Eindelijk papa zijn proefreizen zitter er alle 50 op! Nu kan hij verdiend een beetje rusten tot 1 februari en dan kan hij als volwaardige loods eraan beginnen.
Julie haar mondhoeken zijn helemaal genezen, dus dat hebben we ook al weer gehad
Ondertussen hebben we eindelijk ook de bevestiging gekregen (na 4 maanden, lang leven de administratie van België ) dat Julie tijdens haar chemobehandeling aanzien wordt als een kind met handicap, wat het financieel toch iets makkelijker zal maken voor mama en papa.
Julie en Sten hebben mooi gelachen op de foto en ook de klasfoto van Julie is gelukt. Het was een blij weerzien met haar klas, wat het afscheid dus moeilijk maakte. De frustatie moest ze daarna nog even kwijt, dus mama mocht het bekopen. Julie haar linkermondhoek is bijna helemaal genezen en haar rechter ziet er al beter uit. Hopelijk geneest het goed, want anders kunnen we maandag de chemobehandeling niet starten.
Papa heeft er ondertussen weer 4 reizen op zitten, hopelijk vannacht nog 4 en dan is hij helemaal rond en kan hij zich rustig mentaal voorbereiden op 1 februari.
Vannacht heeft Julie veel last gehad van haar mondhoeken die volledig open liggen. We zijn naar Leuven geweest voor een laserbehandeling (die zorgt ervoor dat de wonden sneller genezen). Dit is waarschijnlijk het gevolg van de chemo (de huidcellen vernieuwen te snel). Ze hebben voor alle veiligheid wel een monster genomen, om herpes uit te sluiten, want anders moet ze nog medicatie bij krijgen. Ook haar darmen willen sinds gisteren niet meer werken, met de nodige buikkrampen als gevolg natuurlijk. Gelukkig kwam zonet het verlossend toiletbezoek
Morgen komt de fotograaf op school en de juf ging regelen dat Julie mee op de foto kon met Sten (misschien zelfs een snelle klasfoto). Hopelijk lukt het allemaal!!
We hebben nog eens goed kunnen genieten van het weekend. Julie is niet meer misselijk geweest van de chemo. Zondagochtend zijn we nog eens naar de zoo kunnen gaan en in de namiddag was het nieuwjaarsreceptie in de straat. Fun fun fun
Eindelijk kunnen we als gezinneke genieten van ons nieuwe huis. Sten voelt zich hier al helemaal thuis, maar desondanks stond hij daarstraks na de school aan de verkeerde deur Julie is vandaag ook naar school geweest en vond het reuze
Julie had een goede nacht, wel veel opgestaan om te plassen, maar niet luidruchtig gedroomd. Ze is nu vanuit de school bijna onmiddellijk naar het muzieklokaaltje voor een sessie muziektherapie (vind ze superleuk).
Haar bloedsuikerspiegel stond gisteren reeds op 0,41 en als ze vanmiddag onder 0,20 zakt, mogen we naar huis. De vorige keren lukte dit zonder problemen, dus duimen maar. Eerst zal ze nog een uurtje naar school mogen en kan papa al wat beginnen op te ruimen, want de grote boerderij van playmobil (cadeautje omdat Julie zo'n flinke meid is) is echt wel heel groot.
Hierna nog 1maal opname voor 4 dagen en dan op naar de volgende chemokuur.
Julie heeft een rustige nacht gehad. Mama echter niet, want het was precies de zoete inval in Julie haar kamer. Regelmatig moest er nieuwe baxter aangehangen worden en vannacht was er een nieuwe stagair, waarbij het niet allemaal zo vlot lukte (als ze niet goed zag, stak ze gewoon het licht aan - ik heb haar er dan maar even opgewezen dat er ook pillampen ter beschikking zijn)
Gisterenmiddag is Julie nog wel misselijk geweest, maar nu is alles onder controle en zit ze weer in de klas!!
Na een nacht vol met nachtmerries (mama heeft niet veel geslapen) heeft Julie een heel rustige ochtend gehad. Op de middag stond er dan terug een lumbale chemo (met lachgas) op het programma. Die is vrij vlot verlopen, omdat ze Julie nog een kalmeringsmiddel hadden gegeven. Voor haar is het ergste nu achter de rug. Straks komt ook nog wel de misselijkheid, maar met de nodige medicatie is dat meestal bij Julie onmiddellijk onder controle.
Ondertussen stellen Sten en papa het goed in het nieuwe huis en is papa nog de laatste 'beloofde' opknapwerkjes aan het doen in het oude huis. Zaterdag overhandigen we officieel de sleutel aan de nieuwe eigenaars!
Julie is bekomen van haar griep en verkoudheid en we zijn eindelijk gestart met de volgende chemobehandeling. Julie heeft het wel wat moeilijk en heeft er niet veel zin in. Waarschijnlijk zit de verhuis er voor iets tussen. Zaterdagavond heeft ze voor de eerste keer in haar nieuwe kamer geslapen en zondagavond zaten we al in Leuven.
De verhuis is zeer vlotjes verlopen, dankzij de vele hulpende handen, want van de ladderlift moesten we het niet hebben - eerst kwam hij een uur te laat en dan werkte de lift niet. Iedereen heeft dus veel trappen moeten doen, hopelijk waren de kuiten de volgende ochtend niet te stijf.
