Catharina genoot volop van het knippen en als extra mocht ze
haar nagels laten lakken voor 6 dollar.
Het kapsalon Kids hair ziet er toch enigszins anders uit dan bij
ons. Bij iedere kapperstoel staat een
eigen TV scherm en gelukkig kon Catharina kijken naar verschrikkelijk ikke 1.
Marcin en Thano konden tijdens het wachten spelen op de WII
of tekenen op het bord of met dinosaurussen spelen, wat ze met hartenlust
deden. Een knipbeurt was nog nooit zo
plezant.
Thano keek vorige week en deze week vol verwachting uit naar
de post om te zien naar zijn verjaardagskaartjes. De kaartjes hebben hier al een mooie plaats
gekregen in de woonkamer en zullen weldra aangevuld worden als we Bjorn en
Marcin zijn verjaardag vieren.
Onze kerstboom kreeg al een mooi plaatsje maar stond er maar
kaal bij. Na anderhalf uur inpakwerk mag
het resultaat er zijn. Iedereen is
benieuwd naar zijn of haar cadeau, maar
ik hou toch maar lekker de lippen stijf op elkaar.
The christmas sock wordt eerstdaags ook nog aangevuld met
een aantal lekkernijen maar voorlopig kunnen we er nog niet veel over
vertellen.
Zaterdag staat shoppen op onze to do lijst tot groot
genoegen van Catharina om dan zondag richting resort Cragun te vertrekken om
daar tal van sneeuwactiviteiten te doen en om kerst te vieren. .
Wennen aan temperaturen tussen -20°C en -15°C overdag is moeilijk, maar mietjes zijn we niet... dus trokken we zondag na de voetbaltraining van Marcin voor het eerst allemaal onze skibroek aan en reden een half uurtje naar het dichtst bijzijnde skiresort in de buurt. Een molshoop in vergelijking met de Alpen, een dwerg in vergelijking met Spa maar hier voldoende om er een commerciële activiteit van jewelste uit te baten. Per slot van rekening zijn ze hier sneeuwzeker en dus kunnen de skiliften zich meer dan terug betalen. Het lijkt alvast een ideaal parcours om te leren skiën en dat staat de komende maanden voor de kinderen zeker op het programma.
Voor onze eerste ervaring met de sneeuwpret beperkten we ons evenwel tot iets wat makkelijker was: je neemt een een lift met een band en laat je vervolgens met grote snelheid naar beneden glijden: Snow Tubing. Te vergelijken met de waterglijbanen met zwembanden maar dan wel bij winterse temperaturen. Zowel de kinderen als Els en Bjorn genoten met volle teugen, al leerden we wel dat we dringend echt goede skihandschoenen moeten kopen en papa winterlaarzen zal kunnen gebruiken. We weten wat we de komende dagen dus moeten doen want met kerst plannen we meer sneeuwpret uit te testen. Gelukkig was er naast de piste nog een aangenaam kampvuur zodat we na elke afdaling de handen (of voeten) enkele minuutjes konden opwarmen.
Om volledig in de Zwiterse sneeuw te blijven dronken we naast de piste ook nog een warme chocomelk (gluhwein is er nog steeds niet te vinden..., Irish coffee of andere alternatieven ook niet). We sloten de mooie zondag in Zwitsere sfeer thuis af met een heerlijke kaasfondue vergezeld van Italiaanse parmham... en uiteraard bijhorende rode wijn... Dit smaakt naar meer winterse pret!
Naar Friday the 13
december had Thano al heel lang uitgekeken, want dan werd het tijd om zijn
verjaardag te vieren. Heel vroeg in de
morgen was Thano dan ook al wakker, om onmiddellijk de eerste vraag te stellen
of hij nu 6 of 7 was Hij stelde de
vraag of hij al geboren was op dit uur, maar aangezien we 7 uur later komen was
hij wel al geboren en konden we overtuigend zeggen dat hij 7 jaar was.
Vol goede moed is hij richting school vertrokken waar zijn
verjaardag werd gevierd (neen geen koekjes of taart mee naar de klas, wegens peanut
allergie). In de klas kreeg hij wel een
mooi kaartje met potlood van de juf en papa had op tijd het werk verlaten om
kids van school af te halen.
Na het openen van de cadeautjes thuis was het grote moment
aangebroken om naar de verrassing te rijden.
We namen even de tijd om downtown te genieten van een pizza om daarna te
voet richting Nicollet Mall te wandelen.
Daar konden we genieten van de light parade (Hans en
Grietje, Pinokkio, ) passeerden de revue en we waren allemaal behoorlijk onder
de indruk. Om de avond mooi af te
sluiten gingen we nog naar Santas Land.
Blijkbaar hadden velen dit idee want het was toch wel een
goeie 40 minuten aanschuiven vooraleer we konden kijken naar het land van de
elfen om dan met een bezoek aan Santa af te sluiten.
De dinosaurustaart hadden we al besteld maar hebben we
wijselijk op zaterdag verorberd. Een
kleine taart kennen ze hier niet en we zijn dus dringend op zoek naar hulp om
de taart van 12 personen op te eten.
