Bingo!
Onze trouwe Marie-Louise Fiers uit Serskamp heeft een winnend recept! Haar "bruine vlaai" werd zopas geselecteerd door FARO, Vlaams steunpunt voor erfgoed. Proficiat Marie-Louise, we delen jouw recept hier op de blog, wij zij fier op onze Fiers!
Breng alle ingrediënten in een grote
kom en maak fijn met de staafmixer. Giet het mengsel in een
bakvorm (geschikt voor de microgolfoven) en plaats het in de microgolf
op 750 watt gedurende 10 minuten. Opnieuw mixen (in de bakvorm). Nogmaals
10 minuten in de microgolfoven op 750 watt. Tijd en wattage kunnen
variëren naargelang de oven. Vlaaien laten
afkoelen. MMMM!
blog van 'week van de vrije smaak' Eetcultuur, is dat alleen voor foodies of ook dieet-connaisseurs? In deze blog vergelijken we eten, diëten, proeven, prutsen en nog veel meer.
13-03-2016
#dagenzondervlees dag 30 party time
Party Time
Het is waarschijnlijk zo dat je vegetarisch' niet meteen associeert met een chique receptie of de lekkerste borrelhapjes ooit. Ik durf echter met je wedden dat, als je onze tips volgt voor een #dagenzondervlees receptie, geen kat zelfs zal merken dat het bewust vleesloos is, en zeker het vlees niet zal missen.
Lijst eens op wat je zelf op vorige recepties de lekkerste hapjes vond. Veel kans dat het niet per se die met vlees waren.
Alvast één gouden tip: bestel je bladerdeegjes of zakouskis bij de visboer, en er zal vanzelf al zonder vlees zijn, en met excellente vis keuzes!
Combineer kaas en vruchten, in diverse en originele combinaties, voor kaasprikkertje waar de mensen voor zullen vechten. Peer, appel, verse bosbes, druifjes, verse vijg, sterfruit in combinatie met halfzachte of smeuïge kazen. Ga voor bijzondere kazen, niet voor banale smaakloze blokje jonge kaas. Het maakt een wereld van verschil.
De normale gesmeerde' kaastoastjes of canapés die je gewoonlijk opdient kun je gigantisch opleuken door eens iets anders als bodem te gebruiken dan toastjes of canapés. Peperkoek bijvoorbeeld, of een speculaasje, een amandelkoekje van Jules De Strooper, of een stuk pain à la grecque. Het universum van verschil ! Toch een 'gewoon' toastje? Leg je dan eerst een laagje speculaaspasta op alvorens er iets ander op komt... Die gemengde rauwe groentjes die je altijd met cocktailsaus aanbiedt - doe dat ook eens even wat meer mindful! Denk aan food-pairing. Serveer de rauwe groentjes ieder apart met een sausje dat je speciaal voor dié groente hebt bedacht of gekozen. Het is meteen een voltreffer, gegarandeerd. Die zak chips die je vroeger altijd reserve haalde... ach, natuurlijk! Maar haal eens een zak donkerbruine zwarte bonen-chips in plaats van aardappelchips. Het zijn echte smaakbommetjes, en superheerlijk met een kommetjes zure room ernaast.
Je hebt het principe nu wel beet : het is gewoonweg onze bedoeling om die veggie-hapjes te verheffen uit de categorie 'banaal' naar 'koninklijk'. Als je die gedachte volgt, zul je heel wat hapjes die je tot hiertoe gedachtenloos als 'om erbij te geven naast de échte snacks', heel anders gaan bekijken. Je vegetarische gasten zullen het waarderen.
Recept: Mini aardappelhapjes met kappertjes en parmesan
nodig: 3/4 kilo kleine rode patatjes (niet geschild en gehalveerd); 2 theelepels olijfolie; 1/2 kopje zure room; 2 eetlepels fijngehakt bieslook; 2 eetlepels gesmolten boter; 2 eetlepels uitgelekte en fijngehakte kappertjes; 1 theelepel citroensap; 1/2 theelepel zout; 1/2 theelepel versgemalen zwarte peper; 2 eetlepels geraspte Parmesaanse kaas
Verwarm de oven voor op 200°. Hussel de aardappeltjes door de olijfolie. Spreid ze op bakpapier op een bakblik - één laagje maar, niet op elkaar. Gaar ze 15 minuten, keer ze om en gaar nog 10 minuten. Laat 20 minuten afkoelen. Intussen zet je het grill-element van je oven aan.
Met een klein lepeltje of meloenballetjes-instrumentje hol je de halve aardappeltjes uit. De aardappelpulp meng je met de zure room, bieslook, en al de rest van de opgesomde ingrediënten. De uitgeholde aardappeltjes worden ermee gevuld. Bovenaan komt parmezaanse kaas en nog een plukje bieslook. Nu 2 minuten onder de grill.
13-03-2016 om 00:00
geschreven door week van de vrije smaak
We hebben al tips gegeven over wat je op #dagenzondervlees kan spotten op de kaart van een gewoon restaurant. Maar je zou ook eens op zo'n vleesloze dag bewùst naar een vegetarisch restaurant kunnen gaan. Een feestelijk restaurant, niet een veggie snackbar! Vegetarisch kan ook sjiek en stijlvol, of romantisch en intiem . er bestaan echt wel vegetarische restaurants die zwaar de moeite zijn, zowel voor geroutineerde vegetariërs als voor occasionele probeerders. Waag je kans, met onze tips kan het niet misgaan!
Wist je trouwens dat voor verschillende steden inmiddels ook een veggie-stadsplannetje te downloaden valt? Onder ander voor Leuven, Hasselt, Antwerpen, Gent, Brussel - op de site van Eva vzw. Ze noemen het zelf een "survivalgids voor vegetariërs, sympathisanten, lekkerbekken, nieuwsgierigaards en andere gewone mensen". Klik hier
En van ons, mét stip genoteerd:
Antwerpen: De Broers van Julienne Kasteelpleinstraat 45-47 2000 Antwerpen website
We proberen je mee te nemen op een zoektocht naar manieren om op de #dagenzondervlees spannende ontdekkingen te doen. Vandaag: superfoods. Wie zijn ze, waar komen ze vandaan, wat willen ze ? (dit is een grapje!)
Maar ernstig: je hoort er zoveel over, maar echte info? Ok die krijg je hier.
Superfoods zijn eetbare stoffen met een grote hoeveelheid bouwstenen zoals vitaminen, mineralen en antioxidanten. Ze hebben niet allemaal dezelfde eigenschappen. Zo is cacaopoeder rijk aan mineralen en zitten er in tarwegraspoeder veel vitaminen en magnesium. Ook groenten die we vroeger als 'gewoon' wegschreven, blijken nu ineens 'super' eigenschappen te bezitten. Zo bijvoorbeeld broccoli en boerenkool. En frambozen en blauwe bessen bij het fruit.
Natuurlijk zijn er ook superfoods waar we vroeger nog nooit van hadden gehoord. Gojibessen, acaibessen, hennepzaad, tarwegras, chiazaad -allemaal de laatste paar jaar ineens opgedoeken, allemaal superfoods.
En dan zijn er nog de producten die we beschouwden als behorend tot de exotische keuken, maar die nu via hun super-eigenschappen mainstream worden, zoals kokosolie.
Allemaal heel hip, maar hoe 'integreer' ik zo'n superfoods in mijn gewone keuken, en welke superfood past in welk recept?
Het makkelijkst is om de superfoods te beschouwen als 'toevoegingen', opsmukkingen of boosters van je gewone recepten. Pimp je smoothie met een flinke lepel chiazaadjes of een klein lepeltje rauwe cacaopoeder. Je sladressing kan je eens met hennepzaadolie maken, dat is meteen een heel ander smaakje ook. Alles wat je bakt, wokt of frituurt kan je in 't vervolg wel eens in kokosolie proberen.
De nieuwe besjes (acai, goji) gaan waar andere besjes hen ooit al zijn voorgegaan - moeilijk is dat niet! Wil je ze herkenbaar hebben, als bewijs van jouw nieuwe hipheid met die superfoods, voeg ze dan toe aan je salade, smoothie, yoghurt of gewoon als tussendoortje. Er zijn oneindig veel dingen die je met de 'nieuwe' superfoods in 'oude' recepten kan doen. Bessen en noten voor taartvullingen bijvoorbeeld, of bij roomijs of pudding. Geweldige manier om die snoepertjes toch wat extra voordelen van die super mineralen, vitaminen of antioxidanten te laten innemen!
Recept: in plaats van rijstpap: Quinoa en hennep-pap
nodig: 1 kopje quinoa; ½ kopje hennepzaad; ½ kopje gojibessen; 1 kopje fijngeraspte kokos; 1 kopje rijsmelk; 3 kopjes water; ½ theelepel kaneel; ahornsiroop (Maple Syrup) of anders toch maar je vertrouwde bruine suiker of kandijsiroop :)
Meng de quinoa en hennep zaden in een pan, voeg het water toe en zet op een matig vuur gedurende 5-10 minuten, blijf roeren, voeg meer water toe als het nodig is. Voeg gojibessen toe tijdens het koken.
