Begin van de zomer waren we uitgenodigd bij Patrick (collega van papa) om te komen plonsen in zijn zwembad. Eindelijk was de zon van de partij en hebben Julie en Sten zich volledig laten gaan.
Van al dat zwemmen hadden ze natuurlijk honger gekregen en Patrick had gezorgd voor lekkere, maar gezonde hapjes: druiven, kersen en bananen.
Mama is na het werk ook nog in het zwembad gesprongen en de dag hebben we afgesloten met een heerlijke BBQ. Bedankt Patrick we hebben er met z'n allen van genoten! (dat is voor herhaling vatbaar, hopelijk zit het weer beter mee in augustus)
Woensdag was Julie gaan spelen bij haar klasgenootje Kato en dat was zo goed mee gevallen, dat ze vandaag bij ons kwam spelen. Ondanks het slecht weer hebben de meisje (en ook Sten) zich kei goed geamuseerd. Julie geniet er duidelijk van om terug met leeftijdgenootjes te kunnen spelen.
Laat in de namiddag (beter laat dan nooit) kwam gelukkig het zonnetje er door en zijn we nog naar de speeltuin afgezakt en of het daar leuk was zie je wel aan de foto's.
Sten is vanmiddag een stoere nieuwe fietshelm gaan kiezen, want de vorige had hij iets te hard op de grond gegooid
Het is al een jaar geleden dat Julie is ziek geworden. Op 26 juli 2010 waren we ervan overtuigd dat het maar om een botontsteking ging, maar nu weten we wel beter natuurlijk.
Het is een ongeloofelijk zwaar jaar geweest, maar we hebben hierdoor wel meer van het leven leren genieten: veel beter kunnen relativeren, van de kleine dingen leren genieten.
We hebben ook ontdekt dat we een kei sterke dochter hebben, die veel meer aan kan dan een gemiddelde volwassene. Een dochter die bijna altijd is blijven lachen, waardoor we zelf de kracht hebben gevonden om blijven door te gaan en erin te geloven.
Echt Julie je bent een SUPER mieke!
We hebben ook heel veel steun gekregen van familie, buren, collega's, vrienden. Soms kwam deze steun ook uit onverwachtse hoek, waardoor we beseften dat we er niet alleen voor stonden. Ook bij de ouders van Julie haar lotgenootjes hebben we veel steun gevonden: we hebben er vrienden bij gekregen!
We zijn er nog niet, maar we zijn ervan overtuigd: JULIE GAAT DIT GEVECHT WINNEN!!
Vrijdag zijn we naar Cars 2 gaan kijken in de cinema. Het allereerste cinemabezoek voor Sten en hij vond het geweldig. Hij was niet echt onder de indruk en had het precies al veel gedaan. Toen de film begon was hij helemaal in extase, want Bliksem McQueen is zijn superheld.
Zaterdag zijn de kids gaan spelen bij hun neefjes en nichtje. Sten wou nog eens 'gaan wonen' bij Tante Katrien en Nonkel Steven (hij heeft daar veel vertoefd als Julie in het ziekenhuis lag). Julie vond het ook geweldig om nog eens met haar enige nichtje te spelen. Het is leuk om te zien hoe goed het klikt tussen die twee. Omdat papa terug moest gaan werken (na een maand mag dat wel hé), had mama het rijk voor haar alleen en heeft ze vandaag lekker lang kunnen uitslapen.
Vandaag nog een bezoekje aan Bonni en Bompi en het weekend kan niet meer stuk!
Vrijdag zijn we naar Cars 2 gaan kijken in de cinema. Het allereerste cinemabezoek voor Sten en hij vond het geweldig. Hij was niet echt onder de indruk en had het precies al veel gedaan. Toen de film begon was hij helemaal in extase, want Bliksem McQueen is zijn superheld.
Zaterdag zijn de kids gaan spelen bij hun neefjes en nichtje. Sten wou nog eens 'gaan wonen' bij Tante Katrien en Nonkel Steven (hij heeft daar veel vertoefd als Julie in het ziekenhuis lag). Julie vond het ook geweldig om nog eens met haar enige nichtje te spelen. Het is leuk om te zien hoe goed het klikt tussen die twee. Omdat papa terug moest gaan werken (na een maand mag dat wel hé), had mama het rijk voor haar alleen en heeft ze vandaag lekker lang kunnen uitslapen.
Vandaag nog een bezoekje aan Bonni en Bompi en het weekend kan niet meer stuk!
