Vandaag heeft Julie haar eerste 'kennismakings'rapport gekregen. Dit is een rapport zonder punten, maar het geeft een beeld van hoe Julie zich gedraagt/voelt in de klas. Zoals verwacht doet ze het kei goed en stond er niets verrassend in. Zelfs de opmerking konden we heel goed plaatsen: 'Julie helpt iedereen, maar moet oppassen dat ze niet teveel 'juf' speelt. Ze bedoelt het wel heel goed, dus een prima start van het eerste jaar!' Het zat er van kleins af in (en het schijnt dat ze heeft het van geen vreemden heeft ) en het zal er nooit uit gaan.
Nu is het echt het laatste feestje voor Julie. Het zal afkicken worden, want het is bijna een week van feest, taart en cadeautje (om maar te zwijgen over al die aandacht). Sten is in ieder geval super lief geweest voor zijn zus, want hij deed alles voor haar en zij mocht alles van hem. Leuk om te zien dat hij beseft welke waarde zijn zus hier aan hecht Hij wordt duidelijk ook ouder, want in het verleden vond hij dat Julie al genoeg aandacht kreeg.
Papa was er vandaag spijtig genoeg niet, maar dankzij Skype was hij er toch even bij, zodat we met z'n allen hebben kunnen zingen.
Als diner was er uiteraard het lievelingseten van Julie: macaroni en als toetje een chocomoussetaartje. Zowel Julie als Sten hebben ervan genoten.
Mama is ondertussen goed ziek aan het worden (dankzij al die snotboebels op haar werk): een zware verkoudheid (ik vrees sinussen) en keelpijn. Ze loopt dus voor alle veiligheid met een mondmasker door het huis, in de hoop dat Julieke niet ziek wordt.
Vanmorgen was Julie vroeg wakker: helemaal klaar om haar verjaardag te vieren. Ze was echt niet te houden: onmiddellijk haar nieuwe outfit van don marco aandoen, pakjes opendoen, ontbijten en boekentas op de rug. Om 8u stond ze klaar aan de voordeur, terwijl om 8u30 de schoolpoort pas open gaat. Ik heb ze dan maar al wat laten fietsen in de straat, met haar kroon op haar hoofd, zodat ze wat kon uitwaaien. Aangekomen op de speelplaats, zag je ze gewoon genieten van al die aandacht en ik was blij dat ik mee kon genieten.
Als mama bekijk je dit toch anders: 6 jaar geleden was ik er iets belabberder aan toe na die heerlijke zware bevalling, maar toen was ze nog zo klein, mooi, zich van geen kwaad bewust en nu .... wat heeft ze toch allemaal al niet moeten doorstaan het laatste jaar. Toch niet eerlijk dat een meisje van 6, eigenlijk geen meisje van 6 meer is door haar ervaringen. Dus langs de ene kant ben ik boos, maar langs de andere kant wel dankbaar dat we haar zesde verjaardag nog kunnen vieren. Gelukkig staat Julie daar nu niet bij stil en zorgt ze ervoor dat mama ook met volle teugen van deze dag kan genieten (spijtig genoeg zonder papa, want die zit in Vlissingen).
Vanmorgen ook de bloeduitslag gekregen: haar witte bloedcellen stonden iets te laag (1700 moet min 2000), dus haar medicatie wordt verlaagd.
Vanmorgen ging de klas van Julie zwemmen en kon ze dus niet mee. Op zich kwam het goed uit, want Julie had een bloedcontrole (morgen uitslag). Daarna mocht ze gaan helpen in de derde kleuterklas bij juf Tamara, haar dikke vriendin. Ze heeft er echt van genoten.
Vanmiddag was het dan zover: verjaardagsfeestje met de klas. Samen met Shakira (vorige week 6 geworden) zijn we met een heleboel gaan minigolven. Eerst te voet door de voetgangerstunnel naar linkeroever, om daarna lekkere hotdogs/frietjes te eten. Er stond ook een grote verrassing te wachten, want papa was tussen twee schepen door even naar Antwerpen gereden om mee te feesten.
Tijdens het minigolven had ze ook nog tijd om gekke bekken te trekken.
Daarna was het tijd om de pakjes uit te pakken!!!
Om tenslotte te eindigen in onze straat, waar Julie een zoektocht naar de schat had georganiseerd.