Dan de rijstmelk erbij, en zachtjes koken tot genoeg is ingedikt. Voeg de laatste minuut de kaneel en kokos toe. Doe er rijkelijk wat siroop bij in je eigen bord of kommetje.
Eh bien, hoéveel stukken fruit of groenten heb je gisteren gegeten ? Het antwoord is: te weinig! ... Dus laten we deze #dagenzondervlees eens aangrijpen om enkele eenvoudige én lekkere goede gewoonten te kweken, waarvan de kans groot is dat je ze ook daarna zal behouden.
Een goede extra intake van fruit en groenten kan je op eenvoudige (en snelle) manier regelen door dagelijks een smoothie in je eetpatroon in te bouwen. Ja die kan ook andere kleuren hebben, naargelang het fruit en groenten die je er in verwerkt, MAAR groen heeft toch enekel speciale voordelen. Waarom? Groene bladgroenten leveren ons lichaam stoffen aan die belangrijk zijn, en die we doorsnee genomen niet genoeg binnenkrijgen. Een toevoeging van spinazie, lof, sla, boerenkool, losbladige kool zorgt voor aminozuren, anti-oxidanten en fytonutriënten.
Wat zit er in de perfecte smoothie? De basis is fruit, groene bladgroente, proteïne, vezels en gezonde vetten - bij voorkeur in die volgorde. Het echte geheim zit 'm in de verhoudingen. Als je uitgaat van meer fruit dan groen verhul je de smaak van 'de groensels' en is het drankje echt meer zoals een virgin-cocktail :) Kijk op de infographic die als illustratie bij dit artikel is, en er kan niets meer fout gaan.
Net zoals de dure instant-havermout voor gehaaste yuppies, gaat men nu ook inspelen op het succesverhaal van de smoothies. Je kan natuurlijk al lang zogenaamde smoothies in een flesje kopen, maar veel meer dan veredeld fruitsap zijn die niet. Iedereen weet inmiddels wel dat je een smoothie best snel na het maken opdrinkt, want hahaha, de geest gaat snel uit de fles.
Maar nu gaat de markt toch weer proberen dat gat te dichten voor wie haast heeft maar toch échte DIY smoothies wil maken - bij Albert Heyn kun je al diepgevroren smoothie-pakketjes kopen, in porties van 250 gram en interessante combinaties zoals banaan/boerenkool/mango/citroengras - enkel nog je favoriete sap, kokos- of soyamelk erbij, even in de blender en klaar.
Voor wie toch liever helemaal zelf doet, ziehier ons favoriete groentje:
De makkelijkste maaltijd om eens vlees bij weg te tijdens deze #dagenzondervlees, is ongetwijfeld het ontbijt. Dat kan al heel makkelijk door niet voor een Engels ontbijt met spek te gaan maar voor een traditioneel continentaal begin van de dag met croissant en/of chocoladekoek. Je kan natuurlijk ook gaan voor de nieuwste hype aan de ontbijttafel: goede ouderwetse havermoutpap. Helemaal meedeinend op de trend van 'terug naar grootmoeders keuken', en best wel leuk. Trap alleen niet in de val van de slimme marketeers die hier weer een superdom productje bij bedacht hebben: de instant-havemout-beker. Volgens het principe van de Chinese noedels waar je alleen heet water bij moet gieten, de beker weer toe frommelen en wachten tot de boel zwelt. Hop, en je kan met je havermoutbeker de auto in of de bus op. Brr. En het is ook nog superduur, al helemaal als je het vergelijkt met de prijs van een gewoon pak havermout, waar je tentslotte echt niet zoveel méér mee moet doen om er een papje van te stoken.
En als je nou toch bezig bent om vreselijk gezond te doen, why not go all the way ? De trendy vegetariër én de hipster maakt zelf muesli. Jeez, denk je misschien, waarom zou ik àl die moeite doen, er zijn al zoveel soorten en merken ontbijtgranen, daar zit toch echt wel iets bij dat ik superlekker vind. Vast wel, en mogelijk zijn er meerdere soorten die je heel graag zal lusten. Er is maar één ding mee mis, en dat is dat sommige van die ontbijtgranen en muesli's een gezonde reputatie hebben, maar eigenlijk, feitelijk ... het niet echt zijn. Kijk eens goed naar de calorieën, en vooral naar de suikers, en je weet wat we bedoelen Als je zelf je eigen muesli samenstelt, hou je dat wél in de hand. En het heeft, geef het toe, een groot filmsterrengehalte om te kunnen zeggen dat je een 'eigen' muesli hebt, precies afgestemd op jouw voorkeuren en behoeften.
Hier volgen enkele algemene tips om te experimenteren, en helemaal onderaan ook een specifiek recept. HET IS OOK EEN GEWELDIGE ACTIVITEIT OM MET KINDEREN TE DOEN !
Maak geen gigantische hoeveelheden (tenzij je ervan wil weggeven in mooie bokaaltjes). Niémand eet altijd dezelfde muesli het hele jaar door. Experimenteer! Volg de seizoenen (of de aanbiedingen in je supermarkt of bio-winkel)
Gebruik als basis (onbewerkte) havervlokken, ongeveer 150 gram. Combineer met je favoriete (onbewerkte en ongezouten) noten. De meeste mensen geen voor (in gewicht) evenveel noten als havervlokken, maar... jij beslist. Probeer zeker ook eens om er zaden en/of pitten bij te doen, 25 gram, 50 gram, zoiets. Geen chiazaad! Volgend onmisbaar ingrediënt: wat vruchtvlokken (bv kokos), niet teveel, zoiets als de zaden/pitten zouden wij denken. Als gezonde zoetstof én bindmiddel in één, kun je gaan voor honing, agave- of ahornsiroop (een paar lepels, niet overdrijven, we gingen gezond doen). Ook nog evenveel olie (met neutrale smaak of kokosolie). Dan kan je een keuze maken welke specerijen er goed bij zouden passen. Bijvoorbeeld kaneel (theelepel), gember, kardemom (snuifje). Puur cacaopoeder is ook een mogelijkheid.
Alles mengen, het gaat op een met bakpapier bekleed bakblik, en een kwartier in de over op 180 °. Als je graag nog krakender hebt, iest langer in de oven. Halverwege wel eens omroeren! Nadien gaat er pas wat gedroogd fruit (naar keuze) bij. Let ook hier weer op dat je gedroogde vruchten koopt zonder extra toegevoegde suikers. Je ziet, het is niet moeilijk, gewoon een kwestie van keuzes maken en uitproberen. En het is lekker aards en geeft veel voldoening.
Verwarm de oven voor op 175 graden. Meng alle droge ingrediënten (havervlokken, amandelmeel, kokosvlokken, zonnepitten, pompoenpitten, paranoten, walnoten, lijnzaad) goed onder elkaar, en stort uit op een met bakpapier bekleedde bakplaat. Voeg kaneel en cacao toe, en sprenkel ook de siroop erover. Ook de 4 eetlepels water worden er overheen gesprenkeld. Dan gaat de plaat 15 minuten in de oven. Schep tijdens het bakproces af en toe (2 of 3 keer) het mengsel om, tegen het aanbakken. Pas nadien gaat het gedroogde fruit eronder. Dan volledig laten afkoelen, alvorens het in een glazen bokaal te scheppen.
05-03-2016 om 00:00
geschreven door week van de vrije smaak
#dagenzondervlees dag 24 Vegetariërs zijn nu hipsters
Vegetariërs zijn nu hipsters
Hipsters zijn onder meer bekend om hun ironische mode-statements en het bezit van minstens één blog. Ze zijn vooral cool, en iets dat populair wordt verliest zijn cool, dus zij zoeken steeds nieuwe trends om te volgen of merken om te kopen. De hipster is ook de nieuwe Foodie. De hipster is eigenlijk niet zo hip als het over eten gaat, want neemt eten misschien nét iets te serieus. Driekwart van hun foto's op Instagram gaan over eten.
