Zondag geprobeerd van rustig te gaan fietsen, maar het gevoel in mijn kuit na 20' voorspelde niet veel goeds. Aangezien ik ook nog eens met half platte banden onderweg bleek te zijn, wijselijk terug gedraaid. Daarna thuis nog een 25' op de rollen gereden. Zonder noemenswaardige pijn, maar nog steeds niet met een lekker gevoel.
Maandag dan mijn tweede afspraak bij de osteopaat. Vorige keer heeft hij mijn bekken behandeld, en ik moet zeggen dat de verbetering in mijn psoas meer en meer merkbaar wordt. En wat belangrijker is, de verbeteringen blijven aanhouden. Geen jojo-effect meer.
Maar goed, deze keer heeft hij mijn kuiten bewerkt. Meervoud, inderdaad, want blijkbaar stonden beide kuiten zeer sterk gespannen. Ook mijn stramme hamstrings moesten eraan geloven. Na de behandeling voelde ik me zeer ontspannen. Thuis pas merkte ik dat mijn kuiten en hamstrings wel heel erg ontspannen waren. Ik was al zo gewoon aan dat gespannen gevoel dat het niet meer opviel. Mijn benen voelen ook veel minder zwaar.
Volgens de osteopaat was het toch vooral mijn popliteus die het meeste gespannen stond. Daar was de behandeling ook het gevoeligste. Ik voelde echter dat ook de rest van mijn lichaam dringend behoefte had aan medische interventie. Het lijkt voorlopig weer even de goede kant op te gaan.
Op dinsdag enkel wat stijfheid in de kuiten door de dwarse fricties. Vanavond eens proberen 20' op weerstand 1 te rijden.
04-07-2007 om 11:36
geschreven door jon snow
25-06-2007
The plot thickens
Mijn vermoeden uit mijn laatste bericht was correct. De knieholte-pijn is weer opgekomen. En met tussenpozen van enkele dagen heb ik last aan mijn psoas/adductoren. Enkele dagen gaat het fantastisch, en dan doet het weer verschikkelijk pijn als ik mijn been in 90 graden plooi en dan binnen en buiten roteer.
Tijd voor een volgende stap dus. Zaterdag bij de orthopedisch chirurg op bezoek geweest. Een oude vriend van de familie, dus ik moest maar enkele dagen wachten voor een afspraak. Zonder afdoend medisch beeldmateriaal kon hij natuurlijk niks sluitend zeggen, maar de scintografie van december en zijn hands-on onderzoek doen hem vermoeden dat er mogelijk tot vier problemen zijn (zoals het een orthopedisch specialist betaamt allemaal skelet-gerelateerd natuurlijk): In de knie een intramurale scheur van de laterale meniscus. Niet genoeg om pijn te kunnen veroorzaken, maar wel genoeg om vocht te produceren waardoor de knieholte geirriteerd raakt. In de heup waren er enkele mogelijkheden : occulte liesbreuk, een botontsteking op de pubis (osteitis pubis) en/of een trauma aan het labrium.
Ondertussen heb ik de afspraken voor de NMRs al gemaakt. Op 15 juli en op 25 juli worden respectievelijk mijn knie en heup onderzocht. Tot die tijd mag ik wel zoveel fietsen als de pijn het toelaat.
25-06-2007 om 10:59
geschreven door jon snow
16-05-2007
Bekentenis
Ik heb het nog enkele ritten kunnen uitstellen, maar nu is het onmiskenbaar terug. Ik moet bekennen dat mijn heup en kuit weer voleldig in de knoop liggen. Als ik fiets is het alsof mijn rechterbeen niet echt mee wil. Alsof het iemand anders z'n been is dat ik even in bruikleen heb. Ik voel ook de spier weer te strak zitten in mijn lies, mijn billen en mijn knieholte.
Er zat dan deze morgen niks anders op dan een nieuwe afspraak te maken bij de sportdokter. Volgende week nog een weekje op de kin kloppen in Houffalize en de 30ste dan maar weer op de slachtbank.
Vorige keer was het ook twee weken voor Houffalize dat het allemaal misliep. En om de symboliek nog kracht bij te zetten, is de pijn begonnen nadat ik me had ingeschreven voor de Houffamarathon van 2007...