Vandaag is het feest: mama is vandaag jarig en donderdag wordt Julie 6 jaar, dus reden genoeg om met familie een feestje te bouwen. Iedereen was ook blij verrast dat mama haar haar een stuk korter is, daar ze haar staart heeft geschonken aan 'geef om haar' (organisatie die pruiken maakt voor kankerpatiënten die door de chemo hun haar hebben verloren).
Julie heeft 'eindelijk' een nintendo gekregen en heeft aan iedereen centjes gevraagd voor het afbetalingsplan bij mama en papa.
Ze heeft ook nog nieuwe rolschaatsen gekregen, dus kan ze weer racen door de straat. Volgend week gaat ze naar een mega mindy show zien samen met haar meter en dan kan ze de nieuwe outfit aandoen die ze van haar peter heeft gekregen. Gelukkig moest mama niet jaloers zijn, want ook zij is bedolven onder de cadeautjes. Natuurlijk zijn er ook kaarsjes uitgeblazen, dus kon het feest niet kapot. Met de kroon van Julie zijn we inventief moeten zijn, want de 6 was zoek, maar Julie heeft het opgelost: 4 + 2 = 6
Vanmorgen was Julie met haar beer 'Hope' aan het spelen. Deze heeft een knopje in de hand en als je daar op drukt begint die te lachen. Papa wou eens kijken of er bij Julie ook een knopje in haar hand zat: dit vond ze hilarisch en ze kreeg de slappe lach. Na enige tijd proestte ze uit: papa stop anders gaan mijn batterijen plat
Vanmiddag is Julie voor de eerste keer naar de franse les geweest. Een half uurtje spreekt Julie dan Frans om zo de taal een beetje onder de knie te krijgen. Ze vond het kei leuk en heeft het volgens de juf super gedaan! Grappig om te horen hoeveel woordjes ze eigenlijk op zo'n korte tijd hebben geleerd. Binnenkort zal mama terug bijles moeten volgen, om nog mee te kunnen
Gisteren heeft het hevig gebrand in Villa Rozerood. Gelukkig zijn er geen gewonden, maar wel een enorme schade. De conciërge woning is volledig uitgebrand. We hadden al zoveel goeds gehoord over die lieve mensen en daarom gingen we in november een weekendje logeren. Julie is dus heel teleurgesteld dat dit niet zal lukken, maar wel blij dat er niemand gewond was. Er zal veel hulp, zowel materieel als financieel, nodig zijn om deze magische
plek te heropbouwen. Elke gift is welkom op rekeningnummer BE 02 0015 8044 4440.
Meer informatie is ook te vinden op www.villarozerood.be.
Gisteren is de Ann, de meter van Sten, op bezoek geweest. We hebben met z'n allen gezelschapspelen gespeeld en als het weer het toeliet zijn we buiten gaan rolschaatsen.
Vandaag was het autovrije zondag in Antwerpen, waardoor Julie met haar fiets overal mee naar toe kon. Op de grote markt stonden er allerlei springkastelen en de kids hebben zich helemaal laten gaan.
Gisteren hebben we samen met de hulp van de buren een 'oude' schoolbank geïnstalleerd (ze was 1 cm te breed om door de voordeur te gaan, dan maar via het raam op de eerste verdieping). We hadden dit beloofd aan Julie, zodat ze rustig haar huiswerk kon maken. Ook Sten wou huiswerk maken, dus hebben we hem ook aan het werk gezet.
Na enige reorganisatie hebben we er een 'schoolhoekje' van gemaakt en Julie was in de wolken. Vanmorgen hebben we dan ook schooltje gespeeld en moest ik lesgeven op het bord.
Vanmorgen vroeg uit de veren, zodat we voor 't school nog naar het ziekenhuis konden voor een bloedcontrole. Daar werden we echter door gestuurd naar het labo, omdat de computer stuk was op pediaterie. Hierdoor moesten we dus aanschuiven en waren we pas om 8u25 aan de beurt. In een racetempo is mama met de fiets terug naar huis gereden om Julie net op tijd in de rij van haar klas te droppen, want die wou absoluut niet te laat komen. Over gratis fitness gesproken Haar witte bloedcellen stonden iets te laag, dus haar medicatie is ook verlaagd, maar voor de rest was alles top!!!!
Na een schoonheidsslaapje zijn we naar de zoo geweest om het nieuwe leeuwenperk te inspecteren. In de zoo zijn we Julie haar vriendinnetje Victoria tegengekomen en ook Sten zijn maten Bill en Elias waren van de partij. De dag hebben we afgesloten in de speeltuin, waar Julie zich volledig heeft laten gaan.