Zoals in ieder subcultuur is er inderdaad een eigenlijk voedsel-ideaal verbonden aan het hipster-schap. Artisanaal, vergeten groenten, slow food, veggie of minstens van koeien die een naam hadden, collectief aankopen, volkstuintje hebben of bij de boer zelf gaan plukken. En niet te vergeten: een hipster koopt geen muesli maar maakt die zelf. Misschien moeten we zeggen 'assembleert' die zelf, want hoe maak je als normale sterveling muesli 'from scratch' :)
Het zijn hipsters die de hele food-truck rage veroorzaakten, onder het motto 'slow food, fast opgediend'. Zij haalden oma's steriliseerketel van de zolder en leggen zelf augurkjes op en maken pickles. Hun overschot aan bokaaltjes is verantwoordelijk voor de trend om alles van cocktails tot slaatjes in een bokaal op tafel te brengen. Hipsters houden daarnaast ook van voedsel met een schattigheidsgehalte : cupcakes, donuts, yogi-thee met foute dubbele naam 'chai-tea' en coffeeshops waar geen enkele stoel dezelfde is, restaurantjes die tegelijk ook groentenwinkel zijn, etc. etc. Zij hebben daar ook veel geld voor veil. Hipsters zijn fashionistas maar dan politiek correct :) In hun garage staat geen auto, in hun garage proberen ze zelf bier te stoken...
recepten voor chutneys en pickles: (en dan zul je zeggen, waar eet een vegetarische hipster dat dan bij? Bij harde kazen bijvoorbeeld, yummie! Of bij curries en rijstgerechten. Mee tussen een wrap gedraaid. In plaats van katchup op een broodje. Op een veggie-dog. En zo kunnen we voortgaan...
Mangochutney met roze peperbesjes
nodig: 3 mango's (samen ong.800 g vruchtvlees); 100 g lange (milde) chilipepers; 20 g verse gember; 100 ml appelazijn; 200 g rietsuiker; 1 plukje saffraandraadjes (geen poeder!); 1 flinke eetlepel roze peperkorrels
Schil de mango's. Snij het vruchtvlees los van de kern en snij het dan in kubusjes. Snij de chilipepers open en schraap er het zaad uit. Snij ze vervolgens in dunne ringetjes. Schil de gember en knijp het vruchtvlees door een knoflookpers. Meng alles onder elkaar.
Giet de appelazijn met de rietsuiker in een pan met dikke bodem. Breng aan de kook. Laat 3 minuten sudderen en voeg dan het fruitmengsel toe. Strooi de saffraan en roze peperkorrels erover en laat 20 à 30 minuten sudderen.
Verdeel de warme mangochutney over bokaaltjes en sluit die meteen af. Beheers je en laat de lekkernijen nog zeker een maand op bokaal 'trekken'.
#dagenzondervlees dag 23 Geen geitenwollensokken-dieet
Geen geitenwollensokken-dieet Het is nog niet ZO lang geleden dat vegetarisch verward werd met macrobiotisch. Eveneens kon je er zeker van zijn dat als je uit de kast kwam als vegetariër, iedereen je meteen ook wel wegklasseerde als zo'n geitenwollensokken-type. En dat was niet positief. In geen enkel woordenboek. Wij sloegen er voor u even het "Groot scheldwoordenboek" op na, dit zegt als volgt: geiten(haren)wollen sok, geitenwollensokker, geitenwollensokkendrager, geitenwollensokkenridder: naïef, halfzacht persoon; linkse idealist; wereldvreemde hervormer die zich kenmerkt door afwijkende kleding, klompen of wollen sokken. Muziek uit de jaren zestig wordt wel eens denigrerend geitenwollensokkenmuziek genoemd. De geestelijke vader van deze benaming is waarschijnlijk Gerrit de Jager, tekenaar van de populaire Nederlandse strip De familie Doorzon, die deze spottende benaming regelmatig gebruikt voor figuren uit de zachte sector, zoals Emiel, geitenwollensokkenagoog, in Doorzon 3.
Conclusie, hedentendage is er niks geitenwollensokken-achtigs meer aan geen of minder vlees eten. De test werd gedaan: welke woorden komen bij u op bij het horen van het woord 'vegetariër', en de geitenwollensokken bleven in de wasmand. Geitenkaas, daarentegen, figureert redelijk prominent is het lijstje woorden dat geassocieerd wordt met een vlees-arm regime. Het is waar, het is een dankbaar product in de vegetarische keuken. Maar soms worden er ook wel haast mythische eigenschappen aan toegekend - hoé terecht is dat ?
Geitenkaas is witter van kleur dan kaas gemaakt van koeienmelk. Dit komt doordat geiten alle caroteen (bevat oranje kleurstof) uit het voer in hun spijsverteringskanaal omzetten in vitamine A. Geitenmelk bevat minder lactose dan koemelk waardoor mensen met een lactose-intolerantie vaak wel geitenmelkproducten kunnen eten. De vetzuurmoleculen (rode bloedcellen) in geitenmelk zijn kleiner dan die in koeienmelk, waardoor geitenkaas lichter verteerbaar is, en daardoor geschikter voor zuigelingen en mensen met spijsverteringsstoornissen. Tot zover het klassieke reclamespotje voor geitenkaas.
Enkele komma's en punten: wat cholesterol betreft, zijn geitenkaas en gewone kaas totaal vergelijkbaar, euh, geitenmelk heeft zelfs iets meer cholesterol dan koemelk. Maar we weten inmiddels wel dat het voedingscholesterol nauwelijks een invloed op cholesterolgehalte van het bloed. Dit gehalte komt immers voort uit de hoeveelheid verzadigde vetten in het voedingsmiddel. Ook op dat vlak is er quasi geen verschil tussen koemelk en geitenmelk. Geitenkaas doet het op dit vlak een beetje beter dan gewone kaas (hoewel slechter dan magere kaas van 20+), en schapenkaas en koekaas zitten op exact hetzelfde niveau. Voor het 'magerte'-gehalte hoef je dus niet naar geitenkaas te grijpen, dat is een fabeltje.
Ook het idee dat geiten- of schapenproducten meer vitamines en mineralen bevatten, hoort tot datzelfde rijk der fabelen. Geitenmelk bevat zelfs iets minder calcium dan volle en halfvolle melk, en veel minder dan magere melk. Alleen wat vitamine A-activiteit betreft (zoals eerder uitgelegd), scoort het hoger dan koemelk.
Dat mensen die allergisch zijn voor koemelk, wel schapen- en geitenmelk verdragen, is slechts gedeeltelijk waar. Koemelkallergie wordt veroorzaakt door bepaalde eiwitten in de melk. Aangezien melk veel verschillende eiwitten bevat, kunnen verschillende eiwitten allergie veroorzaken. Het is niet te voorspellen tegen welke eiwitten de allergie optreed. Een aantal van die eiwitten komen ook voor in geiten- en schapenmelk. Alles hangt er dus van af aan welke eiwitten men allergisch is.
Lactoseintolerantie is iets heel anders. Dat is het onvermogen om lactose, het voornaamste koolhydraat uit melk, te verteren. De oorzaak is een gebrek of tekort aan het enzym lactase in de dunne darm. Veel voorkomende symptomen zijn misselijkheid, kramp, opgeblazen gevoel, flatulentie en diarree. Lactose zit evengoed in schapen- en geitenmelk.
Zo, dit was de naakte waarheid over geitenmelk en - kaas. Maar heerlijk is het wel. Tijd voor een ongewoon recept.
Recept: Geroosterde bloemkool met een saus van geitenkaas en vanille
nodig: 1 hele bloemkool; 750 g geitenkaas zonder rand (losgeprakt); 200 g slagroom; 2 dl halfvette melk; zout en zwarte peper; zonnebloemolie; ½ vanillestokje
De oven voorverwarmen. Verdeel de bloemkool in vier. Leg ze in gezouten kokend water, laat 5 minuten daarin sudderen. Dan heel goed laten uitlekken en overbrengen naar een bakschaal. Bestrijken met de zonnebloemolie (dit keer eens géén olijfolie, die gaat minder goed samen met de vanille), kruiden met zwarte peper en zout. Op 180° C ongeveer 10 minuten in de oven laten.
Intussen het halve vanillestokje splijten en er de pitjes uitschrapen. Voeg zowel de zwarte vanille stipjes als de uitgeschraapte vanillestok toe aan een pan waar de room en de melk in gegoten werden. Breng aan de kook en haal er dan het legen vanillestokje uit. Zet op zeer laag pitje om aanbranden te voorkomen. Met een ballonvormige handklopper meng je er de geprakte geitenkaas onder, blijven roeren tot er een mooie romige saus ontstaan is. Even proeven, eventueel nog wat bijkruiden met peper en zout. Ieder krijgt een kwart bloemkool als een spie op z'n bord, met de heerlijke saus eroverheen gedrapeerd.
Een aardappel in de schil en een knapperig slaatje zijn een goed idee bij deze bloemkool.
03-03-2016 om 20:10
geschreven door week van de vrije smaak
#dagenzondervlees dag 22 Vegetariër temidden carnivoren
Vegetariër temidden carnivoren
Als je meedoet met #dagenzondervlees hoeft jouw sociale leven er niet onder te lijden! Tùùrlijk kan je best mee op het etentje onder vrienden, of naar het bedrijfstfeestje. Als vegetariër ben je écht al lang niet meer de spelbreker als je om een veggie alternatief vraagt.
