Vooral de nachten en de ochtenden zijn nog moeilijk, omdat de medicatie dan volledig is uitgewerkt. Overdag kunnen we het controleren door op tijd en stond pijnstillers te geven.
Hierdoor kan ze al brood eten, wel zonder korsten, waardoor ze toch niet alleen pudding en ijsjes moet eten. Want ja hoor ook dat wordt je beu na een paar dagen.
Woensdag op controle en hopelijk wordt ze dan helemaal goedgekeurd, zodat we zaterdag op vakantie kunnen vertrekken.
Vanmorgen vroeg uit de veren, want vanmorgen moesten we om 7u in het ziekenhuis (Antwerpen) zijn. Tegen 9u15 is Julie dan geopereerd aan haar amandelen en poliepen. Buisjes waren gelukkig niet nodig (haar laatste gehoortest was niet goed, maar haar trommelvlies had zich hersteld na een zware verkoudheid).
Zoals gewoonlijk is Julie heel emotioneel wakker geworden met het nodige geroep/geschreeuw als gevolg. Dit was natuurlijk pijnlijk voor haar keel, waardoor de situatie nog erger werd. Pfff wat een moeder- en vaderhart allemaal niet aan moet kunnen. Ze daar zo zien liggen bracht de nodige herinneringen naar boven! Gelukkig deed de pijnmedicatie na een uurtje zijn werk en haar eerste glas water en een ijsje is al binnen.
Nu nog een paar dagen last en hopelijk zijn we dit dan snel vergeten.
Vandaag naar Leuven, voor het tweemaandelijks onderzoek. Alles ging supervlot en we kregen zelfs de bloeduitslag al toen we bij de dokter zaten. Bloedbeeld perfect!!!!!
Julie is ondertussen 2 jaar chemo-vrij en daarom moeten de controles het komende jaar maar om de 3 maanden plaatsvinden. Oef!
De feestvreugde wordt wel getemperd door de operatie die morgen op het programma staat voor Julie. Ze is heel bang om terug onder narcose te gaan en heeft de afgelopen week heel slecht geslapen (en wij dus ook). Hopelijk valt het morgen allemaal wat mee.