Vanavond kregen we nog eens bezoek van de lieve mensen van Make-a-Wish. Ze hadden een prachtig fotoboek bij van Julie haar orka uitstap. Een herinnering die we altijd zullen blijven koesteren. Zelfs nu bij het zien van de foto's begon Julie terug te glunderen.
Om hen te bedanken heeft Julie ook een krijttekening gemaakt op haar schoolbord. Als je goed kijkt heeft ze fonetisch Make-a-Wish geschreven. Echt super gedaan, Julie!!!
Nog eens bedankt Make-a-Wish om een glimlach op haar gezichtje te toveren!!!!!!
Julie mocht zaterdag naar het verjaardagsfeestje van haar nieuw klasgenootje Stella. Het was reuze fijn, want ze hadden de tuin omgetoverd tot een kermis. Ze kwam terug als een tijgertje.
In de straat organiseerde onze nieuwe buren 's avonds een spagettigfeest, bij wijze van welkom. De kinderen van de straat zijn met z'n allen in onze verkleedkoffer gedoken, met prachtige outfits als gevolg.
Zondag was er nog een straatfeest, want onze buurman Carlo werd 40 en gaf een BBQ. We hebben weer lekker gesmuld. De verkleedkoffer en de circusattracties werden boven gehaald
Julie heeft vannacht veel last gehad van buikpijn en oorpijn. Die oorpijn komt altijd terug als ze oververmoeid is. Na anderhalf uur (om 2u)is ze uiteindelijk terug in slaap gevallen,dankzij een pijnstiller. Vanmorgen was Julie dus nog moe en ze was al zo moe gisteren, want ik citeer Julie: het was kei leuk op school, maar zoooo vermoeiend We zullen dit weekend wat schoonheidsslaapjes proberen in te lassen.
Vandaag is ze in de klas tand nummer 6 verloren en loopt ze dus rond met een groot gat in haar mond!
Vanmorgen ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe boekentas. Het exemplaar dat we hadden gekocht bleek niet goed te zijn voor haar. We hadden een trolley boekentas gekocht, zonder schouderriemen. Probleem: Julie haar klas is op de eerste verdieping en dan moet ze haar boekentas gewoon dragen en dat viel haar te zwaar. Gelukkig heb ik er nog eentje gevonden in de juiste kleur: rood
Vanmiddag wilden de kinderen schilderen. Julie wou iets maken voor haar juf. Ze wou geen schilderij maken, maar woordjes schrijven met verf. Ik heb haar laten doen, omdat ik eens benieuwd was naar het resultaat. Ze wou ook nieuwe woordjes schrijven, die ik moest voorlezen uit haar leesboekje. Ik heb haar echt moeten intomen, want anders had ze heel het boekje geschreven, maar ja wat moet de juf dan nog vertellen. Op een paar 'spiegelletters' na heeft ze dat prima gedaan
Daarna wou ze het geld in haar spaarpot tellen. Vol verbazing heb ik stiekem geluisterd hoe ze vlotjes alles aan het optellen was: 3 euro en 5 cent, 3 euro en 7 cent, 3 euro en 27 cent, .... Ja, de juf zal uit haar pijp kunnen komen, vrees ik.
Julie heeft vandaag het woordje 'roos' geleerd. Het is prettig te zien hoe ze ervan geniet. Ze leren per letter ook een gebaar, waardoor het best grappig is haar te zien spellen. Vandaag heeft ze ook in een boekje het woordje 'ik' erkend en riep enthousiast 'ik kan lezen'.
's Avonds was het oudercontact in de lagere school. Mama was zeer benieuwd om te horen wat Julie allemaal ging leren. Bovendien moest ze ook de ouders inlichten over Julie. Dit bleek toch moeilijker te zijn, dan ze dacht. Door dit zo 'in de groep te gooien', bleken er toch nog emoties te zitten die er nog uit moesten. Gelukkig waren alle ouders zeer begripvol en hebben ze geduldig naar ons verhaal geluisterd. Toch belangrijk, omdat Julie haar weerstand laag is en met al die bacteriën en microben tijdens de winter .... Ook de turnjuf is komen informeren over wat Julie allemaal mag/kan. Al die betrokkenheid geeft ons toch een gerust gevoel!!!!!