Een vegetariër kan vrijwel overal prima uit eten gaan. Maar soms is het niet zo makkelijk en vanzelfsprekend, als je zelf niet mag kiezen waar je gaat eten. Een receptie met lopend buffet, het jubileum van tante en nonkel met één vast menu, een bedrijfsetentje in een grill-restaurant.
Enkele tips om jezelf vooraf veilig te stellen, plus een paar etiquette wenken om ter plekke op toffe en discrete manier geen honger te lijden.
Case the joint
Neem vooraf een kijkje! De meeste restaurants hebben een website, meestal ook met menukaart. Als je een uitnodiging voor een vriendendineetje of een bedrijfsfeestje krijgt, kun je al vooraf eens kijken hoe veggievriendelijk het restaurant is. Je kan natuurlijk ook gewoon bellen of mailen, en vragen wat ze op hun kaart hebben voor vegetariërs.
Indien er écht niets vegetarisch op de kaart staan, of als je weet dat er een vast menu is besteld, waarschuw dan een paar dagen van tevoren de gastheer of -vrouw, de organisatoren of - als het echt niet anders kan, het restaurant - dat er een (minstens één) vegetariër aanwezig zal zijn. Vrijwel altijd wordt er snel een prima oplossing gevonden.
Doe het wel ruim op tijd, zo zal niemand het vervelend vinden en kan het vooraf geregeld worden, dat is echt wel beter dan dat de kok die avond zelf zijn ijskast moet opentrekken om iets voor jou te 'verzinnen'.
A l'improviste, ça existe - soms duikel je onverwacht met vrienden of collega's ergens binnen voor een hapje. In dat geval kun je het beste meteen bij binnenkomst vragen of er ook iets vegetarisch mogelijk is.
Bij een bedrijfsetentje kun je dit waarschijnlijk het beste via de organisatoren spelen. Bij een formeel diner is het vaak juist verstandig om discreet de bediening aan te spreken - zodat verder niemand merkt dat jij 'iets speciaals' nodig hebt. Als is het maar dat je gewoon een bord vraagt "met meer groenten en aardappelen, zonder het vlees", dat is nog altijd verkieslijk boven jouw toch aangedragen stuk vlees te moeten 'verloten' onder de aanwezigen of ostentatief te laten liggen.
Doe het echter wel op tijd: vegetariërs die pas als de gerechten worden geserveerd, een vies gezicht trekken en wat anders willen, zijn niet zo populair bij bediening noch keukenpersoneel.
Als er buffet of bbq is, is de veggie keuze soms beperkt tot stokbrood en sla en dat is pijnlijk. Een gouden tip is om, voor je echt in de rij gaat staan, eerst effe snel met een arendsblik langs het hele buffet te paraderen - zo wéét je tenminste of er al dan niet aan het eind van het buffet nog een veggie quiche wacht, alvorens je dat bord al hoog opgetorend hebt met sla en stokbrood.
Veggie EHBO op restaurant
I
n de categorie voorgerechten: alle klassieke resto's en bistro's hebben wel kaaskroketten op het menu staan. Altijd een redding in nood.
Bij de soepjes zou er ook wel eens eentje kunnen zitten zonder balletjes en op basis van groentenbouillon. Nadeel is dat je dit zal moeten vragen (van die bouillon) en dat de ober het misschien niet weet of maar wat verzint.
Wat heeft tegenwoordig haast ieder restaurant in een veggie versie ? Juist: pasta ! Een gerecht met een hoog normaliteitsgehalte .. Gered!
Of: een omelette met frietjes en sla. Kun je ook niets mee mis doen, en ook weer zo'n gerecht dat niet 'opvallend' vegetarisch is.
Of deze gerechten de meest evenwichtige of sexy voeding zijn, is een andere zaak, maar om op resto snel en pijnloos te kunnen kiezen als je incognito tussen een kudde carnivoren zit, werkt het wel.
02-03-2016 om 00:00
geschreven door week van de vrije smaak
Veggie is niet saai en niet bescheiden meer! Veggie is ook féééést en heerlijke decadent en verwennerij...
Probeer gerust eens een Babette's Feast op z'n vegetarisch, of een luxueus vegetarisch buffet - je zal er een gewéldig succes mee oogsten.
Okee, hier sommen we een reeks schotels op die allemaal samen heel mooi zullen ogen op zo'n buffet, en je smaakpapillen ook zullen doen dansen.
Je kan ze natuurlijk ook apart beschouwen, of opdelen in menuutjes. Maar vandaag gaan wij voor de hoorn des overvloeds, veggie stijl. Als je klikt op de benaming van de schotel, stuurt een link je door naar het recept. Met dank aan Libelle.
Aardbeien in de winter, eigenlijk het hele jaar door - het is het meest aangehaalde voorbeeld van a) hoe blasé we zijn geworden en b) hoezeer "altijd alles ter beschikking hebben" belastend is voor het milieu. Als het bij ons niet groeit, vriezen we het gewoon in, kweken het in een verwarmde serre of halen het desnoods uit exotische oorden. Op iemands schuldgevoel werken ivm de ecologische voetafdruk is volgens ons niet de beste methode om mensen te stimuleren iet of wat redelijk te blijven en de seizoenen een beetje te volgen. Er zijn ook andere argumenten, qua leefritme, maar ook vooral qua voeding.
Je lichaam geeft zelf aan wat het wil. Een lekker slaatje, een koude gazpacho soep - hmmm, we snekken ernaar in augustus. In december zegt het ons veel minder. Een stevige hutsepot met veel mosterd dat zien we 'vanzelf' toch wel als winterkost, heb jij dat al eens op 21 juli op het menu gezet? Voeding verteren zou, idealiter, niet al te veel lichaamsenergie moeten kosten, dus eet waar je lijf om vraagt: lekker warm in de winter, lekker verfrissend in de zomer.
De seizoenen een beetje volgen houdt je darmflora op orde, vanzelf en afwisselend.
Je smaak vervlakt als je iets continu eet. Okee, één ding is niet te evenaren uit verre streken (die uit Braziliê zijn wel wit en dik, maar ook veel te zoet!): de Belgische witte asperges. We weten allemaal hoe we uitkijken naar de eerste asperges. En omdat we weten dat ze er maar een maand zijn, eten we ze zo vaak in die korte periode, dat we, eerlijk waar, ze toch wel beu zijn nà 'het seizoen'. Met aardbeien hebben we dat gevoel verloren van echt uit te uitken naar de eersten, een smaakexplosie te ervaren bij die primeurs... Want ze zijn er àltijd, en we appreciëren ze minder. Omdat lokale seizoensproducten in ideale omstandigheden worden geteeld en niet vroeger moeten worden geplukt omdat ze nog een lange reis moeten afleggen, hebben ze meestal ook meer smaak. Winterse tomaten, zegt men wel eens, daar proef je de zon niet in ... Een betere smaak voor minder geld is misschien de béste reden om voor seizoensproducten te kiezen.
Het is goed voor de portemonnee want, bijvoorbeeld, bloemkolen zijn duur in de winter(het is in onze contreien een zomergroente) en pompoen en echter winterkool is goedkoop in de winter. Verdiep je een beetje in de seizoensgroenten en je weet nog voordat je gaat winkelen welke groenten je kunt kopen om te besparen en aan welke je handenvol geld kwijt kunt.
Recept: Nonchalant winterboeket met geitenkaas en noten
nodig: 250 g aardperen; 250 g raapjes; 250 g pompoen of zoete aardappelen; 250 koolrabi; 2 grote rode uien; 2 winterappels (in partjes snijden met schil eraan en besprenkelen met citroensap); 2 hele teentjes knoflook (gekneusd); 3 takjes rozemarijn; 150 g gemengde noten (grofgehakt); 250 g geitenkaas (in schijfjes gesneden, met korst eraan); 2 eetlepels sterksmakende honing; 2 eetlepels olijfolie; peper en zout, balsamico
Verwarm de oven voor 200 °C of gasovenstand 6. Schil al de groenten en snij ze in quasi even grote stukken. Stoom of kook ze beetgaar, NIET slap, in circa 10 minuten. Giet ze af en laat uitlekken. Dit voor-koken is belangrijk voor het welslagen!
Vet een ovenschaal in met olijfolie, leg alle voorgekookte groenten er kris-kras in, alsook de appelpartjes en de hele gekneusde knoflooktenen en de rozemarijntakjes. Verspreid de schijfjes geitenkaas onder de groenten. Even de pepermolen er nog over en met honing besprenkelen.