Intussen maken we ons ook hier al volop klaar om kerst te
vieren. Naar lokale traditie hangen de kerstsokken al aan de haard. Nu nog even
afwachten of de Kerstman die ook zal vullen
Op dinsdag 10 december was er een culturele avond op
school. Daarbij werd aan de leerlingen
gevraagd om bepaalde spullen, eten, tradities en kledij van jouw cultuur mee te
brengen. Marcin nam de coördinatie op
zich en begon onmiddellijk met het maken van een collage van onze
bezienswaardigheden, lekker eten en
bier. Hierbij mochten de red devils zeker niet ontbreken.
We proefden eerder al de Belgische wafels die Bjorn klaarmaakte en
dus werd dit onze traditionele maaltijd die we meebrachten (volgens het geheim
recept van mijn grootmoeder). Hij kwam hiervoor
eens wat vroeger naar huis van het werk om de circa 120 wafels te bakken.
Gepakt en gezakt reden we richting school om daar onze
wafels af te geven en om op een lessenaar de collage van Marcin uit te
stallen. Tegen 17.30 konden we genieten
van verscheidene proevertjes van andere
culturen.
Tijdens deze culture evening konden we ook genieten van een
modeshow met typische kledij van een of andere cultuur en was er ook de
mogelijkheid om te zingen, dansen, Zelfs
the principal (directeur) was voor de gelegenheid gekleed in een Beiers uniform.
Deze morgen heeft Catharina kunnen skypen met school en ze
hadden blijkbaar heel veel te vertellen.
Het tweede leerjaar zong ondertussen een Happy Birthday voor Thano en
hij genoot er met volle teugen van.
De eerste knipbeurt van de jongens is ook al achter de rug
en volgens Marcin deden ze een good job.
Fotos hiervan volgen nog.
De Sint stuurde zijn Piet naar het koude Minneapolis
Het onverwachte is dan toch uitgekomen! Deze week had Bjorn met enkele Nederlandse collega's gesproken over hoe jammer het wel was dat de Sint niet op tijd tot in de USA kon raken met de stoomboot. Gelukkig kon hij gehoor vinden bij de twee andere papa's van respectievelijk vier en drie kinderen en dus sloegen we de handen in elkaar om de sint te vragen zijn piet op het vliegtuig te sturen en snel wat geschenkjes aan de deur te droppen. Voor de gelegenheid was een Nederlander zelfs de initiatiefnemer en gastheer... Prima vent die papa tot voor kort zelfs niet eens kende... Afspraak was dat iedereen zorgde voor zijn eigen manier van Sint vieren. De Nederlanders zorgden voor pepernoten, speculaas en eten. Wij zorgden voor Belgische wafels (en bij het bakken Belgische koekjes die Els hier op de kop kon tikken). Een prima recept voor een onaangekondigd feestje voor de kinderen. Eerst mochten we via Skype nog deel uitmaken van het Sinterklaasfeestje in de Piljoenstraat (met dank om ons te laten verwateren van de Leffe en de klaaskoeken)... Waarna we Thano richting voetbaltraining stuurden en dan afdraaiden door de witte straten van Eden Prairie doorheen een zee van kerstverlichting. Piet landde gelukkig op tijd en beukte even later hard op de deur om dan het hazenpad en vliegtuig te kiezen richting Spanje. Gelukkig liet hij naar Nederlandse traditie op de cadeautjes wel voor iedereen een rijmpje na met een boodschap van de soms cynische Sint... Het werd uiteindelijk een bijzonder gesmaakte avond met lekkere wijn en veel gezelligheid. De leeftijd van de kinderen schommelde tussen de 1 en 15 jaar en dus wisten al onze kids wel iemand te vinden om mee te spelen.
En alsof we er niet genoeg van kregen zagen de kinderen elkaar op zondag terug. Dan stond namelijk een verjaardagsfeestje van een andere Nederlander op touw. Ook deze expat was indertijd door Bjorn richting Minneapolis begeleid en dus waren we met zijn allen van de partij. Voor de gelegenheid had de vrijgezel, die net in kennis is met een Amerikaanse, wel het zwembad en de lounge van zijn appartementsgebouw in het centrum van de stad afgehuurd zodat de kinderen naar hartelust konden zwemmen en ravotten. En attent als hij was had hij zelfs Belgisch bier voorzien. Het werd een namiddag om opnieuw wat nieuwe Nederlanders te leren kennen en de kinderen waren reuzeblij om twee dagen na elkaar Nederlands te kunnen praten met de vrienden en vriendinnetjes. Resultaat van het feestje... Bjorn heeft zowel squashpartners gevonden (afwachten of ze het niveau van Hein overstijgen), afspraken om samen te gaan mountainbiken, en zelfs om maandelijks uitje onder mannen om een pint te gaan pakken. Els heeft dan weer een regelmatige koffieklets in de agenda prijken...
Tussen al dat feestgedruis door vonden we ook nog de tijd om de kerstboom te plaatsen. Er staan wel enkele mooie exemplaren buiten, maar we besloten toch maar onze eigen boom te zetten in huis... nu enkel nog de kerstsokken aan de schoorsteen hangen, naar lokale traditie, en een bezoek aan Santa Claus in plannen en we zijn klaar voor de lokale variant van de Sint te vieren...
