Ik heb het nog enkele ritten kunnen uitstellen, maar nu is het onmiskenbaar terug. Ik moet bekennen dat mijn heup en kuit weer voleldig in de knoop liggen. Als ik fiets is het alsof mijn rechterbeen niet echt mee wil. Alsof het iemand anders z'n been is dat ik even in bruikleen heb. Ik voel ook de spier weer te strak zitten in mijn lies, mijn billen en mijn knieholte.
Er zat dan deze morgen niks anders op dan een nieuwe afspraak te maken bij de sportdokter. Volgende week nog een weekje op de kin kloppen in Houffalize en de 30ste dan maar weer op de slachtbank.
Vorige keer was het ook twee weken voor Houffalize dat het allemaal misliep. En om de symboliek nog kracht bij te zetten, is de pijn begonnen nadat ik me had ingeschreven voor de Houffamarathon van 2007...
Maar voorlopig bekijk ik het nog positief. Dit blog wordt een relaas van de voorbereiding naar de mooiste mtb marathon van het jaar.
