Ondanks de goed meegevallen rollentest van donderdag was ik er niet helemaal gerust in de vrijdag en zaterdag. Toen ik vrijdag op de rollen kroop voelde ik trouwens dat mijn knie helemaal niet meer soepel draaide. Het was bij elke omwenteling alsof er druk werd opgebouwd die dan na enkele malen resulteerde in een knak. Ik kreeg ook last in de bovenkant van mijn dij en aan de achterkant van mijn knie.
De geplande zaterdagtraining schrapte ik maar. Het lot niet tarten. Wel in de namiddag met de Specialized de remblokken gaan inremmen. En dat ging eigenlijk zonder noemenswaardig probleem. Zolang ik niet op de trappers zou gaan staan, zou de toertocht van zondag wel lukken.
De zondag zelf dan. Door het winteruur krijg ik een extra goeie nachtrust. Het mooie aan de tt van vandaag is dat ik zelfs Saskia heb kunnen overtuigen om mee te gaan. De rit naar Bierbeek is dezelfde die ik elke dag naar het werk doe, alleen veel rustiger qua verkeer natuurlijk. Op zondagochtend om 8u30 is er niet zo heel veel volk gek genoeg om al uit bed te zijn. Na een sanitaire pitstop bij ARM komen we tegen 10u15 bij de start aan. Een overrompeling van wagens, want we moeten een heel eind rijden voor we een plekje vinden. Snel de fietsen en onszelf 'optuigen' en naar de inschrijving. Daar staan Stef, Sven en Iris al te wachten. De laatste twee zelfs in T-shirt. Het zorgt voor een raar contrast met ons in onze lange broek en windvest.
We betalen 3,5euro voor de 45km (waarvan we er maar 37 gaan doen, door twee goed uitgekiende shortcuts te nemen) en enkele minuutjes later schuiven de herfstvelden onder onze noppenbanden door. Na een eerste klim over kasseien duiken we al snel het Meerdaelbos in. Daar blijven we zowat 30 kilometer in rond toeren. We doen de meeste leuke stukjes van de Bloso-route aan. De klim en technische afdaling aan de Kluis, een singletrack in Sint-Joris-Weert, de dolle afdaling (aka de Stef-afdaling) in de holle weg.
Saskia doet het verbazend goed die eerste helft in het bos. Op de klimmen is het duidelijk dat ze power tekort komt. Een typisch fenomeen voor wie begint met fietsen na een lange rustperiode. Op het vlakke is het geen probleem de snelheid erin te houden, maar bij de minste hoogtemeter moet ze naar het kleine blad. En dat vreet zowel aan de 'moral' als aan de energiereserves. Op de koop toe besluit ze niet te eten aan de bevoorrading omwille van haar beugel. Not smart.
Na 30 kilometer verlaten we het bos en nemen we de eerste short-cut. Bij Saskia is het beste er ondertussen af en het wordt alleen maar erger door de lange stroken vals plat door de open velden van Hamme-Mille. De tweede bevoorrading staat niet waar we ze verwachten (het is ondertussen wel al 12:15) dus bollen we gewoon verder. Mijn knie is al een kilometer of tien aan het protesteren. Geen (voelbaar) geknak vandaag, maar de spieren in mijn knieholte en bovenaan mijn dij doen pijn. Soms verdwijnt het weer even, maar ik heb nooit het gevoel volledig pijnvrij te kunnen rijden. Ik ben blij dat ik op de klimmetjes bij Saskia kan blijven hangen, want een hoger tempo zou mijn knie al veel vroeger belast hebben.
De laatste hellinkjes worstelen we ons samen omhoog en daar is eindelijk de weg naar de auto. Ik laat een compleet lege Saskia opwarmen in de auto terwijl ik de fietsen op de auto zet. Straks frietjes en een dikke Karmeliet. Als nu die knie maar goed komt...
De gegevens : (geen Hf gegevens door per ongeluk de meter te resetten zonder gekeken te hebben) Afstand : 38,9km Gemiddelde : 12,5km/h
29-10-2006 om 00:00
geschreven door jon snow
27-10-2006
Knie
Mijn knieblessure van zaterdag is langzaamaan gebeterd deze week. Waar ik zondag en maandag nog moeite had om vanuit een zittende positie recht te komen, kan ik dat nu zonder problem of pijn. Maar er blijft toch iets 'niet just' voelen. Gisteren op de rollen duurde het een minuutje of vijf voor ik soepel kon ronddraaien. En na een dikke drie kwartier ben ik er maar mee opgehouden toen ik voelde dat de knie begon te trekken. Ik voelde daarenboven ook nog wat pijn aan de bovenste aanhechting van mijn quadriceps (de rectus femoris zeker?).
Al bij al toch een goed meegevallen eerste rollen-ervaring. Vanavond nog eens proberen van een 40-tal minuten recup te doen. Afhankelijk van de ontwikkeling kan ik dan zaterdag een D1 tocht overwegen. Zondag staat de TT van Bierbeek al op het programma, dus ik moet overbelasting in de volgende dagen kost wat kost vermijden. Ik mag er niet aan denken wat een iet of wat serieuze en/of aanslepende blessure aan mijn knie met zich mee zou brengen.
27-10-2006 om 16:35
geschreven door jon snow
25-10-2006
De challenge - week 6
De aanhouder wint. Deze morgen 78,8kg op de weegschaal . Dit zonder sport op dinsdag! Ook na de lichte terugval van vorige week heb ik niet echt iets speciaal gedaan. Zaterdag slaagde ik er zelfs in vier stukken taart en spek met eieren naar binnen te werken. Wel die dag ook een lange duurtraining gedaan van 3+ uren. Mijn eetpatroon is zeker lng vol te houden. 's Ochtends eet ik enkele boterhammen, en dat mag gerust met serieus vettige slaatjes zijn. Dan door de (werk)dag beginnen met een stuk fruit, daarna Lu ontbijtkoeken en meestal nog in de voormiddag een soepje. Tijdens de lunch dan rijstpap of pudding, kellogg's, één of twee stukken fruit en een petit gervais. In de namiddag nog een sultana en een stuk fruit als ik dat tijdens de lunch al niet opgegeten heb. Als ik dan 's avonds thuis kom kan ik (meestal) goed aan de verleiding weerstaan om me nog vol te proppen. En echt honger heb ik op geen enkel moment van de dag.
Mijn vetpercentage is momenteel tot 14,8% gezakt bij een waterpercentage van 59%. Ik ben zeer optimistisch over het vervolg van de challenge, want eens mijn knie hersteld is, kan ik weer een aantal vetverbrandende duurtrainingen inlassen.
. Dit zonder sport op dinsdag! Ook na de lichte terugval van vorige week heb ik niet echt iets speciaal gedaan. Zaterdag slaagde ik er zelfs in vier stukken taart en spek met eieren naar binnen te werken. Wel die dag ook een lange duurtraining gedaan van 3+ uren. Mijn eetpatroon is zeker lng vol te houden. 's Ochtends eet ik enkele boterhammen, en dat mag gerust met serieus vettige slaatjes zijn. Dan door de (werk)dag beginnen met een stuk fruit, daarna Lu ontbijtkoeken en meestal nog in de voormiddag een soepje. Tijdens de lunch dan rijstpap of pudding, kellogg's, één of twee stukken fruit en een petit gervais. In de namiddag nog een sultana en een stuk fruit als ik dat tijdens de lunch al niet opgegeten heb. Als ik dan 's avonds thuis kom kan ik (meestal) goed aan de verleiding weerstaan om me nog vol te proppen. En echt honger heb ik op geen enkel moment van de dag.