De eerste vijftien centimeter sneeuw zijn deze nacht en vandaag uitgevallen. En daarbij is de witte kerst meteen zo goed als gegarandeerd, want na de eerste vlokken duikt de temperatuur morgen de dieperik in. Tot -20°C minimum en zowat -13°C als maximum. Het startschot van de winter werd hier afgelopen weekend in de zusterstad St Paul gegeven. Daar werd de het centrale park in een lichtfestijn omgetoverd. Duizenden lichtjes in de vele bomen en de speciale kerstboom werden met vuurwerk in gang geschoten. Daarvoor werden in het park diverse kerstliederen en kerstdansjes opgevoerd. Gelukkig konden we ons wat opwarmen aan de gratis warme chocolademelk... Neen Gluhwein moeten ze hier nog leren kennen en mag al zeker niet op een openbaar park verkocht worden...
Voor de kinderen was de eerste sneeuw meteen de aanleiding om buiten te gaan spelen en een sneeuwman en iglo te bouwen. Veel andere kinderen waren niet buiten te zien... wellicht is men dit landschap hier al meer dan gewoon. Gelukkig arriveerde de online gekochte moonboots ook op tijd voor mama en Catharina. Die kunnen we hier echt wel gebruiken! Catharina had vandaag trouwens haar eerste schooluitstap: met de schoolbus naar het museum van wetenschap en techniek (de lokale Technopolis zeg maar).
Els is intussen aan de slag gegaan om de velen ramen van de woning een poetsbeurt te geven. Dat was meer dan nodig en tijdig net voor die eerste vrieskoude. Het duurde wel even voor Els door had hoe de ramen van binnenuit gewassen kunnen worden. Ramen werken hier met een schuifsysteem in plaats van draaisysteem en kantelen naar binnen om ze te poetsen. Bjorn had deze week heel wat Europese collega's op bezoek voor een HR meeting in het kantoor en kon dus weer eens enkele woordjes Nederlands praten...
Intussen hebben we ook de gezinswagen al aangeschaft. Er is ruimte voor zeven personen dus we verwachten velen van jullie een lift te kunnen geven in dit prachtige landschap!
Onze eerste maand in de States zit er zo langzamerhand op... 5% van onze twee jaar is al voorbij gevlogen! We willen jullie graag nog even laten genieten van de momenten die we meegemaakt hebben door de foto's van deze maand via de onderstaande link beschikbaar te maken. Het zal je ook toelaten om een beeld te krijgen van hoe we onze thuis hier hebben ingericht.
Na een drukke week genieten we momenteel van een verlengd weekendje. Gisteren was het namelijk Thanksgiving, het feest waarbij gevierd wordt dat de Engelse immigranten door de indianen geleerd werden hoe ze lokale gewassen konden telen en zo van de hongersnood ontsnapten. Door de tradities heen is Thanksgiving een feest geworden om dankbaar te zijn voor wat je hebt. En dat wordt dan ook gevierd met familie en goede vrienden. Wij mochten op bezoek bij Bjorns voormalige baas, Kerry. Uiteraard stond er de traditionele kalkoen op het programma. Goed voor Cargill want zowat één derde van alle kalkoenen die in de US verkocht worden, zijn bij Cargill gekweekt... Voor de rest ook traditioneel veel andere bijgerechtjes, lekkere wijn, etc. Verdere ingrediënten zijn gezellig keuvelen, football op TV bekijken en bovenal... zorgen dat je tegen rond 8u 's avonds buiten bent om te gaan shoppen. Overdag is er geen kat te zien op de weg. Restaurants en winkels zijn voor de gelegenheid gesloten. Maar de winkels openen in de vooravond de deuren tot een stuk na middernacht of zelfs de nacht door. Velen staan al aan te schuiven voor de deuren openen, want elke shop heeft wel één of andere uniek koopje waarvan er slechts enkele beschikbaar zijn. De start van de solden wordt hier Black Friday genoemd. Ook wij hebben 's avonds de drukte even getrotseerd om met een Smart TV van Philips buiten te kunnen lopen tegen een scherpe prijs. De dag erna zijn we evenwel in bed blijven soezen en pas tegen de middag op koopjesjacht getrokken. Vanuit onze zetel boekten we wel enkele online koopjes. Dit fenomeen groeit zienderogen en alhoewel de online koopjes officieel pas op maandag starten (cyber monday genoemd), zijn er nu al goede deals te doen. Al moet je wel om de paar uur naar de websites surfen want de aanbiedingen wijzigen elk uur en zijn van korte duur...
Gelukkig kunnen we intussen ook wel echt 'thuis' komen. Dinsdag werd ons stukje Beveren afgeleverd. Een blij weerzien met onze persoonlijke spulletjes, meubelen en ... fietsen. Het duurde wel even alvorens de ruim 300 pakketjes uitgepakt waren en de meubels weer in elkaar geknutseld waren. Bovendien hadden ze maandag ook nog een pingpong tafel en biljart geleverd die ook nog in elkaar geflanst moesten worden... En dat terwijl de kinderen woensdag thuis waren van school en Bjorn enkele belangrijke en vroege vergaderingen in zijn agenda had staan... De verhuis verliep echter vlot. Eén doos is spoorloos en er is lichte schade aan twee van de nieuwe kasten en de TV. De komende dagen moeten we dus nog wat verzekeringspapieren doorlopen... Tussendoor legde Bjorn ook zijn theoretisch rijexamen af (met succes) en maandag staat het praktisch examen op het programma. Hij moet het halen want tegen eind van de week moeten we onze huurwagen inleveren en een eigen wagen kopen. Om die te verzekeren is het goed een lokaal rijbewijs te hebben anders is de verzekering bijzonder duur. De wagen hebben we op op de koopjesdag ook maar aan de haak geslagen. Na wat onderhandelen hebben we een zwarte Ford Focus kunnen leasen voor een scherpe prijs. Woensdag halen we die op. De onderhandelingen over de terreinwagen lopen nog en gaan morgen verder. Die moet ook nog in de loop van volgende week afgerond worden want tegen eind volgende week voorspellen ze sneeuw die tot de lente zal blijven liggen en temperaturen van MAX -10°C (en minimum -16°)... Gelukkig kunnen we ons intussen warm sporten in huis. Bjorn heeft er al de eerste kilometers op zijn rollen opzitten...
