuw geluid... Ik wil dat ze voelen als tweede huid. Mijn proprioceptieve zolen zitten in mijn schoenen. Sinds gisteren zou ik dus geen scheef bekken, scheve voeten, of scheve rug mogen hebben. Maar de komende dagen gaat mijn lichaam dus in detox gaan. Dit wil zeggen dat het zich op korte tijd gaat aanpassen aan de gecorrigeerde stand van mijn voeten. En momenteel voelt het inderdaad wat vreemd aan. Het is wat wennen om constant met schoenen rond te lopen. Blote voeten zijn de komende twee jaar uit den boze. Of toch in de mate van het mogelijke.
Wat doet het nu voor mijn fietsen? Na een eerste test op de rollen is het overduidelijk dat mijn rechterknie nu veel mooier 'spoort'. Geen knik naar binnen meer. Ik voel ook dat ik meer kracht kan zetten langs rechts, en voor de eerste keer in maanden voelt het alsof trappen geen slecht effect heeft op de kuitspier. De volgende avonden nog wat testen op de rollen, en in het weekend voor het eerst weer eens buiten. Ik ben al begonnen mijn tenuekes in het wasmachien te steken. Erg dat dat nu moet gebeuren, als ge bedenkt dat ik drie maanden niet ben buiten geweest.
Wat blijft er naast de slechte knie dan nog over? Mijn rechtse adductoren voelen nog steeds verzeerd aan. Aangezien dit een overbelastingsblessure is, zal het langer duren om te verhelpen dan de verkeerde voetpositie. Na drie weken moeten de klachten verdwenen zijn.
En wat volgt er nu nog allemaal? Er staan nog een aantal uitgaven op het revalidatieprogramma. Ik weet niet of ze allemaal evenveel zin hebben, maar it's better to err on the side of caution... :
Afspraak bij de osteopaat en/of de chiropractor. Maandag 5 februari wordt mijn rug nog eens losgemaakt. 20 euro
Afstellen van de fiets bij Bullen. Op 23 februari worden de puntjes op de fiets-i gezet. 95 euro voor de afstelling en misschien een nieuwe stuurpen.
Aankoop nieuwe indoor sportschoenen omdat de oude een te geprofileerde zool hebben. 50 euro.
Aankoop van enkele sets inlegzolen voor buitensport gebruik. 10 a 15 euro.
Aankoop van de Specialized Body Geometry schoenen om de varus stand van mijn voeten te compenseren. 80 a 150 euro.
Maar vooral eerst deze weekend : de fiets van stal halen. Ik twijfel nog of het baan of bos wordt...
31-01-2007 om 10:11
geschreven door jon snow
25-01-2007
Vrije val
Een goed gevoel heb ik al maanden niet meer. Maar toch lijkt het de laatste dagen alsof mijne 'moral' nog in vrije val is. 't Is allemaal niet zo belangrijk natuurlijk. 't Is maar fietsen he.
25-01-2007 om 13:02
geschreven door jon snow
23-01-2007
Blokkages, massages
De steunzolen zijn opgemeten. Vorige week vrijdag bij de orthopedische schoenmaker geweest en volgende week mag ik ze al gaan afhalen. Daarna zou ik op drie weken tijd van al mijn klachten af moeten zijn.
Ik loop nu ook al enkele dagen met een verhoging in mijn linkerschoen en dat heeft al een hele wereld van verschil gemaakt voor de pijn in mijn rug en bil. Ik ben ondertussen ook al twee keer onder handen genomen door de chiropractor. De tweede keer was zo mogelijk nog verlossender dand e eerste. Toen hij op bepaalde plaatsen in mijn rug duwde, voelde ik er echt de blokkages zitten. Ook de kinesiste helpt me vooruit. De rug- en beenmassages houden me soepel tot ik weer recht gezet wordt door de zolen. Vooral mijn piriformis en mijn hamstrings kunnen de goede attenties verdragen.
Maar goed. nog enkele weken doorbijten dus. Nu twijfel ik alleen nog of ik de Specialized BG schoenen zou kopen of niet. Da's nog eens 120 euro bovenop de 100 euro van de proprioceptieve zolen. De geplande iPod zal ik maar al laten vallen.
23-01-2007 om 17:06
geschreven door jon snow
11-01-2007
Scheve poten
De eerste week leek de kine en het hervatten van het fietsen de
problemen te gaan oplossen. Mijn kuit werd door Liesbet vakkundig
losgemaakt en plots kon ik weer ritjes maken van om en bij het uur.
Maar na enkele dagen begon ik toch weer last te krijgen in de knieholte
en aan de buitenkant van de knie. Met elke trap leek ik verder terug
naar af te fietsen. En ondertussen kreeg ik ook regelmatig last in mijn
rechterheup en de rechter/onderkant van mijn rug.