Terwijl gisteren papa de Sten zijn kamer heeft gereorganiseerd, zijn we naar het Pirateneiland (binnenspeeltuin) geweest. Julie en Sten hebben zich ongeloofelijk uitgeleefd (en mama heeft het ondergaan). Bij de thuiskomst was Sten dan ook dolgelukkig, dat zijn bed nu boven op de mezzanine staat. Julie is fier op haar grote 'kleine' broer.
Vandaag was het poetsdag voor mama, want onze poetsvrouw is met vakantie. Julie wou echter ook poetsen en heeft kei hard meegeholpen. Zolang ze maar met water mocht poetsen was ze gelukkig: de trap, de gang, de badkamer, haar slaapkamer en de slaapkamer van mama en papa heeft ze onder handen genomen. Na een uur was ze uiteraard moe en heeft ze even een pauze genomen, maar na 10 min stond ze weer paraat en wou ze verder poetsen. Mama was blij verrast met deze hulp en heeft hierdoor nog extra klusjes kunnen klaren.
Vandaag stond er een lumbale punctie op het programma. Omdat papa met twee van zijn petekinderen voor een daguitstap naar Londen ging, is Sten gaan spelen bij Bonni en Bompi.
Alvorens we afgezakt zijn naar 'den Berg' hebben een tussenstop gemaakt bij het kampvriendinnetje Myra, die in het centrum van Leuven woont. De dames hadden bij het inpakken (ook al zeggen ze dat het de schuld is van verpleegster Lieve) elkaar spulletjes wat omgewisseld en dus hadden we nu een goed excuus om nog eens af te spreken. Het klikte terug van de eerste minuut en als verrassing stonden er ook nog pannekoeken op het menu (bedankt mama Patricia). Gelukkig maar, op deze manier ging er wat stress weg bij zowel mama als Julie voor die stomme lumbale punctie. Het afscheid was dus niet gemakkelijk, maar een logeerpartijtje is gepland.
Aangekomen in het ziekenhuis was er echter een vergissing, want ze hadden ons pas volgende week dinsdag gepland. Gelukkig hebben ze ons er toch bij genomen, maar hierdoor hebben we wel lang moeten wachten. De lumbale punctie zelf is zeer vlot verlopen en Julie is superflink geweest!!!
Het wegrijden in Leuven is gebeurd met hindernissen. We hadden namelijk nog een dakkoffer op de auto staan van onze vakantie en blijkbaar is de ingang hoger, dan de uitgang. Mama heeft dus eerst de dakkoffer moeten demonteren en daarna haar charmes mogen gebruiken, zodat twee mannen haar hebben geholpen om die dakkoffer in de gewone koffer te krijgen. Tot grote vreugde van Julie, want ik citeer: OH NEEN, ik wil hier niet heel mijn leven blijven zitten. Ze was ocharme helemaal in paniek, omdat mama haar eerste reactie was 'hier geraken wij nooit meer uit'.
De laatste dag hebben we nog vertoefd aan het meertje. Julie en Sten hebben nog visjes gevangen in de vijver
's Nachts zijn we dan richting België gereden en we hebben een tussenstop gemaakt in de Ardennen bij Felizitas en Rudy. Ook daar hebben Julie en Sten gevist, maar dan naar echte forellen. Rudy heeft die samen met papa klaar gemaakt, zodat we lekkere verse vis op het menu hadden staan.
Zondag zijn we dan naar huis gereden, want er stond een verjaardagsfeest van Bomma op het programma. Ze is 65 geworden en dat hebben gevierd met een heerlijk diner in de Melkerij in het nachtegalenpark, waar de kinderen zich hebben kunnen uitleven in de speeltuin.
Gisteren hadden we te kampen met de eerste regen. In de voormiddag lekker rustig gespeeld in ons huisje en in de namiddag naar Limoges. Daar zijn we naar een aquarium geweest, maar dat viel tegen: het was zelfs kleiner dan de vissenzaal in Antwerpse zoo.
Vandaag was het terug mooi weer (22°). Er stond wel een windje, maar dat vonden de kinderen niet erg en ze hebben 's morgens in het ijskoude water gesprongen van het zwembad. In de namiddag zijn we naar het meertje geweest, waar we werden verrast door een orkestje van een circus, dat naast het meertje zijn tent had neergezet.
De franse feestdag hebben we afgesloten met een feestje: apéritief met kinderchampagne en een heerlijke BBQ.
