|
 Nee, niet per uur en nee ook niet kg lichaamsgewicht. Wel de spiegel van de nieuwe witte bloedcellen. Gisteren nog onder de detectiegrens, vandaag hebben ze ze kunnen aantonen. En ze waren met 180 krijgertjes. Oef! Dat goede nieuws deed me even verslikken. Is dit de trendommekeer? Ik denk het wel. Ik zei steeds tegen mezelf, "Het weekend overleven en dan zal de rit bergafwaarts beginnen, met misschien in het begin nog ergens een vals plat..." Gisteren heb ik twee zakjes bloed gekregen. Even wat rode diesel bijgetankt 
Gisteren was papa langsgekomen per moto. Hij zag er goed uit (altijd) en zei me dat ik er ook goed uitzag, dat kwam al goed. Even later passeerde mama en Jan, ze brachten me de krant mee, waarvoor nogmaals dank. Die namiddag ben ik goed door gekomen, zonder veel vermoeidheid. 's Avonds genoot ik nog van Madonna's concert "MDNA" op Nederland 3. Bram en ik waren in juli 2012 naar Madonna gaan kijken. Ik hield er een stijve nek aan over van de gedurige regenbui die boven het Koning Boudewijnstadion hing en eerlijk gezegd waren de nieuwe liedjes me toen onbekend. Na ik Madonna's concert had meegemaakt liep ik met haar cd MDNA in mijn smartphone toertjes rond de Rauwse Meren of op de Bleukens. Nu kreeg ik een tweede kans om van het bijzondere visuele spektakel te genieten. Oordopjes in, volume op 10, Luv You Madonna!
Tot half twaalf, toen doofde ik alle lichten. Ik was moe, maar slapen ging niet goed. De afgelopen dagen is het een probleem. Niet moe genoeg gemaakt, de verpleging die om de haverklap een infuuszakje komen aankoppelen. Er is hier een continue bedrijvigheid, zeker wel. "New York: the city that never sleeps, Gasthuisberg: het kliniek dat altijd wakker is." In de tussenpozen dat je slaapt passeren 101 dromen, de ene al dwazer dan de andere. Soms met ontwaken en je afvragen, "Waar lig ik nu?" Dat zou nog van de morfine kunnen zijn. Zodra die krijgertjes zich goed voortplanten, kunnen we opgeleide van de pijn stoppen met die straffe pijnstillers. Ik durf er niet goed een termijn op zetten, maar misschien dat we tegen wapenstilstand de gevechten gewonnen hebben en ze me met een medaillie huiswaarts sturen...
Deze namiddag zijn Angela en de kindjes langs geweest. Hun vakantie is ook voorbij gevlogen. Ik ontwaarde daar al enige gewenning aan het "vakantieleven". "Komaan meisjes, met verse moed, naar jullie vriendinnetjes op school om weeral slimmer te worden!" Als opsteker kreeg ik nog huisgemaakte "balletjes in tomatensaus" van Angela. De schat, het kon me bekoren, want hier in de keuken waren ze me zelfs vergeten. Angela niet, die vergeet me niet. En ik vergeet jullie niet door jullie te bedanken voor het plezier dat ik schep bij het lezen van al jullie berichtjes.
03-11-2013 om 20:54
geschreven door Danny Hiel 
Categorie:Voor de ingewijden
|
Tja, koorts, een zwerende mond en hoofdpijn. Daar tegenover staat Dafalgan, Morfine en Litican met antibiotica. Ik ben niet echt in staat hier een hele brief te schrijven. Op dit moment kan ik de TV eventjes uitstaan. Kleine hapjes, goed kouwen, niet te warm, niet te koud. Nog een 2 à 3 dagen en dan zou het moeten beteren volgens de professor en de dokters. Nog eventjes volhouden.