Maar voorlopig bekijk ik het nog positief. Dit blog wordt een relaas van de voorbereiding naar de mooiste mtb marathon van het jaar.
16-05-2007 om 11:29
geschreven door jon snow
11-05-2007
Schijtweer
Een uitdrukking die zo'n tien keer per dag uit mijn mond komt. Keiharde wind, regenbuien, geen straaltje zon. April naar mei is als van de hemel naar de hel.
Ik ben deze week dan maar al twee keer het bos ingedoken voor een uurtje. Onmogelijk om op hartslag te rijden natuurlijk. Gisteren een gemiddelde van 140 en een piek van 177.
Voorlopig lijkt de rust in mijn kuit weergekeerd. Morgen staat een lange duurtraining op het programma, daarna weet ik meer. Ik rijd bijna constant met de daver op het lijf en wacht op de eerste tekenen van de terugval die zich vorige weekend leek in te zetten. Ik zou volledig moeten terugschakelen op rustige recup en duurtrainingen, maar dat gaat blijkbaar alleen onder een aangenaam zonnetje in een zo goed als windstille omgeving. Vandaar schijtweer...
11-05-2007 om 10:27
geschreven door jon snow
08-05-2007
aprilgrap
Ik heb iets met 1 april. Vorig jaar na mijn lange periode van duizeligheid was het op 1 april dat ik terug mijn eerste tochtje maakte. Dit jaar, na meer dan vijf maanden blessure, heb ik 1 april in mijn logboek gezet als de datum waarop mijn trainingsprogramma terug begon. En ik leef nu al een dikke maand in de hoop dat het geen bittere aprilgrap wordt. De eerste weken niks dan vlotte vooruitgang. De lange adem die stilaan terug komt, het beenspiervolume dat zijn evenwicht opnieuw lijkt te vinden, de psoas die langzaamaan tot rust komt en de fietsuren die zich opstapelen. 48 uren en 40 minuten om precies te zijn. Bijna 12 uren per week. Veel uren fietsplezier. Hoe kan het ook anders in de maand dat het record gebroken werd van droogte, temperatuur en uren zonneschijn. Misschien net iets te veel fietsplezier, want vorige donderdag en tijdens het afgelopen weekend waren daar weer die gevreesde speldeprikken in de kuit.
Ik heb iets met 1 april. Hopelijk was 1 mei niet het teken dat er weer werk aan de winkel is.
08-05-2007 om 09:38
geschreven door jon snow
26-03-2007
Return of the jedi
Whaaa!... Na twee maanden van sukkelen, proberen, afstellen, bijvijzen, demonteren, adjusteren, mobiliseren, manipuleren en ijsberen ('k heb het niet over mijn fiets, maar over mijn lijf) is het dan eindelijk gelukt. Gisteren in de namiddag (zon en veel oostenwind waren mijn reismakkers) voor de eerste keer sinds 21 oktober 2006 een 50+ km tochtje gedaan zonder noemenswaardige pijnscheuten of steken in de ondertussen beruchte zones. De knie en de lies bleven allebei braafjes hun ding doen. Na 55 kilometer kon ik het moeilijk geloven, maar de enige pijn die ik voelde was afkomstig van het fietsen.
Door de serieuze wind en de onstuitbare drang om de pijnlimieten op te zoeken was het nochtans geen toeristentempo. 55km aan 2u22 minuten, da's een respectabele 23.2 km/h. Mijn gemiddelde hartslag zal dan ook rond de 135 liggen en daarom kan ik dit bezwaarlijk als een D1 training beschouwen. Vandaag voelt de kuit wat stijf aan, maar van pijn of een trekkend gevoel is vooralsnog geen sprake.
En wie of wat was het nu, als deze goeie evolutie zich handhaaft? Na mijn bezoek aan dokter Boonen vorige week had ik wel al gevoeld dat het met de iliopsoas de betere kant leek op te gaan. Zijn triggerpoint therapie op mijn adductor magnus was pijnlijk, maar zeer effectief. Zaterdag mocht ik dan nog eens mijn aangepaste zolen gaan halen bij Patrick. Of was het het wekenlange stretchen tot ik me een elastiekje voelde? Het doet er weinig toe natuurlijk.
