|
De tradities en conventies zijn een probleem in alle naties en alle volkeren. Ik kan de tradities aanvallen. Ik kan de conventies aanvallen. Ik kan dat allemaal. Dan kan jij het toch ook. Maar je moet het niet op eender welke manier doen. Je moet het doen zoals een beeldhouwer een beeldhouwwerk maakt. Niemand zal ooit straffeloos al wat slecht is kunnen verkondigen, zonder voorafgaand ten volle respect te hebben betoond voor wat goed is. De beeldhouwer begint ook met een vierkant blok, maar als hij dat blok zomaar wat afbreekt, is het beeld dat er van overblijft ook niet wat het moet zijn. Je moet zoals die beeldhouwer zijn, en het beeld voor zich laten spreken.
De katholieken, dat zijn de leden van de katholieke kerk, mogen sterven in hun eigen hel. Het is hun eigen hel, die ze zelf gecreëerd hebben, en ik ben niet bang, noch voor de katholieke kerk, noch voor hun hel. En het is niet mijn hel. De katholieke kerk zal afstorten door haar angst. De katholieke kerk zal vallen en niet meer opstaan door de angst in haar hart. Als je tegen de paus over boze geesten begint... "Wat? Boze geesten? " De paus gelooft niet in boze geesten. Nee, hij gelooft misschien in boze geesten, maar hij gelooft niet dat ze op dit moment op al zijn velden aan het zaaien zijn.
Ik zat rustig aan zee een stripverhaal te lezen, en lag in een deuk van het hoofdpersonage, genaamd Professor Ambrosius. Maar de hilariteit nam al snel een kwalijke wending. Een niet nader gespecificeerde geest kwam mij duidelijk maken dat hij mij in ongenade zou doen vallen, onder de mensen. De geest was wel niet nader gespecificeerd, doch het was wel meteen duidelijk dat hij boos was. Ook kwam hij over als een almachtige, slechte geest, ja, een god. En kinderen hebben nog geen verweer. Ik was nog een kind hoor. Aldus was ik vanbinnen verpletterd tot in mijn ziel. En ik dacht bij mezelf: wie kan mij redden? Dat moet ook een almachtige God zijn, maar een goede, een rechtvaardige. Maar nee, er was niemand anders. Er was geen goede God, nee, er was alleen een boze god. It can be pretty dark in a child 's mind. Nee, ik had geen harnas. Wat de wereld de kinderen aandoet, door hen haar verkeerde tradities door te geven, is de oorzaak ervan dat ik geen harnas had. Ik probeer alle kinderen te onttrekken aan het lot dat ik heb ondergaan, door jullie aan het verstand te brengen dat er heel wat ideeën in het hoofd van de mensen zitten die gewoon verkeerd zijn, maar naar mij luisteren zit er niet in omdat ik... in ongenade gevallen ben? Daarmee heb ik de schuld bij de boze geest gelegd, dacht ik. Ja, dat heb ik gedaan. Verder in de brief komt de schuld van de mensen die met de boze geest collaboreren nog aan bod. Maar eerst nog wat meer uitleg, want dat de mensen niet naar mij luisteren omdat ik in ongenade gevallen ben is niet zo simpel.
De hel is de angst. De angst is de boze geest. De kerktoren blijft overeind staan bij de gratie van die drie. Ja, de hel, de angst, de boze geest, dat is de heilige drievuldigheid. De heilige drievuldigheid is de heilige stoel. De heilige stoel is de katholieke kerk. De katholieke kerk mag niet afstorten. De kerktoren mag niet instorten. Als je er een tekening bij wil, moet je de punten verbinden. Dat heb ik ook gedaan als ik klein was. Dus de boze geesten blijven de kinderen terroriseren. Nou ja, de mensen hebben liever dat dan naar mij te luisteren. Ik ben geen profeet hè, maar ik heb het wel van Jezus geleerd. We blijven rondjes draaien tot er iemand door heeft dat de naam van Jezus door de katholieke kerk misbruikt wordt. Daarmee praat ik een andere kerk die de naam van Jezus gebruikt niet goed hè. Ik heb geen enkele kerk goed gepraat. Ik spreek gewoon alleen over de ene kerk die ik ken, en in mijn geval is dat de katholieke kerk. Dat is alles. Wat mensen geloven en niet geloven, vergis u niet, dat trekt de aandacht. Men gelooft in machtige kerken omdat ze machtig zijn, en men verwerpt zwakken en machtelozen omdat ze zwak en machteloos zijn. En waarom zijn machtige kerken machtig? Omdat ze zwakken en machtelozen verwerpen. En waarom zijn zwakken en machtelozen, zwak en machteloos? Om dezelfde reden. En men denkt dat er een reden achter zit. Ja, dat er een reden achter zit waarom ze boven machtig zijn, en beneden machteloos. En met een reden, bedoelt men een rechtvaardige reden. Nee, er is geen rechtvaardige reden. De enige reden is degene die ik net gegeven heb. Daar komen weliswaar talloze boeken uitleg bij, maar niets van al die uitleg uit die boeken spreekt de bovenstaande reden tegen. Ik weet niet of ge u daarvan bewust zijt. Het zijn de zwakken en machtelozen die de machtigen machtig maken. En als beloning voor hun goedheid worden hun kinderen door boze geesten belaagd. En de zwakken en machtelozen zijn de kinderen zelf. Aan de top van de verticale constructie is het "pleidooi" voor gelijkheid een constante. Wie een sterke opmerkingsgave heeft ziet direct het tegenstrijdige ervan in. Verticaal staat haaks op gelijkheid. De katholieke kerk geeft de mensen datgene waarvan ze weet dat de mensen het sowieso geloven. Het verhaal van de boze geest geloven de mensen sowieso niet! Des te beter voor de kerk. Zo kunnen de boze geesten de prooien die er werkelijk toe doen buit blijven maken, en ze bij het fortuin van de macht voegen. Where would the church be without foolish ignorant persons? En waarom blijven foolish ignorant persons lid van de kerk? Omdat ze er toch niks kunnen aan doen! Losers.