Het voorbije weekend kregen we een voorsmaakje van de Minnesota winter. Zaterdagmorgen daalde het kwik tot -13°C en bij zo'n temperaturen mocht Thano gaan trainen. Met kleine oogjes weliswaar want vrijdagavond hadden we al deel genomen aan de bingo avond van de ouderraad. En ja hoor... Thano wist er met een prijs aan de haal te gaan. Hij schreeuwde de bingo uit en ging vol enthousiasme op zijn stoel staan. De juffrouw liet achteraf weten dat zij nog nooit iemand zo enthousiast had zien winnen... Eerder die dag had hij van de juf ook al een 'monkey' gekregen. Je leest het goed... een monkey en dat is... geen aap! Thano legt blijkbaar nog niet het verband tussen de twee talen, maar aangezien de juffrouw hem een knuffel had gegeven en zei dat dit een monkey was.... is dit voor hem duidelijk geen aap. Hij kreeg de naam Monkey Junior en Catharina mocht al meteen aan de slag om een bed in een te knutselen. Dat pronkte 's avonds al op zijn nachttafeltje naast zijn bed... De monkey kreeg hij omdat ze met de klas de voorbije maanden meer dan duizend boeken hadden gelezen en Thano had op de korte periode ook zijn bijdrage geleverd met meer dan tien boeken te lezen in mooi Engels...
Zaterdag namiddag besloten we de koude te trotseren en bij -11° toch een wandeling in de buurt te maken naar het nabij gelegen speelplein. Onze benen hadden het ijskoud ondanks de jeans die we droegen en de handen haalden we amper uit onze zakken of handschoenen. Eenmaal thuis dronken we een warme chocomelk en vereeuwigden we de rode oortjes en wangetjes van de kinderen door deze eerste ijswandeling. We weten meteen dat we nog wat extra dikke broeken nodig zullen hebben. Nadat we ons wat hadden opgewarmd trokken we naar een lokale kerk om er de mini-kerstmarkt te zien en een viering mee te maken. We besloten de zaterdag af met een herinnering aan het thuisfront. Aangezien Lin jarig was en we het feestje niet konden meemaken vrijdagavond, wilden we haar verjaardag op afstand vieren met haar favoriete recept: broodjes met brie en een lekkere fles wijn...
Zondagmorgen stegen de temperaturen opnieuw naar -5°C en dus tijd om de handen uit de mouwen te steken in de tuin. Die is momenteel een wildernis van bomen, blaadjes en afgekraakte takken. Ideaal voor de kinderen om te werken aan een boomhut of kamp en voor papa om de basis te leggen van een wat groter grasveld. Tussen het zweten door kwam de buurvrouw alvast kennis maken en alsof ze medelijden had met die Belgen bood ze de kinderen alvast aan om in het voorjaar ook hun tuin te gebruiken om te voetballen. Alhoewel 'hun' is relatief want een echte scheiding tussen de tuinen is er niet...
In de namiddag speelde Marcin nog een pittige match met de U11, waar hij zo langzaam maar zeker zijn draai begint te vinden. Hij speelde rechtsvoor en rechtsachter een scoorde een hattrick... zijn gezichtje sprak boekdelen. Intussen hebben we de familie ook ingeschreven in het nabij gelegen sportcenter waar we voortaan naar hartelust kunnen sporten (spinning, zwemmen, tennis, basket,...) Er is ook een klein indoor speeldorp dat de kinderen uiteraard als eerste wilden uit testen. Het sporten en zwemmen zal voor de komende dagen worden.
In de loop van deze week komt de container met onze goederen van Beveren aan en dus wordt het nog een drukke uitpakweek en tussendoor vieren we hier op donderdag ook Thanksgiving! Oh ja... onze zaterdag- en zondagmorgen worden momenteel bijzonder goed gevuld met skypen naar het thuisfront en live kijken naar het veldrijden via internet... bedankt voor iedereen die ons op de hoogte blijft houden van het reilen en zeilen daar en mochten we niet meteen antwoorden op een skypecall (en we zitten online), weet dan dat er wellicht iemand anders je net voor was...
Marcin en Thano hebben hun eerste voetbaltrainingen achter de rug. Ondanks het feit dat er enkele dagen al wat dwarrelsneeuw valt en de temperatuur rond het vriespunt blijft schommelen... De oplossing: de clubs spelen op kunstgras die overdekt worden in de winter door een indrukwekkende tent. Die wordt in de zomer terug weggeschoven om in open lucht te kunnen spelen. De PSA club waar Marcin en Thano bij spelen bezitten zelf één thuisveld en gebruiken verder velden van de middelbare scholen die eveneens over zo'n infrastructuur beschikken. Behoorlijk indrukwekkend en meteen wordt ook duidelijk waarom een seizoen trainen hier zowat duizend dollar aan inschrijvingsgeld kost...
