Gisteren hadden we te kampen met de eerste regen. In de voormiddag lekker rustig gespeeld in ons huisje en in de namiddag naar Limoges. Daar zijn we naar een aquarium geweest, maar dat viel tegen: het was zelfs kleiner dan de vissenzaal in Antwerpse zoo.
Vandaag was het terug mooi weer (22°). Er stond wel een windje, maar dat vonden de kinderen niet erg en ze hebben 's morgens in het ijskoude water gesprongen van het zwembad. In de namiddag zijn we naar het meertje geweest, waar we werden verrast door een orkestje van een circus, dat naast het meertje zijn tent had neergezet.
De franse feestdag hebben we afgesloten met een feestje: apéritief met kinderchampagne en een heerlijke BBQ.
Morgen ons laatste dag hier in de Dordogne en het weer wordt nog beter!!!!!
Gisteren was het puffen en zweten (30°): dus was het zwembad in, zwembad uit, insmeren, meertje in, meertje uit en af toe relaxen op het strandje
Vandaag zijn we de regen weer te slim af geweest. We zijn de stad Périgueux gaan bezoeken, waar een zeer bijzondere kerk zijn gaan bezoeken. In de kerk hebben Julie en Sten een kaarsje gebrand en bij het beeld van Maria en Jezus heeft Julie het volgende gevraagd en ik citeer: 'Maria, wil je er aub voor zorgen dat de slechte celletjes nooit meer terugkomen' (ondanks het goede weer heeft mama het niet droog gehouden).
In de namiddag zijn we naar een mini pretpark geweest met een heus aqua-gedeelte. Glijbanen in alle kleuren, vormen en snelheden.
Na het zwemmen hebben we dan nog gezwierd, gedraaid (mama is nog misselijk ), gevlogen
Tenslotte hebben we de dag afgesloten in het vier sterren restaurant voor kids in Frankrijk 'Le Quick'
Nu liggen de kids uitgeput in bed .... en het is beginnen regenen, wat een planning!!
Het weer was bewolkt met veel opklaringen, dus een prima dag om te relaxen, zwemmen, spelen aan het meertje. Een dagje rust was niet overbodig na de twee vermoeiende uitstappen de afgelopen dagen.
Even waren we 's avonds enorm ongerust, want er was een cruiseschip gezonken in Rusland: bonni en bompi zijn daar op een cruise. Dankzij het internet waren we terug gerust gesteld: het was een ander schip
We waren ook blij verrast met de actie van 'Vive le velo tour 2011'. Ze hebben op twee dagen maar liefst 42.272 euro bij elkaar gesmst. Wat een prachtig initiatief. Stuur gerust ook een sms en zet een glimlach op het gezicht van een ziek kind.
Gisteren we hebben een rustige dag gehad: lekker relaxen en nog wat gaan zwemmen in het meertje
Vandaag regende het hier, dus zijn we naar het zuiden gereden. In Beynac hebben we met een boot langs de kastelen gevaren, om achteraf de kastelen te bezoeken in een heerlijk warme zon. Sten en Julie hebben zich als echte ridders gewaagd, maar waren wel uitgeput na al die trappen.
In de auto is iedereen in slaap gevallen (eerst mama en dan papa) om te dromen van al die stoeren ridders en prachtige jonkvrouwen
Vandaag een bewolkte dag en iets frisser, dus zijn we naar een dierenpark geweest. Altijd een succes met Sten en Julie. Ze hebben zich kunnen uitleven in de speeltuin en kunnen klimmen in bomen Oh ja en er waren ook nog dieren
Daarna zijn we ook nog een kasteel gaan bezoeken in Chalus, waar Sten en Julie als echte ridders hebben gevochten
Vandaag was het bewolkt, maar wel warm, dus stond er een uitstap op het programma. Eerst naar het Unesco erfgoed 'La Roque Saint Christophe', papa zijn rots dus. Julie was onder de indruk en heeft er echt van genoten. De vele trappen en heilingen eisten wel hun tol, want haar knieën deden pijn.
