|
Maak maar een mooie spirituele natuurlijke evenwichtige wandeling tussen de bomen, in de natuur. Mijn doel is dat mijn woorden, maar niet alleen mijn woorden door de wind van de ene plaats naar de andere zouden kunnen gebracht worden, zodat mensen mijn verhaal zouden kunnen horen zoals ze ook de bladeren die ritselen kunnen horen, iets dat dus ook door de wind veroorzaakt wordt. Dat betekent streven naar reinheid en onschuld. Sommige mensen hebben gestreefd naar zuivere lucht door het reduceren van de uitstoot van schadelijke stoffen in de lucht. De planeet zo goed als mogelijk zuiver houden, daar is veel om te doen geweest de voorbije decennia, er zijn heel veel betogingen geweest om een propere planeet te bekomen, teneinde mensen en politici hiervoor te sensibiliseren en dergelijke meer. Dat is oud nieuws, maar wij hebben nog steeds problemen want terwijl wij door de natuur wandelen, zijn wij er van bewust dat onder alle mensen die streven naar reinheid en onschuld, er nog veel mensen zijn voor wie dat doel eigenlijk nog heel ver weg is. Dan ga ik antwoorden op de vraag: Streven naar reinheid en onschuld in wat? Drie dingen: de natuur, mijn verhaal, en mijn lichaam. Een mooie spirituele natuurlijke evenwichtige redenering, de titel van deze tekst, is eveneens het raakpunt van deze drie dingen waar ik naar reinheid en onschuld in streef: de natuur, mijn verhaal, en mijn lichaam. Het raakpunt, laat er geen twijfel over bestaan, is het middelpunt waar de inhoud van deze tekst om draait, anders gezegd waar de elementen natuur, verhaal, en lichaam rond draaien. Om niet de verkeerde indruk te wekken zeg ik dit erbij; ondanks dat de tekst om dit raakpunt draait (de titel - ik zeg het er nog eens bij), gaat de tekst niet om de mogelijke verbanden en verschillen die er al dan niet tussen de drie elementen natuur, verhaal (woorden), en lichaam zijn. Zelfs als de mogelijke verbanden en verschillen hier tussen voortdurend zichtbaar worden tijdens de uitleg in de tekst, zelfs als ik het zelf ter sprake breng, het gaat niet daarover, maar over het streven naar een doel, namelijk reinheid en onschuld bereiken.
Streven naar reinheid en onschuld in de natuur, streven naar reinheid en onschuld in het verhaal, mijn verhaal, jouw verhaal, een gemeenschappelijk verhaal, een individueel verhaal... Streven naar reinheid en onschuld in mijn lichaam, jouw lichaam, ons lichaam, hun lichaam... De bladeren ritselen door de wind, ze ritselen niet alleen, ze zetten ook koolstofdioxide om in zuurstof, ze zijn de longen van de natuur. Wij zetten zuurstof om in koolstofdioxide, met onze longen. De uitstoot van schadelijke stoffen in de lucht schaden de natuur, en we hebben allemaal op zijn minst elementaire kennis van de herkomst van de schadelijke stoffen, er zijn veel (vuile) bronnen. We zijn niet van plan om morgen allemaal zoals de amish te gaan leven, sommigen onder ons zijn misschien van plan om dat te doen, maar dat is een minderheid, en zolang we morgen niet allemaal zoals de amish gaan leven, zullen er schadelijke stoffen uitgestoten worden, goed, we gaan hier duidelijk over zijn, we spreken hier over vergif. De lucht, de grond en de zee in de mate van het mogelijke proper houden en proper maken is een heel eerbaar doel dat in een heel groot plan kadert, in een hele grote visie. Een visie dat toekomstperspectief biedt, een onvermijdelijke visie. Vergif in de natuur, de woorden, het lichaam, dat is uiteraard een heel brede noemer, er vallen heel veel dingen onder die noemer, 1 van die dingen zijn pillen en vloeistoffen en stoffen die men langs de luchtwegen inademt door eigen toedoen, en die eigenlijk vergif zijn voor de mens. De discussie over welke stoffen dat al dan niet zijn moet eigenlijk gevoerd worden, en dat doe ik meteen na even gezegd te hebben waar de tekst niet over gaat (opnieuw). Mijn tekst gaat niet over het beleid van partijen en organisaties over deze stoffen die schadelijk zijn voor de mens, noch over het beleid van de regering, dus daar ga ik niet op in.
