Na de schuiver van gisteren heb ik er niet echt goeie hoop op. En ja hoor. De eerste 10 minuten lukken nog wel, maar al gauw krijg ik zeer pijnlijke steken in de knie. Mijn hartslag is ook weer zeer lui. Amper boven de 100 te krijgen. Alsof dat nog niet genoeg is, heb ik de derailleur op de Cleveland verkeerd afgesteld met veel geratel tot gevolg. Ik heb geen gepast gereedschap bij (is nog met een moertje) en ik hou het dan ook niet lang vol. We houden het maar op een recup training.
De gegevens:
Afstand : 15km Rijtijd : 45' Gemiddelde : 19,6km/h Hartslag : 96, waarvan 8% in D1, de rest onder de 100...
22-10-2006 om 00:00
geschreven door jon snow
21-10-2006
Herfst op het fietspad
Zaterdag, dat betekent dat ik weer op de fiets kan. Met de vroege duisternis zijn de weekends oases van fietsplezier in de woestijn van de werkweek. Vandaag gaan we eens kijken hoe ver het staat met mijn duur-uithouding. Een ritje van 75km in D1. Ik ga het fietsroutenetwerk naar het Noorden eens verkennen. Tot in Peer zou de tocht mij moeten brengen. Daarna terug over Opglabbeek, Winterslag en de Zonhovense Teut.
Met een proper gewassen en goed ingevette Granville vertrek ik rond half negen 's ochtends. Na een kilometer of 10 merk ik dat mijn voorband sponzig aanvoelt. Even stoppen dus. Voorband eruit, inspecteren, nog eens inspecteren, ... niks te vinden. Ik besluit het erop te wagen en de band gaat 'as-is' terug in de buitenband. Met het handpompje pomp ik zo goed en kwaad als het kan de band weer zo hard mogelijk op. Blijkbaar had ik hem 's vrijdags niet goed op druk gezet, want ik ondervind de rest van de rit geen problemen meer. Of toch niet met de band.
Eerst begint mijn knie te zeuren. Een gevolg van de overbelasting op de squash woensdag. Ik zet mijn zadel wat hoger en de pijn verdwijnt volledig. Na een 'koude' eerste 20 minuten hou ik mijn Hf gemakkelijk rond de 128. De snelheid ligt ook hoog, maar dan realiseer ik me dat mijn wielomtrek in het computertje nog altijd op noppenbanden ingesteld staat. Iets waar ik naar moet kijken als ik terug thuis ben. Maar verkeerde instelling of niet, het loopt allemaal zeer lekker. Het is mooi weer en ik geniet van de herfstkleuren die stillaan maar zeker het zomergroen beginnen te verdringen.
In het midden van de tocht - op weg tussen 04 en 33 rijd ik op een asfaltpaadje door het bos. Het ligt nat en vooral glad door de regen en de gevallen bladeren. Opeens zie ik het knooppunt 33 voor me. Een T-splitsing. Ik rem, maar gebruik vooral de achterrem. Niet doen op een spekgladde weg met slicks natuurlijk. Mijn achterwiel slipt en de fiets gaat erbij liggen. Ik geraak uitgeklikt, maar daardoor sleept mijn voet over de grond waardoor dan weer mijn knie in een heel vreemde hoek komt te staan. Een pijnlijke bedoening. Ik blijf even zitten op het lege fietspad en neem de schade op. Mijn rechterknie voelt geforceerd, maar er valt nog mee te fietsen. Verder hou ik er alleen een gaatje in mijn overschoen en een wat scheve achterderailleur aan over. De derailleur plooi ik na enkele honderden meters weer recht. Ook mijn knie voelt weer zo goed als normaal na enkele minuten fietsen. Gelukkig maar, want het is nog een eindje (nog 35km om exact te zijn).
Verder geen ongelukken meer en na drie uur fietsen zie ik de Boekterheide weer. Het is pas bij het afstappen dat ik voel dat mijn dijbeen en knie niet echt normaal aanvoelen. De even lange duurtocht die voor morgen gepland staat zou wel eens in gevaar kunnen komen.
De gegevens: Afstand : 73km (gecorrigeerd van 75,6) Rijtijd : 185 minuten Gemiddelde : 23,7km/h (gecorrigeerd van 24,5) Hartslag : 125, 74% in D1, 13% in D2
Het zat er vorige week al een beetje aan te komen. En het familieweekend met het vele snoepen en drinken heeft er niet aan geholpen. Deze week voor het eerst niet afgevallen ten opzichte van vorige week. Misschien ook omdat ik dinsdag geen fietstraining gedaan heb. Maar ik maak me absoluut nog geen zorgen hoor. Langzaam aan dan breekt het lijntje niet.
Deze ochtend dus 79,8kg op de weegschaal. Ik sukkel ook wat met een heel lichte verkoudheid en wat resterende vermoeidheid van het weekend. Een hoge rustpols met andere woorden, tussen de 56 en de 60.
Edit: Donderdag, na een zware squash-sessie gisterenavond blijkbaar niet genoeg gedronken. Resultaat : 78,9 kg. Ik ben eens benieuwd hoeveel ik daar terug van ge "bijdrinken". Mijn grafiekje ziet er in elk geval iets positiever door uit.
Mijn achterwiel slipt en de fiets gaat erbij liggen. Ik geraak uitgeklikt, maar daardoor sleept mijn voet over de grond waardoor dan weer mijn knie in een heel vreemde hoek komt te staan. Een pijnlijke bedoening. Ik blijf even zitten op het lege fietspad en neem de schade op. Mijn rechterknie voelt geforceerd, maar er valt nog mee te fietsen. Verder hou ik er alleen een gaatje in mijn overschoen en een wat scheve achterderailleur aan over. De derailleur plooi ik na enkele honderden meters weer recht. Ook mijn knie voelt weer zo goed als normaal na enkele minuten fietsen. Gelukkig maar, want het is nog een eindje (nog 35km om exact te zijn).