Dit gaat 15 minuten in de hete oven. Afwerken met een paar streepjes balsamico
Er bestaat wel degelijk een trend van trompe loeil binnen de vegetarische keuken. Het gaat om het nabootsen van een bekend vleesgerecht. Visueel nabootsen, niet inhoudelijk. Het gaat niet om vleesvervangers of het benaderen van de energatische waarde van het oorspronkelijk gerecht, MAW de functie van het vlees wordt niet overgenomen. Het gaat werkelijk om het creëren van een look-alike, maar daar stopt iedere vergelijking, want smaak en samenstelling liggen zeer ver van het origineel. Américain van worteltjes, tartaar van rode biet - het zijn maar enkele voorbeelden.
Als knipoog vinden heel wat mensen dit leuk, maar meer ook niet. Want als iets niet smaakt zoals het er uitziet, zijn we snel geneigd het niet lekker te vinden, en wat is dàn nog het nut van de kunstige trompe loeil? Daar zijn ooit testen mee gebeurd. Een vanillepudding wordt gegoten in een vis-vorm, mensen die ervan proeven verwàchten een zalmmousse en roepen bweuk over de vanillepudding
Ervaren vegetariers zijn meestal niet de grootste fans. Als zij om principiële redenen vis of vlees achterwege laten, dat worden zij liever op het bord niet herinnerd aan het oorspronkelijke product, laat staan dat zij er nog een beestje in wensen te herkennen. Sommigen érgeren zich zelfs aan visuele imitatie. Om tijdens #dagenzondervlees een knipoogje te geven, leek het ons daarentegen wel leuk om jullie ook de mogelijkheden van trompe l'oeil niet te onthouden.
Schil de rode bieten en kook ze gaar. Duurt behoorlijk lang (45 min als het dikke zijn!) Giet af en laat afkoelen. (Je kan ook klaargekookte bieten kopen, maar soms zijn die net iets te gaar gekookt)
Snij de bieten in kleine blokjes of dunne balkjes. Meng de gesnipperde dingen samen: ui, peterselie, koriander. Voeg mayo toe. Breng op smaak met zwarte peper, zout, tabasco en worcestersaus. Zet koel weg.
Serveer er die andere klassieker bij: lekkere frietjes!
28-02-2016 om 18:11
geschreven door week van de vrije smaak
Notenleer
Er zijn verschillen in de hoeveelheid en aard van voedingsstoffen die noten bevat. De ene soort noten heeft wat meer omega-3 vetten, de ander weer wat meer eiwitten en weer een andere heeft veel antioxidanten te bieden. Noten zitten boordevol vitamines en waardevolle mineralen, bouwstoffen voor je lichaam en essentieel voor je gezondheid en welzijn. En ja, noten bevatten inderdaad veel vet, maar het zijn hoofdzakelijk de gezonde onverzadigde vetzuren, die helpen je cholesterolgehalte te verlagen.
Ze zijn rijk aan energie, eiwitten en voedingsstoffen. Ze zijn een goede bron van gezonde enkelvoudig onverzadigde vetzuren, die helpen om de LDL, het slechte cholesterolgehalte te verlagen en beter in balans te brengen met de HDL, het goede cholesterol. Uit onderzoeken blijkt dat het mediterrane dieet, dat rijk is aan enkelvoudig onverzadigde vetzuren, kan helpen hart- en vaatziekten en beroertes te voorkomen.
Noten zijn een rijke bron van belangrijke omega-3 essentiële vetzuren zoals linolzuur, alfa-linoleenzuur enz. Onderzoeken hebben aangetoond dat omega-3 vetten door hun ontstekingsremmende werking helpen het risico op hoge bloeddruk, hart- en vaatziektes, beroerte en borst-, darm- en prostaatkanker te verlagen. Omega-3 vetzuren helpen ook bij aandoeningen zoals reumatoïde artritis en soms bij schizofrenie, depressie en de ziekte van Alzheimer.
Noten zitten boordevol antioxidanten zoals carotenen, luteïne etz. Antioxidanten helpen je lichaam te beschermen tegen kanker, hartafwijkingen, zenuwziektes, ziekte van Alzheimer en schimmelinfecties.
Noten zijn een belangrijke bron van essentiële mineralen zoals calcium, fosfor, ijzer, kalium, koper, magnesium en zink. Calcium en fosfor zorgen voor sterke botten en tanden. IJzer zorgt voor gezonde rode bloedcellen. Kalium zorgt voor sterke bloedvaten en helpt bij het voorkomen van hoge bloeddruk en atherosclerose (aderverkalking). Koper helpt bij de werking van je centrale zenuwstelsel. Magnesium is belangrijk voor de enzymprocessen in je lichaam en je stofwisseling. Zink is een antioxidant die daarnaast belangrijk is voor je weerstand.
Noten bevatten vitale vitamine B-complexen, zoals riboflavine (vitamine B2), niacine (vitamine B3), thiamine (vitamine B1), vitamine B6 en foliumzuur (vitamine B11). Deze vitamines zijn essentieel voor een goede gezondheid en algeheel welzijn. Ook zijn ze goede leveranciers van vitamine E, die een vetoplosbare antioxidant is. Vitamine E garandeert sterke celmembranen voor slijmvliezen en huid, en beschermt daardoor tegen schadelijke vrije radicalen.
Ieder type noot heeft een eigen eigenschappen op vlak van energie, vetzuren, vitamines en mineralen. In de bijlage onderaan kan je een tabel vinden met gegevens over verschillende soorten noten.
Recept : Crumble van zoete aardappelen met noten
Nodig: 6 grote zoete aardappelen; 1 bakje champignons (in schijfjes); 2 rode uien (grof gesnipperd); 1 teentje knoflook (gesnipperd); 80 g grofgehakte walnoten; 80 g grofgehakte hazelnoten; 80 g paneermeel; 80 g boter; nootmuskaat; kaneel; tijm; zwarte peper uit de molen; grof zout; olijfolie
Kook de zoete aardappelen, pureer ze en voeg nootmuskaat, zout en zwarte peper toe.
Verhit olijfolie en stoof ui en look. Voeg daarna de champignons toe en wat tijm.
Maak een crumble van paneermeel, boter en noten. Breng op smaak met peper, zout en kaneel.
De champignons komen op de bodem van een ovenschotel, daarbovenop de puree van zoete aardappelen, en daarop de crumble. Bak 15 minuten in de oven tot hij goudbruin is. Serveer er een fris slaatje bij.
Het is gemeengoed dat de koe in India een heilig dier is. Maar het is niet dààrom dat zoveel Indiërs vegetariër zijn. In India lag het percentage vegetariërs in 2013 rond de 31 procent. Als je nu achterovervalt van dit hoge percentage, weet dan dat het al sterk verminderd is onder invloed van oprukkende westerse gewooonten. In 2003, tien jaar eerder, was nog rond de 42 procent van de Indiase bevolking vegetariër.
In de Indiase keuken wordt ruim gebruikt gemaakt van verschillende soorten rijst, granen, aardappelen, groenten en specerijen en verse kruiden die tot garam massalas (aromatische mengsels) gemalen worden. De Garam Masala kan per streek en per gerecht verschillen. Currys die met rijst of met vers brood gegeten worden, zijn natuurlijk toppers. Heel veel gerechten gebruiken ook peulvruchten en paneer (dat is geen paneermeel maar een soort kaas) en er wordt gebakken in ghee (geklaarde boter) en olie. In restaurants kun je een thali bestellen. Dat is een complete maaltijd op een aluminium of stalen bord (thali) met verschillende kommetjes. Hierin wordt apart de rijst, groenten, pickles en yoghurt geserveerd.
Zelfs de meeste 'snelle happen' bestaan in veggie-vorm, bijvoorbeeld de driehoekige gefrituurde samosa's (o.a. gevuld met een geruide mix van erwten en wortelen)
Al verschillen kookstijlen, technieken en ingrediënten duidelijk per streek of religie, toch kan men stellen dat Indiase maaltijden altijd evenwichtig zijn in termen van kleur, smaak en bovenal substantie. Als bijvoorbeeld vlees of vis in een natte saus wordt gekookt, zorgt de kok voor minstens één droge groenteschotel als contrast. Deze vanzelfsprekende regel is makkelijk toe te passen wanneer je thuis zelf Indiaas gaat koken.
Zélfs de Indiase gerechten die wél met vlees zijn, kun je in ieder restaurant ook probleemloos in een veggie versie vragen, daar zal niemand gek van opkijken. Hieronder geven we zo'n recept, een vegetarische biryani. Het is ook weer zo'n recept dat 'onopvallend' gebruik maakt van noten :)
Snij de uien in ringen snijden en bak ze aan in de ghee. Voeg de knoflook, de geraspte gember en de kruiden toe en stoof hierin alle groenten halfgaar.
Kook intussen de rijst (tot bijna gaar). Tracht die zo droog mogelijk te koken. (Misschien heb je een echte rijstkoker?) Verdeel de rijst (hou 1/3 apart) en meng er de groenten met de saus door (verwijder de kaneelstokjes, kruidnagels en kardemom).