Morgen ons laatste dag hier in de Dordogne en het weer wordt nog beter!!!!!
Gisteren was het puffen en zweten (30°): dus was het zwembad in, zwembad uit, insmeren, meertje in, meertje uit en af toe relaxen op het strandje
Vandaag zijn we de regen weer te slim af geweest. We zijn de stad Périgueux gaan bezoeken, waar een zeer bijzondere kerk zijn gaan bezoeken. In de kerk hebben Julie en Sten een kaarsje gebrand en bij het beeld van Maria en Jezus heeft Julie het volgende gevraagd en ik citeer: 'Maria, wil je er aub voor zorgen dat de slechte celletjes nooit meer terugkomen' (ondanks het goede weer heeft mama het niet droog gehouden).
In de namiddag zijn we naar een mini pretpark geweest met een heus aqua-gedeelte. Glijbanen in alle kleuren, vormen en snelheden.
Na het zwemmen hebben we dan nog gezwierd, gedraaid (mama is nog misselijk ), gevlogen
Tenslotte hebben we de dag afgesloten in het vier sterren restaurant voor kids in Frankrijk 'Le Quick'
Nu liggen de kids uitgeput in bed .... en het is beginnen regenen, wat een planning!!
Het weer was bewolkt met veel opklaringen, dus een prima dag om te relaxen, zwemmen, spelen aan het meertje. Een dagje rust was niet overbodig na de twee vermoeiende uitstappen de afgelopen dagen.
Even waren we 's avonds enorm ongerust, want er was een cruiseschip gezonken in Rusland: bonni en bompi zijn daar op een cruise. Dankzij het internet waren we terug gerust gesteld: het was een ander schip
We waren ook blij verrast met de actie van 'Vive le velo tour 2011'. Ze hebben op twee dagen maar liefst 42.272 euro bij elkaar gesmst. Wat een prachtig initiatief. Stuur gerust ook een sms en zet een glimlach op het gezicht van een ziek kind.
Gisteren we hebben een rustige dag gehad: lekker relaxen en nog wat gaan zwemmen in het meertje
Vandaag regende het hier, dus zijn we naar het zuiden gereden. In Beynac hebben we met een boot langs de kastelen gevaren, om achteraf de kastelen te bezoeken in een heerlijk warme zon. Sten en Julie hebben zich als echte ridders gewaagd, maar waren wel uitgeput na al die trappen.
In de auto is iedereen in slaap gevallen (eerst mama en dan papa) om te dromen van al die stoeren ridders en prachtige jonkvrouwen
Vandaag een bewolkte dag en iets frisser, dus zijn we naar een dierenpark geweest. Altijd een succes met Sten en Julie. Ze hebben zich kunnen uitleven in de speeltuin en kunnen klimmen in bomen Oh ja en er waren ook nog dieren
Daarna zijn we ook nog een kasteel gaan bezoeken in Chalus, waar Sten en Julie als echte ridders hebben gevochten
Vandaag was het bewolkt, maar wel warm, dus stond er een uitstap op het programma. Eerst naar het Unesco erfgoed 'La Roque Saint Christophe', papa zijn rots dus. Julie was onder de indruk en heeft er echt van genoten. De vele trappen en heilingen eisten wel hun tol, want haar knieën deden pijn.
In de namiddag zijn we naar 'de kistrallen kathedraal' Le grouffe de Proumeyssac geweest. Met een open ijzeren mand zijn we in de grot afgedaald waar we tussen de enorme stalagtieten en -mieten (wel 40 ton) hingen, indrukwekkend. Julie was in het begin wel bang van het donker, maar toen het licht aanging vond ze het heel mooi. Er was ook een wensvond en je kan al raden wat wij gewenst hebben
Vandaag ook fantatisch nieuws ontvangen uit België: Don Marco, peter van Julie, heeft ook het verlossende nieuws gekregen dat hij in remissie is van lympfenklierkanker. Julie sprong een gat in de lucht dat chemocasper ook hem heeft kunnen helpen. Dat telefoontje zullen we niet snel vergeten. Dat wordt zeker gevierd als we thuis zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
In de voormiddag zijn we naar Brantôme geweest (het Venetie van Frankrijk). Het was er heel warm (29°) en gezellig, maar Venetië was toch ver te zoeken. We zijn wel op het water geweest (niet met een gondel, maar met een motorbootje). Kapitein Julie en eerste officier Sten hebben ons veilig aan wal gekregen.
