|
 Nou, jullie aansporingen hebben hun vruchten al opgebracht. Bedankt allemaal. Het doet me deugd om op een moeilijker moment zoveel steun te krijgen! Vandaag is waarschijnlijk de dag van de kentering. Van 310 naar 490 witte bloedcelletjes. Als dat morgen nog beter is, dan krijg ik spuitjes Neulasta van de professor. Die spuitjes zijn de spreekwoordelijke "schop onder hun kont". "Dan kan het rap gaan", zei de immer vriendelijke professor. Met wat geluk vrijdag of zaterdag. In het slechtste geval mag ik maandag nog een dagje terugkomen. "In ieder geval stuur ik je zaterdagavond naar huis," zei hij met een glimlach. Opluchting alom. Opluchting omdat het einde in zicht is. Opluchting omdat deze opname al bij al goed is meegevallen. Psychisch was ze zwaarder. Moeilijke dagen wisselden zich snel af met betere dagen. Lichamelijk, op de sinusale prikkeling na, heb ik geen meldenswaardige klachten gehad. Nog even volhouden.
Ook voor Angela was deze kuur een beproeving. Vermoeidheid door zwoele slapeloze nachten. -Ik denk dat jullie daar ook van mee hebben kunnen spreken.- Meerdere keren hield ik mijn hart vast, wanneer ze hier vertrok. Een ongeluk is snel gebeurd. Kijk maar naar Spanje: op weg naar een bedevaartsoord, of Italië: terugkerend van een bedevaartsoord...
Nina, nog maar net terug uit Spanje, vertrekt donderdag met de KLJmeisjes naar Lanaken op kamp. Die zit op hete kolen. Ik hoop dat ze geen windhozen of wolkbreuken moeten trotseren. Dat ze zal terug keren met wallen onder haar ogen en haren in duizend knopen, dat weten we nu al.
Anaïs en Lucia zullen ons thuis volgende week gezelschap houden. Ik denk dat het voor hen goed is, dat ze een weekje met elkaar kunnen optrekken zonder de grote zus.
30-07-2013 om 18:05
geschreven door Danny Hiel 
Categorie:Voor de ingewijden
|
