|
Prikkeldraad dient om mensen buiten te houden. Houdt angst de mensen weg? Ja. Dus prikkeldraad is zoals angst. Dat zijn twee dingen die de mensen weg houden, die de mensen buiten houden. Soevereine staten dienen altijd gesloten te blijven. Riooldeksels dienen altijd gesloten te blijven. Maar soevereine staten zijn geen riooldeksels. In de riolen kunnen alleen de harten van de ratten gekoloniseerd worden. En wij zijn geen ratten hè. Ja, sommigen onder ons zijn ratten, ja. Ongelijkheid maakt in onze soevereine staten geen deel uit van de normen en waarden. Daarom moet prikkeldraad ongelijke mensen buiten houden. Dan kunnen de burgers verder leven als gelijke mensen. Ja maar laat ze maar gelijke mensen zijn hè. Alleen clowns denken dat ze gelijk zijn aan de andere mensen. En zijn clowns gelijk aan de andere mensen? Sommige mensen zullen vinden van wel...
Niemand wil vrienden buiten houden, alleen vijanden. En in het theater, in de theaterzaal. Op het podium zijn er alleen maar vrienden, geen vijanden. Maar de acteurs en actrices spelen wel rollen die vijanden zijn van elkaar, maar in het echte leven zijn ze wel vrienden. Maar is het niet eerder omgekeerd, dat ze op het podium elkaars vrienden zijn, en in het echte leven meer elkaars vijanden? A natuurlijk is het meer omgekeerd. De happy end is verplicht. Op het einde van het verhaal sterft het luidruchtige beest. En dan gaan de acteurs en de actrices naar de coulissen, dan gaan ze terug naar het echte leven. En daar zit geen luidruchtig beest, maar daar zit een sluipend beest. Ja, een beest dat u langs achter besluipt. God heeft ons een vrije wil gegeven. God heeft ons de vrije wil gegeven om te kiezen tussen God en Satan, en ge kunt dat sluipend beest niet overwinnen. Maar als ge kiest voor God, dan kan dat sluipend beest u niet overwinnen. Dat sluipend beest kunt ge niet overwinnen. Waarom niet? Satan stuurt dat sluipend beest. Als ge dat sluipend beest wil overwinnen, dan moet ge Satan overwinnen. Maar Satan is de heerser van de wereld, als ge Satan zou overwinnen, dan zou Satan verdwenen zijn, maar als Satan verdwenen zou zijn, dan zou de wereld verdwenen zijn. Dus dat kunt ge niet doen. Dat sluipend beest zal u langs achter blijven besluipen tot het einde van uw leven, maar ge kunt tot het einde van uw leven dat beest overwinnen, in die zin dat dat beest u niet kan overwinnen, als ge voor God kiest. Ge kunt ook ontkennen dat er een sluipend beest is, en dat is eigenlijk in zekere zin voor Satan kiezen. Misschien kiest ge op heel veel vlakken in uw leven voor God, maar ontkennen... Maar ik begrijp dat, alles gaat goed in uw leven, en ge hebt geen problemen, en ge hebt uw dikkenek, en uw imago is top-top-top, voor de buitenwereld ziet uw leven er fantastisch uit, maar ontkennen, of niet ontkennen, dat er een beest, of een sluipend beest is, dat verandert er niks aan. Dat sluipend beest, dat is daar. Dat is psychologie, dat zijn gevoelens. Maar zou het niet echt fantastisch zijn als uw leven echt fantastisch zou zijn, en als ge u niks zou aantrekken van hoe de buitenwereld uw leven ziet? Ja natuurlijk, dat zou pas echt fantastisch zijn. Dat dat sluipend beest er is, zoals ik al zei, dat is psychologie, dat zijn gevoelens, en dat is niet bewezen hè.