So what's next? Vooral niet forceren. Dat wil zeggen dat de zaterdagse en zondagse fietstochtjes blijven, en er mag er eentje of twee op weekdagen bij komen. De eerstvolgende is dinsdag, zodat ik bij mijn volgende bezoek aan Boonen op woensdag een zo accuraat mogelijk beeld heb van mijn toestand.
Het is niet makkelijk na 5 maanden opnieuw te hopen, maar voor een keertje ga ik me toch laten gaan.
26-03-2007 om 14:15
geschreven door jon snow
31-01-2007
Detox
Nieuwe zolen een nieuw geluid... Ik wil dat ze voelen als tweede huid. Mijn proprioceptieve zolen zitten in mijn schoenen. Sinds gisteren zou ik dus geen scheef bekken, scheve voeten, of scheve rug mogen hebben. Maar de komende dagen gaat mijn lichaam dus in detox gaan. Dit wil zeggen dat het zich op korte tijd gaat aanpassen aan de gecorrigeerde stand van mijn voeten. En momenteel voelt het inderdaad wat vreemd aan. Het is wat wennen om constant met schoenen rond te lopen. Blote voeten zijn de komende twee jaar uit den boze. Of toch in de mate van het mogelijke.
Wat doet het nu voor mijn fietsen? Na een eerste test op de rollen is het overduidelijk dat mijn rechterknie nu veel mooier 'spoort'. Geen knik naar binnen meer. Ik voel ook dat ik meer kracht kan zetten langs rechts, en voor de eerste keer in maanden voelt het alsof trappen geen slecht effect heeft op de kuitspier. De volgende avonden nog wat testen op de rollen, en in het weekend voor het eerst weer eens buiten. Ik ben al begonnen mijn tenuekes in het wasmachien te steken. Erg dat dat nu moet gebeuren, als ge bedenkt dat ik drie maanden niet ben buiten geweest.
Wat blijft er naast de slechte knie dan nog over? Mijn rechtse adductoren voelen nog steeds verzeerd aan. Aangezien dit een overbelastingsblessure is, zal het langer duren om te verhelpen dan de verkeerde voetpositie. Na drie weken moeten de klachten verdwenen zijn.
En wat volgt er nu nog allemaal? Er staan nog een aantal uitgaven op het revalidatieprogramma. Ik weet niet of ze allemaal evenveel zin hebben, maar it's better to err on the side of caution... :
Afspraak bij de osteopaat en/of de chiropractor. Maandag 5 februari wordt mijn rug nog eens losgemaakt. 20 euro
Afstellen van de fiets bij Bullen. Op 23 februari worden de puntjes op de fiets-i gezet. 95 euro voor de afstelling en misschien een nieuwe stuurpen.
Aankoop nieuwe indoor sportschoenen omdat de oude een te geprofileerde zool hebben. 50 euro.
Aankoop van enkele sets inlegzolen voor buitensport gebruik. 10 a 15 euro.
Aankoop van de Specialized Body Geometry schoenen om de varus stand van mijn voeten te compenseren. 80 a 150 euro.
Maar vooral eerst deze weekend : de fiets van stal halen. Ik twijfel nog of het baan of bos wordt...
31-01-2007 om 10:11
geschreven door jon snow
25-01-2007
Vrije val
Een goed gevoel heb ik al maanden niet meer. Maar toch lijkt het de laatste dagen alsof mijne 'moral' nog in vrije val is. 't Is allemaal niet zo belangrijk natuurlijk. 't Is maar fietsen he.
25-01-2007 om 13:02
geschreven door jon snow
23-01-2007
Blokkages, massages
De steunzolen zijn opgemeten. Vorige week vrijdag bij de orthopedische schoenmaker geweest en volgende week mag ik ze al gaan afhalen. Daarna zou ik op drie weken tijd van al mijn klachten af moeten zijn.
