Na het goeie nieuws van woensdagochtend, nog beter nieuws op donderdag. Met 79,5kg nog 300 gram lichter. Maar vandaag toch weer netjes op 80,7kg. Het uitgebreide eten van gisteren (veel brood en spek & eieren en nog meer brood) heeft dus zijn effect niet gemist. Nu moet ik wel zeggen dat het hele afvalproces van de laatste weken een golfbeweging vertoont. Ondertussen heb ik toch al meer vertrouwen in het gevolgde dieet. En wie kan/moet er nu nee zeggen tegen af en toe eieren met spek?
06-10-2006 om 17:16
geschreven door jon snow
04-10-2006
De challenge - week 3
De derde week van de 7kg-challenge. Na een aantal moeilijke dagen na vorige week woensdag, toch maar een beetje beter opgelet tijdens het weekend en de eerste weekdagen. Niet zonder succes zo blijkt. Deze morgen klokte de weegschaal af op 79,8kg voor een vetpercentage van 15,6 en een vochtpercentage van 58,3. De magische grens van de 80kg weer doorbroken.
Ik heb het vochtverlies tijdens de D1 training gisteren tot een minimum proberen beperken, dus ik hoop dat ik me de volgende dagen rond dit gewicht kan blijven stabiliseren. Op lange termijn is deze gewichtssprong eigenlijk iets te groot. Ik mik immers op een halve kilo per week. Als er meer af gaat, vrees ik vooral voor mijn spiermassa. Hoewel de fietstrainingen vlotter en vlotter lopen. Alleen maar hopen dat het geen overtrainings-symptomen zijn. Mijn rustpols was deze morgen aan de hoge kant: 56. Maar daar moet ik ook bij vermelden dat ik een hele volle blaas had en me dus niet echt kon ontspannen. Ik ga morgen een update geven over de evolutie van de pols.
04-10-2006 om 09:59
geschreven door jon snow
01-10-2006
Vlam rond de plas
De ridus interruptus van deze morgen laat me niet helemaal bevredigd achter. Hoe gaat dat met dingus interruptus he... Ik heb mijn fietskleren nog aan en heb nog niet gezweet. Misschien een ideale gelegenheid om die nieuwe Michelin slicks eens te testen. Een half uurtje later zit ik op de Granville. Amai, die slicks zijn nog wel andere tortellini dan noppenbandjes... Mijn traditioneel toerke naar de Paalse Plas kost me een kleine twee uur en een half. Geen overdreven hartslag en toch snel binnen. Het ziet er naar uit dat ik mijn toerkes langer moet gaan maken om nog aan genoeg trainingstijd te komen. Hiermee komt de teller voor het weekend toch op een mooie 134 kilometer te staan.
De gegevens: Afstand : 59,4km Rijtijd : 139 minuten Gemiddelde : 25,6km/h Hartslag : 131, 70% in D1, 29% in D2
01-10-2006 om 00:00
geschreven door jon snow
Freewheelen tussen Kluis en Terlaemen
Na lang aandringen had Stef toegezegd om te komen crossen in de Zolderse bossen. En aanvankelijk ging ook Saskia het 30km lange tochtje mee doen. Een ideale test voor haar om te kijken hoe ze het na al die tijd er 'in the field' van af brengt. En een maiden voyage voor haar nieuwe Cube. Helaas, haar darmtoestand de avond en nacht voordien, doen haar voor een verlengd verblijf in bed kiezen in plaats van de frisse ochtendstond op te gaan snuiven.
Stef is er op het afgesproken uur, en we rijden dan maar met twee in plaats van drie richting Vogelsanck bos. Het parcours ligt er voorlopig heerlijk bij. Net droog genoeg en veel grip dus. Die grip hebben we nodig als we aan de oostkant van de Bolderberg aan de 'wortelklim' beginnen. Met mijn terreinkennis is het een makkie voor me om boven te geraken. Daar gaat het richting de Kluis langs de singletrack. Aan de holle weg weer naar beneden en onmiddellijk links op het paardenpadje. Het is te merken dat hier al een jaar geen paarden en fietsers meer mogen komen.
We draaien terug links omhoog het kluisklimmetje op en genieten boven even van het mooiste uitzicht van Zolder [zie foto]. What goes up must come down. Het kluisklimmetje wordt nu een kluisdownhilletje. Aan de barriere naar links en dan langs het vals plat omhoog. Hier is de ondergrond wel redelijk zanderig, maar nog lang niet zo erg als boven aan de Kluis zelf. Via de snelle singletrack en de asfaltklim naar de Kluistaverne komen we in Bolderberg aan. Het eerste technische gedeelte zit erop.
