Joachim: Mama, waarom zeggen ze eigenlijk Brugse zot en niet Antwerpse zot? Mama: Joachim, ik begrijp dat je dat niet graag zult horen, maar ik leg het toch maar uit. Antwerpse zot is wat ze een tautologie noemen. Alle Antwerpenaren zijn in wezen een beetje zot. Als je dus Antwerpse zot zegt, dan zeg je twee keer hetzelfde. In Brugge is dat niet zo. Er zijn slechts weinig Bruggelingen die een vijsje missen. Die worden dan Brugse zot genoemd. Joachim: Mama, jij mist anders wel meer dan 1 vijsje hoor. Veel vijzen. Geloof me... veeeeeeel vijzen.
Nathan: Ik hou het meest van de lente. Het lijkt wel alsof alles geschilderd is in de lente. Het gras is heel mooi lichtgroen en er zijn zoveel mooie bloemen. Zo doet een schilder het ook he mama!
Nathan: Ik vind het leuk als mama en papa elkaar kussen! Mama: A, dat is fijn. Vind je het leuk om te weten dat wij elkaar graag zien? Nathan: Nee, maar terwijl je papa kust kan je mij niet kussen. Ik hou niet van kussen. Joachim: Ik hoef het niet te zien. Mama: Misschien zou je het wel missen als het er niet meer is. Anna: A je, dan ga je denken dat mama en papa gaan scheiden he. Toon: Dat mag niet he mama. Niet scheiden. Nathan: Misschien moeten jullie dan maar neuze-neuze doen. Joachim: Ach ja, kus dan maar... da's nog altijd minder erg dan scheiden. Ik doe mijn ogen wel even toe.
Joachim: Mama, doe nu toch eens normaal? Mama: Ik wil wel, maar wat is normaal? Joachim: ... Mama: Zouden jullie een normale mama willen? Anna: NEEEEEEEEEEE!!!!!!! Mama: Wat is dat, Anna, een normale mama? Emma: Dat is een mama die heel serieus is. Mama: En dat wil je niet? Anna: Nee, liever zoals jij... goed zot! Mama: En Nathan, wat is voor jou een normale mama? Nathan: Een mama van wie ik mag kiezen hoe lang en wanneer ik computerspelletjes speel... Mama: Dat vind jij normaal? Nathan: JJJJJJAAAAAA! Anna: NEEEEEEE! Mama: Joachim, wat vind jij een normale mama? Joachim: Een mama kan niet normaal zijn... Enkel een man kan normaal zijn. Anna gniffelt. Anna: Jaja, een normale man... die heb ik echt nog nooit gezien! Joachim, zelfs binnen 29 jaar zal jij geen normale man zijn... Mama: Dus jij wil een mama die een man is? Dat is normaal? Joachim: Niet normaal dat die mama een man is maar een vrouw is nu eenmaal abnormaal. Mama: Pardon? Anna: Geef mij maar een gekke mama... Gek zijn is normaal. Mannen zijn dat gewoon niet! Mama: Maar we zijn er nu toch nog niet uit... Wat is nu normaal? Anna: Dit gesprek in elk geval niet.
Anna's analyse van examentijd... 'Mama kan dan niets anders doen dan verbeteren. Altijd maar verbeteren. Heel de dag verbeteren. En koffie drinken. En door die koffie kan ze niet slapen. En 's morgens begint ze dan te zagen omdat ze niet geslapen heeft. Pffffff.'
Schoolbal... Joachim: 'Mama kàn daar niet naartoe. Stel je voor... mama die danst op hakken. Ze valt gegarandeerd met haar benen in de lucht en maakt zich zo belachelijk dat ze nooit meer naar school kan.'
Collega en goede vriend Bart ontving vandaag een medaille voor 25 jaar dienst. Joachim: Mama, waarom krijg je dan een medaille? Papa: Dat is voor moed en zelfopoffering... Ze zouden dat elk jaar moeten geven in het onderwijs maar er zijn besparingen dus moet je 25 jaar wachten. Anna: Ik begrijp dat ze dat zelfopoffering noemen, mama. Hoe jij soms thuiskomt...