Ik loop nu ook al enkele dagen met een verhoging in mijn linkerschoen en dat heeft al een hele wereld van verschil gemaakt voor de pijn in mijn rug en bil. Ik ben ondertussen ook al twee keer onder handen genomen door de chiropractor. De tweede keer was zo mogelijk nog verlossender dand e eerste. Toen hij op bepaalde plaatsen in mijn rug duwde, voelde ik er echt de blokkages zitten. Ook de kinesiste helpt me vooruit. De rug- en beenmassages houden me soepel tot ik weer recht gezet wordt door de zolen. Vooral mijn piriformis en mijn hamstrings kunnen de goede attenties verdragen.
Maar goed. nog enkele weken doorbijten dus. Nu twijfel ik alleen nog of ik de Specialized BG schoenen zou kopen of niet. Da's nog eens 120 euro bovenop de 100 euro van de proprioceptieve zolen. De geplande iPod zal ik maar al laten vallen.
23-01-2007 om 17:06
geschreven door jon snow
11-01-2007
Scheve poten
De eerste week leek de kine en het hervatten van het fietsen de
problemen te gaan oplossen. Mijn kuit werd door Liesbet vakkundig
losgemaakt en plots kon ik weer ritjes maken van om en bij het uur.
Maar na enkele dagen begon ik toch weer last te krijgen in de knieholte
en aan de buitenkant van de knie. Met elke trap leek ik verder terug
naar af te fietsen. En ondertussen kreeg ik ook regelmatig last in mijn
rechterheup en de rechter/onderkant van mijn rug.
Dan
maar een afspraak gemaakt met de chiropractor. Die stelde blokkages
vast zowel onderaan mijn rug als bovenaan. Dat zou enkele malen moeten
gecorrigeerd worden. Na de eerste behandeling leek mijn rechterknie
toch al minder naar binnen te draaien bij de fietsbeweging. De dag
nadien had ik wel veel pijn in mijn heup en onderrug. Omdat de
chiropractor me had aangeraden voor mijn heup terug naar de sportdokter
te gaan maakte ik maandag een afspraak met hem. Het was trouwens drie
weken geleden en er was nog geen beterschap merkbaar.
De dokter
denkt nu dat het aan de overpronatie van mijn voet ligt. Volgende week
moet ik daarom bij zijn collega steunzolen laten maken om mijn been,
bekken en heel de battaklan terug recht te krijgen.
Achteraf
stel ik me daar toch enkele vragen bij. Het klopt dat ik altijd (licht)
heb ge-overproneerd aan de rechterkant. Mijn afgesleten crankarm is
daar het bewijs van. Maar de mate van overpronatie is sinds mijn val
serieus toegenomen. Dat doet mij dan eerder denken dat een scheef
bekken de overpronatie verergert. En wat te zeggen over een eventueel
beenlengteverschil? Oorzaak of gevolg? Ik weet het niet meer.
11-01-2007 om 00:00
geschreven door jon snow
29-12-2006
Revalideren - de eerste week
Ik heb er een weekje revalidatietraining opzitten. De meeste trainingen waren een eenvoudige 60 minuten in recup rond maken op de rollen, maar ik ben ondertussen toch ook al twee keer buiten geweest. Woensdag 70 minuten en vandaag meer dan 90 minuten. Eerst leek het probleem in mijn kuit/knie zicht te gaan oplossen door de regelmatige kine, maar vandaag werd ik toch weer lichtjes gealarmeerd door wat pijn in de ondertussen beruchte rechterkuit en knieholte. Even wat gas terug genomen en zo toch de volledige training uit kunnen rijden.
Ik heb het gevoel dat het vooral de overpronatie van mijn voet is die me de last bezorgd. Ik denk dat ik daar maar eens mee naar een specialist ga. Misschien zijn steunzolen mijn redding.
De kinesiste wees me er ook op dat mijn rechterbeen serieus wat spiermassa is kwijtgeraakt. Nu zie ik het ook onmiddellijk. Grote delen van mijn quadriceps en hamstrings zijn gewoon verdwenen. Bij het opspannen van beide benen zie je het nog best. Bedroevend gewoon. Gelukkig gaat mijn kine me helpen bij het herstellen van al die spiermassa. Vanaf nu worden er oefeningen gedaan op de fit-vibe. Kan goed zijn dat ik achteraf nog enkele extra sessies doe als het resultaat mij bevalt.