Welke stoffen zijn vergif voor het lichaam en voor de mens? Geestverruimende middelen en verdovende middelen. Ik verklaar even heel kort waarom ik de benaming geestverruimende middelen gebruik. Er zijn natuurlijk veel middelen, en veel benamingen, maar het adjectief geestverruimend is in ieder geval het duidelijkste adjectief dat een brede waaier van effecten kan benoemen, wanneer men de aandacht verschuift naar het effect dat druggebruikers opzoeken wanneer ze dergelijke middelen gebruiken. Toch even opmerken dat ik het onderscheid maak tussen gezonde en schadelijke dingen, tussen reinheid/onschuld en onreinheid/boosheid. Deze tekst is ook een middel, deze tekst verruimt ook mijn geest, en deze tekst verdooft mij ook. Een lange wandeling is zeker ook een verdovend middel, dit is een terechte opmerking, en een opmerking die niet onbelangrijk is volgens mij. Waarom? Omdat ik in het vervolg van de tekst over verdovende middelen ga praten alsof het vergif is, en dat is niet zo, tenminste verdovende middelen zijn niet noodzakelijk vergif. Als mensen stoffen die vergif zijn voor hun lichaam innemen teneinde een gehele of gedeeltelijke verdoving van hun geest of hun lichaam te bekomen, dan noem ik dat verdovende middelen. In het woord vergif zit een waardeoordeel, een verdovend middel kan een giftige stof zijn, in dat geval is het ongezond, maar een lange wandeling is ook een verdovend middel, en in dat geval is het gezond, dus in de benaming verdovend middel zit geen waardeoordeel. Ik wil over verdovende middelen (vergif) dit zeggen: Wanneer mensen zich de vraag stellen of een bepaald middel of product verdovend is of niet, en niet alleen of het verdovend is of niet, maar ook in welke mate het verdovend is, is het antwoord op die vraag aan de basis reeds sterk beïnvloed door de aard van deze eigenschap, de verdoving. Een eenvoudig beeld zal wat ik bedoel meteen heel duidelijk maken. Stel dat je in het ziekenhuis een patiënt hebt die een ingreep moet ondergaan waar een volledige verdoving voor nodig is, en de patiënt ligt op de operatietafel en is net door een anesthesist verdoofd. De vraag is; is het middel verdovend of niet, en in welke mate is het verdovend. Nou ga ik die vraag stellen aan de patiënt die net verdoofd is. Gaat die patiënt antwoorden? Nee, want die slaapt. Hetzelfde principe geldt voor alle verdovende middelen, dat is de essentie van wat ik over verdovende middelen kwijt wil.
Er zijn chemische reacties en natuurlijke cycli in zowel de grond als de zee, de lucht, en de levende organismen. Een goed verhaal is natuurlijk gediend met mooie spirituele natuurlijke evenwichtige redeneringen. In levende organismen zijn cycli, processen en chemische reacties, en die zijn ook gediend met evenwicht. Levende organismen zoals ook de mens, de mens is hierop geen uitzondering. Mijn kennis over natuurlijke cycli en processen en chemische reacties is beperkt, en we hebben allemaal tenminste een vorm van kennis over deze dingen, en er zijn veel algemene zaken die mensen als vanzelfsprekend beschouwen zonder bewust te zijn van hun kennis daarover. Ik ga er niet meer over zeggen, maar ga de aandacht verschuiven naar het aspect evenwicht in deze processen en cycli, dat brengt mij uiteindelijk bij waar ik over wil spreken in deze alinea. Ik wil het hebben over evenwicht, en meer precies het evenwicht dat men bekomt (of niet bekomt) wanneer men simultaan twee energiegehaltes heeft die tegenovergesteld zijn, met name een hoog energiegehalte en een laag energiegehalte. In de natuur kunnen we processen observeren waar een bepaald evenwicht in is. Er zijn in de natuur processen waar een evenwicht in is, cycli waarin een verschuiving is van energiegehaltes. Er zijn hoge energiegehaltes