Naar deze dag heeft Julie al weken uitgekeken. Haar beste vriendin Rica komt logeren. Het was in het begin wel wat zoeken naar een goed samenspel met Sten erbij, maar toen hij vertrok naar zijn maat Elias, is de rust/harmonie terug gekeerd.
De meisjes hebben al spelend mama ook goed geholpen, want ze hebben 'poetsvrouw' gespeeld. Julie haar kamer is stofvrij en blinkt (er is zo hard gepoetst dat ik blij ben dat er nergens geen verf af is ). Niet dat je daar nu nog iets van ziet, want alles ligt nu vol speelgoed. Morgen blijft Rica nog heel de dag, dus dat zal nog een leuke, drukke boel worden.
Ondertussen blijft Julie wel goed hoesten en zien we nog geen enkele verbetering met het puffen (maar ook geen verslechtering, dus dat is ook al iets).
Vanmorgen zijn we met Julie naar de dokter geweest, want ze is weer serieus aan hoesten. We moesten normaal gezien morgen een bloedcontrole laten uitvoeren, maar dat hebben we vandaag dan maar ineens afgerond. Het was wel een hele bedoeling, want op het labo stond een verpleegster die kwam vervangen en zij had nog nooit een vingerprik gedaan bij een kind. Ze hebben twee keer moeten prikken en zijn 20 minuten bezig geweest voor ocharme een paar druppeltjes bloed. Gelukkig ondergaat Julie dit allemaal en heeft ze zelfs de verpleegster met raad en daad bijgestaan. Ze had meer geduld dan haar mama
De dokter heeft Julie dan onderzocht en hoorde haar luchtwegen weer goed piepen. Ze hebben dan voor alle veiligheid een allergie test gedaan, omdat het nu wel 2 keer kort na elkaar was. De allergietest was negatief, maar in haar bloed zag men wel een allergische reactie. We moeten dus terug 10 dagen puffen. Hopelijk is het daarmee opgelost, anders moeten we naar Leuven. Voor de rest was haar bloedbeeld perfect, dus we kunnen gewoon door doen.
Vanmiddag zijn we dan naar de film gaan kijken van 'Megamindy en de snoepbaron'. Julie heeft enorm genoten en gelachen. Het was dan ook wel kei grappig om Mega oma aan het werk te zien. In de film zijn ook snoepjes te zien waar je verliefd van wordt en zo'n snoepje wil Julie ook wel aan iemand geven
In Antwerpen heeft het heel de dag gezeverd (smosregen). We waren dus genoodzaakt om binnen te blijven, maar op zich was dit geen probleem met al dat nieuwe speelgoed. Ik begin er precies al spijt van te krijgen dat er een blokfluit en een xylofoon onder de kerstboom lag.
Vanmiddag hebben we de verfbortsels dan boven gehaald en zijn er een paar prachtige kunstwerkjes gemaakt.
Net voor het slapen gaan is tand nummer 7 bij Julie eruit gevallen. Haar doel was bereikt: ze heeft heel de dag met die tand zitten spelen, want ze wou dat de tandenfee nog eens langs kwam.
Traditioneel hebben we kerstdag gevierd bij bonni en bompi. De pakjeskoorts was weer zeer hoog bij de kids, dus was het weer een leuke, drukke bedoening.
Het feest was helemaal compleet toen papa plotseling voor de deur stond (tussen twee schepen in is hij even komen meefeesten). Kerst was dus zoals het moest zijn: met al wie we lief hebben rond de tafel, met in het midden een heerlijke kalkoen. Hopelijk kunnen we dit nog veel jaren met z'n allen blijven doen!!!!!
Bij ons was het gisteren al kerstavond. Christophe moest vandaag om 12u beginnen werken, dus hebben we een dagje vroeger gefeest.
Tussen de gangen van het menu hebben de kids aan de 'crackers' getrokken en diegene met het langste eind mocht eerst een cadeau kiezen. Julie was dolblij met haar CD van Eurosong en Sten met zijn grote auto van Cars.
Toen de kids waren gaan slapen (neefjes en nichtje bleven logeren) hebben de volwassenen 'jungle speed' gespeeld. Er werd tot bloedens toe gegegrabbeld naar de totum: jaja, de strijdlust was aanwezig ... met de schrammen en de blauwe ellebogen als gevolg .
Vanmorgen hebben de kids lekker langgeslapen en dan gezellig in pyama gespeeld. Een zalige kerstochtend, waar alle kinderen in harmonie samenspeelden. Hopelijk blijft dit kerstgevoel nog lang duren.
WIJ WILLEN IN IEDER GEVAL VIA DEZE WEG IEDEREEN EEN ZALIGE KERST WENSEN!!!
Vandaag hebben de kleuters van de derde kleuterklas, samen met het eerste en tweede leerjaar een kerstverhaal gebracht. Zo konden ze zich voorbereiden op de grote kerstsluiting van vrijdag met gans de school.
Julie moest een liedje begeleiden op de xylofoon en heeft dat vol overgave gedaan.
Na de franse les mocht ze ook nog naar een disco verjaardagsfeest, dus haar dag kon niet meer stuk.
