Vandaag had Julie sportdag. Ze heeft zich ongeloofelijk geamuseerd met waterspelen, een schatzoektocht ed. Ze was nog behoorlijk fris en niet uitgeput.
's Avond bij het slapengaan ontdekte ik wel een tekenbeet. Toen ik een tangetje ging halen om hem te verwijderen, had Julie dit zelf gedaan met haar nagel. Paniek alom toen ik zei dat ze dat nooit zo mocht doen, omdat dan de pootjes kunnen blijven steken. Gelukkig was dit niet het geval. Ze was echter ontroostbaar en verschrikkelijk bang voor de gevolgen (dan word ik terug ziek en moet ik terug naar het ziekenhuis) en daarom heb ik naar Leuven gebeld. De dokter bevestigde ook dat als de teek volledig verwijderd was er normaal gezien geen probleem zou mogen zijn. We moeten het uiteraard wel nog 2 weken opvolgen, om te voorkomen dat het infecteert.
Toch kreeg ik haar niet gekalmeerd en daarom hebben we nog even naar haar meter Tante Katrien gebeld, want dat is een verpleegster. Dat telefoontje heeft haar wat gekalmeerd en toen is ze gestopt met wenen. Ze werd pas helemaal rustig toen papa thuis kwam van het werk en hand in hand met papa is ze in slaap gevallen.
Gelukkig moeten we morgen sowieso naar Leuven voor haar voorlaatste baxter, zodat de dokter alles kan nakijken.
Vandaag mocht Julie met haar vriendinnetje Jorien naar een initiatieles
'unicycle' maw fietsen op één wiel. Ze vond het superleuk ondanks al de blauwe
plekken Ze is zo
enthousiast dat ze natuurlijk vanaf september mee naar de cursus wil.
Ze
is wel gaan slapen met keelpijn (mama en papa hebben trouwens ook keelpijn).
Hopelijk is het bij haar van vermoeidheid ...
Vandaag was het internationale burendag en onze straat deed uiteraard mee. Er waren zoveel apéritiefhapjes dat we niet meer hebben moeten koken, zelfs om 23u waren ze nog niet op.
Julie heeft zelfs een mini optreden gedaan en eindigde met de woorden: mama zeg eens uren, uren, uren ... wij hebben lieve buren!!!
Sluis Gisteren zijn we onze lieve buren gaan bezoeken op een camping in Sluis, samen Bas en Sam. Het was zalig weer: heel veel zon, met een heerlijk zeebriesje.
Uiteraard zijn we naar het strand geweest en de kinderen zijn zelfs in de zee geweest (15°). Het was echt superleuk en Julie heeft ervan genoten ondanks het koude water om nog eens te zwemmen.
Op de camping heeft Julie goed geholpen met de afwas en heeft iedereen genoten van een heerlijke maaltijd. Moe, voldaan en met een kleurtje zijn we dan huiswaarts gekeerd.
's Nachts was het minder leuk, want Sten was aan het dromen dat hij nog steeds op het strand was. Hij was dan ook in paniek naar zijn vriend Sam aan het zoeken. Spijtig genoeg heeft hij dan pipi gedaan vanop zijn mezanine naar beneden (Sten zijn bed staat boven). Ik moet geen tekening maken zeker over hoe de kamer eruit zag. Na een grote poetsbeurt is dan iedereen terug kunnen gaan slapen
Speelkameraad Julie is vandaag bij haar beste vriendinneke gaan spelen en was door het dolle heen. Een volgend logeerpartijtje is al gepland.
Wij hebben hier het weekend ingezet met een heus watergevecht. Alle kinderen en 'papa' hebben zich volledig laten gaan met de waterpistolen. Door het prachtige weer hebben de kinderen op straat mogen eten en dat vinden ze top!
Julie had vandaag weer een bloedcontrole en alles was ok!
Het is echter een trieste dag vandaag. Kiril*, een vriendje uit het ziekenhuis, heeft
zijn moedige en moeilijke strijd verloren. Onze gedachten zijn bij de familie.
Het doet je beseffen dat we zo moeten genieten van elke dag en kunnen alleen maar hopen dat we dit zelf nooit moeten mee maken.
Eindelijk is de zomer gearriveerd. Vanmiddag zijn we voor de eerste keer naar
Park Spoor Noord kunnen gaan, dus waterpret verzekerd. Julie en Sten hebben
alles gegeven en genoten. Uiteraard hebben we dag afgesloten in onze gezellige
straat!
Vandaag hebben
we geweldig nieuws, maar ook verschrikkelijk nieuws vernomen. Een vriendje is
na controle helemaal goedgekeurd: olé. Daar tegenover staat wel dat er een
vriendje is hervallen en een ander in een kunstmatige coma is gebracht. Doeme
toch, wij zijn helemaal van de kaart. Binnenkort is er weer een gezin dat door
de hel gaat en moeten we uitleggen aan Julie dat er weer een sterretje bij is
gekomen. Ik zou wel kunnen gillen, want woorden bestaan hier niet voor
Oef de pijn is weg in haar heup, de trampoline zal dus toch de boosdoener geweest zijn. Ze heeft dus weer alles kunnen geven op het zonovergoten pleintje.