In de namiddag zijn we naar 'de kistrallen kathedraal' Le grouffe de Proumeyssac geweest. Met een open ijzeren mand zijn we in de grot afgedaald waar we tussen de enorme stalagtieten en -mieten (wel 40 ton) hingen, indrukwekkend. Julie was in het begin wel bang van het donker, maar toen het licht aanging vond ze het heel mooi. Er was ook een wensvond en je kan al raden wat wij gewenst hebben
Vandaag ook fantatisch nieuws ontvangen uit België: Don Marco, peter van Julie, heeft ook het verlossende nieuws gekregen dat hij in remissie is van lympfenklierkanker. Julie sprong een gat in de lucht dat chemocasper ook hem heeft kunnen helpen. Dat telefoontje zullen we niet snel vergeten. Dat wordt zeker gevierd als we thuis zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
In de voormiddag zijn we naar Brantôme geweest (het Venetie van Frankrijk). Het was er heel warm (29°) en gezellig, maar Venetië was toch ver te zoeken. We zijn wel op het water geweest (niet met een gondel, maar met een motorbootje). Kapitein Julie en eerste officier Sten hebben ons veilig aan wal gekregen.
In de late namiddag zijn we nog gaan afkoelen in het zwembad. Ja Sten is een echte waterrat en springt in het water alsof zijn leven er vanaf hangt. Zo grappig
Vannacht heeft Julie weer last gehad van haar darmen (diarree), maar voor de rest heeft ze wel goed geslapen. Vanmorgen is ze opgestaan met oorpijn en lag ze maar plattekes in de zetel. Het ontbijt heeft haar er echter doorgebracht en tegen 11u zat ze terug vol energie om in het zwembad te plonsen.
In de namiddag zijn we naar de nabije zwemvijver gegaan, want met 29 graden hadden we wel wat verkoeling nodig.
Julie heeft ook nog kanalen gegraven, zodat er overal zand zat
Gisteren zijn we toegekomen op onze vakantiebestemming. De kinderen wilden natuurlijk onmiddellijk gaan zwemmen, dus zijn we naar een nabije speelvijver gegaan. Julie was door het dolle heen, want ze kon na 11 maanden eindelijk nog eens zwemmen. In het begin wel wat aarzelend, 'zou ik het nog wel kunnen', maar na enig gespartel was ze terug vertrokken. 'S avonds was ze wel heel moe (nog niet gerecupeerd van het kamp en dan de lange autorit) en moest ze verschrikkelijk veel hoesten. Ze was echt uitgeput en we vreesden voor het ergste. Gelukkig is ze vanmorgen goed uitgeslapen opgestaan, zodat de vakantie kon beginnen.
Vandaag hebben we ons heel de dag uitgeleefd in het zwembad (met wel heel koud water, maar niet dat de kids zich daar iets van hebben aangetrokken). Ook alle andere kinderen van het domein zaten erin, dus pret verzekerd.
De avond hebben afgesloten met een heerlijke BBQ, wat kan het leven toch eenvoudig, maar schoon zijn
Sten was buiten zijn hoest terug de oude, dus dat was al een hele geruststelling. Iedereen was dus in vorm om Julie te gaan afhalen.
Ondanks de files zijn we toch nog tijdig in Deinze geraakt. Er hing een ongeloofelijke sfeer op het kamp. Het was duidelijk te zien dat zowel de kinderen, de monitors, als de verpleging enorm genoten hadden. Julie wil volgend jaar ZEKER weer mee gaan!!! Ze heeft er een dikke vriendin Myra aan overgehouden en tijdens de zomer zullen er slaappartijtjes worden georganiseerd.
Nu kan mama beginnen wassen en inpakken, zodat we vannacht kunnen vertrekken naar la douce France
Voor het vertrek komen de grootouders nog even eten, zodat ze naar de stoere verhalen van Julie kunnen luisteren, want een maand lang hun kleindochter niet zien, dat kan toch niet
Vanmorgen is Sten huilend wakker geworden, omdat hij Julie wou hebben. Schattig om te zien hoe naar zijn zusje verlangt.
Hij voelt zich bovendien nog altijd niet te best, ondanks hij geen koorts meer heeft. We hebben voor alle veiligheid morgen nog een afspraak gemaakt met de dokter, zodat we met een gerust hart op vakantie kunnen vertrekken.
Julie amuseert zich ondertussen fantastisch op kamp. Vandaag zijn de cliniclowns op bezoek, maar ook prinses Mathilde en Frank De Boosere zijn een kijkje komen nemen. Vanavond wordt het kamp afgesloten met een fuif. Ze mag zelfs een uurtje langer opblijven (dankzij de goede middagdut vanmiddag).