Beide jongens dragen nog altijd met trots hun KM Torhout training en spelen met hun favoriete clubshirts (met dank aan oma!). Matchen worden er nog niet gespeeld want niet alle clubs in de regio beschikken over dezelfde indoor mogelijkheden. Wachten tot april om de eerste testen te zien en supporters meer dan welkom!! Voor Marcin is het echt wel wennen, want hier wordt hij vooral gecoacht door Engelse en Amerikaanse trainers die het Engelse voetbal met een mix van american football prediken: bijzonder agressief spelen met veel contact en druk op de spelers. Echt opbouwen en uitvoetballen is (nog) niet aan de orde. Bovendien wordt er ook al met buitenspel gespeeld, ook al spelen ze 8 tegen 8 op een half veld...
We hebben vanavond ook nog even nagenoten van het fantastisch samenzijn dat we hadden eind oktober. Dankzij Jo laten we jullie via onderstaande link nog eens meegenieten van enkele mooie momenten! We hopen velen van jullie hier spoedig te mogen ontmoeten...
Zoals beloofd posten we hierbij de link naar de foto's van onze eerste belevenissen. Je zal er foto's zien van het schoolbezoek, de heenreis, de aankomst van de goederen die met luchtvervoer werden verstuurd, de levering van de meubelen, onze wagen, het uitpakken in de woning, ... Vanmiddag speelde Thano zijn eerste trainingen met de U9 van PSA. Hij was dolenthousiast en deed het erg goed. Aan de zijlijn was Marcin ook al weer een balletje aan het schoppen. Morgen is hij aan de beurt met de U11. We posten morgen de foto's van hun avontuur.
Na tien dagen van relatieve radiostilte zijn we uit de doden herrezen! Sinds onze aankomst hier in het met sneeuw bedekte Minneapolis, hadden we beperkte mogelijkheden om met iedereen te communiceren. Eerst duurde het een paar dagen voor de nieuwe GSM actief werd en dan werd ook het oude nummer meteen stop gezet. berichtjes die eventueel op mijn oude GSM verstuurd werden konden we dus niet meer lezen. Dan was het nog een weekje wachten alvorens we internet en TV konden activeren. Sinds donderdagavond (Belgische tijd) is dat dus het geval waardoor Els al twee namiddagen heeft kunnen vullen met Skypen.....
De vlucht naar hier is voorspoedig verlopen. Aangezien het een vlucht midden in de week was, mochten we ons gelukkig prijzen dat hij niet volgeboekt was. hierdoor hadden me enkele volle zetelrijen ter onze beschikbaar om neer te liggen en te slapen. Niet dat het echt nodig was want veel slaap hadden we de week ervoor op vakantie in Duitsland en in de Ardennen al ingehaald. Het was wel vroeg opstaan geweest want de taxi's stonden stipt om 5.45 u aan de deur van oma Monique. De koffers waren volgeladen met onze 11 valiezen en enkele bijkomende tassen. Het in- en uitstappen op de TGV vergde dan ook wat organisatie om tijdig op en van het perron te staan... Eenmaal aan de incheckbalie bleek dan dat sommige valiezen een paar kilo teveel wogen en andere wat te weinig. Dat leverde was inderhaast puzzelwerk op om alles tot juiste proporties te brengen. Uiteindelijk moesten we niets achterlaten en rustig ademhalen op het vliegtuig.
De vlucht zelf kwam voor het voorziene tijdschema aan ende douaneformaliteiten liepen bijzonder vlot, zodat we meteen onze huurwagen voor de eerste maand mochten uitpikken in de parkeergarage. Het werd uiteindelijk een ruime terreinwagen (Ford Explorer) zodat alle valiezen en de kinderen veilig richting Ella Lane konden trekken. Daar hadden onze kinderen ogen en voeten te kort om de woning te verkennen. Na de nodige overdracht informatie met de eigenaar trokken we richting Aldi om onze eerste, Europees aanvoelende, inkopen te doen. Omstreeks 6 uur 's avonds reden we dan richting hotel voor één nacht en daar viel iedereen als een blok in slaap... om dan midden in de nacht klaarwakker te zijn ..
De volgende dagen werden vooral gevuld met het doen van inkopen en het bezoeken van sportclubs waar de kinderen de eerste testen doorstonden. Inmiddels turnt Catharina al 5 uur per week in een tumbling en trampoline club. Ze heeft er een Russische en een Amerikaanse coach. Marcin traint dit weekend met de U12 en U11 van Plymouth Soccer Association om te zien in welk team hij best zou passen. Thano speelt vandaag nog in de twee teams van de U9 om te bepalen welk zijn vast team wordt. U11 en U12 spelen hier ook 8 tegen 8, psa vanaf U13 wordt er 11 tegen 11 gespeeld. Thano zit in een leeftijd waar ze 8 tegen 8 spelen. onder de U9 spelen ze hier nog geen wedstrijden...
Donderdag arriveerden ons huurmeubelen en ook de luchtcontainer kwam perfect op tijd aan. hierdoor konden we al onze eerste persoonlijke spulletjes (vooral kledij en keukenmateriaal) gebruiken, want het een beetje een gevoel van thuis gaf. de kinderen waren vooral blij met de huurtv en hun Xbox en voetbalspelletje...
