EEN GEDICHT MOET MOEILIJK ZIJN
Een gedicht moet moeilijk zijn,
op het eerste gezicht nooit goed te verstaan.
Wolken moeten met benen gaan
en ogen moeten zweven.
Bedden, tafels, stoelen,
alles moet tot bloedens toe,
een volk moet sneven.
Een gedicht moet moeilijk zijn,
een vraagstuk uit de driehoeksmeting,
een ingewikkelde scheikundeles,
aangeboden achterstevoren,
met enkel duister en geheimen,
een mat beslagen raam
waar niets doorheen kan schijnen.
Een gedicht moet moeilijk zijn,
moet mythen en symbolen kennen,
te ontleden intertekstueel.
Een dichter aan de drank moet het schrijven
of minstens een homoseksueel
Een gedicht moet moeilijk zijn,
afbreekbaar met bulldozer
of subtieler met pincet.
De dichter moet een gozer zijn,
een loser in de goot.
Hij moet iets in de wolken zien
of er minstens één mee zijn
Een dichter moet een snoek
of, als het kan, een soepboer zijn,
een zeeman of een kuiper of een dwerg
of een zekere Gerrit Achterberg.
Zo n dichter die het tijdstip weet te voorvoelen
waarop zich deze werking integraal
voltrekken zal in het woordenmateriaal.
Ja, een gedicht moet somber zijn en zwaar,
nee niet grappig, maar subversief en naar,
misschien zelfs naar de Koran of de Bijbel neigen
En soms,
soms moet een gedicht
ook heerlijk kunnen zwijgen.
J. KiNDT
11-11-2009 om 00:00
geschreven door Johan Kindt
