|
 De laatste dag van de werkweek. Je merkt de weekendstemming bij de verpleging. Elke vrijdagavond van juli vindt op de Oude Markt van Leuven "Beleuvenissen" plaats. De (jongere) verpleegsters zijn dan net iets opgewekter, net iets luidruchtiger. Het is niet makkelijk, wanneer elke dag zo sterk gelijkt op de vorige, om nog een weekritme te vinden. Een dagritme heb ik gelukkig wel gevonden. 's Morgens word ik door de verpleging gewekt voor de bloedname. Op dat zelfde ogenblik wordt mijn ontbijt op mijn tafeltje gezet. Dan moet ik er wel uit, wil ik geen koude thee drinken. Een plasje, even de weegschaal op. Een rolluikje omhoog om het eerste ochtendlicht te laten binnenvallen en een indruk te krijgen van het weer buiten. Na het ontbijt opgeruimd te hebben, zet ik me aan tafel voor een half uurtje studie. Daarna douchetijd. Nu ik zonder infuus rondloop mag ik elke dag de douche onder. Heerlijk ontspannend. Propertjes gewassen zet ik me aan de computer tot de verpleegster het wondje van de catheder komt verzorgen. Nog even op de fiets want het middageten is stipt om 12u klaar.
Met een volle buik zet ik me in de longchair met mijn leesboek tot mijn ogen dichtvallen. Dertig minuten knikkebollen. Tot mijn namiddagbezoek komt, speel ik Wordfeud of lees ik een tijdschrift, Humo, Sabato.
Opnieuw stipt, om vijf uur komt het avondeten. Richting het nieuws van zeven uur babbel ik met mijn bezoek of schrijf ik, zoals nu, enkele regeltjes in het blog. Een telefoontje met de kindjes indien ze thuis zijn gebleven. Ik kijk tegenwoordig behoorlijk wat televisie. Nieuws, 1000 zonnen, Ter Zake, documentaires of een speelfilm. Tegen elf, twaalf uur gaan de lichtjes uit en de oogjes dicht.
Medisch gaat alles nog volgens plan. Ik heb geen klachten, buiten het verstijven van spieren en gewrichten, dat ik wat tracht tegen te gaan door af en toe te ijsberen door de kamer. Ik hoop nog steeds in het WE van 3 augustus naar huis te kunnen...
26-07-2013 om 18:38
geschreven door Danny Hiel 
Categorie:Voor de ingewijden
|
