|
Het boek dat ik geschreven heb, is een huis dat ik gebouwd heb, en wanneer het huis af was, ben ik er gaan in wonen. Vroeger had ik geen huis. Vroeger kwamen de mensen onmiddellijk binnen, kwamen naar boven en doken in mijn bed, en ze neukten mij. En ik was altijd geneukt. Nu neuken ze mij niet meer. Mijn huis is in een bos gelegen dat moeilijk bereikbaar is, en er zijn hekken rond. En als de mensen naderen, ben ik daar altijd, en ik zie door het venster wie ze zijn, en welke hun bedoelingen zijn. En ik zie onmiddellijk of ze mij willen neuken. Maar dan ben ik het die hen neuk. Want ik sluit het hek, en ze hebben geen enkele toegang meer. Mijn boek staat op het internet, en je bent vrij om mijn huis te betreden. Maar ik ken u: Je wil me alleen maar neuken. Doch na een tijdje stel je vast dat dat niet kan. Dus dan word je gefrustreerd en ga je weg. Je kwam tot bij mij om mij goed nieuws te vertellen. Maar als je op de terugweg bent, weet ik, dat het geen goed nieuws was, wat je op het punt stond mij te vertellen.
Als ik de mensen in de ogen kijk roept dat bij hen gevoelens van haat op. Ik hou daar wel van, van die haat. Want het is al een grote verbetering in vergelijking met vroeger. Als ik vroeger de mensen in de ogen keek was ik altijd onzichtbaar. Ik heb nooit meer vreugde gezien in mijn leven dan door mijn lijden. Ik denk dat het zo iets is, de kruisiging van Jezus Christus. En jullie willen ook helemaal niet dat ik samen met Christus verrijs. Mijn leed bezorgt jullie veel meer vreugde dan mijn vreugde. In het begin van mijn leven heeft men mij met een "onschuldige" naam opgezadeld. Ik zag echter niet dat ik onschuldig was, maar ik zag dat ik een gave had. Die naam heeft men mij gegeven met het oog op laster, en met het oog op ingewikkelde aanvalscombinaties die moeilijk te ontrafelen zijn, en geheel in de lijn liggen van satans vindingrijkheid om kwaad aan te richten. Dat zijn de roots van de Vince. Het "onschuld-etiket" dat op mij kleefde was geen garantie voor onschuld van mijn kant, integendeel. Het aftrekken van dat etiket heeft mij veel onschuldiger gemaakt. Dat kan niet hè, onzichtbaar zijn. Dat is onaanvaardbaar.
|