Vrijdag mochten de kinderen ook een eerste kijkje op school nemen en deze week startten ze vol goede moed. De eerste ervaringen zijn zeer positief. Thano leert niet alleen Engels maar ook Spaanse en heeft al een mooie uitspraak. Hij leest elke avond een boek, al begrijpt hij de inhoud nog niet echt. Marcin trekt zoals gewoonlijk zijn plan en aarzelt niet om zelfs terug te praten. Catharina maakte al vriendinnetjes die zelf op Google translater een woordenlijst hadden uitgeprint met Engelse en Nederlands woorden. Zij is vooral verrast dat iedereen hier mag dragen wat ze willen. Haar buurmeisje heeft blauw haar... dus haar nagels werden al heel snel ook geschilderd. In het algemeen kijken de kinderen vooral de ogen uit dat iedereen op school chips, snoep, etc mag eten en meebrengen. we proberen hen evenwel op het gezonde pad te houden...
Els heeft intussen de handen vol om het huishouden georganiseerd te krijgen en taxidienst te spelen. Door het feit dat we maar één auto hebben (de tweede moeten we nog aankopen maar daarvoor moet ik mijn rijbewijs nog halen en een gaatje in mijn agenda vinden) voert Els iedereen rond. Bjorn naar kantoor, kinderen naar school, kinderen naar sportclubs,... Intussen elke dag een nieuwe supermarkt verkennen en heel veel praktische aankopen doen. Intussen is er een stofzuiger in de woning en is Els ook aan het poetsen gegaan... Echt wel nodig want Amerikanen onderhouden hun woning duidelijk niet. En dan heb ik het niet alleen over poetsen maar ook over kleine ongemakken zoals deuren die niet goed sluiten, ...
Bjorn heeft er ondertussen alweer een drukke werkweek opzitten in de nieuwe kantoren. Enfin, niet echt nieuw want ik was er al eerder. Echter de jongste weken liep hij door de verhuis en vakantie een grote achterstand op en dus wat het lopen om bij te benen. Bovendien combineert hij nog altijd zijn oude en nieuw job en dus hangt hij nog regelmatig met Europa aan de lijn... Volgende maandag trekt hij voor drie dagen naar Witchita in Kansas waardoor Els er dus even alleen voor staat. Woensdag hebben wij (Els en Bjorn) ook nog een interessante cultuur training gekregen die ons wat inzicht gaf in de manier van denken hier... Dat zal meer dan nodig zijn want vooral op het werk zal dit goed van pas komen. Je krijgt de dingen hier niet op dezelfde manier gedaan als in België.
Bij deze hoop ik dat jullie een goed gevoel krijgen van onze eerste dagen op Amerikaanse bodem. Vanaf nu kunnen we mee frequente kortere berichten posten aangezien er nog zoveel meer te vertellen valt. We posten de komende dagen ook nog een link naar ons eerste foto-album waar je de hierboven beschreven belevenissen in beeld kan volgen
Na de publieke vernedering die Hein op het afscheidsfeest moest ondergaan betreffende zijn squashkwaliteiten, werd er inderhaast nog afgesproken om op maandavond een sportieve revanche te voorzien. In extremis kruisten Bjorn, Hein en Frits nog eens de squashdegens onder welziend oog van Els, Aniana, Jo en Lin. De aandacht werkte duidelijk aanstekelijk voor Hein want hij besloot het sportieve jaar zowaar met een zege: 2-1... Een bijzonder nipte zege maar toegegeven... wel verdiend... De aftermatch duurde voor de gelegenheid ook verlengingen...
Ons vertrek komt nu wel erg dichtbij. Zaterdagnamiddag vierden we nog het vormsel van Catharina met vrienden en familie en 's avonds was er ons afscheidsfeest. We hebben met zijn allen genoten van de prachtige, maar (vooral voor de kinderen) vermoeiende dag. Bedankt voor jullie vele attenties en wensen. Ze hebben echt deugd gedaan. We hebben deze morgen met de kinderen samen de vele kaartjes gelezen en de cadeautjes uitgepakt. We werden aangegrepen door de vele steunbetuigingen en afscheidswoorden. We kregen veel attente kleine geschenkjes die ons zullen helpen om een stukje Beveren in Minnetonka op te bouwen. We hebben ook ontdekt dat er onder onze vrienden en familie bijzonder veel creatieve geesten zijn.
Zoals op het feest aangekondigd keren we een eerste keer wat vroeger terug dan gepland. De week voor de paasvakantie zijn we terug met zijn allen in het land en we proberen die week zeker eens langs te komen op de school, het voetbal, de Kapelhoek en uiteraard vrienden en familie. We zullen vast en zeker tijd te kort komen, net zoals dat ook zaterdagavond het geval was...
Zaterdagavond hebben een aantal van jullie ook te kennen gegeven de oversteek naar de USA te willen maken. Jullie zijn zeker allemaal van harte welkom in onze nieuwe thuis en we zullen het principe hanteren van 'first comes, first served'. Wie dus als eerste boekt voor een bepaalde periode is meer dan welkom. Best wel een seintje geven voor je finaal de tickets besteld zodat we in Hotel Els ook de reservatie kunnen noteren!
Morgen vertrekken we richting Ardennen en Duitsland om even op adem te komen. Officieel vakantie en dus het werk even op de tweede plaats stellen. Het zal ons toelaten om avonden na te kaarten over de mooie momenten die we de jongste weken dankzij jullie beleefd hebben.
