Het is niet zo dat het mijn bedoeling is om een ingewikkeld Freudiaans systeem te vergemakkelijken (ik bedoel makkelijker te doen lijken dan ze is), en zeker niet om de geschiedenis van de psychiatrie zoals ze tijdens de middeleeuwen was opzij te zetten noch te negeren, maar ik zal wel de positieve punten van dit ding (bij gebrek aan een minder verborgen naam) te belichten. Veel woede is steeds een grote drijvende kracht geweest in alle facetten van het bestaan zelf, en zeker ook onder patiënten. De realiteit is dat Dirk de Wachter een bepaald beeld van psychiatrische instellingen naar voor brengt, en dit is niet de manier waarop hij zou moeten werken. Waarom? Wel, dit vertelt enkel iets over hem. Hij wenst op een menselijke, meelevende manier naar dit beeld te kijken, tenminste, naar de oppervlakte van dit beeld, want het beeld is veel dieper dan dat. Inderdaad, ik praat over de psychiatrische instelling die hij vermeldde in de video waar veel patiënten zitten met ernstige mentale problemen, maar niet enkel over die specifieke instelling. Ik praat eerder over de perceptie die de maatschappij heeft over waar dit verschijnsel naartoe gaat, en mijn perceptie ervan, omdat ik nog steeds tracht hier mijn bijdrage aan te leveren. Ik dien hier een eerste onderscheid te maken omdat het beeld van Dirk de Wachter niet gewoon oppervlakkig is, maar selectief oppervlakkig, en dus ook selectief diep. Ik verklaar. Dirk de Wachter heeft net als ik veel aandacht en waardering voor kunst in de brede zin van het woord. Het lijdt geen twijfel dat hij begrijpt dat kunst therapeutisch is (naargelang de context), en belangrijk is voor de verwerking van tal van zaken, net als de dood, wat hij in deze video ook verteld heeft. Daar heb ik het grootste begrip voor, dat is uiteraard zo. Het probleem waar wij op botsen is: Dirk de Wachter wil het probleem oplossen maar niet zien. Nou, u hebt geneeskunde gestudeerd. Een basisprincipe die in alle takken van de geneeskunde geldt is dat wanneer er een nieuwe patiënt is, je eerst een diagnose moet maken waarop je je kan baseren om een behandeling te bepalen. Ik ga terug inpikken op wat ik net hierboven geschreven heb: Hij ziet het beeld selectief oppervlakkig en selectief diep. Ik denk dat ik hier wat meer uitleg over moet geven omdat ik denk dat weinig mensen al een duidelijke uitleg gegeven hebben over wat het precies betekent om een beeld selectief diep te zien en selectief oppervlakkig. Ken je de vijf woorden met de vijf klanken? Bevel, order, plicht, gebod, en bezit. Zowel kunstenaars, als gewone mensen die een ogenschijnlijk "normaal" leven leiden, als patiënten die ernstige mentale problemen hebben, zijn soms van deze wereld afgezonderd omdat hun ideeën in deze wereld überhaupt in een put vallen waar geen enkele bestaansvorm nog maar het minste teken van leven geeft. Vooral als hun ideeën interessant zijn. En de reactie van die mensen is tot op zekere hoogte dezelfde bij vrijwel iedereen: "Nu heb ik het weer! Ze begrijpen mij niet! Wie begrijpt mij?!" Maar psychiaters moeten in rationele denkprocessen onderlegd zijn. We hebben goed en kwaad, maar dat goed en kwaad is relationeel. Bevel, order, plicht, gebod, en bezit, deze vijf woorden met vijf klanken zijn elk enkel en alleen terug te vinden in relaties tussen minstens twee mensen. Deze vijf woorden zijn verhoudingbepalend. Deze vijf woorden vindt men massaal terug in die put waar de interessante ideeën van mensen in vallen. Deze vijf woorden zijn typische woorden die mensen gebruiken om hun problematische onevenwichtige, eenzijdige verhoudingen in hun relaties te beschrijven. Juist ja, dat zijn die vervelende relaties die mensen kwetsen, en diep kwetsen. Dit is de diagnose. Zonder de diagnose te kennen is de behandeling niet efficiënt. O, de apocalyps met één grote armzwaai volledig van de tafel vegen. Zo, de apocalyps, daar ben je van af! Of niet? Bevel, order, plicht, gebod, en bezit! Wat zou het in Gods naam kunnen betekenen? Ik wil niet herinnerd worden als een mens die niet diep genoeg kon kijken om de kern van de oorzaak van de meeste problemen van de psyche van de mens te kunnen zien.