Ondertussen is Sten aan het aftelllen, want papa zit 'op de bootjes' zoals hij zegt. Nog 3 keer slapen ....
Vandaag waren we uitgenodigd door de 'oudervereniging Leuven Kinderkanker' in Bobbejaanland met heel het gezin. Het was super warm weer, dus we waren er niet alleen. Door haar gehandicapte statuut kreeg Julie wel een bandje, waardoor ze nergens (en wij ook niet) moest aanschuiven. Gelukkig maar, want aan sommige attracties was er meer dan een uur wachttijd.
Ook Guust, Myra, Wout en Seth waren van de partij, dus het was een leuke boel.
We hebben ook veel wateratrracties gedaan ter verfrissing: boomstammen, indiana river, waterglijbanen en dat vond iedereen super.
Tegen 16u was iedereen zijn pijp uit en fungeerde papa als 'muilezel'
Ook vannacht is Julie wakker geworden van buikpijn en rugpijn. Bovendien had ze ook oorpijn, hopelijk van de vermoeidheid en blijft het hierbij.
De tweede schooldag is heel leuk geweest. De kinderen van de eerste klas zijn zelfs vanmiddag naar een speeltuin geweest, omdat ze zo flink zijn geweest. Julie kan nu al het woordje 'ik' en 'maan' lezen en is kei fier. Ze heeft ook goede afspraken gemaakt met haar juf, zodat ze pijn ofzo weet wat ze mag doen. Dinsdag is het infoavond en kunnen we ook de andere ouders informeren over haar situatie. Vandaag heeft ze ook haar eerste huiswerk meegekregen (krijgt vrijdag altijd huiswerk, om woensdag in te leveren) en dat vond ze super. Na het eten is ze er onmiddellijk aan begonnen en het is al af. Benieuwd hoelang ze dit gaat volhouden.
De dag hebben we afgesloten op het pleintje met vrienden en de zon. Meer moet dat niet zijn!!!!
Ze heeft gelukkig geen oorpijn meer en heeft maar één keer pijn gehad aan haar rug, dus de bijwerkingen van de chemo zijn bijna uitgewerkt. Gelukkig maar, want morgen ze we uitgenodigd door het kinderkankerfonds in Bobbejaanland.
Sten heeft zich goed geamuseerd met zijn kameraden Mathis, Finn en Adriaan. Het heeft hem duidelijk goed gedaan om ze terug te zien. Hij heeft zelfs een middagdutje gedaan, wat bij ons tijdens de vakantie niet meer gelukt was.
Julie was ook blij en ze had al een paar woordjes geleerd. Er zitten verschillende nieuwe kindjes in de klas, maar ze kent nog niet alle namen Uiteraard hebben we de traditie verder gezet om bij goed weer na 't school op het pleintje te gaan spelen. Het was ook voor de ouders een blij weerzien.
Ze heeft nog wel wat last gehad van de chemo (spierpijn) en heeft daar niets van durven zeggen, omdat de juf had gezegd dat je ze tijdens een uitleg niet mocht storen. Mama zal dit morgen even bespreken met de juf, zodat ze daar met haar goede afspraken rond kunnen maken. Normaal gezien zou ze zoiets gewoon zeggen, maar ja de grote school en de nieuwe juf hebben duidelijk indruk op haar gemaakt.
Beide kids sliepen nog goed om 7u30 en we hebben ze moeten wakker maken. Julie was onmiddellijk klaarwakker en klaar om te vertrekken. Gelukkig maar, want vannacht is ze wakker geworden van de buikpijn en heeft ze toch heel lang op het toilet gezeten. (ook haar rug en heupen zijn pijnlijk door de chemo, lang leve het warm kersenpitkussen). Sten was minder vrolijk. Hij heeft wat last van een ochtendhumeur als je hem moet wakker maken, dus dat liep iets moeilijker.
Voor vertrek nog snel een fotosessie nemen en dan op naar de school
Julie is Sten mee gaan afzetten in de kleuterschool en daar aangekomen vond hij het leuk in zijn klasje en heeft als een grote jongen afscheid genomen. In de lagere school wordt het schooljaar altijd officieel geopend door de leerkrachten met zang en muziek. Dit jaar was er ook een openingsdans en daarna moest iedereen meedansen.
En dan hop naar de klas en of ze er klaar voor was
) en het zal er nooit uit gaan.