Ik hou van duidelijkheid, en waarheid en duidelijkheid zijn gezworen bondgenoten van elkaar. De betrachting van de wetenschap is haar inzage in de psychologie te verbeteren, zodat ze deze beter zou kunnen aansturen. Maar laten we de rangorde niet omdraaien. Psychologie is een vakgebied in de wetenschap. Anderzijds, psychologie is geen vakgebied. Psychologie is leven. Niet enkel mensenlevens, maar leven in het algemeen. Psychologie is leven, en leven is psychologie. En, geloof het of niet, er is leven ontstaan voor de wetenschap ontstaan is. Het ontstaan van leven, de kern van de zaak, de grond, de oorsprong, de essentie van de dingen, dat is heel leerrijk. De grond heet niet toevallig de grond. Waar er land is, is de aardbol met aarde bedekt. En de aarde, of de grond, daarin kan je graven, en diep graven. Met het geheugen is het gelijkaardig. Om zich dingen te herinneren, moet men soms blijven graven, heel vaak zelfs. De waarheid en de duidelijkheid zijn gezworen bondgenoten. De waarheid is duidelijk, en is dat altijd geweest, ook voor het ontstaan van de wetenschap. Of misschien moet ik zeggen dat voor het ontstaan van de wetenschap de waarheid duidelijk was, of is geweest. Het is hoog tij voor de wetenschap in West-Europa, met alle gevolgen van dien. Hier is de vraag: "Is het de waarheid? ", dan ook dezelfde vraag als: "Is het bewezen? " Er zijn veel mensen in de wereld die een direct verband tussen gevoelens en de waarheid leggen, maar hier zijn er niet veel. Als men zich bij de psychologie, de waarheid en de gevoelens steeds de vraag stelt: "Is het bewezen? ", kiest men ervoor die drie in het schemergebied te plaatsen. Het schemergebied is de tegenpool en de antagonist van de duidelijkheid. De antagonist voert oppositie tegen al wie duidelijkheid nastreeft. De duivel voert oppositie tegen al wie duidelijkheid nastreeft. Anderzijds, als men de psychologie, de waarheid en de gevoelens duidelijk vindt, en als men het verband tussen de waarheid, de psychologie en de gevoelens duidelijk vindt, zonder zich om bewijzen te bekommeren, kiest men ervoor die drie in het vak te plaatsen waar alles duidelijk is.
De ladder van de samenleving dient eigenlijk alleen maar om op het podium te geraken, in een rol te kruipen, en het echte leven onder zich te laten. Wij zijn nooit op het podium geraakt, wij die op de lage trappen van de ladder zijn blijven steken. Wij zijn schemergebied, en mogen plaatsnemen in de zaal, en niet in het vak waar alles duidelijk is, maar in het vak waar alles onduidelijk is. Rechters die oordelen over wie waar een plaats toegewezen krijgen, hetzij in het schemergebied, hetzij in het vak waar alles duidelijk is, hebben alle macht gekregen. De maatschappij, dat zijn mensen, daarover zijn we akkoord. Het is niet zo dat de maatschappij argwaan heeft voor die rechters. Het is eerder zo dat de maatschappij argwaan heeft voor machteloze mensen, bedelaars, zwervers, en tankstations langs snelwegen. De maatschappij dat zijn mensen. Mensen die ons zeggen hoe we moeten denken. Ik en de maatschappij, wij zijn twee vrienden, dat is toch theater... De maatschappij dat zijn mensen. Het zijn wel mensen die op de school der verraders op de eerste rij zaten. Hoewel, de school der verraders... Het is eerder de klas der verraders in de toneelschool. Als ze mij verraden hebben, is het om als ware gediplomeerde zakken de rest van hun leven theater te kunnen blijven spelen, en op het podium de schijn te kunnen blijven ophouden: Wij zijn twee vrienden, jij en ik. Men moet in een diepte zinken, die heel diep is, om het goede in de mens te vinden. En als u zich afvraagt waar hij het over heeft: Wanneer het uur van de beproeving komt, dan zult u diep zinken, en dan zult u weten waar hij het over heeft.
|