In de reeks 'maten en gewichten'. Joachim is terug van op kamp. Mens zou verwachten dat hij dan flink wat honger heeft maar dat is niet het geval. Joachim: 'Mama, ik ga niets meer eten. Er kan echt niets meer bij. We hebben deze middag alles wat nog over was moeten opeten. Ik heb ananas gegeten, hotdogs, wortelen, tomaten en nog een aantal dingen...' Mama: 'En hoeveel suiker heb je gegeten?' Joachim: 'Ongeveer evenveel suiker als groenten.'
In de reeks 'moeder doet de was'. Mama: 'Joachim, mag ik je valies binnen opendoen of is het zo goor dat ik het beter buiten doe?' Joachim: 'Ik weet het niet mama. Ik heb er niet aan geroken. Ik ben ook niet gek he.'
Joachim: Ik vind het jammer dat papa niet thuis is in de grote vakantie. Mama: Tja, papa ziet het niet zitten om in het onderwijs te gaan... veel te veel werk, vindt papa. Joachim: Is dat zo, papa? Papa: Ja! Joachim: Maar papa, wat is daar nu moeilijk en veel aan. Je gaat voor de klas staan, je roept een beetje en je maakt examens. Nathan: Nee, Joachim, papa moet zelfs geen examens maken. Het zijn de kinderen die de examens maken.
Vic geeft Engelse les aan drie gemotiveerde maar onrustige kinderen. Eentje moet pipi doen. Eentje heeft het een beetje kou en wil een trui. Eentje zegt dat zijn balpen het niet doet. Eentje moet plots kaka doen. Eentje zit te wiebelen op z'n stoel. Eentje heeft bij elk woord een verhaaltje. Eentje vindt elk woord grappig. Eentje probeert te 'r'-en als een echte Engelsman. Eentje steekt zijn tong tussen zijn tanden en oefent de 'th'. Eentje trommelt met z'n vingers op de tafel. Eentje weet niet goed hoe hij een woordje moet schrijven. Eentje wil een kleurtje dat niet op de tafel ligt. Eentje heeft dorst. Eentje kent een liedje met een Engels woordje in. Eentje hoopt op een snoepje. En dat alles presteren ze met z'n drieën. Vics respect voor onderwijsmensen groeit met de seconde.
De kinderen vertellen wat ze vandaag beleefd hebben. Anna: 'We hebben in de sportwinkel broeken gezien voor fietsers.' Nathan: 'Daar zit al een poep in!'
Wat hebben we gedaan vandaag? Nathan: 'We hebben naar de film van beertje Paddinton gekeken!' Joachim: 'Jammer dat het goed afloopt!' Anna: 'Waarom?' Joachim: 'Ik wil wel eens zien hoe een dier opgezet wordt!'
Nathan: Hoe zou ik heten als ik een meisje was? Mama: Rika. Nathan: En als Anna een jongen was? Mama: Dan was zij Nathan. Nathan: En ik dan? Mama: Ik weet het niet. Misschien wel Jantje. Ik vind Jan een mooie naam maar opa vindt het grappig. Nathan: Waarom? Mama: Bij opa thuis hadden ze vroeger een stier en die heette Jan. Anna: Wat? Een echte stier? Vet cool! Joachim: Cool... die hebben G I G A N T I S C H E ballen, echt G I G A N T I S C H!!!
Tot daar het beschaafde gesprek. De rest is niet voor publicatie vatbaar...
De discussies in de paskamer... Mama: Joachim, wil je die broek nog even passen. Joachim: Eikes, mama, nee. Dat is echt niet mooi! Mama: Alé Joachim, da's toch een toffe broek. Barbaar! Joachim: Ik ben geen barbaar mama, ik ben gewoon een tiener!
