Er zijn 15 patiënten waarvan ik de belangen behartig, en die 15 patiënten zijn gevangenen, het zijn eigenlijk gevangenen, of gijzelaars kan je ze ook noemen. En Dr. Thys zal elk van die patiënten één voor één, van de eerste tot de laatste, zonder uit te stellen, en zonder voorwaarden, hun vrijheid terug geven. Want die 15 patiënten zijn gijzelaars van Dr. Thys, en het zijn zij die mij het gevoel geven dat ik in een mentale gevangenis zit, omdat ik met hen meeleef en hun probleem is in zekere zin mijn probleem. De problemen die voortvloeien uit de beslissingen die Dr. Thys tijdens gans zijn carrière als psychiater voor zijn patiënten genomen heeft zijn veroorzaakt door een soort van gezagsdrager, een bepaalde persoon die eigenlijk een soort van gevangenisbewaarder is. Dus het is een soort van gevangenisbewaarder die Dr. Thys altijd ideeën gegeven heeft, en Dr. Thys heeft altijd naar deze zogenaamde gevangenisbewaarder geluisterd, in die zin dat hij zijn ideeën altijd heeft uitgevoerd, omdat die zogeheten gevangenisbewaarder zich altijd als een raadgever voorgedaan heeft, wat hij dus niet is. Indien hij een raadgever zou zijn, zou hij een heel slechte raadgever zijn, maar eigenlijk is zijn bedoeling altijd dezelfde: zo veel mogelijk patiënten in een mentale gevangenis opsluiten. Dit is het enige doel die deze gevangenisbewaarder, die zich als raadgever voordoet, altijd voor ogen gehad heeft. Maar wat vandaag gebeurt is dit: God draait de tafel, en de persoon of gezagsdrager waarvan Dr. Thys de ideeën altijd uitgevoerd heeft met als gevolg dat 15 patiënten het knellende gevoel hebben in een mentale gevangenis te zitten. Die persoon waar Dr. Thys eigenlijk altijd naar geluisterd heeft zal vanaf nu Dr. Thys zelf het gevoel geven in een mentale gevangenis opgesloten te zijn. Deze kwaadwillende persoon heeft nooit één goed ding in de zin gehad, noch voor patiënten, noch voor een andere persoon, en deinst er zeker niet voor terug om Dr. Thys van zijn vrijheid te beroven en van hem een gevangene te maken. Dr. Thys kan zijn vrijheid niet terug krijgen door iets aan zichzelf te veranderen, of beter gezegd hij kan zijn vrijheid niet terug krijgen door iets aan zijn eigen situatie te veranderen, omdat hij 15 gijzelaars heeft, 15 patiënten, 15 gevangenen die hij zelf aan zichzelf vastgebonden heeft, en het beklemmende gevoel van de vrijheidsberoving die deze patiënten ervaren, wordt door deze patiënten op Dr. Thys geprojecteerd. Er is maar één manier waarop Dr. Thys zelf zijn vrijheid kan terugwinnen, en dat is door zijn gijzelaars, van de eerste tot de laatste, wanneer deze hem in een gesprek duidelijk te kennen geven dat ze het gevoel hebben in een mentale gevangenis te zitten, hen zonder uit te stellen, en zonder voorwaarden te stellen, hun vrijheid terug geeft. De beslissing die Dr. Thys neemt zal leiden tot hetzij de redding van zijn ziel en zijn eeuwigdurend geluk, indien hij deze goede raad in acht neemt, hetzij de eeuwige verdoemenis en de eeuwige vervloeking, en het eeuwige verlies van zijn ziel, indien hij deze raad in de wind slaat. Deze gevangenis is een gevoelig onderwerp, en gezegend zijn zij die dit ernstig nemen. Geen enkel ding zal voor God verborgen blijven, alles zal openbaar gemaakt worden, en dat geldt ook voor deze waarschuwing die Dr. Thys vandaag ontvangen heeft.

