Na een heel druk weekend waren de kinderen amper thuis geweest, dus toen ze vanmorgen naar het sportkamp moesten vertrekken, was Sten zijn reactie 'maar ik ben nog niet thuis geweest'. Ik had er compassie mee, maar ja het was weer werkentijd voor mama en papa, dus niets aan te doen.
Gelukkig vonden ze het super, maar zijn ze nu wel doodmoe. De jetlag in combinatie met een hele dag sporten heeft zijn tol geëist. Vorige nacht zijn ze alletwee wakker geworden. Hopelijk slapen ze vannacht wel door, zodat mama en papa ook hun jetlag kunnen verwerken.
Vandaag vertrekken we terug naar belgie. Mama en sten zijn aan de betere hand, maar we zullen wel terug naar de dokter Moeten met sten, want hij is nog steeds aan het piepen. We zijn vooral heel blij dat Julie niet ziek is geworden.
We kunnen terug kijken op een heerlijke vakantie: veel zon (soms zelfs teveel), goei zwembad, Disney world en vooral heel veel plezier met onze familie!!!!! Het was ongelooflijk hoe de kinderen een eigen taal hebben ontwikkeld en hoeveel engelse woorden ze nu kennen. Hopelijk kunnen ze deze ervaring lang met zich meenemen en duurt het geen jaren voor we iedereen terug zien.
Nonkel willy, tante Rita bedankt voor jullie gastvrijheid!!! We zullen dit nooit vergeten.
Gisteren hebben Sten en mama bij de dokter gezeten. Sten is al dagen aan het hoesten en ik ben opgestaan met koorts en keelpijn. Sten was enorm aan het piepen en heeft een beginnende bronchitis. Ze hebben daar een aërosolbehandeling gegeven en nu neemt hij antibiotica. Hij heeft er zelf niet zoveel last van en blijft alles geven. Ik zit ook aan de antibiotica voor mijn keelontsteking, zodat Julie zeker niet ziek zou worden. Vandaag heb ik nog geen koorts gehad, maar ben nog wel heel slap en heb overal pijn. Het is dus een rustig dagje in Atlanta: mama in de zetel en de kids met papa naar de speeltuin/zwembad.
Eerst zijn we terug naar Seaworld geweest voor de de dofijnenshow. Iedereen vond het prachtig en daarna is het Julie zelfs gelukt om op de foto te gaan met de hoofdrolspelers van het verhaal.
Daarna was het terug naar Disney World, waar we eindelijk al de Disney-figuren hebben kunnen ontmoeten. Spijtig genoeg ging toen ons fototoestel stuk, maar we hebben toch van een paar figuren foto's. Gelukkig hadden we in het begin een fotopas genomen, waarop je al de officiële foto's kon laten zetten, zodat we toch nog een herinnering hebben.
We hebben uiteraard ook nog vele attracties gedaan. Gelukkig moesten we nooit te lang aanschuiven in de hitte, daar Julie een speciale pas had gekregen (dankzij een attest van Leuven). Topper van de dag was Splash Mountain, een zeer steile boomstam (Plopslaland is overtroffen): voor Sten was het te beangstigend want hij was heel bang, mama was vooral heel NAT en de rest vond het geweldig!!!!
Het is mooi geweest, maar vooral ook heel vermoeiend. We hebben hier 5 dagen rond gewandeld in de hitte en ook al was er veel afleiding: het kruipt in je kleren (en vooral in je benen). De lange rit naar Atlanta is gelukkig rustig verlopen en iedereen heeft wat kunnen bijslapen.
Vandaag kon Julie eindelijk de orka's terug ontmoeten. Iedereen was 'very exited' en het moment dat de orka's in het basin kwamen was magischer dan disney world. Julie en Sten vonden het SUPER en voor mama en papa was het vooral heel emotioneel. Al de herinneringen van vorig jaar in Frankrijk kwamen terug naar boven. Onze kleine meid heeft het al ver geschopt
Ook de zeeleeuwenshow stond op het programma en papa was 'chinese' vrijwiliger en heeft een enorme douche gekregen. Het was hilarisch en iedereen heeft ongeloofelijk gelachen.
Uiteraard hebben we ook de nodige attracities gedaan en heel veel zeedieren gezien: ijsbeer, zeekoe, schildpadden, vissen, haaien, ...
En toen ... was er een enorm hevig onweer met donder en bliksem, met als gevolg dat de dolfijnenshow niet kon doorgaan. Julie was zo ontgoocheld, dat ons moeder- en vaderhart brak, dus morgenvroeg eerste werk gaan we terug om de show te zien (dankzij de actie koop vandaag een ticket en kom morgen gratis terug)
Het is kei schattig om te zien hoe de kinderen hun eigen taaltje hebben ontwikkeld. Een goede mix tussen engels en nederlands en met de nodige gebaren kunnen ze een hele conversatie maken. Julie en Sten antwoorden al automatisch 'yes' en 'no' als we hen iets vragen. Zo funny
Onze aankomst in Disney World was fantatisch want de parade kwam juist voorbij. De verwondering in hun oogjes was geweldig. Ook op de eerste attractie vielen hun mondjes gewoon open.