Eventjes volgen we de Bolderberglaan en ik geniet telkens weer van dat zicht tussen de vijvers. Een stukje Zweden op enkele kilometers van thuis. Maar aan de manege wacht het betere fietswerk. Op de singletrack langs de vijvers is het opletten voor uitstekende boomwortels. Gelukkig ligt het tempo erg laag en vangt de fuly alle klappen op. Via het greppelbrugje komen we voor de eerste keer langs het circuit, maar dankzij het pas gevonden paadje kunnen we weer heel snel van het asfalt af. Mijn route leidt ons over het bruggetje op de vaste MTB route die ons tot in het centrum van Viversel brengt. Daar wacht ons wel een stukje asfalt.
Maar het loont de moeite, want het zanderige cross-parcours aan het kanaal betekent altijd dikke fun op de fiets. Daarna even recuperen langs het kanaal en ons weer opwarmen voor het echte werk door de asfaltklim aan de Sterrenwacht. We rijden even op het circuit om naar de kever-race te kijken, maar de donkergroene roep van het bos trekt me vandaag meer aan dan het zwarte gegil van racebanden. Aan de Pits rijden we mijn favoriete stukje bos binnen voor anderhalve ronde klim-, daal- en bochtenwerk.
Maar aan de Sasklim loopt het mis. Stef zijn body draait zot. Zijn freewheel bedoel ik dan. We proberen nog even, maar de zaak wordt er alleen maar erger op. Met een 17 kilometer op de teller moeten we de tocht afbreken en in de laatste kilometers neem ik Stef nog even op sleeptouw. Eindelijk komt mijn hartslag eens boven de 140 ;-)... Een vaststelling : volgende keer de ingeschatte rijduur voor de volle 30 kilometer iets ruimer nemen. Drie uur zou accurater geweest zijn dan twee-en-een-half.
Ik reken erop dat Stef nog eens terugkomt voor een revanche op het Terlaemenbos en voor die Leffe aan Bovy.
Ik maak gebruik van een bezoekje aan mijn ouders om wat kilometers te malen in het vlakke Waasland. Het is zaterdagochtend 8u20 wanneer ik op de fiets kruip. Ze voorspellen warm weer voor vandaag, maar in de ochtendkilte is daar nog niet veel van te merken. Ik ben mezelf dankbaar dat ik mijn armstukken draag. Op het programma staat de Tybeertroute, gedownload van het internet.
Ik had op voorhand de tocht wat aangepast met het programma van het NGI. Start- en eindpunt lagen natuurlijk in Burcht, maar ook de richting van de tocht was omgekeerd. Met de GPS op het stuur gemonteerd verwacht ik geen noemenswaardige problemen. Alleen moet ik zorgen dat ik niet langer dan 4u weg ben. Zonder batterijen werkt zo'n ding niet.
Ik vertrek thuis en na enkele honderden meters duik ik aan de kazerne het veld in. Tenminste, wat vroeger verlaten veldwegen waren, worden de laatste jaren meer en meer gebruikt als sluiproutes om de Krijgsbaan te vermijden. Het is dus steeds opletten. Eerst gaat het richting Melsele en Beveren. Mijn hartslag is zoals eerder deze week moeilijk aan de gang te krijgen. 115-120, en de snelheid ligt al redelijk hoog voor een LSD training. Ik forceer echter niks en laat de inspanning zijn werk doen. Na een half uurtje stabiliseer ik op een 125.
Aan kasteel Cortewalle en in het centrum van Beveren is het eventjes zoeken, maar al gauw zit ik terug in het veld en rij richting Vrasene. Zo gaat het naar Nieuwkerken, Haasdonk, Bazel en Kruibeke. Na 143 minuten sta ik weer thuis voor de deur. Een leuke toch al bij al , maar ik kan me niet helemaal van de indruk ontdoen dat er betere mogelijkheden zijn. Vooral het centrum van Beveren moet te vermijden zijn. Ik maak wel een mooi alternatiefje op de pc.