Er zijn veel patiënten die heel veel woede hebben tegen jou, en terecht, ze hebben gelijk. Je hebt een probleem. Je gebruikt je positie om je in te beelden dat mensen een probleem hebben, je vertrekt vanuit de veronderstelling dat de mensen een probleem hebben, terwijl dat eigenlijk niet zo is. Je gebruikt je positie om dat te rechtvaardigen, en als iemand je dat zegt, dat je je problemen inbeeldt die niet bestaan, dan vraag je onmiddellijk om dat uit te leggen, en om uit te leggen wat ze daarmee bedoelen. En als ze jou op die vraag antwoord geven, dan wimpel je hun antwoord af, dan is het antwoord dat ze jou geven in jouw ogen lucht, omdat je er van uitgaat dat het antwoord dat ze jou geven niet waar is als gevolg van het probleem dat jij je inbeeldt dat ze hebben. Daarom ben je psychiater geworden, omdat je het handig vindt dat de functie van psychiater op zichzelf inhoudt dat je bij al je patiënten niet bestaande ziektes en niet bestaande geestelijke onregelmatige mistoestanden kan bedenken die de waardigheid van die mensen tot het niveau van de bodem van een vuile koude kelder laat zakken, en je kan dat gewoon op de simpelste vaststelling die er bestaat verhalen: het feit dat jij op de stoel van de psychiater zit, en de persoon rechtover jou op de stoel van de patiënt hoeft jou zelfs niet over een probleem aan te spreken, al zegt hij elke keer je hem vraagt hoe het met hem of haar gaat: PRIMA!, dan nog is het onbestaande probleem eigen aan zijn ziekte omdat hij op de verkeerde stoel zit. Ik denk dat ik je een parasiet, indringer, manipulator, en valsaard kan noemen. Tot het einde van de doodlopende straat blijf je je eigen leugens geloven, maar het is eerder een doodlopend cachot dan een doodlopende straat.

Het is spijtig dat het woord lasteren alleen maar een feit is dat gewoon vastgesteld wordt en waar verder nooit iets mee gebeurt. Het is zelfs onmogelijk dat er ooit iets mee zou gebeuren, toch niet in de wereld van de psychiatrie. Wanneer een nieuwe patiënt in een psychiatrisch centrum binnenkomt, is dat het eerste dat gebeurt: zijn credentials worden verwijderd door hem te lasteren, zodat men er zich van kan verzekeren dat hij geen enkele kans maakt om boven de gevestigde machten uit te stijgen. Dat is de standaardprocedure. Dat is ook het eerste dat er gebeurd is toen een collega van Dr. De Wachter, Dr. Thys, de psychiater die mij behandelt te weten is gekomen dat ik dit bovenstaande bericht hier geplaatst had. Dr. Thys heeft na het lezen van het bericht onmiddellijk gereageerd door achter mijn rug mijn naam verder te lasteren zodat hij zich er van kan verzekeren dat al mijn credentials verwijderd zijn zodat er geen twijfel meer bestaat dat er aan de inhoud van mijn boodschap verder geen enkele aandacht meer wordt besteed. Personen worden niet als mensen behandeld in psychiatrische centra en hun intellectuele geloofwaardigheid hangt niet af van of ze werkelijk geloofwaardig zijn of niet, maar alleen van het feit of ze bereid zijn om hun ziel aan de duivel te verkopen en of ze bereid zijn om de gevestigde machten en machthebbers en de reeds bestaande theorieën te blijven ondersteunen of niet. Nu, Dr. Thys is een heel andere psychiater dan Dr. De Wachter, en anderzijds ook niet. Mijn probleem met Dr. Thys, daarnaast, is vooral het feit dat Dr. Thys denkt dat ik al de goede dingen die in mijn leven gebeurd zijn aan hem te danken heb, en dat het loon van al het baanbrekend werk dat ik in mijn leven verricht heb als schrijver en de erkenning voor al de kunstwerken die ik gemaakt heb naar hem zouden moeten gaan, omdat hij denkt dat hij daar recht op heeft, en dat is niet zo, en dat zal niet gebeuren. Voor zover de inhoud van deze tekst met de identiteit van Dr. Thys overeenstemt is hij de advocaat van Radu-Radu. Bij ons laatste telefoongesprek heeft Dr. Thys mij ervan verzekerd dat hij geen enkel contact heeft met de persoon in kwestie (Radu-Radu), en nooit gehad heeft. Dat weet ik niet, dat is mogelijk, maar een advocaat kan perfect de belangen van een groep verdedigen, zelfs zonder contact te hebben met de persoon die die groep vertegenwoordigt, alleen maar door perfect op de hoogte te zijn van de manier waarop een groep functioneert.