die na verloop van tijd lage energiegehaltes worden, en lage energiegehaltes die na verloop van tijd hoge energiegehaltes worden, en die energiegehaltes zijn tegenovergesteld en dus in zekere zin ook complementair. Dit zijn processen van cycli die op een gezonde manier functioneren zonder inmenging van de mens. De stelling is hier dat de cycli functioneren op een gezonde manier als alle factoren die de cycli beïnvloeden gunstig zijn, en dat de factoren zoals ze gewoonlijk zijn in de natuur gunstig zijn, en dat de cycli op die manier in evenwicht zijn. De mens kan factoren aan deze cycli toevoegen die niet in de natuur voorkomen, en deze cycli wijzigen en het evenwicht verstoren. Het moment waarop de rook van een sigaret in de longen van een mens terecht komt, is het eerste moment waarop de rook in contact komt met het lichaam van de persoon, dit is niet helemaal correct, maar het is het eerste moment waarop de rook in contact komt met een orgaan waar een reactie plaatsvindt door de rook. De longen bevinden zich in de borststreek, en op dat moment heeft de roker een aangenaam gevoel, en het centrum van dat gevoel bevindt zich in de borststreek . De roker wenst zijn stress en spanning te verlagen door de sigaret te roken, concreet betekent dit dat de spanning (het energiegehalte) in zijn lichaam lijkt te verminderen, en de roker een aangenaam gevoel in de borststreek heeft. Het gevoel in de borststreek is eigenlijk een gevoel van energie, het aangename gevoel is een hoog energiegehalte. De stress en de spanning in het lichaam die de persoon een onaangenaam gevoel geven, zelfs al zijn die stress en die spanning een hoog energiegehalte, lijken te verminderen en worden eigenlijk in de borststreek geconcentreerd. Het hoog energiegehalte in de borststreek geeft op dat moment de roker een gevoel waar hij of zij aan gehecht is, het is een sterk gevoel, ik kan daar van getuigen, ik heb zelf gerookt. U hebt waarschijnlijk al gemerkt dat de roker op dat moment door eigen toedoen ingrijpt in cycli die in de natuur hun eigen evenwicht bewaren, en dat onevenwicht veroorzaakt. Het energiegehalte dat op dat moment in de borststreek stijgt, en het energiegehalte dat op dat moment in het lichaam daalt, is eigenlijk een verschuiving van energie.
In deze alinea belichten we de niet-roker. We kijken naar een andere context, een geval waarbij we cycli kunnen zien bij het gedrag van de mens, die wel natuurlijk zijn, en dan gaan we die twee achteraf vergelijken. Een natuurlijk evenwicht tussen spanning en ontspanning bij de mens, is uiteraard een natuurlijk evenwicht tussen een hoog niveau van energie en een laag niveau van energie. Gewoon ontspannen zijn, rustig ontspannen is complementair en tegengesteld aan het verrichten van activiteiten die een hoog energiegehalte vereisen. Dat is een andere context, dat is de observatie van het feit dat we op een bepaald moment van de dag actief zijn, en op een ander moment van de dag inactief zijn. Ik verduidelijk. In de natuur, en ook in het lichaam van een mens dat zich in een natuurlijke staat bevindt, is een laag energieniveau werkelijk een laag energieniveau, en een hoog energieniveau werkelijk een hoog energieniveau. Deze cycli hebben, vergeleken met de hierboven beschreven cycli van de rokers, een hogere amplitude, en een lagere frequentie. Dit zijn natuurlijke cycli, dit zijn grotere cycli die zich over een bepaalde tijdspanne uitrekken. De energiegehaltes in de grote cycli verschuiven van het ene moment van de dag naar het andere. In de natuur zowel als in het lichaam van een mens dat zich in een natuurlijke staat bevindt, is een hoog energieniveau werkelijk een hoog energieniveau, en een laag energieniveau werkelijk een laag energieniveau.