Pers de citroen uit, Doe de saffraan in het citroensap en meng dit door de apart gehouden rijst.
Schik in een vuurvaste schaal de eerste laag rijst (die met de groenten) en verdeel de erwtjes en de stukjes tomaat erover. Breng daarna de tweede laag aan (het saffraanmengsel), schenk hierop een laag yoghurt en bestrooi met de (grof gehakte) cashewnoten. Dek af met aluminiumfolie en zet het gerecht een half uurtje in de oven.
Bij het opdienen rijkelijk bestrooien met gehakte korianderblaadjes.
26-02-2016 om 00:00
geschreven door week van de vrije smaak
Dat is een klein grapje, een aanleiding om het eens te hebben over de goede eigenschappen van noten in een vleesloze voeding.
Echter is het voor velen die uit een huis-tuin-en-keuken eetpatroon komen niet zo makkelijk om zich 'dat gedoe' met noten en zaden eigen te maken. Voor hen kan het een makkelijk opstapje zijn om eens een aantal meer 'vertrouwde' recepten waar noten alreeds een hoofdrol in spelen, een beetje op te frissen. Als je dié alvast die deze #dagenzondervlees op het menu zet, maar je quasi ongemerkt en zonder protest van de tegenstanders van 'dat gedoe' een overgang naar noten als gezonde voedingsbron voor niet-vleeseters. Pasta met pesto - een waldorfslaatje met meer noten en geen kip, etc. etc.
recept: Pesto
De oer-pesto is groen, al zie je tegenwoordig allerlei varianten waar noten en olie gemixed worden met paprika's of tomaten etc. Groene pestosaus hoor je ook wel Pesto alla Genovese noemen, want pesto komt oorspronkelijk uit de Italiaanse streek Ligurië, en we kunnen nog meer inzoemen: uit de stad Genua. Er zijn zéér veel varianten op het recept. In Italië heeft bijna ieder zechzelf respecterende familie een eigen recept voor tomatensaus én voor pestosaus. De klassieker is toch 'gewoon' met basilicum en pijnboompitten zegt u? Tsja, in Italië kunnen alle groene restjes kruiden dienst doen hoor, voor pesto! En hetzelfde geldt voor de noten.
Nodig voor basilicumpesto: 1 bosje basilicum (van 1 plantje dat je met wortel en al koopt); half teentje knoflook; snuifje grof zout; 15 g pecorino kaas; 30 g parmezaanse kaas; 15 g pijnboompitten; 40 ml zachte olijfolie; 1 eetl citroensap
Rasp de pecorino en Parmezaanse kaas superfijn onder elkaar.
Verhit de pijnboompitten in een droge koekenpan. Let op: niet laten aanbakken, dan krijgen ze een bittere smaak. Goed schudden met de pan dus! Laat ze daarna afkoelen op een stuk keukenrol.
De basilicum niét wassen (dat vermindert houdbaarheid van de pesto, en het aanhangende water maakt het misschien ook te dun). Gewoon schoonwegen met een stuk keukenrol.
Doe de knoflook in de vijzel en voeg hier een aantal korreltjes grof zeezout aan toe. Stamp de knoflook fijn en draai rond totdat je fijne knoflookpasta hebt. Doe de verse basilicum in de vijzel en voeg hier nog wat korrels grof zeezout aan toe. Hierdoor behoud de basilicum zijn mooie groene kleur en malen de blaadjes gemakkelijker. Blijf de basilicum goed bewerken in de vijzel (roerend draaien en drukken) totdat je een groen sap hebt. Voeg de pijnboompitten toe en druk deze fijn totdat er een smeuïge puree ontstaat.
Vervolgens voeg je beetje bij beetje de geraspte pecorino en parmezaan toe. Blijf in de vijzel draaien, drukken en roeren tot er een egale pesto ontstaat.
Als laatste ingrediënt voeg je mondjesmaat de olijfolie toe, terwijl je blijft ronddraaien. Blijf olijfolie toevoegen totdat je de gewenste dikte hebt. Tot slot voeg je nog wat citroensap toe en proef of je de gewenste frisheid en crunch hebt.
Geen vijzel in huis? Haast? Voorstander van moderniteit? Jouw blender/keukenmachine kan dit werkje evenzeer aan!
Alternatief : Pesto van rucola en munt
nodig: half teentje knoflook; 50 g rucola; 50 g muntblaadjes; 70 g parmezaanse kaas; 50 g pijnboompitten; olijfolie, beetje grof zout, en een draai van de zwarte pepermolen - bereiding: zelfde als boven
25-02-2016 om 00:00
geschreven door week van de vrije smaak
Vandaag gaan we Mexicaans! Gewoon om aan te tonen dat het kan. Vegetarisch is niet saai, je hoeft er ook je cuilnaire uitstapjes niet voor te missen. Zeker niet die in de Mexicaanse keuken, want die leent zich prima om veggie experimenten mee te doen.
Beroemde vegetariërs zijn je daar al in voorgegaan, hier geven we je het recept van Paul McCartney voor veganistische enchillada's.
Liever 'gewoon' vegetarisch ipv veganistisch? Dan gebruik je gewoon wél zure room en kaas, en dan is een soya-gyros, eerst aangebakken alvorens in de flap te rollen, een passender vulling dan de tofu uit zijn recept.
En vergeet niet: #dagenzondervlees betekent niet: zonder tequila :)
Recept : Paul McCartney's enchiladas
Nodig : 12 maïstortilla's (voor 4 personen heb je er zo 3 voor ieder)
voor de saus : 1 kopje van je favoriete tomatensaus; 1 kopje water; 1 fijngehakte rode ui; 2 fijngehakte teentjes look; 1 theel chilipoeder; 1/2 theel gemalen komijn; 1/2 theel oregano; 2 eetl maïzena opgelost in 4 etl water.
voor de vulling: halve kilo stevige tofu (uitgelekt en geprakt); 1 fijngehakte rode ui; 1/2 theel chilipoeder; 1/4 theel komijn; 1/4 theel verse zwarte peper; 1 kopje mexicaanse chipotle saus; 3 kopjes gestoomde verse spinazieblaadjes
Verwarm de oven voor (heet). Dan kan je eerst aan de saus beginnen: doe alle ingrediënten behalve de maïzena samen in een steelpannetje en laat afgedekt, op laag vuur, 20 minuten sudderen. Doe er dan pas de opgeloste maïzena bij en blijf roeren tot de saus indikt.
Terwijl de saus 20 minuten staat te pruttelen maak je de vulling. Meng tofu, ui, chilipoeder, komijn, peper en chipotle. Doe een schep spinazie in het midden van iedere tortilla, doe er dan wat van de tofumengeling overheen en rol de tortilla's op. Leg er een streepje veganistische zure room bovenop (recept zie onder). Leg de tortilla's in een bakschaal, giet er de tomatensaus overheen, en zet ongeveer 20 minuten in de hete oven.
Serveer er de rest van de tofu-zure room koud bij - die maak je zo: 250 gr drooggedepte tofu; 3 eetl olie (olijf, druivenpit);1 theel esdoornsiroop; scheut citroensap; snuifje zout
Onze tip: Als bijgerechtje kan je er nog wat rijst bijgeven. En vergeet niet : tequila en/of een Margarita in het glas !
Eén van de dingen die je uit vlees haalt is ijzer. Waar komt tijdens #dagenzondervlees je ijzer vandaan ? Ga je Popeye spelen of is dat fabeltje van super-spinazie nu wel doorprikt?
Fabuleus ijzergehalte van spinazie
Dat het ijzergehalte van spinazie 'fabelachtig' is, komt omdat er bij het vaststellen ervan ooit een foutje is gemaakt. Duitse wetenschappers analyseerden de groente in 1937 en bemerkten dat het ijzergehalte tien keer lager was dan tot dan toe werd aangenomen. Wow! Maar ... fout! Waar is de fout in geslopen? Eén mogelijke verklaring is dat bij de eerste analyse gedroogde spinazie werd gebruikt, en daarna andere. Een andere is dat de vorige onderzoeker de komma een plaats teveel naar rechts had gezet, waardoor het ijzergehalte tien keer hoger uitviel.
Hoeveel ijzer zit er écht in spinazie?