We hebben gegeten met de prinsessen en uiteraard veel andere figuren gespot, met als hoogtepunt voor Sten: Bliksem McQueen. Hij was zo schattig dat hij hem een kusje heeft gegeven.
Ondertussen is de hoest van Julie een stuk beter. We zijn hier een hele dag buiten, waardoor ze minder in de airco zit ... gelukkig maar, want we waren er niet gerust in. Ook al doet de airco af en toe wel goed, want de hoge vochtigheidsgraad en de hoge temperatuur zijn best vermoeiend voor iedereen ... maar och je hoort ons niet klagen, wetende welk weertje het is in België.
Vandaag hebben we er een serieuse trip opzitten naar Orlando. De kinderen hebben al bij al vrij goed gedaan zo'n 8u in de auto. 's Avonds zijn we gaan eten in het Disney dorp. Julie en Sten waren door het dolle heen. We hebben gegeten in TRex, een dino-restaurant. Soms kwamen de dino's tot leven en dat vond Sten toch wat eng. In het dorp zijn we de eerste disney-figuren tegen gekomen: een opwarmertje voor morgen.
We maken ons wel wat zorgen over Julie, want ze heeft een vreselijk hoest. We vermoeden van al de airco (en het enorme temperatuurverschil met buiten). We hopen echt dat ze geen koorts krijgt. Gelukkig kent de familie hier de medische weg en kunnen we snel verder geholpen worden, indien nodig. We zijn blij dat we zijn gekomen, omdat we haar de tijd van haar leven geven, maar zover van Leuven geeft ons toch een onzeker gevoel. We hebben wel telefonisch contact gehad met Leuven, maar veel kunnen we niet doen : gewoon wachten en hopen dat ze geen koorst krijgt.
Gisteren zijn we naar Stone Mountain geweest: een enorm rotsblok met allerlei attracties erond. Boven op de rots was het enorm warm, maar werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht.
Daarna heeft Julie zich helemaal laten gaan op het klimparcour, met wel drie verdiepingen. Het is ongeloofelijk dat ze dit fysiek aan kon, want het was behoorlijk hard werken in 37 graden!!! Sten heeft het ook geprobeerd, maar vond het te hoog en heeft de lagere versie gedaan.
Gelukkig kon iedereen zich daarna afkoelen in het geiserparcour: een klimparcour waar onverwachts geiser in de hoogte gingen. Fun!!!
Vandaag zijn we legoland onveilig gaan maken. Julie heeft haar eigen legotaartjes gemaakt, Sten zijn racewagen en ook papa vond het leuk
Het is hier nog steeds zeer warm (37 graden). Het was dus zweten geblazen in de zoo van Atlanta. Het was wel heel leuk en mooi.
Ze vonden het heerlijk om de parkieten te voederen en bij de panda's gingen ze uit hun dak - Kunfu Panda!!!!!!
De warmte en al het stappen waren wel vermoeiend, dus de auto met airco was een goede verkoeling.
Vandaag zijn we naar Amicolola Park geweest met een mooie waterval. Terwijl de kinderen met auto naar de waterval gingen, hebben mama en papa de 'trail' naar boven geklommen. Het was verschrikkelijk warm, maar wel prachtig! Daarna is iedereen via de trappen terug naar beneden gegaan: 604 stuks. Julie heeft het heel goed gedaan, maar het laatste stuk had ze krampen in haar kuit. Sten heeft het wonder boven wonder super gedaan. Hij heeft heel de middag gespeeld en gewandeld als de beste!
Daarna zijn we nog goud gaan zoeken en de kinderen edelstenen. Het was een mooie vangst, dus ons valies zal meer wegen (<:
We zijn na een vlucht van 10u goed aangekomen in Atlanta, USA. Het is behoorlijk goed gegaan met de kinderen, ondanks het feit dat Sten niet geslapen heeft. Gelukkig hadden we een attest voor Julie waardoor we in de luchthaven van Zaventem en Atlanta niet hebben moeten aanschuiven. In Atlanta hebben ze ons zelfs met een golfkarretje naar de andere kant van de terminal gebracht en dat vonden ze super!
Ondertussen zijn we het uurverschil al wat gewoon (6u vroeger dan in België), want de eerste nacht waren Sten en Julie al wakker om 2u 's nachts Gisteren stond er natuurlijk al een bezoek aan het zwembad op het programma, want daar had Julie zo naar uitgekeken.
We hebben ook het geluk gehad om 'the 4 July' te vieren op de bovenverdieping van de Hilton in het centrum van Atlanta. Boven op het dak hadden we een fantatisch zicht op heel de stad en ook daar heeft Julie haar radslag getoond. We hebben de avond afgesloten met een geweldig vuurwerk.