Ik heb de alinea waarin ik de roker heb belicht beëindigd met de vermelding dat bij de roker een verschuiving is van energiegehaltes van de ene plaats in het lichaam naar de andere plaats in het lichaam. Laten we dan de roker vergelijken met de niet-roker, en dan gaan we geleidelijk de aandacht verschuiven naar de conclusies die we daaruit kunnen trekken. De amplitude van de cycli die de roker door eigen toedoen veroorzaakt is lager dan de natuurlijke cycli, en de frequentie ervan is hoger. De dal- en piekmomenten van energie bij rokers zijn frequenter, maar wanneer we naar het bredere beeld kijken, bijvoorbeeld over een tijdspanne van 24 uur, is er een nivellering, een afvlakking van de energielevels. Concreet veroorzaakt dat bij rokers typische klachten. Rokers roken oorspronkelijk met de bedoeling om hun stress en spanning kwijt te raken en het geeft hen iets dat men een boost kan noemen, een gevoel van energie zeg maar, maar wanneer we de grote cycli van niet-rokers met de kleine cycli van rokers vergelijken, kunnen we duidelijk de conclusie trekken dat door het roken de roker een averechts effect bereikt. De niet-roker kan na zijn piekmomenten, die achter hem of haar zijn, omdat ze plaatsvonden op een moment van de dag die voorbij is, terugkijken en van een echt dal moment genieten, en ontspannen, omdat er evenwicht is. De kleine cycli die rokers door eigen toedoen veroorzaken slaan bij manier van spreken de grote natuurlijke cycli uit het lood. Dit betekent dat de normale regulatie van het normale evenwicht tussen hoge en lage energieniveaus en -gehaltes uit evenwicht is geraakt. Bij rokers zijn dal- en piekmomenten talrijker, maar eigenlijk zijn zowel de dal- als de piekmomenten afgevlakt. De pieken zijn niet hoog genoeg waardoor rokers naar hogere pieken blijven verlangen, en dus opnieuw naar sigaretten grijpen, en de dalen zijn niet laag genoeg, waardoor rokers 's avonds zenuwachtig blijven, en alsof het nog niet erg genoeg is, is het lichaam van rokers eigenlijk ook gewoon moe, omdat de frequente verschuiving van energie van de ene plaats in het lichaam naar een andere plaats in het lichaam 's avonds zijn tol eist, omdat het gewoon vermoeiend is voor het lichaam. Dus 's avonds zijn rokers zenuwachtig, niet ontspannen, en ook gewoon moe, en dan moeten ze 's anderendaags natuurlijk opnieuw een sigaret roken om rustig te worden, omdat ze nog zenuwachtig zijn van de avond daarvoor. Wat dat betreft, hun oorspronkelijke idee om de stress en spanning door te roken te verlichten, dat idee is als het ware door de grote cyclus ingehaald, want het tegendeel is waar. Het verlaagt hun stress niet, maar het verhoogt het. De analyse toont duidelijk aan dat rokers hierover onwetend blijven, en dat de reden hiervoor duidelijk het feit is dat door in die kleine cycli te zitten de connectie tussen de kleine en de grote cycli minder bestendig wordt, verzwakt, en dat de kleine cycli in de grote cycli storingen teweegbrengt, omdat de focus van rokers, wanneer ze zijn beginnen te roken, van de grote cycli naar de kleine cycli verschoven is. De connectie tussen de kleine cycli en de grote cycli is niet volledig weg, maar ook niet meer afdoende, en het paradoxale daaraan is dat dat bewijst dat beide cycli niet van elkaar onafhankelijk zijn. De kleine cycli negeren in feite de grote cycli, en om te stoppen met roken moeten rokers eigenlijk van de ene cyclus naar de andere gaan, en dat is moeilijk, omdat de kleine en grote cycli wederzijds asynchroon zijn. Op het moment dat de roker is beginnen te roken heeft hij een kleinere cyclus gecreëerd, die, na verloop van tijd, een grotere cyclus uit het lood heeft geslagen. Maar op het moment dat de roker stopt met roken wreekt de grote cyclus zich als het ware door de kersverse niet-roker op zijn beurt uit het lood te slaan. Heavy metal is letterlijk vertaald: zwaar metaal. Nou, lood is ook zwaar metaal. De kersverse niet-roker moet eigenlijk het negeren van de grote cycli afleren. Ik ben exact 4 jaar geleden gestopt met roken, en ik vraag me nog steeds elke dag af waar die grote cyclus nou eigenlijk vandaan komt.