De kids waren door het dolle heen, want ze bleven met papa op het pleintje eten, terwijl mama tante katrien in de bloemetjes ging zetten voor haar veertigste verjaardag!
Vanmorgen wou Julie al naar school vertrekken en toen Sten dat hoorde, wou hij mee. Ik mocht niet mee, want Julie moest hem naar de klas brengen. Stiekem ben ik hen gevolgd en het is blijkbaar super gegaan (ik had mijn spionnen ingezet). Superfier waren ze allebei en wij eigenlijk ook wel.
Daarstraks is Julie thuisgekomen met pijn in haar rechterheup. Ze is goed gaan slapen, maar stond na een half uur terug bij ons, omdat ze teveel pijn had. We hebben het ingesmeerd met een goede zalf (pijnstiller wou ze niet, dus dat wil zeggen dat de pijnlijk houdbaar is) en hopelijk heeft ze een rustige nacht. Ze heeft gisteren wel heel zot gedaan op de trampoline bij tante Katrien, dus hopelijk is dit daar het gevolg van.
Van ons mag het alle dagen zo onweren: wij hebben geen druppel gezien! Wat heerlijk een hele dag zon!
's Morgens lekker luilakken en 's middags naar tante Katrien, samen met bonni en bompi. Julie was zoals gewoonlijk niet weg te slaan van de trampoline. De jongens hebben vooral gevoetbald (mini en maxi) en dan heeft Julie eerst tante Katrien, dan mama en dan bonni in beslag genomen met gezelschapspelletjes. Een middagje samen met familie, meer moet dat niet zijn.
De dames hebben tot 7u30 geslapen, dus dat viel goed mee. Na een heerlijke badje, zijn de meisjes naar de opening van 'het steen' geweest in Antwerpen, terwijl de jongens zijn gaan zwemmen. Het Steen kreeg vandaag officieel een nieuwe bestemming namelijk 'het steen der wijzen' voor kinderen vanaf 6 jaar. Het beginthema is water. Ze zijn in een duikboot geweest, in een speciaal voetbad (een getransformeerde aanhangwagen), een workschop rond water en wetenschap, ...
In de namiddag zijn we Planckendael onveilig gaan maken.
De dag hebben we afgesloten bij Myra thuis, met heerlijke macaroni en een ijsje met verse aardbeien, die Sten samen met Tom heeft klaargemaakt.
De meisjes tellen nu af naar het kamp en het volgende logeerpartijtje is al gepland in de zomer!
Vandaag was het eindelijk zover: Myra komt logeren. De verlegenheid was snel over en de meisjes zijn onmiddellijk in Julie haar kamer gaan spelen.
In de namiddag zijn we naar de speeltuin geweest, terwijl Sten met z'n kameraad naar een andere ging. Ze hebben geen 5 min stil gezeten en waren dus moe. Papa heeft toen voor muilezel gespeeld en de twee dames vervoerd. Christophe heeft heel de middag 'zottekes' gedaan en dat heeft Myra geweten, want ze fluisterde tegen Julie: jij hebt een rare papa.
Na het avondeten was iedereen uitgeteld, maar een dessertje kon er nog wel in.
Vandaag zijn we samen met Bas (dikke vriend van Julie), en zijn gevolg naar de Beekse Bergen geweest. Het zonneke was van de partij, dus de dag was al geslaagd.
Een autosafari, een bootsafari, een wandelsafari .... en een kanosafari. Vandaag kon je uitzonderlijk met de kano tussen de dieren. Dat was een meevaller, want dit wisten wij niet. Het was een zalige dag met zeer fijn gezelschap, daar zullen we nog lang van nagenieten.
Julie heeft vandaag kei goed geholpen met poetsen (onze poetsvrouw komt op donderdag en morgen is het feestdag). Ze heeft alle slaapkamers en de gang gepoetst en ervoor gezorgd dat alles veel sneller klaar was.
Daarna zijn we heerlijk in de straat gaan spelen, want EINDELIJK was het niet aan het regenen op een woensdagnamiddag. Gezellig touwtje springen met de buurmeisjes en Sten natuurlijk voetballen/basketten.
Toen hebben ze ook 'ongelukje' gespeeld, waarbij een kruk voor de nodige animatie heeft gezorgd. Spijtig genoeg heeft de kruk ook voor echte gewonden gezorgd en heeft Julie nu een blauw oog. Ben eens benieuwd hoe dat het er morgen gaat uit zien.
Al dat spelen heeft er voor gezorgd dat Julie doodop was en om 19u30 spontaan kwam vragen om te gaan slapen. Iets dat ze maar heel zelden doet, dus ze is diep gegaan.