Julie heeft haar winterrapport gekregen. Het was nog beter dan haar herfstrapport namelijk 97%.
Het is leuk om te lezen dat Julie: steeds opgewekt is en zeer actief meewerkt in de klas, ze heel zelfstandig is en weinig hulp nodig heeft, ze veel vriendjes heeft en weinig ruzie maakt. Ze heeft volgens de juf een echte rekenknobbel en het lezen lukt ook al aardig. We zullen alleen leuke boekjes moeten vinden om haar te motiveren, want de leesboekjes van de klas vindt ze maar saai. Het bevestigt ons gevoel dat ze zich kei goed voelt op school. Dit is in ieder geval niets waar we ons zorgen over hoeven te maken.
Julie klaagt ook niet meer van pijn, dus dat hebben ook weer achter de rug. We kijken met z'n allen uit naar de kerstvakantie.
Vandaag was het verjaardagsfeest van nonkel Dave (peter van Sten). Uiteraard was er een heerlijke verjaardagstaart, al was het voor Julie wel een hele uitdaging om ze op te eten. Zie hier 'hoe ik eet een mega taart in vier stappen' door Julie.
Daarna hebben de kids samen met bonni 'Jungle speed' gespeeld. Een spel waar snelheid en concentratie van belang zijn. Julie vond het dan ook heerlijk dat bonni vaak in de fout ging.
Tijdens het avondeten heeft Julie enorm genoten van het kokerellen, want er stond steengrill op het menu. Julie doet niets liever dan gevulde pannetje preparen voor onder de grill en dan heerlijk op te smullen.
's Avonds was ze wel uitgeteld en had ze hoofdpijn (gisteren ook al). Waarschijnlijk is dit een neveneffect van de chemo donderdag en is alles na een goede nachtrust terug ok.
Vandaag stond de 4de lumbale punctie (chemo via ruggenprik) op het programma. We waren mooi om 13u op onze afspraak, maar het was superdruk en ze hebben pas om 13u45 bloed (witte stonden iets te hoog, dus medicatie is aangepast) genomen. Dan moeten we ook altijd een uur wachten, omdat Julie zalf op haar rug krijgt, die haar rug verdoofd en toen is het wachten begonnen. Ondertussen moest ik Julie natuurlijk bezig houden, zodat ze niet teveel aan 'het maskertje' zou denken. Ze vindt dat lachgas echt stinken, dus het is altijd een hele opgave omdat masker op haar mond te krijgen. We hebben dus triominos en uno en uno en uno en nog uno gespeeld. Daarna heeft ze ook nog voor 't school gewerkt.
Ondertussen was het 16u15 geworden voor we aan de beurt waren (niet alle verpleegsters kunnen met de stress om ). Gelukkig was ze bij verpleegster Rita in goede handen en is Julie, na een kleine aarzeling bij het masker, superflink geweest.
Gelukkig is ze ook van haar longontsteking genezen. Nu krijgt ze wel uitslag in haar gezicht van de chemopillen. Voorlopig heeft ze er nog geen last van, dus het is even afwachten hoe dit evolueert.
Door al dat wachten zaten we natuurlijk in de file, maar gelukkig stond er een heerlijke maaltijd klaar bij bonni en bompi. Julie heeft heel de weg geslapen, dus ze heeft er niet van geweten. Ze was daarna nog wel misselijk en ze had veel pijn aan haar rug, maar na een paar deugddoende knuffels van haar broer (ongelofelijk om te zien hoe bezorgd hij is en hoe hij Julie er door krijgt) heeft ze nog petatjes gegeten. Dat heeft haar terug kracht gegeven en ze was zelfs in staat om al te 'rommelen' met Sten, die gelukkig ook genezen is.
Nu ligt ze heerlijk te slapen en hopelijk heeft ze vannacht niet teveel nachtmerries van dat masker
Sten is vannacht goed ziek geworden: diarree en overgeven. Hij lag vanochtend dan ook nog goed te slapen, toen Julie naar school moest vertrekken. Daar de school bij ons in de straat is, was ze kei fier dat ze alleen mocht gaan. Bij het buiten komen, kwam ook net ons ex-buurmeisje Flore voorbij, dus haar dag kon niet meer stuk.
Sten is voor alle zekerheid bij bonni en bompi gaan spelen en slapen, zodat Julie zeker niet kan ziek worden, gezien we morgen naar Leuven moeten. Julie was wel een beetje teleurgesteld dat haar broertje niet thuis was, want ze had in de franse les iets mogen kiezen uit de kist, omdat ze flink had gewerkt. Ze had speciaal iets van Cars gekozen voor Sten, omdat hij ziek was. Als mama was ik dan ook supertrots dat ze niet enkel aan zichzelf had gedacht. Daarna zag ze er ook wel de voordelen van in: de computer voor haar alleen, zelf kiezen wat er op TV komt, kiezen wat ZIJ wil eten, ...
Julie is bijna hoestvrij. Donderdag zal de dokter nog eens goed luisteren, want dan moeten we toch in Leuven zijn voor de lumbale chemo. Sten daarentegen begint terug te hoesten en heeft diarree. Hopelijk is het een geen virus, zodat wij ook niet ziek worden (en Julie zeker niet).