29-12-2006 om 18:55
geschreven door jon snow
27-12-2006
De challenge - week 15
De challenge is eigenlijk afgelopen. Maar door de vele tegenslagen van de afgelopen weken ga ik toch maar wat verder doen. Uiteindelijk ben ik officieel gestrand op -5 kg. Ik weeg dus een ronde 78,0kg voor een vetpercentage van 14%. De komende twee weken gaat de riem er even af (eindejaar enzo), maar vanaf januari kunnen we weer aan hetzelfde ritme verder hopelijk.
27-12-2006 om 00:00
geschreven door jon snow
21-12-2006
Revalideren - fase 3
Eindelijk een vol uur op de rollen gezeten. Met meer vertrouwen omdat het nu "moet" van de dokter. Ik ben begonnen met een prop krantenpapier onder mijn voetholte te steken. In het begin had ik immers nog iets te veel de indruk dat mijn voet doorzakte en mijn knie zo meer belaste. Eens zien de volgende dagen of mijn home-made steunzool echt nodig is door het gradueel af te bouwen. Gisteren nog 40 minuten met zool gereden. De volgende keer worden dat er 35.
Na de rollensessie voelde mijn knie voor het eerst minder pijnlijk aan dan ervoor. Blij als i kwas heb ik onmiddellijk twee vreugderondjes gereden door de keuken en de living. Maar ook overdag al had ik al het gevoel dat belasting niet meer zo pijnlijk was. Alleen de gevoelige zone van de aanhechting was iets pijnlijker dan ik gewoon was. Da's misschien door het vele "misbruik" met het echo-apparaat. Nu probeer ik zo normaal mogelijk te lopen om beide benen gelijkwaardig te belasten.
Vanavond staat voor het eerst kine op het menu en ik heb nog een vier tot vijf weken op mijn planner ingekleurd voor de revalidatie. Ik hoop vanaf 22 januari met het echte trainingsprogramma te kunnen beginnen. Gelukkig zal ik ook tegen dan al heel wat fietstijd in de benen hebben door mijn "verplichte" drie-vier uur in de week. Nu maar hopen dat ik niet te vroeg aan het juichen ben.
21-12-2006 om 12:13
geschreven door jon snow
20-12-2006
De challenge - week 14
In mijn euforie over de afspraak bij de dokter voor mijn knie/kuit ben ik dat 'andere' probleem wat uit het oog verloren. Deze week is er dan ook een dikke achteruitgang te merken: 78,8 kg voor 14,7% vetpercentage.
Het goeie nieuws is dat de revalidatie van mijn kuit steunt op veel fietsen in D1 en recup. Eindelijk mag ik dus weer sporten... dat zou zich ook op de weegschaal moeten vertalen.
20-12-2006 om 13:15
geschreven door jon snow
Naar de dokter [2]
Gisteren een hele dag in het ziekenhuis doorgebracht voor tests. Botscan, RX, echo. Het verdict: tendinose in de aanhechting van de biceps femoris. Revalidatie voor de eerste drie weken: negen beurten kine met massage, electro en medgym. Ook drie maal per week minimaal een uur fietsen op souplesse. Als de kine niet helpt moeten we eens gaan kijken of de stand van mijn rechtervoet niet moet gecorrigeerd worden.
Daarenboven geef ik morgen mijn foto's mee aan mijn chiropractor. Die zou kunnen zien of mijn bekken moet gemanipuleerd worden.
Ik heb mijn eerste kine afspraak morgenavond. Voor het fietsen moet ik nog een oplossing zoeken. Koop ik zelf rollen, leen ik die van Robby nog even of koop ik me een home-trainer?
Allemaal het begin hopelijk van de goeie weg om terug op de fiets te geraken.