Uit het bloedresultaat is gebleken dat Julie het griepvirus heeft. Als gevolg hiervan wordt de chemokuur een weekje opgeschoven. Dit heeft als gevolg dat we de verhuis dus rustig kunnen voorbereiden. Zaterdag om 8u30 gaan we al van start!!!
Julie is vanmorgen koortsvrij opgestaan (terwijl ze is gaan slapen met 39°6) en heeft terug energie. Hopelijk kan ze dan woensdag starten met de chemo t/m zaterdag. Dit heeft wel als gevolg dat mama er niet heel de dag bij zal zijn op de verhuis, dus is ze nu nog alles aan het geven.
Ondertussen is papa, met hulp, de benedenverdieping aan het schilderen en aan het voorzien van plintjes. Het begint er al mooi uit te zien
Straks komt Sten terug naar huis, want die is een nachtje bij bonni en bompi gaan slapen, zodat de ziekte zich niet zou verspreiden. Julie ziet er al naar uit, want ze mist haar broertje!!
Met al die koortsperikelen zijn we nog vergeten jullie allemaal een fantatisch 2011 te wensen met vooral een goede gezondheid en dan komt de rest vanzelf.
Wij gaan er in ieder geval MEGA tegen aan en gaan al die slechte cellen verslaan
Julie is vanmorgen om 6u wakker geworden met 40° graden koorts, dus we zijn naar Leuven vertrokken. Het is waarschijnlijk de griep en omdat haar witte bloedcellen kei goed stonden, is ze in staat om zelf te vechten tegen die beestjes. Het is nog wel tot dinsdag afwachten of het toch geen bacteriële infectie zou blijken (bloedonderzoek afwachten) om dan eventueel toch antibiotica te moeten krijgen.
Dit heeft wel als gevolg dat ze morgen dus niet kan starten met haar volgende chemokuur en deze voorlopig wordt uitgesteld tot woensdag (afhankelijk van hoelang ze nu nog koorts maakt).
Christophe is terug van Vlissingen en heeft er weer 10 reizen opzitten, dus nog 8 te gaan, dat moet lukken!! Hij is vanmiddag al goed ingang geschoten en Julie haar kamer heeft al een eerste laag gekregen. Ook Bonni heeft haar best gedaan en heeft de badkamer en hal een grondige poetsbeurt gegegeven. Dank u wel!
Ondertussen zijn Sten en Julie gaan spelen bij kameraadjes, terwijl mama nog doosjes heeft gevuld
Gisteravond hebben we met spijt in het hart afgescheid genomen van onze lieve overburen Ben en Lieve. Het was een dubbel gevoel, want dit betekent wel dat we de sleutel hebben gekregen van nr 15 en de verhuis er bijna is. Nog een paar likjes verf en wat plintjes en het huis is als nieuw!!!
Julie speelt ondertussen lekker verder met haar nichtje en Sten gaat zijn kribbe-kameraad Bill nog eens opzoeken, dat zal wat geven! Papa blijft ondertussen goed varen en het einde komt in zicht!
Julie heeft zich ongeloofelijk geamuseerd bij Gustaaf, een klasgenoot. Het heeft haar echt goed gedaan om nog eens met een leeftijdsgenootje te spelen.
Morgen staat er een logeerpartijtje op programma met nichtje Kaatje, ze kan al niet meer wachten
Julie vindt het geweldig dat het vakantie is, want nu zijn al haar speelkameraadjes tenminste thuis. Gelukkig staat haar bloed zeer goed en kan ze dus overal gaan spelen.
Ondertussen kan mama alles inpakken (de verhuis komt dichterbij), terwijl papa alles op alles zet om zoveel mogelijk proefreizen af te werken!!!
Julie heeft goed geslapen tot ze om 2u30 nog een chemopil moest innemen. Ze was helemaal verward en ook daarna heeft ze heel onrustig geslapen en veel gedroomd. Hopelijk is het de laatste nacht, zodat we vanavond in ons eigen bedje slapen
) dat Julie tijdens haar chemobehandeling aanzien wordt als een kind met handicap, wat het financieel toch iets makkelijker zal maken voor mama en papa. 
Dit is waarschijnlijk het gevolg van de chemo (de huidcellen vernieuwen te snel). Ze hebben voor alle veiligheid wel een monster genomen, om herpes uit te sluiten, want anders moet ze nog medicatie bij krijgen. Ook haar darmen willen sinds gisteren niet meer werken, met de nodige buikkrampen als gevolg natuurlijk. Gelukkig kwam zonet het verlossend toiletbezoek 
Mama echter niet, want het was precies de zoete inval in Julie haar kamer. Regelmatig moest er nieuwe baxter aangehangen worden en vannacht was er een nieuwe stagair, waarbij het niet allemaal zo vlot lukte (als ze niet goed zag, stak ze gewoon het licht aan - ik heb haar er dan maar even opgewezen dat er ook pillampen ter beschikking zijn) 
Iedereen heeft dus veel trappen moeten doen, hopelijk waren de kuiten de volgende ochtend niet te stijf.
