Na tien dagen van relatieve radiostilte zijn we uit de doden herrezen! Sinds onze aankomst hier in het met sneeuw bedekte Minneapolis, hadden we beperkte mogelijkheden om met iedereen te communiceren. Eerst duurde het een paar dagen voor de nieuwe GSM actief werd en dan werd ook het oude nummer meteen stop gezet. berichtjes die eventueel op mijn oude GSM verstuurd werden konden we dus niet meer lezen. Dan was het nog een weekje wachten alvorens we internet en TV konden activeren. Sinds donderdagavond (Belgische tijd) is dat dus het geval waardoor Els al twee namiddagen heeft kunnen vullen met Skypen.....
De vlucht naar hier is voorspoedig verlopen. Aangezien het een vlucht midden in de week was, mochten we ons gelukkig prijzen dat hij niet volgeboekt was. hierdoor hadden me enkele volle zetelrijen ter onze beschikbaar om neer te liggen en te slapen. Niet dat het echt nodig was want veel slaap hadden we de week ervoor op vakantie in Duitsland en in de Ardennen al ingehaald. Het was wel vroeg opstaan geweest want de taxi's stonden stipt om 5.45 u aan de deur van oma Monique. De koffers waren volgeladen met onze 11 valiezen en enkele bijkomende tassen. Het in- en uitstappen op de TGV vergde dan ook wat organisatie om tijdig op en van het perron te staan... Eenmaal aan de incheckbalie bleek dan dat sommige valiezen een paar kilo teveel wogen en andere wat te weinig. Dat leverde was inderhaast puzzelwerk op om alles tot juiste proporties te brengen. Uiteindelijk moesten we niets achterlaten en rustig ademhalen op het vliegtuig.
De vlucht zelf kwam voor het voorziene tijdschema aan ende douaneformaliteiten liepen bijzonder vlot, zodat we meteen onze huurwagen voor de eerste maand mochten uitpikken in de parkeergarage. Het werd uiteindelijk een ruime terreinwagen (Ford Explorer) zodat alle valiezen en de kinderen veilig richting Ella Lane konden trekken. Daar hadden onze kinderen ogen en voeten te kort om de woning te verkennen. Na de nodige overdracht informatie met de eigenaar trokken we richting Aldi om onze eerste, Europees aanvoelende, inkopen te doen. Omstreeks 6 uur 's avonds reden we dan richting hotel voor één nacht en daar viel iedereen als een blok in slaap... om dan midden in de nacht klaarwakker te zijn ..
De volgende dagen werden vooral gevuld met het doen van inkopen en het bezoeken van sportclubs waar de kinderen de eerste testen doorstonden. Inmiddels turnt Catharina al 5 uur per week in een tumbling en trampoline club. Ze heeft er een Russische en een Amerikaanse coach. Marcin traint dit weekend met de U12 en U11 van Plymouth Soccer Association om te zien in welk team hij best zou passen. Thano speelt vandaag nog in de twee teams van de U9 om te bepalen welk zijn vast team wordt. U11 en U12 spelen hier ook 8 tegen 8, psa vanaf U13 wordt er 11 tegen 11 gespeeld. Thano zit in een leeftijd waar ze 8 tegen 8 spelen. onder de U9 spelen ze hier nog geen wedstrijden...
Donderdag arriveerden ons huurmeubelen en ook de luchtcontainer kwam perfect op tijd aan. hierdoor konden we al onze eerste persoonlijke spulletjes (vooral kledij en keukenmateriaal) gebruiken, want het een beetje een gevoel van thuis gaf. de kinderen waren vooral blij met de huurtv en hun Xbox en voetbalspelletje...
Vrijdag mochten de kinderen ook een eerste kijkje op school nemen en deze week startten ze vol goede moed. De eerste ervaringen zijn zeer positief. Thano leert niet alleen Engels maar ook Spaanse en heeft al een mooie uitspraak. Hij leest elke avond een boek, al begrijpt hij de inhoud nog niet echt. Marcin trekt zoals gewoonlijk zijn plan en aarzelt niet om zelfs terug te praten. Catharina maakte al vriendinnetjes die zelf op Google translater een woordenlijst hadden uitgeprint met Engelse en Nederlands woorden. Zij is vooral verrast dat iedereen hier mag dragen wat ze willen. Haar buurmeisje heeft blauw haar... dus haar nagels werden al heel snel ook geschilderd. In het algemeen kijken de kinderen vooral de ogen uit dat iedereen op school chips, snoep, etc mag eten en meebrengen. we proberen hen evenwel op het gezonde pad te houden...
Els heeft intussen de handen vol om het huishouden georganiseerd te krijgen en taxidienst te spelen. Door het feit dat we maar één auto hebben (de tweede moeten we nog aankopen maar daarvoor moet ik mijn rijbewijs nog halen en een gaatje in mijn agenda vinden) voert Els iedereen rond. Bjorn naar kantoor, kinderen naar school, kinderen naar sportclubs,... Intussen elke dag een nieuwe supermarkt verkennen en heel veel praktische aankopen doen. Intussen is er een stofzuiger in de woning en is Els ook aan het poetsen gegaan... Echt wel nodig want Amerikanen onderhouden hun woning duidelijk niet. En dan heb ik het niet alleen over poetsen maar ook over kleine ongemakken zoals deuren die niet goed sluiten, ...
Bjorn heeft er ondertussen alweer een drukke werkweek opzitten in de nieuwe kantoren. Enfin, niet echt nieuw want ik was er al eerder. Echter de jongste weken liep hij door de verhuis en vakantie een grote achterstand op en dus wat het lopen om bij te benen. Bovendien combineert hij nog altijd zijn oude en nieuw job en dus hangt hij nog regelmatig met Europa aan de lijn... Volgende maandag trekt hij voor drie dagen naar Witchita in Kansas waardoor Els er dus even alleen voor staat. Woensdag hebben wij (Els en Bjorn) ook nog een interessante cultuur training gekregen die ons wat inzicht gaf in de manier van denken hier... Dat zal meer dan nodig zijn want vooral op het werk zal dit goed van pas komen. Je krijgt de dingen hier niet op dezelfde manier gedaan als in België.
Bij deze hoop ik dat jullie een goed gevoel krijgen van onze eerste dagen op Amerikaanse bodem. Vanaf nu kunnen we mee frequente kortere berichten posten aangezien er nog zoveel meer te vertellen valt. We posten de komende dagen ook nog een link naar ons eerste foto-album waar je de hierboven beschreven belevenissen in beeld kan volgen






|