20-12-2006 om 13:11
geschreven door jon snow
18-12-2006
Naar de dokter
Joehoe! Deze morgen eens met plezier vroeg opgestaan, want ik mocht naar dokter Debruyne voor mij knie. Na een eerste "aftasting" van het probleem krijg ik een verrassende voorlopige diagnose te horen: gebroken kuitbeen. Bij de val op training is mijn been inderdaad nogal vreemd gedraaid. Dit zou een torsiefractuur veroorzaakt hebben die nog niet genezen is, of op een verkeerde manier genezen is. Over een snelle opvolging kan ik in ieder geval niet klagen, want morgen moet ik al naar het ziekenhuis voor een botscan en röntgenfoto's. Daarna onmiddellijk met de resultaten naar de dokter. Misschien is het wel alarmerend dat het allemaal zo snel moet gaan. Maar ik had niet de indruk dat er niets meer aan te doen was. Morgen dus meer uitsluitsel. Heb trouwens een goed gevoel bij die Debruyne.
18-12-2006 om 14:45
geschreven door jon snow
13-12-2006
Revalideren - bijna naar de dokter
Ha! Nog enkele dagen en ik mag naar de dokter. Na negen weken sukkelen is er nog geen enkele verbetering merkbaar. Elke poging van langer dan 25 minuten op de fiets (rollen of buiten maakt geen verschil) resulteert in een brandend gevoel in de kuit en in de knieholte. Op sommige dagen - vandaag bijvoorbeeld - heb ik zelfs een trekkende pijn bij gewoon stappen. Mijn conditie voel ik echt als sneeuw voor de zon smelten. Mijn enige troost vind ik voorlopig in het opstellen van een "vanaf-nul" programma voor na mijn revalidatie. Zo heb ik becijferd dat voor een geslaagde hagelandse chrono ik eind januari blessurevrij moet zijn. Nog even tijd dus, maar het vooruitzicht van nog eens zes weken zonder fiets vergalt veel.
Wat vooraf ging:
Week 42 : val op training zaterdag waarbij
mijn rechterbeen op een vreemde manier plooit. Na enkele minuten geen
pijn meer, maar tegen het einde van de rit een duidelijke pijn in de
knie en bovenkant van de dij. Zondag de training moeten afbreken na 30
minuten.
Week
43 : rechtstaan uit hurk is zeer pijnlijk. Donderdag toch een eerste
rollensessie in D1 die goed meevalt. De TT van Bierbeek op zondag is
echter een ontnuchtering: veel pijn na een uurtje fietsen.
Week
44 : eerste doktersbezoek die geen meniscusprobleem vaststelt, maar een
ontsteking aan de kniepezen. Remedie: enkel losrijden in recup en
Ibuprofen. Na 10 dagen (week 47 dus) moet het probleem verholpen zijn.
Week
45 : probleem gaat op en af. Eerste test buiten, 45 minuten aan recup
tempo op zondag, verloopt redelijk, maar toch nog brandend gevoel.
Week
46 : de Houffalize-week. Gestopt met Ibuprofen ondertussen. Maandag eerste rit in de heuvels (55') lichte pijn,
woensdag (160') en vrijdag (150') veel minder tot geen last meer. Zondag bij een solo-rit meer
pijn, maar mijn Hf lag daar ook rond de 142 gemiddeld, met pieken tot
176....
Week
47 : elke weekdag massage en half uurtje losrijden. Vanaf woensdag ijs
beginnen leggen. Eerste D1 test op zaterdag (90') valt dik tegen. Na
een uur weer zeurende pijn in de knieholte. Zondag probeer ik met een
bang hartje nog eens een uurtje maar met het zelfde resultaat. Terug
naar af.
Week
48 : maandag een afspraak gemaakt bij dokter Debruyne voor de 18de
december (week 51). En een week van totale rust. Toch vrijdag weer
gespannen buitenkant van de rechterkuit. Zondag een recup ritje van 60
minuten. Na 45 minuten komt de pijn weer op.
Week
49 : maandag en dinsdag rust. Dan woensdag een rollensessie (die van vrijdag afgelast). Wel steeds het gevoel dat de
rechterknie stroever werkt dan de linkerknie. Terug begonnen met
Ibuprofen, 3x daags. Hoogte zadels afstemmen op hoogte van het
Specialized zadel. Zondag nogmaals 25 minuten op de rollen geprobeerd. Geen echte pijn, wel stroefheid.