Dan
maar een afspraak gemaakt met de chiropractor. Die stelde blokkages
vast zowel onderaan mijn rug als bovenaan. Dat zou enkele malen moeten
gecorrigeerd worden. Na de eerste behandeling leek mijn rechterknie
toch al minder naar binnen te draaien bij de fietsbeweging. De dag
nadien had ik wel veel pijn in mijn heup en onderrug. Omdat de
chiropractor me had aangeraden voor mijn heup terug naar de sportdokter
te gaan maakte ik maandag een afspraak met hem. Het was trouwens drie
weken geleden en er was nog geen beterschap merkbaar.
De dokter
denkt nu dat het aan de overpronatie van mijn voet ligt. Volgende week
moet ik daarom bij zijn collega steunzolen laten maken om mijn been,
bekken en heel de battaklan terug recht te krijgen.
Achteraf
stel ik me daar toch enkele vragen bij. Het klopt dat ik altijd (licht)
heb ge-overproneerd aan de rechterkant. Mijn afgesleten crankarm is
daar het bewijs van. Maar de mate van overpronatie is sinds mijn val
serieus toegenomen. Dat doet mij dan eerder denken dat een scheef
bekken de overpronatie verergert. En wat te zeggen over een eventueel
beenlengteverschil? Oorzaak of gevolg? Ik weet het niet meer.
11-01-2007 om 00:00
geschreven door jon snow
29-12-2006
Revalideren - de eerste week
Ik heb er een weekje revalidatietraining opzitten. De meeste trainingen waren een eenvoudige 60 minuten in recup rond maken op de rollen, maar ik ben ondertussen toch ook al twee keer buiten geweest. Woensdag 70 minuten en vandaag meer dan 90 minuten. Eerst leek het probleem in mijn kuit/knie zicht te gaan oplossen door de regelmatige kine, maar vandaag werd ik toch weer lichtjes gealarmeerd door wat pijn in de ondertussen beruchte rechterkuit en knieholte. Even wat gas terug genomen en zo toch de volledige training uit kunnen rijden.
Ik heb het gevoel dat het vooral de overpronatie van mijn voet is die me de last bezorgd. Ik denk dat ik daar maar eens mee naar een specialist ga. Misschien zijn steunzolen mijn redding.
De kinesiste wees me er ook op dat mijn rechterbeen serieus wat spiermassa is kwijtgeraakt. Nu zie ik het ook onmiddellijk. Grote delen van mijn quadriceps en hamstrings zijn gewoon verdwenen. Bij het opspannen van beide benen zie je het nog best. Bedroevend gewoon. Gelukkig gaat mijn kine me helpen bij het herstellen van al die spiermassa. Vanaf nu worden er oefeningen gedaan op de fit-vibe. Kan goed zijn dat ik achteraf nog enkele extra sessies doe als het resultaat mij bevalt.
Rijd ik hem, of rijd ik hem niet? Voor een tijd moet ik niet naar Houffalize afzakken. Dus is het puur om de fun te doen. Maar kan dat wel? Fun als je met moeite vooruit raakt... als je noodgedwongen voor de 40 moet gaan in plaats van de 60... als je eigenlijk liever het echte mountainbike-werk laat voor wanneer je de volle 16 weken voorbereiding hebt kunnen afwerken. 
. Met de knie was gelukkig alles wel perfect in orde. Rond het uur zeurde ze een beetje, maar dat was gauw over. Mijn achterwerk was als vanouds weer de major source of pain. Maar zelfs dat was niet zo erg als ik vreesde. Na de 2u1/2 van zaterdag verwachtte ik me aan meer drukpijn. Misschien toch maar eens die 
Mijn vermoeden uit mijn laatste bericht was correct. De knieholte-pijn is weer opgekomen. En met tussenpozen van enkele dagen heb ik last aan mijn psoas/adductoren. Enkele dagen gaat het fantastisch, en dan doet het weer verschikkelijk pijn als ik mijn been in 90 graden plooi en dan binnen en buiten roteer.
Nieuwe zolen een nieuw geluid... Ik wil dat ze voelen als tweede huid.
De eerste week leek de kine en het hervatten van het fietsen de
problemen te gaan oplossen. Mijn kuit werd door Liesbet vakkundig
losgemaakt en plots kon ik weer ritjes maken van om en bij het uur.
Maar na enkele dagen begon ik toch weer last te krijgen in de knieholte
en aan de buitenkant van de knie. Met elke trap leek ik verder terug
naar af te fietsen. En ondertussen kreeg ik ook regelmatig last in mijn
rechterheup en de rechter/onderkant van mijn rug. 