Vandaag stond er ook een bloedcontrole op de planning. Haar witte bloedcellen staan terug op 3500 (mag max 3000 zijn), dus moet ze terug starten met de chemopillen.
Nog een keertje slapen en we kunnen onze superheld terug in onze armen nemen
Sten had de afgelopen dagen met de warmte serieus afgezien met zijn lange haartjes. Hij zweet altijd heel veel en dan zijn zo'n natte haren niet aangenaam. Dus vanmorgen dan maar de kapper, alvorens op vakantie te vertrekken, waar het hopelijk ook altijd warm zal zijn
Hij wou even korte haren hebben als Julie, maar zover zijn we niet durven gaan. Hij is zelf wel heel blij met het resultaat, want nu kan er gel in zijn haar!
Nog twee keer slapen en Julie is terug thuis. We hebben vandaag post gekregen van Julie. Er stond op dat ze ons mist, maar dat ze zich kei goed amuseert. Dat is ook te zien op de foto's van het kamp en ze klinkt ook altijd zeer enthousiast als we ze opbellen. Elke dag krijgen ze een toneelstukje te zien en Julie geniet er duidelijk van. Dit stond op de website: Dan was het tijd voor de voorstelling met de ridders. Ridder Jan en Ridder Mark, die deden wel erg gekke dingen. Julie: "Ik heb hard moeten lachen en Jill heeft moeten meespelen. Ze moest op een grote trompet spelen."
Sten is ondertussen aan de betere hand. Vannacht en vanmorgen heeft hij geen koorts meer gemaakt, maar hij hoest nog behoorlijk. Gelukkig wil hij zijn medicatie flink innemen en goed aërosollen: hij heeft natuurlijk gezien hoe flink Julie dat ook kan. Hij wil morgen nog een dag naar school, maar dat valt nog te bekijken.
Vannacht heeft Sten zeer slecht geslapen: hij moest veel en hard hoesten en had pijn in zijn ruggetje. Vanmorgen is papa met hem naar de dokter geweest en wat we al vermoeden werd bevestigd: beginnende longontsteking
We zijn er gelukkig vroeg bij (als hij niet gezegd had dat hij rugpijn had, zouden we waarschijnlijk niet naar de dokter geweest zijn), zodat antibiotica en aërosol er zouden moeten voor zorgen dat we zaterdag gewoon op vakantie kunnen vertrekken.
Het is spijtig dat we nu weer met een ziek kind zitten, maar als het dan toch moest gebeuren, beter nu terwijl Julie op kamp zit!
Toen we vanmiddag Julie belde had ze groot nieuws: gisteren is haar tand er eindelijk uit gevallen. Gelukkig want ze was bang dat ze hem 's nachts ging inslikken. Ze heeft hem nu goed verstopt, zodat de tandenfee hem niet meeneemt, want ze wil hem nog aans ons laten zien. Van andere bijwerkingen heeft Julie gelukkig geen last meer: weg buikkrampen, weg rugpijn!
Vandaag is ze ook naar de cinema geweest en heeft ze Kunfu Panda 2 gaan zien. Ze vond het geweldig. Foto's zijn te bezien op de website van het kamp www.vakantiekamp.be
Sten is na 't school gaan afkoelen in de fonteinen van Park Spoor Noord. Het is grappig te zien hoe anders hij zich gedraagt zo zonder zijn zus. Hij lijkt plotseling een stuk ouder en geniet duidelijk van de aandacht (wij ook trouwens). Hij is zijn zus echter niet vergeten hoor, want hij vraagt regelmatig naar bevestiging: - Sten:Waar is Julie? - mama: op kamp - Sten: neen op superheldenkamp!!!!
Zijn verkoudheid is nog niet beter, dus al goed dat Julieke nu op kamp is en ze de beestjes niet kan overkrijgen
Julie en Sten hebben zaterdag moeten optreden op het schoolfeest. Voor Sten was het de eerste keer en hij stond wat onwennig op het podium, maar heeft wel rustig mee gedaan. Daarna was Julie aan de beurt en die heeft alles gegeven. Ze moesten op muziek aerobicen en alles ging vlotjes op de maat. Ze had er zelfs warm van gekregen en achteraf was ze stijf.