Huidige situatie en wat me nog te wachten staat:
Week
50 : begonnen met korte rollensessie van 25 minuten die redelijk vlot ging, maar niet beter dan voorgaande weken. Dinsdag de rollensessie gestopt bij de eerste tekenen van een branderig gevoel. De rest van de avond nog pijn gehad en ook woensdag pijnlijker gevoel. De rest van de week niks meer doen buiten rusten. Behalve op zondag een iets langere rollensessie (45'?) om maandag verslag te kunnen doen aan de dokter. Al denk ik het resultaat wel al te kennen...
Week 51 : doktersbezoek... Eindelijk...! Week 10 trouwens al van het gesukkel.
13-12-2006 om 13:19
geschreven door jon snow
De challenge - week 13
Drie maanden ben ik nu bezig. Als ik al dacht dat het effect van niet meer te kunnen sporten al zichtbaar was, wordt ik elke week weer met de realiteit geconfronteerd. Deze week 78,4kg en een vetpercentage van 14,3%. 100gr minder dan vorige week dus. Het lijkt wel (en zal ook zo wel zijn) alsof ik hoe langer hoe meer op de tanden ga moeten bijten om nog progressie te maken.
13-12-2006 om 13:02
geschreven door jon snow
06-12-2006
Knie [5]
Man, ik zit me geweldig op te fretten omdat ik niet deftig kan trainen. Ik begin het fietsen nu serieus te missen. Vanavond nog eens een rollensessie van 30 minuten inlassen. Maar da's aan recuptempo en geeft dus niet echt veel voldoening.
When o when...?
06-12-2006 om 16:22
geschreven door jon snow
De challenge - week 12
Oeioei. Ik merkte gisteren al dat er iets niet pluis was. Geen gekke dingen gedaan in het weekend en toch kwam ik tot de volgende rare resultaten: Vrijdag : 78,0 kg Zaterdag : 77,2 kg Zondag : 78,2 kg Maandag : 78,1 Dinsdag : 79,4 kg
En dat met enkel een bord tortellini de maandagavond... Ik geef toe dat ik de dagen ervoor wat te weinig gedronken heb (vandaar de spectaculaire cijfers van zaterdag waarschijnlijk), maar helemaal verklaart het dit gewicht toch niet. En een probleem met de weegschaal is het ook niet, want vandaag klok ik af op 78,5kg met een vetpercentage van 14,4%. Al beter, maar toch niet in de lijn van de resultaten van de voorgaande dagen.
Gelukkig heb ik er ondertussen al 12 weken dieet-ervaring opzitten en kan ik op de gepaste manier reageren : niet panikeren en gewoon rustig voortdoen hoe ik bezig ben (maar minder boterhammen in het weekend).
Mijn vermoeden uit mijn laatste bericht was correct. De knieholte-pijn is weer opgekomen. En met tussenpozen van enkele dagen heb ik last aan mijn psoas/adductoren. Enkele dagen gaat het fantastisch, en dan doet het weer verschikkelijk pijn als ik mijn been in 90 graden plooi en dan binnen en buiten roteer.
Nieuwe zolen een nieuw geluid... Ik wil dat ze voelen als tweede huid.
De eerste week leek de kine en het hervatten van het fietsen de
problemen te gaan oplossen. Mijn kuit werd door Liesbet vakkundig
losgemaakt en plots kon ik weer ritjes maken van om en bij het uur.
Maar na enkele dagen begon ik toch weer last te krijgen in de knieholte
en aan de buitenkant van de knie. Met elke trap leek ik verder terug
naar af te fietsen. En ondertussen kreeg ik ook regelmatig last in mijn
rechterheup en de rechter/onderkant van mijn rug. 
Met meer vertrouwen omdat het nu "moet" van de dokter. Ik ben begonnen met een prop krantenpapier onder mijn voetholte te steken. In het begin had ik immers nog iets te veel de indruk dat mijn voet doorzakte en mijn knie zo meer belaste. Eens zien de volgende dagen of mijn home-made steunzool echt nodig is door het gradueel af te bouwen. Gisteren nog 40 minuten met zool gereden. De volgende keer worden dat er 35. 
