Verslag van de stratenloop te Zwevezele op vrijdag 30
mei 2014 tevens 6de wedstrijd van het SCOTT2RUN criterium.
Op de eerste dag van het kermisweekend in Zwevezele staat traditioneel de grote stratenloop op het programma.
Het gemeentelijk feestcomité Zwevezele stond in voor de
organisatie van deze wedstrijd. Lekker weer om te lopen, weinig wind en niet te
warm. De inschrijvingen vonden terug plaats in de tent op het marktplein. Via
mijn criteriumnummer was dat snel achter de rug. Twee dagen geleden, in
Jabbeke, was ik niet echt tevreden, vandaag moest dus beter. Het gevoel was
zeer goed laat deze wedstrijd maar komen! Vier ronden (goed voor 9,8km) moesten
wij afleggen met telkens een pittige beklimming en wat vals plat. Samen met de
doortocht door het park zorgde dit voor een lastig, maar toch leuk en
afwisselend, parcours.
Om 19u30 klonk de luide knal van het startpistool,
daarmee werden de 234 deelnemers op gang geschoten. Direct na de start gaat het
bergaf dus volle snelheid naar beneden. Bergaf lopen gaat mij goed af, ik was
goed mee in de start. Dan naar links een stukje plat en dan de eerste keer over
de helling naar het park. Eenmaal terug uit het park was er nog een lang recht
stuk vals plat met toch wat tegenwind. Ik kon mij wat verschuilen achter een
drietal lopers en bleef deze keer wijselijk achteraan lopen. Bij het ingaan van
de 2de ronde werden we bijgehaald door mensen uit de achtergrond.
Daarbij zat ook een concurrent uit mijn reeks (veteranen 50+). Iemand die
normaal een stuk sneller is. Hij liep mij dan ook vlot voorbij en nam een 50tal
meter voorsprong. Ik had hem nog steeds
in het vizier en zag dat hij niet verder wegliep. Met ons groepje maakten we
meter voor meter goed. Op de helling in de derde ronde haalden we hem bij en
konden we hem definitief afschudden. In de loop van de laatste ronde viel ons
groepje wat uit elkaar, sommigen gingen er van door anderen vielen terug. Ik
bleef zowat in het midden. Met de laatste rechte lijn in zicht liepen er nog 2
lopers voor mij die misschien te kloppen waren. De oudere loper van de twee wou
er van door gaan maar zijn collega riep iets naar hem en hij liet zich terug
afzakken. Ik zag mijn kans schoon en met een(voor mij althans) snelle
eindsprint vloog ik ze alle twee voorbij. Na de wedstrijd vroeg ik aan oudere
collega waarom hij op 100m van de finish vertraagde. Hij zei dat de andere
loper hem verweet dat hij niet overgenomen had op de moeilijke stroken en hij
wilde achteraf geen kritiek krijgen. Toeval of niet maar die sportieve persoon
was iemand uit mijn reeks die ik dus, door toeval, achter mij gelaten heb. Dit
jaar is het een droom, voor mij, om toch eens op het podium te mogen staan in
mijn reeks. Om dat te kunnen bereiken moet alles meezitten. Ik hoorde dat de
beste loper van onze reeks niet aan de start verschenen was en dat iemand
anders, wegens een kwetsuur, maar op halve kracht liep. Een aantal
criteriumlopers hadden blijkbaar toch gekozen voor een wedstrijd in Oostende. Stilletjes aan begon de hoop te groeien dat ik
op dat podium zou mogen klauteren. Als naturaprijs kregen we allen een
badhanddoek en dan was het wachten op de prijsdeling. Eerst de dames waar
Charline Vanneste (zie foto 1) terug de snelste was, dan de heren waar Pieter
Vanroose (zie foto 2) de grote winnaar werd. Bij de heren veteranen 2 (50+)
stonden er al twee op het podium en, ja hoor, ik hoor mijn naam, ik mag op het
podium (zie foto 3). Dit gaf mij zeer veel voldoening en in de voorlopige
rangschikking bij de 50 plussers sta ik momenteel ook op de eerste plaats, wat wil een mens nog meer? Geen prijs bij
de tombola achteraf maar dat kon de pret niet bederven. Mijn weekend was al
meer dan geslaagd!
Volgende wedstrijd: https://sites.google.com/site/loopwedstrijdwallestekers/
Groeten
Geert


|