03-11-2011 om 00:00 geschreven door week van de vrije smaak  

We proefden het allemaal bij Cucinema (Grimbergen: 15 september) en aten buiten verwachting heel lekker mèt uitstekend theater op de koop toe . Eten en theater, in een eigenzinnige combinatie ‘Cucinema’ van het Belgische gezelschap Laika of zoals ze zelf zeggen: ‘Cucinema is een ‘theater der zinnen’ voor iedereen die zijn gevoel voor verwondering nog niet verloren is’.  Voor deze voorstelling ging de groep de samenwerking aan met Ief Gilis van Circo Ripopolo Gevolg is een unieke mix van  film, livemuziek, circus en nouvelle cuisine. Beschrijven is moeilijk en doet sowieso onrecht aan dit totaalspektakel. De sfeer van de jarentwintigvaudeville , van een zwart/wit film, met live pianomuziek als begeleiding, uitstekende acteurs,  het publiek dat als het ware mee aan tafel zit in het decor van restaurant Roger en  getrakteerd wordt op theater van de bovenste plank én een driegangenmenu opgediend door de acteurs. De sfeer van de stomme films waarbij taal er niet meer toe doet... wat de sterke visuele voorstelling geschikt maakt voor alle publiek. Voor een leuke, gezellige avond
zonder pretentie. Voor dames en heren van allerlei kleuren en smaken, voor jong en oud. Om te lachen en om te rollen van verbazing, om te proeven en te smullen,  samen met tafelgenoten die je voordien niet kende.  Heel mooi om te zien en mee te maken. Theater dat grenzen vervaagt in meer dan één opzicht! 

Kortom, een voorstelling om u tegen te zeggen! (kijk op de website voor speeldata)

28-09-2011 om 00:00 geschreven door Veerle  

Getest voor kinderen: de beste bananencake ter wereld(Clementine Bakery's Banana Cake)

Beloofd aan Maureen: kinder-eten dat ‘gezond’ is .

Want ja, mijn collega Maureen en ik gaan bakken in Nasci (dienstencentrum voor kansarme moeders en kinderen)  voor en met de moeders en kinderen tijdens de week van de vrije smaak in november.  

Ik had me nog niet echt grondig verdiept in die kindermaterie toen de vraag kwam wat we daar dan wel gingen bakken. Ik probeerde ‘Cupcakes?’, ‘No way’, zei Maureen, ‘te ongezond, alleen suiker en glazuur.... ‘ ‘Koekjes dan? En  lekker deeg uitrollen en vormpjes uitduwen en van die gekleurde suikerdingen erop.  Hun kleine kinderhandjes zijn speciaal gemaakt om met kleverige dingen bezig te zijn en uitermate geschikt om baksels te versieren.’ Omdat Maureen sceptisch bleef kijken...  ‘Dat is heel goed voor de oog-hand coördinatie en visuele discriminatie. Dat garandeert je uk een klinkend succes in kleuterklas en rolt stante pede de rode loper uit naar het universitair onderwijs!   Ik koop allerlei glitterende en glimmende snoepjes, doop ze even in koud water en laat ze plakken  door hun wriemelende vingertjes  als een weelde van juwelen op de cake, koek of wat dan ook, vooral in schakeringen roze?’ 

Je ziet, ik geraakte duidelijk op dreef bij de gedachte aan shoppen op zoek naar bling bling in roos en blauw voor in de keuken. 

Wàt we precies bakken, is uiteindelijk niet zo belangrijk, besloot ik. Het gaat bij het bakken met kinderen niet om de dingen die ze alléén kunnen doen, maar om wat je samen met hen doet. Ik vond het plezant om samen met mijn kinderen  in de keuken bezig te zijn, met het roeren van mengsels, het uitlikken van schalen - daarvoor moest ik zelfs een beurtrol invoeren - het bakken van cakes of het uitsteken en versieren van koekjes. Ik vond het fijn om samen bezig te zijn en  liet ze helpen - of niet helpen - bij lunch en het avondeten en niet alleen als er kinderdingen gekookt of gebakken worden.  Dat willen we eigenlijk meegeven aan de moeders in Nasci. Dure ingrediënten zijn niet nodig om samen bezig te zijn en plezier te maken. Met wat bloem en eieren ben je nooit verder dan 20 minuten weg van een plaat cakejes :)

En na 40 minuten ben je  in de buurt van een echte Amerikaanse bananencake. Niet zomaar een cake, maar de beste bananencake ter wereld. Het heeft niets maar dan ook niets  te maken met bananenbrood. Het is een CAKE, rijk en zacht met een gesofisticeerde vulling en topping (van kaas). Je merkt, GEZOND! Calorierijk, dat wel. Misschien test ik de volgende keer met Philadelphia light...