Wat volgt is de clandestiene-parasietenanalyse. In feite zijn boze geesten clandestiene parasieten die zich aan een gastheer hechten. Eerst verschuift de parasiet de aandacht van de gastheer naar een deel, of een aspect van hem, zodat hij een ander deel van zichzelf over het hoofd ziet, en daar hecht de ongewenste gast zich vast aan het slachtoffer. Vervolgens vereenzelvigt de boze geest zich met hem, zodat hij zogezegd niemand anders hoeft te zijn. Maar zo is hij net wel iemand anders natuurlijk. Dat is de kracht van observatie. De gastheer kan zijn eigen geest en de ongewenste gast niet van elkaar scheiden. Onderscheiden wel, maar scheiden niet, zou ik zeggen. Dan neemt de geest de macht van zijn slachtoffer af, en onderwerpt hem tot een soort slaaf, om uiteindelijk de oogst van zijn gastheer binnen te halen. Ja, om uiteindelijk de oogst van de velden van zijn slaaf in zijn parasitaire schuren op te slaan. Wanneer? Wanneer hij zelf beslist dat het tijd is om te oogsten hè. Daar beslist de slaaf niet over hè. Da 's duidelijk. Wat niet duidelijk is, is wie de echte eigenaar van de grond is. Is dat de onrechtmatige eigenaar, of de rechtmatige eigenaar? Geen van beide.
Er is overigens - om een stapje opzij te zetten - niets meer duidelijk in deze wereld. Het verschil tussen licht en duisternis is niet eens duidelijk. Wie ziet nog het verschil, ja wie? Niemand, nee, alles is grijs geworden. Er is alleen nog schemering, schaduw en mist. Alle duidelijkheid is naar de achtergrond verdwenen. Wie doorziet nu het schemergebied als het werk van de duivel? Ook niemand, daar is het hem juist om te doen. Nochtans, er is geen enkel werk dat Satan verricht, tenzij het schemergebied is! Doch dit was een stapje opzij. Even in 5 punten het verschil tussen de rechtmatige en de onrechtmatige eigenaar uitleggen:
""Er zullen schijnchristussen en schijnprofeten opstaan, die tekenen en wonderen zullen doen, zodat zij, als dat mogelijk was, zelfs de uitverkorenen zouden misleiden. " (Het Evangelie volgens Marcus: 13,22) Schijnchristussen en schijnprofeten, zijn dat onrechtvaardige mensen, die boos zijn? Zijn dat parasieten en kwaadaardige goden? Zijn dat religieuze wereldleiders? Ja, zij zijn het, en ze zijn nog geen glimp van goedkeuring waard. Aan hen zeg ik: "Ga weg. Ga heen. " En het is onomstotelijk: omdat ik dat zeg, zijn er sommige mensen die tegen mij een contactverbod uitvaardigen. Dus ze zijn vrienden van de schijn en de kwaadaardigheid? En dus moet ik er ook bevriend mee worden? Ik kies mijn vrienden zelf, en bovendien is dat voor mij allemaal dikke zever. Je moet naar de mens kijken, niet naar de groep, of kerk, waar die toevallig lid van is. Maar voor de kerk is het nu eenmaal iedereen of niemand, ja alles of niks, dus moet je ze met gelijke munt betalen. En de collaborateurs horen in dezelfde zak thuis. Waarom brengt niemand ooit met succes iemand anders op andere gedachten? Waarom proberen ze hun naasten met dwang op het verkeerde been te zetten? Een antwoord, wat is een antwoord nu? Een verklaring, wat is dat? Er is verandering nodig! Verandering!
|
