Het is een rustige week geweest. Vroeg in bed en om acht uur eruit om Anaïs en Lucia die door Angela vakkundig zijn klaargemaakt om half negen naar school te brengen. Terug thuis rommelde ik wat in huis, liep voor de voeten van Angela of hield me bezig met het bijhouden van medische lectuur. Vandaag en eergisteren heb ik een deugddoende wandeling door de Most gemaakt. Het was er stil. Een stel ruiters passeerden mijn weg samen met nog enkele sportievelingen te voet of met de mountainbike. De verkwikkende douche achteraf bracht opnieuw leven in mijn spieren. Elke dag die nu passeert, is een dag dat leukemie meer en meer tot het verleden begint te behoren. De grootste confrontatie is aan tafel, waar nog maar weinig spijzen mij kunnen smaken. Noch speculaas, noch mokskes, noch chocolademannekes, noch onze-lieve-vrouwkes kunnen mijn gehemelte strelen met hun zachte smaken. Neen, veel liever iets pikant met pili pili, galapeños of rode pepers. Stilletjes aan maak ik me op om opnieuw de draad op te nemen waar ik hem op vierentwintig april heb moeten laten liggen...

Voor iedereen ne dikke Sinterklaas toegewenst.

01-12-2013 om 17:14 geschreven door Danny Hiel