Wat gegevens: Rijtijd : 143 minuten Afstand : 51,7km Gemiddelde : 21,8 km/h AHB : 125 Tijd in zones : 81% D1, 12% D2
30-09-2006 om 00:00
geschreven door jon snow
27-09-2006
De challenge - week 2
Twee weken geleden ben ik samen met Stef een challenge aan gegaan. We moeten allebei tegen de kerstvakantie (eigenlijk tegen 22 december) zeven kilogram afvallen. Dat zou mijn gewicht tussen de 75 en 76 kilogram moeten brengen. Mijn all-time streefgewicht.... Dat ik de 75 ga halen betwijfel ik ten zeerste. Door mijn trainingsprogramma verwacht ik nog wel wat spiermassa bij te kweken. Ik zal dus extra veel vet moeten kwijtspelen om dat te compenseren. Maar natuurlijk is die 75 ook geen absolute alleen-zaligmaker. Met onder de 79 te raken en daarbij veel van het overtollige vet kwijt te raken, zal ik al blij zijn. Ik hoop immers eens met een stevig gestel aan 2007 te kunnen beginnen. Dat het geen herhaling van dit jaar wordt.
Maar goed, de challenge loopt nu dus twee weken en er is 1,8kg af. Op een verantwoorde manier durf ik zeggen. Geen uithongering en geen vet-trainingen. Als ik de komende weken de duurtrainingen ga opvoeren zal ik ook wat meer moeten gaan eten. Het is dan enkel een kwestie van het juiste 'onevenwicht' te vinden. Genoeg energie, maar toch iets minder dan ik eigenlijk nodig heb.
Na de 22ste december volgt dan de consolidatie. Een manier vinden om op dat ideale gewicht te blijven. Misschien is het vermijden van wekenlange inactiviteit door vanalle kwaaltjes al een goed begin.
O ja... als het me lukt, heb ik wel een Polar S725x verdiend...
27-09-2006 om 00:00
geschreven door jon snow
26-09-2006
Darkness darkness
De eerste trainingsrit die eindigt in het duister. Uitgerust met flikkerlichten voor en achter, en mijn 5 Watts Sigma op het stuur. Toch slaagt een automobilist er nog in me bijna van de weg te rijden. En 90% van mijn traject loopt dan al langs autovrije fietspaden. Assss-hoooole! Volgende keer mijn fluo vestje uithalen.
26-09-2006 om 00:00
geschreven door jon snow
25-09-2006
Luie hartslag
Twee uren in weerstand rijden heeft zo zijn gevolgen voor the day after. Ik wil vandaag een uurtje of twee gaan losrijden en mik op een Hf van 125-130. Maar mijn hart is met geen stokken boven de 110-115 te krijgen. Ik vlam over het fietsroutenetwerk naar de Lindeman, Houthalen en Zonhoven met snelheden over de 30km/h en pas wanneer ik 34 rij, kruipt mijn toerenteller langzaam over de 130. De benen voelen goed, maar ik besluit niet teveel risico te nemen en hou het na iets meer dan een uur voor bekeken. 23,6km, ASp : 26km/u, AHf : 108(!!)
Morgen om 5u30: zaterdagochtend. De wekker zal pijnlijk vroeg klinken. Op het programma staan de 12 uren van Wégimont (Soumagne), een endurance race die ik ga rijden samen met Rob, echtgenoot van een collega en nog gekkere biker dan ikzelf. In een team van acht moeten we zo veel mogelijk rondjes draaien op een parcours in het park van Wegimont.
Op het vroege vertrekuur in Zolder na kijk ik best wel uit naar dit evenement. Alleen nog hopen dat de teamgasten wat meevallen (allemaal Luikenaars), en dat mijn lies niet verder blijft opspelen. Anders zou elke minuut in en uit het zadel wel eens een marteling kunnen worden.
Gisterenavond de Granville al in orde gezet. Semi-slick vooraan, lampjes gemonteerd en opgeladen en wat TLC (tender loving care). Vanavond werkt Saskia toch laat, dus krijgt hij nog een sponsbeurt en enkele drupjes teflonolie op de ketting.
Later meer.
22-09-2006 om 10:38
geschreven door jon snow
29-08-2006
Houffamarathon 2006
De Houffamarathon. Meer dan tweeduizend bikers die zich urenlang een weg banen door een van de mooiste bike-streken van ons landje. Het toneel voor deze fijnproeverij is Houffalize. Vaak omschreven als het mekka van het Belgische mountainbiken organiseert deze stad al het derde jaar op rij een marathon. Er is aan iedereen gedacht met 4 afstanden: 40 km voor de toertocht, en 60, 90 of 120 km voor de marathon.