In de late namiddag zijn we nog gaan afkoelen in het zwembad. Ja Sten is een echte waterrat en springt in het water alsof zijn leven er vanaf hangt. Zo grappig
Vannacht heeft Julie weer last gehad van haar darmen (diarree), maar voor de rest heeft ze wel goed geslapen. Vanmorgen is ze opgestaan met oorpijn en lag ze maar plattekes in de zetel. Het ontbijt heeft haar er echter doorgebracht en tegen 11u zat ze terug vol energie om in het zwembad te plonsen.
In de namiddag zijn we naar de nabije zwemvijver gegaan, want met 29 graden hadden we wel wat verkoeling nodig.
Julie heeft ook nog kanalen gegraven, zodat er overal zand zat
Gisteren zijn we toegekomen op onze vakantiebestemming. De kinderen wilden natuurlijk onmiddellijk gaan zwemmen, dus zijn we naar een nabije speelvijver gegaan. Julie was door het dolle heen, want ze kon na 11 maanden eindelijk nog eens zwemmen. In het begin wel wat aarzelend, 'zou ik het nog wel kunnen', maar na enig gespartel was ze terug vertrokken. 'S avonds was ze wel heel moe (nog niet gerecupeerd van het kamp en dan de lange autorit) en moest ze verschrikkelijk veel hoesten. Ze was echt uitgeput en we vreesden voor het ergste. Gelukkig is ze vanmorgen goed uitgeslapen opgestaan, zodat de vakantie kon beginnen.
Vandaag hebben we ons heel de dag uitgeleefd in het zwembad (met wel heel koud water, maar niet dat de kids zich daar iets van hebben aangetrokken). Ook alle andere kinderen van het domein zaten erin, dus pret verzekerd.
De avond hebben afgesloten met een heerlijke BBQ, wat kan het leven toch eenvoudig, maar schoon zijn
Sten was buiten zijn hoest terug de oude, dus dat was al een hele geruststelling. Iedereen was dus in vorm om Julie te gaan afhalen.
Ondanks de files zijn we toch nog tijdig in Deinze geraakt. Er hing een ongeloofelijke sfeer op het kamp. Het was duidelijk te zien dat zowel de kinderen, de monitors, als de verpleging enorm genoten hadden. Julie wil volgend jaar ZEKER weer mee gaan!!! Ze heeft er een dikke vriendin Myra aan overgehouden en tijdens de zomer zullen er slaappartijtjes worden georganiseerd.
Nu kan mama beginnen wassen en inpakken, zodat we vannacht kunnen vertrekken naar la douce France
Voor het vertrek komen de grootouders nog even eten, zodat ze naar de stoere verhalen van Julie kunnen luisteren, want een maand lang hun kleindochter niet zien, dat kan toch niet
Vanmorgen is Sten huilend wakker geworden, omdat hij Julie wou hebben. Schattig om te zien hoe naar zijn zusje verlangt.
Hij voelt zich bovendien nog altijd niet te best, ondanks hij geen koorts meer heeft. We hebben voor alle veiligheid morgen nog een afspraak gemaakt met de dokter, zodat we met een gerust hart op vakantie kunnen vertrekken.
Julie amuseert zich ondertussen fantastisch op kamp. Vandaag zijn de cliniclowns op bezoek, maar ook prinses Mathilde en Frank De Boosere zijn een kijkje komen nemen. Vanavond wordt het kamp afgesloten met een fuif. Ze mag zelfs een uurtje langer opblijven (dankzij de goede middagdut vanmiddag).
Vandaag stond er ook een bloedcontrole op de planning. Haar witte bloedcellen staan terug op 3500 (mag max 3000 zijn), dus moet ze terug starten met de chemopillen.
Nog een keertje slapen en we kunnen onze superheld terug in onze armen nemen
Sten had de afgelopen dagen met de warmte serieus afgezien met zijn lange haartjes. Hij zweet altijd heel veel en dan zijn zo'n natte haren niet aangenaam. Dus vanmorgen dan maar de kapper, alvorens op vakantie te vertrekken, waar het hopelijk ook altijd warm zal zijn
Hij wou even korte haren hebben als Julie, maar zover zijn we niet durven gaan. Hij is zelf wel heel blij met het resultaat, want nu kan er gel in zijn haar!
Dat wordt zeker gevierd als we thuis zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