In bijlage steekt de link naar de eerste sfeerbeelden van het communiefeest en de afscheidsavond zodat ook jullie nog eens kunnen nagenieten
Vrijdagnamiddag hebben onze kinderen afscheid genomen van de vriendjes en vriendinnetjes op school. Vooral de derde graad stelde daarbij heel wat interessante vragen over de nieuwe leefwereld van Catharina. We hopen dat de kleine attenties ervoor zorgen dat er nog af en toe eens gedacht wordt aan onze kinderen. De klas van Marcin heeft de jongste week ook leren mailen met elkaar en aan het mailverkeer te zien, zal het geen probleem zijn om de komende maanden contact te blijven houden. Er werd bij het verlaten van de school hier en daar een traan weggepinkt. Afscheid nemen doet pijn. Die pijn valt niet weg te nemen, enkel te verzachten. Pijn is tegelijk een teken van vriendschap...
Vrijdagavond nam Catharina dan afscheid van Flink en Fris. Door haar breuk aan de vinger kon ze de jongste weken niet meer turnen. Het werd dus een afscheid zonder inspanning tijdens de les... en een ontspanning na de les...
Zaterdagmorgen speelden Thano en Marcin dan hun laatste wedstrijd bij KM Torhout. Als bij toeval was de laatste match van Marcin op verplaatsing bij Meulebeke. En voor die gelegenheid werd Andreas, zoon van Hein en Aniana, ook bij de U11 opgesteld in plaats van de U10. Hij speelde er op de koppositie terwijl Marcin centraal verdediger was zodat ze zelfs tegenover elkaar in duel kwamen te staan. Het werd dus een echte galamatch die nipt gewonnen werd door KM Torhout als verdiende Meulebeke zeker een gelijkspel. Andreas deed het super en maakte het Marcin bij momenten lastig. Voor deze laatste match kreeg Marcin de kapiteinsband aan en enkele minuten voor affluiten kreeg hij nog een applausvervanging.
Zowel Thano als Marcin wonnen met hun ploeg de laatste wedstrijd en ze kregen nadien van de ploeg een mooie ploegfoto als aandenken. Eenmaal thuis en later op de dag hadden zowel Thano als Marcin het nog lastig met dit mooie afscheid. We blijven de ploegen zeker volgen!!!
In bijlage steekt een link naar de sfeerbeelden van het afscheid in de klas en van KM Torhout
Na enkele weken voorbereiding was het zondag dan eindelijk zover: Catharina kon haar vormsel vieren tijdens de zondagsmis in Beveren. Daarmee werd haar voornaamste zorg over ons vertrek naar Amerika van de baan gehaald: ze wou haar vormsel doen samen met vriendinnetjes en klasgenootjes. Dankzij de inzet van velen werd het een persoonlijke viering. Dank aan iedereen die zijn of haar steentje heeft bijgedragen om dit moment van intens geluk mogelijk te maken. Wie wil nagenieten kan een kijkje nemen via onderstaande link naar de foto's van de viering. De eerste foto's geven een beeld van de naamopgave en daarna volgende de foto's van de vormselviering.
Donderdagavond 17 oktober hebben we onze intrede genomen in 'hotel oma'. Een echte opluchting nadat we de dagen daarvoor noodgedwongen moesten kamperen in de eigen woning. De verhuisfirma was namelijk vlot bezig om alles in te pakken en startte niet met het materiaal in het tuinhuis maar wel met de woonkamer. Tegen het einde van de eerste avond waren tafels, stoelen en zetels in gepakt. We konden wel nog televisie kijken en in de keuken eten... Voor de rest was het vooral ogen en oren te kort komen om te vermijden dat bepaalde spullen zes weken op de container gezet worden die we de komende weken nog hard nodig hebben. ZO mochten we woensdagavond nog zelf op zoek in de al ingepakte dozen naar onder meer feestmateriaal voor ons afscheidsfeestje, de sleutels van onze woning in Duitsland, de lievelingsknuffel van Catharina, ... Voor de scheenbeschermers van Thano sprongen gelukkig de voetbalvriendjes in de bres want zijn exemplaar zat al ergens die weg in de dozen.
Vrijdag omstreeks 10 uur kwam de vrachtwagen met de container dan de straat ingereden. Een grotere container dan verwacht omdat er geen 'normaal' exemplaar beschikbaar was. Vermoedelijk moesten die allemaal geladen worden om 's avonds te figureren op het grootste containerschip dat aanmeerde in Antwerpen... Het werd dus een container met ruim 80 in plaats 60 kubieke meter. Die werd zeer vakkundig gestapeld waarbij geen gaatje vrijgelaten werd. Uiteindelijk vulde ons huishouden de container voor zowat drie kwart en werd alles vastgezet met een houten kaderwerk. Nu maar hopen dat alles er even goed terug uit zal komen aan de andere kant van de oceaan!
Zaterdag werden dan ook de laatste spulletjes een nieuwe thuis (bij oma, familie of op het containerpark) gegeven. De woning kreeg een laatste poetsbeurt zodat alles in paraatheid is om maandag een nieuwe bewoner te ontvangen. En de kinderen lieten alvast het kleine voetbaldoeltje en een handvol ballen liggen voor de kinderen...