Na de geslaagde 40km versie van vorig jaar wil ik dit jaar mijn tanden eens in de 60km zetten. Een betere voorbereiding en een verkenning van het parcours in mei van dit jaar moeten me helpen om niet te belabberd in de resultaten voor de dag te komen. De 60 km is immers - in tegenstelling tot de 40 - gechronometreerd. Ik reken op een evenaring van mijn gemiddelde van vorig jaar. Toen haspelden we onder een stralend blauwe hemel de toertocht af met een gemiddelde van net boven de 12km/h. Dit jaar was augustus echter een natte maand. Op de mtb fora wordt de toestand van het parcours dan ook als modderig beschreven.
De dag voordien toch nog maar snel een regenjasje gekocht. De Specialized wordt ook voorbereid op het modderballet door een extra beschermhoes rond de demper. En in de camelbak gaat een setje reserve remblokken. Modder en schijfremmen zijn geen vriendjes.
7u30, samen met de schoonbroer fietskes op de auto tasten en hopla... weg richting Ardennen. In Houffalize parkeren we ons weer aan het kerkhof. Voldoende parkeerplaats dit jaar en na de rit kunnen we er beschikken over stromend water. Geen overbodige luxe, zo zal blijken.
Om op te warmen fietsen we kalmpjes aan naar de inschrijving. Na wat zoeken naar mijn startnummer en een sanitaire pitstop kunnen we terug naar de auto waar we ons ontdoen van overbodige jasjes en de startnummers bevestigen. -- Mental note voor volgend jaar: zelf colsonbandjes meenemen -- Vijf minuten later staan we weer beneden in het dorp en zoeken we achteraan de massa een plaatsje. Om 9u45 zetten we ons in beweging, al is dat relatief als je met meer dan 600 door de smalle straatjes moet. Even verderop is het dan ook schouder aan schouder klimmen in de granny gear. Niet omdat het zo steil is, dan wel door de drukte. Pas als we de eerste chronomat passeren kunnen we even doorfietsen. De drukte lijkt af te nemen tot we op de eerste single-trail botsen. Bijna letterlijk, want er staat een file waar de Kennedytunnel op maandagmorgen een puntje aan kan zuigen. Gelukkig is het de enige file van de dag en na 10 minuutjes slakkengang lijken we dan echt vertrokken.
Met 60km en 1500 hoogtemeters voor de boeg is het vooral zaak in het begin de motor niet te hoog in de toeren te jagen. Ik ben er voorlopig nog gerust in: mijn hartslagmeter jojoot tussen de 140 en de 150 en ik haal af en toe al eens een deelnemer in. Op de echt technische klimmetjes gaat het zelfs nog beter en ik prijs me gelukkig met mijn fully als ik de ene na de andere 'afstapper' achterlaat.
Een goeie acht kilomer onderweg en we krijgen het eerste recuperatiestukje op asfalt. Ik maak me in een bocht de bedenking dat de modder aan mijn banden de stuureigenschappen wel heel erg beinvloedt. Of is het de Reba die druk verliest? Het zwabberende gevoel van voor is nu onmiskenbaar. Even leunen op het stuur brengt de schuldige aan het licht. De Nobby Nic wordt stilletjes een Nobby Niks... Samen met Robby aan de kant. Enkele vloeken, 15 minuten en een reserveband later kunnen we weer weg. De eerste 40'ers beginnen door te komen. Een goeie tijd kunnen we vergeten. We komen als laatste van de 60'ers door aan de eerste controlpost.
Gelukkig blijven we beide de rest van de tocht gespaard van technische problemen. Door de staat van het parcours zijn we wel verplicht om de snelheid (en het verwachte gemiddelde) drastisch naar beneden aan te passen. Downhills worden meer gegleden dan gereden, en naar het einde toe lijkt een afdaling langs een holle wegel meer op rafting dan biking. Robby besluit om op dezelfde plaats als hij vorig jaar overkop ging, dit nog eens dunnetjes over te doen in het snel stromende water. Ikzelf wacht strategisch tot de afdaling voor het bruggetje over de Ourthe om de toeschouwers te vermaken met een leuke schuiver. Maar weer wil Robby niet onderdoen en maakt op dezelfde plaats een koprol.
Na een dikke 62km en een beetje geblutst en geschaafd hoor ik de verlossende piep van de aankomstmat. Mijn resultaat valt tegen. 566ste van de 650 finishers. Zonder lekke band zaten we rond de 500... nog geen prachtprestatie. Nu wordt het kiezen voor volgend jaar: een betere 60 of de tanden in de 90...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
27-09-2005 om 16:32
geschreven door jon snow
Goed begonnen...
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
