De powertriathlon van Aarschot zit er sinds zondag ook op. Vorig jaar heb ik hier mee gedaan met het kleine broertje van de power, de plastriathlon. En ook toen was het heet, een stuk in de 30 graden. Afgelopen zondag was het ook van dat. Helemaal niet mijn weer, vooral tijdens het lopen heb ik hier last van, niet zozeer van de warmte maar wel van de drukkende zon. Ik had dus mijn twijfels. Bij het naar ginder rijden, kreeg ik nog een berichtje van Jef Geys: <<Laat het weer je bondgenoot zijn en niet je tegenstander, denk aan je vochtopname>>. Ik weze gewaarschuwd en nam me voor om hier extra aandacht aan te besteden, dus nog snel een extra bidon gevuld en leeggetutterd tijdens de reis naar Aarschot. Kwestie van te starten met een volle tank.

Bij het uitpakken van het materiaal kwam ook den Edwin al snel aan samen met de Bart en de Jan van zijn club. Allemaal toffe gasten waardoor de sfeer en ambiance er meteen in zit. Fietsend naar de start in Rotselaar langs de oevers van de demer, een stuk van het parcours dat we nadien in tegenovergestelde richting zouden afleggen. Tijdens het naar de start rijden, zat de wind tegen, dat viel dus mee voor de wedstrijd...

Al snel stonden we op het strand klaar voor de start. Mijn eerste vliegende start, altijd weer afwachten wat dat geeft. Na elke rond moesten we ook een stukje over land lopen. Gedurende de twee kilometer heb ik mijn tempo goed strak kunnen houden. Ik ben zeer tevreden van mijn zwemprestatie, de eerste keer dit jaar trouwens. Ook de wissel ging een pak sneller als in Brasschaat, al liep ik wel even een verkeerde gang binnen in het park. Gelukkig kon ik ergens onder door kruipen zodat ik toch nog snel bij mijn fiets was.

In het begin van het fietsen had ik last van flanellen benen. Die meewind die ik verwacht had op de demerdijk, bleek ook niet echt mee te zitten. Ik was dan ook blij dat die aanloopstrook van 12 km achter de rug was en we aan de drie plaatselijk ronden van 16km konden beginnen. Die 16 km bestaat eigenlijk uit gene meter plat. Constant op en af met zoals ik had verwacht oprapen en inhalen op de heuvels, en ingehaald worden op de bergaf. Uiteindelijk stond er een gemiddelde van 33,6 op de teller. Ik had hier, gezien het parcours vooraf voor willen tekenen. Te meer omdat ik voelde dat de krachttraining van de afgelopen weken zijn vruchten begint af te werpen.

Ook de loopwissel ging redelijk al zat ik weer in een verkeerde gang! De start van het lopen was een fiasco, niet door slechte benen maar doordat ik mijn gellekes niet in mijn heupgordel kreeg. Ik denk dat ik zeker een minuut of 5 aan het sukkelen ben geweest, dat moet volgende keer anders. Ik zag plots nog een clubtrui langs de kant van de weg staan. René was tot in Aarschot gefietst. Snel een wederzijds knikje en verder... Bij het eerste tussenpunt in de eerste ronde stond er een reporter die enkele namen van "echte goden" door de luidsprekers knalde en het publiek er terloops op wees dat het loopparcours nog zwaarder is dan het fietsparcours. Altijd tof om te horen en om de moed erin te houden als er nog 15km moeten afgelegd worden. Al snel kwam ook hier de eerste heuvel eraan, echt klefferen om boven te geraken. Jezus, moet ik hier 3 keer boven geraken !!!
Tijdens de tweede loopronde kroop de zon even achter de wolken en meteen kon ik wat gas bijgeven, echt ongelooflijk wat een verschil dat geeft. De laatste ronde nog wat cola en een gelleke en dan volle gas binnenlopen. Uiteindelijk kwam ik als 108e over de streep in 3u45'.

Even later kwam ook den Edwin binnengespurt, leeg maar voldaan. Na wat fruit en sportdrank vroeg hij me of we aan de overkant in de zon gingen staan wat hij had het koud... Ik moet nog steeds vragen of dat gemeend was .

Nog drie weken tot Antwerpen, mij absolute hoofddoel voor dit jaar. Ik hoop dat ik de conditie kan aanhouden en als het even kan nog wat verbeteren. Al moet ik eerlijk toegeven dat mijn seizoen al meer dan geslaagd is!

19-07-2007 om 22:00 geschreven door juppeke