Roken berokkent schade aan de geest. Ik vind geen duidelijkere beschrijving dan het jo-jo effect in de geest van de roker, om de schade die het roken aan de geest van de roker berokkent te beschrijven. Dat roken schade aan het lichaam berokkent weten we al lang, zo lang zelfs dat het al aangetoond is dat weten dat roken aan het lichaam schade berokkent mensen die willen stoppen met roken niet erg vooruit helpt. Begrijp mij niet verkeerd, er is niets verkeerd met het zichtbaar maken van de dodelijke realiteit, dat vind ik prima, maar ik weet een manier om mensen te helpen stoppen met roken die nóg beter is. Mensen hebben bij het trachten te stoppen een kennis nodig die hen een invalshoek geeft, een kennis die hen toelaat een inkijk te hebben in hoe het komt dat hun pogingen mislukken, een kennis die eindelijk verklaart hoe het komt dat ze uit hun mislukte pogingen geen lessen kunnen trekken die de slaagkansen verhogen. Dat is zoals een ijspiste moeten oversteken, terwijl je weet dat je na 2 stappen al op je gat ligt. Na 5 pogingen begint het pijn te doen, dus dan blijf je maar wijselijk aan de kant staan. Wat kan deze tekst ons leren? Dat is een heel goede vraag, want deze tekst is eigenlijk een model. Van wat mag deze tekst dan wel een model wezen? Hoezo, zullen sommigen zeggen, deze tekst gaat over energie, cycli, het lichaam, evenwicht, verschuiven. Inderdaad, evenwicht! Deze tekst is het model van een man die een ijspiste wil oversteken en nog geen 2 stappen kan zetten zonder op zijn gat te vallen. En wat mankeert die man? Juist, ja, evenwicht. Een roker die wil stoppen met roken, moet de verklaring bestuderen die hem uitlegt hoe het komt dat roken schade aan de geest berokkent. Dat is de inhoud van deze tekst. Hoe komt het dat mensen problemen soms niet kunnen oplossen? Dat kunnen allerlei uiteenlopende soorten problemen zijn. Ik zal het anders verwoorden, want mensen hebben soms de eigenschap volhardend te zijn in de negatieve zin. Hoeveel kans maakt iemand die een probleem heeft om zijn probleem op te lossen, als hij niet begrijpt wat het probleem is? Een gokje? Volgende vraag. Wat gaat iemand doen die een hardnekkig probleem heeft, en na veel omzwervingen nog steeds geen oplossing of uitweg ziet? Proberen te begrijpen wat het probleem is natuurlijk hè, dat is vanzelfsprekend, dat is gezond verstand. De kennis van de schade die roken aan de geest berokkent biedt de roker, in tegenstelling tot de kennis van de schade die roken aan het lichaam berokkent, een houvast, het biedt de roker die wil begrijpen waarom het mislukt een kans om grip te krijgen op het waarom, zodat hij controle over de reden van het probleem kan verkrijgen, en dat is wat hij nodig heeft om aan de andere kant van de ijspiste te geraken.
Het is belangrijk dat je onthoudt dat motivatie de belangrijkste factor is, en het is belangrijk dat je een planning in je hoofd hebt om door die trechter te geraken. Welke trechter? Dat is een manier van spreken, een vergelijking, het is een soort trechter met een filter, en je giet er vuil water in, en het water dat er uit loopt is gefilterd. Nadat je door die trechter bent geraakt mag je de planning in je hoofd laten verwateren. De planning is alleen belangrijk op het moment zelf, daarna kan je nog een aantal dingen onthouden, maar achteraf hoef je eigenlijk alleen maar de essentie te onthouden, dus dat je dichterbij je doel bent geraakt, met name reinheid en onschuld, en dat dat doel een heel eerbaar doel is, dat dat je doel blijft, en dat dat trouwens ook de grootste motivatie blijft. Conclusie: onthoud dit: motivatie is de belangrijkste factor, en het is belangrijk dat je een planning in je hoofd hebt op het moment dat je door die trechter komt, en dat je georganiseerd bent. Dat sluit aan bij het geloof voor zover het een geloof betreft dat zich bij zo een gedachten aansluit. Volgens mij sluit het aan bij het geloof in de almachtige God, schepper van hemel en aarde. Ik bid voor u, opdat u zou kunnen stoppen met roken zonder te vallen, en ik bid opdat u, indien u toch zou vallen, daarna opnieuw weer recht zou kunnen staan, want ik zeg altijd: vallen is één ding, maar je moet na verloop van tijd wel opnieuw recht kunnen staan, want als je niet meer kan recht staan, dan heb je pas echt een probleem. Ik bid voor u, en al de mensen die willen stoppen met roken, in de naam van Jezus Christus. Amen.
|