Verse spinazie heeft 2,75 mg ijzer per 100 gram, gekookte spinazie meer, namelijk 3,57 mg per 100 gram. Relatief gezien IS dat redelijk veel ijzer voor een groente, bijna evenveel als uit vlees zelfs. Dus je zou denken: okee ik zit goed, ik vervang vlees door spinzaie en ik krijg evenveel ijzer binnen. Edoch... Als je gaat letten op de manier waarop ijzer uit groente wordt opgenomen in het lichaam, is het een héél ander verhaal. IJzer bestaat in twee voedingsvormen: heemijzer en niet-heemijzer. Het is uit vlees en vis dat je heemijzer binnenkrijgt. Het niet-heemijzer zit vooral in groenten, fruit, brood, aardappelen en graanproducten. Het ijzer uit vlees en vis wordt door ons lichaam vlotjes opgenomen. De niet-heemijzer variant (uit groenten etc.) wordt veel minder efficiënt geabsorbeerd door het menselijk lichaam. En specifiek bij spinazie zorgt het in de groente aanwezige oxaalzuur (dat zich aan ijzer bindt) ervoor dat de opname van ijzer nog wat bemoeilijkt wordt. Bon, gedaan met de scheikundeles, maar laat het duidelijk zijn dat je heel wat meer ijzerhoudende groenten moet eten om evenveel ijzer binnen te krijgen als uit vlees en vis.
Spinazie blijft natuurlijk wél een gezonde groente. Behalve rijk aan ijzer (relatief, zie boven), is het ook een bron van kalium, calcium, fosfor en magnesium, plus vitamine A & E, foliumzuur en antioxidanten zoals luteine en zeaxanthine.ONderzoek heeft ook aangetoond dat het prima is voor de spierwerking. Misschien had Popeye dus toch gelijk ...
Recept: Salade van spinazie
Nodig: 1 zak verse baby (jonge) spinazieblaadjes; 1/2 rode ui in flinterdunne ringen gesneden; 1/2 kopje gehakte walnoten; 1/2 cup verkruimelde fetakaas; de pitjes van 1 verse zoete granaatappel (indien niet beschikbaar kan je ook gedroogde cranberries gebruiken); lichte balsamicovinaigrette - wil je NOG meer groente? Probeer eens een 'speciale' alfafa bv van radijs, dat is ook een echt smaakbommetje.
Simpeler kan het niet : gewoon alle ingrediënten goed door elkaar husselen in een mooie grote slakom. Kleurig, lekker en gezond - origineel ook omdat niet veel mensen op het idee komen om spinazie een keer rauw, als sla, te gebruiken.
23-02-2016 om 15:57
geschreven door week van de vrije smaak
Oke, in vlees zitten veel eiwitten, en ons lichaam heeft die nodig. Maar wees gerust, ze zitten ook in veel andere dingen. Ja, in eieren zelf natuurlijk, nogal logisch.
Bon, hoeveel eiwit heeft een mens nodig ? Wel reken dat je per kilo van je lichaamsgewicht ongeveer 0,8 tot 1 gram eiwit dagelijks nodig hebt. Om makkelijk te rekenen ga je uit van 1 gram, dan heb je, als je 60 kilo weegt dus 60 gram eiwit per dag nodig. Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding gven, hebben een hogere dosis nodig. En dat geldt ook voor sporters.
Met regelmaat, maar ook weer niet overmatig, eieren eten is dus een redelijk makkelijk alternatief. En behalve voor de inname van eiwit, is er nog een bela,grijk argument om eieren in je vegetarische levensstijl op te nemen. Als einige vleesvervanger bevatten ze immers 'vanzelf' de vitamine B12 die ook in vis en vlees aanwezig is. Deze B12 is bijvoorbeeld belangrijk voor de hersenfuncties en voor bloedaanmaak. Verder kan je in eieren ook nog ijzer en vitamine A en B terugvinden. Ook uit kaas haal je behoorlijk wat eiwitten, en de vitaminen B en D, maar redelijk weinig ijzer. Wat doen veganisten dan, die ook geen eieren of kaas eten? Bijvoorbeeld uit sojabonen. Die bevatten meer eiwitten dan andere peulvruchten (en ze zijn ook goed verteerbaar) en bevatten tevens alle negen essentiële aminozuren.
recept : Shakshouka
Een simpel eiergerecht uit het midden-oosten, zowel geschikt als ontbijt, brunch, lunch of avondeten. Gewoon zo, huiselijk uit de pan, en soppen met brood. of een beetje 'opgekleed' met slaatjes en allerlei bijgerechten zoals hummus, aubergine, zure room apart, etc. etc. Traditioneel makt men het nogal spicy, maar dat kan je natuurlijk zelf aanpassen.
nodig : 1 eetl. olijfolie; 1/2 rode ui (fijngehakt); 1 teentje knolook (fijngehakt); 1 rode paprika, in kleine blokjes;
4 kopje fijngesneden tomaten of 2 blikken tomatenblokjes; 2 eetl. geconcentreerde tomatenpuree; 1 theel. chilipoeder (mild); 1 theel. komijn; 1 theel. paprika; snuifje cayennepeper; zout en peper naar smaak; beetje verse gehakte platte peterselie; en natuurlijk het belangrijkste: 6 eieren
Verhit een diepe bakpan met de olijfolie. Sauteer de ui en het look er een paar minuten in tot ze glazig zijn, én geurig. Dan gaan de dobbelsteentjes paprika erbij, zo'n 5 minuten toch wel. Dan gaan alle tomaten erbij en alle kruiden, zeker nog 7 minuten laten inkoken. Proef om te weten hoe spicy je het wil. Je kent ook het geheim van de pro's voor een goede tomatensaus? Een klein mespuntje suiker...
Nu komt het moment van de eieren! Breek e een voor een bover de hete kruidige tomatensaus. Let op dat je plaats tussen ieder ei laat en ze mooi over de hele pan verdeelt. Desnoods heb je eerst met een lepel kleine putjes gemaakt zodat je wet waar je de eieren gaat droppen. Doe een deksel op de pan, en laat ze eieren zo 'vanzelf' garen in de saus. 10 minuten is prima. Iets minder als je de eieren graag lichter hebt. De peterselie gaat er pas over als je de pan op tafel zet.
OK en nu de luie (of snelle) methode: maak geen verse saus, gebruik a) je favoriete bokaal pastasaus of b) blikken met tomatenkubusjes die al gekruid zijn (die bestaan en ze zijn lekker, bv Arrabiata van het klassieke merk Elvea)
22-02-2016 om 18:04
geschreven door week van de vrije smaak
Wàt zit er dan in vlees en/of vis dat je zou moeten compenseren' als je doodgewoon compleet veggie gaat ?
Wel, voornamelijk is het voor beide een zaak van eiwitten. Daarnaast is vis ook een bron van gezonde omega 3 vetzuren. En vlees levert dan weer andere bouwstoffen, bijvoorbeeld de mineralen ijzer en zink, en de vitaminen B1, B3, B6, B12, A en ook nog D. Dat is best een indrukwekkend rijtje. Aan de andere kant van de balans staat dan weer geschreven dat we uit vlees geen gezonde vetten halen, maar onverzadigde vetzuren.
En die vleesvervangers, bieden die dan de juiste compensatie, hebben die dan eiwitten en al de rest ? Daarvoor moeten we eerst goed weten hoe ze precies gemaakt worden. Wat zijn precies de verschillen tussen tofu, quorn en andere 'vleesalternatieven' als tempeh en seitan?
Seitan is een afgeleide van tarwegluten en -meel. Het lijkt misschien het meest op vlees', onder andre door kleur t(bruin) en textuur. Seitan bevat ijzer, maar weinig vitamine B.
Quorn is een mycoproteïne, met andere woorden een eiwit dat voortkomt uit schimmel, gist of zwammen. Het is rijk aan voedingsvezels, maar weinig vet (geen transvetten) en geen cholesterol. Ook bevat het weinig calorieën.
Tofu haalt men uit de zogenaamde 'melk' van de sojaboon, zon beetje op de manier dat kaas gemaakt wordt. De smaak is bijzonder neutraal (lees: flauw) en leent zich tot bijkruiden, bijkruiden en nog eens bijkruiden. De soja levert zowel ijzer als vitamine B.
Tempeh is een product dat men maakt met de gehele sojaboon (gekookt), op basis van een gistingsproces met een schimmel.Eén portie tempeh bevat meer vezel dan sommige mensen dagelijks verbruiken.
Als je kijkt naar waar je ijzer zowel als eiwit kan uithalen, dan ligt je voorkeur misschien bij soja.
Verschillende producten in het gamma vleesvervangers' krijgen toevoegsels. Men probeert vaak hun eiwitgehalte op hetzelfde peil als dat van vlees te tillen. ook worden er wel vitaminen die er vanzelf niet inzitteen toegvoegd. Lees evenvel ook de kleine lettertjes op de verpakking: vaak is het suiker of vetgehalte niet gering (soms meer dan vlees), dus ook het aantal calorieën.