Ondertussen is ze ook wilde plannen aan het maken, want vrijdag komt Myra logeren!!!! Ze is echt aan het aftellen
Vandaag hebben de kids genoten van papa zijn aanwezigheid. Ravotten in de zetel en heerlijk wakker worden bij papa na een middagdutje. Wat kan het leven toch simpel zijn.
We zijn vandaag ook naar de opendeurdag geweest van de middelbare zeevaartschool, zodat Julie en Sten zich een beter beeld konden vormen van het 'varen'. Er waren allerlei demonstraties, waarbij het in het water springen met reddingspak voor sensatie zorgden.
Terwijl Sten en papa zijn gaan zwemmen, hebben mama en Julie lekker lui geweest in pyama.
In de namiddag wou Julie mee naar een babyborrel zonder baby (de peter van mama gaf een borrel voor het kleinkind dat in Australië was geboren), terwijl papa een halve marathon ging lopen en Sten naar een verjaardagsfeestje ging.
Julie heeft enorm genoten van alle aandacht en flink geholpen: opdienen, afwassen, kleine kindjes entertainen. Ook haar radslagkunstjes werden met veel enthousiasme onthaald, waardoor ze meer op haar handen heeft gestaan dan op haar voeten.
De dag werd in schoonheid afgesloten, want ook papa en Sten zijn nog afgezakt, naar het ondertussen baby-etentje Het was super gezellig en iedereen heeft genoten van het samenzijn. Een dag die we niet snel zullen vergeten.
Vandaag stond de volgende bloedcontrole op het programma. Het nemen van het bloed ging moeizaam, ze hebben tweemaal een vingerprik moeten doen en dan hadden ze eigenlijk nog te weinig. Gelukkig is met hulp van de verpleegster en het labo er toch een resultaat verkregen: alles is goed! Julie ging vandaag naar de kinderboerderij dus we moesten op tijd zijn voor de bus. Toen de dokter er nog niet was om 8u45, heeft de verpleegster de assistente opgebeld van op de kinderafdeling. Die was er onmiddellijk, zodat Julie goedgekeurd naar de kinderboerderij kon.
Op de kinderboerderij heeft Julie een konijntje geaaid, wat voor haar een hele prestatie is, want ze heeft schrik van elk dier! Ze was dus ook supertrots (en wij ook).
De buikpijn is gelukkig weg, maar ondertussen heeft Sten keelpijn en veel snot, dus hopelijk krijgt ze dat niet over.
Julie is de laatste weken helemaal in de ban van radslag. Uren heeft ze geoefend en nu kan ze het perfect uitvoeren. Haar beste vriendin Rica kan dit echter met één hand, dus dat was de volgende uitdaging. En ja hoor, toen ik haar ging halen van de school, kwam ze fier vertellen dat het gelukt was ... radslag met één hand. Ben benieuwd wat de volgende uitdaging wordt ... geen handen
De laatste twee nachten heeft Julie last van buikpijn. Ook vanmorgen heeft ze nog dikwijls naar toilet moeten gaan, maar vanmiddag was het over. Gelukkig maar want er stond een zoo-bezoek op het programma, waar we natuurlijk weer naar onze zeeleeuwvrienden zijn geweest. We zijn ook het pasgeboren rendiertje gaan bewonderen en veel andere.
Daarna zijn bonni en bompi op bezoek geweest, die alle aandacht hebben moeten geven aan hun kleinkinderen: samen huiswerk maken, samen gezelschapspellekes spelen, samen zwaardvechten op de Wii, samen winkeltje spelen, samen dansen ... ja de kleinkinderen houden ze jong
Julie en Sten hebben er enorm van genoten en zijn onmiddellijk in slaap gevallen. Hopelijk nu een nachtje zonder buikpijn!
Lezen is voor Julie altijd een opgave geweest en daarom waren we ook blij verrast dat ze spontaan vroeg of ze mocht lezen. Gisteren hadden we een paar leuke verhaaltjes gelezen en ze heeft duidelijk de smaak te pakken.
We moeten dikwijls voor haar strips voorlezen, maar dat is zo lastig, dus proberen we haar te stimuleren door steeds naar die strips te verwijzen: 'wat zou het leuk zijn mocht je een strip in je bed kunnen lezen' enzo. Toevallig vond Christophe vandaag een strip van Suske en Wiske voor beginnende lezers en ze was dolblij. Hopelijk heeft ze nu een klik gemaakt en blijft ze het leuk vinden, want die dagelijkse strijd is zo vermoeiend (maar het moet echt, want ze blijft op leesniveau 1 steken).
Gisteren en vandaag hebben we vooral genoten van de zon: zoo-bezoek, spelen in de straat, naar de speeltuin ... gewoon genieten. Gelukkig had Julie niet veel last van haar ruggeprik. 's Avonds heeft ze wel wat hoofdpijn en rugpijn, maar gezien de omstandigheden valt dit heel goed mee.
Ze is zo
enthousiast dat ze natuurlijk vanaf september mee naar de cursus wil.
