Ja ik heb het verstaan. Gans mijn leven en mijn wijsheid is niks voor u. Dus zult ge zelf moeten ondervinden hoe mijn leed is hè. Het is een heel breed leed, van heel lange duur, een leed zonder uitweg. Ga maar, GO! Je kan het! Ik weet wat je daar altijd op antwoordt: Je bent niets Vincent (Ambrosius). Het is het oordeel van het vonnis van uzelf. Omdat ik weet dat alles altijd daar op uitkomt. Niet alleen in de geschiedenis van België, maar in de geschiedenis van veel landen. Die or not die doesn't matter at all to you, my friend. Ja, ik ben boos. Niet zozeer op agressie (violence), ook, maar minder. Maar ik ben vooral boos op boosaardigheid zoals de duivel met zijn leugens. Het leven zijn redenen. Zelfs als die reden een kleine reden is. Dan is het daar dat het over gaat: een kleine reden. God heeft de supersterkste overtuigingen. Je kan niet zeggen dat je daar niks mee bent.

Wat denk je van wat ik over de wereld weet? En wat zijn de redenen daarvoor? Er zijn altijd twee kanten, goed en kwaad. De mensen hier in deze omgeving... Welke mensen? Wel, hier, deze mensen, hier in de omgeving, gaan niet naar mijn gesproken teksten luisteren. Waarom niet? Omdat hier niets is, niemand, nooit. Goed, maar dan hebben ze gekozen om mij niet te kennen, om zich geen oordeel over mij te vormen. Je ogen zullen zich nooit een oordeel kunnen vormen van wat je niet gezien hebt. Je oren zullen zich nooit een oordeel kunnen vormen van wat je niet gehoord hebt. Ik kan mij ook geen oordeel vormen van wat ik over de wereld niet weet. Maar die mensen hier, in deze omgeving, weten meer over de wereld dan ik. Maar wat die mensen over de wereld weten, dingen die ik niet weet, gebruiken ze om er voor te zorgen dat zo veel mogelijk mensen, niet zien wat ik in mijn boek en mijn video's schrijf, en niet horen wat ik in mijn gesproken teksten zeg. Er zijn altijd twee kanten, goed en kwaad, en ik weet welke kant dat is, dat is kwaad.