Een inzicht is een bepaalde configuratie van de neuronen die maakt dat als men zich een bepaald inzicht voor de geest haalt men denkt: Ik ben daar van bewust. Ze hebben mij dus een inzicht gegeven. Eerst hebben ze mij het gevoel gegeven van iemand die een piek haalt, ik denk aan een ongeval, een zware inspanning of een stresssituatie. Een ongeval is eerder een dal dan een piek, maar er komt wel adrenaline bij. Maar ze krijgen u waar ze willen, en al wat ze doen, doen ze met wederzijdse instemming. Ze hebben alles volledig onder controle, en al wat ze doen ademt dat ook uit, zodanig dat men denkt: De enige mogelijkheid die er bestaat is dat ge mij hier wilde hebben, bij deze specifieke gedachte. Dus het is een gesloten ervaring. Al wat we denken kunnen ze ook horen. Meer dan dat is een mens niet, dacht ik, en ze zeiden: Akkoord, het is daar waar we u wilden hebben.
Dan gaven ze mij het gevoel dat ik het gevoel dat ze mij wilden geven niet kan bevatten. Het gaat om een schaalgevoel, het gevoel van iets dat een triljard keer levendiger is dan ik. Ik balde uit reflex mijn vuisten en ik schrok, en ik voelde absoluut niks meer naar menselijke maatstaven, behalve dat ik daar was. Ik dacht: Ik ben absoluut nergens van bewust... vergeleken met de anderen. De aanwezigheid van een porie van dat leven was voldoende om mij zo te laten schrikken. Er was wederzijdse instemming. Hij zei toen: Begrijp je nu wat ik bedoel? Waarop ik ja antwoordde. Dat was het belangrijkste herkenningspunt tussen ons en dat leven.
|