De huisgenoten die verschrikkelijk hoge standaarden hebben als het op desserten aankomt, geven het een A plus. Halfweg  zijn eerste stuk zei mijn zoon ‘dit is echt goed’. Meer kwam echt niet uit zijn mond. Hij ging naar huis met een doggie bag nadat hij nog een derde stuk aan tafel voor zich had afgesneden. Wat echt heel zelden gebeurt!

Ik heb het origineel recept  vertaald en getest van  Annie Miler,   chef en eigenaar van Clementine . Clementine is een bakkerij annex café in Los Angeles en bekend om zijn patisserie, broodjes en verse slaatjes.

Clementine Bakery's Banana Cake

Cake

een cakevorm van 26 cm 

2 2/3 cups bloem
2 2/3 cups suiker
3/4 theelepel bakpoeder
1 1/2 theelepel baking soda
1 theelepel zout (er staat ‘kosher salt’, ik heb gewoon zout genomen)
3 grote of 4 kleine zeer rijpe bananen
3 eieren
1/2 cup karnemelk
3/4 cup canola oil (ik heb zonnebloemolie genomen)
1 1/2 theelepel vanille extract

1. Verwarm de oven tot 170 graden. Klop in een  grote kom de bloem,  suiker, bakpoeder, soda en zout. 
2. Mix  de bananen in een  andere kom. Voeg één voor één de eieren er aan toe, dan de karnemelk, de olie en het vanille extract.  
3. Voeg er tenslotte de droge ingrediënten bij.

4. Bak gedurende  35 tot 40 minuten, tot de cake goudbruin is. Als hij gaar is, komt een tandenstoker of breinaald die je erin steekt er min of meer schoon uit. Laat de bananen cake in de vorm op een rooster afkoelen.

Ik moet ootmoedig bekennen, bij stap 1 van het origineel recept ging het al mis ...  merkte ik achteraf. Want er stond : ‘Heat the oven to 350 degrees’. 250° zou ook wel genoeg zijn, dacht ik. Mijn oven kan echt niet warmer. Typische  Amerikaanse snoeverij die ik gewoon negeer, iets van alles groter en warmer te willen hebben dan wij Europeanen.  Tot bleek dat de bovenkant van de cake zwart was! En er me een lichtje ging branden. Fahrenheit weet u wel. Een conversietabel op internet vertelde me dat 170 graden warm genoeg is in Celsius. 

Gewoon de bovenkant eraf snijden en je zal niets meer zien van dit kleine foutje, besloot ik optimistisch want er komt tenslotte een dikke laag witte versiering over, dat alle kraters camoufleert. Echt een cake die niet kan mislukken, jubel ik inwendig. Vaarwel SOS Piet! 

Versiering

1 cup plus 1 1/2 theelepel ‘cream cheese’

5 theelepel boter

1/2 cup bloemsuiker

2 theelepel zure room

Eerst de kaas mixen. Er staat cream cheese... Ik heb Maredsous genomen.  Artistieke vrijheid zet aan tot experimenteren de volgende keer met mascarpone, platte kaas, philadelphia... 

Boter toevoegen, dan de suiker en tenslotte de zure room eronder mixen...

Als de bananencake afgekoeld is, een laagje versiering erover strelen als was het vers gevallen witte sneeuw... 

Kijk en bewonder je maagdelijk kunstwerk nu het nog ongeschonden is. En bedenk dat het 

de Heilige Graal is van de bananencakes als je het mij vraagt. De cake zou zelfs twee dagen goed blijven. Alhoewel ik me afvraag wie er in slaagt om er twee dagen af te blijven en  niet alles op te eten? Misschien als je er twee bakt?

Tenslotte is er niets makkelijker. Je hebt alleen  een kom nodig, wat rijpe bananen,  een mixer en jezelf. 

PS Poezelige kinderhandjes kunnen groene dropjes (SPARREN!) in het sneeuwlandschap planten. 

Of met zwarte snoepveters een SPINNENWEB weven..

Of als het dan toch gezond moet zijn, wortels erover raspen... als het ware  oranjeroze WORMPJES die rond krioelen op je cake:)

Veerle

06-09-2011 om 00:00 geschreven door Veerle  

05-09-2011 om 00:00 geschreven door Veerle  

05-09-2011 om 00:00 geschreven door Veerle