Toen we terug thuiskwamen had onze keuken een nieuwe muur gekregen: DANK U BOMPI. Julie en Sten wisten dit niet, dus de verrassing was groot.
Bompi had ook een boodschap achter gelaten op het schoolbord. Julie heeft alles zelf gelezen, maar was niet akkoord en heeft de laatste twee worden gewijzigd in 'kieken'. Toch leuk om te zien hoe ze geniet van het lezen en het schrijven.
Na Sinterklaas wordt er traditiegetrouw een kerstboom in huis gehaald. Het was even zoeken in ons nieuwe huis naar een geschikte plek, maar eens gevonden hebben de kids meegeholpen met de versiering.
Vorig jaar mocht Julie dat niet omwille van het infectiegevaar, dus ze heeft er dubbel van genoten. Het maakte mama toch weer even stil, want we hebben alle een hele weg afgelegd, maar we zijn er nog niet. Hopelijk kunnen we dat volgende kerst wel zeggen.
Zondag is Julie naar het verjaardagsfeestje van Nathan geweest (één van haar lovers ). Ze heeft zich ongeloofelijk geamuseerd. Ze straalde gewoon toen ze terug thuis kwam.
Vandaag was Ann, de meter van Sten, op bezoek. Julie en Sten waren dan ook blij verrast dat ze mee aan de schoolpoort stond. Thuis aangekomen bleek er een zak vol cadeautjes en snoepgoed te staan, want de Sint was ook bij Ann langsgeweest. Julie heeft een mooie tuniek gekregen en Sten was in de wolken met zijn nieuwe auto's van Cars. Dank u wel Sinterklaas
Julie heeft ook heel fier al haar werkboekjes van 't school laten zien. Ze is ook apetrots dat ze al in lusletters kan schrijven. Vandaag had ze zelfs twee nieuwe woordjes geleerd.
De antibiotica blijkt trouwens zijn werk te doen, want Julie moet opmerkelijk minder hoesten. Hopelijk komt ze het weekend goed door en kunnen we volgende week gewoon de behandeling verder zetten.
Na de franse les zijn we terug naar de kinderarts geweest in Antwerpen, omdat Julie steeds harder aan het hoesten is. Spijtig genoeg hebben ze een beginnende longontsteking (rechterkant) vastgesteld. Na overleg met Leuven is er beslist een antibioticakuur te starten. Gelukkig moeten we de chemokuur niet onderbreken, omdat ze geen koorts heeft, dus alles blijft voorlopig volgens planning. Buiten de hoest voelt Julie zich gelukkig niet ziek en mag ze gewoon naar school. Ook vandaag heeft ze gelezen in haar boekje (ook al is dat niet altijd met evenveel zin).
Sten heeft vandaag eindelijk zijn griepspuit gekregen (vorige keren was hij telkens ziek en dan mag dat niet). Hij is superflink geweest, alleen nu heeft hij last van zijn arm (is ook opgezwollen), dus met een ijspak hebben we de pijn wat kunnen verlichten.
Gisteren heeft Julie haar doos versierd, die zal dienen als spaarpot voor 'disney land' (volgend jaar staat een bezoekje op de planning als we naar USA gaan). Ook Sten heeft tussen het racen door, geknipt en geplakt.
Vandaag is ze naar de zeescouts, waar de Sint hen zal bezoeken. Sten krijgt vanmiddag gelukkig zijn kameraad Adriaan op bezoek, zodat hij zijn energie ook kwijt kan
We hadden aan de Sint gevraagd of hij een paar dagen vroeger kon komen, want de komende dagen hebben we niet zoveel tijd om te spelen. Julie en Sten waren dus om 7u15 klaar wakker en super zenuwachtig. Toch zalig om te zien hoe ze er helemaal in op gaan. Julie had vannacht zelfs een harde 'bonk' gehoord 'waarschijnlijk de zak van Sinterklaas', waarop Sten zei 'neen dat was zijn staf'.
En toen ging de deur open: de ene 'wauw', na de andere 'cool' werden geroepen. De Sint had gebracht wat ze hadden gevraagd. Julie heeft haar telefoon (twee toestellen die tot 80 meter met elkaar kunnen bellen), haar drinkenbus en brooddoos en het spelletje mini loco. Sten heeft een racebaan gekregen van Cars, dus die zijn dag kan niet meer stuk. Die van papa trouwens ook niet, want de Sint heeft een playstation 3 gebracht. (hij vraagt dit al 3 jaar, vertelde hij tegen de kinderen, maar had die nog nooit gekregen, nu moest hij dus heel braaf geweest zijn ). Ook mama haar cadeautje was er: een skihelm.
Dat wordt dus een hele dag racen en ondertussen telefoontjes beantwoorden, want papa is ondertussen naar het werk vertrokken.
). Niet dat je daar nu nog iets van ziet, want alles ligt nu vol speelgoed.
Voor de rest was haar bloedbeeld perfect, dus we kunnen gewoon door doen.