We gaan de laatste 5 nachten tegemoet in onze woning... dinsdag staat de verhuisfirma voor de deur om de eerste spulletjes in te pakken. Dit weekend hebben we samen met de kinderen de laatste selectie gemaakt: wat gaat via de zee, wat vliegen we over, wat stockeren we in Roeselare en wat doen we weg... Het laat ons met de minuut meer voelen dat het afscheid nakend is.
Wat ook nakend is, is het vormsel van Catharina. Toen we in juli beslisten dat we de stap zouden zetten, was Catharina verdrietig dat ze haar vormsel niet kon doen samen met de klas. Na wat gesprekken met de school en de parochie en een zegen van het bisdom, kregen we het klaar dat Catharina in haar eentje haar doopbeloftes mag herhalen. Na enkele vormende activiteiten met de klas en met het gezin en haar naamopgave enkele weken geleden (zie foto) is het zondag dan zover. Om 10.30u zal ze in de kerk van Beveren haar vormsel doen. Iedereen van harte welkom!
Catharina zal die dag zich nog lang herinneren. Enerzijds zal ze nu als enige haar beloftes aan de deken moeten afleggen, anderzijds zal ze op de foto's ook nog herinnerd worden aan het feit dat ze een weekje eerder in de turnles een foute handenstand maakte... Deze morgen werden we na een half uurtje gebeld door de trainster en mochten we meteen richting spoed trekken. Na lang wachten en enkele fraaie foto's (gelukkig waren de communiefoto's al gemaakt en ogen die wat fraaier...) werd het verdict duidelijk: het eerste vingerkootje van de ringvinger van haar linker hand is gebroken! Resultaat: Twee vingers werden met een vast verband aan elkaar vast gemaakt en zitten met een ijzer stevig vast.
Meteen wel een streep door de breirekening van Catharina. Zij was volop in de weer om mutsen klaar te krijgen voor ons vertrek. Dit arbeidsongeval zal de machine evenwel met vertraging laten draaien en dus zullen de bestellingen die enkelen plaatsten wat vertraging oplopen :)
Terwijl Els druk bezig is om de laatste voorbereidingen in Roeselare te treffen (tuinhuis schilderen, vormsel Catharina voorbereiden, inventariseren van de inboedel, ons afscheidsfeest organiseren,...), heb ik het genoegen om de eerste stappen in mijn nieuwe job en werkomgeving te zetten. En dat is alvast even wennen. Typen doe ik voortaan op een qwerty klavier... het kantoor is ingeruild voor een 'cubicle' en dus open kantoorruimte zelfs voor human resources... Alles wal wel prima geregeld. De nieuwe laptop stond klaar en mijn badge werd de eerste dag al klaar gemaakt. Ook mijn naam was al te vinden op de cubicle en op de telefoonlijsten. Voortaan ben ik op het werk bereikbaar op +1 952 984 4736. al is skype uiteraard goedkoper... en dat hebben we dit weekend uitgebreid getest met de kinderen en de familie. Met Isabel, Els en Bert hebben we zelfs al een gesprek met vier skypers in een conference call opgezet.
Vrijdag had ik ook een afspraak met de huisbaas om een en ander praktisch af te spreken en ervoor te zorgen dat de overdracht van de nutsvoorzieningen vlot zouden lopen. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog enkele dingen uit de brand te slepen. Na wat onderhandelen kon ik hem overtuigen een aantal meubelen achter te laten en ook de internet router. Allerbeste deal was evenwel de luxeuze gasbarbeque die ook zal blijven. Zo'n BBQ kunnen ze hier zelf zel kopen maar die mag niet verscheept worden naar Belgie vanwege het ontploffingsgevaar... Jullie weten dus al wat de pot schaft als jullie deze zomer achterna komen!
Morgen schrijf ik de kinderen in op school en vrijdagnamiddag steek ik de plas opnieuw over. Ik zie er al naar uit om jullie de komende weken nog eens terug te zien!
Vandaag hebben we onze visums mogen ophalen bij de Amerikaanse ambassade in Brussel. Het heeft vooral veel administratief werk gekost om die klus te klaren. En flink wat centen. Alleen al om een afspraak te maken op de ambassade moesten we 15 euro betalen...
Maandag vertrekt Bjorn voor zijn officiële start. Op 1 oktober start namelijk zijn nieuwe functie (al loopt hij al een tijdje dubbel tussen de twee jobs en zal hij dat nog wel even doen...). Hij zal dan zijn Amerikaanse sociale zekerheidsnummer bekomen, zowat het allerbelangrijkste teken van bestaan in Amerika... Hij zal er twee weken werken en dan naar huis komen om dan het huishouden in te laten pakken... Op de foto's krijg je alvast een glimp van Bjorns nieuwe werkplek
Na enkele weken voorbereiding was het zondag dan eindelijk zover: Catharina kon haar vormsel vieren tijdens de zondagsmis in Beveren. Daarmee werd haar voornaamste zorg over ons vertrek naar Amerika van de baan gehaald: ze wou haar vormsel doen samen met vriendinnetjes en klasgenootjes. Dankzij de inzet van velen werd het een persoonlijke viering. Dank aan iedereen die zijn of haar steentje heeft bijgedragen om dit moment van intens geluk mogelijk te maken. Wie wil nagenieten kan een kijkje nemen via onderstaande link naar de foto's van de viering. De eerste foto's geven een beeld van de naamopgave en daarna volgende de foto's van de vormselviering.
