23/10/2005 Winterduathlon Olen 3,4/26,5/3,4 1u48'16" 78/103
21/8/2005 Boerkesjogging Olen 4,2 km 17'37" 14/99
12/8/2005 Limberjogging Herselt 5km 21'42" 73/224
Papa sport en...
andere lotgevallen van de Serneelskes IronMan finisher Frankfurt 2008 in 10u58'26,2"
22-10-2006
Net niet
Vandaag stond ik aan de start van de Olense winterduathlon. Ik had stilletjes gehoopt op een plaats in de eerste helft. Dat is niet gelukt. Met een 70e plaats op 119 deelnemers kan ik niet echt tevreden zijn. Al zijn er dan verzachtende omstandigheden, ik wil geen excuses zoeken. Als er excuses zijn, dan start je niet. Dat laatste heb ik wel gedaan, dus ... Mijn oordeel over mijn wedstrijdprestaties:
*Eerste lopen (3,4km): redelijk
*MTB (26,5km): meer dan tevreden
*Tweede lopen (3,4km): ronduit SLECHT
Ik heb mijn trainingslogboek nog eens geraadpleegd en vastgesteld dat ik de laaste 5 weken nog amper aan een fatsoenlijke training ben toegekomen. Het resultaat is er dan ook naar.
Toch nog een positieve noot? Awel ja, een paar zelfs:
*Ik heb er een dikke 10 minuten sneller over gedaan, dan een jaar geleden. Het fietsparcours lag er ook droger en sneller bij, wat er zeker heeft toe bijgedragen.
*Er waren, net zoals vorig jaar, weer veel supporters. Ook de Gerry was met zijn klein mannen (vrouwen) afgezakt naar Olen. Altijd zeer bemoedigend als er een hoop bekenden langs de kant staan om je een hart onder de riem te steken.
*We hebben ons weer eens goed kunnen uitleven bij het beoefenen van onze favoriete bezigheid.
Nu zondag (22/10) staat de winterduathlon van Olen op de kalender.
Vorig jaar was dit mijn eerste veldslag als mss (multi-sporter-sukkelaar).
Ik herinner mij heel veel volk en ambiance, zowel in het veld als ernaast.
William Busch mocht toen de pot van Olen mee naar huis nemen na een klinkende overwinning met indrukkende loop- en bikerssnelheden.
Ik ben benieuwd wie er dit jaar gaat winnen, waarschijnlijk zullen dezelfde deelnemers wel weer strijden voor Keizer Karels' kleinood.
Ik ondervond vorig jaar vooral hinder van weinig pedaalkracht en een constant gevoel dat de ondergrond aan mijn wielen bleef plakken.
De tweede loopsessie was helemaal een fiasco. Door een geblokkeerde maag heb ik heel veel van het tweede loopstuk moeten stappen.
En iedereen die erover kwam, frusterend was dat. Uiteindelijk klokte ik af op 1h48' ergens diep in de tweede deelnemershelft (zie uitslagentabel).
Voor dit jaar heb ik niet echt zicht waar ik sta. Natuurlijk wil je altijd beter doen en progressie ten opzichte van jaar zit er zeker in.
Maar ik moet ook de realiteit onder ogen durven zien. De scherpte van de triathlonperiode was sowieso al een tijdje weg. De gezondheidsakkefietjes
van de laatste weken en de bijbehorende gedwongen rust hebben ook niet veel goed gedaan aan mijn vormpeil.
Nochtans heb ik niet echt een slecht gevoel tijdens de zeldzame loop- en fietstrainingen die ik de laatste weken heb afgewerkt.
Al bij al dus een groot vraagteken. Ik zit stillekes te hopen op een plaats in de eerste helft, als alles meezit moet dit....
Zondag nog eens gaan biken op ons vertrouwde parcours in de Herentalse bossen. De Ronny, mijn schoonbroer en trouwste supporter tijdens mijn wedstrijden, was ook van de partij. Nu het al wat kouder begint te worden, hadden we afgesproken om 9h30. Ronny had vandaag een intensieve training van 1h30 op het programma staan, dus het beloofde een goeie repetitie te worden voor de duathlon van Olen volgende week.
Al vanaf het begin legde de Ronny de pees erop. In het begin heb ik af en toe echt moeten bijten en diep gaan. ... en stilletjes bidden dat die dat geen 90 minuten zou kunnen volhouden.
Gelukkig ging de stormram wat milderen na een klein half uurke en kwam den dezen er wat meer door. Het parcours lag perfect, het zand goed aangedrukt, niet te veel mulle stukken en slechts hier en daar een plas op de allerlaagste delen van de omloop. Iets over halfweg sloten er nog wat mannen aan en werd er stevig doorgetrokken. Ik heb er nog eens echt van genoten, af en toe de gashendel flink open en full force vooruit. De anderen als een meute buffels in mijn wiel stevig harkend om het tempo bij te houden.
Na ons gebruikelijke rondje hebben we nog flink de tijd genomen om los te trappen en te mijmeren over de duathlon in Olen. De Ronny gaat ook deelnemen bij de duo's en neemt de 26 km MTB voor zijn rekening. Voor hem is dit een goede test om te kijken of het trainingsschema zijn vruchten heeft afgeworpen. Voor mij is dat bewijs echter al geleverd. Zoals hij gisteren door de bossen stoof... dat zou hij 2 maanden geleden nooit gekund hebben.
Vandaag stond ik aan de start van de Olense winterduathlon. Ik had stilletjes gehoopt op een plaats in de eerste helft. Dat is niet gelukt. Met een 70e plaats op 119 deelnemers kan ik niet echt tevreden zijn. Al zijn er dan verzachtende omstandigheden, ik wil geen excuses zoeken. Als er excuses zijn, dan start je niet. Dat laatste heb ik wel gedaan, dus ... Mijn oordeel over mijn wedstrijdprestaties: 