Recept: gefrituurde tofu-blokjes
Nodig: een blok uitgelekte tofu (250gram) in blokjes (de truuk is om zachte tofu te kopen maar GEEN silken, en om het blok eerst in te vriezen, en daarna te ontdooien - bij het ontdooien kan het mooi uitlekken , en dat is absoluut belangrijk! indien je déze methode niet gebruikt, dien je een andere te nemen namelijk het aandrukken en uitpersen van het blok tofu); olijfolie
Voor de marinade: 4 eetl. zoute ketjap; 4 eelt. tomatenketchup;1 teentje knoflook; 1 theel. sambal of hete chilisaus
Verwarm de olijfolie in een diepe pan tot ze walmt, en bak de blokjes goed krokant. Meng de spullen voor de marinade en doe de gebakken blokjes er bij. Roer goed door en lekker laten intrekken. Vlak voor het eten bak je de zacht geworden blokjes op zacht vuur opnieuw op. Het is ook heel goed mogelijk om ze toe te voegen aan een apart klaargemaakt groentenstoofpotje, of aan tjap choi.
21-02-2016 om 00:00
geschreven door week van de vrije smaak
#dagenzondervlees dag 11 Veggie uit de klassieke keuken
Veggie uit de klassieke keuken
Veggie hoeft niet altijd 'nieuw en exotisch' te zijn, en ook niet per se een boerenkeuken. Er zijn best heel wat grote klassiekers die eigenlijk veggie zijn! Jaja, sla er de Bocuse maar eens op na. Of de goed oude Escoffier. En Mrs Beeton, why not.
Enkele suggesties: de beroemde pompoensoep van Bocuse of een zeer klassieke Vichysoisse, de escoffier-uitjes (met rozijnen!), zijn schorseneren-beignets, etc. etc.
Klassieker kan het niet: Toast met Champignons
Nodig voor 4 personen : 500 g champignons (gemengde wilde champignons of 'gewone' Parijse); 1 fijngehakt teentje knoflook; 3 eetl olijfolie; flinke scheut cognac of Noilly Prat voor diegenen die daar bij zweren; 1 dl water; 1 blokje groentenbouillon; 2,5 dl room; evt. 1 eetl maïzena; 4 dikke sneden brood (en waarom zou het wit brood 'moeten' zijn? je kan ook een gaan voor superdonker brood); fijngehakte platte peterselie (die heeft meer smaak)
Snij de champignons in plakjes. Het is heel belangrijk dat ze allemaal even dun of dik zijn, die plakjes. Dat is natuurlijk iets makkelijker te realiseren als je maar 1 soort champignons gebruikt :) Waarom is het belangrijk? Anders zijn sommige stukjes te plat en niet knapperig. Het is de grootste fout bij champignon toast: papperigheid.
Doe de olijfolie in de braadpan en laat gloeiend heet worden, de olie moet gaan walmen. voor de champignons er in mogen. Schroei de champignons mooi dicht en voeg de fijngehakte knoflook toe. De champignons moeten 'goedgebakken' zijn. Anders gaan ze hun water en ook hun smaak verliezen. Door ze bruin aan te bakken, blijven ze krokant.
Blus met flinke scheet cognac en voeg het water toe waarin je het blokje groentenbouillon opgelost hebt.
Toast ondertussen het brood, lekker krokant, niet 'vluchtig. Anders gaat de toast snel slap worden en als een spons alle saus opslorpen.
Plaats de toast op de borden, doe er pas vlàk voor het serveren de champignons over. Weer om dezelfde reden: anders gaat de toast slap en nat worden. Bestrooi rijkelijk met peterselie (die is geen versiersel maar een smaakmaker!). Ga er dan pas eens met de zwarte pepermolen overheen.
20-02-2016 om 00:00
geschreven door week van de vrije smaak
Wie aan #dagenzondervlees begint, en uit het klassieke maaltijdpatroon "patatjes, groente en een stukske vlees" komt, heeft vaak het gevoel dat een eetmaal zonder vlees iets mist. Aan de slag gaan met noten, zaden, superfoods en dergelijke, dat is voor deze groep nog net een brug te ver. Zij kunnen best wel baat hebben bij een vleesvervanger die er ietwat als vlees uitziet en zichzelf ook zo verkoopt.
Nu zijn er best al heel wat van zulke producten op de markt. Maar hoe weet je wat én lekker, én voedzaam is, en geen 'boerenbedrog' ?
Het IS geen vlees maar het lijkt er op. Vegetarische américain, paté, salami, gehaktballen of veggieburgers, ze zién er er vooral uit als hun origineel, ze smaken en ruiken er een beetje minder naar. Maar het grootste argument is dat ze aansluiten bij het fast-food patroon dat velen van ons kennen, én dat het makkelijk is om in een gezin iedereen méé te krijgen als het er nog vertrouwd uitziet.
De doorsnee vleesvervangers bestaat voor het grootste deel uit eiwitten, iets wat we meer dan genoeg binnenkrijgen en niet echt nog behoeven via deze 'vervangers'. In het veggie rek in de supermarkt tref je veelal quorn, tofu, tempeh, seitan aan. Het is gevormd en gekleurd tot gehakt, balletjes, burgers, cordon bleu, reepjes of blokjes. En het is meestal echt panklaar.
Wat is wat ?
Seitan wordt gemaakt van tarwegluten en water (soms zegt men tarwevlees). Het heeft een sponzige op vlees gelijkende vleesstructuur en smaakt kruidig.
Tofu wordt gemaakt van sojabonen. Het is van zichzelf neutraal (lees flauw) van smaak, maar neemt gemakkelijk andere smaken over, zaak is om het goed te kruiden. Meestal wordt het water eruit gedrukt en dan wordt het gemarineerd. Het is calorie-arm en bevat alle essentiële aminozuren, mineralen (natrium, kalium, calcium, fosfor, magnesium, ijzer, zink) en vitamines (B1, B2 en B3). Er zit geen vitamine B12 in.
Tempeh wordt gemaakt van sojabonen. Het is een soort witte schimmelkoek die ietwat zurig smaakt. Net zoals tofu neemt het smaak op van kruiden. Omdat tempeh -in tegenstelling met tofu- gemaakt wordt van de hele sojaboon, zit het product vol vezels.
Quorn wordt gemaakt van een schimmeleiwit. Het is een deegachtige substantie (45 procent eiwitten, 13 procent vet) dat gebonden wordt met het eiwit van kippeneieren. Het schimmeldeeg wordt op smaak gebracht met plantaardige smaakstoffen en soms worden ook plantaardige kleurstoffen toegevoegd.
Hoe gezond en 'venvangend' is dat ? Doorsnee genomen zit in al die producten vanzelf eiwit en ijzer, maar vaak wordt er nog eens extra ijzer en vitamines (zoals B12) aan toegevoegd. Wat men je nooit vertelt is dat vleesvervangers vaak evenveel of zelfs meer vet bevatten dan vlees, maar het aantal verzadigde vetten is wel beduidend minder. Teveel verzadigde vetten zorgen ervoor dat onze cholesterol stijgt. Deze producten zijn meestal ook behoorlijk gezouten.
De Burger beslist : zelfgemaakte quinoa-burger
Nodig: burger: 75 g quinoa; 1 pijpajuintje; 1 teentje knoflook; 50 g wortels; 30 g walnoten; 15 g broodkruim of paneermeel; 1 scharrelei; 175 g witte reuzebonen (uitgelekt); 60 g geraspte parmigani kaas; 1 el verse grofgehakte kruiden (peterselie, bieslook, tijm; peper & zout; olijfolie om te bakken, 4 lekkere pistolets
voor garnering: gebakken champignons; schijfjes tomaat; alfafa (scheuten); yoghurtmayo
Doen: Kook quinoa volgens de aanwijzing op de verpakking: 1 deel quinoa, 2 delen water in ca. 15 min. gaar. Giet af en laat afkoelen. Snij ajuintje en knoflook in stukjes. Schil de wortel en snij in stukjes. Vermaal eerst wortel, sjalot, knoflook, noten, paneermeel en ei in de keukenmachine. Voeg bonen, kruiden en kaas toe en vermaal nogmaals tot een grof mengsel. Schep in een kom en roer de quinoa erdoor. Kruiden met peper en zout. Vorm met natte handen 4 flinke burgers en zet ze 10 min. in de vriezer.
Verwarm de oven voor op 200ºC.
Snij een paar tomaten in plakken en bak de champignons. Halveer de broodjes en rooster ze licht, ca. 5 min. in de oven. Bak de burgers per stuk in de olie aan beide zijden in de pan, leg ze op een bakplaatje en laat ze nog 8 min. drooggaren in de oven. Besmeer de broodjes met yoghurtmayonaise, Beleg ze royaal met sla en/of alfalfa en leg daarop de burgers. Voeg tomaat en gebakken champignons toe.
De burgers kun je prima een dag vooraf maken.
19-02-2016 om 00:00
geschreven door week van de vrije smaak
We verzamelen "de" smaak van het jaar voor ijscreem. Misschien kun JIJ het alomtegenwoordige speculoos-ijs onttronen... Doe hier mee met je recept of smaakidee en win mooie prijzen!
Trompe loeil