Na het optreden zijn we onmiddellijk vertrokken naar het 'oncokamp' en is Sten gaan logeren bij bonni en bompi. Het afscheid op het kamp liep zeer vlotjes. Ze zag onmiddellijk haar vriendjes/vriendinnekes en na een kus en knuffel was ze ons al vergeten.
Mama en papa hebben er dan voor geprofiteerd en zijn een nachtje in Gent gebleven. Ze hebben daar gelogeerd in een bed and breakfast boot. Echt geweldig!
Sten is vanmorgen opgestaan met een dikke valing. Hopelijk is het morgen beter, zodat hij de laatste dagen nog kan genieten van zijn juf en vriendjes.
Vandaag was Julie voor de laatste dag in de kleuterklas! Allez officieel toch, want morgen is het nog schoolfeest en dan moet Julie nog optreden.
Mama had voor alle kleuterjuffen een biscuit gemaakt in de vorm van een hart. Dat was smullen!!
We hebben volgens traditie 'haar' schooljaar afgesloten op het pleintje achter onze hoek. Gelukkig was de zon terug van de partij en hebben de kids en mama nog eens alles kunnen geven. Papa was ondertussen nog een nachtje gaan werken en dan kan zijn vakantie ook beginnen.
Spijtig genoeg zijn de bijwerkingen van de chemo opgekomen bij het slapen gaan: hevige buikkrampen en pijn in haar heupen. Ze zullen haar goed moeten verzorgen op het kamp, want ze gaat nog een paar moeilijke momenten tegemoet. Mama en papa zijn zeer trots op Julie dat ze dit kamp gaat meedoen, maar zullen haar met een klein hartje laten gaan. Gelukkig is Sten er nog, zodat we hem eens een weekje 'alleen' in de watten kunnen leggen
Vandaag stond de tweede chemo op het programma + bloedcontrole. Julie haar witte bloedcellen zijn gestegen naar 1700, dus nog niet voldoende (moet tussen 2000-3000 zijn). Het voordeel voor haar is dat ze nog een week verlost is van de chemopillen. Volgende week donderdag op het kamp krijgt ze terug een bloedcontrole en hopelijk is alles dan goed om op vakantie te vertrekken. Julie heeft nu al groen licht gekregen dat ze mag zwemmen in openlucht tijdens de vakantie, dus ze was door het dolle heen.
Vanmiddag is ze nog naar school geweest, want we kwamen net terug van het ziekenhuis toen de schoolbel ging. Net nog door de schoolpoort gelopen en de vriendjes verrast!!!
Morgen is Julie haar laatste kleuterdag: mama zal dus 'origineel' uit de hoek mogen komen om dit te vieren. Ik vertel het nog lekker niet, want anders is het geen verrassing meer voor de juffen die de blog lezen hihi.
Julie vertrekt zaterdag op kamp, dankzij het kankerfonds. Ze zal zich een hele week als superheld wagen met de andere kinderen van het ziekenhuis. Er zal dagelijks een website up to date worden gehouden met de nodige verslagen van het kamp www.vakantiekamp.be
Uiteraard kunnen er ook kaartjes gestuurd worden naar Julie:
Vakantiecentrum De Ceder
VLK-kinderkamp
Tav Julie Claus
Parijsestraat 34
9800 Deinze
Ze komt op 1 juli naar huis, dus zie dat je kaartje tijdig aankomt!
Vannacht is Julie slechts 1x wakker geworden van de buikpijn en ze kon gelukkig naar toilet gaan. Oef weg met die buikkrampen.
Vandaag had ze dan wel weer rugpijn. Ze krijgt regelmatig pijnscheuten in de onderrug. Ook in de school had ze er veel last. Na een pijnstiller was het gelukkig beter, want er stond een verjaardagsfeestje op het programma!!!
Julie heeft vandaag ook een test moeten afleggen bij het CLB, omdat ze geen 220 dagen aanwezig was in de derde kleuterklas. Dit laatste is een voorwaarde om naar het eerste leerjaar te gaan. De test is foutloos verlopen en ik citeer Julie: da was makie, zenne
Morgen staat er weer een chemo op het programma en dan kan ze uitkijken naar haar kamp!
), gevlogen 
Dat wordt zeker gevierd als we thuis zijn!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
